Το δράμα των αστέγων: «Δεν λέω στους φίλους μου την αλήθεια»

Ένα ρεπορτάζ -πραγματική μαχαιριά- για την καθημερινότητα των αστέγων σε πρωινή εκπομπή . 
Στην κάμερα μιλούν άστεγοι για τις καθημερινές δυσκολίες τους, για το πως έφτασαν σε αυτό το σημείο αλλά και για το μέλλον τους.

πηγή

Πάτρα: Το δράμα πίσω απο τα λαμπάκια των Χριστουγέννων - Γιορτές στο παγκάκι και τα συσσίτια του Δήμου για εκατοντάδες συμπολίτες

Τριπλασιάστηκε μέσα σε ένα χρόνο ο αριθμός των αστέγων

Kάποτε ήταν και αυτοί  νοικοκυραίοι. Με ένα ζεστό σπίτι και ένα πιάτο φαί να τους περιμένει.

Η κατάσταση όμως για πολλούς συμπολίτες τα τελευταία χρόνια έχει αλλάξει δραματικά.

Τα στοιχεία από την αντιδημαρχία κοινωνικής πολιτικής είναι σοκαριστικά σχετικά με τον αριθμό των … νέοαστέγων της Πάτρας.

Από τις μόλις πέντε περιπτώσεις που αντιμετώπισε η αντιδημαρχία πέρυσι, φέτος ο αριθμός τριπλασιάστηκε και οι άστεγοι για τους οποίους μερίμνησαν οι υπηρεσίες ανήλθαν στους 15.  Αυτοί είναι βέβαια μόνο όσοι έχουν γίνει αντιληπτοί από τους υπευθύνους του Δήμου.

Γιατί οι περισσότεροι είτε από κοινωνική ντροπή, είτε από φόβο κρύβονται. Δύο άστεγοι υπάρχουν κάθε βράδυ στην Πλατεία Υψηλών Αλωνίων. Ένας νεαρός περιφερόταν εδώ και μέρες στην περιοχή της Αγίας Αλεξιώτισσας με την τετραμελή οικογένεια του να κοιμάται στο αμάξι. Ένας ακόμη συνηθίζει να κοιμάται στην Πλατεία Ομόνοια, ενώ δύο ακόμη συχνά πυκνά κοιμούνται στα παγκάκια της Πλατείας Όλγας.

Ποιός ξέρει άραγε πόσοι ακόμα υπάρχουν στις συνοικίες της Πάτρας.

Ο αριθμός των πολιτών που τρώνε τακτικά  από τα συσσίτια του Δήμου έχει εκτιναχθεί φέτος στους 150.

Οι περισσότεροι πατρινοί και όχι μετανάστες.

Οι αιτήσεις για τα συσσίτια συνεχώς αυξάνονται καθώς  καθημερινά εκατοντάδες οικογένειες αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της επιβίωσης.

πηγή

"ΠΕΙΝΑΣΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΔΩΣΑΤΕ ΝΑ ΦΑΩ"

Μια γυναίκα είναι ξαπλωμένη σε μια άκρη της Πλατείας Κουμουνδούρου.

Εχει βάλει χαρτόνια από κούτες πάνω στις πλάκες του πεζοδρομίου. Αυτό θα είναι το στρώμα της για τις επόμενες ώρες της νύχτας. 

Είναι λίγο μετά τις 10 το βράδυ όταν την πλησιάζει ο αρχιμανδρίτης της Αρχιεπισκοπής Αλέξιος Γιαννιός. «Καλησπέρα σας. Αυτά είναι λίγα τρόφιμα για εσάς. Και μια κουβέρτα για το βράδυ».

Η άστεγη γυναίκα παίρνει την τσάντα με τα τρόφιμα και σπεύδει να ευχαριστήσει τον ιερέα. Δίπλα της είναι ένας ηλικιωμένος κύριος. Κι αυτός άστεγος. Ο π. Αλέξιος κάνει νόημα σε περίπου 15 ανθρώπους από την ενορία του Αγ. Γεωργίου Παπάγου που είναι πίσω του. Εχουν έρθει μαζί του για να προσφέρουν υλική και ηθική στήριξη στους αστέγους. «Ελάτε. Υπάρχει ακόμη ένας άστεγος εδώ. Δώστε του τρόφιμα και κουβέρτα».

Σκηνές σαν την παραπάνω επαναλαμβάνονται πολλές φορές κάθε Τρίτη βράδυ στο κέντρο της Αθήνας. Εθελοντές από μια διαφορετική ενορία της Αρχιεπισκοπής, έχοντας επικεφαλής και συντονιστή τον π. Αλέξιο Γιαννιό, επισκέπτονται τους αστέγους της Αθήνας. Ταΐζουν πεινασμένους. Σκεπάζουν παγωμένους. Δίνουν νερό σε διψασμένους. Μέσα στην καρδιά της κρίσης, όπως λένε, κάνουν πράξη τα λόγια του Ευαγγελίου (κατά Ματθαίον): «Γιατί πείνασα και μου δώσατε να φάω, δίψασα και μου δώσατε να πιω, ξένος ήμουν και με περιμαζέψατε, γυμνός ήμουν και με ντύσατε, αρρώστησα και με επισκεφτήκατε στη φυλακή…».

Ο στόχος, όπως λέει στα «ΝΕΑ» ο π. Αλέξιος, που είναι και υπεύθυνος των ενοριακών συσσιτίων της Αρχιεπισκοπής, «δεν είναι μόνο να βοηθήσουμε υλικά του αστέγους με τρόφιμα. Αυτό που θέλουν περισσότερο είναι έναν άνθρωπο να τους σφίξει το χέρι. Να νιώσουν έναν άνθρωπο κοντά τους».

Η παροχή βοήθειας με σταθερό και συστηματικό τρόπο από την Αρχιεπισκοπή προς τους δεκάδες αστέγους της Αθήνας ξεκίνησε τον περασμένο Φεβρουάριο και υλοποιούνταν έως τον Ιούνιο. Αρχισε πάλι στις 10 Σεπτεμβρίου. Μάλιστα, οι υπεύθυνοι της προσπάθειας καταρτίζουν πρόγραμμα ώστε κάθε ενορία να γνωρίζει εγκαίρως πότε είναι η σειρά της για την επίσκεψη στους αστέγους. Και έτσι να έχει ετοιμάσει το υλικό της βοήθειας. Αυτά που προσφέρονται στους αστέγους είναι σάντουιτς, κονσέρβες, γλυκά, νερό, μαντιλάκια καθαρισμού, ρούχα και κουβέρτες.

«ΤΑ ΝΕΑ» ακολούθησαν και είδαν από κοντά το «ιερό» street working της ομάδας εθελοντών από την ενορία του Αγ. Γεωργίου Παπάγου. Τη στήριξη που πρόσφεραν στους αστέγους της Αθήνας από τις 9.30 το βράδυ έως τα μεσάνυχτα. Δεκαπέντε πολίτες - ανάμεσά τους άνθρωποι μεγάλης ηλικίας, νέοι, εργαζόμενοι, άνεργοι και δύο ιερείς - όργωσαν το κέντρο περνώντας από όλα τα σημεία όπου υπάρχουν άστεγοι. Και μοίρασαν περίπου 120 δέματα βοήθειας. 

Η ομάδα, που είχε στη διάθεσή της και τέσσερα αυτοκίνητα για να μεταφέρονται τα δέματα της βοήθειας, ξεκίνησε από την Πλατεία Μητροπόλεως και συνέχισε προς το Μοναστηράκι. Μια από τις πρώτες στάσεις είναι στα σκαλιά της Αγ. Ειρήνης στην Αιόλου. Εκεί κοιμάται ένας άστεγος. Τρέχουν γρήγορα δυο - τρία άτομα και του δίνουν φαγητό και κουβέρτα. «Σας ευχαριστώ πολύ», τους λέει. Την ίδια στιγμή, ακριβώς δίπλα στην πλατεία που έχει γίνει ένα από τα πιο «ιν» στέκια τελευταία, η διασκέδαση συνεχίζεται. Το κοντράστ τέτοιων εικόνων είναι συνεχές.

ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΝΕΡΟ. Οι εθελοντές κατηφορίζουν πεζή από την Ερμού προς την Αθηνάς με τις τσάντες στα χέρια. Στο μέσον της διαδρομής ένας άστεγος ετοιμάζεται να κοιμηθεί στο υπόστεγο ενός ξενοίκιαστου μαγαζιού. Ο π. Αλέξιος του δίνει μια σακούλα με τα τρόφιμα. «Εχει μέσα και νερό», μας λέει. «Ενα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άστεγοι είναι το νερό.

