Η ΩΡΑ ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΕΙΩΝ-ΤΑ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ.

Πολύ πριν δημιουργηθεί το Ιντερνετ,οι προφητείες κυκλοφορούσαν σε βιβλία,με αναλύσεις που σήμερα θεωρούνται σημαντικές για την ακρίβεια των προβλέψεων αλλά και γιατί αυτά γραφόντουσαν δεκαετίες πριν τα διαβάσουμε οι νεότεροι σήμερα.Την προφητεία του Ανωνύμου,σίγουρα την έχετε ξαναδιαβάσει στο μπλογκ ή σε άλλες ιστοσελίδες και σας είναι γνωστή.Αισθάνομε όμως την ευθύνη να παρουσιάσω και κάποιες αναλύσεις που έγιναν την δεκαετία του 60 και τις παρουσίασε ο συγγραφέας Κωνσταντίνος Τσάταλος στο βιβλίο του ΤΑ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΑ ΚΟΣΜΟ'Ι'ΣΤΟΡΙΚΑ ΓΕΓΓΟΝΟΤΑ.Θα διαβάσετε πράγματα για πρώτη φορά στο ίντερνετ κάποια από τα οποία έχουν βγει από το Αγιον Όρος ( την Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου και την Ιερά Μονή Ξηροποτάμου) κατά την περίοδο της δεκαετίας του 1960.              

I. To κείμενον της προφητείας.

1.  Μέγας Ευρωπαϊκός πόλεμος.

2.  Ηττα της Γερμανίας, καταστροφή Ρωσίας και Αυστρίας.

3.  Ήττα τών Άγαρηνών υπό Ελλήνων.

4.  Ένίσχυσις Άγαρηνών υπό Δυτικών λαών και ήττα τών Ελ­λήνων υπό της Άγαρ.

5.  Σφαγή ορθοδόξων λαών.

β. Και μεγάλη ανησυχία ορθοδόξων λαών.

7.  Είσβολή ξένων στρατευμάτων έξ Άδριατικοΰ πελάγους. Ούαί είς τους κατοικούντας επί της γης, ό "Αδης έτοιμος.

8.  Πρός στιγμήν ό Άγαρηνός μέγας.

9.  Νέος εύρωπαϊκός πόλεμος.

10. "Ενωσις ορθοδόξων λαών μετά της Γερμανίας.

II. Ήττα Γάλλων ύπό Γερμανών.

12. Έπανάστασις τών Ινδίων και χωρισμός αυτών από της Αγ­γλίας.

13. Αγγλία είς μόνον Σάξωνας.

14  Νίκη ορθοδόξων λαών και γενική σφαγή Άγαρηνών ύπό ορ­θοδόξων.

15. Ανησυχία κόσμου.

16. Γενική απελπισία επί της γης.

17. Μάχη επτά κρατών εις Κων)πολιν. Τρία ημερονύκτια σφα­γή. Νίκη του μεγαλυτέρου κράτους κατά τών εξ(6) κρατών.

18. Συμμαχία εξ(6) κρατών κατά του εβδόμου κράτους, τρία ημερο­νύκτια σφαγή.

19. Παύσις πολέμου ύπό αγγέλου (Θεοΰ — Χρίστου)  καί  παρά­

δοσις πόλεως τοις "Ελλησι.

20. Ύπόκυψις Λατίνων <είς> άλάνθαστον πίστιν ορθοδόξων.

21. Έξωθήσεται όρθόδυξος πίστις από Ανατολών μέχρι Δυσμών.

22. Φόβος και τρόμος βαρβάρων ύπ' αυτής.

23. Παύσις του Πάπα και άνακήρυξις ενός Πατριάρχου δι" όλην την Εύρώπην.

24. Έν πέντε και πεντήκοντα εστη ^ι) τό τέλος των θλίψεων, την δέ έβδόμην ουκ εστι ταλαίπωρος, ούκ εστίν εξόριστος, επα­νερχόμενος εις τάς άγκάλας της μητρός άγαλλομένης.

Οΰτως εσται και ούτω γένοιτο. Αμήν, Αμήν, Αμήν. Έγώ είμαι τό Α και τό Ω. Πρώτος και έσχατος.

