Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΔΑΝΙΗΛ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ .

ΑΣ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΤΑ ΓΝΩΣΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ 

ΤΟΥ  ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ. ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΟΥ Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ  ΜΕΤΑ ΤΟΝ

 ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΔΙΑΣΠΑΤAI ΣΕ ΤΕΣΣΕΡΑ ΜΙΚΡΟΤΕΡΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑ.    ΗΤΟΙ, 

ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΠΕΡΓΑΜΟΥ, ΗΠΕΙΡΟΥ, ΣΕΛΕΥΚΙΔΩΝ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΙΟ

 ΠΤΟΛΕΜΑΙΩΝ. ΤΑ ΔΥΟ ΔΕΥΤΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑ ΠΟΛΥ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΑ ΤΩΝ 

ΔΥΟ ΠΡΩΤΩΝ. Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΣΕΛΕΥΚΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙΤΑΙ ΤΟ 289 Π.Χ ΑΠΟ ΤΟΝ

 ΠΤΟΛΕΜΑΙΟ ΤΟΝ ΚΕΡΑΥΝΟ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΚΑΤΑΛΥΕΤΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΩΝ

 ΣΕΛΕΥΚΙΔΩΝ. ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ , ΤΟ 279 Π.Χ , Ο ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΣ Ο 

ΚΕΡΑΥΝΟΣ  ΧΑΝΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΑΛΑΤΕΣ 

ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΠΙΣΩ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΧΑΟΣ. (ΒΛΕΠΕ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ 

ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΣ Ο ΚΕΡΑΥΝΟΣ).

ΚΑΤ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ, 

 ΛΟΙΠΟΝ,  ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ 

ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ 

ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΗΣ 

ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ 

ΤΟΥ Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

 ΕΦΤΑΣΑΝ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ 

ΤΟΥΣ. ΤΟ 279 Π.Χ ΕΙΝΑΙ

 ΜΙΑ ΣΗΜΑΔΙΑΚΗ 

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΓΙΑ

 ΤΟΝ ΚΑΘΟΡΙΣΜΟ

 ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ

 ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ.

ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΔΑΝΙΗΛ  ΣΤΟ ΚΕΦ  8. Ο ΔΑΝΙΗΛ 

ΕΙΔΕ ΟΡΑΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΑΠΟΣΤΕΛΛΕΙ ΤΟΝ 

ΑΡΧΑΓΓΕΛΟ ΓΑΒΡΙΗΛ ΝΑ ΕΙΠΕΙ  ΣΤΟΝ ΔΑΝΙΗΛ  ΤΙ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ 

ΣΤΟΥΣ  ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ. ΜΙΛΑΕΙ Ο ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ  ΓΑΒΡΙΗΛ 

ΚΑΙ ΛΕΕΙ  ΣΤΟΝ ΔΑΝΙΗΛ .:

19. ΝΑ ΕΓΩ ΘΑ ΣΕ ΚΑΝΩ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΕΙΣ ΤΙ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ ΣΤΟΥΣ

 ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ.   ΕΠΕΙΔΗ ΣΤΟΝ ΟΡΙΣΜΕΝΟ ΚΑΙΡΟ

 ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ  .

20.ΤΟ ΚΡΙΑΡΙ ΠΟΥ ΕΙΔΕΣ,   ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΔΥΟ ΚΕΡΑΤΑ , ΕΙΝΑΙ 

ΟΙ ΒΑΣΙΛΙΑΔΕΣ  ΤΗΣ ΜΗΔΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΕΡΣΙΑΣ .

21.  ΚΑΙ Ο ΤΡΙΧΩΤΟΣ ΤΡΑΓΟΣ ΕΙΝΑΙ  Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.  

ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΕΡΑΣ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ, 

 ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ. ΠΡΟΦΗΤΕΥΕΙ Ο ΔΑΝΙΗΛ ΓΙΑ

 ΤΡΕΙΣ ΑΙΩΝΕΣ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ,  ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΑ, ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ

 ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ 

Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ   ΚΑΙ ΛΕΕΙ.:

22. ΤΟ  ΟΤΙ ΣΥΝΤΡΙΦΤΗΚΕ, ΚΑΙ ΑΝΕΒΗΚΑΝ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΑΝΤ’ ΑΥΤΟΥ, 

 ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΤΕΣΣΕΡΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΘΑ ΣΗΚΩΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ 

ΕΘΝΟΣ ΑΥΤΟ. ΟΜΩΣ, ΟΧΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΔΥΝΑΜΗ. 

ΠΟΛΥ ΞΕΚΑΘΑΡΑ  ΕΔΩ  Ο ΔΑΝΙΗΛ ΜΑΣ ΛΕΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ 

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ 

ΤΟΥ Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ.  (ΓΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΛΕΕΙ ¨ΟΧΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗ 

ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΔΥΝΑΜΗ¨). ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΑΥΤΟ Ο ΔΑΝΙΗΛ ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ 

 ΧΡΟΝΙΚΑ, ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΘΕΙ     ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΟΔΟ ΤΗΣ 

ΡΩΜΑΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ , ΜΑΣ ΠΑΕΙ  ΚΑΤ ΕΥΘΕΙΑΝ   

  ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ ΛΕΓΟΝΤΑΣ . :

23.ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΟΥΣ, 

ΟΤΑΝ  ΟΙ ΑΝΟΜΙΕΣ ΤΟΥΣ  ΘΑ ΦΤΑΣΟΥΝ ΣΤΟ ΠΛΗΡΕΣ, ΘΑ ΣΗΚΩΘΕΙ

 ΕΝΑΣ ΣΚΛΗΡΟΠΡΟΣΩΠΟΣ  ΒΑΣΙΛΙΑΣ, (ΕΝΝΟΩΝΤΑΣ  ΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ),

  ΚΑΙ ΣΥΝΕΤΟΣ  ΣΕ  ΠΑΝΟΥΡΓΙΕΣ. .... ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ Η ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ 

ΟΡΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΔΑΝΙΗΛ  ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΜΕΣΟΛΑΒΕΙ

 ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΤΕΣΣΑΡΩΝ  ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ ΜΕΧΡΙ   ΤΟΝ ΕΡΧΟΜΟ ΤΟΥ

 ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ. ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟ 10, 

(ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΟΡΑΜΑΤΟΣ), ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ Η ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ 

ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΩΣ ΕΞΗΣ . :

10. ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΥΝΘΗΚΕ, ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ....

12.ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑ ΠΑΡΑΔΟΘΗΚΕ Σ ΑΥΤΟΝ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ 

ΠΑΝΤΟΤΙΝΗ ΘΥΣΙΑ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΒΑΣΗΣ .

13. ΤΟΤΕ, ΑΚΟΥΣΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΓΙΟ ΝΑ ΜΙΛΑΕΙ. ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ 

ΑΓΙΟΣ ΕΛΕΓΕ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΜΙΛΟΥΣΕ. ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ ΘΑ 

ΔΙΑΡΚΕΙ Η ΟΡΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΤΟΤΙΝΗ ΘΥΣΙΑ, ΚΑΙ ΤΗΝ 

ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΠΟΥ ΦΕΡΝΕΙ ΤΗΝ ΕΡΗΜΩΣΗ, ΚΑΙ ΤΟ ΑΓΙΑΣΤΗΡΙΟ 

ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑ ΠΑΡΑΔΙΝΟΝΤΑΙ  ΣΕ ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΗ ?

ΕΔΩ, ΛΟΙΠΟΝ, ΕΙΝΑΙ

 Η ΕΡΩΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΣΟ

 ΘΑ ΔΙΑΡΚΕΣΕΙ  ΤΟ

 ΧΡΟΝΙΚΟ    ΔΙΑΣΤΗΜΑ 

ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ

 ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ 

ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ

      ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ 

ΑΛΛΑ   ΚΑΙ ΤΗΝ 

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ

 ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ  ΣΤΗ ΓΗ. 