Είναι κλειστές όλες οι βρύσες όπως και οι τουαλέτες. Σκεφτείτε να είναι καλοκαίρι και να μην έχουν νερό να πιουν και να πλυθούν». Στην είσοδο του μετρό, στη στοά ανάμεσα στην Αθηνάς και τη Θέμιδος, κοιμούνται κάτω τρεις άνδρες. Η ομάδα τούς εντοπίζει και τους δίνει φαγητό και ρούχα. Η κατάστασή τους δεν είναι καλή. Κάποιοι σηκώνονται με δυσκολία, ενώ η δυσοσμία είναι έντονη. Η κυρία Βίκυ, που έρχεται για πρώτη φορά στις επισκέψεις της ενορίας, δεν μπορεί να πιστέψει τις εικόνες που βλέπει: «Θεέ μου, τι δυστυχία είναι αυτή».

Ο π. Αλέξιος, που ακολουθεί τις ενορίες κάθε Τρίτη και δίνει πάντα το «παρών» στις επισκέψεις, γνωρίζει καλά όχι μόνο σε ποιες γωνιές της Αθήνας υπάρχουν άστεγοι αλλά και πόσοι. Γι' αυτό συχνά κατευθύνει τους ανθρώπους της ομάδας. «Εδώ αφήστε άλλες δύο σακούλες. Ξέρω ότι υπάρχουν άλλοι δύο που κοιμούνται».

Στην Πλατεία Κουμουνδούρου οι εθελοντές από την ενορία του Αγ. Γεωργίου χρειάζεται να μείνουν αρκετή ώρα. Περισσότεροι από 10 άνθρωποι κοιμούνται εκεί. Χρήστες ουσιών, γυναίκες, ανάμεσά τους και ένας παππούς. 
πηγή

«Παρακαλώ να με θάψουν ως Χριστιανό»

Τα λόγια του αυτόχειρα συγκλονίζουν...

Οφείλουμε όμως να μείνουμε όρθιοι γιατί τα πράγματα θα αλλάξουν και είναι κρίμα να χάσουμε την θεϊκή λαικάδα για ένα παρένθετο διάστημα απογοήτευσης ..

Τελειωμό δεν έχουν τα θύματα της οικονομικής κρίσης που μαστίζει τη χώρα μας τα τελευταία 5 περίπου χρόνια. Η οικονομική δυσπραγία έχει δυστυχώς οδηγήσει πολλούς συνανθρώπους μας στα όρια της ανέχειας και στην απόφαση να βάζουν τέλος στη ζωή τους. Μια ακόμα τέτοια περίπτωση ενός 59χρονου κατοίκου της Λήμνου έγινε σήμερα (14/12) γνωστή.

Πιο συγκεκριμένα τέλος στη ζωή του έβαλε ο 59χρονος Α.Τ, κάτοικος Μύρινας.Τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζε τα τελευταία χρόνια, όπλισαν το G3, όπλο που είχε στην κατοχή του, αφού άνηκε στο τμήμα Εθνοφυλακής.
Όπως αναφέρει το Limnos Fm100 ,o 59χρονος, λίγο πριν οπλίσει το όπλο, άφησε σημείωμα, στο οποίο ανέφερε ότι δεν αντέχει να ζήσει άλλο σε βάρος των φίλων του.
Ο πυροβολισμός, αναστάτωσε τους περιοίκους, που επικοινώνησαν αμέσως με το αστυνομικό τμήμα της Λήμνου.
Ο 59χρονος τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε σοβαρά οικονομικά προβλήματα και αυτό τον είχε καταρρακώσει, αφού, όπως ομολογούσε σε φιλικά του πρόσωπα, δεν μπορούσε να ανταποκριθεί όπως θα ήθελε.
Η χαριστική βολή ήταν ότι σε λίγο καιρό θα έμενε και άστεγος.
Στο σημείωμα που άφησε, ανέφερε:
«Δεν μπορώ να ζω άλλο σε βάρος των φίλων μου. Χειμώνιασε και πρέπει να μείνω άστεγος. Η υγεία μου είναι χάλια. Έχω 1 χρόνο να πάρω τα φάρμακα για το ζάχαρο. Παρακαλώ τον Μητροπολίτη Λήμνου να αφήσει να με θάψουν ως Χριστιανό.
Αντίο σε όλους.

πηγή   & πηγή

ΕΙΚΟΝΑ "ΑΘΛΙΩΝ" Η ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΝΕΟΠΤΩΧΩΝ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΙΟΝΙΑ...

... και ο χιονιάς κάνει τα κόκκαλα να ριγούν...

Διαβάζουμε: Στην «κατάψυξη» όλη η χώρα

Κι αναρωτιόμαστε: και οι άστεγοι; Που ίσως έχουν ξεπεράσει τις 40.000 σε όλο το προτεκτοράτο των τοκογλύφων; Και οι χιλιάδες πια οικογένειες χωρίς ρεύμα και με άδεια στομάχια από την ανέχεια της "ανάπτυξης;";
Και οι τόσες και τόσες μονογονεϊκές οικογένειες χωρίς ρεύμα, χωρίς χρήματα, χωρίς θέρμανση; Εκτός ίσως από κάτι μίζερα μαγκάλια που οι αναθυμιάσεις τους σβήνουν ζωές που δεν πρόλαβαν ακόμα να ζήσουν, όπως της 13χρονης μικρούλας απ'τη Σερβία. Για την οποία άκουσα εγώ με τα ίδια μου τα αυτιά και μια ατάκα συμπόνοιας από κάτι θαμώνες καφενείου: " εντάξει, κρίμα ήταν, αλλά τι να πουν με αυτά που τραβάνε και οι Έλληνες;"

"Τι να πουν;" Να καταλάβουν επιτέλους ότι ΟΛΟΙ οι άνθρωποι υποφέρουν για τους ίδιους λόγους και έχουν τους ίδιους καημούς και πάνω απ'όλα αγωνίες! Όπως το να επιβιώσουν (! Α ρε Βίκτωρ Ουγκώ με τους "Άθλιους" και συ Τσαρλς Ντίκενς με τον "Όλιβερ Τουίστ", πόσο διαχρονικά επίκαιροι είστε!) από έναν ανελέητο χιονιά κι από μια πολύ πιο ανελέητη συμμορία "υψηλά ιστάμενων". Που αντιμετωπίζει τα ανθρώπινα όντα ως τρόφιμους των Άουσβιτς και Νταχάου κι "όποιος ζήσει έζησε!" Είτε είναι αυτοί Έλληνες ψηφοφόροι και μη, είτε μετανάστες από την Αφρική, είτε ελληνόπουλα, αλβανάκια, σερβάκια, ρουμανάκια και πακιστανάκια, που αν και υποφέρουν δεν μπορούν με την παιδική τους αθωότητα να κατανοήσουν ότι στον κόσμο των ενηλίκων η ανθρώπινη ζωή μετράει πολύ-μα πολύ λιγότερο! Από τις "επενδύσεις" των πολυεθνικών που ξεζουμίζουν ολόκληρες χώρες και ξεσπιτώνουν ολόκληρους λαούς. Από τα κερδοσκοπικά και σαδιστικά τερτίπια με τις τιμές του πετρελαίου και δωρεάν (ΟΠΩΣ ΘΑ ΟΦΕΙΛΕ ΝΑ ΙΣΧΥΕΙ!) κοινωνικών αγαθών σαν το ρεύμα. Από τα μεγαλεπήβολα σχέδια εξόδου στις "αγορές" όπου το κέρδος δεν χωράει ανθρώπους...Από τα γκαρίσματα και τις τσιριμόνιες στο θέατρο της Βουλής, για τα μάτια των καρπαζοεισπραχτόρων ψηφοφόρων-θεατών. Που ακόμα αναμένουν "φως στο τούνελ" από αυτούς που μόνο μέσα σε τέτοια σκοτάδια έχουν εκπαιδευτεί να κινούνται και να υπάρχουν...