Τέλος μία ποίμνη και εις ποιμήν εσται εκ της αληθούς ορθο­δόξου πίστεως. Αυτό γένοιτο. 'Αμήν, Αμήν, Αμήν. (Δούλος Χριστού 'Αληθινού Θεοΰ) (Έκ της Βιβλιοθήκης της Ί. Μονής Κουτλουμουσίου "Αγ. "Ορος).         

2. Ιστορικόν.   

1940. Ώς λοχαγός διοιχητής της 6ης Πυρ)χίας του Σ. Συντάγματος Βαρέος πυρ)κού, εγκαθιστώ περι τό τέλος Δεκεμβρίου το παρατηρητήριων μου εις το παρά την όχθην της λίμνης Όχρίδος αλβανικών συνοριακόν φυλάκειον ευρισκόμενον εις άπόστασιν 15 - 25 μέτρων από τα σερβικά σύνορα. 400 - 500 μέτρα εκείθεν τών σερβικών .συνόρων ευρίσκεται ή ίερά Μονή του Όσίου Ναούμ ²). Μέ την συγκατάθεσιν τών Σέρβων είσηρχόμην συχνά εις το σερβικόν Ιδαφος διά τήν έκτέλεσιν της αποστολής μου. Ηγούμενος της Μονής ήτο τότε Ρώσος έλληνομαθέστατος, άλλοτε αγιορείτης. Μίαν ήμέραν ο ηγούμενος, μέ έκάλεσε νά μου δείξη κάτι τό πολύ εν­διαφέρον. Είσήλθομεν εις μικράν αίθουσαν όπου έπί του αναλογίου εύρίσκετο άνοικτόν βιβλίον. Διάβασε μου λέγει έδώ. Είναι μία προφητεία. Μακράν ζών τότε του φωτός του Χριστού κατεφρόνησα τον ήγούμενον καιτην  προφητείαν και δεν κατεδέχθην ούτε τά πρώτα γράμματα της προφητείας νά διαβάσω.

1)        μάλλον «ετεσι» ή «εν πέμπτο και πεντηκοστώ  έτη» 2)     Ναβυμ. «"Οσιος, έκ Μακεδονίας καταγόμενος. Έχρημάτισε μαθητής εις τών εκ θεσσα- λονίκης αδελφών Κυρίλλου και Μεθοδίου, οίτινες το 886 διέδωκαν τόν Χριστιανισμόν εις τούς Σλάβους. Ό όσιος Ναούμ συνήργησε εις τήν διάδοσιν

Μετά τήν κατάρρευσιν του μετώπου είδον, εντελώς τυχαία, εις παρακείμενον της οικίας μου ύποδηματοποιείον, εις Άγριάν Βόλου, τοιχοκολλημένην την χριστιανικήν εφημερίδα «ΑΛΗΘΕΙΑ», εις τήν οποίαν άνέγνωσα μετ' εκπλήξεως τόν τίτλον

«Προφητεία I. Μ. Οσίου Ναούμ Όχρίοος 1053». Έφερε δέ ήμερομηνίαν 2.3.39, δηλαδή προγενεστέραν τής ενάρξεως του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου (3 Σεπτεμ­βρίου 1939).

Είδα τότε—Ιούλιος 1941—μεταξύ άλλων πραγματοποιηθείσαν τήν αναφερο­μένων έν τη Προφητεία ήτταν της Γαλλίας.

Τό γεγονός αυτό μου επροξένησεν έντύπωσιν και την εκτίμησα πλέον, άρχισα να βλέπω τα ίερά γράμματα.

Το κύρος της Προφητείας ένισχύθη ακόμη περισσότερον μέ τήν απελευθέρω­σαν τών Ινδιών. Μου έκαναν τότε ίδιαιτέραν έντύπωσιν τά άρθρα 15-16 μετά τό άρθρον 14 «Νίκη Όρθοδόξων Λαών και γενική σφαγή Άγαρηνών υπό "Ορθο­δόξων». Μου ήταν αδύνατον νά εννοήσω τότε γιατί ή νίκη ορθοδόξων λαών (πιθανώτατα Ρώσων) έπι Άγαρηνών (Τούρκων) θά προεκάλει άνησυχίαν κόσμου άρθρ. 15, και γενικήν άπελπισίαν έπι της γής άρθρ. 16.