 ΚΑΙ ΕΧΟΜΕ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ....:

14.ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ.  

ΜΕΧΡΙ 2.300 ΗΜΕΡΟΝΥΧΤΙΑ.

 ΤΟΤΕ ΤΟ ΑΓΙΑΣΤΗΡΙΟ ΘΑ 

ΚΑΘΑΡΙΣΤΕΙ. "ΤΟ 

ΑΓΙΑΣΤΗΡΙΟ ΘΑ ΚΑΘΑΡΙΣΤΕΙ"

  ΕΝΝΟΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ

 ΚΥΡΙΟΥ  ΜΑΣ ΣΤΗ ΓΗ ΠΟΥ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣEI ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ

 ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ .

ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΛΟΙΠΟΝ. Η ΕΡΩΤΗΣΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΟΘΗΚΕ ΕΙΝΑΙ :   ΑΠΟ ΠΟΤΕ ..  

 ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ .. ΚΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΠΙΣΗΣ ΜΑΣ ΔΟΘΗΚΕ . :  

ΕΙΝΑΙ 2.300 ΗΜΕΡΟΝΥΧΤΙΑ .

ΑΠΟ ΠΟΤΕ ? :  ΑΠ ΟΤΑΝ ΘΑ ΤΕΡΜΑΤΙΣTΟΥΝ ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑ

 , ΤΟ 279 Π.Χ . ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ ? : ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ 

ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ 

ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΤΗ ΓΗ,  ΣΕ 2300 ΗΜΕΡΟΝΥΧΤΙΑ .

ΦΤΑΝΟΥΜΕ, ΛΟΙΠΟΝ,  ΣΤΟΝ ΑΠΛΟ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ 

ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΑΠΟ ΤΟ 279 Π.Χ,  ΣΥΝ ΤΑ  2.300 ΗΜΕΡΟΝΥΧΤΙΑ, 

(ΣΗΜΕΙΩΤΕΟΝ ΟΤΙ ΚΑΤΑ  ΤΟΝ ΔΑΝΙΗΛ     ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ

 ΧΡΟΝΟΣ, ΕΠΟΜΕΝΩΣ 2.300 ΗΜΕΡΟΝΥΧΤΙΑ = 2300 ΧΡΟΝΙΑ ), 

   ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΘΑ ΛΑΒΕΙ ΧΩΡΑ Η ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ

 ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΣΤΗ ΓΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ  Η  ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ, 

7 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ .

ΕΤΣΙ ΕΧΟΜΕ .

279 Π.Χ + 2.300 ΧΡΟΝΙΑ = 2021 Μ.Χ .

ΜΕΙΟΝ 1 ΕΤΟΣ ( ΜΕΤΑΞΥ 1 Π.Χ ΚΑΙ 1 Μ.Χ   ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΕΤΡΑΤΑΙ) ,

= 2020, ΤΟ ΕΤΟΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΓΗ .

- 7 ΧΡΟΝΙΑ ( Η ΕΠΤΑΕΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑ )

= 2013 ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ .

ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟΣΟ ΚΟΝΤΑ ΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΑΥΤΑ; 

ΜΟΝΟ Ο ΚΥΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΜΑΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ.  ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΟΜΩΣ

  ΓΙΑΤΙ ΣΥΝΤΟΜΑ ΘΑ ΒΡΕΘΟΥΜΕ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΒΗΜΑΤΟΣ 

ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΚΡΙΣΗ.

 ΔΟΞΑ ΣΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟ ΘΕΟ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΥΙΟ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΝ

 ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ  ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ .

ΠΗΓΗ /ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ

Η « αποστασία » ως σημείο των καιρών

( απόσπασμα – χωρίς τις υποσημειώσεις – απ’ τη σχετική ενότητα του βιβλίου του Βασιλείου Ταμιωλάκη

Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ

ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΑ,

σελ. 186-202 )

 Η αποστασία, ως σημείο της έλευσης των εσχάτων, αναφέρεται απ’ τον Απόστολο Παύλο στη Β΄ προς Θεσσαλονικείς. Η συντέλεια δεν θα συμβεί « ἐὰν μὴ ἔλθῃ ἡ ἀποστασία πρῶτον καὶ ἀποκαλυφθῇ ὁ ἄνθρωπος τῆς ἀνομίας… ». Η αποστασία αναφέρεται ως σημείο των καιρών μαζί με την έλευση του Αντιχρίστου.

Κατά τους Αγίους Ιωάννη τον Χρυσόστομο και Θεοφύλακτο Βουλγαρίας, όπως και κατά τον Θεοδώρητο Κύρου, η αποστασία είναι ο ίδιος ο Αντίχριστος. Ωστόσο, οι Άγιοι Κύριλλος Ιεροσολύμων, Μάξιμος ο ομολογητής και Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ την διαχωρίζουν απ’ αυτόν. Την παρουσιάζουν να συνδέεται μεν αλλά να μην ταυτίζεται με αυτόν. Η αποστασία, κατά κάποιο τρόπο, θα οδηγήσει στον Αντίχριστο. Και ο Αντίχριστος θα είναι προϊόν της αποστασίας, ή μάλλον, η απόληξη αυτής. Γράφει ο Άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων: « Ἀπέστησαν οἱ πλεῖστοι τῶν ὀρθῶν λόγων καὶ ἔργων, καὶ μᾶλλον τὸ δοκεῖν αἱροῦνται ἤ τὸ εἶναι προαιροῦνται. Αὕτη τοίνυν ἐστὶν ἡ ἀποστασία, καὶ μέλλει προσδοκᾶσθαι ὁ ἐχθρός ». Και ο Όσιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ σημειώνει: « Ο Αντίχριστος θα έλθη στον καιρό του• την εποχή που του καθωρίσθη. Θα προηγηθή μια γενική αποστασία. Το μέγιστο μέρος των ανθρώπων θα εγκαταλείψουν την Χριστιανική Πίστη. Η αποστασία θα είναι το προστάδιο. Θα προετοιμάση τον κόσμο να δεχθή τον Αντίχριστο… Ο Αντίχριστος θα είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένος με την γενική ηθική και πνευματική κατεύθυνση των ανθρώπων της εποχής του ».

Η αποστασία θα εκφράζεται κατ’ αρχήν με μια γενικότερη έκπτωση των ηθών και με μια αύξηση της πονηρίας και εκμετάλλευσης. Η ηθική κατάσταση της κοινωνίας, όταν έρθει ο Αντίχριστος, θα είναι περίπου η ίδια με την αντίστοιχη κατάσταση του κόσμου πριν την καταστροφή του με τον κατακλυσμό αλλά και των Σοδόμων πριν την κατάκαυσή τους. Οι αμαρτωλοί θα είναι δοσμένοι στις παράνομες ηδονές και θα έχουν μια αίσθηση ότι όλα πάνε καλά και ότι τίποτε κακό δεν πρόκειται να συμβεί. Γι’ αυτό και ο Κύριος παρομοιάζει την εποχή των εσχάτων με την εποχή προ του κατακλυσμού και προ της καταστροφής των Σοδόμων: « Ὥσπερ δὲ αἱ ἡμέραι τοῦ Νῶε, οὕτως ἔσται καὶ ἡ παρουσία τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. Ὥσπερ γὰρ ἦσαν ἐν ταῖς ἡμέραις ταῖς πρὸ τοῦ κατακλυσμοῦ τρώγοντες καὶ πίνοντες, γαμοῦντες καὶ ἐκγαμίζοντες, ἄχρι ἧς ἡμέρας εἰσῆλθε Νῶε εἰς τὴν κιβωτόν, καὶ οὐκ ἔγνωσαν ἕως ἦλθεν ὁ κατακλυσμὸς καὶ ἦρεν ἅπαντας, οὕτως ἔσται καὶ ἡ παρουσία τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου » • « ὁμοίως καὶ ὡς ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις Λώτ. Ἤσθιον, ἔπινον, ἠγόραζον, ἐπώλουν, ἐφύτευον, ὠκοδόμουν, ᾗ δὲ ἡμέρᾳ ἐξῆλθεν Λώτ ἀπὸ Σοδόμων, ἔβρεχεν πῦρ καὶ θεῖον ἀπ’ οὐρανοῦ καὶ ἀπώλεσεν πάντας. Κατὰ τὰ αὐτὰ ἔσται ᾗ ἡμέρᾳ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἀποκαλύπτεται ». Κάτι ανάλογο λέγει και ο Απόστολος Παύλος: « Ὅταν γὰρ λέγωσι εἰρήνη καὶ ασφάλεια, τότε αἰφνίδιος αὐτοῖς ἐφίσταται ὄλεθρος… ». 

