Συγκαλείται σε λίγες μέρες η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος στο Κολυμβάρι Χανίων της Κρήτης.
Είναι πλέον κοινή διαπίστωση, για όσους παρακολουθούν την επικαιρότητα διαθέτοντας πνευματικό αισθητήριο, ότι στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης υπάρχει μια στρατηγική άλωσης της εθνικής ιδιοπροσωπίας των λαών, για να διαμορφωθεί προγραμματισμένα και ολοκληρωτικά μια πλανητική συνείδηση για όλη την ανθρωπότητα. Τούτο, διότι το να κρατά κάθε λαός την πνευματική και την πολιτισμική του κληρονομιά είναι σοβαρό εμπόδιο στην «Νέα Τάξη Πραγμάτων», προκειμένου να επιτευχθεί. Συνεπώς, αποβαίνει στόχος της «Νέας Εποχής» να πέσουν τα κάστρα που διαφυλάσσουν την πολιτισμική ταυτότητα των εθνών.
Με αυτή την θεώρηση και συνάμα με την επίγνωση της αποικιοκρατικής νοοτροπίας και σκοπιμότητας των μεγάλων δυνάμεων, που κατευθύνονται, βέβαια, από τον διεθνή Σιωνισμό εξηγούνται πολλά από τα γεγονότα που συμβαίνουν στις ημέρες μας στο πολιτικό, οικονομικό και θρησκευτικό πεδίο, καθώς και σε επίπεδο κρατών. Σε αυτό το πλαίσιο θα πρέπει να δούμε και κάποια εκκλησιαστικά δρώμενα. Για να έχουμε πάντως μια πλήρη ενημέρωση για την εν λόγω Σύνοδο χρειάζεται, όχι βέβαια σε ένα αλλά σε μια σειρά από άρθρα, να εκθέσουμε τα παρακάτω:
· Γιατί μας ενδιαφέρει ως Έλληνες και Ορθοδόξους αυτή η Σύνοδος;
· Τι γνωρίζουμε και τι δεν γνωρίζουμε γι’ αυτή την Σύνοδο;
· Από πότε προετοιμάζεται αυτή η Σύνοδος;
· Υπάρχουν οι προϋποθέσεις που απαιτούνται για να συγκληθεί σύνοδος;
· Γιατί γίνεται αυτή η σύνοδος;
· Ποιοι θα συμμετέχουν σε αυτή την Σύνοδο;
· Γιατί δεν συμμετέχουν τελικά όλες οι Ορθόδοξες Εκκλησίες;
· Ποια τα προς συζήτηση θέματα;
· Γιατί άλλαξαν τα θέματα που όρισαν στο παρελθόν οι προσυνοδικές διασκέψεις;
· Θα ψηφίσουν όλοι όσοι θα παρίστανται στην Σύνοδο;
· Γιατί δεν θα ψηφίσουν όλοι;
· Γιατί αναγγέλλεται ότι οι αποφάσεις θα είναι δεσμευτικές ενώ δεν συμμετέχουν όλα τα πατριαρχεία;
· Τι συνέπειες θα έχει αυτή η Σύνοδος;
Α. Γιατί μας ενδιαφέρει ως Έλληνες και Ορθοδόξους αυτή η Σύνοδος;
Πιστεύω πως θα συμφωνείτε με αυτό που εύστοχα διατύπωσε ο Γάλλος λόγιος Ζακ Λακαριέρ: «για τον Έλληνα η Ορθοδοξία είναι το σπίτι του». Δεν είναι αυτό η Ελληνορθόδοξη ιδιοπροσωπία μας, η πίστις και ο πολιτισμός μας, το πολυτίμητο «τζιβαϊρικό» κατά τον Στρατηγό Μακρυγιάννη; Και η Ιωάννα Τσάτσου γράφει: «Πλανάται πολύ μακράν της πραγματικότητας -της ιστορικής και της σύγχρονης- όποιος υπόπτως πιστεύει και ευμεθόδως διαδίδει άλλα. Ορθοδοξία και Ελληνισμός είναι ΕΝΑ! Κάποτε ήταν δύο πράγματα ταυτόσημα και αναπόσπαστα. Καθώς όμως συμπορεύτηκαν ανά τους αιώνες, ζυμώθηκαν με αίμα μαρτυρικό. Και έγιναν ένα, Ορθοδοξία και Ελληνισμός. Γι’ αυτό ας μη βλέπουμε την Ελληνορθοδοξία σαν δύο διαφορετικά πράγματα, σαν δύο ξεχωριστές έννοιες. Ή αν θέλουμε να τα δούμε έτσι, έστω, Ορθοδοξία και Ελληνισμός είναι η καρδιά και ο εγκέφαλος μέσα στο ίδιο σώμα. Χωρίς το ένα από τα δύο θα κοπεί το νήμα της ζωής, δηλαδή, της ίδιας της θρησκευτικής και της εθνικής μας ύπαρξης». Αφού, λοιπόν, αυτή είναι η ιδιοπροσωπία μας, όποιος χτυπά την Ελλάδα δεν χτυπά συνάμα και την Ορθοδοξία της; Και το αντίστροφο, όποιος χτυπά την Ορθοδοξία μας χτυπά και την Ελλάδα.Τι θέλω να καταστήσω σαφές που εν πολλοίς δεν συνειδητοποιούμε: Αυτό που τελευταία βλέπουμε στην Ελλάδα να γίνεται σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο εξ απόψεως κρίσεως, πραγματοποιείται και σε θρησκευτικό, πιο σωστά σε πνευματικό επίπεδο και, για να γίνω πιο σαφής, σε εκκλησιαστικό επίπεδο.
