Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν· μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν, καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ορθοδοξία και Ισλάμ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ορθοδοξία και Ισλάμ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα, Μαΐου 02, 2016

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΘΕΪΣΤΕΣ ΠΟΥ ΟΡΓΑΝΩΣΑΝ ΓΛΕΝΤΙ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ

ΑΦΡΟΝΕΣ ΑΘΕΪΣΤΕΣ ΑΝ ΦΥΓΕΙ Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΑΔΑ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΤΟ ΙΣΛΑΜ ΚΑΙ ΔΕΙΤΕ ΤΙ  ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΤΙΣ ΜΑΝΑΔΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΔΕΛΦΕΣ ΣΑΣ...

ΒΙΝΤΕΟ: Πως να δείρετε την γυναίκα σας σύμφωνα με το Κοράνι



Χτυπάτε την Ορθοδοξία που ανέχεται τα πάντα και θέλετε να την διώξετε από την Ελλάδα. 

ΠΡΟΚΑΛΕΣΑΤΕ ΔΙΟΡΓΑΝΏΝΟΝΤΑΣ ΤΣΙΜΠΟΥΣΙ ΜΕ ΚΡΕΑΤΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ!

Αν όμως φύγει η Ορθόδοξη πίστη από την Ελλάδα θα έρθει το Ισλάμ! Και δεν σας συμφέρει καθόλου! Το γιατί είναι απλό: 

Σε μουσουλμανικό καθεστώς όπου νόμος είναι μόνο η σαρία, αν διοργανώσετε γιορτή, όχι Μεγάλη Παρασκευή αλλά οποιαδήποτε Παρασκευή που είναι ημέρα μουσουλμανικής προσευχής η ηπιότερη "ποινή" θα είναι το δημόσιο μαστίγωμα!
Δείτε ένα δείγμα του πως αντιμετωπίζεται η γυναίκα από αυτό το ψευτο-ισλάμ των χαζάρων που όμως είναι πλέον η πλειοψηφία στον αραβικό κόσμο...

 Ένας Ιμάμης σε τηλεοπτικό κανάλι δίνει οδηγίες πως να δέρνεις την γυναίκα σου σύμφωνα με τις εντολές του Μωάμεθ.
Ο Αλλάχ τίμησε, λέει, τις γυναίκες με το να επιτρέψει την τιμωρία του ξυλοδαρμού!!! 

ΦΑΝΤΑΣΤΕΊΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΤΙΣ ΤΙΜΟΥΣΕ!!!

ΔΕΙΤΕ ΤΟ



Κυριακή, Απριλίου 03, 2016

Ο Διάλογος των Πατέρων και των Νεομαρτύρων με το Ισλάμ. Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς


monemvasia_church_iii.jpg

Είχαμε παραθέσει θέση του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά με την οποία, όπως είπαμε, κατεδαφίζει ολοκληρωτικά το Ισλάμ, γιατί διαπιστώνει ότι και η πίστι τους και η ζωή τους είναι θεομισείς.
Επειδή δεν επίστευσαν στον Χριστό ως Θεό και αστόχησαν, παραδόθηκαν και εις πάθη ατιμίας. Κατά την πρώτη του επικοινωνία με τους Μουσουλμάνους στη Λάμψακο γράφει ότι πολλοί από αυτούς έδειξαν άγριες διαθέσεις εναντίον του, τον προσέβαλαν και φιλονικούσαν μαζύ του προβάλλοντας την αιχμαλωσία του ως απόδειξη της μη αληθούς πίστεως των Χριστιανών. Προσθέτει μάλιστα ότι τον περιτριγύριζε και πολύ πλήθος Χριστιανών, ανδρών, γυναικών και παιδιών, από τους οποίους άλλοι ήθελαν να εξομολογηθούν, άλλοι να ερωτήσουν για διάφορα θέματα της πίστεως, ενώ οι περισσότεροι ζητούσαν να μάθουν την αιτία, για την οποία ο Θεός εγκατέλειψε το Γένος μας, προφανώς επηρεασμένοι από όσα έλεγαν οι Μουσουλμάνοι.
Μερικοί μάλιστα έκλαιγαν από συμπάθεια για την αιχμαλωσία του Αγίου Γρηγορίου. Έμειναν επτά ημέρες στη Λάμψακο και την όγδοη ανεχώρησαν για την πόλη Πηγές. Κατά τη διαδρομή ο ομολογητής Άγιος υπέστη απερίγραπτες ταπεινώσεις και βασανιστήρια, όπως γράφει· «Και τα της οδού ταύτης πάθη βουλομένω μοι καταλέγειν ούτε μέλαν, όσον νυν ευπορώ, ούτε ο χάρτης αρκέσει» (Αυτόθι 9, ΕΠΕ 7,168).
Μετά από τρεις ημέρες έφθασαν στις Πηγές. Ταλαιπωρημένους από την οδοιπορία τους άφησαν να διανυκτερεύσουν στην ύπαιθρο, μολονότι είχε πολύ ψύχος· ήταν Μάρτιος μήνας. Ξεχώρισαν τον Άγιο μαζί με μερικούς μοναχούς· τους εφοβέριζαν με ανήκουστες απειλές, για να αυξήσουν τα ποσόν των λύτρων, τα οποία όμως δεν είχαν να προσφέρουν, για να απελευθερωθούν.
Τελικώς τους φιλοξένησε κάποιος Χριστια­νός και τους περιέθαλψε επί τρεις μήνες στις Πηγές, όπου στην Εκκλησία του Χριστού συγκεντρώνονταν και οι ντόπιοι και οι αιχμάλωτοι, για να ακούσουν την διδασκαλία του Αγίου Γρηγορίου.
meteora_3_0.jpg
Μετά την πάροδο τριών μηνών οδηγήθη καν στη Προύσα. Στα περίχωρα της Προύσας σε ένα λοφώδη τόπο, όπου οδηγήθηκαν, διεξήγαγε ο Άγιος Γρηγόριος διάλογο με τον Ισμαήλ, γιο του μεγάλου αμηρά. Μεταξύ άλλων τον ερώτησε ο Ισμαήλ, αν οι Χριστιανοί δεχόμαστε και αγαπούμε τον προφήτη τους Μωάμεθ· «εκείνος ήρετο πάλιν, εισδεχόμεθα και αγαπώμεν και ημείς τον προφήτην αυτών Μεχούμετ» (Αυτόθι 14, ΕΠΕ 7, 172).
Σημερινοί πατριάρχες, αρχιερείς και θεολόγοι δεν χρειάζεται καν να ερωτηθούν, ούτε βέβαια να υποστούν τις ταλαιπωρίες της αιχμαλωσίας του Αγίου Γρηγορίου· σπεύδουν μόνοι τους να απαντήσουν θετικά, όχι ασφαλώς, για να αποφύγουν διώξεις και ταλαιπωρίες, αλλά ως «προοδευτικοί» και παγκοσμιοποιημένοι, για να δείξουν ότι αυτοί έχουν υπερβή όλες τις διακρίσεις, που χωρίζουν τους ανθρώπους, ακόμη και τις θρησκευτικές διαφοροποιήσεις, δεν είναι ρατσιστές και φανατικοί, σαν τον Άγιο Γρηγόριο, ο οποίος αμέσως απάντησε χωρίς να σκεφθεί τις οποιεσδήποτε συνέπειες, ότι ούτε τον δεχόμαστε ούτε τον αγαπούμε τον Μωάμεθ.
Όταν ο Ισμαήλ του εζήτησε τον λόγο αυτής της αρνήσεως και απορρίψεως, ο Άγιος Γρηγόριος είπε ότι δεν πιστεύουμε στην διδασκαλία του, απορρίπτουμε την διδασκαλία του, και επομένως για τον λόγο αυτό δεν μπορούμε να τον δεχθούμε και να τον αγαπήσουμε ως διδάσκαλο και προφήτη· «τω μη πιστεύοντι τοις του διδασκάλου λόγοις ουκ ένι τον διδάσκαλον ως διδάσκαλον αγαπάν» (Αυτόθι 172 -174).
Συνεζήτησαν και επί άλλων θεμάτων κατά την συζήτηση ήταν εμφανής η σκωπτική διάθεση του Ισμαήλ· δεν συμπεριφέρθηκε πάντως άγρια, μολο νότι, όπως γράφει ο Άγιος Γρηγόριος, «καθάπερ λέγουσιν οι τούτον ειδότες, ούτος εστί των απηνών και κατά Χριστιανών μεμηνότων τα πρώτα» (Αυτόθι 15, ΕΠΕ 7,174).
Στη συνέχεια τους οδήγησαν στην Νικομήδεια ενώπιον του ιδίου του αμηρά Ορχάν, ο οποίος, επειδή εντυπωσιάσθηκε από το ενδιαφέρον του Χριστιανού γιατρού του Ταρωνείτη για τον Άγιο Γρηγόριο, ρώτησε «Τίς ποτε και οίός εστίν ο καλόγερος ούτος;». Όταν του εξήγησε σχετικώς ο ιατρός, ο αμηράς απήντησε ότι έχει και αυτός σοφούς θεολόγους, οι οποίοι θα συζητήσουν μαζύ του. Έστειλε και εκάλεσε αμέσως τους Χιόνες, εξισλαμισθέντες Χριστιανούς, για τους οποίους ο Άγιος Γρηγόριος λέγει ότι τί ποτε άλλο δεν είχαν μάθει από τον Σατανά, από το να βλασφημούν και να ασεβούν στο πρόσωπο του Χριστού· «ανθρώπους μηδέν άλλο μελετήσαντας και παρά του Σατανά διδαχθέντας ή βλασφημίαν και αναισχυντίαν εις τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν τον του Θεού Υιόν» (Αυτόθι 17, ΕΠΕ, 7,176).
mones5.jpg
Την ίδια στάση τηρούν απέναντι της θεότητας του Χριστού οι Μουσουλμάνοι όλων των εποχών και οι σημερινοί, που μετέχουν στους διαθρησκειακούς διαλόγους· έγραψε όμως πο τέ κανείς από τους ιδικούς μας διαλεγομένους ότι η πίστη τους αυτή είναι βλασφημία και αναίδεια, διδαγμένη από τον Σατανά;