Ο ιερός Χρυσόστομος λέγει πως, όταν έρθει ο Αντίχριστος, θα επιταθούν οι άνομες ηδονές σε όσους είναι παράνομοι και έχουν χάσει την ελπίδα της σωτηρίας τους. Τότε θα συμβαίνουν γαστριμαργίες, θορυβώδεις διασκεδάσεις και μέθες. Και, όπως, ακριβώς, όταν κατασκευαζόταν η κιβωτός, οι άνομοι δεν πίστευαν, αλλά, ενώ βρισκόταν ανάμεσά τους προαναγγέλοντας τα κακά που θα συμβούν, εκείνοι διασκέδαζαν, σαν να μην επρόκειτο να συμβεί κανένα κακό, έτσι και στο τέλος των καιρών θα φανεί ο Αντίχριστος, μετά τον οποίο θα έρθει η συντέλεια, τα δεινά της και οι αφόρητες τιμωρίες, και οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θα αντιληφθούν τίποτε. Αλλά, καθώς θα διακατέχονται απ’ τη μέθη της κακίας, δεν θα καταλάβουν ούτε καν θα αισθανθούν τον φόβο όσων θα συμβούν, μέχρι αυτά να τους χτυπήσουν. « “ Ὥσπερ ἡ ὠδὶν τῇ ἐν γαστρὶ ἐχούσῃ ”, οὕτως αὐτοῖς παραστήσεται τὰ φοβερὰ ἐκεῖνα καὶ ἀνήκεστα », σημειώνει ο ιερός Χρυσόστομος.

Μια γενικότερη ηθική κατάπτωση προφητεύεται απ’ τον Απόστολο Παύλο και στη Β΄ προς Τιμόθεον: « Τοῦτο δὲ γίνωσκε, ὅτι ἐν ἐσχάταις ἡμέραις ἐνστήσονται καιροὶ χαλεποί. Ἔσονται γὰρ οἱ ἄνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, ἀλαζόνες, ὑπερήφανοι, βλάσφημοι, γονεύσιν ἀπειθεῖς, ἀχάριστοι, ἀνόσιοι, ἄστοργοι, ἄσπονδοι, διάβολοι, ἀκρατεῖς, ἀνήμεροι, ἀφιλάγαθοι, προδόται, προπετεῖς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι μᾶλλον ἤ φιλόθεοι, ἔχοντες μόρφωσιν εὐσεβείας, τὴν δὲ δύναμιν αὐτῆς ἠρνημένοι ». Ο Άγιος Αυγουστίνος, ερμηνεύοντας αυτούς τους στίχους, γράφει πως οι άνομοι θα πληθαίνουν όλο και περισσότερο, καθώς το τέλος θα πλησιάζει.

Το δεύτερο σκέλος της αποστασίας θα είναι η αύξηση των αιρέσεων και η πρόοδος του αντιχριστιανισμού. Ωστόσο, τα χειρότερα θα έπονται. Κατά τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, αν προ του Αντιχρίστου η αμαρτία θα έχει κορυφωθεί, επί της εποχής του Αντιχρίστου θα αυξηθεί ακόμη περισσότερο, ώστε να υπακούσουν τότε όλοι οι άνθρωποι στον Αντίχριστο και να τον προσκυνήσουν. Όπως, χαρακτηριστικά, γράφει ο Άγιος Μάξιμος ο Γραικός, « τον καιρό της αποστασίας… στους έσχατους καιρούς θα υπερπληθυνθή το σκοτάδι κάθε ανομίας και της ισμαηλιτικής απιστίας… θα υπερπληθυνθή τότε κάθε αμαρτία και ανομία ».

Στην ευρύτερη χριστιανική γραμματεία συναντάμε τις ίδιες απόψεις. Ο συγγραφέας του Περί Συντελείας περιγράφει την ηθική κατάπτωση του κόσμου την εποχή των εσχάτων με τα πιο ζοφερά χρώματα: « Οι άνθρωποι θα έχουν αρπακτική διάθεση, θα αρπάζουν οικίες και αγρούς, και θα περιφρονούν το δίκαιο. Αισθήματα φθόνου, μίσους και έριδος θα κυριαρχούν στις σχέσεις τους και όλοι θα πορεύονται σύμφωνα με το θέλημά τους. Οι ποιμένες θα αμελούν το πλήρωμα και θα γίνουν σαν λύκοι. Οι ιερείς θα ασπαστούν το ψεύδος και οι μοναχοί θα ποθήσουν τις κοσμικές υποθέσεις. Ο λαός θα δείχνει προς τους ιερείς ανυπότακτη διάθεση. Οι πλούσιοι θα ενδυθούν την ασπλαχνία. Οι άρχοντες δεν θα βοηθούν τον πτωχό. Οι ισχυροί θα αποβάλουν τον οίκτο. Οι κριτές θα άρουν την δικαιοσύνη από το νομικό σύστημα και τυφλωμένοι από τα δώρα θα υποστηρίζουν την αδικία. Η γυναίκα θα παραδίδει τον άνδρα της σε θάνατο και ο άνδρας θα σύρει την γυναίκα του σε δικαστήριο. Κανείς δεν θα σέβεται την λευκότητα της κεφαλής του πρεσβυτέρου, και κανείς δεν θα λυπάται το κάλλος του νεωτέρου. Τότε θα εγερθούν ψευδοπροφήτες, ψευδαπόστολοι, γόητες, « φθοροποιοί », κακοποιοί, ψεύτες, κατήγοροι των άλλων, μοιχοί, πόρνοι, άρπαγες, πλεονέκτες, επίορκοι, άνθρωποι που θα μισούν ο ένας τον άλλο. Οι ναοί του Θεού θα γίνουν σαν οίκοι, και παντού θα γίνουν καταστροφές των Εκκλησιών. Οι Γραφές θα καταφρονηθούν και τα δαιμονικά άσματα θα τραγουδιούνται παντού. Πορνείες, μοιχείες και επιορκίες θα γεμίσουν την γη. Όλοι, ακόμη και αυτοί που θα φαίνονται να είναι Χριστιανοί, θα ακολουθούν με σφοδρότητα και προθυμία φαρμακείες, μαντείες και μαγείες.

Σύμφωνα με τον Αρέθα Καισαρείας, ο Αντίχριστος θα γίνει εύκολα αποδεκτός από τους ανθρώπους εξ αιτίας της υπερβολικής ταραχής που θα υπάρχει απ’ την πολλή κακία του κόσμου. Όπως, χαρακτηριστικά, γράφει ο ανώνυμος ερμηνευτής των σειρών σε σχόλιό του στην Α΄ Επιστολή του Ιωάννου, « ἐπὶ θύραις ἤδη τούτου τοῦ κόσμου τὸ τέλος, καὶ τεκμήριον τὸ τὴν πονηρίαν πλεονᾶσαι ».