Και ο χιονιάς κάνει τα κόκαλα να ριγούν. Και τις συνειδήσεις να βυθίζονται σε ένα ολοένα πιο υπνωτικό λήθαργο... όπως εκείνον του...θανάτου;

ανιχνευτής

(Η εικόνα του πεινασμένου και ξεπαγιασμένου βιοπαλαιστή πάρθηκε από τοΓΡΕΚΙ )

ΠΗΓΗ
Το είδαμε ΕΔΩ

Πειράζει που είστε αλήτες; - Ναι πειράζει! (εμάς και μάλιστα πολύ)

"Καταπίνει την κάμηλο" (των εκατομμυρίων Αφρικανών, Ασιατών κλπ που έχουν κατακλύσει τη χώρα), αλλά "διυλίζει τον κώνωπα" το κράτος του νεοταξικού Μνημονίου που δείχνει όλη την αναλγησία του επάνω στην δυστυχισμένη μάνα της 13χρονης Σέρβας που πέθανε από τις αναθυμιάσεις του μαγκαλιού που είχαν ανάψει για να ζεσταθούν.
Έτσι, πέρα από τη δίωξη που της ασκήθηκε για ανθρωποκτονία από αμέλεια, με αποτέλεσμα να συλληφθεί και να κρατηθεί στο αστυνομικό τμήμα (αφέθηκε ελεύθερη αργότερα), οδηγήθηκε στην Υποδιεύθυνση Αλλοδαπών της Ασφάλειας Θεσσαλονίκης, εξαιτίας κάποιου προβλήματος με την άδεια παραμονής της και αποφασίστηκε να απελαθεί εντός 30 ημερών!

Το κορίτσι.......

Και βέβαια είναι ένα ερώτημα αν θα ήθελε να μείνει η δυστυχισμένη μάνα σε μια χώρα που έχασε το παιδί της, αφού η ΔΕΗ είχε κόψει το ηλεκτρικό και δεν μπορούσαν να ζεσταθεί το παιδί το οποίο σύμφωνα με μαρτυρίες των γειτόνων είχε αρρωστήσει.

Το συγκλονιστικό σκίτσο του Χατζόπουλου, στα ΝΕΑ, για το κορίτσι....

Να τονίσουμε και την υπερήφανη στάση της μάνας Σέρβας που αρνήθηκε να κοινοποιήσει στο σχολείο το δράμα της, για να βοηθηθεί με όποιο τρόπο μπορούσε το παιδί.

Έτσι λοιπόν αποφάσισε το κράτος που όλα λειτουργούν "ρολόϊ" να απελάσει τη "ορφανή" μάνα εντός 30 ημερών! Κατ'αρχήν πώς θα την δικάσουν αφού την απελαύνουν; Δεν πρέπει να είναι εδώ μέχρι να γίνει η δίκη;

Αλλά, επιπλέον, αυτή η μάνα δεν ανήκει στις "ευπαθείς ομάδες", στις οποίες βιάστηκε να εντάξει τους ομοφυλόφιλους ο υπουργός Δικαιοσύνης Χ.Αθανασίου την περασμένη Κυριακή;

Αυτή η δυστυχισμένη γυναίκα, που μαυροντυμένη έσερνε τα βήματά της και μοιάζει για 70 χρονών, ενώ είναι λίγο πάνω από 50, δεν αξίζει να λάβει μια άδεια παραμονής όπως όλη αυτή η στρατιά των μουσουλμάνων Αφρικανών και Ασιατών στους οποίους έχουν δοθεί άδειες παραμονής την τελευταία 15ετία και τώρα τους φτιάχνουμε και τζαμί;

Πειράζει που η γυναίκα είναι λευκή, ορθόδοξη και Σέρβα; Ε, να την βάψουμε λιγάκι να μοιάζει με Πακιστανή και αν είναι ανάγκη να της ζητήσουμε να αλλαξοπιστήσει για να έχει ελπίδα να την συμπονέσει το κράτος του Μνημονίου...

 Defencenet.gr

Πες το και ΣΧΟΛΙΟ

.....και δεν  είστε αλήτες, μόνο εσείς που κυβερνάτε αλλά και οι άλλοι (οι διπλανοί και οι παραδιπλανοί σας) που δεν νοιάζονται για το κορίτσι με το μαγκάλι, για τη μάνα, για τα υπόλοιπα παιδιά που κρυώνουν για να μην πεθάνουν μπροστά σε ένα μαγκάλι, για τις μανάδες που δεν τρώνε για να φάνε τα παιδιά, για τους γονείς που δεν τρώνε ούτε αυτοί, ούτε τα παιδιά τους, για τις ορθόδοξες μοναχές της Συρίας που φύλαγαν ορφανά και τους απήγαγαν οι ισλαμοφασίστες (τους οποίους στηρίζει και η ελληνική κυβέρνηση), για τον λαό της Ελλάδος που πεθαίνει καθημερινά (όχι μόνο από πείνα αλλά -κυρίως- από την επιβληθείσα αναξιοπρέπεια), για τον λαό της Συρίας που τον σκοτώνουν επειδή είναι ορθόδοξος, για τους ναούς που έχουν συλήσει και ρημάξει οι φίλοι σας στην Κύπρο, την Συρία, την Πόλη.

Αλλά τί λέω η ανόητη;

Έχετε άλλες δουλειές εσείς: Να χρηματοδοτήσετε το εθνικό θέατρο Αλβανίας, να στηρίξετε την "φιλία" με τους σφαγείς, να ψηφίσετε το νόμο για τον γάμο των ομοφυλοφίλων, να χτίσετε Τζαμί στην Αθήνα, να ψηφίσετε τον αντιρατσιστικό (για να μην μιλάμε και ακούτε τις πομπές σας) και γενικώς να ασχοληθείτε με την... προοδευτικότητα του αφανισμού μας.

Μας μετρήσατε λάθος, όμως!

Μην κοιτάτε που σωπαίνουμε. Δεν θα είναι για πολύ. 

Και τότε δεν θα ακούσετε καν τις φωνές μας, γιατί δεν θα είναι φωνές. 

Μια ιαχή θα είναι που δεν θα μπορέσετε να καταλάβετε γιατί δεν έχετε πατρίδα (η αλητεία δεν κατάγεται από κάπου, βλέπετε) κι' ένα "Κύριε ελέησον" (αυτό κι αν σας είναι από άγνωστο έως μισητό...).

Μας μετρήσατε λάθος σας λέω.....Είμαστε έτοιμοι ακόμη και για μαρτύριο. Καταλάβετέ το!

πηγή

... ίσως οι βάρβαροι να ήσαν μια κάποια λύσις...

Διαβάζοντας την είδηση :

Κατάσχεση πρώτης κατοικίας όσων χρωστούν ΙΚΑ - εφορία

...μού 'ρθε στο νου ένας άνθρωπος που συνάντησα ο οποίος παρενέβει σε μία συζήτηση που είχα με μία άγνωστη κυρία για όλα αυτά που συμβαίνουν. 

Πριν παρέμβει τον πήρε το μάτι μου να μονολογεί «πάει... θα μας πάρουν τα σπίτια... θα μας τα πάρουν...». 

Παρενέβει για να εκφράσει την οργή του για όλα αυτά που συμβαίνουν και μέσα στο παραλήρημά του, έβγαλε ένα όπλο! Τρομάξαμε! 

«Το έχω αγοράσει γιατί ξέρω πως θα μου χρειαστεί... Γνωρίζω ότι ο αστυνομικός που θα 'ρθει να με βγάλει από το σπίτι μου δεν φταίειαλλά ούτε εγώ φταίω...» συμπλήρωσε αφοπλιστικά....

Εδώ που φτάσαμε, ο Θεός να βάλει το χέρι Του γιατί όσο σφίγγουν τα πράγματα είναι έτοιμος ο καθένας να βγάλει τον χειρότερο εαυτό του.

Εύχομαι να μην ξαναδούμε Έλληνας να στρέφεται εναντίον Έλληνα...

Εδώ που φτάσαμε ίσως οι βάρβαροι να ήσαν μια κάποια λύσις...

πηγή

Χάνεις τα λόγια σου...

Πόσο λείψανε στην Σάρα όλες αυτές οι φλογίτσες το μοιραίο βράδυ... 

Δέκα φορές ξεκίνησα να γράψω κάτι για τον θάνατο της 13χρονης από τις αναθυμιάσεις του μαγκαλιού αλλά τα έσβησα...

Χάνεις τα λόγια σου μπροστά σ' αυτά που συμβαίνουν στην χώρα καιέχουν αυτονομηθεί σαν μία συλλογική ψύχωση, πέρα από την θέληση και την βούληση τόσο των καθαρμάτων που μας κυβερνούν όσο και του καθόλα υπεύθυνου λαού...