Τα πρακτικά της συζητήσεως με τους Χιόνες τα διέσωσε ο ιατρός Ταρωνείτης· ο Άγιος Γρηγόριος δεν αναφέρει λεπτομέρει ες από την συζήτηση αυτή γράφοντας Προς την εαυτού Εκκλησίαν· παραπέμπει στην ανάγνωση των πρακτικών που διαδόθηκαν με αντίγραφα. Σύμφωνα λοιπόν με αυτά ο Άγιος Γρηγόριος, διεξάγει στην Νικομήδεια τον δεύτερο διάλογο με τους Μουσουλμά νους, μετά από εκείνον με τον Ισμαήλ.
Είναι πάντως και αυτό χαρακτηριστικό ότι ο ιατρός Ταρωνείτης, που διέσωσε αυτόν τον διάλο γο, χαρακτηρίζει τους Μουσουλμάνους ως «αθέους», δείγμα και αυτό του πόσο ταιριά ζουν οι διάλογοι των Αγίων με τους σημερι νούς διαλόγους, οι οποίοι ξεκινούν από την εκτίμηση ότι έχουμε τον ίδιο Θεό· είναι αδια νόητο στους σημερινούς διαλόγους της διαθρησκειακής διαπλοκής να χαρακτηρισθούν οι Μουσουλμάνοι ως άθεοι. Όμως ο τίτλος του σχετικού έργου γράφει· «Διάλεξις προς τους αθέους Χιόνας, συγγραφείσα παρά του ιατρού τού Ταρωνείτου».
Κατά τη συζήτηση εδόθη εν πρώτοις ο λόγος στον Άγιο Γρηγόριο, ο οποίος παρουσίασε τα βασικά θέματα της Χριστιανικής πίστεως, τονίζοντας εκείνα εις τα οποία διαφέρει ο Χριστιανισμός από το Ισλάμ, την διδασκαλία δηλαδή περί Αγίας Τριάδος και περί της θεότητος του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, απαντών σε σχετικές ενστάσεις των Μουσουλμάνων.
Ο παριστάμενος στη θέση του αμηρά άρχων Παλαπάνος, γνωρί­ζοντας προφανώς την απάντηση που είχε δώσει ενωρίτερα ο Άγιος Γρηγόριος στον Ισμαήλ υπέβαλε τώρα την ίδια ερώτηση, συμπληρωμένη όμως με κάποια διαπίστωση ελλείψεως αμοιβαιότητας και αλληλοκατανοήσεως με ευθύνη των Χριστιανών, διότι ενώ οι Μουσουλμάνοι δέχονται τον Χριστό, τον τιμούν και τον αγαπούν, όπως και την μη τέρα του, δεν πράττουν το ίδιο και οι Χρι στιανοί για τον Μωάμεθ· «Ο αυθέντης ορίζει σε ειπείν πως ημείς μεν δεχόμεθα τον Χριστόν και αγαπώμεν και τιμώμεν και λέγομεν αυτόν είναι του Θεού Λόγου και πνοήν, έχομεν δε και την μητέρα αυτού πλησίον του Θεού, υμείς ου δέχεσθε τον προφήτην ημών, ουδέ αγαπάτε αυτόν;» (Διάλεξις προς τους αθέους  Χιόνας 13, ΕΠΕ 7, 220-222).
normal_dionisiou5.jpg
            Τώρα και η απάντηση του Αγίου Γρηγορίου είναι συμπληρωμένη και ολοκληρωμένη σε σχέση με την απάντηση, που έδωσε στον Ισμαήλ. Δεν πιστεύουμε στη διδασκαλία του Μωάμεθ, «δια τούτο ουκ αγαπώμεν ημείς τον Μεχούμετ».
Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός εδίδαξε ότι θα έλθει πάλιν, για να κρίνει όλον τον κόσμον και μας παρήγγειλε να μη δε χθούμε κανένα άλλον προ της δικής του πα ρουσίας. Έλεγε επίσης προς όσους δεν επίστευαν εις αυτόν, ότι ήλθεν εξ ονόματος του Πατρός και δεν τον εδέχθησαν·        εάν έλθει κάποιος άλλος στο δικό του όνομα, αυτόν θα τον δεχθούν. Είναι σαφής εδώ ο υπαινιγμός ότι ο Μωάμεθ ήταν αυτόκλητος και όχι θεόκλητος, απόστολος του εαυτού του και όχι του Θεού, και όμως τον εδέχθησαν οι Μου σουλμάνοι.
Προσθέτει ο Άγιος Γρηγόριος, για να αιτιολογήσει την εκ μέρους των Χριστιανών απόρριψη του Μωάμεθ, όσα γράφει ο απόστολος Παύλος προς τους Γαλάτας· «Καν άγγελος εξ ουρανού ευαγγελίσηται υμίν παρ' ο παρελάβετε, ανάθεμα έστω» (Αυτόθι 13, ΕΠΕ 7, 222, Γαλ. 1,8).
Επιτυχέστατες είναι οι απαντήσεις του Αγίου Γρηγορίου στα ερωτήματα, γιατί δεν περιτέμνονται οι Χριστιανοί και γιατί τιμούν τις Άγιες εικόνες, ενώ η Αγία Γραφή απαγο ρεύει κάτι τέτοιο. Και ενώ οι άρχοντες μετά τη συζήτηση χαιρέτησαν με σεβασμό το μητροπολίτη Θεσσαλονίκης και απεχώρησαν, ένας από τους Μουσουλμάνους Χιόνες «προσκαρτερήσας ύβρισε τον μέγαν του Θεού αρχιερέα αισχρώς και ορμήσας επάνω αυτού έδωκεν αυτώ πληγάς κατά κόρρης» (Αυτόθι 16, ΕΠΕ 7, 224). Πόσες ύβρεις και πληγές δέχονται οι διεξάγοντες σήμερα τους διαλόγους, που τολμούν να ισχυρίζον ται ότι μιμούνται τον Άγιο Γρηγόριο Παλαμά;
Από την Νικομήδεια μετέφεραν τον Άγιο Γρηγόριο στην Νίκαια, την ιστορική πόλη των δύο οικουμενικών συνόδων, της πρώτης (325) και της εβδόμης (787). Προβαίνει σε ενδιαφέρουσα σύντομη περιγραφή της πόλεως. Ο ίδιος κατευθύνθηκε στην Ιερά Μονή του Υακίνθου, όπου και εγκατεστάθηκε μόνος, διότι ήδη και τα μέλη της συνοδίας του, οι συναιχμάλωτοί του κληρικοί και μοναχοί, είχαν κα τορθώσει να ελευθερωθούν με καταβολή λύτρων, τα οποία γι' αυτούς ήταν λιγώτερα.
Κάποια μέρα λοιπόν εξήλθε, για περίπατο έξω από την πόλη από την ανατολική πύλη. Συνέπεσε τότε να κηδεύουν οι Μουσουλμάνοι κά ποιον ομόπιστό του· εκ του μακρόθεν παρα κολούθησε τα τελούμενα και ο Άγιος Γρηγόριος. Όταν επέστρεφαν, κάθησαν μαζί με ένα τασιμάνη, ένα Μουσουλμάνο κληρικό δηλαδή, στο μέρος όπου καθόταν και ο Άγιος Γρηγόριος, ο οποίος, αφού ζήτησε κάποιον που να γνωρίζει και τις δύο γλώσσες, με δική του πρωτοβουλία άνοιξε συζήτηση με τον τασιμάνη, πολύ ενδιαφέρουσα.