Στη σύγχρονη χριστιανική βιβλιογραφία συναντώνται ενδιαφέρουσες απόψεις πάνω στο ζήτημα της αποστασίας. Ήδη αναφέραμε πως η αποστασία ερμηνεύτηκε και ως μια απομάκρυνση απ’ τον Θεό που θα οδηγήσει στον Αντίχριστο. Στα πλαίσια αυτής της ερμηνείας, η αποστασία κατανοείται ως η αποκάλυψη του μυστηρίου της ανομίας. Στο δεύτερο κεφάλαιο της Β΄ προς Θεσσαλονικείς ο Παύλος διακρίνει ανάμεσα σε δύο περιόδους, σε δύο εποχές. Στην πρώτη εποχή ο διάβολος ενεργεί κεκαλυμμένα, « ἐν μυστηρίῳ ». Αυτή η περίοδος περιγράφεται με τα λόγια « τὸ γὰρ μυστήριον ἤδη ἐνεργείται τῆς ἀνομίας ». Στην δεύτερη περίοδο ο διάβολος θα ενεργεί φανερά. Αυτή η εποχή δηλώνεται με τα λόγια « καὶ τότε ἀποκαλυφθήσεται ὁ ἄνομος ». Η αποστασία θεωρείται πως θα είναι το ενδιάμεσο στάδιο στη μετάβαση απ’ την « ἐν μυστηρίῳ » ενέργεια της ανομίας στην αποκάλυψή της στο πρόσωπο του Αντιχρίστου.

Σύγχρονοι Χριστιανοί συγγραφείς αναγνωρίζουν στη σημερινή αποκάλυψη της ανομίας την προετοιμασία της οδού του θηρίου• και τη θεωρούν σημείο των καιρών. Έτσι, επισημαίνεται πως στην εποχή μας η ανομία, πράγματι, δεν κρύβεται αλλά διαφημίζεται. Σε επίπεδο ηθικής η ανομία έχει γίνει μεταφορικά και κυριολεκτικά νόμος. Ο καθένας προτρέπεται να κάνει ό,τι επιθυμεί χωρίς φραγμούς, ενοχές και αναστολές. Ο C. S. Lewis πριν μισό, περίπου, αιώνα έγραφε: « Η κοινή γνώμη είναι λιγότερο εχθρική απέναντι στις παράνομες σχέσεις, ακόμη και απέναντι στη διαστροφή, τόσο ανεκτική που μόνο με την παγανιστική εποχή μπορούμε να τη συγκρίνουμε ». Ο Φώτης Κόντογλου εξέφραζε για τους ανθρώπους της εποχής του παρόμοιες απόψεις, σημειώνοντας : « Ποτέ δεν το βλασφημούσαν – το όνομα του Θεού – όσο σήμερα, με τις πράξεις τους και με τα λόγια τους. Ποτέ δεν είχανε πέσει περισσότερο από σήμερα, στην ασωτία, στη φιλαργυρία, στην ακολασία, στην αναισθησία, στην πώρωση ». Και από τότε η εξαχρείωση των ηθών έχει προχωρήσει ακόμη περισσότερο.

Σε νομικό επίπεδο, η νομιμοποίηση των εκτρώσεων, της πορνείας, της μοιχείας, της πορνογραφίας και της ομοφυλοφιλίας, όπως και η προώθηση της ευθανασίας, είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα αυτής της τάσης. Μιλάμε για υπέρβαση των ορίων όχι απλά της χριστιανικής ηθικής αλλά και, γενικότερα, της κατά συνείδησιν ηθικής, της ηθικής με βάση το κοινό περί καλού και δικαίου αίσθημα.

Σε επίπεδο φιλοσοφίας, η αποστασία φαίνεται να έχει ξεκινήσει εδώ και αιώνες με τη διατύπωση αντιχριστιανικών φιλοσοφιών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα « ο αντίχριστος » του Νίτσε.

Σε επίπεδο πολιτικής…

Επίσης, υπάρχει και η τάση για αποχριστιανοποίηση των εθνικών πολιτικών κυβερνήσεων. Αυτή η τάση είχε ξεκινήσει πολύ νωρίτερα. Ήδη το 1840, ο Νewman έγραφε πως η κρατική εξουσία στην Ευρώπη, μόλις και μετά βίας, με τις μεγαλύτερες προσπάθειες, κρατούσε το πνεύμα του αντιχρίστου που προσπαθούσε να έρθει στα πράγματα, να επιβληθεί. Και εντόπιζε την αποστασία στην περιθωριοποίηση της θρησκείας, τον διαχωρισμό έθνους και θρησκείας και την προσπάθεια για αποδυνάμωση της Εκκλησίας και απομάκρυνσής της απ’ τις δημόσιες υποθέσεις, προσπάθεια που εκφραζόταν κυρίως με την επιχειρούμενη τότε κατάργηση του όρκου αλλά και την κατάργηση της θρησκευτικής εκπαίδευσης που επιτυγχανόταν με την διδασκαλία όλων των ειδών θρησκείας σαν να είναι το ίδιο. Επίσης, εντόπιζε την αποστασία στη θεμελίωση της ηθικής διδασκαλίας όχι στη θρησκεία αλλά σε κοινωνικούς κανόνες, που υπαγορεύονταν από αρχές πρακτικής χρησιμότητας, και καταδίκαζε την προσπάθεια να γίνει η αποτελεσματικότητα και όχι η αλήθεια το μέτρο και ο κανόνας της πολιτείας και των νόμων. Και κατέληγε: « Σίγουρα, υπάρχει αυτή την εποχή μια ομοσπονδία του κακού, που παρατάσσει τα στίφη της από όλα τα μέρη του κόσμου, που οργανώνεται, λαμβάνει μέτρα, περικυκλώνει την Εκκλησία του Χριστού σαν σε δίχτυ, και προετοιμάζει τον δρόμο για μια γενική αποστασία από αυτήν. Αν αυτή η αποστασία γεννήσει τον Αντίχριστο, ή αν αυτός ακόμη θα καθυστερήσει, δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε. Αλλά σε κάθε περίπτωση, αυτή η αποστασία και όλες της οι ενδείξεις και όλα της τα όργανα είναι του Πονηρού και αποπνέουν τη δυσωδία του θανάτου. Ας μη συμβεί ούτε στο ελάχιστο ο οποιοσδήποτε από εμάς να είναι από αυτούς τους αφελείς, που θα πιαστούν σ’ αυτή την παγίδα, που μας περικυκλώνει. Ας μη συμβεί ούτε στο ελάχιστο να εξαπατηθούμε απ’ τις ύπουλες υποσχέσεις με τις οποίες ο Σατανάς είναι βέβαιο πως χύνει το δηλητήριό του. Μπορούμε Χριστιανοί, τέκνα του Θεού, αδελφοί του Χριστού, κληρονόμοι της δόξης, μπορούμε να επιτρέψουμε στους εαυτούς μας να συμμετέχουμε σ’ αυτή την υπόθεση; Μπορούμε, έστω και με το μικρό μας δάχτυλο, να βοηθήσουμε στο μυστήριο της ανομίας; ».