Οι ξένες δυνάμεις, μη έχοντας ιδιαίτερο πνευματικό πολιτισμό, έχοντας όμως οικονομική ευρωστία, «προσφέρουν» χρήμα με ανταλλάγματα για να μας εξαγοράσουν προκειμένου να απεμπολήσουμε την Ιερά μας Παρακαταθήκη, τον Ελληνορθόδοξο πολιτισμό μας. Είναι στρατηγική αυτό, σχέδιο. Μετέρχονται κάθε μέσο αρκεί να πετύχουν τον σκοπό τους. Πληροφορούμαστε ότι χρηματοδοτείται η Σύνοδος στην Κρήτη και μάλιστα με μεγάλα ποσά. Αυτομάτως ενθυμούμε τα αργύρια που πήρε ο Ιούδας για να προδώσει τον Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό. Ενθυμούμε από την ελληνική ιστορία ότι σε πολλές περιπτώσεις γινόταν τέτοιες προτάσεις – προκλήσεις στους Έλληνες. Όταν οι Αθηναίοι γύρισαν στην κατεστραμμένη πόλη τους που την έκαψαν οι Πέρσες (μετά την μάχη της Σαλαμίνος), ο Μαρδόνιος τους είχε προτείνει να καταθέσουν τα όπλα κι εκείνος σ’ αντάλλαγμα να τους ξαναχτίσει τα σπίτια και να τους δώσει άφθονα χρήματα, ώστε να γίνουν κύριοι της Ελλάδος όλης. Βλέπετε η ιστορία επαναλαμβάνεται. Από την μια λοιπόν αυτό. Από την άλλη μαθαίνουμε ότι στην πατριαρχική αντιπροσωπία θα συμμετέχουν δύο γυναίκες εκ των οποίων η μία είναι σύμβουλος στο Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας των ΗΠΑ έχει συνεργασθεί με την Αμυντική Υπηρεσία Πληροφοριών (DIA) την Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών (CIA) και όχι μόνο. Αναρωτιόμαστε γιατί το βαθύ κράτος της Αμερικής ενδιαφέρεται τόσο πολύ για την Ορθοδοξία μας; Μήπως τελικά πίσω από όλη αυτή την προσπάθεια βρίσκεται ο διεθνής Σιωνισμός που κινεί τα νήματα διότι κατά τα άλλα η Σύνοδος θα είναι περιχαρακωμένη μη τυχόν πάει και κανένας «ζηλωτής» μοναχός και διαμαρτυρηθεί. Γυναίκες όμως σε Οικουμενική Σύνοδο και μάλιστα σύμβουλοι μυστικών υπηρεσιών κάτι τρέχει! Αυτό που εμβάζει επιπλέον ψήλους στα αυτιά μας είναι η εμμονή να γίνει η Σύνοδος ενώ δεν θα συμμετέχουν όλα τα πατριαρχεία. Τι είδους Αγία και Μεγάλη θα είναι όταν δεν υπάρχει απαρτία; Μαθαίνουμε όμως και κάτι ακόμη ότι ενώ είναι Πανορθόδοξη Σύνοδος θα παραβρεθούν και εκπρόσωποι άλλων ομολογιών παπικοί κλπ. Οι οποίοι μάλιστα θα προσευχηθούν για να επιτύχει η Σύνοδος. Εδώ τα πράγματα βγάζουν μάτι! Πως θα γίνει προσευχή απόντων των ορθοδόξων; Διότι διαφορετικά θα θεωρηθεί συμπροσευχή που δεν επιτρέπουν οι ιεροί κανόνες. Συνειδητοποιούμε τι παίζεται! Δεν θα επεκταθώ σε αυτή την συνάφεια στην παράξενη εσπευσμένη κίνηση να γίνει, ντε και καλά, οπωσδήποτε Σύνοδος. Δεν θα εκθέσω εδώ τι έγινε στις προσυνοδικές διασκέψεις και άλλαζαν την θεματολογία της Συνόδου. Δεν θα εξηγήσω γιατί ο πρωτεργάτης αυτής της προσπάθειας για Οικουμενική υπήρξε ο Μελέτιος Μεταξάκης που δημιούργησε το σχίσμα μεταξύ παλαιού και νέου Ημερολογίου. Θα πω μονάχα ότι η συνέχεια θα δείξει. Το λυπηρό πάντως είναι ότι δεν υπάρχει ευρεία και σε βάθος ενημέρωση και δεν είναι εύκολο να σας ενημερώσουμε με ένα φυλλάδιο. και βέβαια δεν είναι εύκολο ούτε να σας συναντούμε ούτε και συνέχεια να τυπώνουμε φυλλάδια διότι ότι κάνουμε γίνεται εξ ιδίας πρωτοβουλίας με προσωπικό κόπο και προσωπικό κόστος. Θα χρειαστεί να συσπειρωθούμε και να αναζητήσουμε την ενημέρωση, διότι απ’ ότι φαίνεται ξεκινά ο αγώνας.
ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΙΔΙΟΠΡΟΣΩΠΙΑ ΜΑΣ
Γράφει ο Ηγούμενος της Ι. Μ. Αγ. Γρηγορίου του Παλαμά Παΐσιος Παπαδόπουλος
Αναμφισβήτητα βρισκόμαστε σε μια φάση της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας η κρισιμότητα της οποίας σε συνάρτηση με την επιλογή που θα κάνει ο κάθε Έλληνας πολίτης σχετικά με το δημοψήφισμα, θα είναι καθοριστική για το μέλλον της πατρίδος μας και, ίσως, μη αναστρέψιμη.
Αυτές τις ημέρες, πριν το δημοψήφισμα, ακούμε τόσα πολλά και τόσο διαφορετικά φρονήματα από άποψη τοποθετήσεων και σε τέτοιους τόνους που, αν δεν δούμε τα πράγματα με σωστά κριτήρια, θα προβούμε σε λάθος εκτιμήσεις. Υπάρχει καταιγισμός υποδείξεων ακόμη και από εκκλησιαστικούς ταγούς ενώ άλλοι κρατούν σιγήν ιχθύος. Αυτό όμως δεν είναι το ενδεδειγμένο στο να διαμορφώσει κανείς ορθή κρίση και ,επομένως, να τοποθετηθεί σωστά και, άρα, να δημιουργήσει προϋποθέσεις για καταλυτική ψηφοφορία στο κρίσιμο αυτό δημοψήφισμα. Νομίζω ότι όποιος αγαπά αληθινά την πατρίδα του εργάζεται θέτοντας στην κρίση των συμπολιτών του τον προβληματισμό του, επισημαίνοντας τα κριτήρια με τα οποία θεωρεί τα πράγματα, χωρίς να αναγκάζει ψυχολογικά τον ελληνικό λαό.
