Λουκά Φίλη: Είσελθε εις την ανάπαυσιν του Κυρίου σου.

Μετά από πολύχρονη ασθένεια εκοιμήθη ο καθηγητής της Θεολογικής Σχολής 

του Πανεπιστημίου Αθηνών Λουκάς Φίλης.

Ευγένεια, ήθος, εντιμότητα, ακεραιότητα, ακλόνητη πίστη στον Αναστάντα

 Σωτήρα Ιησού Χριστό. Αυτά είναι αρκετά για να χαρακτηρίσει κάποιος τον άνθρωπο.

Αντιμετώπισε με το άκαμπτο αλλά και ακέραιο ήθος του τον «φοιτητικό συνδικαλισμό»

 όταν απαιτούσε «ευνοϊκή μεταχείριση» για κομματικά στελέχη και οπαδούς. 

Εξ αιτίας αυτού και άλλων πολλών ήρθε αντιμέτωπος με το  πανεπιστημιακό 

κατεστημένο στο οποίο ουδέποτε υποτάχθηκε.

Ως φίλος, δάσκαλος αλλά και στοργικός πατέρας αγκάλιαζε τους φοιτητές του και

 διαβλέποντας τα χαρίσματά τους - ο χαρισματικός αυτός άνθρωπος του Θεού 

– παρότρυνε και καθοδηγούσε όσους ζητούσαν την συμβουλή του. 


Υπήρξαν αξέχαστες οι "καταδύσεις" μας στη ελληνική γλώσσα για να διαρπάξουμε

 τους αστέρευτους θησαυρούς της.  

Από το συγγραφικό του έργο ενδεικτικά αναφέρουμε τα συγγράμματα:

Το Πρόβλημα των εβδομήκοντα Αποστόλων του Κυρίου
Εν Αθήναις :1976

Εντρυφήματα στην σοφία των αρχαίων ελληνικών κειμένων, Αθήνα : Συμμετρία 1996

«Η «ΚΟΙΝΗ» ΩΣ ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ 27 ΒΙΒΛΙΩΝ ΤΗΣ Κ.Δ.»,

 Αθήνα 1993

Εκτός αυτών συνέγραψε πλήθος άρθρων υπέρ της Ελληνικής γλώσσης η

 οποία τον προηγούμενο αιώνα υπέστη βιαία αλλοίωση υπό των «ειδικών»

 στην καταστροφή του Ελληνισμού.

Ελαφρύ το χώμα της αγαπημένη σου πατρίδος, το Λεωντάρι Βοιωτίας, που

 από σήμερα σε σκεπάζει αξιαγάπητε δάσκαλέ μας.

Χριστός Ανέστη – Είσελθε εις την ανάπαυσιν του Κυρίου σου. 

πηγή

Είναι καλύτερη μια κοινωνία με χαλαρά σεξουαλικά ήθη ή πρέπει να υπάρχουν κάποιοι κανόνες;

The American Dream

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή

Υπάρχουν πολύ λίγα θέματα που οι άνθρωποι όταν συζητάνε παίρνουν φωτιά όπως είναι το θέμα της σεξουαλικότητας. Στην πραγματικότητα, σχεδόν όλα τα άκρως αμφιλεγόμενα "κοινωνικά ζητήματα" που έχουν βαθιά διαιρέσει την Αμερική σήμερα έχουν κάτι να κάνουν με τη σεξουαλικότητα. Πολλοί Αμερικανοί είναι αρκετά ανίδεοι όταν πρόκειται για την οικονομία, αλλά όταν πρόκειται για την άμβλωση, τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, τον γάμο των ομοφυλόφιλων, την εγκυμοσύνη των εφήβων ή τις σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες σχεδόν ο καθένας έχει μια πολύ ισχυρή γνώμη. Αν προσπαθήσετε να πείσετε κάποιον ότι είναι λάθος για οποιοδήποτε από αυτά τα θέματα, τις περισσότερες φορές θα αγωνίζεστε μάταια. Οι περισσότεροι απλά δεν θέλουν να τους πει κανείς τι να κάνουν όταν πρόκειται για τη σεξουαλικότητα. Αλλά η στάση απέναντι σεξουαλικότητα έχει σίγουρα αλλάξει στην Αμερική κατά τη διάρκεια των δεκαετιών. 
Στις αρχές του 20ου αιώνα, οι περισσότεροι Αμερικανοί ακολουθούσαν αυστηρούς κανόνες σε θέματα σεξουαλικότητας, αλλά στη συνέχεια ήρθε η «σεξουαλική επανάσταση» και όλα άλλαξαν. Σήμερα, οι περισσότεροι Αμερικανοί θεωρούν ότι η χαλαρή σεξουαλικότητα στην κοινωνία μας να είναι ένα πολύ καλό πράγμα. Οι περισσότεροι Αμερικανοί είναι ευτυχείς που μπορούν να έχουν σεξουαλική επαφή με οποιοδήποτε άλλο πρόθυμο ενήλικο άτομο (ή άτομα) οποιαδήποτε στιγμή θέλουν. Αλλά ήταν αυτό καλό για την Αμερική; Είναι καλύτερο να έχουμε μια κοινωνία με χαλαρή σεξουαλικότητα ή μια κοινωνία με αυστηρούς κανόνες για τη σεξουαλικότητα;

Ενώ ένα μεγάλο μέρος του υπόλοιπου κόσμου θεωρεί εμάς τους Αμερικάνους ότι είμαστε λίγο "πουριτανοί", η αλήθεια είναι ότι η Αμερική είναι ένας παγκόσμιος ηγέτης στην χαλάρωση της σεξουαλικότητας. Παράγουμε την περισσότερη πορνογραφία από το υπόλοιπο κόσμο σε συνδυασμό ότι έχουμε κατά πολύ το υψηλότερο ποσοστό εγκυμοσύνης εφήβων στον πλανήτη. Οι ταινίες μας προωθούν ασταμάτητα τη χαλαρή σεξουαλικότητα, η τηλεόρασή μας ατέλειωτα προωθεί την χαλαρή σεξουαλικότητα και η μουσική μας προωθεί ασταμάτητα την χαλαρή σεξουαλικότητα. Εμείς είμαστε το νούμερο ένα εξαγωγέας της ψυχαγωγίας στον κόσμο, και οι αξίες μας που αφορούν τη σεξουαλικότητα επηρεάζουν το μυαλό των ανθρώπων σε κάθε γωνιά του πλανήτη κάθε ώρα κάθε μέρα.