Σήμερα, αυτή η τάση για αποχριστιανοποίηση των εθνικών πολιτικών κυβερνήσεων εξακολουθεί να υπάρχει και, μάλιστα, πολύ ισχυρότερη και με την προοπτική όλες οι κυβερνήσεις να ενωθούν σε μια νέα πολιτική οντότητα με μια νέα πνευματική και θρησκευτική ταυτότητα. Η μαγεία, σε μερικές περιπτώσεις ακόμη και ο Σατανισμός, νομιμοποιήθηκαν. Βέβαια, ο αποχριστιανισμός και η θρησκευτική ουδετερότητα, βαθμιαία, νομοτελειακά και αναπόφευκτα οδηγούν στον αντιχριστιανισμό. Όπως, ακριβώς, το μηδέν αποτελεί το ενδιάμεσο στάδιο για τη μετάβαση απ’ το θετικό στο αρνητικό πρόσημο. Η φύση απεχθάνεται το κενό. Κάτι θα καλύψει αυτό το κενό που δημιουργήθηκε απ’ την απομάκρυνση του Χριστιανισμού απ’ τις χριστιανικές κοινωνίες. Και αυτό δεν θα είναι κάτι καλό. Αυτό επισημαίνεται και απ’ τον Newman που βλέπει, αρχικά, μια ανοχή σε όλες τις περίεργες αιρέσεις και σέκτες, στον αθεϊσμό και τον Μουσουλμανισμό και στη συνέχεια μια ενεργητική δίωξη της αλήθειας του Χριστιανισμού. Οι αθεϊστικές και μηδενιστικές θεωρίες, η θρησκευτική ουδετερότητα απέναντι σ’ όλες τις θρησκείες, το όλο κίνημα του αποχριστιανισμού δεν είναι τίποτε περισσότερο απ’ το ενδιάμεσο σκαλί για τον αντιχριστιανισμό. Σήμερα, βιώνουμε τις οδύνες αυτής της μετάβασης. Το διάταγμα των Μεδιολάνων υπήρξε το ενδιάμεσο στάδιο για τη μεταβολή μιας ειδωλολατρικής αυτοκρατορίας σε χριστιανική. Σήμερα, από τη χριστιανική κρατική εξουσία μεταβαίνουμε σε μια ουδέτερη πολιτική εξουσία, που είναι, απλά, ένα ενδιάμεσο στάδιο για τη μετάβαση σε μια αντιχριστιανική πολιτική εξουσία. Σύγχρονοι Χριστιανοί στοχαστές θεωρούν πως το τέρας που θα γεννηθεί απ’ αυτή τη διαδικασία θα είναι κάτι πολύ πιο τρομακτικό απ’ ό,τι έχει γνωρίσει ποτέ η Ιστορία. Θα είναι το θηρίο της Αποκαλύψεως. Ο Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς κήρυττε σχετικά: « Το μυστήριον – της ανομίας –… δεν θέλει μια εξουσία που πολεμά κατά του κακού. Αντίθετα, θέλει μια εξουσία αδικίας για την έλευση του Αντιχρίστου ». Σ’ αυτό το σημείο, θα πρέπει να τονίσουμε πως τα πράγματα, ακόμη, εξελίσσονται. Δεν ξέρουμε, ακριβώς, πού θα οδηγήσει όλη αυτή η διαδικασία. Αν επιτύχουν τα αντιχριστιανικά κέντρα τους σκοπούς τους ή όχι. Αν ήρθε ο καιρός του Αντιχρίστου ή αν θα αργήσει ακόμη. Εμείς, απλά, επισημαίνουμε κάποια πράγματα.

Στο επίπεδο της θρησκείας, η « αποστασία » εκφράζεται με την επίσημη εμφάνιση του Σατανισμού και της Μαγείας, την αθεΐα, την εισβολή των ανατολικών ειδωλολατρικών θρησκειών στο Δυτικό κόσμο, την αναγέννηση χιλιαστικών αντιλήψεων, την αστρολογία και τον θρησκευτικό συγκρητισμό. Σχετικά με τον θρησκευτικό συγκρητισμό, ο Soloviev επισημαίνει πως υπάρχει καλή ειρήνη και κακή ειρήνη. Και, αντίστοιχα, καλός πόλεμος και κακός πόλεμος. Ο Χριστός φέρνει διαίρεση και έχθρα μεταξύ καλού και κακού. Φέρνει διάκριση μεταξύ αληθείας και ψεύδους. Ο διάβολος λατρεύει να αναμιγνύει και να συνενώνει, εξωτερικά, πράγματα που, εσωτερικά, βρίσκονται σε αντίθεση μεταξύ τους. « Υπάρχει, επίσης, η κακή ειρήνη, η ειρήνη του κόσμου, που πασχίζει να αναμιγνύει ή να συνενώνει εξωτερικά μεταξύ τους στοιχεία που εσωτερικά βρίσκονται σε πόλεμο το ένα προς το άλλο », σημειώνει ο Ρώσος φιλόσοφος. Ο θρησκευτικός συγκρητισμός είναι η πιο ύπουλη πλευρά της αποστασίας στο επίπεδο της θρησκείας. Στο επίπεδο των πνευματικών φαινομένων και ενεργειών, αναφέρονται ως έκφραση της αποστασίας, η έρευνα και ενασχόληση με κάθε είδος αποκρυφιστικής και παραφυσικής δραστηριότητας ( τηλεπάθεια, υπνωτισμός, ψευδοπροφητείες, εμφανίσεις U.F.O. ) και το κίνημα της χαρισματικής αναζωπύρωσης.

Οι Φώτης Κόντογλου και Seraphim Rose εντοπίζουν την αποστασία και στο επίπεδο της τέχνης. Ο Seraphim Rose αναφέρει τη μοντέρνα τέχνη ως σημείο των καιρών στα πλαίσια της ανάλυσής του πάνω στην αποκάλυψη του μυστηρίου της ανομίας. Η λέξη « ανομία », σημαίνει απουσία, άρνηση και κατάργηση του νόμου. Και η σύγχρονη τέχνη καταργεί στην πράξη κάθε καλλιτεχνικό κανόνα και νόμο που εφήρμοζαν οι καλλιτέχνες μέχρι σήμερα. Ως παράδειγμα αναφέρει τον Τζακ Πόλοκ, ο οποίος, απλά, έπαιρνε και έριχνε μπογιά πάνω σ’ ένα καμβά. Συχνά, το αποτέλεσμα ήταν ευχάριστο, με όμορφα χρώματα και σχήματα αλλά αυτό το πράγμα δεν μπορεί να θεωρηθεί τέχνη• τουλάχιστον, σύμφωνα με τους κανόνες που εφήρμοζαν οι ζωγράφοι αιώνες τώρα. Κάτι παρόμοιο ισχύει και στη μουσική και σ’ όλες τις τέχνες. Ο Φώτης Κόντογλου θεωρούσε και αυτός τη μοντέρνα τέχνη ως σημείο των καιρών. Την παραλλήλιζε με το καπνό που βγήκε απ’ το φρέαρ της αβύσσου κατά το 9,2 της Αποκάλυψης. Έγραφε χαρακτηριστικά: « Ω! Η αφηρημένη τέχνη! Αληθινό φόβητρο που έχει τρομοκρατήσει τον κόσμο. Σημείο αινιγματικό της Αποκαλύψεως. Η τέχνη αυτή, αν την πούμε τέχνη, ενώ στ’ αλήθεια είναι η κατάργηση της τέχνης, η “ αφηρημένη ” λοιπόν τέχνη βγήκε από την απιστία της εποχής μας. Για τους περισσότερους σημερινούς ανθρώπους ο κόσμος είναι ένα πράγμα χωρίς σκοπό και έννοια, ένα χάος τυφλό. Κι η τέχνη, λοιπόν, που καθρεφτίζει αυτή την αντίληψη, τί θα είναι άλλο από άμορφα και σκοτεινά νεφελώματα;… Τα έργα της είναι μηδενιστικά, φανερώνοντας την διάλυση που έχει πάθει ο εσωτερικός άνθρωπος. Γι’ αυτό είναι φριχτά, επειδή πάντα φριχτή είναι η αρρώστια, και περισσότερο και από την σωματική, η πνευματική αρρώστεια… Τούτη η παγκόσμια τρέλα φανερώνεται σε όλες τις τέχνες, στη λογοτεχνία, στη μουσική, στη ζωγραφική, στη γλυπτική, στην οικοδομική και άπλωσε τη ζοφερή και τυραννική της εξουσία σ’ όλη την οικουμένη. Η αυθαιρεσία κι η έλλειψη κάθε σεβασμού στον άνθρωπο κυριαρχήσανε σαν παγκόσμια συνθήματα. Θανατερό φαρμάκι φαρμάκωσε την ανθρωπότητα. Ποιος θα την γλιτώσει; “ Καὶ ἤνοιξε τὸ φρέαρ τῆς ἀβύσσου, καὶ ἀνέβη καπνὸς ἐκ τοῦ φρέατος ὡς καπνὸς καμίνου καιομένης ” ». 