Πραγματοποιούμενος ο πόλεμος μέ τά μέσα πού. παρείχε τότε ή στρατιωτική τεχνολογία (κλασσικά όπλα) έστω και έκ μέρους τών κομμουνιστών σε ένα σημείον τής γής, ήταν εντελώς άδιανόητον νά προκαλέση είς τόν κόσμον όλόκληρον — π.χ. Άμερικήν, Αύστραλίαν κ.τ.λ. — άνησυχίαν και γενικήν άπελπισίαν.(Σήμερα ΗΠΑ και Αυστραλία μετέχουν στον πόλεμο κατά του Ισλαμικού κράτους στη Συρία και το Β.Ιράκ)

Ή μεγάλη αυτή απορία μου ήρχισε νά διαλύεται τό 1945 —πτώσις ατομικής βόμβας είς Χιροσίμα καΐ Ναγκασάκι, — διελύθη δέ τελείως τό 1952 - 53, όταν ή Ρωσία και ή Αμερική είχαν  υπό τήν κατοχήν των τήν βόμβαν του υδρογόνου.

Τώρα πλέον  όλα  εξηγούνται.

Πόλεμος τής κομμουνιστικής Ρωσίας(όταν γραφόταν το κείμενο το 1963 υπήρχε ακόμα η Σοβιετική Ενωση,η αναφορά όμως γίνεται για τη Ρωσία σαν να ήξεραν ότι θα καταρρεύσει το καθεστώς της Σοβιετικής Ενώσεως.Σε προσωπική μαρτυρία που είχα από τον δημοσιογράφο Νικ.Σαουσόπουλο το 1977 μου είχε αναφέρει ότι η Σοβιετική ένωση θα διαλυθεί για να υπάρξει η κραταιά Ρωσία όπως την γνωρίζω σήμερα!) κατά τής Τουρκίας θά έχει ως συνέπειαν γενικόν πόλεμον και πιθανώτατα δια πυρός κατακλυσμόν. Ιδού ή αίτία τής ανησυχίας και τής γενικής απελπισίας έπι τής γής.

Είναι ομολογουμένως συγκινητικόν τό γεγονός ότι άνθρωπος ομοιοπαθής, ήρπάγη πνευματικώς πρό 900 ετών και είδεν έν όράματι (σε αίθουσαν θείων κινη­ματογραφικών προβολών) μετά τόσης ακριβείας και διατυπώνει μετά δικαίας συγ­κινήσεως, τήν θλιβεράν άλήθειαν.

Και αν ακόμη παραδεχθώμεν πρός στιγμήν, δτι ή προφητεία δέν έγράφη τό 1053 μ. Χ., άλλά τό 1503, 1603, 1703 ή έστω και ολίγον πρό του 1914 — έξηκριβώθη ότι ήτο γνωστή πρό του Νοεμβρίου του 1914 (βλέπε κατωτέρω) — πά­λιν είναι καταπληκτικόν, διότι και τότε ήταν εντελώς αδύνατον νά συλληφθή μέ τάς άνθρωπίνας δυνάμεις και νά περιγραφή μετά τόσης δραματικότητος ο διαγραφόμενος διά πυρός κατακλυσμός.             

3. Διερευνησις.    

'Εκ τής προσεκτικής μελέτης τών άρθρων τής προφητείας άνακύπτουσιν αί κάτωθι παρατηρήσεις :

α) Διατύπωσις τών άρθρων (άρθρα άποκεκαλυμμένα και συγκεκαλυμμένα).

Τά άρθρα τής προφητείας τά αναφερόμενα είς τά πραγματοποιηθέντα μέχρι σήμερον γεγονότα, έχουν διατυπωθή εντελώς καθαρά, άποκεκαλυμμένα π.χ. 2. Ήττα Γερμανίας, καταστροφή Ρωσίας και Αυστρίας.. Ήττα Άγαρηνών κτλ.

