Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν· μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν, καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη, Φεβρουαρίου 21, 2013

Ὁ διωγμὸς τῆς Κυριακῆς Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος



Κάθε τόσο ρχεται στν πικαιρότητα  διωγμς τς Κυριακς π τς κάστοτε Κυβερνήσεις,  ποος γίνεται μδιάφορα προσχήματα. Τούτη τν φορ τ πιβάλλουν, λέει, περισσότερο π κάθε προηγούμενη, ο «γορς»  στω «λογικ» τν «γορν»!  διωγμς δν γίνεται μόνο στ Χώρα μας, λλ παρατηρεται κα σ παγκόσμιο πίπεδο. Δν εναι φαινόμενο σημερινόλλ ξεκίνησε π τότε πο ρίστηκε  ργία της ς ντολ το Θεο στν νθρωπο. Δν εναι μόνο κοινωνικ θέμα, λλ κα θέμα καθαρ προσωπικόνα θέμα πο μς φορ λους, σαφς δ κα τ νεολαία. πέναντί τους ο Κυβερνήσεις εχαν νέκαθεν λόκληρη τν κοινωνία. πως κα  καθένας μας χει πέναντ του τν φαρμογ τς σχετικς ντολς το Θεοραγε χουμε σκεφθε πόσο σημαντικ εναι γι τν κοινωνία κα γι τν καθένα μας προσωπικάχουμε ναλογισθε πώς,  κατ Θεν ξιοποίησή της, μπορε κάλλιστα ν μς νακουφίσει π γχη, μελαγχολίες, θλίψεις, γωνίες κα π τν καθημερινότητα, βελτιώνοντας τ μέγιστα τν ζω μας μ τν γιασμ της; Λοιπόν, ξίζει ν δομε τ θέμα, παίρνοντας τ πράγματα μ τν σειρ τους…


Κυριακήμέρα Κυρίου

 Κυριακήπως λέει κα τ νομ της, εναι  μέρα το Κυρίου, δηλαδ  φιερωμένη στν Κύριο μέρα. Ατ δν γινε π’ τννθρωπο, δν εναι σ καμμία περίπτωση νθρώπινος θεσμός, λλ καθιερώθηκε π τν διο τν Θε στ δημιουργία το κόσμου. πτότε δέ, τηρεται μ ελάβεια π λους τος πιστος Του κα σους Τν σέβονται κα Τν γαπον ν τος αἰῶνες.

Μ ξεχνομε πς μι π τς δέκα ντολς πο δωσε  Θες στν νθρωπο ναφέρεται σ ατ τν μέρα, τν μέρα δηλαδ ποεναι φιερωμένη στν Κύριο. Εναι συγκεκριμένα  τετάρτη ντολ  ποία ναφέρει: «ξ μέρας ργ κα ποιήσεις πάντα τ ργα σου, τ δ μέρ τ βδόμ Σάββατ Κυρίῳ τ Θε σου» (ξοδ. κ´ 9-10). Δηλαδήξι μέρες ν ργάζεσαι κα ν κάνεις λα τργα σου, τν δ βδόμη μέρα θ χεις σάββατα, δηλαδ νάπαυση φιερωμένη στν Κύριο κα Θε σου.

Σ λλο σημεο τς Βίβλου ναφέρεται τοτο: «Ελόγησε  Θες τν βδόμη μέρα κα τν καθαγίασε, γιατ ατ τνμέρα λοκλήρωσε τ δημιουργία Του κα ναπαύθηκε» (Γέν. β´ 3).

Γι τος βραίους μέρα φιερωμένη στν Θε ταν τ Σάββατο, δηλαδ  μέρα τς νάπαυσης το Δημιουργο π τνξαήμερη δημιουργία Του, γι μς τος Χριστιανος μως,  μέρα  ποία εναι φιερωμένη στν Κύριο εναι  Κυριακή μέρα τςναστάσεως το Χριστο κα τς νίκης Του κατ το διαβόλου. Εναι  μέρα, πο κατ ξοχν πρέπει ν εγνωμονομε τν Κύριο, γισα ργάσθηκε γι τν σωτηρία μας. Εναι  μέρα τς δοξολογίας τς γάπης Του.

Κατ ατ τν τρόπο,  ργία το Σαββάτου μετατέθηκε π τν κκλησία μας στν Κυριακή. Τ Σάββατο τς Παλαις Διαθήκηςταν προτύπωση κα σύμβολο τς Κυριακς. Ὁ Θεάνθρωπος Χριστς μ τν κατ τν Κυριακ νάστασ Του κανε τν «μι τν Σαββάτων» Κυριακή, δηλαδ μέρα Κυρίου, πο περέχει π τ Σάββατο, κατ τν γιο Γρηγόριο τν Παλαμσο  λήθεια κα τελειότητα π τν σκι κα τν τύπο.

