Η αγαθή ελπίδα

Άγιος Διάδοχος Φωτικής

Απόσπασμα από  "Τα 100 πρακτικά κεφάλαια"

69. Η χάρη στην αρχή συνηθίζει να καταλάμπει με το φως της την ψυχή με πολλή αίσθηση. Όσο όμως προχωρούν οι αγώνες, ενεργεί κυρίως με άγνωστο τρόπο τα μυστήριά της στην ψυχή που θεολογεί. Στην πρώτη περίπτωση ενεργεί έτσι, για να μας τοποθετήσει χαρούμενους πάνω στο δρόμο των θείων θεωριών, καθώς καλούμαστε από την άγνοια στη γνώση. Στο μέσο όμως των αγώνων θέλει να φυλάξει την πνευματική γνώση μας μακριά από την κενοδοξία. Πρέπει λοιπόν να λυπούμαστε με μέτρο σαν εγκαταλειμμένοι, ώστε να ταπεινωθούμε περισσότερο και να υποταχθούμε στη δόξα του Κυρίου, αλλά και να χαιρόμαστε όταν πρέπει, παίρνοντας φτερά από την αγαθή ελπίδα. Όπως η πολλή λύπη φέρνει την ψυχή σε απελπισία και απιστία, έτσι και η πολλή χαρά φέρνει σε οίηση την ψυχή· και λέω για κείνους που είναι ακόμη πνευματικά νήπιοι. Γιατί μεταξύ του φωτισμού και της εγκαταλείψεως είναι η πείρα, και μεταξύ της λύπης και της χαράς, η ελπίδα. Λέει η Γραφή: «Με πολλή υπομονή ανέμενα τον Κύριο και μου έδωσε την προσοχή Του»(Ψαλμ. 40, 1)· και πάλι: «Όσο το πλήθος των θλίψεών μου μέσα στην καρδιά μου, τόσες οι παρηγοριές Σου γέμισαν ευφροσύνη την ψυχή μου»(Ψαλμ. 93, 19).
πηγή

..δίκια κι άδικα ...

  Όποιος απόχτησε την γνώση την άγια κι απογεύτηκε την γλυκύτητα τού Θεού, έχει χρέος μήτε να δικάζει 
ποτέ μήτε να σηκώνει δίκη ολότελα κατά πάνω σε κανέναν , ακόμα κι αν τού πάρει και τα ρούχα που φορά, γιατί η δικαιοσύνη τών αρχόντων ετούτου του κόσμου νικιέται
 από την δικαιοσύνη τού Θεού, επειδή ποια διαφορά 
βρίσκεται ανάμεσα στα τέκνα τού Θεού και στους 
ανθρώπους τούτου τού κόσμου παρά πώς η δικαιοσύνη
 τους είναι λειψή μπροστά στη δικαιοσύνη των 
χριστιανών, ώστε το ένα να λέγεται ανθρώπινη 
δικαιοσύνη και το άλλο θεϊκή δικαιοσύνη΄;
Λοιπόν ο Κύριος μας ούτε σαν τον βρίζανε έβριζε,
 ούτε σαν τον χτυπούσανε φοβέριζε, αλλά και σαν 
τού βγάλανε τα ρούχα του με σιωπή το δέχτηκε και
 για τη δική μας σωτηρία βασανιζότανε, και το
 πιο μεγάλο ήτανε πως παρακαλούσε τον Πατέρα 
για τους κακούργους που τον σταυρώσανε, 
ενώ οι άνθρωποι ετούτου τού κόσμου δεν
 θα πάψουν να δικάζονται , ώστε το δίκιο
 τους να καταντά μεγάλη αδικία.

αγίου Διαδόχου, επισκόπου Φωτικής σε μεταγραφή Φώτη Κόντογλου