· Η χρυσή τομή είναι να αναλύουμε αντικειμενικά το θέμα αποκαλύπτοντας σκοπιμότητες που κάποιοι άλλοι αποκρύπτουν και δεν θέλουν να συζητούνται καθόλου. Πρέπει λοιπόν να συζητούμε, κατ’ εξοχήν το ζήτημα το τριήμερο αυτό, παρουσιάζοντας και τονίζοντας τις παραμέτρους που θα έχει το ναι ή το όχι, εξηγώντας χωρίς να επιβάλλουμε τις απόψεις μας. Αυτό, διότι ο καθένας μας που θέλει να πάρει την σωστή απόφαση δυσκολεύεται από τον καταιγισμό των ειδήσεων, των δηλώσεων μέσα και έξω από την Ελλάδα αλλά και την άνευ προηγουμένου προπαγάνδα που γίνεται από τα μέσα της μαζικής ενημέρωσης και της κοινωνικής δικτύωσης.
· Η φιλολογία για το ότι, με το ναι ή το όχι στα νέα μέτρα των ετέρων μας, τίθεται θέμα ναι ή όχι στο ευρώ και στην Ευρώπη, όπως θέλουν να μας το παρουσιάζουν, και ότι το ερώτημα δεν είναι σαφές, όντως δημιουργεί ένα κλίμα τρομοκρατίας. Εμείς δεν πρέπει να φοβηθούμε, αν θέλουμε να είμαστε συνεχιστές της ελληνικής μας ιστορίας, διότι, οι Έλληνες ό,τι πέτυχαν στο ιστορικό γίγνεσθαι με ένδοξα κατορθώματα, το όφειλαν στο αδούλωτο φρόνημά τους. Η διακοπή της ρευστότητας προσωρινά και οι ουρές στις τράπεζες που μας επηρεάζει τόσο πολύ δεν είναι το σωστό κριτήριο, διότι σε αυτό ακριβώς ποντάρουν όσοι παρασκηνιακά κινούν τα νήματα της παγκοσμιοποίησης. Πώς νομίζετε ότι θα κυβερνήσει παγκοσμίως το σκοτεινό πρόσωπο που αναφέρει ο απόστολος Παύλος στην Β΄ προς Θεσσαλονικείς επιστολή του; Η οικονομική τρομοκρατία είναι ένα από τα φόβητρα που χρησιμοποιούσαν οι χριστιανομάχοι αυτοκράτορες τον καιρό των μεγάλων διωγμών. Το ότι έχει γίνει υποβάθμιση της ελληνικής οικονομίας από τους οίκους αξιολόγησης σε μερική χρεοκοπία δεν αποδεικνύει την αλήθεια αυτή; Σήμερα που ο διωγμός της Ορθόδοξης Ελλάδας είναι συγκεκαλυμμένος, η οικονομική τρομοκρατία δημιουργεί συμπεριφορές και αντιδράσεις χωρίς ψυχραιμία, συνεπώς, και χωρίς νηφαλιότητα, άρα, τους εξυπηρετεί να πάρουμε αποφάσεις πρόχειρα και να μη δούμε τα πράγματα στην προοπτική τους. Η δραματοποίηση των όσων λαμβάνουν χώρα στην πατρίδα μας δεν δικαιολογεί να σκεπτόμαστε χωρίς σύνεση και οπωσδήποτε να επηρεάζουμε αρνητικά το περιβάλλον μας. Γι’ αυτό ο φόβος όντως είναι κακός σύμβουλος.
· Ακούγεται η κατηγορία εις βάρος της κυβέρνησης ότι είχε κρυφή ατζέντα και ότι θέλει να απαλλαγεί από την ευθύνη της αδιαλλαξίας ρίχνοντας το βάρος στον ελληνικό λαό. Πώς πρέπει λοιπόν να αποφασίσουμε όλοι μας δημοκρατικά και ελληνικά, χωρίς δημοψήφισμα, να πηγαίνουμε όπου φυσάει ο άνεμος; Μετά από ένα ισχυρό όχι τα πράγματα δεν θα είναι χειρότερα από ότι είναι τώρα. Θα ήταν χειρότερο με επέκταση του προγράμματος να φτάναμε στα πρόθυρα του χειμώνα και να μη μπορούσαμε να αντιδράσουμε διότι θα υπήρχε σοβαρό θέμα. Τώρα στην χειρότερη των περιπτώσεων θα ζεσταθούμε και θα εξοικονομηθούμε. Καλύτερα να ξεκινούμε από την αρχή έστω και με δυσκολίες παρά να μας έχουν στο χέρι με τα απανωτά δάνεια. Νομίζω ότι η αβεβαιότητα είναι το χειρότερο και αυτό περάσαμε τα τελευταία χρόνια. Καλύτερα να γνωρίζουμε ότι πτωχεύσαμε για να δει και τι θα κάνει αυτός ο λαός. Χρειάζεται να ξυπνήσουμε· μας χρειαζόταν το ταρακούνημα αυτό! Αντί να νηστεύσουμε και να προσευχηθούμε με συντριβή μετανοίας γίνονται παρελάσεις ομοφυλοφίλων και εμείς αδρανείς ρεμβάζουμε.