τσι κάθε Κυριακ ορτάζουμε τν νάσταση το Κυρίου. χουμε να μικρ Πάσχα. Κα συγχρόνως προεορτάζουμε κα τν δικμας νάσταση, πο κατέστησε δυνατ  νάσταση το Χριστο.

πότε  Κυριακ εναι  γενέθλια μέρα τς σωτηρίας κα τς ναδημιουργίας το νθρώπου. Κατ τν γιο Γρηγόριο τν Θεολόγο «πως  πρώτη δημιουργία ρχισε τν μέρα τς Κυριακς, τσι κα  δεύτερη δημιουργία ρχισε πάλι π τν Κυριακ».Ατ  καινούργια Δημιουργία το Θεο, λέει  γιος Γρηγόριος, «εναι πι λαμπρ κα πι θαυμαστ π τν λαμπρ κα τν θαυμαστ πρώτη δημιουργία», διότι δηγε στν οράνια κατάσταση.

Συνεπς κενοι πο δν τιμον τν μέρα ατ το Κυρίου δν λαχταρον οτε τν οράνια βασιλεία Του!


 μεγάλη σημασία της

Κι π ατ μόνο, προκύπτει  μεγάλη σημασία τς Κυριακς. λλ ς σταθομε σ ατ λίγο, φο  Κυριακ εναι μέρα μοναδικ καξεχωριστ π τς λλες.

 ερς Χρυσόστομος τονίζει τοτο: «Ατν τν μέρα ρχίσαμε ν ζομε ς πιστοί. Γι ατ δν θ ταν λάθος ν νομάσει κανες τν Κυριακ γενέθλιο μέρα λόκληρης τς νθρώπινης φύσης. Γιατ εμαστε χαμένοι κα βρεθήκαμε, νεκρο πνευματικ καναζωογονηθήκαμε, χθρο το Θεο κα συμφιλιωθήκαμε». Κι λλο τονίζει πάλι πς τν μέρα τς Κυριακς «καταλύθηκε  θάνατος,σβησε  κατάρα, ξαφανίστηκε  μαρτία, σπασαν ο Πύλες τοῦ Ἅδη, γινε αχμάλωτος  διάβολος, σταμάτησε  διαρκς πόλεμος κι γινε συμφιλίωση το Θεο μ τος νθρώπους». Γι λα ατ τ μεγάλα δρα, πο μς δωσε  Κύριος κατ τν μέρα τς Κυριακς, καταλήγει  ερς Χρυσόστομος, «πρέπει ν ποδίδουμε στν μέρα ατ τν πνευματικ τιμ, πο τς ρμόζει».

πειτα  Κυριακ προσέλαβε π τν ρχ τν σημασία τς μέρας πο δηλώνει τ τέλος ατο το κόσμου κα τν ρχ τοκόσμου πο ρχεται. Χάρη στν Κυριακή, κι λες ο λλες μέρες τς βδομάδας βρκαν τ νόημα κα τ σημασία τους. γιναν καιρς το Τέλους κα τς ρχς.

τσι  Κυριακή, κατ τν Μέγα Βασίλειο, φανερώνει «τν μέρα πο δν τελειώνει, πο δν βασιλεύει  λιος, τν μέρα πο δνδιαδέχεται νύχτα, τν αἰῶνα πο δν τελειώνει κα δν γηράσκει…  μέρα τς Κυριακς τώρα μν εναι  εκόνα το μέλλοντος αἰῶνος, μετ δέ, θ εναι  διος  μέλλων αώνας».

Μ ξεχνομε πς:

• Τν Κυριακ γινε  Εαγγελισμς τς Θεοτόκου.
• Τν Κυριακ γινε  Γέννηση το Χριστο.
• Τν Κυριακ γινε  νάσταση το Χριστο.
• Τν Κυριακ ποκάλυψε  Θες στν Εαγγελιστ ωάννη ατ πο θ συμβον στ μέλλον. «ρθα σ κσταση καμεση πικοινωνία μ τ Πνεμα το Θεο κατ τν Κυριακ μέρα…» (ποκ. 1, 10) μολογε  διος.
• Τν Κυριακ θ γίνει κα  Δευτέρα Παρουσία το Χριστο.

Ν γιατ  Κυριακ εναι μέρα Κυρίου, μέρα ξεχωριστμέρα χαρς. μέρα ναστάσιμη, γι ατ κα ψάλλονται τροπάριαναστάσιμα.