λογικήν τάξιν '). Έκ της αντιπαραβολής τής προφητείας ταύτης  με τα προφητικά κείμενα του Αγίου Κοσμά  του Αίτωλοϋ - βλέπε κατωτέρω - αποδεικνύεται  ότι το άρθρον 7 «εισβολή ξένων στρατευμάτων εξ Άδριατικοΰ πελάγους"  ούαι εις του, κατοικούντας επί της γης, ό "Αδης έτοιμος» μή εισέτι πραγματοποιηθέν   έχει· θέσιν μεταξύ τών άρθρων 6 και 8.

Η εισβολή αύτη, προφανώς, δέν είναι δυνατόν να αναφέρεται είς τήν ύπο του Μουσσολίνι κατάληψιν της Αλβανίας, άλλα πιθανώτατα είς τήν τελευταίαν είσβολήν τών δυτικών στρατευμάτων (εξ κρατών) εις τήν περιοχήν Ηπείρου προς τήν κατεύθυνσιν της Κων)πόλεως. Ή άποψις αύτη ενισχύεται και άπό τάς συνεπείας πού θά έχη ή εισβολή δι' ολόκληρον τον κόσμον: «Οΰαι είς τους κατοικούντας επί της γης, ο "Αδης έτοιμος». "Ολοι οί κάτοικοι τής γης, θα δοκιμασθούν τότε κα­τά λίαν θλιβερών και καταστρεπτικόν τρόπον. Πιθανώτατα με τήν «εισβολήν έξ Άδριατικού» νά άρχίση ο δια πυρός κατακλυσμός.

Το άρθρον 10 «ένωσις ορθοδόξων λαών μετά Γερμανίας»* έάν θεωρήσωμεν τήν «ένωσιν» ώς άπλήν συμμαχίαν, έπραγματοποιήθη δίς. Είς τον Α' παγκόσμιον πόλεμον (συμμαχία μετά Βουλγαρίας) και είς τον Β' παγκόσμιον πόλεμον (συμμαχία μέ Ρωσίαν αρχικώς και έν συνεχεία μέ Βουλγαρίαν και Ρουμανίαν). "Ισως όμως νά πρόκειται περί ενώσεως ιδεολογικού ή θρησκευτικού χαρακτήρος μή πραγματο­ποιηθείσης εισέτι.

γ) Παράλειψις προφητείας.

Είς τήν προφητείαν δεν αναφέρεται η ήττα τής  Γερμανίας. Τούτο οφείλεται εί­τε είς λάθος κατά τήν άντιγραφήν έκ τού αρχικού πρωτοτύπου, είτε το πιθανώτερον δέν άνεγράφη άπό τον γράψαντα τήν προφητείαν, διότι δέν του απεκαλύφθη, ειτε δέν του επετράπη νά το γράψη '). Πάσα προφητεία δέν αναφέρεται είς όλα τά γεγονότα ·). 

2) Τό Πνεύμα δέν επιτρέπει νά αποκαλυφθούν στόν κόσμον ορισμένα γεγονότα. Βλπ.
άποκαλ. ι' 4 «Σφράγισαν . . . καί μή ταύτα γράψης».

Ούτως ώρισμένα γεγονότα του εγγύς μέλλοντος πιθανώς νά μη συμπερι­λαμβάνονται είς τάς υπ" όψιν προφητείας

3) Αυτό διαπιστώνεται με τις αντιπαραβολές καί τών λοιπών προφητικών κειμένων. Πολλά γε-
γονότα δέν αναφέρονται είς όλας τάς προφητείας.   Σφάλματα όμως δέν υπάρχουν.

Άλλά καί είς αυτά ακόμα τά Ιερά κείμενα τής Κ. Διαθήκης παρατηρείται, ότι δέν ανα­γράφονται σε κάθε Ευαγγέλιο όλες οι λεπτομέρειες τής ζωής του Χριστού π.χ. τήν προσευχήν του Χριστού ολίγον πρό του Πάθους Του έν πάση λεπτομέρεια τήν γράφει μόνον τό κατά Ίωάννην Εϋαγγέλιον. Επίσης καί τήν Άνάστασιν τοϋ Λαζάρου. Άνακρίβιες βεβαίως καί πραγματικές αντιφάσεις δέν υπάρχουν, ούτε έκεί, ούτε είς τάς προφητείας.

 

4. Κατάταξις κατά χρονολογικήν σειράν και ερμηνεία.