Αναλογιζόμαστε, άραγε, ότι η ιστορική συγκυρία στην δύσκολη αυτή καμπή δεν μας καλεί μόνο, να αρθούμε στο ύψος των περιστάσεων, και να τοποθετηθούμε όχι μόνο ως πολίτες ενός κράτους, που ορίζεται από το δικό του εθνικό σύνταγμα, αλλά και ότι φέρουμε στις πλάτες μας μια ανεκτίμητη ιστορική και πνευματική παρακαταθήκη για την οποία έχουμε ευθύνη; Η εκφυλιστική βέβαια νεοεποχήτικη «παιδεία» που βυσσοδομεί στην ιστορική μας κληρονομιά δεν άφησε στους νεοέλληνες την δυνατότητα να διακρίνουν την διαφορά του πατριωτισμού από τον εθνικισμό. Πάει καιρός που οργανώθηκε η αποδυνάμωση του πατριωτικού πνεύματος υπό το πρόσχημα της αναχαιτίσεως του εθνικισμού και αφού πλέον η ψυχή του Έλληνα δεν διαπνέεται από εθνική υπερηφάνεια γιατί να αγωνισθεί; Η προπαγάνδα, ότι η πατρίδα στην πολύ-πολιτισμική κοινωνία του σήμερα είναι μια θεώρηση ξεπερασμένη και γι’ αυτό άχρηστη, απονεύρωσε την ψυχή του Έλληνα από την δύναμη εκείνη του πνεύματός του, που στο παρελθόν της ιστορικής του πορείας τον έκανε να υπερασπίζεται τα όσια και ιερά του. Βλέπετε, απεργάζονται το μοντέλο του νομιμόφρονος πολίτη της παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας, που έστησε φανταχτερά είδωλα, τα οποία αποπροσανατόλισαν και τις σύγχρονες γενιές. Και καθώς η αποδόμηση της ελληνικής κοινωνίας κλιμακώνεται με σαρωτικούς ρυθμούς προβληματίζεται κανείς για τον τρόπο που πρέπει να περάσουμε στην πνευματική αντεπίθεση. Πιστεύουμε όμως στις αξίες του ελληνορθόδοξου πολιτισμού της πατρίδος μας ώστε να αγωνισθούμε να κρατήσουμε την ελληνορθόδοξη ιδιοπροσωπία μας;
Ένας λαός που ξεχώριζε ανάμεσα στα άλλα έθνη για τον πολιτισμό και την παράδοσή του εκφυλίζεται πνευματικά και εξαθλιώνεται οικονομικά και κοινωνικά, μέρα με τη μέρα, μέσα στην ψευτιά χάνοντας την πνευματική του ανδροπρέπεια και το νεύρο της ψυχής του. Κάλπικοι άνθρωποι, μικροπρεπείς πολιτικοί, ψυχές υποθερμικές, μισθωτοί ποιμένες, προσπαθούν να μας κρατήσουν υποταγμένους στους «θεσμούς» λανσάροντας στους Έλληνες τον φόβο της πτώχευσης για το μέλλον της Ελλάδος. Θλιβερή σκηνοθεσία με βλακώδες σενάριο που προσπαθεί να πατρονάρει τον αείζωο Έλληνα. Όπως έλεγε ο Κόντογλου: «Οι δυστυχείς, που να πάρουνε είδηση τι είναι η Ελλάδα! Ελλάδα ακούνε και Ελλάδα δεν βλέπουνε! Όσον ελληνικόν ουρανόν βλέπουνε με τα μαύρα γυαλιά, άλλη τόση Ελλάδα νιώθουνε με την αντάρα που έχει το πνεύμα τους και η καρδιά τους». Ξιπασμένοι μωρολόγοι πολιτικοί άνδρες στο όνομα της Δημοκρατίας δεσμεύουν τους Έλληνες στο πιο στυγνό ολοκληρωτικό καθεστώς της ιστορίας, την «Νέα Τάξη». Καυχιούνται για ότι ενεργούν και λέγουν και τα λόγια τους είναι γραμμένα σαν τους χρησμούς της Πυθίας που καθόταν στον τρίποδα και ζαλιζόταν από τις αναθυμιάσεις των φυτών που έκαιγε. Το ίδιο και αυτοί οι πολιτικοί, πειθήνια όργανα των ξένων πολιτικών μετέρχονται κάθε μέσο, ώστε να μην αποδεσμευθεί ο Έλληνας από την παγκοσμιοποίηση, την Τρόικα, το χρέος ή μάλλον από το άγριο ξεπούλημα της Ελλάδος. Ζαλισμένοι από την κάψα της φιλοδοξίας ποντάρουν στο ναι του δημοψηφίσματος ή, αν είναι δυνατόν, να μη γίνει καθόλου δημοψήφισμα για να τα βρουν ξανά με τους τροϊκανούς, αφού ξαναπάρουν την καρέκλα της εξουσίας. Να μη βρεθεί κανείς πολιτικός να αντισταθεί! Σε τι συγγενεύουν, αλήθεια, όλοι αυτοί με τους άνδρες της ηρωικής μας φυλής; Η Ελλάδα γέννησε σπουδαίους ανθρώπους. Κάποτε στην αρχαία Ελλάδα που επαινούσαν τον Περικλή στην επιθανάτια κλίνη του νομίζοντας ότι δεν τους άκουγε καθώς ήταν στα τελευταία του, εκείνος τους απάντησε: «Οι νίκες και τα τρόπαια είναι πολλές φορές δώρα της τύχης. Μα αν έχω μια αρετή να θυμηθώ, είναι πως ποτέ κανείς Αθηναίος δεν ντύθηκε στα μαύρα εξαιτίας μου». Έτσι απάντησε ο ετοιμοθάνατος Περικλής! Τί έχουν άραγε να πουν αυτοί; Δανική οι αρχοντιά σας κύριοι! Άρχοντες δεν είναι οι μασκαρεμένοι αλλά αυτοί που αγωνίζονται για την πατρίδα τους σαν τον Παλαιολόγο. Εσείς βαλθήκατε να ξεγυμνώσετε τον Έλληνα από την αρχοντιά του και να τον κάνετε γύφτο. Αυτόν τον τιμημένο άρχοντα, τον Έλληνα, που θρέφτηκε με το σώμα του Χριστού και το αίμα Του από το δισκοπότηρο της Ορθοδοξίας μας, θέλετε να τον στρέψετε στη δύση, εκεί όπου δύει το φως και εξουσιάζει με την εκκοσμίκευση ο άρχοντας του σκότους. Όμως λογαριάζετε χωρίς τον νοικοκύρη. Θα μιλήσει ο Θεός. Η έξυπνη παρεούλα σας θα πάει περίπατο στο εσπεράντο που σαλαγά ο διάβολος μαζί με τον Πάπα.