Εμείς συμφωνούμε, απόλυτα, με τον Κόντογλου. Ποτέ στο παρελθόν η τέχνη δεν είχε ξεπέσει τόσο. Κάθε μορφή τέχνης. Τόσο στη θεματολογία όσο και στην τεχνοτροπία της, δύο πράγματα που, κατά τον Κόντογλου, συνδέονται μεταξύ τους. Όχι, ότι όλα τα έργα της μοντέρνας τέχνης είναι άχρηστα. Εξαιρέσεις υπάρχουν. Ο κανόνας, όμως, δυστυχώς, είναι θλιβερός. Άλλωστε, δεν είναι δύσκολο να διαπιστώσει ο καθένας την αλήθεια των ισχυρισμών του. Στο πεδίο της ζωγραφικής λ.χ.. Αρκεί να πάρει όλους τους τόμους της Εγκυκλοπαίδειας της Τέχνης της Εκδοτικής Αθηνών και να τους ξεφυλλίσει. Η επί το χείρον αλλαγή τόσο στη θεματολογία όσο και στην τεχνοτροπία κατά τους δύο τελευταίους αιώνες, κυρίως κατά τον εικοστό αιώνα, είναι τρομακτική. Στη λογοτεχνία• ας διαβάσει κάποιος Ντίκενς και ας διαβάσει και Φίλιπ Ροθ. Στο θέατρο• ας διαβάσει κάποιος Σαίξπηρ και ας διαβάσει και Πίντερ. Στη μουσική• ας ακούσει Μότζαρτ και ας ακούσει και ατονική μουσική ή trush metal κ.ο.κ.. Αλλά και στο χώρο της ημέτερης νεοελληνικής λογοτεχνίας μήπως και ο ακαδημαϊκός Σπυρίδων Μελάς δεν έγραφε για τον ευτελισμό της λογοτεχνίας από το 50 και μετά; Και πράγματι. Πού είναι ο Παπαδιαμάντης της εποχής μας; Και πού ο Μακρυγιάννης;

Εξαιρετικά ενδιαφέρον είναι και ένα σχόλιο του Γέροντος Παϊσίου για το πώς η αποστασία στο χώρο της έβδομης τέχνης προετοιμάζει την έλευση του Αντιχρίστου. Ο Αγιορείτης Γέρων έλεγε: « Και με τις βλάσφημες ταινίες που παρουσιάζουν, θέλουν να γελοιοποιήσουν τον Χριστό. Το κάνουν, για να πουν “ Αυτός ήταν ο Χριστός, τώρα θα έρθη ο Μεσσίας ” και να παρουσιάσουν μετά τον “ Μεσσία ” τους. Εκεί το πάνε ».

 πηγή

Παγκόσμια θλίψη θα κυριεύσει την γη πριν το χάραγμα του Αντίχριστου.

Στο βιβλίο της Αποκάλυψης υπάρχει η προφητεία ότι πριν την επιστροφή του Ιησού, ένας παγκόσμιος δικτάτορας γνωστός σαν ο Αντίχριστος θα ανέρθει στην εξουσία και θα κυβερνήσει για επτά χρόνια.

Θα καταλύσει όλες τις θρησκείες και θα επιβάλει στον κόσμο τη λατρεία του εαυτού του. Αυτός ο ίδιος και ο πρωθυπουργός του, τον οποίο το βιβλίο της Αποκάλυψης αναφέρει ως “ψευδοπροφήτη,” θα βάλουν σε εφαρμογή το “χάραγμα του θηρίου” σε μια προσπάθεια να ασκήσουν ολοκληρωτικό οικονομικό και πολιτικό ...
έλεγχο.

Το χάραγμα του Θηρίου θα αρχίσει να επιβάλλεται μετά από το μισό χρονικό διάστημα της επτάχρονης εξουσίας του Αντίχριστου, στο ξεκίνημα της Μεγάλης Θλίψης.
Αυτό το συμπέρασμα βασίζεται στα ακόλουθα εδάφια της Βίβλου:

“Και [ο ψευδοπροφήτης] έκανε όλους και μικρούς και μεγάλους, πλούσιους και φτωχούς, ελεύθερους και δούλους να πάρουν ένα χάραγμα πάνω [ή “μέσα,”] στο δεξί τους χέρι ή στο μέτωπό τους και χωρίς αυτό να μην μπορεί κανένας ούτε να αγοράζει ούτε να πουλάει, εκτός από αυτόν που είχε το χάραγμα ή το όνομα του Θηρίου ή τον αριθμό του ονόματος αυτού. Εδώ είναι η σοφία. Όποιος έχει νου ας υπολογίσει τον αριθμό του Θηρίου, επειδή είναι αριθμός ανθρώπου: Και ο αριθμός αυτός είναι το 666”
(Αποκάλυψη 13:16-18).

Γνωρίζουμε επίσης πως ο Αντίχριστος θα υπογράψει μια συνθήκη ή μια συμφωνία επταετούς διάρκειας, την οποία και θα παραβιάσει μετά από τρεισήμισι χρόνια: 
“Τότε θα συνθηκολογήσει με πολλούς για μια εβδομάδα [επτά χρόνια], όμως στα μέσα της εβδομάδας [τρεισήμισι χρόνια] θα βάλει ένα τέλος στη θυσία και την προσφορά” 
(Δανιήλ 9:27).

Επίσης, γνωρίζουμε πως μετά αφού ο Αντίχριστος καταλύσει την συνθήκη, ο ψευδοπροφήτης του θα ανεγείρει αυτό που ονομάζεται το “βδέλυγμα της ερήμωσης” στον “άγιο τόπο” — πολύ πιθανόν μέσα ή κοντά στο Εβραϊκό ναό που θα κτιστεί σύντομα στο Όρος Μοράια, στην Ιερουσαλήμ.
 “Θα συγκεντρώσει δυνάμεις, και θα καταπατήσουν το θυσιαστήριο, θα απαγορέψουν τις καθημερινές θυσίες, και θα τοποθετήσουν το βδέλυγμα της ερήμωσης”
(Δανιήλ 11:31).