Στα δημόσια σχολεία μας, οι μηχανισμοί της ανθρώπινης σεξουαλικής συμπεριφοράς διδάσκονται σε μαθητές ηλικίας μόλις πέντε ετών. Τις περισσότερες φορές αυτό γίνεται χωρίς κανενός είδους ηθικού σχολιασμού. Συνήθως, το μόνο πράγμα που τα παιδιά μας διδάσκονται σχετικά με τη σεξουαλική ευθύνη είναι να «χρησιμοποιούν προφυλακτικό» - λες και αυτή είναι η λύση όλων των προβλημάτων.

Έτσι λοιπόν, όλη αυτή η χαλαρή σεξουαλικότητα έκανε καλό στην Αμερική;

Έχουν υπάρξει αρνητικές συνέπειες για τις επιλογές που έχουμε κάνει;

Δυστυχώς, ναι...

 
Η καταστροφή του θεσμού της οικογένειας

Πολλοί νέοι Αμερικανοί αναρωτιούνται σήμερα γιατί θα πρέπει να παντρευτούναφού μπορούν να γυρνούν με τον ένα ή το άλλο χωρίς να παντρευτούν και να κάνουν έρωτα με όποιον θέλουν.

Σήμερα, το ποσοστό των ενηλίκων στις ΗΠΑ που είναι παντρεμένοι βρίσκεται σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα ρεκόρ. Σύμφωνα με το Pew Research Center, μόνο το 51 τοις εκατό του συνόλου των Αμερικανών που είναι τουλάχιστον 18 ετών (και πάνω), είναι παντρεμένοι. Πίσω στο 1960, το ποσοστό των παντρεμένων ήταν72 τοις εκατό.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν επίσης το υψηλότερο ποσοστό διαζυγίων στον κόσμο με μεγάλη διαφορά.

Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν πολύ λιγότερο «οικογενειακές μονάδες» από ό, τι υπήρχαν στο παρελθόν, και η Αμερική έχει γίνει ένα πολύ μοναχικό μέρος.

Σήμερα, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν το υψηλότερο ποσοστό νοικοκυριών του ενός ατόμου σε ολόκληρο το κόσμο, και αυτό δεν είναι καλό πράγμα.

 
Εφηβικές εγκυμοσύνες

Μια άλλη συνέπεια της χαλαρής σεξουαλικότητά μας είναι η εκπληκτική αύξηση στις εφηβικές εγκυμοσύνες στις Ηνωμένες Πολιτείες. Σήμερα, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν το υψηλότερο ποσοστό εγκυμοσύνης εφήβων σε όλο τον κόσμο.

Αυτό δεν είναι κάτι για το οποίο πρέπει να είμαστε υπερήφανοι.

Το περιστασιακό σεξ έχει θεωρείται κάτι συνηθισμένο από τους εφήβους μας. Το παρακάτω είναι από μια έρευνα σε έφηβες που έγινε από την Tyra Banks ....

Κατά μέσο όρο, τα κορίτσια χάνουν την παρθενιά τους στο 15^ο έτος της ηλικίας τους.

Το 14 τοις εκατό των κοριτσιών που κάνουν σεξ λένε ότι το κάνουν στο σχολείο.

Το 52 τοις εκατό δήλωσαν ότι δεν χρησιμοποιούν καμία προστασία όταν κάνουν σεξ.

Μια στις τρεις λέει ότι φοβάται τις σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες.

Το 24 τοις εκατό των εφήβων που έχουν σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες λένε ότι εξακολουθούν να κάνουν σεξ χωρίς προφυλάξεις.

Ένα στα πέντε κορίτσια λέει ότι θέλει να είναι μια έφηβη μαμά.

Είναι αυτές το είδος των «αξιών» που θέλουμε να εξάγουμε στον υπόλοιπο κόσμο;

 
Η έκρηξη των Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενων Νοσημάτων

Κατά τις τελευταίες δεκαετίες, έχουμε δει μια απόλυτη έκρηξη του αριθμού των κρουσμάτων σεξουαλικά μεταδιδόμενων ασθενειών στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Σύμφωνα με μια μελέτη, ένα στα τέσσερα κορίτσια στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει τουλάχιστον ένα σεξουαλικά μεταδιδόμενο νόσημα.

Παρά τα εκατομμύρια επί εκατομμυρίων δολάρια που δαπανώνται για την προώθηση της χρήσης προφυλακτικών, οι αριθμοί των σεξουαλικά μεταδιδόμενων νοσημάτων συνεχίζουν να βρίσκονται σε αριθμούς επιδημίας στις ΗΠΑ και σχεδόν σε κάθε άλλη χώρα στον δυτικό κόσμο.

Σύμφωνα με το CDC (Λοιμωδών), υπάρχουν 19 εκατομμύρια νέα κρούσματα σύφιλης, γονόρροιας και χλαμυδίων στις Ηνωμένες Πολιτείες κάθε χρόνο.