Με αφορ­μή τα τελεσθέντα κατά την κηδεία ο διάλογος περιεστράφη γύρω από την σχετική τελετουργία και την μέλλουσα κρίση. Ό Άγιος Γρηγόριος παρετήρησε ότι θα έπρεπε οι ευχές τους, να αναπέμπονται προς τον Χριστό, εφ' όσον όπως και οι ίδιοι, πιστεύουν, κριτής όλων θα έλθει ο Χριστός.
Σύμφωνα μάλιστα με τον Αβραάμ ο Θεός θα κρίνει την οικουμένη, όπως και σύμφωνα με τον προφή τη Δανιήλ. Επομένως ο Χριστός ως Θεός θα κρίνει την οικουμένη, δεν είναι διαφορετικός από τον Πατέρα κατά την θεότητα, όπως δεν είναι διαφορετικό από τον ήλιο το ηλιακό απαύγασμα.
%C9_%CC_%C3%F1%E7%E3%EF%F1%DF%EF%F5_%CA%E1%EC%F0%E1%ED%E1%F1%E9%FC.jpg
Ο τασιμάνης φάνηκε να δυσανασχετεί. Ανέπτυξε και τις δικές του θέσεις, ενώ εν τω μεταξύ συγκεντρώθηκαν πολλοί Χριστιανοί και Τούρκοι, για να παρακολουθή σουν την συζήτηση. Είπε λοιπόν ότι οι Μουσουλμάνοι δέχονται όλους τους προφήτες και τον Χριστό, πιστεύουν δε και το Ευαγγέλιο του Χριστού είναι θεϊκή αποκάλυψη, κατήλθεν εξ ουρανού. Στραφείς δε προς τον Άγιο Γρηγόριο τον ερώτησε: «Υμείς δε πως ου δέχεσθε τον ημέτερον προφήτην, ουδέ πι στεύετε τω τούτου βιβλίω, εξ ουρανού και αυτό καταβάντι» (Προς την εαυτού εκκλησίαν 23, ΕΠΕ 7,182-184).
Η απάντηση του Αγίου Γρηγορίου είναι πλήρης, θαρραλέα και αποφασιστική, όπως θα δούμε. Προϋποθέτει μάλιστα γνώση της σχετικής διδασκαλίας των προ αυτού αγίων, ιδιαίτερα του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού. Είναι και αυτό αξιοπρόσεκτο σημείο των τότε διαθρησκειακών διαλόγων σε σχέση με τους σημερινούς. Τότε ελάμβαναν υπ' όψιν την προηγούμενη πατερική Παράδοση· εστηρίζοντο στους προ αυτών Αγίους Πατέρες, δεν μιλούσαν από κοιλίας, αυτοσχεδιάζοντας και αυτοφωτιζόμενοι.
Λέγει λοιπόν ο Άγιος Γρηγόριος, απαντώντας στον τασιμάνη, ότι είναι παλαιότερη συνήθεια να μη δεχόμαστε τίποτε ως αληθές, αν δεν υπάρχουν σχετικές μαρτυρίες. Οι μαρτυρίες είναι δύο ειδών· το ένα είδος μαρτυρίας είναι τα ίδια τα έργα και τα πράγματα, το άλλο οι μαρτυρίες από αξιόπιστα πρόσωπα. Αναφέρεται στον Μωυσή και στις μαρτυρίες που υπάρχουν γι' αυτόν μέσα στην Αγία Γραφή, όπως και στον Χριστό, ο οποίος «μετά των εξαισίων ων ειργάσατο πολλών και μεγάλων, και παρ' αυτού Μωσέως και των άλλων προφητών μαρτυρείται». Δεν ισχύει το ίδιο και για τον Μωάμεθ, ο οποίος ούτε μαρτυρείται από τους προφήτες ούτε έκανε κάποιο θαύμα αξιόλογο· «Τον δε Μεχούμετ ούτε παρά των προφητών ευρίσκομεν μαρτυρούμενον ούτε τι ξένον ειργασμένον και αξιόλογον προς πίστιν ενάγον. Δια τούτο ου πιστεύομεν αυτώ ουδέ τω παρ' αυτού βιβλίω» (Αυτόθι 23-24. ΕΠΕ 7, 184).
Ο τασιμάνης δυσανασχέτησε· απολογήθη κε όμως προβάλλοντας το επιχείρημα ότι στο Ευαγγέλιο υπήρχαν μαρτυρίες για τον Μωάμεθ, αλλά τις έσβησαν, τις εξαφάνισαν οι Χρι στιανοί, και ότι δείγμα της θεϊκής ευλογίας και αποδοχής του Μωάμεθ είναι ότι διαρκώς από την ανατολή μέχρι τη δύση, σε όλη δηλαδή την οικουμένη, ο Θεός του χαρίζει νίκες εναντίον των άλλων εθνών· «Αλλά και εξ άκρας ανατολής εξελθών ηλίου, μέχρι και της αυτού δύσεως, ως οράς, νικών κατήντησεν».
Είναι συντριπτική η απάντηση του Αγίου Γρηγορίου στα επιχειρήματα αυτά του τα σιμάνη. Λέγει εν πρώτοις ότι από το Ευαγγέλιο δεν αποκόπηκε ούτε τροποποιήθηκε το παραμικρό. Υπάρχουν γι' αυτό φρικτές εντο λές· όποιος τολμήσει να αποκόψει κάτι ή να το αλλάξει αποκόπτεται από το Χριστό.
Κανείς Χριστιανός δεν θα τολμούσε να αποκόψει ή να αλλάξει τα θεοχάρακτα λόγια του Χριστού. Άλλωστε και οι πολλές μεταφράσεις του Ευαγγελίου μαρτυρούν γι' αυτό· θα είχε γίνει αντιληπτή η οποιαδήποτε παραχάραξη. Ακόμη και πολλοί αιρετικοί, που συμφωνούν σε μερικά με τους Μουσουλμά νους, δεν έχουν να δείξουν τέτοιο παραλλαγμένο Ευαγγέλιο. Στο Ευαγγέλιο άλλωστε υπάρχουν εμφανώς διδασκαλίες αντίθετες προς την διδασκαλία του Μωάμεθ· πως λοιπόν θα μαρτυρούσε το Ευαγγέλιο για τον Μωάμεθ
thiv56_p6260074.jpg
Επί πλέον δεν υπάρχει στο Ευαγγέλιο τίποτε σχεδόν που να μην έχει προλεχθή από τους προφήτες· αν λοιπόν υπήρχε γραμμένο κάτι για τον Μωάμεθ, θα το είχαν προείπει και οι προφήτες. Αντίθετα μέσα στο Ευαγ γέλιο υπάρχει γραμμένο και όχι σβησμένο ότι «ελεύσονται πολλοί ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήται και πολλούς πλανήσουσι». Γι' αυτό και παραγγέλλει: «Μη ούν πλανηθήτε οπίσω αυτών» (Αυτόθι 24-25, σελ. 186).
Είναι βέβαια σωστό ότι ο Μωάμεθ προχώρησε από την Ανατολή μέχρι τη Δύση νικώντας τους άλλους λαούς. Πώς το κα τόρθωσε όμως αυτό; «Πολέμω και μαχαίρα και λεηλασίαις και ανδραποδισμοίς και ανδροκτασίαις ων ουδέν εκ Θεού του αγαθού προηγουμένως εστί, του εξ αρχής ανθρωποκτόνου δε μάλλον προηγούμενον θέλημα».