 ξία της στ ζω μας

ταν  ργία τς Κυριακς τηρεται, πως θέλει  Θες (θ τ δομε ατ πι κάτω), ταν τν ξιοποιομε κατ Θεόν, τότε μπορε ν μς ναπτερώσει τ εναι, ν μς ναγεννήσει τν ζωή, ν μς βοηθήσει ν ξεπεράσουμε τ προβλήματ μας.  π. ΓεώργιοςΚαψάνης, Καθηγούμενος τς . Μονς σίου Γρηγορίου γίου ρους, γράφει:

« ναστάσιμη χαρ τς Κυριακς μς βοηθε ν ξεπερνομε τν φόβο κα τν πελπισία πο φέρνει  θάνατς μας κα  θάνατος τν προσφιλν μας προσώπων. ναστάσιμη λπίδα κα χαρ διαποτίζει λη τ ζω μας.  λπίδα κα χαρ ατ μς βοηθον νντιμετωπίζουμε λες τς δοκιμασίες κα ντιξοότητες πο συναντομε τς πόλοιπες μέρες τς ζως μας».

Κα κόμη:

« ερότητα τς Κυριακς καθιερώθηκε, γι ν μς βοηθ ν διακρίνουμε τν ερότητα λων τν μερν κα λης τς ζως μας. βεβήλωση λοιπν τς Κυριακς μ τ ν τν καταστήσουμε μι κοιν μέρα σημαίνει βεβήλωση λης τς ζως μας.
 μεγαλύτερη νάγκη το σύγχρονου νθρώπου εναι ν βρε τ νόημα τς πάρξες του. Διαπρεπες ψυχολόγοι μιλον γι τν κρίση το σημερινο εημεροντος νθρώπου πο εναι “κρίση νοήματος τς ζως”. Κάθε μέτρο πο κάνει τ ζω μας περισσότερο λιστικ καλιγότερο πνευματικ πιτείνει τν “κρίση νοήματος”, πο σημαίνει περισσότερους πελπισμένους νθρώπους, περισσότερους ατοκτονοντες, περισσότερους νέους πο καταφεύγουν στ ναρκωτικά, στν ναρχία, στν μηδενισμό, στν γκληματικότητα.
Τ νόημα χει  παρξη το νθρώπου, ταν δν πάρχει κάτι νώτερο π τ λικά, τ μάταια, τ θνητ πο ν τν δικαιώνει;».

λλ τ μικρ ατ Πάσχα,  Κυριακή, δν νοεται χωρς τν κκλησιασμ κα τν Θεία Λατρεία. Δν εναι δυνατ ν ορτασθεδιαφορετικάν θέλουμε ατ ν γίνει κατ Θεόν. π κε πορρέουν πλέον πλεστες φέλειες, μοναδικές, φθαστες, πο δνπάρχουν πουθεν λλο στς «χαρς» κα τς «πολαύσεις» το κόσμου. π ατο χουν γραφτε πάρα πολλά, μέχρι κα  πιστήμηρχεται στς μέρες μας ν πιβεβαιώσει τ μεγάλα φέλη στ γαλήνευση τς ψυχς μας, τ ζον δ σοι κκλησιάζονται κα μάλιστα τς Κυριακές.

Γράφει  γιος ω. Χρυσόστομος«Τίποτα δν κάνει τόσο περίχαρη τ ζω μας, σο  εχαρίστηση πο ασθανόμαστε στνκκλησία. Στν κκλησία διαφυλάσσεται  χαρ τν ετυχισμένων νθρώπων, στν κκλησία βρίσκεται  πιθυμία τν πικραμένων, εχαρίστηση τν λυπημένων,  παρηγορι τν δυσ τυχισμένων,  νάπαυση τν κουρασμένων…».

 γιος Μάξιμος  μολογητς τονίζει πς «μέσα στ Να εναι παροσα οράτως  Χάρη το γίου Πνεύματος πάντοτε, μδιαίτερο μως τρόπο κατ τν ρα τς γίας συνάξεως κα κάθε να π τος παρόντες (νάλογα μ τν δεκτικότητ του) τν μεταβάλλει, τν μεταμορφώνει κα πραγματικ τν ναπλάθει πρς τ θεϊκότερο κα τν δηγε σ ,τι συμβολίζουν τ μυστήρια πο τελονται, στω κιν  διος δν ασθάνεται, ἐὰν νήκει στος νηπίους κατ Χριστν».

 γ. ω. Χρυσόστομος, πάλι, λέει γι ατν πο κκλησιάστηκε τν Κυριακήτι:

• ψαλε μαζ μ τ Σεραφείμ.
• νήκει στν οράνια πολιτεία.
• Γράφτηκε στ χορ τν γγέλων.
• Μίλησε μ τν Κύριο.
•Βρέθηκε μαζ μ τν Χριστό.

τσι γινε κυριολεκτικ λλος νθρωπος.

Πολ ραα επαν: «Δν εναι μόνο καθκον μας πέναντι στν Θε τ ν πμε στν Κυριακ στν κκλησία, εναι τοτο κα νάγκη τς ψυχς μας. Πηγαίνοντας στν κκλησία φελ τν αυτ μου κα τν ψυχ μου».

γραψε  γ. Γρηγόριος Θεολόγος γι τν μητέρα του: «Γι κάθε λόγο κα κάθε πράξη σου ταν στήριγμ σου (μητέρα μου) μέρα το Κυρίου».

Κα  λ. Παπαδιαμάντης δν γραψε τυχαα τοτο τν λόγο: «Κα πάλι κίνησα ν ρθω, Χριστ μου στν αλ Σου, ν σκύψω στκατώφλια Σου τ τρισαγαπημένα, που μ πόθο χόρταγο τ λαχταράει ἡ ψυχ μου». πιβεβαίωσε τσι τοτο τ πέροχο: «ν τ νασττες τς δόξης Σου, ν οραν στάναι νομίζομεν…».

 ζω σήμερα γινε γχώδης κα τυραννική Κυριακ ρχεται σο ποτ λλοτε γι σωματικ κα ψυχικ νάπαυση, μ κα γιγιασμ κα ελογία. Γι τν κάθε νθρωπο εναι πηγ νάπαυσης κα νανέωσης.

 Γαλλικ πανάσταση στν προσπάθει της ν χτυπήσει τν Χριστιανισμ κατήργησε τν Κυριακ ργία. ρισε δ ς ργία,χι τν βδομη μέρα πο εχε ρίσει  Θεός, λλ τν δεκάτη μέρα! Νόμισαν μάλιστα τι μ ννέα μέρες ργασίας θ εχαν μεγαλύτερη… παραγωγή! Νάτη  πρώτη ποτύπωση τς… λογικς τν γορν! ναγκάστηκαν μως σύντομα ν ναθεωρήσουν τςπόψεις τους κα ν πανέλθουν στν Κυριακή, γιατ διαπίστωσαν τι δν ντέχει  ργανισμς το νθρώπου σ συνεχ ργασία ννέαμερν, λλ ξι!

Τέλος, μεταξ πολλν λλων,  ργία τς Κυριακς συντελε στ σύσφιξη τς οκογένειας κα τς νακούφισης τν μελν τηςπ’ τν λη θαλπωρ της. Ατ εναι σημαντικότατο, διαίτερα σήμερα πο  οκογένεια δεινς δοκιμάζεται, πο  καθένας κλείνεταιπελπιστικ στν αυτ του, τρέχει σταμάτητα γι τς δουλεις του, ργάζεται κα  μητέρα, κι λα τ σημεριν προβλήματα - τς νεολαίας τολάχιστον - πορρέουν π τν χαλάρωση  κα τν διάλυση τν οκογενειακν δεσμν.


Πς καθιερώθηκε ς ργία;

π τος πρώτους χριστιανικος χρόνους,  πολιτεία, σεβόμενη τν ντολ το Θεο κα τν ερότητα τς μέρας, τν καθιέρωσες ργία.

τσι τ 321 μ.Χ. (κα συγκεκριμένα στς 3.7.321)  Μέγας Κωνσταντνος καθιερώνει μ νόμο τν Κυριακ ς ργία, πο τηρεται πλέον κτοτε μέχρι τίς μέρες μας, δηλαδ 1700 χρόνια ς τώρα, παρ τς πολλς προσπάθειες, πο χουν γίνει κατ καιρος γι τν κατάργησή της, πως μέσως θ δομε πι κάτω.


Ο προσπάθειες κατάργησής της

Ο διεθνες ρευνες ποδεικνύουν τι τ φαινόμενο λλοτρίωσης το νοήματος τς Κυριακς δν εναι μόνο λληνικό, λλπαγκόσμιο. Δν εναι μόνο σημερινό, λλ πάρχει νέκαθεν στν κοινωνία. Εναι μία διαμάχη μεταξ πίστεως κα πιστίας, το φωτς μ τ σκοτάδι. Εναι νας γώνας τν σκοτεινν δυνάμεων γι τν κατάργηση τς Θείας ντολς, πως γι λες τς ντολς το Θεο,λλωστε.

Ο ς τώρα προσπάθειες πο χουν γίνει κατ καιρος ναντίον τς Κυριακς ργίας μπορον ν χωριστον στς ξς τρες κατηγορίες:

• Στν πλήρη κατάργηση (σχύει σήμερα στ Σκωτία).
• Στ μερικ κατάργηση, μ τν ννοια τι λα τ καταστήματα θ λειτουργον γι ρισμένες ρες κα
• Στν πιλεκτικ λειτουργία ρισμένων καταστημάτων, δρυμάτων κα πηρεσιν (π.χ. φαρμακεα, νοσοκομεα, θέατρα κλπ.) πού σχύει σ λες τς χρες κα σέ μς.