Πεντακόσια χρόνια μετά από αυτή την προφητεία του Δανιήλ, οι μαθητές ρώτησαν τον Ιησού για το ποιο θα είναι το σημάδι της επιστροφής Του και του τέλους του κόσμου και ο Ιησούς παρέπεμψε και σε αυτή την εξέλιξη ανάμεσα σε άλλες. 
“Όταν δείτε το ‘βδέλυγμα της ερήμωσης,’ που ανέφερε ο Δανιήλ ο προφήτης, να στέκεται στον άγιο τόπο … τότε θα γίνει μεγάλη θλίψη, που δεν έχει ξαναγίνει από τότε που άρχισε ο κόσμος μέχρι σήμερα, και που ούτε θα ξαναγίνει ποτέ … 
Αμέσως μετά τη θλίψη εκείνων των ημερών … θα δουν τον Υιό του Ανθρώπου [τον Ιησού] να έρχεται πάνω στα σύννεφα του ουρανού με δύναμη και μεγάλη δόξα” 
(Ματθαίου 24:15,21, 29-30).

Αυτό μας φέρνει πίσω σ’ αυτό που αναφερθήκαμε στο ξεκίνημα του θέματός μας, στην Αποκάλυψη 13:16-18, για τον ψευδοπροφήτη που επιβάλλει το οικονομικό σύστημα του Θηρίου, χωρίς το οποίο κανένας δεν θα μπορεί να αγοράζει ούτε να πουλάει.
Πάλι, είναι αρκετά προφανές πως αυτό θα αρχίσει να εφαρμόζεται στα μισά της επτάχρονης εξουσίας του Αντίχριστου, στο ξεκίνημα της Μεγάλης Θλίψης.

Σ’ αυτό το σημείο μπορούμε μόνο να υποθέσουμε τι μορφή θα έχει αυτό το χάραγμα, θα μπορούσε όμως πολύ εύκολα να είναι ένα μικροσκοπικό τσιπάκι υπολογιστή ή μια ετικέτα ταυτοποίησης μέσω ραδιοσυχνοτήτων (RFID) η οποία εμφυτεύεται κάτω από το δέρμα και συνδέεται με μια βάση δεδομένων που περιέχει τις προσωπικές και οικονομικές πληροφορίες του κατόχου της.

Πότε ακριβώς θα γίνει αυτό; Αυτή τη στιγμή δεν είναι δυνατό να το γνωρίζουμε, όπως αν αναλογιστούμε την ταχύτητα με την οποία προχωράει η τεχνολογία, θα μπορούσε να γίνει σύντομα. Για 2.000 χρόνια σχεδόν, από τότε που ο Απόστολος Ιωάννης έγραψε αυτό το κεφάλαιο για το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα του Αντίχριστου, κάτι τέτοιο ήταν αδιανόητο. Τώρα όμως με τους υπολογιστές και το Ίντερνετ, τις ηλεκτρονικές συναλλαγές, και την ολοένα αυξανόμενη παγκοσμιοποίηση των αγορών και των οικονομιών, δεν είναι και τόσο αδιανόητο πια!


-->  

Στην ουσία, φαίνεται να είναι το επόμενο λογικό βήμα — και πάνω σ’ αυτό θα βασιστεί ο Αντίχριστος. Με το VeriChip* και τα RFID να χρησιμοποιούνται ολοένα και περισσότερο και να αποκτούν περισσότερη δημοσιότητα, η εκστρατεία για να γίνει αποδεκτή από τον κόσμο αυτή η ιδέα της εμφύτευσης του μικροτσίπ αποκτά όλο και μεγαλύτερη δυναμικότητα.  

Η τεχνολογία που απαιτείται ωστόσο για να μπορέσει να υλοποιηθεί το σχέδιο του Αντίχριστου για παγκόσμιο οικονομικό έλεγχο, δεν είναι ακόμα εφικτή.
Δεν μπορεί να ελέγξει τις αγοραπωλησίες όλου του κόσμου χωρίς να υπάρξει πρώτα ένα διαδεδομένο τραπεζικό ηλεκτρονικό δίκτυο με κοινές και παγκόσμιες προδιαγραφές. Αυτό θα γίνει στο μέλλον, όμως αν αναλογιστείτε το πόσο γρήγορα κινούνται τα πράγματα προς αυτή την κατεύθυνση, ίσως και να συμβεί πολύ γρήγορα.

*Το VeriChip είναι ένα μικροτσίπ σε μέγεθος κόκκου ρυζιού που μπορεί να εμφυτευθεί υποδερμικά. Είναι προϊόν μια Αμερικάνικης εταιρείας της Applied Digital Solutions, και χρησιμοποιείται ήδη για να παρακολουθούνται παιδιά, κατάδικοι, ζώα, άτομα με την ασθένεια Αλζχάιμερ, και άλλοι, καθώς επίσης και να παρέχουν ταυτότητες εξακρίβωση στοιχείων σε στελέχη της κυβέρνησης και μέλη ιδιωτικών κλαμπ και άλλα. Επίκεινται σύντομα κι άλλες εφαρμογές.

Η ΝΥΧΤΑ ΚΑΙ Η ΜΕΡΑ
Μετά την πιο σκοτεινή νύχτα στην παγκόσμια ιστορία, θα έρθει το πιο υπέροχο ξημέρωμα! 
Η νύχτα που πλησιάζει όλο και περισσότερο θα κορυφωθεί στον εφιάλτη της Μεγάλης Θλίψης, και η ημέρα που θα επακολουθήσει, θα είναι ο ερχομός του Ιησού.

Τα πράγματα πρέπει να χειροτερέψουν πριν μπορέσουν να καλυτερέψουν, όμως παρά την ολοένα αυξανόμενη φρίκη αυτού του κόσμου, γνωρίζουμε πως όλα θα πάνε καλά στο τέλος. Το πιο πυκνό σκοτάδι είναι λίγο πριν ξημερώσει! 
Και όσο πιο γρήγορα χειροτερέψουν τα πράγματα, τόσο πιο γρήγορα θα καλυτερέψουν! Γι’ αυτό συνέχισε να κοιτάς προς τα πάνω!

Πρέπει να περάσουμε μέσα απ’ αυτό το σκοτεινό μέρος που είναι γεμάτο με δοκιμασίες και θλίψεις, όμως μετά θα βγούμε στην λιακάδα της άλλης μεριάς και όλα αυτά τα πράγματα θα σβηστούν από την μνήμη σαν ένα κακό όνειρο!

Μια απ’ αυτές τις μέρες ο Ιησούς θα επέμβει στον κόσμο και θα μας πάρει μαζί Του, μακριά από όλη την σύγχυση και θα μας μεταφέρει στην γαλήνη και την ηρεμία, στην ομορφιά και την αγάπη, στα θαύματα εκείνου του θεσπέσιου κόσμου σε μακρινά ουράνια μέρη!
Λίγο ακόμα, και θα χαράξει το δοξασμένο πρωινό του Θεού!

 πηγή/αντιγραφή

Δευτέρα Παρουσία - Αντίχριστος του Αγίου Εφραίμ του Σύρου

Αγίου Εφραίμ του Σύρου

Κατά τον καιρόν δε εκείνον, όταν έλθη ο Δράκων, 

δεν υπάρχει άνεσις επί της γής, αλλά θλίψις μεγάλη,

 ταραχή και σύγχυσις, θάνατοι και πείνα εις πάντα 

τα πέρατα, διότι θα γίνουν κατά τόπους λιμοί, σεισμοί

 και θάνατοι διάφοροι επί της γής. 

Γενναία θα είναι η ψυχή, η οποία θα δυνηθή να κρατήση

 εαυτήν απηλλαγμένην από τα σκάνδαλα αυτά.

 Διότι εάν ευρεθή άνθρωπος ν' αδιαφορή ολίγον, εύκολα

 πολιορκείται και γίνεται αιχμάλωτος του Δράκοντος του

 πονηρού και δολίου, και ο τιούτος ευρίσκεται 

ασυγχώρητος εις την κρισιν, διότι επίστευσεν εις τον

 Τύραννον εκουσίως. Πολλών προσευχών και δακρύων

 έχομεν ανάγκην, αγαπητοί, δια να ευρεθώμεν ακλόνητοι 

εις τους πειρασμούς, διότι πολλά είναι τα φαντάσματα, 

τα οποία γίνονται από το θηρίον. Επειδή είναι 

Θεόμαχον θέλει όλοι ν' απωλεσθούν. 