Το μοιρολό της Ριρίκας 

πηγή

Πάτρα: Τριπλασιάστηκαν οι άστεγοι μέσα σε ένα χρόνο!

 

Η οικονομική κρίση ολοένα και βαθαίνει και οι επιπτώσεις της πλέον δεν κρύβονται. Οι άστεγοι στην Πάτρα αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη ένα πιάτο φαγητό, όπως αναφέρει η ιστοσελίδα thebest.gr.

 

Τα στοιχεία της αντιδημαρχίας Κοινωνικής Πολιτικής και Πρόνοιας, είναι σοκαριστικά. Οι άστεγοι στο Δήμο Πατρέων τον τελευταίο χρόνο τριπλασιάστηκαν σε σχέση με πέρυσι (μέχρι σήμερα αντιμετωπίστηκαν 15 περιπτώσεις, ενώ πέρυσι ήταν πέντε), ενώ υπάρχουν και πολλές ακόμη περιπτώσεις που δεν έχουν καταγραφεί. Περιπτώσεις συνανθρώπων μας, που από τη μια στιγμή στην άλλη βρέθηκαν στο δρόμο χωρίς δουλειά, χωρίς στέγη, χωρίς τροφή, χωρίς ελπίδα.

 

Συγκεκριμένα, όπως ανέφερε ο αντιδήμαρχος Πατρέων, Θεοχάρης Μασσαράς φέτος η αντιδημαρχία επενέβη σε δεκαπέντε περιπτώσεις άστεγων συμπολιτών, μοναχικών ατόμων, αλλά και οικογενειών που "έπεσαν" θύματα της οικονομικής κρίσης, βιώνοντας την πιο ακραία μορφή φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού.

 

"Όταν πέφτει στην αντίληψή μας μία τέτοια περίπτωση, αντιδρούμε με ταχύτατους ρυθμούς. Άμεσα έρχεται σε επαφή με τα άτομα αυτά κοινωνικός λειτουργός και ανάλογα με την κάθε περίπτωση υπάρχει και διαφορετική αντιμετώπιση. Πριν από μερικές ημέρες υπήρξε ένας 22χρονος νέος, η μητέρα του οποίου έχει πεθάνει και ο πατέρας του έχει εξαφανιστεί. Του προσφέραμε προσωρινό κατάλυμα σε κάποιο ξενοδοχείο. Από εκεί και πέρα αντιμετωπίζουμε το κάθε περιστατικό με ιδιαίτερη ευαισθησία και προσοχή", εξήγησε ο κ. Μασσαράς, αναλύοντας τους τρόπους δράσης.

 

"Πριν από λίγο καιρό είχαμε δύο οικογένειες με ανήλικα παιδιά που διέμεναν για καιρό μέσα στο αυτοκίνητο γιατί τους είχαν κάνει έξωση, αφού οι σύζυγοι κυρίως, έμειναν άνεργοι και αδυνατούσαν να καλύψουν τα ενοίκια στα σπίτια που διέμεναν. Σε αυτές τις περιπτώσεις βοηθάμε τις οικογένειες οικονομικά, ώστε να εξασφαλίσουν φθηνότερη στέγη, καλύπτοντάς τους τα πρώτα ενοίκια", ανέφερε ακόμη.

πηγή

Πέθανε από την πείνα, ετών 16, στην Πλατεία Αμερικής

Παρασκευή 22.11.2013. Πλατεία Αμερικής, παράδρομος Σκαλιστήρη, φούρνος γειτονιάς: ενα παληκάρι 16 χρονών (όπως αποδείχθηκε αργότερα) μπαίνει μέσα και ευγενικά ζητάει από τον φούρναρη κάτι να φάει γιατί έχει μέρες.

Ο φούρναρης σπεύδει να του δώσει τις δύο τελευταίες τυρόπιτες. Το παιδί κάθεται στο κατώφλι και με βουλιμία τρώει και τις δύο. Δευτερόλεπτα μετά αφήνει εκεί στο κατώφλι του φούρνου την τελευταία του πνοή. Είχε πολλές μέρες τελικά να φάει και ο εξασθενημένος του οργανισμός δεν άντεξε.

Συγνώμη, αν σας χαλάω την διάθεση, αλλά ο νεκρός 16άχρονος από την πείνα δεν θα μάθει ποτέ τι σημαίνει το πρωτογενές πλεόνασμα του τεχνοκράτη. Αλλά και δεν θα βρείτε την ιστορία του σε κανένα ΜΜΕ. Όπως και δεν διαβάζουμε τις τραγικές ιστορίες εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων.

Αυτό όμως είναι το πραγματικό success story της ελληνικής κοινωνίας. Όσο κανένας δεν παραδέχεται ότι η Ελλάδα – όπως το αναγνωρίζει επακριβώς η Unicef στην τελευταία έκθεσή της – βιώνει μια βαθιά ανθρωπιστική κρίση, η οποία μάλιστα είναι η χειρότερη σε δυτικό κράτος μετσπολεμικά, οι έλληνες σιωπηρά θα οδηγούνται στον κοινωνικό και στη συνέχεια στον αληθινό αφανισμό…

πηγή

Success story... Οικογένειες στην Αθήνα χωρίς ρεύμα

Οι δραματικές επιπτώσεις της λιτότητας αποτυπώνονται με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο στη ζωή χιλιάδων Ελλήνων. Αρκετά νοικοκυριά ζουν χωρίς ρεύμα γιατί πολύ απλά δεν κατάφεραν να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους.

Δείτε μερικούς από τους Έλληνες που μεγαλώνουν παιδιά χωρίς ηλεκτρικό ελπίζοντας ότι κάποτε θα τελειώσει το … σκοτάδι.

Δείτε το ρεπορτάζ του δημοσιογράφου Σπύρου Λάμπρου(ALPHA).

πηγή

Διανοούμενοι της αριστοκρατίας, δεν είδαν την τραγωδία…

Δε μίλησε σχεδόν κανείς τους για το ξεπούλημα της Ελλάδας. Δε μίλησε σχεδόν κανείς τους για τον ευτελισμό της ανθρώπινης ζωής στην Ελλάδα. Δεν έβγαλαν άχνα για τις πολιτικές που εφαρμόζονται. Δε είδαν πουθενά αυτόχειρες, άστεγους, πεινασμένους, παιδιά να λιποθυμούν. Δεν είδαν ανέργους, δεν είδαν νέους απογοητευμένους, χωρίς μέλλον. Δεν είδαν την καταστροφή της Παιδείας, αν και πανεπιστημιακοί πολλοί απ” αυτούς, δεν είδαν τη διάλυση της δημόσιας υγείας…
Δεν είδαν ένα λαό με σκυμμένο κεφάλι. Δεν είδαν ανθρώπους στις ουρές για τη μετανάστευση. Δεν είδαν ουρές για συσσίτια.
Αν έβλεπαν, όλο και κάτι θα έλεγαν, δεν μπορεί. Εκτός κι αν πολλούς απ” αυτούς τους κλείνει το στόμα η συμμετοχή στην εξουσία ή τους προθαλάμους της, εδώ και χρόνια…
Έχουν όμως αγωνία για το… μέλλον της κεντροαριστεράς, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, ώστε, όπως αναφέρεται στο κείμενο που υπογράφουν, «να διασφαλιστεί η πολιτική σταθερότητα από την οποία πρωτίστως εξαρτάται η ανάκαμψη της οικονομίας». Δηλαδή, και τώρα που είχαν την ευκαιρία να πουν μια κουβέντα για την τραγωδία, σιώπησαν και μίλησαν σαν αριστοκρατία του τόπου…
Διανοούμενοι, ελίτ, της αριστοκρατίας που δραστηριοποιείται μόνο για τα «καθ” ημάς» και όχι για τα πεζά, όπως το ξεπούλημα μιας πατρίδας και των ανθρώπων της…
Από candianews/αντιγραφή

ΟΙ «ΚΡΥΦΟΠΤΩΧΟΙ» του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ.κ. Ιερόθεου

Οἱ «κρυφοπτωχοί»

