Απογειωθείτε, ξεκολήστε από τη λάσπη!

«Ἄνω σχῶμεν τὰς καρδίας», μιὰ προτροπὴ ποὺ ταιριάζει μὲ τὴν Ἀνάληψι. 
Σὰ᾿ νὰ μᾶς λέῃ ἡ Ἐκκλησία· Ἄνθρωποι, ἀπογειωθῆτε! Μὴ μένετε κολλημένοι στὰ γήινα ὅπως τὰ στρείδια στὸ βράχο. Ἡ γῆ αὐτὴ δὲν εἶνε πατρίδα σας. Πατρίδα σας εἶνε ὁ οὐρανός, ἐκεῖ ποὺ εἶνε ὁΧριστός, οἱ ἄγγελοι, οἱ ψυχὲς καὶ τὰ πνεύματα τῶν προγόνων σας.  
Ἐμεῖς ὅμως ἔχουμε τὴ σκέψι μας, τὰ αἰσθήματά μας καὶ τὴ βούλησί μας στραμμένα διαρκῶς στὰ χαμηλά.
Ξέρετε πῶς μοιάζουμε; Σὰν τὰ τετράποδα, ποὺ ἔχουν τὸ κεφάλι κάτω. Ἀλλ᾿ ὁ ἄνθρωπος εἶνε τὸ μόνο πλάσμα ποὺ στέκει ὀρθό. 
Γιατί μᾶς ἔκανε ὄρθιους ὁ Θεός; Γιὰ νὰ βλέπουμε τὸν οὐρανό. Κατὰ μία ἐτυμολογία αὐτὸ σημαίνει καὶ ἡ λέξι ἄνθρωπος. 
Ἐν τούτοις ἐμεῖς δὲν τιμοῦμε τὸν ἑαυτό μας. Τὸν ὑποβιβάζουμε στὴν τάξι τῶν ζῴων. Μοιάζουμε μὲ τοὺς χοίρους, ποὺ ἔχουν τὸ ῥύγχος καὶ τὰ μάτια συνεχῶς κάτω, στὴ λάσπη, καὶ ποτέ δὲν ὑψώνουν τὸ βλέμμα ἐπάνω παρὰ μόνο μιὰ φορά. Πότε; Ὅταν τοὺς πᾶνε στὸ σφαγεῖο καὶ τοὺς ἀναποδογυρίζουν γιὰ νὰ μπῇ τὸ μαχαίρι στὸ λαιμό· τότε γιὰ πρώτη φορὰ τὰ μάτια τους ἀντικρύζουν οὐρανό. 
Ἔτσι κ᾿ ἐμεῖς. Λησμονοῦμε ποιά εἶνε ἡ πατρίδα μας κι ὅτι ἐδῶ στὴ γῆ εἴμεθα πρόσκαιροι καὶ παρεπίδημοι· καὶ μόνο ὅταν πλέον ἔρθῃ ἡ μάχαιρα τοῦ ἀρχαγγέλου, τὴν τελευταία στιγμή, βλέπουμε ἔκπληκτοι ποιός ἦταν ὁ προορισμός μας. Μὰ τότε εἶνε ἀργά. Ἄνθρωπος εἶνε αὐτὸς ποὺ βλέπει πρὸς τὰ ἄνω, αὐτὸς ποὺ σκέπτεται τὸ Θεό, αὐτὸς ποὺ ἀγαπᾷ τὸν πλησίον, αὐτὸς ποὺ ἔχει εὐγενῆ αἰσθήματα· πίστι, ἐλπίδα, εὐσυνειδησία, στοργή, δικαιοσύνη, πατριωτισμό, αὐτοθυσία… 
Ὤ τί ὡραῖο πρᾶγμα εἶνε ὁ ἄνθρωπος, ὅταν εἶνε πράγματι ἄνθρωπος! ἔλεγαν οἱ ἀρχαῖοι πρόγονοί μας. Τώρα ὅμως κατήντησε σὰν τὰ κτήνη καὶ χειρότερα, ἀφοῦ τὰ πάθη του τὸν ἀποκτηνώνουν, ὅπως λέει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος. 

Καὶ ὄχι μόνο κτῆνος κατήντησε ὁ ἄνθρωπος, ἀλλὰ καὶ θηρίο, τὸ ἀγριώτερο θηρίο. Μὴ φοβηθῆτε τὰ λιοντάρια καὶ τὶς τίγρεις. Ἕνα θηρίο πόσους μπορεῖ νὰ φάῃ; 100; 200; παραπάνω ὄχι. Ἐνῷ ὁ ἄνθρωπος, μὲ τὸ μυαλὸ ποὺ τοῦ ᾿δωσε ὁ Θεός, ἀντὶ νὰ γίνῃ ἄγγελος, γίνεται ἐπιστημονικὸ θηρίο. Ἀνεβαίνει στὰ «μαυροπούλια», ὅπως λέει τὰ πολεμικὰ ἀεροπλάνα ὁ Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, καὶ ῥίχνει βόμβες τρομερές, ποὺ ἀφανίζουν πολιτεῖες ὁλόκληρες. Αὐτὸ ἔγινε στὴν Ἰαπωνία.