Γι τν δεύτερη περίπτωση πάρχει  ξς διακήρυξη το Ναπολέοντα (στάνδη 5 Μαΐου 1807): «Εμαι  ξουσία… Κι χω τν πρόθεση ν διατάξω, τν Κυριακή, μόλις τελειώσει  κκλησία, ν νοίγουν τ μαγαζι κα ν πηγαίνουν ο ργάτες στς δουλειές τους»!Πόσο … μοντέρνοι εναι ο σημερινο πουργο ταν δηλώνουν « Κυβέρνηση… δν θ φήσει κείνους πο πλ κα μόνο φοβονται τκαινούργιο, πολλς φορς χωρς κανένα λόγο, ν κρατήσουν τν χώρα στ παρελθόν…»;!

 γιος Κοσμς  Ατωλς στ μαρα χρόνια τς σκλαβις, εχε κάνει πολ μεγάλες προσπάθειες γι τν τήρηση τς ργίας τς Κυριακς κα τν μετάθεση τν παζαριν π τν μέρα ατ σ λλες μέρες τς βδομάδας.

Κατ τν Γαλλικ πανάσταση το 1789 εχαν καθιερώσει γι να διάστημα τν «γία Δευτέρα» ς μέρα ργίας, κδηλώνονταςνοιχτ τ ντιχριστιανικά τους ασθήματα! Τ διο πιχειρεται ν γίνει «τυπα» κα σήμερα, φο μ τν κατάργηση τς ργίας τς Κυριακς, λα θ μετατεθον ναγκαστικ στν…ργία τς «γίας Δευτέρας». Πόσο «μοντέρνο» εναι κι ατό;

Μ ξεχνμε πς κόμη κα σήμερα εναι καθιερωμένη, τουλάχιστον στν Χώρα μας,  λειτουργία λων νεξαιρέτως τν καταστημάτων κατ τν τελευταία Κυριακή το τους, κα σ πολλς παρχιακς πόλεις, διαίτερα δ τουριστικές,  ργία τς Κυριακςχει δη πρ πολλο καταργηθε. Πέραν βέβαια το γεγονότος τι νέκαθεν ο δημοτικς κα βουλευτικς κλογς γίνονται πωσδήποτε τν Κυριακή(!), σ ντίθεση μ λλες ερωπαϊκς χρες πως γγλία, σπανία κα Δανία. Σήμερα, πάντως, ξακολουθε ν σχύει Διεθνς Σύμβαση 106/75, πο παγορεύει αστηρ τν ργασία τν μπορικν πιχειρήσεων τς Κυριακές. Τν σύμβαση ατ τν χει κυρώσει κα  λλάδα τ 1981. Τ Ερωπαϊκ Κοινοβούλιο χει δώσει ντολ στν Ερωπαϊκ πιτροπ ν λάβει λα τ παραίτητα μέτρα, προκειμένου ν διασφαλισθε  ργία τς Κυριακς, μ ξαίρεση ρισμένους τομες (γεία, στίαση, μεταφορές, δημόσια τάξη,θνικ σφάλεια κλπ.).

π τ 1992, μως, ο πολυεθνικς χουν ρχίσει μία μάχη στν Ερώπη, γι τν κατάργηση τς ργίας τς Κυριακς. ν κα ατσυνεπάγεται μεγάλο οκονομικ κόστος, ατο προσδοκον στ μεγάλα οκονομικ φέλη, πο θ προέλθουν π τν αξηση τονταγωνισμο κα τ κλείσιμο τν μικρν πιχειρήσεων, πο εναι δύνατο ν ντέξουν. ποτέλεσμα τν πιέσεων, πο σκον εναι Ερωπαϊκ νωση ν μελετ ατ τν κατάργηση!


Στ πιχειρήματα, περ νταγωνιστικότητας, μείωση τς νεργίας κ.λπ, πάντησε ποστομωτικ  θνικ Συνομοσπονδίαλληνικο μπορίου (ΕΣΣΕ),  ποία ναφέρει πώς, π ρευνά της,  λειτουργία τν καταστημάτων τς Κυριακς θ διογκώσει τκόστος λειτουργίας τν πιχειρήσεων κατ 1,82 δισ. Ερ ( 25%) κα θ δηγήσει σ ριστικ κλείσιμο χιλιάδες μικρς πιχειρήσεις, ποδν θ μπορέσουν ν ντέξουν τν νταγωνισμό! τσι χωρς ν περιμένουν αξηση το τζίρου τους, θ χουν μόνο αξηση τν ξόδων τους!

πιπλέον σύμφωνα μ τν μοσπονδία διωτικν παλλήλων, τ 80% τν ργαζομένων πασχολεται στς μικρομεσαεςμπορικς πιχειρήσεις. Συνεπς θ χουμε αξηση κα χι μείωση τς νεργίας!

λλωστε τ καταστήματα σήμερα εναι νοικτ 72 ρες τν βδομάδα πο σφαλς καλύπτουν πλήρως τς ποιες καταναλωτικς νάγκες. κτς κα «νταγωνιστικότητα» ννοον τν νακατανομ το τζίρου πρ τν πολυεθνικν σ βάρος τν μικρν πιχειρήσεων!