Ναι, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι εκεί έξω που αγαπούν να κοροϊδεύει εκείνους που πιστεύουν ότι πρέπει να περιμένουν να κάνουν σεξ όταν παντρευτούν, αλλά εκείνοι που δεν κοιμούνται με τον έναν και τον άλλο δεν κολλάνε αυτές τις ασθένειες.

 
Περισσότερα από 50 εκατομμύρια αμβλώσεις

Αν και δεν πολύ λέγεται, η αλήθεια είναι ότι η σεξουαλικότητα είναι στο επίκεντρο της συζήτησης σχετικά με την άμβλωση στην Αμερική.

Πολύ συχνά τα αποτελέσματα της χαλαρής σεξουαλικότητας είναι οι ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες. Η έκτρωση είναι ένας τρόπος για να απαλλαγούμε από αυτές τις «ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες».

Μια πολύ σοκαριστική μελέτη ανακάλυψε ότι το 86 τοις εκατό του συνόλου των εκτρώσεων στις Ηνωμένες Πολιτείες γίνονται για λόγους «ευκολίας».

Στην ουσία, η άμβλωση έχει γίνει μια μορφή ελέγχου των γεννήσεων για πολλούς Αμερικανούς. Σήμερα, το 41 τοις εκατό του συνόλου των κυήσεων στην πόλη της Νέας Υόρκης καταλήγει στην άμβλωση.

Πρόκειται για ένα πάρα πολύ μεγάλο ποσοστό μωρών που δεν βλέπουν το φως της ημέρας.

Συνολικά, έχουν πραγματοποιηθεί περισσότερες από 53 εκατομμύρια αμβλώσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες από τότε που με την απόφαση Roe V. Wade νομιμοποιήθηκαν το 1973.

Πορνογραφία

Η Αμερική είναι ένα έθνος που είναι βαθιά εθισμένο στην πορνογραφία.

Αυτή τη στιγμή, οι Ηνωμένες Πολιτείες παράγουν περισσότερη πορνογραφία από οποιοδήποτε άλλο έθνος στον κόσμο. Στην πραγματικότητα, τα έσοδα της βιομηχανίας πορνό είναι μεγαλύτερα από τα έσοδα που δίνουν συνολικά το επαγγελματικό αμερικάνικο φουτμπόλ, μπέιζμπολ και μπάσκετ.

Οι Αμερικανοί είναι τόσο εθισμένοι στην πορνογραφία που πολλοί από αυτούς δεν μπορούν καν να περιμένουν μέχρι να πάνε στο σπίτι για να δουν. Μια έρευνα διαπίστωσε ότι το 25 τοις εκατό του συνόλου των εργαζομένων που έχουν πρόσβαση στο Διαδίκτυο στους δικτυακούς τόπους των Ηνωμένων Πολιτειών επισκέπτονται σελίδες πορνογραφικού περιεχομένου ενώ βρίσκονται στην εργασία τους.

Δυστυχώς, πολλά από τα θύματα της πορνογραφίας είναι μερικά από τα πιο ευάλωτα μέλη της κοινωνίας μας. Αξιωματούχοι υπηρεσιών επιβολής του νόμου εκτιμούν ότι περίπου 600.000 Αμερικανούς και περίπου 65.000 Καναδοί διακινούν βρώμικες φωτογραφίες παιδιών online.

 
Human Trafficking (Εμπορία Ανθρώπων)

Όπως η χαλαρή σεξουαλικότητα έχει εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο, έτσι και η εμπορία ανθρώπων.

Τα ακόλουθα στατιστικά στοιχεία σχετικά με την εμπορία ανθρώπων προέρχονται από ένα πρόσφατο άρθρο του Detroit Free Press ....

• Η εμπορία ανθρώπων είναι βιομηχανία με κέρδη 32 δισεκατομμύρια δολάρια σε όλο τον κόσμο.

• Έως και 2 εκατομμύρια άνθρωποι πέφτουν θύματα εμπορίας κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο. Από αυτούς, οι 15.000-18.000 στις ΗΠΑ

• Οκτώ στις 10 υποθέσεις human trafficking σχετίζονται με τη βιομηχανία του σεξ. Οι άλλες δύο σχετίζονται με διακίνηση εργατικού δυναμικού.

• Το 2010, 2.515 υποθέσεις εμπορίας ανθρώπινων ήταν υπό έρευνα στις ΗΠΑ

• Ογδόντα τρία τοις εκατό των θυμάτων σε επιβεβαιωμένα κρούσματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης στις ΗΠΑ το 2010 ήταν Αμερικανοί πολίτες

Η εμπορία ανθρώπων θα μπορούσε να συμβαίνει στην πόλη όπου ζείτε και εσείς δεν θα μπορούσε να μην το γνωρίζετε καν.

Ένας δημοσιογράφος του CNN είδε με τα μάτια του σε ένα πάρκινγκ φορτηγών κάτω στη Βόρεια Καρολίνα πρόσφατα μια γυναίκα με σορτς και ένα λευκό T-shirt να πηγαίνει από φορτηγό σε φορτηγό, στο φως της ημέρας, ενώ μέσα σε ένα κόκκινο Honda, ο χοντρός μεσήλικας προαγωγός παρακολουθούσε...

Όλες αυτές οι συνέπειες είναι το πολύ υψηλό τίμημα των χαλαρών σεξουαλικών ηθών.

Και η σεξουαλική χαλαρότητα έχει γίνει τόσο διάχυτη στην κοινωνία μας που δεν υπάρχει σχεδόν μέρος που να μην έχει εισχωρήσει.