Εἶνε λοιπὸν ἢ δὲν εἶνε ὁ ἄνθρωπος τὸ ἀγριώτερο θηρίο; Τὸν πρῶτο ἀεροπόρο ποὺ πῆγε καὶ ἔρριξε ἀτομικὴ βόμβα στὴν Ἰαπωνία 

καὶ ἔσβησε μιὰ ὁλόκληρο πόλι, μετὰ τὸν κάνανε ἥρωα στὴν Ἀμερική. Ἀλλ᾿ αὐτὸς εἶχε μέσα του κάρβουνο τὴ φωνὴ τῆς συνειδήσεως ποὺ τὸν ἔκαιγε καὶ τοῦ φώναζε· Ἂς ἔχῃς τὰ παράσημα ὅλου τοῦ κόσμου·εἶσαι κακοῦργος… Ἔχασε τὸν ὕπνο του. Προσπαθοῦσαν νὰ τὸν ἡσυχάσουν·τέλος αὐτοκτόνησε, δὲ᾿ μποροῦσε νὰ ὑποφέρῃ. Ἐνῷ λοιπὸν ἡ ἀνθρωπότης βρίσκεται σὲ τέτοια κατάπτωσι, ἔρχεται ἡ Ἀνάληψις τοῦ Χριστοῦ καὶ λέει· Ἄνθρωποι, κοιτάξτε ψηλά, στὰ ἄστρα. Ὑψῶστε τὸ νοῦ στὰ οὐράνια· «ἄνω σχῶμεν τὰς καρδίας». Ἀπογειωθῆτε· ξεκολλῆστε ἀπὸ τὴ λάσπη καὶ τὰ πάθη, ἐλευθερωθῆτε ἀπὸ τὸ μῖσος καὶ τὴν ἔχθρα, ἀπαλλαγῆτε ἀπὸ τὴν ἰδιοτέλεια καὶ τὴν πλεονεξία, ἀποδεσμευθῆτε ἀπὸ τὸ θυμὸ καὶ τὴν ὀργή, τὸ φανατισμὸ καὶ τὴν προσωπολατρία, τὸν κομματισμὸ καὶ τὴ φατρία, τὸν ἐγωϊσμὸ καὶ τὴν ὑπερηφάνεια. Μὴ μοιράζεστε. Ὁ Χριστὸς δὲν διαιρεῖ, ὁ Χριστὸς ἑνώνει. Ἑνωμένοι ὅλοι, σὰν παιδιὰ τοῦ Θεοῦ, ὡς μέλη τοῦ ἑνὸς σώματος τοῦ Χριστοῦ, τῆς μιᾶς ἁγίας του Ἐκκλησίας. Πατρίδα μας δὲν εἶνε ἡ γῆ ἐδῶ κάτω, τὰ οἰκόπεδα καὶ τὰ κτήματα. Πατρίδα μας εἶνε ὁ οὐρανός· καὶ ἀρχηγός μας εἶνε ὁ Χριστός· ὅν, παῖδες Ἑλλήνων, ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.

Ἀπὸ τὸ βιβλίο: ΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΗ; σελ. 24-25 ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ
πηγή
το είδαμε εδώ

Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΡΑΤΑΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΘΗΡΙΩΔΙΑ

ΝΗΦΑΛΙΟΣ ΜΕΘΗ ΚΑΙ ΑΝΟΜΟΣ ΛΥΣΣΑ

«Έλληνες και Βάρβαροι

Ποτέ δε χτυπήσαν οι καμπάνες χαρμόσυνα μιαν ολόκληρη μέρα.

Διακόπτουν στη μέση τις γιορτές σας οι βάρβαροι,

Έλληνες. Μέσα ή έξω απ’ τις πύλες, πάντοτε οι βάρβαροι.

...Και χτες και προχτές. Και σήμερα, οι βάρβαροι».

[Νικηφόρος Βρεττάκος, Νοέμβρης 1965]

Νηφάλιος Μέθη και Άνομος Λύσσα

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη

Η τραγικότητα του νεώτερου Ελληνισμού, μετά το 1830, ήταν εξ αρχής ότι βολόδερνε μεταξύ του δυτικόφρονα μηδενισμού και της δικής του αιώνιας πνευματικής παράδοσης, μεταξύ της συμμόρφωσης στους νόμους του καθημερινού δαρβίνειου άγους και της απόδρασης στην συνείδηση του κοσμικού χρέους, μεταξύ της άνομης υλικής λύσσας και της νηφάλιας πνευματικής μέθης.

Ιδιαίτερα τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες, έχοντας ασπασθεί τις αξίες ενός δυτικού πολιτισμού τον οποίον κατά βάθος δεν πιστεύουν, αν δεν περιφρονούν κιόλας, οι Έλληνες βρέθηκαν στα πρόθυρα της βαρβαρότητας με αποτέλεσμα σήμερα να κρέμονται στο χείλος του γκρεμού.