Πάντως, μέσα σ’ όλη αυτή την λαίλαπα της «Νέας Εποχής» μόνη μας ελπίδα προβάλλει η Παναγία μας! Δεν μας έμεινε τίποτε άλλο. Εμείς ας κάνουμε το αυτονόητο· ας μετανοήσουμε, ας προσευχηθούμε, ας νηστεύσουμε, ιδιαίτερα τις ημέρες αυτές. Ας δούμε όμως και τι πρέπει να κάνουμε ως Έλληνες πολίτες στην πράξη. «To Χρέος (καθώς σημειώνει ο Φώτης Κόντογλου) του ανθρώπου που αληθινά αγαπά τον τόπο του, -όχι τις πέτρες και τα δέντρα του τόπου του, αλλά τον χαρακτήρα τον πνευματικό της πατρίδας του- είναι να αγωνιστεί καταπάνω σ’ αυτό το ρεύμα, που πάει να σαρώσει τα θεμέλιά μας και να μας πνίξει, ή να μας αφήσει γυμνούς». Λοιπόν, χρειάζεται πολύ να σκεφθούμε ότι στο δημοψήφισμα ψηφίζουμε: ΟΧΙ στα μέτρα;
Σκηνοθέτης στο στήσιμο του παγκοσμίου αυτού δράματος, πού ορίζει τα σενάρια, δίνει τούς ρόλους, μεθοδεύει τις ενέργειες και ενορχηστρώνει τις ανακατατάξεις, είναι ό διεθνής Σιωνισμός. Τούς ρόλους αναμφισβήτητα υποδύονται άλλοι. Πρωταγωνιστούν και εδώ, ως "ηθοποιοί"- μασκαράδες, οι ισχυροί της γης. Αυτός όμως πού κινεί τα νήματα διαπλεκόμενος με τις μεγάλες δυνάμεις, τις ποικίλες ομάδες και οργανώσεις της "Νέας Εποχής", για να επιτύχει το προσδοκώμενο, την παγκόσμια πολιτικοοικονομική και θρησκευτική καταδυνάστευση, είναι ό ίδιος πού σταύρωσε τον Χριστό! Συνειδητοποιούμε άραγε ότι υπάρχει και αύτη η οπτική γωνία, υπό την όποια κυρίως θα πρέπει να δούμε όσα συμβαίνουν στην πατρίδα μας, πρώτα οικονομικά σε σχέση με την ΕΕ και το ΔΝΤ, και στην συνέχεια σε θέματα Εθνικής πολιτικής; Πίσω δηλαδή από την οικονομική κρίση ή μάλλον με το άλλοθι της πτώχευσης, χτύπησαν την Ελλάδα στην πνευματική της καρδιά. Μα! -θα πείτε- όλος ό κόσμος μαστίζεται από την οικονομική κρίση, σενάρια συνομοσιολογίας θα συζητούμε; Είναι πλέον χιλιοειπωμένο αυτό πού ό Χένρυ Κίσσινγκερ, ως ύπο εξωτερικών των Η.Π.Α, δήλωσε ανοιχτά το Σεπτέμβριο τοϋ 1994: «Ό Ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος και γι' αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτισμικές του ρίζες. Τότε Ίσως συνετισθεί. Εννοώ, δηλαδή, να πλήξουμε τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα ιστορικά και πνευματικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητα του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει...». Αλλως τε το βλέπουμε στην πράξη με αυτά πού συμβαίνουν στην πατρίδα μας. Πρέπει να είμαστε τελείως ανόητοι, για να μη καταλαβαίνουμε πού μάς πηγαίνουν
Για την Ελλάδα όμως το παιχνίδι παίχτηκε λίγο διαφορετικά. Δεν χρειάστηκαν τα όπλα, διότι χάσαμε με την πολιτική και την νοοτροπία μας τις τελευταίες δεκαετίες ότι δεν χάσαμε στο παρελθόν με τούς πολέμους. Είναι αυτονόητο πώς μια ένοπλη επέμβαση από τούς ιμπεριαλιστές σήμερα στην Ελλάδα της Ενωμένης Ευρώπης σαφώς θα ήταν αδικαιολόγητη και βέβαια θα παραβίαζε το δίκαιο πού διέπει την σχέση των χωρών-μελών της. Προκειμένου λοιπόν να επιτύχουν τον καταχθόνιο σκοπό τους, αποφεύγοντας όμως το σκάνδαλο πού θα τούς εξέθετε, έπρεπε να εφαρμόσουν ένα άλλο είδος πολέμου, τον οικονομικό πόλεμο. Προς τούτο τί διαβουλεύθηκαν; Αποφάσισαν να μάς χειραγωγήσουν στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Έπρεπε όμως να παρουσιάσουν τον εχθρό ως φίλο πού προσφέρει δώρα και ασφαλώς να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις, για να εισάγουν το "δώρο". Επομένως, τούς χρειαζόταν και εδώ ο οδοστρωτήρας της Παγκοσμιοποίησης. Έτσι, αφού ετοίμασαν το έδαφος και στην Ελλάδα, στα πλαίσια της ισοπέδωσης των Εθνικών Οικονομιών, πού θέλουν να υποτάξουν στον "μεγάλο αδελφό", έπειτα με το άρμα των συμβάσεων έσυραν πρώτα μέσα στην Ελλάδα, άτι όλη την Ευρώπη, το «άλογο» του ΔΝΤ, για να πολεμηθούμε πλέον εκ των έσω και σε θέματα εθνικής πολιτικής. Αυτός ήταν ό στόχος τους. Διότι δεν είναι δυνατό να δεσμεύεσαι σε θέματα οικονομικής πολιτικής και να μένεις ελεύθερος στις επιλογές σου σε ζητήματα εθνικής πολιτικής. Αυτά πηγαίνουν πακέτο! Το ζήτημα δεν είναι μόνο ότι δεν υπήρχε πραγματικός λόγος να δεχτούμε το άλογο δώρο τοϋ εβραϊκού, στην πραγματικότητα, αυτού ταμείου - , αυτό την δουλειά του έκανε- αλλά το ότι, ενώ αναντίρρητα υπήρχαν και διαφορετικές λύσεις, οι εναλλακτικές επιλογές, δεν θέλησαν οι πατροναρισμένοι πολιτικοί μας να τις αποδεχθούν, όταν ομολογουμένως τούς έγιναν προτάσεις από Ρωσία και Κίνα. Χρειάζεται να εξηγήσουμε με ποιό τρόπο ολάκαιρη η οικουμένη πέρασε στην ομηρία των