τοῦ Ν. Ι.
περιοδ. «Ἐκκλησιαστικὴ Παρέμβασις», Ἰούλ. 2013

.                  Ἡ οἰκονομικὴ κρίση στὴν Πατρίδα μας ἀνέδειξε διάφορες καταστάσεις καὶ διάφορες κατηγορίες ἀνθρώπων. Σὲ ὅλες τὶς κοινωνίες, ἀκόμη καὶ σὲ αὐτὲς τὶς λεγόμενες προηγμένες, ὅπως στὴν Εὐρώπη καὶ τὴν Ἀμερική, ὑπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ ζητιανεύουν γιὰ νὰ ζήσουν, ποὺ κάνουν αἰσθητὴ τὴν παρουσία τους. Ἀλλὰ σὲ ὅλες τὶς κοινωνίες ὑπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ εἶναι ἄνεργοι, πτωχοί, ἀλλὰ θέλουν νὰ διατηρήσουν τὴν ἀξιοπρέπειά τους καὶ συνήθως κρύπτονται. Ὑπομένουν τὴν φτώχειά τους μὲ ἀξιοπρέπεια.
.                  Ἔτσι, δημιουργεῖται μιὰ κατηγορία ποὺ λέγονται «κρυφοπτωχοί», οἱ ὁποῖοι βγαίνουν τὸ βράδυ καὶ ἀναζητοῦν τὴν τροφή τους κυρίως ἀπὸ τὰ σκουπίδια, μακρυὰ ἀπὸ τὰ βλέμματα τῶν ἀνθρώπων.
.                  Ἡ Ἐφημερίδα Καθημερινὴ ἔκανε ἕνα ρεπορτὰζ γιὰ τὴν κατηγορία τῶν «κρυφοπτωχῶν». Σύμφωνα μὲ τὸν πρώην Πρόεδρο τοῦ Ἱδρύματος Ἀστέγων τοῦ Δήμου Ἀθηναίων κ. Γιῶργο Ἀποστολόπουλο, ὑπάρχουν πολλοί, ἀνάμεσα στοὺς ὁποίους εἶναι καὶ ἀρκετοὶ πρώην ἐπώνυμοι καλλιτέχνες, ποὺ πηγαίνουν στὸν Δῆμο γιὰ νὰ πάρουν τὸ φαγητό τους καὶ συγχρόνως διατηροῦν τὴν ἀξιοπρέπειά τους. Διηγεῖται: «Ἔχω δεῖ πολλὰ δυσάρεστα πράγματα σὲ αὐτὴν τὴν ὑπηρεσία, ὡστόσο ἐξακολουθῶ νὰ ξαφνιάζομαι μὲ τὶς περιπτώσεις ποὺ ἀντιμετωπίζουμε. Εἶναι χαρακτηριστικὸ ὅτι ὑπάρχουν κυρίες ποὺ ἔρχονται γιὰ νὰ πάρουν τρόφιμα χωρὶς νὰ τὸ ξέρη κανένας, οὔτε γείτονες οὔτε συγγενεῖς. Μιλᾶμε γιὰ κατοίκους παραδοσιακὰ πλούσιων περιοχῶν, ὅπως ἡ Κηφισιά, τὸ Κολωνάκι καὶ ἡ Βούλα. Κάποιες ἀπὸ αὐτὲς τὶς κυρίες, μάλιστα, λένε στοὺς γνωστούς τους, ὅταν πηγαίνουν νὰ πάρουν τρόφιμα, ὅτι αὐτὰ προορίζονται γιὰ φιλανθρωπικὸ σκοπό. Ὅτι, δηλαδή, παίρνουν τὰ τρόφιμα ἀπὸ τὸν δῆμο ὄχι γιὰ τὶς ἴδιες, ἀλλὰ γιὰ νὰ τὰ μοιράσουν στοὺς φτωχούς».
.                  Ὁ ἰδιοκτήτης Ψητοπωλείου στὴν Κυψέλη κ. Ἀνδρέας Ἀνδριανάκης διηγεῖται: «Κάναμε ἐπεξεργασία τοῦ κρέατος γιὰ τὸν γύρο, βγάζοντας τὰ κόκαλα καὶ τὰ ξύγκια. Πετούσαμε τὰ κόκαλα καὶ τὰ περισσεύματα κλεισμένα σὲ εἰδικὲς μαῦρες σακοῦλες στὰ σκουπίδια. Τὴν ἄλλη μέρα, βρίσκαμε πεταμένα κόκαλα στὸν δρόμο, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἔχουμε πρόβλημα μὲ τοὺς γείτονες ποὺ θεώρησαν ὅτι ἐμεῖς τὰ σκορπούσαμε. Ἔκανα ὁλονύχτια παρακολούθηση διαπιστώνοντας ὅτι λίγη ὥρα ἀφ᾽ ὅτου πετοῦσα τὰ σκουπίδια, μαζεύονταν ἀλλοδαποί, οἱ ὁποῖοι ἔβγαζαν ἔξω τὶς σακοῦλες, τὶς ἄνοιγαν καὶ ἔπαιρναν τὰ κόκαλα καὶ ἄχρηστα κομμάτια κρέατος».
.                  Ὁ Δημήτρης ποὺ εἶναι συνταξιοῦχος ἰδιωτικὸς ὑπάλληλος, κάθε βράδυ βγαίνει «βόλτα» καὶ ψάχνει τοὺς κάδους ἀπορριμάτων. Ἡ οἰκογένεια καὶ οἱ φίλοι του δὲν γνωρίζουν τίποτε γιὰ τὶς “βραδυνὲς βόλτες” του, καὶ μάλιστα ὁ ἴδιος ἔχει “σιδερωμένο” παντελόνι, γυαλισμένα παπούτσια, ἕνας καθὼς πρέπει ἀστός». Ὁ ἴδιος διηγήθηκε στὸν δημοσιογράφο: «Τὸ καλύτερο εἶναι τὰ ἄδεια μπουκάλια γιατί μποροῦν νὰ πουληθοῦν ἀμέσως, 14 λεπτὰ τὸ ἕνα. Μιὰ φορὰ εἶχα μαζέψει περισσότερα ἀπὸ 50 μπουκάλια στὸ Πεδίον τοῦ Ἄρεως, ἀπὸ κάποια παρέα ποὺ ἔτρωγαν κι ἔπιναν. Ἀλλὰ ὅ,τι βρίσκει κανεὶς καλὸ εἶναι. Ἔχω μαζέψει ἔπιπλα καὶ μπαοῦλα ποὺ εἶχαν πεταχτεῖ καὶ τὰ ἔδωσα σὲ ἕναν παλιατζή. Λίγα λεφτά, ἀλλὰ ἀπὸ τὸ τίποτα. Φαγητὰ δὲν μαζεύω, αὐτὰ τὰ παίρνουν οἱ ξένοι. Περνάω δύο μέρες τὴν ἑβδομάδα ἀπὸ ἕνα φοῦρνο καὶ μοῦ δίνει ψωμὶ καὶ γλυκὰ ποὺ ἔχουν ξεμείνει. Ἔχω κάνει καὶ συμφωνία μὲ ἕνα σουβλατζὴ καὶ μοῦ πουλάει τυλιχτὰ μὲ ἕνα εὐρὼ χωρὶς ἀπόδειξη».
.                  Ἐπίσης ὁμολογεῖ: «Στὴν ἀρχὴ ντρεπόμουν, ἔσκυβα τὸ κεφάλι. Ἂν κάποιος ἐρχόταν γιὰ νὰ πετάξει σκουπίδια ἔφευγα. Τώρα δὲν μὲ ἐνδιαφέρει. Ὅλα εἶναι θέμα συνήθειας» (Καθημερινὴ 3-2-2013).

.                  Τί νὰ πῆ κανεὶς γιὰ τοὺς «κρυφοπτωχούς»; Ἴσως πρέπει νὰ ἀποκτήσουμε εὐαισθησία γιὰ νὰ τοὺς ἀνακαλύπτουμε καὶ νὰ γίνουμε καὶ ἐμεῖς «κρυφοελεήμονες». Γιατί, δυστυχῶς, στὴν ἐποχή μας εἴτε κλεινόμαστε ἑρμητικὰ καὶ φίλαυτα στὸν ἑαυτό μας εἴτε κάνουμε φανερὰ «πρὸς τὸ θεαθῆναι» τὴν ἐλεημοσύνη μας.

Ν.Ι.

πηγή

Πεινασμένες ψυχές....