«Η Ελλάδα έχει μια τραγικότητα διαφορετική από εκείνη της Δύσης», έλεγε ο Ιερομόναχος Συμεών Γρηγοριάτης, σε μια ομιλία του που έκανε σε φοιτητές διαφόρων πανεπιστημίων της χώρας κατά την διάρκεια του 1984.

«Ο Έλληνας ανέκαθεν ζητά, μέσα στον χώρο και τον χρόνο, την Παραμυθία, την υπέρβαση του χώρου και του χρόνου, του ίδιου του εαυτού του. Ο Δυτικός αντίθετα, αρνιέται την Παραμυθία με την κατακτητική του στάση απέναντι σε όλα». (Ιερομόναχος Συμεών, Νηφάλιος Μέθη, 1984)

Ο Ιερομόναχος Συμεών, που μίλησε τριάντα χρόνια πριν για την «πλανερή αίγλη του δυτικού πολιτισμού», είναι ένας Περουβιανός, κατά κόσμον Χουάν ντε λα Χάρα, που μεγάλωσε στην Λίμα του Περού, σπούδασε κινηματογραφία στο Παρίσι, ταξίδεψε σ’ όλο τον κόσμο... και κατάληξε στο Άγιον Όρος.

Με λίγα λόγια, η βαθύτερη αιτία των όσων τραγικών συμβαίνουν στην χώρα μας τα τελευταία χρόνια είναι το γεγονός ότι παραπαίουμε ανάμεσα σ’ έναν πολιτισμό που δεν είναι δικός μας και στην Παράδοσή μας που δεν ξέρουμε πια πώς να την αφουγκραστούμε.

Απέναντί μας έχουμε όλο το θρασύδειλο λεφούσι του Μαμωνά, που ορμούσε πάντα και θέριζε τις ψυχές μας, όπως το περιγράφει, σοφά, ο Βασίλης Ρώτας στο «Σάλπισμα του Μαμωνά»:

Εμείς ο Μαμωνάς, ο αφέντης του Άδη και του Χα,

ο κύριος του χρυσού και των καταχθονίων μετάλλων,

ο άρχοντας σε στοιχιά του Ερέβου, ζουδιακά του Σκότου

και φύτρα νεοπλασματικά της Τερατογονίας, εξουσιαστής εγκάτων, ο κλειδούχος στις σουρμές της φρίκης,

της παρά φύσιν ηδονής και της αλλοφροσύνης,

εμείς η ολανθισμένη η λώβη απ’ την παχειά σαπίλα,

σαλπίζουμε συναγερμό να συνταχτεί ο στρατός μας.

Ο Μαμωνάς, δια στόματος Σόϊμπλε, προστάζει Dura Lex… said Lex… Σκληρός ο Νόμος... όμως Νόμος.

Κανείς υποταχτικός μας, σκλάβος ή πλερωτός ...δεν τον παραβαίνει.

Προσκυνήστε κοπαδιασμένες φάλαγγες, ακέφαλα κορμιά τον ...Μέγα Σκιάζαρο, Βόλφγκανγκ τον πορνοβοσκό, τους σατράπες του Βερολίνου και τους σαλτιμπάγκους των Βρυξελλών.

«Μπόγηδες, σφάχτες, μπράβοι και τραμπούκοι», που έλεγε ο Ρώτας. Και χτες και σήμερα, με την ίδια άνομη λύσσα, τον διεστραμμένο σαδισμό, όπως τον περιέγραφε κι ο Ιάκωβος Καμπανέλλης μιλώντας για τους τρόπους βασανισμού των ανθρώπων από τους δημίους Γερμανούς στο στρατόπεδο Μαουτχάουζεν, όπου έμεινε κλεισμένος από το 1943 ώς το τέλος του πολέμου. Ανάμεσα στ’ άλλα, γράφει και τούτα για έναν Τσέχο κρατούμενο, που τον σκότωσαν σε κάποιο δάσος κοντά στο Μαουτχάουζεν:

«...Ο Ες-Ες υπαξιωματικός τα ‘χε κανονίσει έτσι ώστε η εκτέλεση να γίνει μεσημέρι. Οι Ες-Ες στρατιώτες είχανε πάρει το συσσίτιό τους μαζί. Είπαν στο μελλοθάνατο να περιμένει κι αυτοί καθήσανε στο χορτάρι να φάνε. Τον ρώτησαν αν θέλει να φάει κι αυτός. Τους είπε πως το μόνο, που θέλει είναι να τον σκοτώσουν αμέσως. Ο υπαξιωματικός του απάντησε πως δεν πρέπει να βιάζεται, γιατί αυτουνού «του αρέσει όταν είναι εκδρομή να τρώει αργά. Εκτός αν προτιμά καμιά ξώφαλτση σφαίρα για πρώτη δόση». Ο Τσέχος δε μίλησε. Σαν αποφάγανε και καπνίσανε, ο υπαξιωματικός διέταξε τους στρατιώτες να ετοιμαστούν. Μπήκαν στη γραμμή, σήκωσαν τα όπλα. Ο Τσέχος κοίταζε ήρεμος τα όπλα. Ο υπαξιωματικός δεν είπε «πυρ». Τους έκανε νόημα να κατεβάσουν τα όπλα. Έβγαλε τα τσιγάρα του και πρόσφερε στο μελλοθάνατο. Αυτός αρνήθηκε. Ύστερα ο υπαξιωματικός του είπε: «Φύγε, είσαι ελεύθερος. Αυτά όλα γίνανε για να καταλάβεις πως αυτό που έκανες και σε φέρανε στο Μαουτχάουζεν δεν πρέπει να το ξανακάνεις. Φύγε».