κεφαλαιοκρατών και ειδικά των τραπεζιτών; Γνωρίζουμε τί συνέβη και παρέδωσε το αμερικανικό Κογκρέσο -από τον προηγούμενο ακόμη αιώνα- την οικονομία στους τραπεζίτες ακυρώνοντας την αρμοδιότητα του να εκδίδει το αμερικανικό νόμισμα και να το καθορίζει την αξία του, μολονότι ήταν κατοχυρωμένη συνταγματικά; Αν είμαστε ενημερωμένοι σχετικά με το πώς ιδρύθηκε η Αμερικανική Ομοσπονδιακή Τράπεζα, τί παιχνίδι στήθηκε με το νόμο τοϋ 1913 στην Αμερική και τί ρόλο έπαιξαν Είναι πλέον κοινή διαπίστωση, για όσους παρακολουθούν την επικαιρότητα διαθέτοντας πνευματικό αισθητήριο ότι στα πλαίσια της Παγκοσμιοποίησης υπάρχει μια στρατηγική άλωσης της εθνικής ίδιοπροσωπίας των λαών, για να διαμορφωθεί προγραμματισμένα και ολοκληρωτικά μια πλανητική συνείδηση για όλη την ανθρωπότητα. Τούτο, διότι το να κρατά κάθε λαός την πνευματική και την πολιτισμική του κληρονομιά είναι σοβαρό εμπόδιο στην "Νέα τάξη πραγμάτων", προκειμένου να επιτευχθεί παγκόσμια πολιτική, οικονομική και θρησκευτική διακυβέρνηση. Συνεπώς, αποβαίνει στόχος της "Νέας Εποχής" να πέσουν τα κάστρα πού διαφυλάσσουν την πολιτισμική ταυτότητα των εθνών. Με αυτή την θεώρηση και συνάμα με την επίγνωση της αποικιοκρατικής νοοτροπίας και της σκοπιμότητας των μεγάλων δυνάμεων, πού κατευθύνονται βέβαια από τον Διεθνή Σιωνισμό και την «Νέα Εποχή», εξηγούνται πολλά από τα γεγονότα πού συμβαίνουν στις μέρες μας στο πολιτικό, οικονομικό και θρησκευτικό πεδίο, καθώς και σε επίπεδο κρατών. Οπωσδήποτε, οι άνθρωποι στην εποχή μας, με τα μέσα πλέον πού υπάρχουν, ενημερώνονται πληθωρικά για τα δρώμενα παγκοσμίως. Πόσο όμως αντιλαμβάνονται με σαφήνεια τις προθέσεις και την σκοπιμότητα εκείνων πού ορίζουν ανθρώπινα τις τύχες των λαών; Οι περισσότεροι, μάλλον, απλώς και απαθώς παρακολουθούν τα ειδησεογραφικά δελτία, ικανοποιώντας κυρίως την περιέργεια τους και σκοτώνοντας την ώρα τους, χειραγωγούμενοι μάλιστα από την δημαγωγία των καναλιών πού μάς θέλουν κατευθυνόμενους, χωρίς να ενδιαφέρονται να αναλάβουν ρόλο ενάντια στο κακό έμπρακτα. Ακόμη και το Χριστεπώνυμο πλήρωμα είναι μουδιασμένο, δεν έχει αφυπνισθεί, ούτε και έχει το σφρίγος να παλέψει. Μάς έχουν ναρκώσει! Οι λέοντες έγιναν γατάκια, πού χασμουριούνται στην πολυθρόνα. Γι' αυτό, κυρίως, δεν έχουν οι Έλληνες εμπιστοσύνη στην πολιτική και πνευματική ηγεσία. Νιώθουν προδομένοι, με έντονη αίσθηση πικρίας και απογοήτευσης. Δεν υπάρχει πια στις ψυχές πνεύμα ζέον, αίσθημα θυσίας και αυταπάρνησης. Δίχως άλλο, τα ΜΜΕ παραπληροφορούν συστηματικά τον κόσμο αποπροσανατολίζοντας την κοινή γνώμη και δεν αφήνουν περιθώρια στον σύγχρονο άνθρωπο ούτε καν να σκεφτεί. Είναι συνταρακτική ή ομολογία του άρχισυντάκτου κ. Τζον Σουίντον των «NEWYORKTIMES"Είναι δουλειά και καθήκον κάθε δημοσιογράφου να καταστρέφει την αλήθεια, να ψεύδεται, να διαστρεβλώνει, να εξυβρίζει, να κολακεύει γονυπετής τον Μαμωνά και να πουλάει την πατρίδα του για τον άρτο τον επιούσιο... Είμαστε υποτελείς, όργανα των πλουσίων πού βρίσκονται στο παρασκήνιο. Είμαστε καραγκιόζηδες". Υπάρχει όμως και ή ευθύνη πού αναλογεί στον καθένα μας, να ενημερωθούμε και να ενημερώσουμε, κυρίως όμως να μπούμε στον αγώνα.
Πάντως ή εφαρμογή τοϋ σχεδίου της παγκόσμιας αυτής σιωνιστικής κυβερνητικής αρχής, πού προωθείται και αναπτύσσεται στα πλαίσια της «Νέας Εποχής», σκοντάφτει πρακτικά στην δυναμική αντίσταση πού προβάλλει ή Ορθόδοξη Εκκλησία σε όλη την οικουμένη. Είναι ολοφάνερο ότι το μεγάλο τους πρόβλημα και εμπόδιο στα σχέδια τους είναι ό Ορθόδοξος κόσμος. Ιδιαίτερα δε η ελληνορθόδοξη Παράδοση, πού ξεπετάχθηκε στην πατρίδα μας ως ή ακατάλυτη φύτρα από την θεσμική συμπόρευση Κράτους και Εκκλησίας αιώνες τώρα δημιουργώντας την Ρωμιοσύνη. Αυτός είναι ό στόχος που θέλουν να χτυπήσουν. Δίκαια λοιπόν έλεγε ό αγωνιστής Στρατηγός Μακρυγιάννης: «ότι αρχή και τέλος, παλαιόθεν και ως τώρα, όλα τα θερία πολεμούν να μάς φάνε...». "Αν πετύχουν να βγάλουν έξω από το «παιχνίδι» τούς ορθόδοξους Έλληνες, έπειτα ό δρόμος τους ανοίγεται διάπλατα, διότι δεν υπάρχουν δυνάμεις αντιστάσεως. Το ηρωικό φρόνημα υπάρχει και διαπνέει αυτούς πού ζουν με αληθινή πίστη! Ή Εκκλησία, με το ότι σέβεται την ιστορική κληρονομιά των λαών και συνάμα τούς παρέχει τις πνευματικές δυνάμεις για να εδραιωθεί ή εθνική τους ιδιοπροσωπία, ώστε να διασωθούν, αποτελεί γι'αυτούς το μεγαλύτερο εμπόδιο. Βλέπετε στα ορθόδοξα κράτη δεν υπάρχει πτυχή τού