Και ο Μέγας Αλέξανδρος ξεκίνησε από την Δύση και κατέκτησε την Ανατολή. Και πολλοί άλλοι σε διάφορες εποχές με τα στρατεύμα τα τους κατέκτησαν μεγάλα τμήματα της οικουμένης. Σε κανένα όμως απ' αυτούς δεν εμπιστεύθηκαν οι άνθρωποι τις ψυχές τους, όπως εσείς στον Μωάμεθ. Άλλωστε μολονότι χρησιμοποίησε ο Μωάμεθ τη βία και κολά κευε τις ηδονές, εν τούτοις δεν κατέκτησε και ολόκληρη την οικουμένη.
Αντίθετα η δι δασκαλία του Χριστού, μολονότι απομα κρύνει απ' όλες τις ηδονές της ζωής, εξαπλώθηκε στα πέρατα της οικουμένης, χωρίς να χρησιμοποιήσει βία, αλλά μάλλον νικώντας την βία που άλλοι ασκούσαν εναντίον της, ώστε πράγματι μόνον αυτή να μπορεί να χαρακτηρισθεί ως η νίκη που νίκησε τον κόσμο. Είναι κλασικό απολογητικό κείμενο και αξίζει να το παραθέσουμε «Τι δε και Αλέξανδρος ουκ εκ δύσεως κινήσας την ανατολήν υπηγάγετο πάσαν; Αλλά και άλλοι άλλοτε πολλάκις στρατευσάμενοι πολλοί της οικουμένης επεκράτησαν πάσης. Ουδενί δε τούτων ουδέν γένος τας εαυτών ενεπίστευσαν ψυχάς, ως υμείς τω Μεχούμετ. Καίτοι ούτος, ομού τε βίαν επάγων και τα καθ' ηδονήν προτεινόμε νος, ουδέ μέρος εν όλον της οικουμένης προσηταιρίσατο· η δε του Χριστού διδασκαλία, καίτοι των του βίου σχεδόν απάντων ηδέων απάγουσα, πάντα τε περιέσχε της οικουμέ νης τα πέρατα και μεταξύ των αυτή πολεμούντων κρατεί, μηδεμίαν αύτη βίαν επάγουσα, νικώσα δε μάλλον την αντεπαγομένην βίαν εκάστοτε, ως και ούτω ταύτην είναι την νίκην την τον κόσμον νικήσασαν» (Αυτόθι 28, σελ. 188-190).
Η συντριπτική αυτή και θαραλλέα απάντηση του Αγίου Γρηγορίου εξόργισε τους Τούρκους. Οι παρατυχόντες Χριστιανοί παρατήρησαν τις κακές διαθέσεις τους και με νόημα προέτρεψαν τον Άγιο Γρηγόριο να μετριάσει τους λόγους, ο οποίος πράγματι χαμογελώντας με ιλαρότητα είπε ότι είναι φυσικό να διαφωνούμε, γιατί διαφορετικά θα είχαμε την ίδια πίστη (Αυτόθι).
Ανταπροκρινόμενος στην τελευταία αυτή εξ ανάγκης προκληθείσα συναινετική ατμόσφαιρα κάποιος από τους Τούρκους είπε ότι θα έλθει κάποτε καιρός που θα συμφωνήσουμε μεταξύ μας: «Έσται ποτέ ότε συμφωνήσομεν αλλήλοις». Στην διαπίστωση αυτή συνεφώνησε και ο Άγιος Γρηγόριος, δίνοντας κατ' οικονομίαν τόπο στην οργή των Τούρκων, και ασφαλώς χωρίς ποτέ να πι στεύει ότι είναι δυνατόν να συμφωνήσουμε Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι (Αυτόθι).
217630-monastery_large6.jpg
Είναι μάλιστα ευτύχημα ότι το διευκρινίζει αυτό στη συνέχεια ο Άγιος Γρηγόριος, για να προλάβει τυχόν παρανοήσεις, όπως πράγματι έγινε στον σύγχρονο διαθρησκειακό διάλογο, όπου η φράση αυτή του Αγίου Γρηγορίου, παρερμηνεύθηκε και θεωρήθηκε ότι τάχα συνεφώνησε ο Άγιος Γρηγόριος ότι «θα έλθη ποτέ ο χρόνος καθ' όν θα επέλθη η μεταξύ αυτών (Ορθοδόξων και Ισλάμ) αλληλοκατανόησις», πράγμα που ευχήθηκε να γίνει σύντομα (Βλ. Επίσκεψις 510 (31.10.1994) σελ. 7. Ορθοδοξία και Ισλάμ, Ι. Μονής Οσίου Γρηγορίου, Άγιον Όρος, 2000, σελ. 20-21). Με αυτήν την παρερμηνεία οι υποστηρικτές των διαθρησκειακών συναντήσεων και διαλόγων καθησυχά ζουν την συνείδησή τους, ότι τώρα ήλθε η εποχή της αλληλοκατανοήσεως και ότι αυτοί δεν κάνουν τίποτε από το να πραγματοποιούν αυτό που ευχήθηκε ο Άγιος Γρηγόριος.
Πλανώνται όμως πλάνην οικτράν, διότι στη συνέχεια ο Άγιος Γρηγόριος διευκρινίζει ότι την συμφωνία αυτή μεταξύ Χριστιανισμού και Ισλάμ την βλέπει να πραγματοποιείται όχι στο ιστορικό επίπεδο, σε κάποια μελλοντική περίοδο της ιστορίας, άλλα σε υπεριστορικό επίπεδο, μετά την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού. Ευχήθηκα, λέγει πράγματι να έλθει ο καιρός εκείνος: «Συνεθέμην γαρ μνησθείς της του αποστόλου φωνής, ότι επί "τω ονόματι Ιησού Χριστού παν γόνυ κάμψει και πάσα γλώσσα εξομολογήσεται ότι Κύριος Ιησούς Χριστός εις δόξαν Θεού Πατρός"· τούτο δ' έσται πάντως εν τη Δευτέρα Παρου σία, του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού» (Προς την εαυτού εκκλησίαν 29, ΕΠΕ 7, 190).
Ποια σχέση λοιπόν έχουν οι διάλογοι του Αγίου Γρηγορίου, ο οποίος αιχμάλωτος και ταλαιπωρημένος ενώπιον αγρίων και βαρβά ρων συνομιλητών, δεν εδίστασε να ομολογήσει και να μαρτυρήσει ότι το Ισλάμ είναι παν τελώς ξένο προς το Ευαγγέλιο και ο προφή της τους, ο Μωάμεθ, ένας απλός στρατιωτι κός ηγέτης που επεβλήθη με τη στρατιωτική βία και κολακεύοντας τις ανθρώπινες αδυνα μίες, με τους σημερινούς διαλόγους των υποχωρήσεων, των εξισώσεων, όπου λείπει παντελώς η διάθεση ομολογίας και μαρτυρίας;
Τουλάχιστον να σεβόμαστε την αλή­θεια και να μη διαστρέφουμε την ζωή και την διδασκαλία των Αγίων. Να έχουμε το θάρρος να δεχθούμε ότι όσα γίνονται στους διαθρησκειακούς διάλογους είναι άρνηση του Ευαγγελίου και προσβολή των Αγίων, ιδιαί τερα των Μαρτύρων και Νεομαρτύρων.