Εναι σαφς τι  τυχν κατάργηση τς Κυριακς μ τίποτα δν βοηθ τ μπόριο οτε τν μπορικ κόσμο οτε κατος ργαζομένους κα δν προσφέρει τίποτα στος καταναλωτές. Τ μόνο πο πιτυγχάνεται εναι  κατάργηση τςντολς το Θεο κα  προσωπικ κα οκογενειακή μας ποδόμηση χάριν τν πολυεθνικν κα τς διεθνος τν «γορν»  καλύτερα τς «διεθνος τν πονηρν», πο κρύβεται πίσω τους! Στν πολιτικ ατ εναι ντίθετοι ο πάντες. Τσύνολο τν κομμάτων, τ σύνολο τν μπορικν συλλόγων κα τν παγγελματικν ργανώσεων, τ σύνολο τν ργαζομένων, λλκα τ σύνολο τν καταναλωτν.

ς κα τ Συμβούλιο πικρατείας τς Χώρας μας χει σχοληθε μ τ θέμα κι χει παγορεύσει τ λειτουργία τν καταστημάτων τς Κυριακές.

...

Σύμφωνα μ μεγάλη ρευνα πο γινε στν Ε.Ε., προέκυψε πώς, 9 στος 10, πο δν πασχολονται τν Κυριακή, δν προτίθενται ν ργάζονται μελλοντικ τν μέρα ατή. Γι σους ξ ατν δη ργάζονται τν Κυριακή,  λόγος γι τν πιλογ τους ατ ταν οκονομικ προβλήματα κα χι λαστικότητα.  κυριότερος λόγος γι τν πιλογ ατή, δηλαδ ν μ ργάζονται τν Κυριακή, ταν διατήρηση το θεσμο τς οκογένειας.


δη, πως διαβάσαμε, μπροστ στ μεγάλη νάγκη ν πάρχει μία μέρα τς βδομάδας φιερωμένη στ αυτό μας, διαμορφώνεται να κίνημα τ ποο λαμβάνει μεγάλες διαστάσεις στ ξωτερικό, ς μορφ ντίδρασης στν βομβαρδισμ τς τεχνολογίας. Κατ τν μέρα ατ τς βδομάδας κλείνουν κάθε μέσο λεκτρονικς πικοινωνίας π τος λεκτρονικος πολογιστς κα τ κινητό, μέχρι τν τηλεόραση κα τ ραδιόφωνο! Ατο δν εναι ντίθετοι μ τν τεχνολογία, λλ θέλουν ν ρεμήσουν κάποιαμέρα π λα τ λεκτρονικ μέσα πο μς καταβροχθίζουν τν κάθε λεύθερη στιγμή μας!


Εναι ραγε ρθ  «λογικ» τν «γορν»;

περίφραστα τ λέμε. χι μόνο δν εναι ρθή, λλ ντίθετα εναι διαβολική. Ναί! Γιατί  ργασία τς Κυριακς ποτ της δν εναι ελογημένη. πότε χι μόνο οκονομικ βελτίωση δν πιτυγχάνεται, λλ πέρχεται μάλιστα κα κάθε οκονομικ δυσπραγία κακαταστροφή!

λεγε πολ χαρακτηριστικ  γιος Κοσμς  Ατωλός: «κενο τ κέρδος που γίνεται τν Κυριακν εναι φωρισμένο κακατηραμένο, κα βάνετε φωτι κα κατάρα ες τ σπίτι σας κα χι ελογίαν. Κα  σ θανατώνει  Κύριος παράκαιρα  τν γυναίκα σου  τπαιδί σου  τ ζον σου ψοφ  λλον κακόν σο κάμνει. θεν δελφοί μου, δι ν μ πάθετε κανένα κακό, μήτε ψυχικόν, μήτε σωματικόν,γ σς συμβουλεύω ν φυλάγετε τν Κυριακήν, σν πού εναι φιερωμένη ες τν Θεν».

περβολές; Καθόλου! Γιατί πρόκειται γι τς συνέπειες π τν κατάργηση ντολς το Θεοξάλλου εναι πλεστα τπαραδείγματα πο χει ν πε κόμη κα  καθένας μας στ θέμα ατό…


Πς ν τιμομε τν μέρα ατή;

στόσο  μάχη πο γίνεται νέκαθεν γι τν κατάργηση τς ργίας τς Κυριακς, ρχίζει π μέσα μας. Σ λους μας νεξαιρέτως, κα σ λα τ χρόνια τς ζως μας. Γιατί τν μετατρέψαμε κι ατ σ… διακοπές, πως τν ορτ τν Χριστουγέννων!

Γιατί δν εναι τι τν μετατρέψαμε σ Σάββατο τς Π. Διαθήκης, σ μέρα ξεκούρασης κα ξεγνοιασις μόνο, εναι τι τνμπορευματοποιήσαμε κιόλας, μετατρέποντάς την σ «δουλεις» (κοινς «μπίζνες»), σ ψώνια κα γορές, σ διακοπές, σ ξενύχτια, σγλέντια κ.λπ. πότε  διωγμός,  πρτος κα  μεγαλύτερος, σφαλς ρχίζει πό μς. Κι ατς εναι  χειρότερος. μες εμαστεκενοι, πο χωρς ν τ καταλαβαίνουμε κα πολύ, ρίχνουμε νερ στ μύλο τς «Ν. ποχς» κα τς παγκοσμιοποίησης.

 Κυριακ εναι να μικρ Πάσχα, πως επαμε. μέρα χαρς, μέρα γιορτινή. Γι ατ πρέπει λα ν εναι γιορτιν μέσα μας καγύρω μας. Εναι μέρα Κυρίου.

ς τέτοια, λοιπόν, μέρα πο εναι, δν μπορε ν μ ξεκινήσει π’  τν κκλησιασμ κα τν Θεία Λειτουργία. Ατς εναι πρτος κα  ψιστος τρόπος τιμς, λλ κα ξιοποίησης τς Κυριακς μας.

κε κατ τν Θεία Λειτουργία εναι παρν  Χριστός, πως κριβς κατ Κυριακ πισκεπτόταν τος μαθητς Του μετ τν νάσταση. «Οσης ον ψίας τ μέρ κείν τ μι τν σαββάτων (δηλαδ τν Κυριακ) κα τν θυρν κεκλεισμένωνπου σαν ο μαθητα συνηγμένοι δι τν φόβον τν ουδαίων, λθεν  ησος κα στη ες τ μέσον κα λέγει ατος: Ερήνη μν… Καμεθ μέρας κτ (δηλαδ τν πομένη Κυριακ) πάλιν σαν σω ο μαθητα ατο κα Θωμς μετ ατν. ρχεται  ησος τν θυρν κεκλεισμένων κα στη ες τ μέσον κα επεν: Ερήνη μν» (ω. 20, 19-26)

ρμηνεύοντας τν περικοπ ατ  γιος Γρηγόριος  Παλαμς λέει: «Βλέπετε τι Κυριακ συνέβησαν  συνάθροιση τν μαθητν κα  ρχομς το Κυρίου πρς ατούς; Διότι Κυριακ ταν, ταν γι πρώτη φορ λθε στ συνάθροισή τους κα στερα π κτμέρες πάλι Κυριακ ρχεται στ σύναξή τους. κενες τς συνάξεις τν μαθητν εκονίζει διαρκς  κκλησία το Χριστο μ τ νπιτελε κυρίως κατ τν Κυριακ τς συνάξεις, που μες ο πίσκοποι εμαστε νάμεσά σας κα κηρύττουμε δημοσίως τ χρήσιμα γι τν σωτηρία κα δηγομε πρς τν εσέβεια κα τν εσεβ βίο».

Κα συνεχίζει μ τ ξς: «Κανένας λοιπν ν μ πουσιάζει π ατς τς ερς κα θεοπαράδοτες συνάξεις, ετε π ραθυμία, ετεπ τν συνεχ σχολία μ τ γήινα, στε ν μ γκαταλειφθε δικαίως π τν Θε κι τσι πάθει κάτι παρόμοιο μ τν πόστολο Θωμ, πο δν λθε στν ρα του. Κι ν κόμη πνιγμένος π φροντίδες πουσιάσει μία φορά, ν νταποδώσει τν πομένη, φέρνοντας τν αυτό του στν κκλησία το Χριστο».

Ο παραδόσεις μας χουν ν προσθέσουν κα λλα πράγματα κόμη, γιορτιν καθ λα:

• Τν μέρα ατ φορμε γιορτιν φορέματα.
• Τρμε στ οκογενειακ τραπέζι τ καλύτερο φαγητ τς βδομάδας.
• Κάνουμε πισκέψεις κα περιπάτους μ τν οκογένειά μας, διαίτερα δ σ ερ προσκυνήματα.
• Προβαίνουμε σ ργα γάπης (π.χ. πισκέψεις σ ρρώστους, γέροντες, φυλακισμένους κλπ.).
• Τν μέρα ατ γίνονται ο γάμοι κα ο βαπτίσεις.
• Μελετομε βιβλία φέλιμα γι τν ψυχή μας.

λα γίνονται στν κατεύθυνση ν ξεχωρίσει  Κυριακ γι τν διαιτερότητά της, τι εναι μέρα νανέωσης, νακούφισης πτν καθημερινότητα, μέρα καθ λα φιερωμένη στν Κύριο.

κόμη κα σοι κάνουν κάποια κδρομή, μπορον ν τν κάνουν μετ τν κκλησιασμό τους  στω, ξεκινώντας λίγο νωρίτερα, κατ τ διαδρομή τους.

Ατ  μάχη πο εδαμε προηγουμένως μεταξύ τς καθιέρωσης κα τς κατάργησης τς ργίας τς Κυριακς, γίνεταιχι μόνο γύρω μας, λλ κα μέσα μας. Σ λους μας νεξαιρέτως, κα σ λα τ χρόνια τς ζως μας.

τσι  μεγάλος χθρός το νθρώπου διάβολοςκάνει τ πάνταγι ν καταργήσουμε τν Κυριακ π τ ζωή μαςν μςποξενώσει π τ μεγάλα νοήματά τηςν τν κάνει πως εναι λες ο λλεςΘέλει τ ζω μας πίπεδη, νούσια, βαλτωμένη! Ν μπάρχει χι μόνο μέρα λλ οτε κα λεπτ φιερωμένο στν Κύριο!  φιέρωση ν γίνει στ λατρεία το ρμ, το Βάκχου, τςφροδίτης κα τν λλων «θεοτήτων», λλ χι στν ληθιν Θεό!

Δν εναι τυχαος  τελείωτος πνος το πρωινο τς Κυριακς, πο πηγαίνει ν καλύψει τ κεν π τ ξενύχτια κα τς διασκεδάσεις το Σαββάτου  τν μεταμεσονύχτια παρακολούθηση τς τηλεόρασης, τν πολογιστν κα το διαδικτύου!

Μ τν τρόπο ατ (πο δν εναι λλωστε  μόνος) πηγαίνουμε ν ορτάσουμε διαφορετικ κα πωσδήποτε χι κατ Θεό, τν Κυριακή. Στ σημεο ατ δν διαφέρουμε κα πολ π τος… εδωλολάτρες.

Εναι πόμενο  Κυριακ πλέον ν εναι μία μέρα νούσια, χαμένη, βαρετή, πως τν ποκαλον σοι ζον κατ ατ τν τρόπο.


Εναι φοβερό,  μέρα τς Κυριακς ν μεταβληθε π μς γι μς σ μέρα πλήξης κα νίας, μέρα ψυχικς κόπωσης, μέραδεια, μέρα θανάτου πνευματικο κα σωματικο!

Ν τονίσουμε κόμη κα τοτο:  ργία τς Κυριακς δν πρέπει ν νοεται ς πραξία, λλ ς νασχόληση μ τσπουδαιότερο ργο τς ζως μας, πο εναι  δια μας  σωτηρία. Εναι τελικ  κατ ξοχν μέρα το γιασμο μας.

Κι εναι πολ λυπηρό, στν κατάργηση τς ργίας τς Κυριακς, λλ κα στν λλοτρίωση το πνεύματός της, νπρωτοστατον ο νέοι. π τ μία μ τς διασκεδάσεις το Σαββατοκύριακου κα π τν λλη μ τί «συστηματική», γι ν μ πομε κα«πιδεικτικ» πουσία τους π τν κκλησιασμ τς Κυριακς. Δν παύουν μως ν χουν κάποια σοβαρ λαφρυντικά, πως εναι γνοια τς σημασίας κα τς ξίας ατς τς μέρας, καθς κα τ τι καλονται ν εναι πόδειγμα σ κάτι πο δν χουν παράδειγμα!

 γιος Κοσμς  Ατωλς λεγε: «Ν ρμηνεύετε τ παιδιά σας ν πηγαίνουν ες τν κκλησίαν ν ελογονται, δι νζήσουν κα ν προκόψουν. ποιος κνεύει ν πηγαίνει ες τν κκλησίαν, θέλει ν πνιγε π τς μαρτίες, καθς πνίγησαν κα ες στν κατακλυσμόν».

Συμπέρασμα

 Κυριακ δν εναι  μέρα τς νάστασης το Κυρίου μας μόνον, λλ κα (γι ατ μέρα τς προσωπικς μας συνάντησης μ τν ναστάντα Κύριο. πότε τν μέρα ατ δν ργαζόμαστε, δν ψωνίζουμε, δν μπορευόμαστε (δίνοντας  παίρνοντας). Δνμαρτάνουμε. ντίθετα, στοχαζόμαστε κι γωνιζόμαστε γι τ σωτηρία μας. Ξεκουραζόμαστε ψυχικ κα σωματικά.

Δίνουμε νόημα κα σκοπ στ ζωή μας. νεφοδιαζόμαστε στν πορεία μας γι τν αωνιότητα. Ναί, ατ εναι  Κυριακή!...


(Πηγή: Εκτενή αποσπάσματα από άρθρο στον «Ορθόδοξο Τύπο» της 25ης Ιανουαρίου, της 1ης Φεβρουαρίου και της 8ης Φεβρουαρίου 2013)

  Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός ἀτιμίαν δι' ἡμᾶς ὑπέμεινε τὰς ἀκάνθας ἡ κεφαλή ἡ ὄψις τὰ ἐμπτύσματα αἱ σιαγόνες τὰ ῥαπίσματα τὸ στό...