Πηγή: "Ἀκτίνες"
Κάθε χρόνο, κατά τή
διάρκεια τῆς πιό κατανυκτικῆς ἐκκλησιαστικῆς περιόδου, τοῦ Τριωδίου, ὁ διάβολος
μέ τό ἀντι-Τριώδιό του, μέ τά καρναβάλια* πού κορυβαντιοῦν, προσπαθεῖ νά
καλύψει τή φωνή τῆς Ἐκκλησίας.
Εἶναι γνωστό ὅτι στήν ἀρχαιότητα, τότε πού οἱ πρόγονοί μας ἀγνοοῦσαν τόν ἀληθινό Θεό καί πορεύονταν στό σκοτάδι, ἐπιδίδονταν σέ ἀνάλογες ὀργιαστικές τελετές, κατά τίς ὁποῖες καταργοῦνταν κάθε ἔννοια ἠθικῆς.
Εἶναι γνωστό ὅτι στήν ἀρχαιότητα, τότε πού οἱ πρόγονοί μας ἀγνοοῦσαν τόν ἀληθινό Θεό καί πορεύονταν στό σκοτάδι, ἐπιδίδονταν σέ ἀνάλογες ὀργιαστικές τελετές, κατά τίς ὁποῖες καταργοῦνταν κάθε ἔννοια ἠθικῆς.
Κατά τή διάρκεια τῶν
διονυσιακῶν ἑορτῶν, οἱ ἑορταστές φοροῦσαν δέρματα ζώων, ἄλειφαν τό πρόσωπό
τους μέ τήν τρυγία (κατακάθι τοῦ κρασιοῦ), κραύγαζαν, βωμολοχοῦσαν, χόρευαν,
μεθοῦσαν, κυλιοῦνταν στούς δρόμους, ἀσχημονοῦσαν... Ἀργότερα, παρόμοιες λατρευτικές
τελετές ἔκαναν οἱ Ρωμαῖοι πρός τιμήν τοῦ Κρόνου, στά λεγόμενα Σατουρνάλια,
ὅπως ἐπίσης καί οἱ ἀρχαῖοι Αἰγύπτιοι κατά τόν ἑορτασμό τῆς Ἴσιδας!
Τά ἴδια φαινόμενα
παρατηροῦνται καί σήμερα κατά τή διάρκεια τοῦ καρνάβαλου: πολυποσία,
πολυφαγία, χειρονομίες καί ἄσματα ἀπρεπῆ, κραιπάλη, μεταμφιέσεις κάθε
εἴδους, πλειστάκις μέ ἀντιστροφή φύλου, ξετσίπωτα γλέντια, χοροί κάποτε -δυστυχῶς-
καί στά σχολεῖα μέ λικνίσματα πάσης φύσεως, μάσκες -κάποιοι τίς φοροῦν
καθημερινά- πάρτυ μασκέ. Μέ τό προσωπεῖο ὅμως παύει ὁ ἄνθρωπος νά εἶναι
πρόσωπο καί μεταβάλλεται σέ ἀπρόσωπο ὄν, κινούμενο μόνο ἀπό ἐμπαθεῖς ὀρέξεις
καί ἐπιθυμίες.
Χαρακτηριστικός καί
ἐπίκαιρος ὁ ψαλμικός λόγος· «ἄνθρωπος ἐν τιμῇ ὢν οὐ συνῆκε, παρασυνεβλήθη
τοῖς κτήνεσι τοῖς ἀνοήτοις καὶ ὡμοιώθη αὐτοῖς» (48,13). Δὲν εἶναι καθόλου
τυχαῖο πού οἱ νεοπαγανιστές στά ἔντυπά τους ἀναφέρουν ὅτι «οἱ Ἀπόκριες
παραμένουν ἡ μόνη μή χριστιανική γιορτή στή σύγχρονη Ἑλλάδα»!