π. Θεόδωρος Ζήσης 

πηγή

Κυριακή, Νοεμβρίου 29, 2015

Αυτά ειναι τα «ματωμένα» εδάφια του Κορανίου


mathete-lei-korani-gia-tous-ellines
ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΔΑΡΕΜΑ» Μετάφρ. Μίνας Ζωγράφου – Μεραναίου
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2ο
 Η ΑΓΕΛΑΔΑ
 (εδάφια 75 από 286)
 
22. «…..Φοβηθείτε λοιπόν (άπιστοι) τη φωτιά που θα έχει για τροφή τους ανθρώπους και τις πέτρες, τη φωτιά την προετοιμασμένη για τους άπιστους.»
37. « Οι άπιστοι (δηλ. οι μη ισλαμιστές) και εκείνοι που χαρακτηρίζουν τη δικαιολογία με το ψεύδος θα παραδοθούν στις αιώνιες φλόγες».
59. « Βέβαια οι Μουσουλμάνοι, οι Εβραίοι, οι Χριστιανοί και οι Σαβαίοι, που θα πιστέψουν στον Αλλάχ και στην έσχατη ημέρα και που θα πράξουν το καλό (δηλ. θα ασπαστούν το Ισλάμ), θα πάρουν την ανταμοιβή απ’ τα χέρια του. Θ’ απαλλαγούν απ’ το φόβο και τα βασανιστήρια».
 
76. « Αντίθετα, οι πιστοί (δηλ. οι Ισλαμιστές), αν θα έχουν πράξει το καλό (δηλ. να έχουν πολεμήσει κάτω από τη σημαία του Ισλάμ), θα κατοικούν αιώνια στον παράδεισο».
 
79. « ……Και αυτά είναι η ανταμοιβή γι’ αυτή σας τη συμπεριφορά (δηλ. που δεν ασπαστήκατε το Ισλάμ). Το όνειδος σ’ αυτό τον κόσμο και την ημέρα της κρίσεως η φρίκη των βασανιστηρίων, γιατί ο Αλλάχ δεν βλέπει τις πράξεις μ’ αδιάφορο μάτι».
 
83. « Αφού ο Αλλάχ τους έστειλε (στους άπιστους) το Κοράνιο για να επιβεβαιώσει τις Γραφές του (πριν ικετεύσω την βοήθεια του ουρανού εναντίον των απίστων), κι αφού έλαβαν αυτό το βιβλίο που τους είχε προλεχθεί, αρνήθηκαν να το πιστέψουν. Αλλά ο Αλλάχ καταράστηκε τους άπιστους».
 
98. « Ω! πιστοί! ….. ακούτε. Οι άπιστοι (δηλ. όλοι οι μη ισλαμιστές) είναι προορισμένοι για ένα φοβερό βασανιστήριο».
 
110. « Ο Θεός έχει έναν Υιό, λένε οι Χριστιανοί. Μακριά απ’ τον Αλλάχ αυτή η βλασφημία…..».
 
113. « Σε στείλαμε μαζί με την αλήθεια για νάσαι το όργανο των υποσχέσεών μας και των απειλών μας και κανένας δεν θα σε ρωτήσει καθόλου για κείνους που θα γκρεμιστούν στην κόλαση (δηλ. τους άπιστους)».
 
115. « Εκείνοι που τους δώσαμε το Κοράνιο και που διαβάζουν την αληθινή διδαχή του (δηλ. οι Ισλαμιστές), έχουν την πίστη. Εκείνοι που δεν θα το πιστέψουν (δηλ. οι άπιστοι) θα ανήκουν στους καταραμένους».
 
137. « Σας καθορίσαμε, ω λαοί εκλεκτών, (βλ. Άραβες) για να προσφέρετε τη μαρτυρία σας απέναντι στα υπόλοιπα έθνη, όπως ο απόστολος σας την προσφέρει σε σας».
 
