ΜΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ :Ευχή υπέρ του Περιβάλλοντος ημάς στοιχείου και ευσταθείας πάσης της Kτίσεως

Κύριε ο Θεός ημών, ανοίξαντός σου την χείρα, τα σύμπαντα πλησθήσονται χρηστότητος, ο Δημιουργός του περιβάλλοντος ημάς στοιχείου και ο Κυβερνήτης πάσης της κτίσεως, ο αναβαλλόμενος φως ως ιμάτιον, ο εκτείνων τον ουρανόν ωσεί δέρριν· εξαποστελείς το πνεύμά σου, 

και κτισθήσονται, και ανακαινιείς το πρόσωπον της γης· ο καιρούς και χρόνους εν τη ιδία εξουσία θέμενος, ο άναρχος και ατελεύτητος και επέκεινα παντός χρόνου νοούμενός τε και υπάρχων, ο πάσης εκτός μεταβολής τε των όντων και αλλοιώσεως, ο τον πάντα χρόνον τον τε γεγονότα τον τε όντα και τον εσόμενον πληρών, ο εν τη αφάτω σου μακροθυμία καταξιώσας ημάς εις νέον εκκλησιαστικόν ενιαυτόν εισελθείν· αυτός πανάγαθε Δέσποτα, την είσοδον ταύτην τη θεία σου Χάριτι ευλόγησον· ως εμεγαλύνθη τα έργα σου, Κύριε· πάντα εν σοφία εποίησας, επληρώθη η γη της κτίσεώς σου· όμβρους ειρηνικούς προς καρποφορίαν τη γη δώρησαι· ο ποτίζων όρη εκ των υπερώων αυτού, από καρπού των έργων σου χορτασθήσεται η γη· τους αέρας υγιεινούς και ευκράτους ανθρώποις τε και κτήνεσι κατασκεύασον· δος ημίν εν ειρήνη και ομονοία βεβαία τον κύκλον του ενιαυτού διελθείν, τω στεφάνω της δόξης των αρετών κοσμουμένους, τω φωτί των εντολών σου ευσχημόνως ως εν ημέρα καλώς οδεύοντας.

Την αγίαν ημών Εκκλησίαν καλώς διαφύλαξον· το ευσεβές ημών γένος τη δυνάμει σου κραταίωσον· τους Αρχοντας ημών και τον Στρατόν τη κραταιά σου χειρί στερέωσον και κράτυνον. Την νεότητα παιδαγώγησον, το γήρας περικράτησον, τους εσκορπισμένους επισυνάγαγε, τους πεπλανημένους επανάγαγε και σύναψον τη αγία σου Εκκλησία.

Ως Δεσπότη και Κτίστη ημών Φιλάνθρωπε, σοι προσπίπτομεν πίστει και εκβοώμέν σοι· την ατμόσφαιραν ημών και την γην άπασαν, εκ λυμεώνων χαλεπών, διατήρει ασινή, και δίδου ημίν Οικτίρμον, μετάνοιαν και υγιείαν, προς σωτηρίαν των ψυχών ημών.

Ελθέτω δη εφ’ημάς η βασιλεία σου, βασιλεία πάντων των αιώνων, βασιλεία χρηστότητος, δικαιοσύνης, και ειρήνης· και αξίωσον ημάς εν ενί στόματι και μια καρδία υμνείν σε και δοξάζειν τον εν Τριάδι άναρχον και αιώνιον Θεόν εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Άπολυτίκιον της πρώτης του εκκλησιαστικού έτους. Ήχος β΄.

Ο πάσης Δημιουργός της κτίσεως, ο καιρούς και χρόνους εν τη Ίδία εξουσία θέμενος, ευλόγησαν τον στέφανον, του ενιαυτού της χρηστότητας σου, Κύριε, φυλάττων εν ειρήνη τους βασιλείς και την πόλιν σου, πρεσβείαις της Θεοτόκου, μόνε Φιλάνθρωπε.