Του Γιώργου Θεοχάρη

80 χιλ οικογένειες σε όλη την Ελλάδα  καθημερινά σιτίζονται από την εκκλησία,10 χιλ από τους δήμους και  3χιλ από μη κυβερνητικές οργανώσεις. Το BriefingNews στους πεινασμένους Έλληνες.
Νεοέλληνες, συνταξιούχοι, άνεργοι, εργαζόμενοι των 400 ευρώ  κάθε μεσημέρι περιμένουν  τη σειρά τους, απλώνουν το χέρι τους  για να πάρουν ένα πιάτο φαγητό που αδυνατούν να εξασφαλίσουν.

Πριν λίγες εβδομάδες επισκέφθηκα  τα συσσίτια που μοιράζονταν  από την Αρχιεπισκοπή Αθηνών καθώς πλέον έχουν σταματήσει να πραγματοποιούνται λόγω διακοπών των εθελοντών.

 

Η κ. Βίκη Καλτσέα, μητέρα δυο παιδιών, πέντε και οκτώ χρονών, με δάκρυα στα μάτια με πλησιάζει και μου ζητά εκλιπαρώντας να μην τη φωτογραφίσω. Μόλις είχα βγάλει τη μηχανή μου από τη τσάντα μου .

‘’Θα σου πω ότι θέλεις αλλά  θέλω να σεβαστείς την  αξιοπρέπεια μου, αυτή δεν την διαπραγματεύομαι’’, μου είπε χαμηλόφωνα κοιτώντας με στα μάτια.

Με συντάραξε.

 

Μία Ελληνίδα μάνα να σου λέει εν ολίγοις ότι ντρέπομαι   εδώ που έφτασα αλλά και εγώ ως άνθρωπος έχω μία τιμή και υπόληψη που αν χάσω κι αυτά, έχασα τα πάντα.

Αναρωτήθηκα μέσα μου. Άραγε μόνο  αυτό έμεινε σήμερα από τον Έλληνα!

Η αξιοπρέπεια …

Πόση άραγε αξιοπρέπεια μπορεί να έχει σήμερα ο άνεργος που ζει το δράμα της καθημερινής επιβίωσης του;

Πόση αξιοπρέπεια μπορεί να έχει ο  εργαζόμενος των 500 ευρώ που δεν του φτάνουν να καλύψει ούτε τα βασικά έξοδα του μήνα;

Πόση αξιοπρέπεια μπορεί να έχει ο συνταξιούχος των 350 ευρώ που δεν μπορεί να ζήσει σαν ανθρώπους τα τελευταία χρόνια της ζωής του και καλείται να βοηθάει τα εγγόνια του  που είναι χωρίς δουλειά ή σπουδάζουν σε άλλη πόλη;

Πόση αξιοπρέπεια μπορεί να έχει το κρυφό δράμα του Έλληνα του 2013;

Μόνο η ψυχή του καθενός  το γνωρίζει αυτό.

 

  πηγή/μεταφορά 

Οι Έλληνες υποφέρουν σιωπηλά.

Άρθρο του J.M. Lamarque, για τους Έλληνες.

 Εδώ και τέσσερα χρόνια, η Ελλάδα είναι δακτυλοδεικτούμενη, οι Έλληνες προσβάλλονται, και η χώρα προβάλλεται σαν να είναι η μαύρη τρύπα της Ευρώπης. Ίσως αυτό να συμβαίνει επειδή η Ελλάδα είναι μια μεσογειακή χώρα.

Αν η Ελλάδα βρισκόταν βόρεια της Γερμανίας, μεταξύ της Σουηδίας και της Φινλανδίας, θα της βρίσκαμε σίγουρα κάποια δικαιολογία. Εαν επρόκειτο για μια προτεσταντική χώρα όπου ο ήλιος λάμπει μόνο για λίγες ώρες το χρόνο, ενώ οι άνθρωποι συνθλίβονται από το κρύο της νύχτας για μεγάλο χρονικό διάστημα, τότε θα εφευρίσκαμε για την Ελλάδα, κάποια σοβαρή δικαιολογία και θα αναζητούσαμε έναν άλλο ένοχο.

Όταν η Ισλανδία αρνείται να πληρώσει το χρέος της, δεν λέμε τίποτα. Δεν την κατηγορούμε ούτε την υποστηρίζουμε. Η απόλυτη σιωπή. Μάλιστα το να διαμαρτύρεται κανείς στο προαναφερθέν πλαίσιο είναι υγιές, επειδή είναι 'αγνό' και δεν κάνει θόρυβο. Και βέβαια μια τέτοια διαμαρτυρία είναι αποδεκτή από όλους, γιατί προτιμάμε υποκριτικά την αισθητική μιας εικόνας όπου διαμαρτύρονται συναθροιζώμενοι ξανθοί και "άσπιλοι" άνθρωποι που όταν μιλάνε μένουν ανέκφραστοι κρατώντας ακίνητα τα χέρια τους, μη κουνώντας ούτε καν το κεφάλι τους.

Και εν συνεχεία οι διαμαρτυρόμενοι πηγαίνουν στη σάουνα. Ο Έλληνας αντίθετα θα πάει στο Χαμάμ. Γιατί οι Έλληνες είχαν καταληφθεί από τους Τούρκους πριν πολλά χρόνια. Και σήμερα που η Τουρκία προσπαθεί να εισέλθει στην Ευρώπη, αυτή της κρατάει μεν την πόρτα ανοιχτή ωστόσο την τελευταία στιγμή χρησιμοποιείται η έννοια της 'ασφάλειας' για να κλείσει διπλωματικά η Ευρωπαϊκή της προοπτική.

Έτσι λοιπόν το να έχεις κατακτηθεί από τους Τούρκους και το να είσαι μεσογειακή και ορθόδοξη χώρα είναι αρνητικό στα μάτια των Βορειοευρωπαίων. Όχι, πραγματικά δεν μπορεί να εμπιστεύεται η Ευρώπη 'τέτοιους ανθρώπους'. Η Ελλάδα είναι σαν την Ισπανία. Οι Ισπανοί είχαν καταληφθεί από τους Μαυριτανούς, ως εκ τούτου, ο Ισπανός έχει κάτι το αραβικό στο αίμα του, και για να το καταλάβεις αυτό αρκεί απλά να κοιτάξεις την Αλάμπρα. Όσον αφορά την Ιταλία, θα μπορούσαμε να την εμπιστευτούμε, παρ' ότι είναι κι αυτή χώρα της Μεσογείου, όμως κι αυτοί έχουν τη μαφία, την nangretta, την Καμόρα, και το Βατικανό. Εν ολίγοις, αυτό είναι αρκετό για να έχεις επιχειρήματα ώστε να αποφασίσεις να μην τους εμπιστευτείς ούτε τους Ιταλούς. Τέλος, υπάρχει και η Πορτογαλία. Πενήντα χρόνια φασιστικής δικτατορίας, στοιχειώνουν το παρελθόν της.

Η Πορτογαλία είναι, λοιπόν, φασιστική χώρα, όπως η Ισπανία του Φράνκο και η Ελλάδα των συνταγματαρχών. Όχι δεν πρέπει να εμπιστευόμαστε τις μεσογειακές χώρες. Δεν μιλάμε καθόλου βέβαια για τη ναζιστική Γερμανία και τη Φινλανδία, και όποια άλλη χώρα συνεργάστηκε με τους Ναζί. Όχι, εκεί ξεχνάμε το παρελθόν, γιατί αυτές είναι οι περιβόητες χώρες του Βορρά και μπορούμε να τις εμπιστευθούμε έτσι κι αλλιώς. Ας μην ξεχνάμε βέβαια ότι και η Γαλλία και το Βέλγιο αλλά και η Ουγγαρία συνεργάστηκαν επίσης κατά κάποιο τρόπο με τους ναζί. Κι τελικά αυτός ο μηδενιστικός συλλογισμός καταλήγει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο είναι η μόνη αληθινή ευρωπαϊκή δημοκρατία.

Πόσο καιρό όμως θα διαρκέσει αυτή η ανοησία; Πόσο καιρό θα αντέξoυμε να θεωρούνται οι Έλληνες ανόητοι, και κλέφτες; Το ότι η ελληνική πολιτική σκηνή δεν υλοποίησε ποτέ την ιδέα του εκσυγχρονισμού του ελληνικού κράτους, είναι ένα γεγονός. Ίσως ο μοναδικός Έλληνας πολιτικός που είχε την επιθυμία να αναπτύξει τη χώρα του πολιτικά να είναι ο Ελευθέριος Βενιζέλος, που έχει σημαδέψει την ιστορία της Ελλάδας.