140. « …Αν συναινούσες στους πόθους τους, ύστερα από τη γνώση που δέχτηκες, θα ήσουν ανάμεσα στον αριθμό των ασεβών (βλ. των απίστων)».
 
( Απαγορεύεται δηλ. οποιαδήποτε συνεργασία ή συμφωνία με τους άπιστους).
 
149. « Μη λέτε πως εκείνοι που σκοτώθηκαν κάτω απ’ τις σημαίες της πίστης είναι νεκροί. Αντίθετα, ζουν. Αλλά δεν το καταλαβαίνετε».
 
154. « Εκείνοι που αποκρύβουν τα θαύματα και τη διδαχή μας (βλ. Ισλαμισμό), ύστερα απ’ ότι τους γνωρίσαμε στην Πεντάτευχο (βλ. Εβραίοι) νάναι καταραμένοι απ’ τον Αλλάχ, τους Αγγέλους κι όλα τα δημιουργημένα πλάσματα».
 
(Είναι το πρώτο χρονικό σημείο που κηρύσσεται επίσημα από το Ισλάμ ο πόλεμος ενάντια στους Εβραίους).
 
155. « Θα συγχωρήσω εκείνους που, αποκηρύσσοντας την πλάνη, μου φανερώσουν την αλήθεια (βλ. ασπαστούν τον Ισλαμισμό)…».
 
156. « Αλλά οι άδικοι (άπιστοι) εκείνοι που θα πεθάνουν μέσα στην απιστία τους (βλ. δεν θα ασπαστούν το Ισλάμ) θα χτυπηθούν απ’ την κατάρα του Αλλάχ, των Αγγέλων και των ανθρώπων».
 
157. « Κι η κατάρα αυτή θα τους βασανίζει αιώνια (τους άπιστους). Τα βασανιστήριά τους δεν θα λιγοστέψουν ποτέ και ποτέ δεν θα γυρίσει κατά τη μεριά τους τα βλέμματά του ο Αλλάχ».
 
160. «……. Τι θέαμα θα προσφέρουν οι ασεβείς (οι άπιστοι) όταν θ’ αντικρίσουν το βασανιστήριο που τους περιμένει (επειδή δεν ασπάστηκαν το Ισλάμ)! Κάθε δύναμη ανήκει στον Αλλάχ και είναι φοβερός στην εκδίκησή του».
 
165. « Όταν πιέζουμε τους άπιστους ν’ ασπαστούν τη διδαχή (του Ισλάμ) και ότι αποκάλυψε ο Αλλάχ, απαντούν: ακολουθούμε τη λατρεία των πατέρων μας. Πρέπει να την ακολουθούν αν οι πατέρες τους περπάτησαν μέσα στη νύχτα της άγνοιας και της πλάνης»;
 
       ( Πρώτον, παραδέχονται ότι δεν σέβονται την θρησκευτική λατρευτική επιλογή του άλλου, παρά θεωρούν ότι τελεί εν αγνοία και πλάνη. Και δεύτερον, αποδέχεται ότι πολιτική τους ήταν και είναι η (παντοιοτρόπως) πίεση των απίστων (βλ. αλλόθρησκων) να ασπαστούν τον Ισλαμισμό. Δηλαδή, αλαζονεία και φιλοσοφικός – θρησκευτικός ρατσισμός).
 
 166. « Οι άπιστοι μοιάζουν μ’ εκείνον που ακούει τον ήχο της φωνής δίχως να καταλαβαίνει τίποτα. Κουφοί, βουβοί και τυφλοί, δεν έχουν καθόλου μυαλό! (επειδή δεν ασπάζονται τον Ισλαμισμό)».
 
170. « Αγόρασαν την πλάνη (τον μη-Ισλαμισμό) για αλήθεια και τα μαρτύρια (ως ποινή επειδή δεν ασπάστηκαν τον Ισλαμισμό) αντί για τη συγγνώμη. Ποια θα είναι η αγωνία τους, ανάμεσα στις φλόγες !».
 
186. « Καταπολεμείστε τους εχθρούς σας στον πόλεμο που γίνεται για τη θρησκεία…..».
 
187. « Σκοτώστε τους εχθρούς σας παντού όπου τους βρίσκετε. Διώξτε τους από το φως απ’ όπου σας έδιωξαν. Ο κίνδυνος ν’ αλλάξετε θρησκεία είναι χειρότερος απ’ το φόνο. Μην τους πολεμάτε καθόλου κοντά στο τέμενος Χαράμ, εκτός αν σας προκαλέσουν. Αν σας επιτεθούν, κολυμπήστε μέσα στο αίμα τους. Αυτή είναι η ανταμοιβή που χρωστάτε στους άπιστους».
 
189. « Καταπολεμείστε τους εχθρούς σας ώσπου να μην έχετε πια να φοβάστε τον πειρασμό και ώσπου να αποκατασταθεί η Θεία Λατρεία (δηλ. το Ισλάμ). Κάθε εχθρότητα να καταπαύσει εναντίον εκείνων που θα εγκαταλείψουν τα είδωλα (δηλ. τις άλλες Λατρείες ή Θρησκείες). Το μίσος σας θα πρέπει να ανάβει μόνον εναντίον των διεστραμμένων (δηλ. των άπιστων)».
 
190. « Αν σας επιτεθούν κατά τη διάρκεια των ιερών μηνών και στους άγονους τόπους, τιμωρείστε τους με την ποινή της ανταπόδοσης. Παραβιάστε απέναντί τους, τους νόμους αν δεν τους τήρησαν απέναντί σας. Φοβηθείτε τον Αλλάχ. Να θυμάστε πως είναι μαζί με εκείνους που τον φοβούνται».
 
212. « Είναι γραφτό πως θα πολεμήσετε και πως θα τρέμετε τον πόλεμο».
 
213. « Αλλά μπορεί να μισείτε εκείνο που είναι πλεονεκτικό για σας και να ποθείτε εκείνο που σας είναι βλαβερό. Ο Αλλάχ ξέρει τι σας ταιριάζει και σεις το αγνοείτε».
 