Σε μία περίπτωση, στη Φλόριντα, ένας δάσκαλος σε ένα δημόσιο σχολείο προσπάθησε να αμυνθεί στις κατηγορίες ότι είχε σεξουαλικές σχέσεις με μια 15χρονη μαθήτρια ισχυριζόμενος ότι είχε στην πραγματικότητα σεξουαλικές σχέσεις με μια σύμβουλο καθοδήγησης εκείνη την εποχή ....

Σχεδόν κάθε μέρα τώρα έχουμε και μια είδηση για κάποιον δάσκαλο που έκανε σεξ με κάποια μαθήτρια.​​

Εάν οι γονείς γνώριζαν τι συνέβαινε σε αυτά τα δημόσια σχολεία.

Στις ημέρες μας, ακόμη και οι αστυνομικοί έχουν σεξουαλικές σχέσεις με μαθητές γυμνασίου ....

Ένας βετεράνος αστυνομικός στο Σαν Χοσέ συνελήφθη την Τετάρτη με την υποψία ότι συμμετείχε σε σεξουαλικές πράξεις με δύο έφηβα αγόρια.

Γενιές και γενιές Αμερικανών μεγάλωσαν σε ένα περιβάλλον χαλαρής σεξουαλικότητας και βλέπουμε τα αποτελέσματα.

Αυτά που συμβαίνουν "πίσω από κλειστές πόρτες" σε ορισμένα μέρη της χώρας είναι απολύτως τρομακτικά ....

Οι αρχές του Τέξας δήλωσαν την Τρίτη ότι 11 παιδιά απομακρύνθηκαν από ένα γεμάτο σπίτι όπου ζει κάποιος με καταδίκες για σεξουαλική παρενόχληση, αφότου βρήκαν οκτώ παιδιά σε ένα μικρό, σκοτεινό δωμάτιο με κάποια να είναι δεμένα στα κρεβάτια τους.

Μαζί με τα παιδιά ζούσαν 10 ενήλικες σπίτι 1.700 τετραγωνικών στο Ντέιτον, περίπου 30 μίλια βορειοανατολικά του Χιούστον. Ένα μήνα μετά την επιδρομή στο σπίτι, οι αρχές προσπαθούν ακόμη να προσδιορίσουν πώς σχετίζονται τα παιδιά και γιατί ήταν εκεί.

Δυστυχώς, τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει.

Στην πραγματικότητα, όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο αμερικανικός λαός είναι περισσότερο υπέρ της χαλαρής σεξουαλικότητας από ποτέ.

Και τελικά, πολλοί από αυτούς που είναι υπέρ της χαλαρής σεξουαλικότητας δεν αρκούνται μόνο να κάνουν ό, τι θέλουν να κάνουν. Αλλά πολλοί από αυτούς είναι προσηλωμένοι στο να αναγκάζουν εκείνους που διαφωνούν μαζί τους να κλείσουν το στόμα και να αναγκάζουν μικρά παιδιά να κατηχούνται στο ότι η χαλαρά η σεξουαλικότητα είναι ένα καλό πράγμα.

Σε άλλα δυτικά έθνη, βλέπουμε κάποια τρελά πράγματα προς την ίδια κατεύθυνση. Απλά δείτε τι συμβαίνει στην Αλμπέρτα του Καναδά ....

Σύμφωνα με το νέο Εκπαιδευτικό Νόμο της Αλμπέρτα, όσοι παρέχουν στα παιδιά τους κατ' οίκον εκπαίδευσης (homeschooling) και τα θρησκευτικά σχολεία, δεν θα επιτρέπεται να διδάσκουν ότι οι ομοφυλοφιλικές πράξεις είναι αμαρτωλές, ως μέρος του ακαδημαϊκού προγράμματος, λέει ο εκπρόσωπος του Υπουργού Παιδείας Thomas Lukaszuk.

Τέτοια πράγματα συμβαίνουν σχεδόν παντού....

* Στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο ποπ σταρ Will Young δήλωσε πρόσφατα στο BBC ότι πιστεύει ότι κάθε ιερέας που λέει ότι ο ‘γάμος’ των γκέι είναι λάθος θα πρέπει να διώκεται κατηγορούμενος για «έγκλημα μίσους».

* Στη Γερμανία, οι γονείς που προσπαθούν τα παιδιά τους να απέχουν από το - κατ’ εντολή του κράτους - μάθημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης οδηγούνται στη φυλακή!

Στα επόμενα χρόνια, θα δούμε όλο και περισσότερο τις υπηρεσίες επιβολής του νόμου να χρησιμοποιούνται ως εργαλείο ενάντια σε εκείνους που τολμούν να μιλήσουν ενάντια στην χαλαρή σεξουαλικότητα.

Αλλά δεν θα πρέπει εκείνοι που ανησυχούν για τις συνέπειες της χαλαρής σεξουαλικότητας να έχουν την ελευθερία να μιλήσουν γι 'αυτό;

Δεν θα έπρεπε να είναι σε θέση να έχουμε μια ειλικρινή συζήτηση σχετικά με τη σεξουαλικότητα στην κοινωνία μας;

Σε τελική ανάλυση, είναι μάλλον απίθανο ότι η Αμερική (ή οποιαδήποτε άλλη δυτική χώρα) να αλλάξει κατεύθυνση κάποια στιγμή σύντομα.

Αλλά ελπίζουμε ότι αυτό το άρθρο να κάνει κάποιους ανθρώπους να μιλήσουν για αυτά τα θέματα.

Έτσι, λοιπόν, τι είναι καλύτερο - μια κοινωνία με χαλαρή σεξουαλικότητα ή μια κοινωνία που έχει αυστηρούς κανόνες για τη σεξουαλικότητα;

πηγή

Περισσότερα ζευγάρια περνούν βέρες στο δημαρχείο

Πηγή

Περισσότερα ζευγάρια περνούν βέρες στο δημαρχείο

Ακόμα και στην επαρχία ο πολιτικός γάμος κερδίζει έδαφος έναντι του θρησκευτικού

Του Γιάννη Ελαφρού

Στροφή στον πολιτικό γάμο πραγματοποιούν τα τελευταία χρόνια οι Ελληνες, σαν αποτέλεσμα κυρίως της οικονομικής κρίσης και της λιτότητας. Οπως δείχνουν τα πρώτα στοιχεία που συνελέγησαν από μεγάλους δήμους της Αττικής, αλλά και άλλα που είδαν το φως της δημοσιότητας από την επαρχία, οι πολιτικοί γάμοι αυξάνονται τα τελευταία χρόνια σε αριθμό, την ώρα μάλιστα που ο συνολικός αριθμός των γάμων μειώνεται. Ετσι, οι πολιτικοί γάμοι σε πολλούς δήμους υπερτερούν ήδη των θρησκευτικών...

Η εικόνα έχει αλλάξει

Στα μέσα της δεκαετίας του ’90 τα ζευγάρια που επέλεγαν τον πολιτικό γάμο ήταν πολύ λίγα. Για να φορέσουν βέρες στο δημαρχείο προσέφευγαν κυρίως ζευγάρια που επείγονταν για διάφορους λόγους, άνθρωποι με διαφορετική θρησκευτική πίστη, ή που για λόγους συνείδησης και ιδεολογίας (άθεοι κ.λπ.) δεν επιθυμούσαν να παντρευτούν ενώπιον ιερέα. Η εικόνα αυτή έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια, όπου πλέον οι πολιτικοί γάμοι γίνονται κατά εκατοντάδες και διεκδικούν το προβάδισμα σε σχέση με τους θρησκευτικούς. Στον Δήμο Αθηναίων υπερδιπλασιάστηκαν σε σχέση με το 2003 - 2004, όταν γίνονταν περίπου 300 και τα τελευταία δύο χρόνια ξεπερνούν τους 600. «Στον Πειραιά ο αριθμός των πολιτικών γάμων έχει ανέβει και σταθεροποιήθηκε σε υψηλά νούμερα σε σχέση με παλαιότερα», λέει στην «Κ» ο κ. Παναγιώτης Κουβάτσος, πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου. Στον Δήμο Ηλιούπολης οι πολιτικοί γάμοι ήδη αποτελούν την πλειονότητα των τελεσθέντων τα δύο τελευταία έτη. Τους 600 ετησίως έχουν φτάσει οι πολιτικοί γάμοι και στον Δήμο Περιστερίου, υπερτερώντας των θρησκευτικών. Σημαντική αύξηση έχουν και στον Δήμο Νέας Ιωνίας.

Δεν πρόκειται μόνο για φαινόμενο της πρωτεύουσας. Και στην επαρχία, εκεί που πιο δύσκολα ξεπερνιούνται ήθη και παραδόσεις, οι πολιτικοί γάμοι αυξάνονται δυναμικά. Στον νομό Σερρών διπλασιάστηκαν και ξεπέρασαν τους θρησκευτικούς πέρυσι. Το ίδιο και στους δήμους της Βόρειας Εύβοιας.

Ποιοι είναι οι βασικοί λόγοι αυτής της στροφής; Ολα δείχνουν ότι βασική αιτία είναι η οικονομική δυσπραγία πολλών ζευγαριών, που δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τα καθόλου αμελητέα έξοδα μιας τελετής σε εκκλησία, με πλήθος καλεσμένων. «Σίγουρα, οι οικονομικοί λόγοι έχουν βαρύνουσα σημασία στην επιλογή του δημαρχείου», λέει στην «Κ» η κ. Κοντοσταθάκου, αντιδήμαρχος του Δήμου Αθηναίων. «Υπάρχουν όμως και άλλες αιτίες, όπως ότι πολλά ζευγάρια επείγονται να παντρευτούν γιατί υπάρχει εγκυμοσύνη», συμπληρώνει. Οπως μας περιγράφει, αρκετοί γάμοι τελούνται με ελάχιστο κόσμο. Τρεις στους δέκα γίνονται μόνο με την παρουσία των δύο μαρτύρων, ενώ μόνο δύο στους δέκα έχουν αρκετούς καλεσμένους. «Εάν κάποιο ζευγάρι έχει πρόθεση να καλέσει αρκετό κόσμο και να προσφέρει και ένα ποτό, φροντίζουμε να γίνει αυτός ο γάμος τελευταίος, έτσι ώστε να υπάρχει άνεση χρόνου», συμπληρώνει. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι η πλειονότητα όσων πραγματοποιούν πολιτικό γάμο είναι ελληνικής καταγωγής, δεν υπάρχουν δηλαδή θέματα διαφορετικών θρησκευτικών δοξασιών.

Πόσο κοστίζει όμως ένας πολιτικός γάμος; Ο κάθε μελλόνυμφος πρέπει να βγάλει άδεια γάμου, κόστους 18 ευρώ, 36 ευρώ το ζευγάρι. Ακόμη, τα τελευταία χρόνια πολλοί δήμοι έχουν επιβάλει ένα τέλος γάμου, για την τελετή. Το ποσό ποικίλλει από δήμο σε δήμο και συχνά δεν είναι ευκαταφρόνητο. Στο Περιστέρι είναι 30 ευρώ, ενώ στον Δήμο Αθηναίων 75 εάν είναι και οι δύο μελλόνυμφοι δημότες και 100 σε διαφορετική περίπτωση (έχει θεσπιστεί από το 2003, επί δημαρχίας Ντ. Μπακογιάννη). Στην Ηλιούπολη το τέλος είναι 100 ευρώ, ενώ στον Πειραιά οι γάμοι γίνονται δωρεάν, εκτός από το απόγευμα του Σαββάτου, που κοστίζουν 150 ευρώ. Πολλοί δημότες διαμαρτύρονται για το τέλος γάμου θεωρώντας υποχρέωση του δήμου να τους παντρεύει (και όχι άδικα). Δεν λείπει ακόμα και η έρευνα... αγοράς, για να βρουν το πιο φθηνό δημαρχείο! Οι δημοτικές αρχές από την πλευρά τους απαντούν ότι υπάρχουν έξοδα που πρέπει να καλυφθούν (φώτα, καθαρίστρια κ.λπ.). «Ο δήμος παρέχει μια πολύ ωραία αίθουσα, στο Πνευματικό Κέντρο, με στολισμό λουλουδιών και συνοδεία πιάνου», λέει η κ. Κοντοσταθάκου. Πάντως, πολλοί δήμοι, δεν έχουν θεσμοθετήσει ακόμα τέλος γάμου.

πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 25/2/2012

«Δεν θα γυρίσω να πάρω την Αννα. Δεν έχω λεφτά να τη μεγαλώσω. Συγγνώμη»

Γονείς σε απόλυτη φτώχεια ζητούν να αφήσουν το παιδί τους στα χωριά SOS

Η Αννα ήταν ακόμα στον παιδικό σταθμό. Είχε πάει απόγευμα και η μαμά της δεν είχε εμφανιστεί. Οι νηπιαγωγοί δεν ήξεραν τι να κάνουν. Ωσπου το κοριτσάκι έβγαλε κάτι απ' την τσέπη του. Ηταν ένα σημείωμα: «Δεν θα γυρίσω να πάρω την Αννα. Δεν έχω λεφτά, δεν μπορώ να τη μεγαλώσω. Συγγνώμη. Η μαμά της».
Ο άνθρωπος που μου λέει την ιστορία την διηγείται σαν κάτι συνηθισμένο. Ο Στ. Σιφνιός είναι υπεύθυνος της κοινωνικής υπηρεσίας στα Παιδικά Χωριά SOS. «Οι νηπιαγωγοί κάλεσαν την Εισαγγελία», λέει. «Και ο εισαγγελέας έστειλε το παιδί σ' εμάς».
Ολα αυτά δεν έγιναν σε κάποιο βιβλίο του Ντίκενς. Εγιναν σε μια συνοικία της Αθήνας. Η μαμά της Αννας δεν είναι τρελή. Είναι μια κοπέλα που έχασε τη δουλειά της και πανικοβλήθηκε. Σαν την ιστορία της, υπάρχουν τουλάχιστον πεντακόσιες ακόμη ιστορίες. Σήμερα στην Ελλάδα πεντακόσιοι γονείς είναι σε τέτοια οικονομική κατάσταση, που ζήτησαν στα Παιδικά Χωριά SOS να αφήσουν εκεί το παιδί τους.
«Μέχρι πριν από δύο χρόνια, το 95% των αιτημάτων είχε να κάνει με κακοποίηση. Αποφάσιζε ο εισαγγελέας πως κινδυνεύει το παιδί», λέει στην «Κ» η κοινωνική λειτουργός των Χωριών SOS, Π. Βασταρούχα. «Τώρα τα μισά αιτήματα είναι από γονείς σε απόλυτη φτώχεια. Οκτώ στις δέκα φορές είναι Ελληνες, τις πιο πολλές φορές μονογονεϊκές οικογένειες, συνήθως χωρίς άλλους συγγενείς».
Η κυρία Μαρίνα εδώ και 19 χρόνια είναι μητέρα στα Χωριά SOS. Εκείνη ζει την ιστορία από την άλλη πλευρά. «Το καινούργιο παιδάκι το φέρνει στο σπίτι μας η μαμά του», λέει. «Του δείχνει το κρεβάτι του, του δείχνει το δωμάτιό του, του δείχνει εμένα. Και μετά, «σ' αγαπάω» λέει, και φεύγει. Και το παιδάκι μένει στην πόρτα». Το ακούω στη φωνή της.
Στέκονται και κοιτάζουν
Η κυρία Μαρίνα κάνει προσπάθεια για να συνεχίσει. «Κανένα τους δεν φωνάζει», λέει. «Στέκονται στην πόρτα και κοιτάζουν μέχρι να χαθεί η μαμά τους. Αν είναι αδελφάκια, δύο ή πιο πολλά, εκείνο το βράδυ δεν μπορείς να τα χωρίσεις. Τα βάζεις το καθένα στο κρεβάτι του και δέκα λεπτά μετά γίνονται ένα κουβάρι, μαζεύονται όλα μαζί ξανά, να αγγίζουν το ένα το άλλο».
Κανονικά, τα Χωριά SOS δεν δέχονται παιδιά που η οικογένειά τους είναι απλώς φτωχή. Γι' αυτές τις οικογένειες υπάρχει πρόγραμμα στήριξης στο σπίτι. Αλλά η απόλυτη φτώχεια δεν πάει σχεδόν ποτέ μόνη της. «Ηρθε ένα κοριτσάκι εδώ και νόμιζα πως έχει πρόβλημα. Τριών χρόνων, δεν ήξερε ούτε 15 λέξεις», λέει η κοινωνική λειτουργός. «Το είδαν οι γιατροί και είπαν πως η υγεία του είναι μια χαρά. Ο μπαμπάς του στις λαϊκές, η μαμά του τυφλή, το είχαν εγκαταλείψει το παιδί. Οταν δεν σου μιλάει κανείς, πώς να μάθεις λέξεις;». Η φτώχεια οδηγεί στην παραμέληση, ακόμα και στην κακοποίηση. Κάποιοι άνθρωποι, πριν φτάσει το παιδί τους εκεί, διαλέγουν την άλλη λύση. Οσο ακραία κι αν φαίνεται σ' εμάς.
«Εβγαινα απ' το Χωριό να πάρω γάλα για τα δικά μου τα παιδιά», λέει η κυρία Μαρίνα. «Στην κεντρική πύλη ήταν μια γυναίκα μ' ένα κοριτσάκι. Δεν ήξερε ότι εγώ είμαι μητέρα SOS, δεν με είδε καν. Κρατούσε το παιδί της όρθια και του μιλούσε. «Μη νομίζεις πως η μαμά δεν σ' αγαπάει. Σε λατρεύει η μαμά, αλλά δεν έχει να σου δώσει φαγητό. Αυτοί οι καλοί άνθρωποι εδώ...». Νόμιζε πως θα μπει μέσα, θα βρει κάποιον να αφήσει το παιδάκι και θα φύγει». Η κυρία Μαρίνα κρατάει με το χέρι της το μέτωπό της. Οσα χρόνια κι αν είσαι εδώ, μερικά πράγματα δεν τα συνηθίζεις ποτέ. «Το κρατούσε απ' το χέρι», λέει. «Κι αυτό δεν μιλούσε. Μόνο είχε σηκώσει το κεφαλάκι του και την κοίταζε. Δεν ξέρω τι έγινε μετά. Εφυγα. Είχα να πάρω γάλα στα δικά μου τα παιδιά».