α) Κατάταξις πραγματοποιηθέντων άρθρων. 1. Μέγας Ευρωπαϊκός ΙΙόλεμος.(δείτε το κείμενο της προφητείας)και ακολουθεί η ανάλυση:

14. Ώς ορθόδοξοι λαοί φέρονται ol Ρώσοι ') μετά των δορυφόρων — βλέπε 2αν προφητείαν—. Ό προφήτης αναφέρεται εις το θρήσκευμα και όχι εις τo προσωρινό ίδεολογικό κρατικό και κοινωνικόν σχήμα, τον Κομμουνισμόν. Άγαρηνοί προφανώς είναι ol Τούρκοι.

Οί Ρώσοι μετά τών συμμάχων των, θά προσβάλουν και θά καταβάλουν αίφνιδιαστικώς τήν Τουρκίαν.

15, . Ή αιφνιδιαστική προσβολή έκ μέρους του ανατολικού συνασπισμού της Τουρκίας και ή ήττα αυτής, θά προκαλέση, ώς είναι φυσικόν, άνησυχίαν είς όλόκληρον τον κόσμον και γενικήν άπελπισίαν, διότι διαγράφεται σαφώς πλέον ο κίν­δυνος πυρηνικού πολέμου με συνέπειαν τήν καταστροφήν τών πάντων. Δικαιολογη­μένη λοιπόν απόλυτα και φυσική είναι ή απελπισία.

Άλλοίμονον εις τους τότε ζώντας μακράν του Χρίστου. «Δέν θά τους χωράη ό τόπος». Πού" νά πάνε; Πουθενά ασφάλεια, θά συγκλεισθούν.

17. Έπτά κράτη θά πολεμήσουν εις Κων)πολιν. Το μεγαλύτερον κράτος, ο
ανατολικός συνασπισμός, θά καταβάλη τάς έλαφράς δυνάμεις τών έξι κρατών, οι ό-
πίες θά σπεύσουν νά βοηθήσουν τήν καταρρέουσαν Τουρκίαν '). Μέχρι της στιγμής
αυτής φαίνεται ότι ο πόλεμος θά πραγματοποιήται διά τών κλασσικών όπλων.

Μεταξύ τών άρθρων 17 και 18 θά μεσολαβήσει χρόνος σχετικής ηρεμίας ακα­θορίστου διαρκείας.

18. Ληφθείσης τέλος οριστικής αποφάσεως, θά έπιχειρηθή διά δραστήριας ε-
νεργείας έξι κρατών ή κατάληψις τών Δαρδανελλίων και τής Κων)πόλεως δι' άπο-
βάσεως στην "Ηπειρον, καθ^[1] όσον, πιθανώτατα, θά είναι ασύμφορος ή αδύνατος ή κατ'
άλλον τρόπον   προσβολή τής περιοχής τών Δαρδανελλίων.

Τότε φαίνεται, ότι θά άρχίση ο διά πυρός- κατακλυσμός «Ούαί εις τούς.κατοικούντας επί της γης, ό Άδης έτοιμος».

Ό διά πυρός κατακλυσμός θά προκαλέση σε ελάχιστο χρόνο τεραστίας καταστροφάς, άλλά και μεγάλας πνευματικάς αναστατώσεις. Οί άνθρωποι βλέποντες τον κίνδυνον του ολοσχερούς αφανισμού, θά στραφούν προς τον Θεόν και μετά γοε­ρών κραυγών θά ζητήσουν τήν παρέμβασιν του Θεού και τότε «παρακληθήσεται το θείον».

1)01 «ορθόδοξοι» του άρθρου τούτου, αναφέρονται εις τό άρθρον 17 ώς το «μεγαλύτε­ρον κράτος» και στη 2αν προφητείαν ώς «ξανθόν γένος», βλπ. κατωτέρω. 2)Τό άρθρον 17 τής 1ης Προφητείας εναρμονίζεται προς τάς αποφάσεις τής διασκέ­ψεως τοϋ NATO της Όττάβας σύμφωνα προς τάς οποίας συμβολική δύναμις αερομεταφερόμε­νη θά άποσταλή πρός ένίσχυσιν τής Ελλάδος εις περίπτωσιν προσδολής της έκ Βορρά (6· λ.π. «ΒΗΜΑ» 9 Ιουνίου  1963 σελίς 7).