Τοιούτον τρόπον μεταχειρίζεται ο Τύραννος, 

ώστε όλοι να βαστάζουν την σφραγίδα του Θηρίου, 

όταν θα έλθη να απατήση τα σύμπαντα.

Προσέχετε, αδελφοί μου, την υπερβολήν του Θηρίου, διότι 

μεταχειρίζεται διάφορα τεχνάσματα πονηρίας. 

Άρχεται από την γαστέρα, ίνα όταν τις μη έχων φαγητά, 

αναγκασθή να λάβη την σφραγίδα εκείνου, όχι ως έτυχεν

 εις πάν μέρος του σώματος, αλλ' εις την δεξιά χείρα και 

εις το μέτωπον, δια να μη έχη εξουσίαν ο άνθρωπος να κάμη 

με αυτήν το σημείον του σταυρού, μήτε πάλιν εις το μέτωπον 

να σημειώση το άγιον όνομα του Κυρίου. 

Διότι γνωριζει ο άθλιος, ότι όταν ο Σταυρός του Κυρίου

 σφραγισθή επί του ανθρώπου λύει πάσαν την δύναμιν 

του Εχθρού, και δι΄αυτό σφραγίζει την δεξιάν 

του ανθρώπου. Εάν κάποιος δεν σφραγίζεται με την σφραγίδα 

εκείνου, δεν γίνεται αιχμάλωτος εις τα φαντάσματα εκείνου,

 ούτε ο Κύριος απομακρύνεται απ΄ αυτού, αλλά τον φωτίζει 

και τον σύρει προς εαυτόν.

 Πρέπει να εννοήσωμεν, αδελφοί, μετά πάσης ακριβείας, 

ότι τά φαντάσματα του Εχθρού είναι αποτρόπαια. 

Ο δε Κύριος ημών έρχεται με γαλήνην διά να αποκρούση

 δι ημάς τα τεχνάσματα του Θηρίου...
Επειδή ο Σωτήρ, θέλων να σώση το ανθρώπινον γένος, ετέχθη 

εκ Παρθένου, και εν σχήματι ανθρώπου επάτησε τον εχθρόν 

με την αγίαν δύναμιν της Θεότητος Αυτού, ηθέλησε και αυτός 

να αναλάβη το σχήμα της αυτού παρουσίας διά 

να μας απατήση. Ο δε Κύριος ημών θα έλθη εις την γην 

εν νεφέλαις φωτειναίς, ως αστραπή φοβερά, ο δε

 Εχθρός δεν θα έλθη τοιουτοτρόπως, διότι είναι αποστάτης. 

Γεννάται μεν ακριβώς εκ κόρης μιαράς, αλλά δεν σαρκούται

 τοιουτοτρόπως. Θα έλθη δε ο Παμμίαρος με το εξής σχήμα,

 ως κλέπτης, διά να απατήση τα σύμπαντα. 

Θα είναι ταπεινός, ήσυχος, θα μισή την αδικίαν,

 θα αποστρέφεται είδωλα, θα προτιμά την ευσέβειαν, 

αγαθός φιλόπτωχος, ευειδής καθ' υπερβολήν, ευκατάστατος,

 ιλαρός εις όλους, θα τιμά πολύ το γένος των Ιουδαίων, 

διότι αυτοί προσμένουν την έλευσιν εκείνου. 

Μεταξύ δε όλων αυτών, θα εκτελή σημεία και τέρατα, 

φόβητρα με πολλήν εξουσίαν, θα προσπαθή δολίως να 

αρέση εις όλους, διά να αγαπηθή ταχέως από πολλούς,

 θα εξαπατά τον κόσμον υπό το πρόσχημα της ευταξίας, 

έως ου βασιλεύση.

Όταν λοιπόν ίδουν λαοί πολλοί και δήμοι τοιαύτας αρετάς

 και δυνάμεις, ενούνται όλοι συγχρόνος με μίαν γνώμην

 και με χαράν μεγάλην κηρύσσουν αυτόν βασιλέα, λέγοντες

 μεταξύ των. Μήπως άρα ευρίσκεται άνθρωπος άλλος τόσον 

αγαθός και δίκαιος; Ανορθούται δε ευθέως η βασιλεία εκείνου,

 και θα πατάξη μεθ υμών τρείς βασιλείς μεγάλους. 

Επειτα υψούται η καρδία του και θα εμέση ο Δράκων 

την πικρότητά του. Ταράσσων δεν την οικουμένην κινεί 

τα πέρατα, θλίβει τα σύμπαντα και μιαίνει τας ψυχάς. 

Όχι πλέον ως ευλαβής, αλλά πολύ αυστηρός εις όλα, 

απότομος, οργίλος,θυμώδης, ακατάστατος, φοβερός, 

αηδής, μισητός, βδελυκτός, ανήμερος, αλάστωρ, αναιδής, 

και προσπαθών να εμβάλη εις τον βόθρον της ασεβείας 

όλον το ανθρώπινον γένος. Πληθύνει σημεία ψευδώς

 και όχι αληθώς, και ενώ παρίσταται πολύς λαός και ευφημεί 

αυτόν, βάλλει φωνήν ισχυράν, ώστε να σαλευθή ο τόπος,

 επί του οποίου ίστανται οι όχλοι, λέγων.

Γνωρίσατε όλοι

 οι λαοι την δύναμίν μου και την εξουσίαν, μεταθέτει όρη 

και ανάγει νήσους από την θάλασσαν με πλάνην και φαντασίαν,

 και ενώ πλανά τον κόσμον και φαντάζει τα σύμπαντα, 

πολλοί θα δοξάζουν και θα πιστεύουν αυτόν ως Θεόν ισχυρόν...

Πολλοί δε των αγίων, όσοι τότε θα ευρεθούν εις την έλευσιν

 του μιαρού, χύνουν ποταμηδόν τα δάκρυα μετά στεναγμών

 προς τον Θεόν τον Άγιον, διά να λυτρωθούν από τον Δράκοντα, 

και φεύγουν μετά μεγάλης σπουδής εις τας ερήμους και 

κρύπτονται εις τα όρη και τα σπήλαια μετά φόβου, και 

πασπαλίζουν χώμα και στάκτην εις τας κεφαλάς , 

παρακαλούντες νύκτα και ημέραν μετά πολλής ταπεινώσεως. 

Και ο Άγιος Θεός θέλει χαρίσει αυτό εις αυτούς, δηλαδή οδηγεί 

αυτούς η χάρις εις ωρισμένους τόπους και σώζονται 

κρυπτόμενοι εις τας οπάς και τα σπήλαια μη βλέποντες τα σημέια

 και τα φόβητρα του Αντιχρίστου. 

Η έλευσις δε αυτού γίνεται γνωστή εις τους έχοντας τον νούν 

προσηλωμένον εις τα άνω, εις δε τους έχοντας τον νουν εις βιωτικά

 πράγματα και ποθούντας τα γήινα, δεν θα γίνη φανερόν αυτό. 

Διότι όποιος είναι δεδεμένος πάντοτε εις βιωτικά πράγματα, και 

αν ακούση απιστεί και βδελύσσεται τον λέγοντα. 

Οι δε άγιοι θέλουν ενδυναμωθή, διότι πάντοτε απέρριψαν

 την μέριμναν του βίου αυτού.

πηγή