Κύριε ο Θεός ημών, ανοίξαντός σου την χείρα, τα σύμπαντα πλησθήσονται χρηστότητος, ο Δημιουργός του περιβάλλοντος ημάς στοιχείου και ο Κυβερνήτης πάσης της κτίσεως, ο αναβαλλόμενος φως ως ιμάτιον, ο εκτείνων τον ουρανόν ωσεί δέρριν· εξαποστελείς το πνεύμά σου, 

και κτισθήσονται, και ανακαινιείς το πρόσωπον της γης· ο καιρούς και χρόνους εν τη ιδία εξουσία θέμενος, ο άναρχος και ατελεύτητος και επέκεινα παντός χρόνου νοούμενός τε και υπάρχων, ο πάσης εκτός μεταβολής τε των όντων και αλλοιώσεως, ο τον πάντα χρόνον τον τε γεγονότα τον τε όντα και τον εσόμενον πληρών, ο εν τη αφάτω σου μακροθυμία καταξιώσας ημάς εις νέον εκκλησιαστικόν ενιαυτόν εισελθείν· αυτός πανάγαθε Δέσποτα, την είσοδον ταύτην τη θεία σου Χάριτι ευλόγησον· ως εμεγαλύνθη τα έργα σου, Κύριε· πάντα εν σοφία εποίησας, επληρώθη η γη της κτίσεώς σου· όμβρους ειρηνικούς προς καρποφορίαν τη γη δώρησαι· ο ποτίζων όρη εκ των υπερώων αυτού, από καρπού των έργων σου χορτασθήσεται η γη· τους αέρας υγιεινούς και ευκράτους ανθρώποις τε και κτήνεσι κατασκεύασον· δος ημίν εν ειρήνη και ομονοία βεβαία τον κύκλον του ενιαυτού διελθείν, τω στεφάνω της δόξης των αρετών κοσμουμένους, τω φωτί των εντολών σου ευσχημόνως ως εν ημέρα καλώς οδεύοντας.

Την αγίαν ημών Εκκλησίαν καλώς διαφύλαξον· το ευσεβές ημών γένος τη δυνάμει σου κραταίωσον· τους Αρχοντας ημών και τον Στρατόν τη κραταιά σου χειρί στερέωσον και κράτυνον. Την νεότητα παιδαγώγησον, το γήρας περικράτησον, τους εσκορπισμένους επισυνάγαγε, τους πεπλανημένους επανάγαγε και σύναψον τη αγία σου Εκκλησία.

Ως Δεσπότη και Κτίστη ημών Φιλάνθρωπε, σοι προσπίπτομεν πίστει και εκβοώμέν σοι· την ατμόσφαιραν ημών και την γην άπασαν, εκ λυμεώνων χαλεπών, διατήρει ασινή, και δίδου ημίν Οικτίρμον, μετάνοιαν και υγιείαν, προς σωτηρίαν των ψυχών ημών.

Ελθέτω δη εφ’ημάς η βασιλεία σου, βασιλεία πάντων των αιώνων, βασιλεία χρηστότητος, δικαιοσύνης, και ειρήνης· και αξίωσον ημάς εν ενί στόματι και μια καρδία υμνείν σε και δοξάζειν τον εν Τριάδι άναρχον και αιώνιον Θεόν εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Άπολυτίκιον της πρώτης του εκκλησιαστικού έτους. Ήχος β΄.

Ο πάσης Δημιουργός της κτίσεως, ο καιρούς και χρόνους εν τη Ίδία εξουσία θέμενος, ευλόγησαν τον στέφανον, του ενιαυτού της χρηστότητας σου, Κύριε, φυλάττων εν ειρήνη τους βασιλείς και την πόλιν σου, πρεσβείαις της Θεοτόκου, μόνε Φιλάνθρωπε.

το είδαμε εδώ