θά έπέμβη τότε ο Θεός κατά τρόπον θαυμαστόν «παύσις πολέμου παρ' αγ­γέλου» και θά τερματίση τον πόλεμον «και ειμή έκολοβώθησαν αί ήμέραι έκείναι, ουκ αν έσώθη πάσα σαρξ* δια δέ τους εκλεκτούς κολοβωθήσονται αί ήμέ­ραι έκείναι» (Ματθαίου κδ' 22)

[1] Και στήν «Άποκάλυψιν» παρατηρείται ότι δέν εγράφησαν άπαντα τα προφητευόμενα γεγονότα χατά χρονολογική σειρά :

Ή παράγραφος ς' 12, «ο ήλιος μέλας εγένετο ώς σάκκος τρίχινος καί ή σελήνη όλη εγένετο ώς αίμα», πού αναφέρεται είς τό τέλος του κόσμου, γράφεται πολύ πρό έτερων γεγο­νότων πού θα πραγματοποιηθούν βεβαίως ενωρίτερα και γράφονται στη συνεχεία.

5.       Υπολογισμός του χρόνου τερματισμού των δοκιμασιών.

"Αρθρ. 24. «Έν πέντε και πεντήκοντα έτη ') τό τέλος των θλίψεων».

Διά τον υπολογισμόν του χρόνου κατά τον οποίον, άφού. σταματήση διά Θαύ­ματος ο άρξόμενος δια πυρός κατακλυσμός, Θά επικράτηση ειρήνη είς τον κόσμον, θά εξετασθούν δύο έκδοχαί, υπό την προϋπόθεσιν βέβαια πάντοτε, ότι στο άρθρο 24 έχει πιστώς αντιγραφή ο χρόνος «εν πέντε καί πεντήκοντα ετη» άπό το πρωτότυπον.

1η εκδοχή.   Ή προφητεία είναι ενιαία.

Έν τοιαύτη περιπτώσει ώς αρχή τών πενήντα πέντε ετών, πρέπει να ληφθή το έτος 1914, αρχή πραγματοποιήσεως τής προφητείας, κατά το οποίον έκηρύχθη ο πρώτος εύρωπαίκός πόλεμος. Τότε το τέρμα τών δοκιμασιών πρέπει νά τοποθετηθεί στο έτος 1969 = 1914 + 55 ').(βλ. παρατ. σελ. 39)

2α εκδοχή. Ή προφητεία δέν είναι ενιαία, αλλά προήλθεν έκ «συγκολλήσε­ως». Έν τή περιπτώσει ταύτη ουδεμία άπό τούδε πρόβλεψις ασφαλής είναι δυνατή περί του τέρματος τών δεινών, έφ' δσον άγνοοϋμεν τήν αρχήν τών 55 ετών *).(Και στο βιβλίο του Αγαθάγγελου υπάρχει το πέντε και πεντήκοντα που επαληθεύει την προφητεία του ανώνυμου.Βλέπουμε ότι όπως και σήμερα ,και τότε πριν 50 χρόνια προσπαθούσαν να αποκωδικοποιήσουν το χρόνο της εκπληρώσεως των γεγγονότων).