Οι σύγχρονοι “Άθλιοι” των Αθηνών

 

Εκατοντάδες άστεγοι «υποδύονται» τους αρρώστους στις γενικές εφημερίες των δημόσιων νοσοκομείων, με στόχο να βρουν στέγη και φαγητό, έστω και για μία νύχτα γράφει το Έθνος
Κάποιοι μάλιστα, δεν διστάζουν να στήσουν έως και ψεύτικους καβγάδες έξω από τα αστυνομικά τμήματα, πολλές φορές μαζί με τους συγγενείς τους, έτσι ώστε με εισαγγελική παρέμβαση να εξασφαλίσουν την εισαγωγή τους για εγκλεισμό στο Δρομοκαΐτειο ώστε να βρουν, στην κυριολεξία, ένα κομμάτι ψωμί και ένα κρεβάτι να κοιμηθούν!
Επίσης, σύμφωνα με τις καταγγελίες εκπροσώπων των εργαζομένων σε νοσοκομεία, όπως το Λαϊκό και ο Ευαγγελισμός, δεκάδες είναι πλέον οι περιπτώσεις αστέγων, που ενώ εισήχθησαν κανονικά για νοσηλεία και τα προβλήματα της υγείας τους αντιμετωπίστηκαν, η παραμονή τους παρατείνεται, καθώς δεν υπάρχουν κρεβάτια στους ξενώνες φιλοξενίας.
Πέρα τώρα από τους άστεγους, δραματικά έχει αυξηθεί και ο αριθμός των ανθρώπων που μπορεί να μην έχουν βγει «στον δρόμο», αλλά για διάφορους λόγους (έχασαν τη δουλειά και την ασφάλισή τους κλπ.) αδυνατούν να καλύψουν ακόμη και τα έξοδα μιας απλής εξέτασης στα εξωτερικά ιατρεία.
Είκοσι χιλιάδες άτομα υπολογίζεται ότι ζουν στους δρόμους των πόλεων τα τελευταία δύο χρόνια, ενώ το φαινόμενο συνεχώς διογκώνεται.
Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, στην Ελλάδα με τους στενούς οικογενειακούς δεσμούς, ο αριθμός των σύγχρονων «Αθλίων» ήταν περιορισμένος. Η οικονομική κρίση όμως «ξεσπίτωσε» ανθρώπους-οικογένειες «πέραν πάσης υποψίας», που έχασαν τη δουλειά τους, την επιχείρησή τους, το σπίτι τους λόγω χρεών.

Με ανησυχητικούς ρυθμούς εξαπλώνεται, στο μεταξύ, η πείνα στις γετονιές της Αθήνας και των προαστίων, με αποτέλεσμα άνθρωποι «της διπλανής πόρτας» να προσέρχονται πλέον σε συσσίτια προκειμένου να βρουν ένα πιάτο φαγητό.
Όπως γράφει η ‘Ελευθεροτυπία” Δήμοι, εκκλησίες, ενώσεις πολιτών και σύλλογοι γονέων δραστηριοποιούνται ώστε με αλληλέγγυο τρόπο να στηρίξουν όσους έχουν ανάγκη.
«Το τελευταίο διάστημα έχουν πολλαπλασιαστεί αναφορές από καθηγητές και συλλόγους γονέων που μας ενημερώνουν ότι υπάρχουν παιδιά που πεινάνε σε κάποια σχολεία της Αθήνας. Καταφέρνουμε να καλύπτουμε τις ανάγκες τους με τη συνεργασία του Δημοτικού Βρεφοκομείου Αθηνών (ΔΒΑ), το οποίο ενισχύει με μερίδες τα σχολεία» τονίζει ο πρόεδρος του Ιδρύματος Αστέγων Αθηνών, Γιώργος Αποστολόπουλος.
Στο ΔΒΑ έφτασαν πρόσφατα αιτήματα για αποστολή 40-50 μερίδων φαγητού σε νηπιαγωγεία και δημοτικά της 5ης Δημοτικής Κοινότητας, στα Ανω και Κάτω Πατήσια και την Γκράβα. Ηδη στέλνει φαγητό σε δημοτικά και νηπιαγωγεία περιοχών του κέντρου όπως το Μεταξουργείο, η Ακαδημία Πλάτωνος, ο Κολωνός, ο Βοτανικός, ο Λόφος του Στρέφη και το Θησείο, ενώ ταυτόχρονα προμηθεύει φαγητό τους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς.
Οπως σημειώνουν οι υπεύθυνοι του ιδρύματος Αστέγων, παρατηρείται αύξηση 15% στον αριθμό των προσερχομένων στα συσσίτια σε σχέση με πέρσι, ενώ αξιοσημείωτη είναι και η ποιοτική διαφοροποίηση των σιτιζομένων. «Πέρα από τον συνήθη πληθυσμό των συσσιτίων έχουμε πλέον πάρα πολλούς χαμηλοσυνταξιούχους, νεόπτωχους, καθώς και άνεργους επιχειρηματιές που έρχονται με το …λάπτοπ στο χέρι. Ερχεται κόσμος από Κηφισιά, Βούλα και Π. Φάληρο. Τα πράγματα είναι ανησυχητικά».
Ταυτόχρονα σημειώνεται αύξηση του αριθμού των οικογενειών οι οποίες αναζητούν βασικά είδη διατροφής μέσω του κοινωνικού παντοπωλείου. Ηδη 200 οικογένειες ανά εξάμηνο προμηθεύονται τα είδη πρώτης ανάγκης από εκεί. Το δεύτερο εξάμηνο του 2011 προστέθηκαν 200 νέες αιτήσεις.
Σε κάποιες περιοχές ο αριθμός των υποσιτισμένων παιδιών εκτιμάται σε 1-2 ανά τάξη, ενώ αλλού η κατάσταση είναι πραγματικά τραγική. Για παράδειγμα στα Πετράλωνα όπου το ποσοστό ανεργίας υπερβαίνει το 20%, καταγράφεται αντίστοιχος αριθμός μαθητών με δυσκολίες στη σίτιση

ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΠΛΕΟΝ ΝΑ ΚΟΙΜΑΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ...ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΤΙΣ ΠΟΡΤΕΣ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ !!!

 

Στη δραστική αποσυμφόρηση των φυλακών της χώρας προχωρά το αρμόδιο υπουργείο Δικαιοσύνης, καθώς ενώ η χωρητικότητα των σωφρονιστικών ιδρυμάτων αντιστοιχεί σε 9.700 άτομα, σήμερα κρατούνται περίπου 12.000 φυλακισμένοι.

Έτσι ο δρόμος της ελευθερίας ανοίγει για εκατοντάδες φυλακισμένους, με σχετική τροπολογία του υπουργείου Δικαιοσύνης, η οποία συμπεριλαμβάνεται σε νομοσχέδιο για την καταπολέμηση της ξενοφοβίας και του ρατσισμού.

Σύμφωνα με "Το Βήμα", με την εν λόγω τροπολογία ανοίγει παράθυρο για την αποφυλάκιση κρατουμένων με ποινή ακόμη και ως 10χρόνια, συμπεριλαμβανομένης και της κάθειρξης.
Απολύονται, επίσης μόνο με διάταξη εισαγγελέα ανήλικοι κρατούμενοι, οι οποίοι εκτίουν ποινή περιορισμού κατά τη δημοσίευση του νόμου.
Από τις ευεργετικές διατάξεις εξαιρούνται οι υποθέσεις τρομοκρατίας, φοροδιαφυγής, καταχραστές Δημοσίου και άλλες, που ρυθμίζονται με ειδικούς νόμους.
Πάνω από 12.000 κρατούμενοι
Όπως αναφέρει το "Βήμα", στις ελληνικές φυλακές κρατούνται σήμερα 12.000 φυλακισμένοι, από τους οποίους οι 7.000 είναι αλλοδαποί.
Από αυτούς οι 4.400 έχουν καταδικαστεί για υποθέσεις ναρκωτικών. Την ίδια στιγμή η χωρητικότητα των φυλακών είναι 9.700 θέσεις.
Η φιλοσοφία του νομοθετήματος, σύμφωνα με το υπουργείο είναι η απόλυση κρατουμένων, που δεν είναι επικίνδυνοι.
Πιο αναλυτικά στο δρόμο της ελευθερίας οδηγούνται:
* Κρατούμενοι, οι οποίοι κατά τη δημοσίευση του νόμου εκτίουν ποινή φυλάκισης ή κάθειρξης ως 10 χρόνια απολύονται με διάταξη εισαγγελέα Πλημμελειοδικών του τόπου έκτισης της ποινής, υπό τον όρο για ποινές ως τρία χρόνια να έχουν εκτίσει το ένα δέκατο της ποινής, ως πέντε χρόνια το ένα πέμπτο και ως 10 χρόνια το ένα τρίτο αυτής.
* Ανήλικοι με ποινές μέχρι δέκα χρόνια απολύονται αν έχουν εκτίσει το ένα τρίτο τους, ενώ για ποινές μεγαλύτερες των 3 χρόνων ως πέντε χρόνια πρέπει να έχουν εκτίσει το ένα πέμπτο αυτών.
* Όσοι απολύονται με τους όρους της τροπολογίας και μέσα στα επόμενα τρία χρόνια υποπέσουν σε νέα από δόλο αξιόποινη πράξη, εκτίουν αθροιστικά και το υπόλοιπο της ποινής, που τους χαρίστηκε.
* Παραγράφονται ακόμα οι ποινές μέχρι ενός χρόνου, που έχουν επιβληθεί με αποφάσεις που έχουν εκδοθεί μέχρι τη δημοσίευση του νόμου, εφόσον δεν έχουν γίνει αμετάκλητες.
Η διάταξη αφορά μικρές πλημμεληματικές ποινές, οι οποίες δεν έχουν εκτιθεί και αποσκοπεί, όπως αναφέρεται στην αιτιολογικά έκθεση στην εκκαθάριση του αρχείου των μεγάλων εισαγγελιών.

(news247.gr)