214. « Θα σε ρωτήσουν αν θα πολεμήσεις στους ιερούς μήνες. Λέγε τους: Ο πόλεμος στο διάστημα αυτό, σας είναι οδυνηρός. Αλλά να παραμερίσετε τους πιστούς απ’ το δρόμο της σωτηρίας, να είστε άπιστοι στον Αλλάχ, να αποδιώξετε τους θεράποντές του απ’ το άγιο τέμενος, είναι εγκλήματα φοβερά για τα μάτια του. Η ειδωλολατρεία είναι χειρότερη απ’ το φόνο. Οι άπιστοι δεν θα σταματήσουν να σας καταδιώκουν με τα όπλα στο χέρι, ώσπου να σας αφαιρέσουν την πίστη, αν είναι δυνατό. Εκείνος από σας που θα εγκαταλείψει τον Ισλαμισμό και που θα πεθάνει μέσα στην απιστία του, θα κάμει μάταιη την αξία των έργων του και σ’ αυτόν τον κόσμο και στον άλλον. Και θα ριχτεί στις αιώνιες φλόγες».
 
215. « Οι πιστοί που θα εγκαταλείψουν την πατρίδα τους και θα πολεμήσουν για την πίστη μπορεί να ελπίζουν στην θεία ευσπλαχνία….».
 
220.  « Μην παντρεύεστε τις ειδωλολάτρισσες, ώσπου να αποκτήσουν την πίστη σας. Μια πιστή σκλάβα αξίζει περισσότερο από μια ελεύθερη άπιστη γυναίκα, κι όταν ακόμα αυτή θα σας άρεσε περισσότερο. Μη δίνετε τα κορίτσια σας στους ειδωλολάτρες, ώσπου να ασπασθούν την πίστη σας. Η πιστή σκλάβα αξίζει περισσότερο από μια άπιστη, κι αν ακόμη αυτή θα σας είναι περισσότερο αξιαγάπητη».
 
221. « Οι άπιστοι σας καλούν στο πυρ κι ο Αλλάχ σας ανοίγει τον παράδεισο….».
 
223. « Οι γυναίκες σας είναι το χωράφι σας. Καλλιεργείστε το όσες φορές σας αρέσει…».
 
228. « …Οι γυναίκες πρέπει να συμπεριφέρονται με την πρέπουσα κοσμιότητα και οι σύζυγοι έχουν απέναντί τους την υπεροχή. Ο Αλλάχ είναι ισχυρός και σοφός».
 
245. « Αγωνιστείτε για την άμυνα της πίστης (βλ. Ισλάμ) και να ξέρετε ότι ο Αλλάχ τα γνωρίζει και τα ακούει όλα».
 
259. « Ο διάβολος είναι ο προστάτης των απίστων (δηλ. όλων των μη – Ισλαμιστών). Τους οδηγεί από το φως στα σκοτάδια κι αυτοί θα γκρεμιστούν στο αιώνιο πυρ».
 
         ( Δηλαδή, όλοι οι Αλλόθρησκοι είναι λάτρεις και οπαδοί του Διαβόλου και του Κακού και αντίστοιχα οι Ισλαμιστές είναι οι μόνοι οπαδοί του Θεού και του Καλού)
 
263. « Εκείνοι που ξοδεύουν τα πλούτη τους για να υπερασπίσουν την άγια υπόθεση (δηλ. την επέκταση και επικράτηση του Ισλάμ), μοιάζουν με τον σπόρο που παράγει εφτά στάχυα και που το καθένα τους κάνει εκατό σπόρους…».
 
264. « Εκείνοι που υποστηρίζουν τον άγιο πόλεμο (δηλ. την επέκταση και επικράτηση του Ισλάμ) με τις περιουσίες τους….έχουν τη σίγουρη ανταμοιβή τους απ’ τον Αλλάχ. Αυτοί είναι προστατευμένοι κι απ’ το φόβο κι απ’ την αγωνία».
 
274. «……Υπάρχουν πιστοί που πολεμούν κάτω απ’ τις σημαίες της πίστης, μ’ όλο που η φτώχεια τους δεν τους επιτρέπει ν’ ανταποκρίνονται στις ανάγκες τους. ……… Η αγαθοεργία που θα κάμετε σ’ αυτούς θα γνωσθεί απ’ τον Αλλάχ).
 
(Δηλ., η εντολή του Κορανίου είναι «Στηρίξτε τους Μάρτυρες Φενταγίν» με κάθε τρόπο. Άρα, οι ανά τη γη μουσουλμανικοί πληθυσμοί (και του Λιβάνου φυσικά), σύμφωνα με το Κοράνι είχαν ιερή υποχρέωση να παρέχουν άσυλο και να στηρίζουν παντοιοτρόπως τους Εξτρεμιστές Ισλαμιστές Μαχητές. Γεγονός που δικαίως καθιστά το Ισλάμ ως θρησκεία και όλους τους Ισλαμιστές συνυπεύθυνους για την δράση τέτοιων τρομοκρατικών οργανώσεων).
 
277. « (Ο Αλλάχ) μισεί τον άπιστο και τον ασεβή (δηλ. τους μη Ισλαμιστές)….Αλλά οι πιστοί (δηλ. οι ισλαμιστές) θα απαλλαγούν απ’ το φόβο και τα βασανιστήρια».
 
279. « Αν αρνείστε (βλ. άπιστοι, μη Ισλαμιστές) να υπακούσετε, περιμένετε τον πόλεμο απ’ τον Αλλάχ και τον απόστολό του…».
 
286. « Αλλάχ. Συ είσαι ο προστάτης μας. Δώσε μας τη νίκη εναντίον των άπιστων  
         εθνών».
 ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΕΛΙΔΑ
Σελίδες: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 2930 31 32 33 34 35 3637 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 5758 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 7273 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 8586 87 88 89 90 91 92 93 94 95

πηγή
  το είδαμε εδώ

  Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός ἀτιμίαν δι' ἡμᾶς ὑπέμεινε τὰς ἀκάνθας ἡ κεφαλή ἡ ὄψις τὰ ἐμπτύσματα αἱ σιαγόνες τὰ ῥαπίσματα τὸ στό...