1) i — Όρθώς γραπτόν «έτεσι» ή «έν πέμπτω καί πεντηκοστώ ίτει». ii — Εις τάς «Προφητείας» εκδόσεως μοναχού Κατσαρού γράφεται «έν πέντε καί πεντήκοντα έτη». Τό κείμενον τών «Προφητειών» έκδ. Κατσαρού   ελήφθη από τήν Μονήν Κουτλουμουσίου. 2) Καί εις τήν περίπτωσιν καθ' ήν εληφθή ώς ορθόν «έν πέμπτω καί πεντηκοστώ έτη», πάλιν   πρέπει νά θεωρηθή ότι ο αριθμός 55 αναφέρεται  εις διάρκειαν δοκιμασιών. Φρονώ ότι πρέπει νά άποκλεισθή ή άποψις ότι αναφέρεται είς χρονολογίαν λήγου-σαν είς 55,όπως νομίζουν άγιορείτες , διότι τό μέν 1950 παρήλθεν χωρίς νά αρχίσουν τά μεγάλα δεινά, τό δέ 2055 είναι μάλλον άπίθανον, διά διαφόρους λόγους (πνευματικούς, πολιτι­κούς, στρατιωτικούς), καί διότι εδρίσκεται έν ασυμφωνία μέ τήν 2αν Προφητείαν, καθ' ήν ή ζωή του υπολοίπου του κράτους τής "Αγαρ (Τουρκία) προβλέπεται βραχεία. «Το άπόγονον αυτού βασιλεύσει ελαττον μικρόν ολίγον». 3) i — Ό χρόνος δυνατόν νά έχει καί άλλη σημασία. ii — στό ζήτημα του χρόνου υπάρχει μεγάλη σύγχυση : —        Άπό τό "Αγιον "Ορος. μου εστάλη σημείωση   που γράφει αυτά : «Κεφάλαιον 12 Δανιήλ στίχος II έως καί 13. «Μακάριος ό υπομείνας καί φθάσας είς ημέρας 1335 και 636 έτη τής παραλλάξεως = 1971». Τό έτος τούτο προσεγγίζει τό 1969. —        Ό Άγαθάγγελος όμως (κώδικας 59 Ί. Μ. Ξηροποτάμου σ. 30) γράφει τό : «Γ'έ άνθρωπου Ενωσον τόν πεντηκοστόν πρώτον καί τόν τριακοστόν τέταρτον καί βλέψεις τόν, λογαριασμόν τέλειον» προκαλεί σύγχυσιν. iii— Συμπέρασμα : Είς τόν χρόνον δέν πρέπει νά έχωμεν απόλυτον πίστιν, διότι ο Θεός κατόπιν μετανοίας αναστέλλει ληφθείσας αποφάσεις όπως διά τήν Nινευή. Ή άποψις όμως πολλών πού παρακολουθούν τά σημεία ιών καιρών είναι ότι ευρισκόμεθα εγγύς τής ενάρ­ξεως τών κοσμοϊστορικών γεγονότων.

6.        Πληροφορίες περί τής προφητείας.  

Ό γράψας τήν προφητείαν προφήτης είναι ανώνυμος, άγνωστος. Πού αρχικώς εξεδόθη δέν δυνάμεθα μετά πεποιθήσεως νά άποφανθώμεν. Το πιθανώτερον είναι νά εξεδόθη υπό τής Ί. Μονής Οσίου Ναούμ Όχρίδος. Ή άποψις αύτη ενισχύεται και έκ τής προσωπικής πληροφορίας (ίδε 2. Ίστορικόν) και έκ τής υπό τον τίτλον τούτον.  