Συχνά καρναβαλιστές
διαπομπεύουν θρησκευτικά, ἐθνικά σύμβολα καί ἱερά πρόσωπα· διακωμωδοῦν ἀκόμη
καί μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας ἤ ἐμφανίζονται μέ ἀμφίεση κληρικῶν ἔχοντας
κρεμάσει στό στῆθος τους ἕνα ξύλινο σταυρό! Θά μποροῦσαν, στ᾽ ἀλήθεια, μέ
τήν ἴδια εὐκολία νά διακωμωδήσουν μουσουλμάνους, Ἑβραίους, παπικούς, κάποιον
πρόεδρο Δημοκρατίας;
Καί ἀναρωτιέται
κανείς: Τέτοιες ἀπαράδεκτες ἀντιχριστιανικές καί αἰσχρές μεταμφιέσεις
συνιστοῦν ψυχαγωγία; Στήν Πάτρα π.χ. στά λεγόμενα «μπουρμπούλια», ὅλοι
μασκαρεμένοι ἐπιδίδονται σέ σεξουαλικά ὄργια, χωρίς νά γνωρίζουν ποιούς
ἐρωτικούς συντρόφους ἐπιλέγουν! Κάποτε ἐκτυλίσσονται καί τραγωδίες αἱμομιξιῶν
λόγῳ τῆς μάσκας· δέν εἶναι μάλιστα λίγες οἱ ἀνεπιθύμητες ἐγκυμοσύνες πού
καταλήγουν στήν ἔκτρωση.
Ἡ κατάσταση αὐτή ὄχι
μόνον προσβάλλει τήν δημόσια αἰδῶ, ἀλλά σκοτώνει τό πνεῦμα, τήν ἐλευθερία τοῦ
ἀνθρώπου μέ τήν ὁποία συνυφαίνεται ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ, ἰσοπεδώνει τόν πολιτισμό
μας καί δυναμιτίζει τά θεμέλια τῆς ἑλληνικῆς οἰκογένειας.
Ἀσφαλῶς εἶναι ἀφελές
νά πιστεύουμε ὅτι πρόκειται γιά ἕνα ἁπλό καί ἀθῶο ἔθιμο. Ἐπιπλέον, ὅλες
αὐτές τίς βδελυρές καί ἀκατανόμαστες πράξεις προσπαθοῦν νά τίς καθιερώσουν στή
συνείδηση τοῦ λαοῦ μας, σέ ἕνα χῶρο πού ἀποπνέει ἄρωμα Ὀρθοδοξίας, ὡς
πολιτιστικές ἐκδηλώσεις καί νά τίς παρουσιάσουν ὡς «παράδοση».
Τί νά ποῦμε γιά τή
σπατάλη ὑπέρογκων χρηματικῶν ποσῶν, ἀκόμα καί ἐν μέσῳ κρίσης, πού διατίθενται
γιά τήν ἐπιτυχημένη διεξαγωγή τῆς φιέστας αὐτῆς! Ἕνα κράτος, πού συντηρεῖται
ἀπό τά «φιλάνθρωπα αἰσθήματα» τῶν δανειστῶν, μέ τίς στρατιές τῶν ἀνέργων καί
τῶν ἀστέγων, μέ τούς τόσους ἀπόρους πού ἐκλιπαροῦν γιά φάρμακα καί περίθαλψη,
«ἔκαψε» καί «καίει» ἀμύθητα χρήματα γιά μάσκες, ἐνδυμασίες, ὀρχῆστρες καί
ποτά! Ἐπιπλέον, οἱ συνέπειες σέ πνευματικό ἐπίπεδο εἶναι ἀνυπολόγιστες, ἀφοῦ
ὁ ἄνθρωπος, ἡ κορωνίδα τῆς δημιουργίας καί εἰκόνα τοῦ Θεοῦ πέφτει τόσο
χαμηλά καί κηλιδώνει τόν χιτώνα τῆς ψυχῆς του!
Ἀλλά πρέπει νά
γνωρίζουμε ὅτι κατηγορηματικά οἱ 227 Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας τῆς ἐν Τρούλλῳ
Ἕκτης Οἰκουμενικῆς Συνόδου τοῦ 692 μέ τόν 62ο κανόνα καταδίκασαν τά ἔκτροπα πού συνέβαιναν σέ
παρόμοιες καρναβαλικές ἑορτές τῆς ἐποχῆς τους. Πρόσθεταν μάλιστα: «Μηδένα
ἄνδρα γυναικείαν στολὴν ἐνδιδύσκεσθαι ἢ γυναῖκα τὴν ἀνδράσιν ἁρμόδιον ἀλλὰ
μήτε προσωπεῖα κωμικὰ ἢ σατυρικὰ ἢ τραγικὰ ὑποδύεσθαι». Καί ὁ ἅγιος Ἰωάννης
ὁ Χρυσόστομος, ἀνασκευάζοντας τό ἐπιχείρημα ὅτι μέ τόν τρόπο αὐτό ὁ κόσμος
χαίρεται, ὑποστηρίζει ὅτι ἡ χαρά καί ἡ εὐφροσύνη πρέπει νά συμβαδίζουν μέ
τήν ἠθική καί τήν εὐπρέπεια. «Πορνεῖον γέγονέ σου ἡ οἰκία, μανία καὶ οἶστρος,
καὶ οὐκ αἰσχύνῃ ταῦτα ἡδονὴν καλῶν;». Πόσο περισσότερο πρέπει νά ντρεπόμαστε
σήμερα, πού ὁλόκληρες πόλεις μεταβάλλονται σέ ἄντρα ἀκολασίας κατά τήν περίοδο
τῆς Ἀποκριᾶς!
Ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ
Ἁγιορείτης στό βιβλίο του «Χρηστοήθεια τῶν Χριστιανῶν» γράφει σχετικά: «Κατ᾽
ἀλήθειαν ἠμπορεῖ νά εἰπῇ τινάς, ὅτι τότε οἱ Χριστιανοί δαιμονίζονται ὅλοι·
διότι χορεύουν, παίζουν, τραγουδοῦν ἀσυνειδήτως, ἕως καί αὐτοί οἱ πλέον
γέροντες... τότε πανηγυρίζει ἡ ἀσέλγεια· ἑορτάζει ἡ ἀκολασία· εὐφραίνεται
ἡ μέθη· ἀγάλλεται ἡ τρυφή καί ἀσωτεία· χορεύει ὁ διάβολος... Ἀσυγκρίτως γάρ
εἶναι μεγαλυτέρα ἡ βλάβη, ὅπου προσλαμβάνουν εἰς τάς ἀποκρέας, πάρεξ ἡ
ὠφέλεια ὅπου λαμβάνουν ἀπό τήν ἐρχομένην Τεσσαρακοστήν».
Ἀναμφισβήτητα, ἡ ἐν Χριστῷ
ζωή, ἡ ζωή τῆς χαρμολύπης, ἡ σταυροαναστάσιμη, εἶναι ἡ στενή ὁδός, ἡ ὁποία ὡστόσο
«ἀπάγει εἰς τὴν ζωήν» καί προσφέρει μία ἄλλου εἴδους ἀγαλλίαση καί εὐφροσύνη. Κι
αὐτό
μποροῦν
νά
τό
καταθέσουν
οἱ
πιστοί
οἱ
ὁποῖοι, ἐνῶ
οἱ
καρναβαλιστές
ἐπιδίδονται
στά
βακχικά
σκιρτήματα, ἐκεῖνοι
ὡς
καλοί
ἀθλητές
συμπροσεύχονται
καί
προετοιμάζονται
αὐτή
τήν
περίοδο
νά
ἀκούσουν
τό
θεάρεστο
παράγγελμα
τῆς
ἐκκίνησης: «Τό
στάδιον
τῶν
ἀρετῶν
ᾐνέωκται, οἱ
βουλόμενοι
ἀθλῆσαι
εἰσέλθετε...».
* Ἡ λέξη «καρναβάλι»
προέρχεται
ἀπό
τήν
ἰταλική
λέξη carnevale (carne=κρέας
+ vale = χαῖρε, ἔχε
γειά)· εἶναι
ταυτόσημη
μέ
τή
δική
μας «Ἀπόκρεω» (= ἀποχή
ἀπό
τό
κρέας»), ὅπως ὀνομάσθηκε
ἡ
τελευταία
ἡμέρα τῆς
κρεατοφαγίας.
το είδαμε εδώ