Αλλά, όταν ο Ρομάνο Πρόντι, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, πρότεινε το δημόσιο εθνικό λογιστικό έλεγχο των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2003, η Γαλλία, η Γερμανία και η Ιταλία είχαν αρνηθεί. Αρνήθηκαν, γνωρίζοντας ότι τα στοιχεία της Ελλάδας ήταν πειραγμένα. Ήξεραν ότι ο Ελληνικός λαός δεν ήξερε τίποτα. Εξάλλου ζήτησε ποτέ κανείς την πολιτική αναδιάρθρωση του Ελληνικού κράτους; Όχι, κανείς στην Ευρώπη δεν το ζήτησε ποτέ. Δεδομένου ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζονταν ως ένας τουριστικός προορισμός, και μια χώρα παραγωγής ελαιόλαδου, όλα θεωρούνταν ότι λειτουργούν μια χαρά. Οι Έλληνες παρέμεναν όλο αυτό τον καιρό Ευρωπαίοι δεύτερης κατηγορίας που συνεισφέρουν στο να ολοκληρώνεται το μεγάλο φαγοπότι.

Μιλώντας για την ιστορία της Ελλάδας και την αρχαιότητα ειναι αλήθεια ότι όλοι αποδεχόμαστε ότι ο Πυθαγόρας, ο Σωκράτης, ο Πλάτων, ο Ηρόδοτος και πολλοί άλλοι, έζησαν στην Ελλάδα, αλλά στο μακρινό παρελθόν. Και σήμερα όλοι εμείς κατηγορούμε τους Έλληνες και αναρωτιόμαστε αν κατασκεύασαν ποτέ αεροσκάφη, πυρηνικά εργοστάσια, αυτοκίνητα; Υπήρχε όλο αυτό τον καιρό ένα προϊόν "made in Greece", εκτός από τη φέτα; Όχι, γιατί η Ελλάδα παραμένει όλα αυτά τα χρόνια η χώρα των φτωχών αγροτών και των μικροαστών που μιλούνε δυνατά, και περπατάνε με κομπολόγια στο χέρι, τρώνε περισσότερο λαχανικά παρά κρέας ενώ τα γλυκά τους δίνουν στο στόμα την αίσθηση ενός μελένιου φιλιού.

Και αν η Ελλάδα τελικά χρεωκοπήσει, εάν αποχωρήσει από την ευρωζώνη ή την Ευρωπαϊκή Ένωση τι θα υποστηρίζει η Ευρώπη σε δέκα χρόνια για αυτήν; ... "Εμείς δεν ξέραμε τίποτα!'' ..."Είμαστε υπεύθυνοι αλλά δεν είμαστε ένοχοι! ... " κτλ. Η ευθύνη θα επιστρέψει στους Έλληνες, για άλλη μια φορά.

Τα έχω βαρεθεί πια όλα αυτά τα στερεότυπα! Δεν μπορώ να ανέχομαι πλέον το γεγονός ότι το να ανήκεις σε ένα μεσογειακό λαό έχει καταντήσει συνώνυμο μιας ιδιότυπης σύγχρονη ψυχολογικής δουλείας. Δυστυχώς οι Έλληνες προς το παρόν είναι σιωπηλοί και δεν αντιδρούν έντονα. Αυτό είναι το λάθος. Ξέρω ότι είναι εύκολο να το γράφει αυτό κάποιος που ζει στο Παρίσι. Αλλά εγώ το γράφω γιατί θέλω μέσα από τα λόγια μου να εμφυσήσω την εμπιστοσύνη σε όλους τους Έλληνες, και να τους πω ότι πρέπει να εμπιστευτούν τη νεολαία του τόπου και να της παραδώσουν τα κλειδιά της εξουσίας για έναν εκσυγχρονισμό της χώρας που συνάμα θα σέβεται την κληρονομιά και τη διαφορετικότητά της.

Όλα είναι δυνατά γιατί η αληθινή ζωή δεν έχει τιμή. Και ακόμα πιο ευτελής είναι η τιμή του ελληνικού χρέους που έτσι κι αλλιώς οι Έλληνες δεν έχουν τη δυνατότητα να αποπληρώσουν. Από τη μια η Γερμανία ρυθμίζει το επιτόκιο του δανεισμού της για εξυπηρέτηση του εθνικού της χρέους στο 2% και από την άλλη επιβάλλει στην Ελλάδα ένα θεόρατο επιτόκιο ύψους 30%.

Τέρμα τα ψέματα! Το γράφω λοιπόν και το φωνάζω δημόσια, οι Έλληνες δεν είναι υπεύθυνοι για τίποτα. Οι Έλληνες είναι ίσοι με κάθε άλλο λαό στον πλανήτη κι έχουν το δικαίωμα να ζήσουν στη χώρα τους, στη γη τους, σύμφωνα με τα έθιμα και τις παραδόσεις τους. Εμείς οι υπόλοιποι οφείλουμε απλώς να τους βοηθήσουμε στην οικοδόμηση ενός σύγχρονου κράτους που θα διαχειρίζεται την Ελλάδα ως μια πραγματική δημοκρατία, στις βάσεις μιας πραγματικής ισότιμης κοινωνικής πολιτικής και ενός παραγωγικού ενθουσιασμού που θα δημιουργήσει ανάπτυξη προς όφελος της ίδιας της χώρας.

Εξάλλου το να καταστρέψουμε την Ελλάδα θα έχει πολύ άσχημο αντίκτυπο και στο μέλλον της Ευρώπης. Είμαι Γάλλος αλλά νιώθω Έλληνας στην ψυχή, και υποστηρίζω όπου σταθώ κι όπου βρεθώ την Ελλάδα. Ολόκληρη την Ελλάδα.

 

πηγή  /  μεταφορά

Η ζωή σε αργύρια - Ενας υποναύαρχος γράφει για τον θάνατο το 18χρονου για ένα εισιτήριο

Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΜΕΤΡΙΕΤΑΙ ΜΕ ΑΡΓΥΡΙΑ
Γράφει ο Στέλιος Φενέκος
Υποναυρχος εα


Γίναμε μάρτυρες ενός φρικτού γεγονότος που σκηνοθέτησε βάναυσα το αρρωστημένο μυαλό μίας ανηλεούς γραφειοκρατίας, με την ανοχή μίας αδιάφορης για την κοινωνία κυβέρνησης.

Ο θάνατος ενός νέου ανθρώπου για μερικά ‘’αργύρια’’ δεν ενδείκνυται για πολιτική εκμετάλλευση, πρέπει όμως να το καυτηριάσουμε, γιατί θυσιάζονται άδικα ζωές νέων ανθρώπων, εξιλαστήρια θύματα στο βωμό της αδιαφορίας αυτών που έχουν αναλάβει τις τύχες όλης της χώρας και των πολιτών της.

Η απαίτηση για να μην πληρώνουν εισιτήρια οι αποδεδειγμένα άνεργοι στα μέσα μαζικής μεταφοράς είναι καθολική εδώ και τρία χρόνια. Παρ’ όλα αυτά κανείς από την κυβέρνηση δεν έδειξε το παραμικρό ενδιαφέρον

Το θέμα όμως δεν είναι μόνο αυτό. Το θέμα είναι ότι ζητάς από ένα άνεργο νέο, που ένας θεός ξέρει πόσες πόρτες έχει κτυπήσει για να βρει μία δουλειά, να πληρώσει εδώ και τώρα ένα βαρύτατο πρόστιμο, λες και δεν είναι πιο λογικό να του δώσεις μια κλήση που να καλείται να πληρώσει το πρόστιμο σε έναν εύλογο χρόνο. 

Ο ελεγκτής επιφορτίζεται με αρμοδιότητες που ούτε έχει εκπαιδευτεί ούτε μπορεί να τις διαχειριστεί. 
Γίνεται ο ‘’κατής’’ του οθωμανικού κράτους (που οι πρακτικές του συνεχίζουν να επιβιώνουν στο δημόσιο σήμερα), σκληρός δικαστής, θύτης και θύμα τελικά κι αυτός ενός άδικου, σκληρού, ανεγκέφαλου και απάνθρωπου γραφειοκρατικού συστήματος διακυβέρνησης, που ενδιαφέρεται μόνο για εισπράξεις, σε μία σύγχρονη εκδοχή των ‘’τριάκοντα αργυρίων’’, όπου προδίδουμε τις ανθρώπινες αξίες μας ως κοινωνία συνολικά.
πηγή

ΜΝΗΜΟΝΙΟ Η ΔΡΑΧΜΗ; ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ΧΑΝΕΙΣ. ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ

Η χώρα σου χάνεται και εσύ περιμένεις από τα κοράκια του Δντ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης να σε σώσουν

3 χρόνια και από την είσοδο της Ελλάδας στο μνημόνιο και η χώρα αιμορραγεί χάρη στα τεράστια λάθη των πολιτικών αλλά και των πολιτών.