7. Τό άκριβέστερον κείμενον. Έκ τής μέχρι σήμερον έρεύνης κατώρθωσα και έλαβα γνώσιν τεσσάρων αντι­γράφων έκ διαφόρων κατευθύνσεων, ήτοι: Του δημοσιευθέντος είς τήν περιοδικήν εφημερίδα «ΑΛΗΘΕΙΑ» τήν 2. 3. 39 και στο υπ' αριθ. 183 φύλλον. Του δημοσιευθέντος είς τήν «Άγιορειτικήν Βιβλιοθήκην» κατά καιρούς και τελευταίως τον Ίούνιον του 1957, μετά σημειώματος μου, και φερόμενον ώς προερχόμενον άπό τήν Μονήν Κουτλουμουσίου Του  άποσταλέντος μοι άπό τήν Ί. Μονήν Λογγοβάρδας Πάρου και προερχόμενον έξ αντιγραφής χειρογράφου βιβλίου του Άγιορείτου μοναχού Διονυσίου Κυπριανίδου έκ Καϊμακλίου Κύπρου. Του άποσταλέντος μοι παρά του ίερέως τοΰ χωρίου Λουκώμιον Βοίου Κοζάνης π. Νικολάου Παπανικολοπούλου, το οποίον καταχωρείται- κατωτέρω ακριβώς έν φωτοτυπία (βλ. σελ. 41). Έκ τής αντιπαραβολής τούτων προκύπτει, ότι ουδεμία ουσιώδης διαφορά υ­πάρχει. Οι ύπάρχουσες μικροδιαφορές είναι οι έξης: —Το άποσταλέν άπό τήν Μονήν Λογγοβάρδας διαφέρει άπό το καταχωρηθέν έν αρχή είς το άρθρον 17: Δέν αναγράφει «νίκη του μεγαλυτέρου κράτους»" προφα­νώς παρελείφθη έκ παραδρομής. —Το του Ιερέως π. Νικολάου Παπανικολοπούλου πλήν επουσιωδών γραμματι­κών τινών λαθών διαφέρει είς το τέλος όπου αναγράφει μεταξύ «είς ποιμήν και έσται» τήν φράσιν «ο δέ ποιμήν». 1)Κατά τάς πληροφορίας του Διευθυντού τής «Άληθείας> (έπιστ. 27)10)62) ή προφη­τεία αυτή είχε δημοσιευθή από του τότε Εΐρηνοδίκη Καστοριάς είς τήν τοπική εφημερίδα. 2)Παρά τάς καταβληθείσας προσπάθειας από του βιβλιοφύλακος π. Μαξίμου δέν άνευρέθη ιίς τήν Μονήν οίονδήποτε σχετικόν χειρόγραφον. Ό Διευθυντής τής «Άγιορίτικης. Βιβλιοθήκης» Σ. Σχοινάς μέ έπληροφόρησεν, ότι τό χειρόγραφον το έλαβε άπο τόν αποβιώσαντα Μοναχόν Άβράμιον καί άφού τό έδημοσίευσε πιστά του τό επέστρεψε. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ : Έφ' όσον τα τέσσαρα αντίγραφα, προερχόμενα έκ διαφόρων κατευθύνσεων, συμφωνούν μεταξύ των πρέπει νά θεωρήται πιθανώτατον, ότι συμ­φωνούν και μέ το αύθεντικό χειρόγραφο.    8. Πότε έγράφη ή προφητεία. Σύμφωνα μέ τον τίτλον «ή προφητεία έγράφη τό 1053 μ. Χ.» — "Ολα τά κείμενα συμφωνούν στό 1053 μ. Χ. 1) Κατά τήν άποψιν του είδικού γλωσολόγου του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης φαίνεται, ότι. «είναι μάλλον άμφίβολον νά έγράφη τον llov αίώνα. — Μάλλον πρέπει νά έγράφη τον 16ον   ή τον 17ον αΙώνα. Παρατήρησις 2ας Εκδόσεως(έτος 1972) σελ. 37 Μή τερματισθέντων τών δοκιμασιών τό 1969, συνάγεται ότι : η ό χρόνος, «έν πέντε και πεντήκοντα» δεν εχει πιστώς αντιγραφή άπό τό αυθεντικόν πρωτότυπον ή η προφητεία προήλθεν έκ συγκολλήσεως, οπότε ουδεμία άπό τούδε πρόβλεψις ασφαλής είναι δυνατή ,τερί του τέρματος τών δεινών, έφ' όσον άγνοούμεν τήν αρχήν τών 55 ετών. Άπό γλωσσολογικής απόψεως έςεταζόμενον το κείμενον είναι άμφίβολον νά γράφτηκε τότε ι). γιά ποίαν αίτία τότε ετέθη τίτλος το «1053»; Είναι πιθανόν νά γράφτηκε πράγματι το 1053" ή γλωσσική ασυμφωνία ίσως νά οφείλεται στό ότι, εγγράφη τότε ουχί είς τήν επίσημον γλώσσαν ή ότι προσηρμόσθηκε με τάς άντιγραφάς - τά γλωσσικά ιδιώματα των αντιγραφέων, ή ότι έγένετο παράφρασις. Είναι πιθα­νόν επίσης νά έγράφη το 1503, 1603 ή 1703. Όπωσδήποτε δέν χάνει τό κύρος της οποιονδήποτε χρόνον και άν έγράφη άρκεί νά έγράφη — όπως καί αποδεικνύεται — -30χρόνια πριν τής ενάρξεως πραγματοποιήσεως των γεγονότων. (Βλέπε κατωτέρω έπιστολήν του ιερέως Νικολάου ΓΙαπανικολοπούλου σε φωτοτυπία)  πηγή