 «Ακούστε», είπε ο Τσέχος, «δεν φοβάμαι να βλέπω τα όπλα σας. Δεν χρειάζεται να με πυροβολήσετε στην πλάτη». «Ώστε δεν φοβάσαι;», μούγκρισε ο Ες-Ες: «Τότε απλώς θα σου δέσουνε τα μάτια». «Δεν θέλω τίποτα, δε φοβάμαι! Γιατί με βασανίζετε; Πυροβολείστε να τελειώνουμε». «Ούτε τα μάτια;» ξαναρώτησε ο Ες-Ες: «Τότε κλείστα αυτά τα γουρουνίσια μάτια, κλείστα να μην τα βλέπω». Κι όσο τα λεγε αυτά, χτυπούσε το μελλοθάνατο στο πρόσωπο με βέργα. Ο Τσέχος δεν έκλεινε τα μάτια. Ο υπαξιωματικός πρόσταξε να τον δέσουν γερά σ’ ένα δέντρο. Όταν τον δέσανε πλησίασε, έβγαλε το σουγιά του, τον άνοιξε, τύφλωσε τον Τσέχο κι ύστερα τον ρώτησε: «Μας βλέπεις τώρα;». «Όχι, αλλά σας θυμάμαι» απάντησε ο μελλοθάνατος. «Ε, τότε, πριν σε σκοτώσω θα σε κάνω να μας ξεχάσεις», συνέχισε ο Ες-Ες. Πριν τον αποτελειώσουν τον βασάνιζαν επί ώρες. Άρχισε να παραληρεί και να λέει ασυναρτησίες. Τον έλυσαν απ’ το δέντρο και διασκέδαζαν βλέποντάς τον να σέρνεται, να σηκώνεται, να σκουντουφλά, να τρακέρνει πάνω στα δέντρα. Όταν νομίσανε πως είχε αρκετά εξευτελιστεί η αντοχή του και το θάρρος του τον αποτελειώσανε με όλα τα τυπικά μιας καθωσπρέπει εκτελέσεως». (Βλ. Ιάκωβου Καμπανέλλη: «Μαουτχάουζεν», σελ.102-103)

Ο Μισέλ Τουρνιέ, ο Γάλλος συγγραφέας από τους σημαντικότερους του 20ου αιώνα, που «έφυγε» από την ζωή πολύ πρόσφατα, είχε προλάβει να δηλώσει στο «Spiegel» τα εξής: «Η γερμανική ιστορία από τον Τριακονταετή Πόλεμο μέχρι την Πτώση του Τείχους, είναι ένα σκέτο χάος, αλλά οι Γάλλοι νομίζουν ότι πουθενά αλλού δεν υπάρχει καλύτερη οργάνωση απ’ ό,τι στην Γερμανία».

Όμως, αυτό το χάος φέρνει και τις θετικές εξελίξεις. Η απελπισία και η διάλυση που έφερε η Δύση φτάνει στο τέλος της, ανεξάρτητα αν ελάχιστοι το νοιώθουν. Ο πλανήτης μπαίνει σε μια νέα περίοδο, μέσα από πολλές καταστροφές και αίμα, καθώς οι ανθρωποφάγοι πλανητάρχες, Καίσαρες και Επίτροποι και Καγκελάριοι προσπαθούν να πνίξουνε της γης την ανταρσία.

Δύο εκατομμύρια οι νεκροί της Μέσης Ανατολής, από το δυτικό μαχαίρι.

Όλοι μαζί οι «πολιτισμένοι» φονιάδες, με τους οικονομικούς εκτελεστές τους, εποφθαλμιούν και την δική μας γη.

Όμως, οι δήμιοι ας ξέρουν ότι η περίοδος της απόλυτης κυριαρχίας τους τελειώνει οριστικά. Δεν τους φοβόμαστε τους βαρβάρους γιατί:

«Εδώ δεν υπάρχει:

πέτρα που πάνω της να μην έχει αίμα. Ούτε χαράκι

χωρίς ρυάκι πόνου. Ούτε και χώρος, αλώνι, πλαγιά,

χωρίς Αντιγόνη, ανυμέναιη, αφίλητη, άκλαυτη,

πάντοτε...»