3 χρόνια και από τις ψεύτικες υποσχέσεις του μεγαλύτερου προδότη πρωθυπουργού που πέρασε από την ιστορία αυτής της χώρας λέγοντας και παραπλανώντας τον Ελληνικό λαό με την περίφημη φράση Λεφτά Υπάρχουν.

Δε θα καθίσω στη συνέχεια αυτού του άρθρου να επισημάνω τα λάθη και τις παραλήψεις τόσο των πολιτικών αλλά και των πολιτών που οδήγησαν τη χώρα δεμένη χειροπόδαρα στο μνημόνιο, αλλά θέλω να δούμε το τι μπορούμε να κάνουμε από εδώ και στο εξής.

Αν μπορούμε να κάνουμε φυσικά κάτι γιατί τα πράγματα είναι πάρα πολύ δύσκολα τόσο για τη χώρα αλλά και για τους ίδιους της τους πολίτες.

Η χώρα μας μπήκε σε μια οικονομική αστάθεια τα τελευταία 5-6 χρόνια. Τα ξένα κοράκια Δντ, Αμερική, Γερμανία έπαιξαν το παιχνίδι τους τόσο καλά έτσι ώστε η χώρα μας να εγκλωβιστεί στο αιματηρό για την κοινωνία μας μνημόνιο.

Οι μπακαλίστικες απόψεις αλλά και ο εκφοβισμός των πολιτών που ακούγονται κάθε φορά από τα έδρανα της βουλής τόσο στις καθημερινές συζητήσεις αλλά πολύ περισσότερο σε προεκλογική περίοδο είναι το γνωστό δίλλημα Μνημόνιο η Δραχμή.

Το εκβιαστικό αυτό δίλλημα Μνημόνιο η Δραχμή που ακούμε καθημερινά από πολιτικούς, απλούς πολίτες, οικονομολόγους, δημοσιογράφους, είναι για όλους τους πολίτες μια μέθοδος τρομοκρατίας, ένας καθαρός εκφοβισμός μέσα στην άγνοια.

Κανείς μέχρι τώρα δε βγήκε σοβαρά και υπεύθυνα να εξηγήσει σε όλους τους Έλληνες τις πραγματικές συνέπειες του Διλλήματος παρά μόνο η κάθε πολιτική πλευρά, Μνημονική και μη Μνημονική υποστηρίζει τις γνωστές θέσεις της.

Το πραγματικό δίλλημα που πρέπει να ακούσουμε από κάποιο υπεύθυνο και σοβαρό στόμα είναι να κοιτάξει στα μάτια όλους τους Έλληνες πολίτες και να τους πει…

Διαλέξτε με ποιο τρόπο θέλετε να εξαθλιωθείτε. Αποφασίστε με ένα δημοψήφισμα με ποιο τρόπο θέλετε να υποστούμε τις μελλοντικές συνέπειες της τραγικής μας οικονομίας.

Να αποφασίσει ο λαός με ποιον εχθρό θέλει να πορευτεί. Με το Μνημόνιο η με τη Δραχμή; Χωρίς όμως να γίνει οπουδήποτε προπαγάνδα από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης μέχρι την ημέρα της κρίσιμης απόφασης.
Και αφού αποφασίσει ο λαός τον τρόπο της εξαθλίωσής του τότε μια μεταβατική κυβέρνηση από όλα τα κόμματα να συγκληθεί και να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές.

Η πίστωση χρόνου τελειώνει σιγά σιγά από τα ξένα κοράκια που θέλουν να καταβροχθίσουν ότι πολύτιμο έχει η χώρα μας και η ανοχή της κοινωνίας βράζει μέχρι που να ξεχειλίσει βίαια.
Οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας πλέον εγκυμονούν πάρα πολλούς και σοβαρούς κινδύνους και αυτά που ακούγονται καθημερινά από κάποιος ανεγκέφαλους που παροτρύνουν τους Έλληνες να βγουν στους δρόμους και να διαδηλώσουν ως αγανακτισμένοι είναι μέγα λάθος.

Είδαμε τα αποτελέσματα στα κράτη της Μέσης Ανατολής όταν ο λαός βγήκε στην αρχή ήρεμα και ειρηνικά και αργότερα με βία το τι αποτελέσματα ακολούθησε. Είδαμε στη γειτονική Τουρκία μια τεράστια συγκέντρωση αγανακτισμένων πολιτών που μέτρησε θύματα και τραυματισμούς αλλά το βασικότερο ότι άναψε το φυτίλι για μια επομένη ακόμη πιο Άναρχη διαδήλωση στο προσεχές μέλλον.

Αυτό ακριβώς θέλουν να πετύχουν και στη χώρα μας τα ξένα κοράκια.
Αυτό ακριβώς είναι το επόμενο σχέδιό τους.
Να εξαθλιώσουν τον Ελληνικό λαό μέχρι τέλους έτσι ώστε η εξέγερση να μοιάζει με την μονή λύση. Τότε ο εμφύλιος δε θ΄αργήσει να έρθει.

Δείτε ακριβώς που οδηγήθηκαν η Αίγυπτος και η Σύρια που ακόμη οι άνθρωποι σκοτώνονται και θα σκοτώνονται εκεί. Δείτε την Τουρκία που ο Ερτογάν ήθελε να βγάλει τους υποστηρικτές του ως αντιδιαδήλωση των αγανακτισμένων.

Το σχέδιο της Νέας Τάξης Πραγμάτων έχει μεταλλαχτεί. Το να καταστρέψεις μια χώρα δεν φτάνει μόνο να της προκαλέσεις οικονομική ζημία αλλά και να οδηγήσεις τους πολίτες της να σκοτώνονται μεταξύ τους. Έτσι θα την διαλύσεις απλά, γρήγορα, οικονομικά και χωρίς δικές σου απώλειες.

Πρέπει να προλάβουμε αυτά τα γεγονότα αν θέλουμε πραγματικά να μείνουμε όλοι ενωμένοι σαν μια γροθιά και να κρατήσουμε όρθια αυτή τη χώρα.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι είτε με το Μνημόνιο είτε με την Δραχμή η εξαθλίωση των Ελλήνων είναι μια υπόθεση μη αναστρέψιμη !!! Ας παραδώσουμε τη χώρα στους Έλληνες σε αυτούς δηλαδή όπου ανήκει και όλοι μαζί και με την βοήθεια του Θεού θα τα καταφέρουμε.

Το σαράκι της εξέγερσης θα προσπαθήσουν να το φυτέψουν ΑΥΤΟΙ στη κοινωνία μας όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή γι΄αυτούς. Πρέπει να τους προλάβουμε !!!

Και αν όλα τα παραπάνω σου φάνηκαν υπερβολές φίλε αναγνώστη, ή θεωρίες, ή ένα κακόγουστο αστείο θέλω να σου πω πως θα έρθει καιρός που θα σε μισήσουν ακόμη και τα ίδια σου τα παιδιά, τα εγγόνια σου, οι φίλοι σου, Όλοι!!!! Αν η χώρα παραμείνει παραδομένη στα ξένα κοράκια !

Η πλήρη αδιαφορία σου Νεοέλληνα αλλά και ο φόβος σου να μην χάσεις αυτά τα λίγα που έχεις αρκεί να είσαι παραδομένος στα ξένα κοράκια του Δντ θα σε οδηγήσουν να ζήσεις ακόμη πιο δραματικές καταστάσεις στο προσεχές μέλλον.

Το παρακάτω συγκλονιστικό βίντεο είναι μια εικόνα από την κατάσταση του εμφυλίου στη Συρία. Μια χώρα που μερικά χρόνια πριν ζούσε αρμονικά μέχρι που τα ξένα κοράκια αποφάσισαν να βάλουν το χέρι τους.
Η μικρή δέχτηκε καταλάθος μια σφαίρα. Δεν ξέρουμε αν θα ζήσει. Δεν ξέρουμε ακόμη πόσα παιδιά ζουν τον δικό της εφιάλτη.

 

πηγή