ιδιωτικού και δημόσιου βίου, πού να μη διαποτίζεται από τα νάματα της χριστιανικής πίστεως. Για τον λόγο αυτό προσπαθούν να την αχρηστεύσουν. Γι' αυτό την συκοφαντούν εύκαιρος - άκαίρως, τώρα μάλιστα με την υπάρχουσα τάχα εκκλησιαστική περιουσία, την οποία αφήρεσαν σταδιακά αφήνοντας μόνο ψίχουλα. Οπωσδήποτε, σήμερα στην κοινωνία των πληροφοριών μαθαίνουμε ποιοί είναι οι ισχυροί της γης πού άλλοτε αφιονίζουν τον μουσουλμανικό κόσμο, ενίοτε διαμελίζουν κράτη, ανεβάζουν και κατεβάζουν κυβερνήσεις, στήνουν δικτατορίες, και γενικά μετέρχονται κάθε μέσο, προκαλώντας οι ίδιοι βασικά τις γεωπολιτικές εξελίξεις της οικουμένης, αλλά και την χρεωκοπία κρατών, καθώς και την χειραγώγηση τους από τούς οικονομικούς κολοσσούς. Μολαταύτα φαίνεται, οι περισσότεροι τουλάχιστον, να αγνοούμε ποιοι είναι πίσω από αυτούς και ποιά είναι ή προοπτική της καθολικής αυτής ακαταστασίας και των ραγδαίων ανάκατα τάξεων. Βλέπουμε άραγε ότι τα πράγματα οδεύουν στην υποδούλωση και υπόταξη των λαών σε μια παγκόσμια καταδυναστευτική διακυβέρνηση πού στήνει τούς μηχανισμούς της, με πρόσχημα τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις ελευθερίες, την ειρήνη, την ενότητα, την δημοκρατία, την κοινωνική ανισότητα, την καταπολέμηση της φτώχειας και τόσες άλλες προφάσεις, άποδομώντας συστηματικά ή ίδια, ως αόρατη αρχή, τις θεμελιώδεις άξιες σ' όλη την υφήλιο; Το ότι, βέβαια, έχουν σχεδιάσει την κατάλυση της ελευθερίας μας δεν σημαίνει ότι θα δυνηθούν να πετύχουν και τούς στόχους τους. Απλώς εκδηλώνονται συν τω χρόνω οι προθέσεις και ή κακία τους ολοένα και περισσότερο. 'Άλλος, τελικά, είναι Εκείνος πού όντως κατευθύνει την ιστορία! Οι εργάτες της ανομίας δίχως αμφιβολία θα πάθουν αυτό -που λέει ο ψαλμωδός: «αποδώσει αυτούς Κύριος την ανομιών αυτών, και κατά την πονηριών αυτών άφανιεί αυτούς Κύριος ό Θεός». Και για να δούμε τα πράγματα με τη σειρά, σε διεθνές επίπεδο, οι πλησίον μας αλλαγές, αυτές πού τουλάχιστον αντιλαμβανόμασταν, τεκταίνονταν μέχρι τώρα κυρίως κάτω από την Μεσόγειο. Φαίνεται όμως ότι πολύ γρήγορα θα έχουμε -τις εξελίξεις στο Αιγαίο. Αναμφισβήτητα πρόκειται για παρεμβάσεις των ισχυρών που μεθοδεύονται πρώτα παρασκηνιακά, υπό την αιγίδα των εβραϊκών λόμπυ, οι όποιες είναι συνήθης ή μάλλον πάγια τακτική, μολονότι υπάρχουν και προκλήσεις από τουρκικής πλευράς. Μήπως και οι άλλοτε Νατοϊκές πολεμικές επιχειρήσεις (1999) και τα εγκλήματα στην πρώην γειτονική Γιουγκοσλαβία δεν είχαν σκοπιμότητα στο Κοσσυφοπέδιο πού ήταν ή πολιτιστική και πνευματική κοιτίδα της Ορθόδοξης Σερβίας πού τώρα αποχαρακτηρίζεται χριστιανικά; Σήμερα, έπειτα από μια δεκαετία και πλέον, γίνονται φανερά τα σχέδια των ισχυρών, καθώς δυνάμεις κατοχής στο Κόσσοβο με το πρόσχημα των ειρηνευτικών δυνάμεων ΟΗΕ και ΝΑΤΟ προωθούν στην πραγματικότητα την σύσταση δεύτερου αλβανικού κράτους στα βαλκάνια αυτό είναι κάτι πού, ενώ δεν ακούγεται, τελικά πραγματώνεται. Ή κρυφή αυτή ελίτ των Εβραίο-τραπεζιτών, πού είναι οι "μισθοφόροι" της Νέας Τάξης, συγκροτούν την στρατιά των περιβόητων αυτών κεφαλαιοκρατών που κινούν τα νήματα σε παγκόσμιο επίπεδο προκειμένου να δημιουργούν τις οικονομικές εξελίξεις υπονομεύοντας σαφώς την ικανότητα των κυβερνήσεων να θέτουν στόχους εθνικής πολιτικής. Έτσι, ενώ φαίνεται ότι αποφασίζουν τα κράτη, στην πραγματικότητα κυριαρχούν οι διεθνείς αυτοί οικονομικοί οργανισμοί. Όντως, με την άνοδο τοϋ νέο-φιλελευθερισμού, ή απελευθέρωση τοϋ εμπορίου, ή ελεύθερη ροή κεφαλαίου διεθνώς, ή άρση των έλεγχων, οι συναλλαγματικές μάχες, καθώς και άλλοι παράγοντες, περιορίζουν σημαντικά το σύνολο των πολιτικών επιλογών πού θα μπορούσαν να έχουν τα κράτη. Άλλωστε υπάρχει σύμπλεγμα σχέσεων στα πεδία της οικονομίας και της πολιτικής και βέβαια βάζει σε προβληματισμό το ότι, ενώ διεθνοποιήθηκε ή οικονομία, μια και το χρηματιστηριακό κεφάλαιο αλωνίζει στις παγκόσμιες αγορές, ή εθνική πολιτική κάθε κράτους περιορίζεται τελικά. Και αυτό συμβαίνει τον τελευταίο καιρό στην Ελλάδα με το μνημόνιο, το μεσοπρόθεσμο και τον έφαρμοστικό νόμο. Αφού λοιπόν σε επίπεδο Ευρώπης δεσμευθήκαμε με τις συμβάσεις και τις συνθήκες και ακολουθήσαμε οικονομική πολιτική κατευθυνόμενη και προγραμματισμένη με την όποια μάς έφεραν εκεί πού ήθελαν, για να εισβάλει το ΔΝΤ στη χώρα μας, τώρα μάς πατρονάρουν όχι μόνο στην εκμετάλλευση των γεωφυσικών πηγών καθώς και άλλων οικονομικών πόρων αλλά και σε