Η μεγάλη εθνικοαπελευθερωτική επανάσταση που έχει ανάγκη ο τόπος ΘΑ ΓΙΝΕΙ, θα γίνει ακόμα κι αν δεν μπορεί κανένας μας να τη φέρει σε πέρας... τότε θα σηκωθούν οι πέτρες για να το κάνουν, γιατί είναι θέλημα Θεού

Πηγή

Πάνω ἀπ’ ὅλα ἡ δύναμι τοῦ Θεοῦ

+Ἐπισκόπου Αὐγουστίνου Καντιώτου

…Ἀπό τήν ψυχή τῶν Ἑλλήνων ἀναβλύζουν ἀενάως δυνάμεις. 

Ποιές δυνάμεις κρατοῦν ὄρθια τήν Ἑλλάδα πάνω στά ἱστορικά της βράχια;

Ἡ γεωγραφική της θέσι; 

Τά ὅπλα της;

Ἡ ἀνδρεία τῶν παιδιῶν της; 

Τό ἔνδοξο παρελθόν της; 

Ἡ προστασία τῶν συμμάχων της; 

Ἔχουν κι αὐτά σημασία.

Μά πάνω ἀπ’ ὅλ’ αὐτά εἶναι ἡ δύναμι τοῦ Θεοῦ, πού δέν ἀφήνει τό μικρό αὐτό ἔθνος νά ἐξαφανιστῇ.

Ἐπιτρέπει Ἐκεῖνος θύελλες καί καταιγίδες, γιά νά τό ἀναδείξῃ ἀκόμη μιά φορά καί νά καταισχύνῃ ὅσους μισοῦν τήν ἀλήθεια καί τό φῶς.

Ἡ Ἑλλάδα δέν θά καταστραφῇ.

Ἔχει σημαία τόν σταυρό, 

πηδάλιο τό Εὐαγγέλιο,

 πυξίδα τήν ἁγνή της συνείδησι, 

ἄγκυρα τήν ἐλπίδα, 

πολικό ἀστέρα τίς θυσίες τῶν ἀναριθμήτων μαρτύρων,

 κυβερνήτη τόν Χριστό.

Ὁ Κύριος εἶναι μαζί της. Ὅταν φαίνεται νά καταποντίζεται, Ἐκεῖνος ἐκτείνει τόν βραχίονά του τόν ἰσχυρό καί μᾶς ἐμψυχώνει φωνάζοντας«Θαρσεῖτε, ἐγώ εἰμι· μή φοβεῖσθε», καί μᾶς σῴζει.

Μᾶς σῴζει θαυματουργικά. Ὅλη ἡ ἱστορία τοῦ ἔθνους μας εἶναι ἕνα θαῦμα.

«Τίς Θεός μέγας ὡς ὁ Θεός ἡμῶν; σύ εἶ ὁ Θεός ὁ ποιῶν θαυμάσια (μόνος)»! (Ψαλμ. 76, 14-15).

Ὁ Χριστός σῴζει τήν πατρίδα.

Ἀδελφοί!

 Τό πλοῖο τῆς Ἑλλάδος ἐξακολουθεῖ νά κλυδωνίζεται. 

Μέσα σ’ αὐτό εἴμαστε ὅλοι.

Τέτοιες ὧρες ποιός θά μείνῃ ἀναίσθητος;

Ὅταν τό πλοῖο κινδυνεύει, ἀπό τόν πλοίαρχο μέχρι τόν τελευταῖο ναύτη ὅλοι ἀγωνίζονται γιά τήν σωτηρία του.

Ὅλοι ἄς κοπιάσουμε, ἄς ἀγρυπνήσουμε γιά τήν πατρίδα. Ταυτοχρόνως νά χρησιμοποιοῦμε τόν ἀσύρματο τῆς προσευχῆς μέ τό σῆμα «Κύριε, σῶσον με!».

το είδαμε εδώ

Δεν ωφελούν σε τίποτα οι κλάψες. Χρειάζεται καινούργιος ξεσηκωμός, καινούργια Άγια Λαύρα.

Ο Χριστοφόρος βουβός σιγόκλαιγε και πότιζε με δάκρυα τα σανίδια του κελιού και το ράσο  του.                                                                                                                                                                                                       

–Δεν φτάνει να πονούμε και να κλαίμε, Χριστοφόρε, φώναξεν ο Κοσμάς. 

Η καινούργια επιδρομή είναι χειρότερη από του Ιμπραήμ.

 Κείνος σκότωνε κορμιά κι αφάνιζε το βιος μας, αλλά αυτοί σκοτώνουν τις ψυχές μας. 

Ό,τι ιερό φυλάξαμε τετρακόσια χρόνια σκλαβιάς ποδοπατιέται,

 ό,τι μας κράτησε όρθιους, σαν ασάλευτο αντιστήλι, γκρεμίζεται. 

Σε τέτοιο γιουρούσι του σατανά,

 κάθε υποταγή είναι άρνηση του Χριστού, άρνηση της Πίστης και παράδοση στο διάβολο.

 Προδίνουμε τον αγώνα του εικοσιένα,

 το αίμα που χύθηκε στο Μεσολόγγι, 

στ΄ Αρκάδι, 

στην Τριπολιτσά,

 στα Δερβενάκια στα Ψαρά…

 Ιούδες γινόμαστε Χριστοφόρε και το κακό δε σταματά ως εδώ…  

                                                                                           

--Κύριε ημών Ιησού Χριστέ, έχει κι άλλο; 

Ψιθύρισε με πνιγμένο λυγμό ο Χριστοφόρος.                                                                                                       

–Έχει πολλά και φριχτά, αποκρίθη ξαναμμένος  ο Κοσμάς.

 Είναι ότι οι γραμματισμένοι του Έθνους, σκλαβωμένοι στους μασόνους της Φραγκιάς, έχουν ολότελα στραβωθεί, κι αντίς να βλέπουν σ΄ όλα τούτα το μελλοντικό αφανισμό του έθνους, τα λογαριάζουν σωστικά.

 Οι άντρες που μας κυβερνούν χάσανε το φως τους και δεν ξέρουν να ξεχωρίσουν ποια η διαφορά ανάμεσα σκοτάδι και φως. 

Ψευτίσαμε τα ζύγια που άλλοτε ζύγιαζαν το καλό και το κακό, την αλήθεια και το ψέμα. 

Ο διάβολος με χίλιες μορφές μας παραστέκει.

 Δε λέω πως αν την κορόνα του έθνους φορούσε Ορθόδοξος κυβερνήτης, κι αν η εκκλησία συνέχιζε τον αιωνόβιο δρόμο της, πως θάλειπεν η αμαρτία. Αλλά λέω πως θάχαμε το μέσο να την ξεχωρίζουμε και να μην την μπερδεύουμε με το καλό.

 Τώρα όχι μόνο την μπερδεύουμε, αλλά το καλό πνίγηκε μέσα στη θάλασσα της αμαρτίας.                                                                                                                                                            

Ο Χριστόφορος τον κοίταξε στα μάτια.                                                                                                                                

–Έχεις δίκιο, του είπε. Δεν ωφελούν σε τίποτα οι κλάψες. Χρειάζεται καινούργιος ξεσηκωμός, καινούργια Άγια Λαύρα.                                                                                                                                                         

–Και καινούργια Ψαρά, πρόσθεσεν ο Κοσμάς. Τούτος ο οχτρός είναι χειρότερος απ΄ τον Τούρκο. Εκείνος ποτέ δε μας τόκρυψε πως μας λογάριαζε σκλάβους, ενώ τούτος μας ξεγελά πως είμαστε τάχα λεύτεροι, ενώ έχει σκλαβώσει και τις ψυχές μας ακόμη. Δε φτάνει λοιπόν ο λόγος κι ο ξεσηκωμός, αλλά χρειάζεται και κάτι άλλο….                                                                                                

–Τι; Ρώτησεν ο Χριστοφόρος.                                                                                                                                                                                              

–Μάρτυρες, αδελφέ Χριστοφόρε, μάρτυρες.

 Αίμα, για να ποτιστεί και να φουντώσει η λευτεριά του Χριστού, η πραγματική λευτεριά. Ο σατανάς έχει τρανό βασίλειο στη γη. Έχει του χεριού του βασιλιάδες, αρμάδες, καλαμαράδες, γητειές και γητειές, που μόνο στο αίμα μας μπορούν να πνιγούν. 

Αν δεν χύσουν καινούργιοι μάρτυρες το αίμα τους κανένας ωκεανός δεν είναι τόσο βαθύς και τόσο πλατύς, για να πνίξει τόσην αμαρτία.

 Όσοι από μας ξεκινήσουμε, πρέπει να το ξέρουμε πως ο δρόμος μας, γυρισμό δεν έχει.

 Οδηγός μας, ας σταθεί ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός...

                                 ,

Το ΕΛΛΗΝΙΚΟ χώμα κρεβάτι μου...
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ σεντόνι μου..
Όνειρο μου...
Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΟΥ!!!!!!!!!!!!
              

                               

"ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΙΑ ΑΝΑΚΗΡΥΞΗΣ ΗΓΕΤΗ"

ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΓΝΩΣΤΟΣ, ΔΙΣΔΙΑΚΡΙΤΟΣ, ΑΦΑΝΗΣ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΟΣ ...
ΔΕΝ ΕΝΝΟΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ (ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΑΝΑΜΕΝΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΤΑΞΙΤΕΣ), ΑΛΛΑ ΕΚΕΙΝΟΝ ΠΟΥ ΦΕΡΕΙ ΤΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΤΟΝ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΕΠΙΛΕΞΕΙ ...
ΘΑ ΣΗΚΩΣΕΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΤΟΥ ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ, ΕΧΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΗΓΕΤΗ ΚΑΘΟΣΟΝ Ο ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΣΩΖΕΙ ΜΟΝΟ ΨΥΧΕΣ, ΣΩΖΕΙ ΚΑΙ ΕΘΝΗ: 
"ΔΙΑ ΤΟΥΤΟ ΛΕΓΩ ΠΡΟΣ ΥΜΑΣ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙ ΑΦΑΙΡΕΘΗ ΑΦ' ΥΜΩΝ Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ ΔΟΘΕΙ ΕΙΣ ΕΘΝΟΣ ΚΑΜΝΟΝ ΤΟΥΣ ΚΑΡΠΟΥΣ ΑΥΤΗΣ" 
(ΜΑΤΘ.ΚΑ' 43) !!!






ΜΗΝ ΤΡΕΦΕΤΕ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΗΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΤΕ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ...
ΟΙ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΠΛΕΟΝ ΕΙΝΑΙ "ΑΝΕΔΑΦΙΚΕΣ" ...
ΤΟ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ ΕΓΙΝΕ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΔΕΣΜΕΥΣΟΥΝ "ΨΥΧΗ ΤΕ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΙ" ...
ΜΑΣ ΚΑΛΟΥΝ ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΜΕ ΥΠΟΣΧΟΜΕΝΟΙ, ΑΝ ΕΚΛΕΓΟΥΝ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΟΥ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΕΦΕΥΡΕΣΑΝ ...
ΗΔΗ ΟΜΩΣ ΕΧΕΙ ΑΠΑΞΙΩΘΕΙ Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΟΥ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΜΗΔΕΝΙΣΤΕΙ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Η ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΠΟΥ ΚΑΠΟΤΕ
ΕΝΕΠΝΕΑΝ ...
ΕΧΕΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΠΛΕΟΝ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΟΤΙ:
"ΚΑΜΜΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΑΔΕΙΞΕΙ ΙΚΑΝΟ ΗΓΕΤΗ, ΓΙΑΤΙ ΟΛΕΣ ΕΛΕΓΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΝΕΑ ΤΑΞΗ ..."
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΣΤΟΧΕΣ ΟΙ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΤΩΝ ΓΕΡΟΝΤΑΔΩΝ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΥΝ ΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΠΟΥ ΘΕΩΡΟΥΝ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ "ΔΕΜΕΝΑ" ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ ΣΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ "ΑΝΗΚΟΥΝ" ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ...
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΤΟΠΕΣ ΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΤΟΥΣ ΝΑ ΑΠΟΣΥΜΦΟΡΕΘΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΣΥΜΜΕΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΙΣ ΦΙΛΟΔΟΞΙΕΣ ΤΟΥΣ, ΓΙΑΤΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΑΠΟ
ΑΥΤΕΣ ...
ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥΣ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΟΥΝ, ΑΣΧΕΤΑ ΑΝ ΑΡΓΗΣΑΝ ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΘΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΥΡΟΥΝ ΠΑΛΙ ΤΟΝ ΛΑΟ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΩΣΕΙ ΤΗ ΨΗΦΟ ΤΟΥ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΤΑ ΒΡΩΜΙΚΑ, ΑΛΛΟΤΡΙΩΤΙΚΑ ΤΟΥΣ
ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ...

ΜΗΝ ΑΝΑΖΗΤΑΤΕ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΟΝ ΗΓΕΤΗ ΠΟΥ ΘΑ ΣΗΚΩΣΕΙ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ ΤΟΥ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΚΑΙ  ΘΑ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΕΙ ΤΗ ΝΕΑ ΤΑΞΗ ...

ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΝ ΒΡΕΙΤΕ ...
ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΔΩΣΕΙ ΤΗ ΛΥΣΗ ΘΑ ΕΡΘΕΙ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΚΥΚΛΟΥΣ ΤΩΝ "ΣΤΟΩΝ" ΚΑΙ ΤΩΝ "ΛΕΣΧΩΝ" ...
ΘΑ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΕΙΝΑΙ ΑΓΝΩΣΤΟΣ, ΔΙΣΔΙΑΚΡΙΤΟΣ, ΑΟΡΑΤΟΣ, ΑΦΑΝΗΣ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΜΕΝΟΣ ...

ΔΕΝ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΥΠΑΡΧΟΥΣΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΥΝΔΕΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΜΕ ΑΥΤΕΣ ...
ΘΑ ΑΝΑΚΗΡΥΧΘΕΙ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΟΥ
"ΓΕΝΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ" ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ !!!

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΝΑ ΑΝΤΕΞΟΥΜΕ ΤΑ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΑ ΔΕΙΝΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΑΠΑΛΛΑΞΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΠΟ ΑΥΤΑ, ΣΤΕΛΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΗΓΕΤΗ ΠΟΥ 
ΟΛΟΙ ΑΝΑΜΕΝΟΥΝ !!!

πηγή

"ΤΟ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ"

                 

 Γράφει ο ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ

Τι είναι το Σταυροδρόμι;

Είναι απλά η τομή , η συνάντηση δύο δρόμων;

Είναι ο τόπος και ο χρόνος που βρισκόμαστε μπροστά σε διλήμματα;

Είναι "σημείο" με αναδιδόμενα "μηνύματα";

Είναι ο τρόπος που θα έπρεπε να βλέπουμε τη ζωή μας ή ο τρόπος που πορευόμαστε;

Λοιπόν όλα αυτά αντιπροσωπεύουν εμάς , τον καθένα και τη καθεμία προσωπικά (γιατί είμαστε πρόσωπα και όχι άτομα) αλλά και ολόκληρες ομάδες προσώπων είτε είναι μέρη μίας κοινωνικής ομάδας είτε ενός ευρύτερου "χώρου" με εθνικά, θρησκευτικά ή άλλα χαρακτηριστικά.

Το ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ φτιάχθηκε γιατί ΕΠΡΕΠΕ. Ήρθε η ώρα να ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΜΕ...ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΟΥΜΕ ΔΡΟΜΟ...ΝΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΟΥΜΕ ΚΙΝΗΣΗ.Ότι θα διαλέξουμε θα βαρύνει αποφασιστικά την πορεία της υπόλοιπης ζωής μας αλλά και των γύρω μας.

Εδώ θα επιχειρήσουμε ΜΑΖΙ να διεισδύσουμε στα στοιχεία που συνθέτουν την μία και μοναδική θέση που βρεθήκαμε...τη θέση που λέγεται ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ.

Και μην ξεχνάτε κάτι βασικό ...Η ολοκληρωμένη πορεία , η ολοκληρωμένη απόφαση έχει ενσωματωμένο έναν ΣΤΑΥΡΟ...είτε είναι ο δικός μας είτε είναι Ο ΣΤΑΥΡΟΣ.

ΗΓΓΙΚΕΝ Η ΩΡΑ

Ήρθε η ώρα λοιπόν να δούμε τι έχουμε μπροστά μας, να αναλογισθούμε τι σημαίνει αυτό για εμάς και όλον τον κόσμο και να πάρουμε, τουλάχιστον, τις δικές μας προσωπικές αποφάσεις.

Σας λέω λοιπόν:

Όπως πορευθήκαμε ...πορευθήκαμε, ότι είδαμε είδαμε και ότι κάναμε ή δεν κάναμε έγινε. ΟΜΩΣ.. Θα κληθούμε να επιλέξουμε ...μας το επιβάλουν. Θα πρέπει να διαλέξουμε να είμαστε χειραγωγούμενοι, να μας επιβάλουν τρόπο ζωής, τρόπο πολιτείας, τρόπο ποδηγεσίας. Σου λένε καθαρά...θες διευκολύνσεις για να συνεχίσεις να μην ζεις όπως επιθυμείς αφού εσύ το αποφάσισες διαλέγοντας να βρίσκεσαι στην "μεγάλη ευρωπαική οικογένεια του ευρώ κλπ"; εεε...τότε κι εσύ πούλα την συνείδηση σου...δεν σε ταϊζει αυτή, πάρε κι ένα τσιπάκι περιποιημένο, μην προβάλεις αντιδράσεις πνευματικές και ηθικές, δέξου κάθε ανωμαλία, δέξου την απόλυτη υποτέλεια...και τότε βλέπουμε.

ΞΥΠΝΗΣΕΣ ΤΩΡΑ; Μπαααα...Ακόμα είσαι σε λήθαργο...δυσκολεύεσαι να πάρεις αποφάσεις...Κι ο Θεός; Εντάξει λες δεν ήρθε αρρωγός ...άρα τι να Τον κάνω...άσε Τον Αυτόν!!!! Ναι αδελφέ δεν έτρεξε ο υπηρέτης να σε βοηθήσει να ζεις το ίδιο χάλια που ζούσες μέχρι τώρα...σωστά. Αλλά εσύ...και πάλι ...Τον ζήτησες;...Τέλειωσαν αδελφέ τα ψέματα. Μπροστά σου έχεις υψωμένο έναν Σταυρό....ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ...κάνε Τον δικό σου και ξεκίνα την πορεία προς Αυτόν και με ΑΥΤΟΝ....γιατί χρόνος άλλος δεν υπάρχει.

Πάρε τις αποφάσεις σου...Κι αν αποφασίσετε αδέλφια πως πρέπει να γίνουμε κοινωνία με Τον Χριστό μαζί μας τότε ελάτε να γίνουμε ΕΝΑ και να εμποδίσουμε τα σχέδια εκείνων που μας θέλουν υπόδουλους και εκμηδενισμένους.

Τρόποι υπάρχουν, άνθρωποι υπάρχουν...κι αν το αποφασίσετε ΟΛΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ.

Καλή πορεία αδέλφια ΣΤΟ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ!!!!!

+++

πηγή