γεωπολιτικές ανακατατάξεις. Είναι λοιπόν ή δεν είναι εμπαιγμός να σχεδιάζονται με ύφος εμβρίθειας στρατηγικές εθνικής πολιτικής, την ώρα πού όλα είναι προαποφασισμένα και ξεπουλημένα; Είναι πλέον γνωστό πώς λειτουργεί ό μηχανισμός της "Νέας Τάξης", για κρίσιμα διεθνή θέματα. - Οι αποφάσεις της λεγομένης Διεθνούς Κοινότητας παίρνονται από πρόσωπα της Νέας Εποχής, ηγετικά στελέχη παγκοσμίων οργανισμών πού συγκαλούν συσκέψεις πρώτα τύπου Μπίλντερμπεργκ εν κρύπτω και παραβύστω και στην συνέχεια'-όπως αποκαλύπτει ό συγγραφέας Αναστάσιος Δαρβερής- κάτω από τα φώτα της δημοσιότητας συγκαλούν διασκέψεις διαφόρων διεθνών οργανισμών και ανακοινώνουν τις ήδή είλημμένες αποφάσεις, οι όποιες το πολύ-πολύ υφίστανται κάποια επεξεργασία ως προς τις λεπτομέρειες τους. Έτσι είχε συμβεί και με την Συμφωνία Σέγκεν πού υπογράφτηκε στις 14 Ιουνίου τοϋ 1985 και έπειτα από τρία χρόνια τον Νοέμβριο τού 1988 ό Γάλλος γερουσιαστής Ρ. ΜASSON αποκάλυψε την σύναψη της. Το γεγονός πού αναμφισβήτητα δεν είναι το μοναδικό φανερώνει σαφώς ότι υπάρχει σκοπιμότητα και σχέδιο. Να υπενθυμίσω αυτά πού δυστυχώς λησμονούμε: την σταδιακή υπονόμευση της ελληνικής γλώσσης, την παραχάραξη της ιστορίας μας από τα σχολικά βιβλία και την άνευ βιβλίων σήμερα εκπαίδευση, την ηλεκτρονική χειραγώγηση στην διαφθορά, τις καταλήψεις στα σχολεία και τα πανεπιστήμια, τον υποβιβασμό των παρελάσεων, την ανεξέλεγκτη εισροή λαθρομεταναστών, την ανέγερση Ισλαμικού τεμένους και σχολής, τα τουρκικά σίριαλ, την νέα αντιμετώπιση των πολυτέκνων, την αλλαγή του μαθήματος των θρησκευτικών σε θρησκειολογία, την απάλειψη του θρησκεύματος από τις ταυτότητες, την εξαφάνιση των ιερών εικόνων και συμβόλων από τα δημόσια κτήρια, τον περιορισμό των χειροτονιών. Χρειάζεται άραγε να αναφέρω το αυτόματο διαζύγιο, τον πολιτικό «γάμο», την αύξηση των φόρων, την μείωση των εισοδημάτων, την εκχώρηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας έκτος Ελλάδος, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, την καταπάτηση του εθνικού μας συντάγματος, την μέχρι εξαθλιώσεως κατάσταση των πολιτών της χώρας μας; Δίκαιο λοιπόν είχε ο Κόντογλου πού έλεγε: «...Μέ τα αποφάγια θέλετε να τραφεί ή χώρα πού θράφηκε και θρέφεται με την αμβροσία και με το πρόσφορο, και πού ήπιε και πίνει το νέκταρ και το αίμα του Χριστού από το δισκοπότηρο της Ορθοδοξίας; Αυτόν τον τιμημένο άρχοντα, τον Έλληνα, θέλετε να τον ξεγυμνώσετε από την βασιλίκια στολή του, και να τον ντύσετε με τα μουχλιασμένα όποφόρια των ξένων... Αφήστε τον να πεθάνει άρχοντας, σαν τον Παλαιολόγο, και όχι μασκαρεμένος. Να χει τουλάχιστον επάνω του δύο - τρεις πατρογονικές διαμαντόπετρες...». Δεν θέλω να αναφέρω άλλα συμπτώματα του γκρεμίσματος της πατρίδος μας ό ημερήσιος και περιοδικός τύπος και το διαδίκτυο βρίθουν από αυτά. Θέλω μόνο να πω, πώς είναι ώρα αγώνος! Δεν φτάνει να' το πούμε. Πρέπει να βγούμε μπροστά. Αλλιώς θα είναι αργά. Τώρα χρειάζεται αποφασιστικότητα και γινάτι Μακρυγιάννη. Γράφει κάπου εκεί στα «Οράματα και Θάματα» ό σπουδαίος αυτός άνδρας και το περιστατικό πού «ό Κωλέττης και ή συντροφιά του και οι οπαδοί του και το σύστημα του το ξένο θέλαν να βάλουν σε ενέργειαν την θρησκείαν των δυτικών, του πάπα, και αρχίσανε εδώ να κάμουν σκολειά και κατηχούσαν τούς ανθρώπους και τους όρκιζαν στενό, και έφκιασαν μοναστήρι εις την Τήνο και εκκλησίες και άλλες πολλές ευκολίες εις τους οπαδούς τους, φεραν χρήματα και τα έξης, διό της φώτισης του Θεού και της βασιλείας του και ή φώτιση της Θείας-Πρόνοιας, τα μάθαινα, πήγα, πιάστηκα με τον Κωλέττη δι'αύτά, του είπα: Μεγάλον πατριωτισμόν έδειξες εις την πατρίδα, αρχή και τέλος- θα μάς διορθώσεις και την θρησκεία μας, του είπα όλα τα γνωρίζω- τήρα να μήν με κάμεις να σκοτώσω τα παιδιά μου μόνος μου και κάψω το σπίτι μου, και τότε θα κουβεντιάσουμε πλατύτερα. Τότε έβαλε να με δολοφονήσουν και άλλα τοιούτα εναντίον μου, απέτυχε σε όλα». Αυτό λέμε και εμείς τώρα στους τωρινούς μας άρχοντες, πολιτικούς και εκκλησιαστικούς, πού συμφύρονται με τούς ανθέλληνες και αιρετικούς και έχουν δύο πρόσωπα και δύο γλώσσες, λέγοντας άλλα στον ελληνικό λαό και στο ποίμνιο και άλλα εκεί στην εσπερία: Ότι γίνεται δεν το χάφτουμε! Γνωρίζουμε πολύ καλά το παιχνίδι πού παίζεται. Προσέξτε μη βάλουμε το κεφάλι μας στον τορβά, και τότε θα μας δείτε και θα πάθετε! ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ
