Η ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΕΜΙΟΙ ΤΗΣ

Η ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΕΜΙΟΙ ΤΗΣ

 ΣΑΛΤΑΟΥΡΑΣ   ΧΡΗΣΤΟΣ

           ΗΔεσποτική εορτή των Χριστουγέννων, όπως όλες οι εορτές της Εκκλησίας, όπως και η ίδια η Εκκλησία του Χριστού, πολεμείται σφοδρότατα από διάφορους εχθρούς της αληθείας. Στην παρούσα μελέτη θα δούμε ορισμένους τρόπους με τους οποίους διάφοροι αντίχριστοι μάχονται την εορτή των Χριστουγέννων.

Η ΔΗΘΕΝ ΑΝΤΙΦΑΣΗ ΤΩΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΩΝ ΜΑΤΘΑΙΟΥ ΚΑΙ ΛΟΥΚΑ

            Οι άθεοι (Μαρξιστές, ψευτοσκεπτικιστές, Νεο- Παγανιστές), ισχυρίζονται ότι η Καινή Διαθήκη αντιφάσκει ως προς τον χρόνο της γέννησης του Ιησού Χριστού. Η επιχειρηματολογία τους έχει σε γενικές γραμμές ως εξής :

«Του δὲ᾿Ιησοῦ γεννηθέντοςἐν Βηθλεὲμ τῆς ᾿Ιουδαίαςἐν ἡμέραις ῾Ηρῴδου τοῦ βασιλέως» Ματθαίος 2:1

«Τελευτήσαντος δὲ τοῦ ῾Ηρῴδουἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου κατ᾿ ὄναρ φαίνεται τῷ ᾿Ιωσὴφ ἐν Αἰγύπτῳ  λέγων· ἐγερθεὶς παράλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ πορεύου εἰς γῆν ᾿Ισραήλ· τεθνήκασι γὰρ οἱ ζητοῦντες τὴν ψυχὴν τοῦ παιδίου.  ὁ δὲ ἐγερθεὶς παρέλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ ἦλθεν εἰς γῆν ᾿Ισραήλ. ἀκούσας δὲ ὅτι᾿Αρχέλαος βασιλεύειἐπὶ τῆς ᾿Ιουδαίαςἀντὶ ῾Ηρῴδου τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, ἐφοβήθη ἐκεῖ ἀπελθεῖν» Ματθαίος 2:19-22

            Σύμφωνα με τον Ευαγγελιστή Ματθαίο ο Ιησούς γεννήθηκε «ἐν ἡμέραις ῾Ηρῴδου τοῦ βασιλέως» του πατρός του Αρχελάου, ο οποίος Αρχέλαος μετά τον θάνατο του Ηρώδη, τον διαδέχθηκε στην διακυβέρνηση της Ιουδαίας. Αυτό σημαίνει ότι ο αναφερόμενος βασιλεύς Ηρώδης είναι ο Ηρώδης ο επονομαζόμενος Μέγας ! ( Σημ : Με το όνομα Ηρώδης υπάρχουν στην Ιστορία της Παλαιστίνης περισσότεροι του ενός βασιλείς). Ο Ματθαίος λοιπόν με τις πληροφορίες που μας δίνει, ξεκαθαρίζει για ποίον Ηρώδη πρόκειται. Πρόκειται για τονΗρώδη τον Μέγα πατέρα του Αρχελάου.

«Εγένετο δὲἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἐξῆλθε δόγμα παρὰ Καίσαρος Αὐγούστου ἀπογράφεσθαι πᾶσαν τὴν οἰκουμένην.  αὕτη ἡ ἀπογραφὴ πρώτη ἐγένετο ἡγεμονεύοντος τῆς Συρίας Κυρηνίου.  καὶ ἐπορεύοντο πάντες ἀπογράφεσθαι, ἕκαστος εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν.  ἀνέβη δὲ καὶ ᾿Ιωσὴφἀπὸ τῆς Γαλιλαίας ἐκ πόλεως Ναζαρὲτ εἰς τὴν ᾿Ιουδαίαν εἰς πόλιν Δαυΐδ, ἥτις καλεῖται Βηθλεέμ, διὰ τὸ εἶναι αὐτὸν ἐξ οἴκου καὶ πατριᾶς Δαυΐδ,  ἀπογράψασθαι σὺν Μαριὰμ τῇ μεμνηστευμένῃ αὐτῷ γυναικί, οὔσῃ ἐγκύῳ. ἐγένετο δὲ ἐν τῷ εἶναι αὐτοὺς ἐκεῖ ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι τοῦ τεκεῖν αὐτήν,  καὶ ἔτεκε τὸν υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον» Λουκάς 2: 1- 7

«ἀνέστη ᾿Ιούδας ὁ Γαλιλαῖος ἐν ταῖς ἡμέραις τῆς ἀπογραφῆςκαὶ ἀπέστησε λαὸν ἱκανὸν ὀπίσω αὐτοῦ· κἀκεῖνος ἀπώλετο, καὶ πάντες ὅσοι ἐπείθοντο αὐτῷ διεσκορπίσθησαν» Πράξεις 5:37

            Σύμφωνα με τον Ευαγγελιστή Λουκά, (συγραφέα του Κατά Λουκάν Ευαγγελίου και των Πράξεων), ο Ιησούς γεννήθηκε κατά την διάρκεια απογραφής που έλαβε χώρα την περίοδο πουηγεμόνευε την Συρία ο Κυρήνιος. Επίσης σύμφωνα με τον Λουκάκατά την διάρκεια απογραφής ξέσπασε η επανάσταση του Ιούδα του Γαλιλαίου.

            Από την Ιστορία γνωρίζουμε ότι ο Ιούδας ο Γαλιλαίος πράγματι επαναστάτησε κατά την διάρκεια απόγραφής στα χρόνια που ηγεμόνευε την Συρία ο Κυρήνιος και συγκεκριμέναη επανάσταση αυτή του Ιούδα καθώς και η απογραφή που αναφέρονται στις Πράξεις, έγιναν γύρω στο6  μ.Χ.

            Από την άλλη μεριά,ο Ηρώδης ο Μέγας, ο πατήρ του Αρχελάου, πέθανε το έτος 4 π.Χ  όταν ηγεμόνευε την Συρία ο Σέντιος Σατουρνίνος και όχι ο Κυρήνιος!!!

Συνεπώς, σύμφωνα με τους αντιχρίστους προπαγανδιστές, οι Ευαγγελιστές αντιφάσκουν ως προς τον χρόνο της Γεννήσεως του Ιησού Χριστού !!!

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

«Εγένετο δὲ ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἐξῆλθε δόγμα παρὰ Καίσαρος Αὐγούστου ἀπογράφεσθαι πᾶσαν τὴν οἰκουμένην.  αὕτη ἡ ἀπογραφὴπρώτηἐγένετο ἡγεμονεύοντος τῆς Συρίας Κυρηνίου» Λουκάς 2:1-2

            Ο Λουκάς λέγει ότι η απογραφή κατά την οποία γεννήθηκε ο Ιησούς ήταν η ΠΡΩΤΗ που έγινε ηγεμονεύοντος του Κυρηνίου της Συρίας. Αυτό σημαίνει ότι στα χρόνια του Κυρηνίου δεν έγινε μία μόνο απογραφή ! Διαφορετικά ο Λουκάς θα έγραφε «αὕτη ἡ ἀπογραφὴ  ἐγένετο ἡγεμονεύοντος τῆς Συρίας Κυρηνίου» και όχι «αὕτη ἡ ἀπογραφὴπρώτηἐγένετο ἡγεμονεύοντος τῆς Συρίας Κυρηνίου». Ο Ευαγγελιστής αναφέρει ως ΠΡΩΤΗ την απογραφή κατά την οποία εγεννήθη ο Ιησούς για να την ξεχωρίσει από την κατοπινή απογραφή κατά την οποία έγινε η επανάσταση του Ιούδα του Γαλιλαίου και την οποία αναφέρει στις Πράξεις ! Δύο διαφορετικές απογραφές έχουμε λοιπόν και όχι μία. Η επανάσταση του Ιούδα του Γαλιλαίου έγινε στην δεύτερη απογραφή και όχι στην πρώτη κατά την οποία γεννήθηκε ο Ιησούς.

            Μέσα από μελέτη των πηγών, προκύπτει ότι η πρώτη ηγεμονία του Κυρηνίου, τοποθετείται μεταξύ των ετών 12-8 π.Χ. Η πρώτη λύση που δόθηκε στο πρόβλημα της χρονολόγησης ήταν να υποτεθεί πως ο Κυρήνιος εκτέλεσε την απογραφή προς το τέλος της θητείας του (8 π.Χ.), όπως διέταξε ο Αύγουστος Οκταβιανός. Η απογραφή αυτή επειδή ήταν η "πρώτη" που γινόταν στους Ιουδαίους διήρκεσε πολύ χρόνο και την έφερε εις πέρας, σύμφωνα και με τον Τερτυλλιανό, ο διάδοχος του στην ηγεμονία της Συρίας, ο Σέντιος Σατουρνίνος. Έτσι, οι μεν Ρωμαίοι ανέφεραν στα ρωμαϊκά έγγραφα το όνομα εκείνου που ολοκλήρωσε την απογραφή, του Σέντιου Σατουρνίνου, οι δε Ιουδαίοι, από τους οποίους άντλησε την πληροφορία ο Ευαγγελιστής Λουκάς, κράτησαν στη μνήμη τους το όνομα αυτού που την άρχισε και ο οποίος αργότερα, το 6-7 μ.Χ., διενήργησε και την άλλη απογραφή. Συνεπώς, αφού ο Ευαγγελιστής Λουκάς αναφέρει "απογραφή πρώτη εγένετο", εννοείται ότι γνώριζε τη δεύτερη απογραφή του 6-7 μ.Χ. και χρησιμοποίησε το επίθετο "πρώτη" σε αντιδιαστολή προς τη δεύτερη απογραφή. Η απογραφή, επομένως, που αναφέρει ο Λουκάς πρέπει να αποφασίσθηκε την περίοδο 12 π.Χ. έως 8 π.Χ. και να συνδέθηκε με το όνομα του Κυρήνιου αντί του Σατουρνίνου.Πιθανή δε είναι η άποψη η οποία δέχεται μεν επί Κυρηνίου την αρχή της απογραφής περί το 9 π.Χ., η πρακτική ολοκλήρωση της όμως, ιδιαίτερα στις περιοχές της Συρίας, Παλαιστίνης κ.λπ., πραγματοποιήθηκε από το διάδοχο του, Σατουρνίνο, έξαρχο της Συρίας από το 8-6 π.Χ. Αλλά η απογραφή συνέχιζε να ονομάζεται "απογραφή Κυρηνίου" εξαιτίας σχετικού διατάγματος, και προς την οποία είναι σύμφωνο το σχετικό κείμενο του Λουκά. Δεν πρέπει δε να αποκλείστεί η συνύπαρξη δύο έξαρχων σε κάποια περιοχή, σύμφωνα με πρακτική της εποχής εκείνης, ιδιαίτερα κατά την περίοδο διαδοχής, για ενημέρωση και ομαλή μεταβίβαση της εξουσίας. Μπορεί έτσι να υποτεθεί ότι κατά τη χρονική περίοδο μεταξύ των ετών 8-6 π.Χ., κατά τό σύστημα της συνδιοίκησης υπάρχουν στην εξαρχία της Συρίας δύο αξιωματούχοι, ο Κυρήνιος και ο Σατουρνίνος, εκδοχή που προσφέρει μία ακόμη λύση στο πρόβλημα της απογραφής. Και στις δύο  απογραφές ηγεμόνευε ο Κυρήνιος. Στην πρώτη απογραφή ως  ηγεμόνας, στη δεύτερη ως Λεγάτος. Το 1828 βρέθηκε στη Ρώμη επιγραφή, που ανέφερε ότι ο Κυρήνιος υπήρξε δύο φορές κυβερνήτης της Συρίας (J.P. Free, Archaeology and Bible History, σελ. 286) ο δε Ράμσεϋ βρήκε πριν από τον Α΄ Παγκ. Πόλεμο μια επιγραφή στην Αντιόχεια της Πισιδίας, που επιβεβαίωνε τις δύο διοικητικές περιόδους του Κυρηνίου.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΟΡΤΑΖΟΝΤΑΙ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ;

            Διάφοροι αιρετικοί ισχυρίζονται ότι δεν πρέπει να εορτάζουμε τα Χριστούγεννα διότι ο Ιησούς και οι πρώτοι Χριστιανοί δεν εόρταζαν Χριστούγεννα και γενέθλια και ούτε η Αγία Γραφή μας λέγει πότε γεννήθηκε ο Ιησούς.

            Οι αιρετικοί, πιστοί στην τακτική τους, ανακατεύουν την αλήθεια με το ψεύδος και συκοφαντούν τις πρακτικές της Εκκλησίας. Είναι αλήθεια ότι η Γραφή δεν μας λέγει πότε γεννήθηκε ο Ιησούς. Είναι αλήθεια ότι οι Εβραίοι δεν εόρταζαν γενέθλια. Είναι όμως ψεύδος ότι η Χριστιανοί δεν εόρταζαν τα Χριστούγεννα !Οι αρχαίοι Χριστιανοί εόρταζαν τα Χριστούγεννα την 6^ηΙανουαρίου μαζί με την Βάπτιση του Ιησού.

« καὶ ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου ἐπέστη αὐτοῖς καὶ δόξα Κυρίου περιέλαμψεν αὐτούς, καὶ ἐφοβήθησαν φόβον μέγαν.  καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ ἄγγελος· μὴ φοβεῖσθε·ἰδοὺ γὰρ εὐαγγελίζομαι ὑμῖν χαρὰν μεγάλην, ἥτις ἔσται παντὶ τῷ λαῷ,  ὅτι ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον σωτήρ, ὅς ἐστι Χριστὸς Κύριος, ἐν πόλει Δαυΐδ. καὶ τοῦτο ὑμῖν τὸ σημεῖον· εὑρήσετε βρέφος ἐσπαργανωμένον, κείμενον ἐν φάτνῃ. καὶ ἐξαίφνηςἐγένετο σὺν τῷ ἀγγέλῳ πλῆθος στρατιᾶς οὐρανίου αἰνούντων τὸν Θεὸν καὶ λεγόντων·  δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία. καὶ ἐγένετο ὡς ἀπῆλθον ἀπ᾿ αὐτῶν εἰς τὸν οὐρανὸν οἱ ἄγγελοι, καὶ οἱ ἄνθρωποι οἱ ποιμένες εἶπον πρὸς ἀλλήλους· διέλθωμεν δὴ ἕως Βηθλεὲμ καὶ ἴδωμεν τὸ ρῆμα τοῦτο τὸ γεγονός, ὃ ὁ Κύριος ἐγνώρισεν ἡμῖν.  καὶ ἦλθον σπεύσαντες, καὶ ἀνεῦρον τήν τε Μαριὰμ καὶ τὸν ᾿Ιωσὴφ καὶ τὸ βρέφος κείμενον ἐν τῇ φάτνῃ.  ἰδόντες δὲ διεγνώρισαν περὶ τοῦ ρήματος τοῦ λαληθέντος αὐτοῖς περὶ τοῦ παιδίου τούτου·  καὶ πάντες οἱ ἀκούσαντες ἐθαύμασαν περὶ τῶν λαληθέντων ὑπὸ τῶν ποιμένων πρὸς αὐτούς.  ἡ δὲ Μαριὰμ πάντα συνετήρει τὰ ρήματα ταῦτα συμβάλλουσα ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῆς. καὶὑπέστρεψαν οἱ ποιμένες δοξάζοντες καὶ αἰνοῦντες τὸν Θεὸν ἐπὶ πᾶσιν οἷς ἤκουσαν καὶ εἶδονκαθὼς ἐλαλήθη πρὸς αὐτούς» Λουκάς 2: 9- 20.

            Η Αγία Γραφή μας διδάσκει ότι είναι χαρμόσυνο γεγονός η Γέννηση του Σωτήρος και οι Άγγελοι εόρτασαν το γεγονός και οι ποιμένες επίσης. Οι αρνητές του εορτασμού της Γέννησης του Χριστού είναι αιρετικοί – θύματα του Διαβόλου. Δεικνύουν συμπεριφορά αντίθετη από τους Αγγέλους και τους ποιμένες ! Ορισμένοι δε αιρετικοί, όπως οι ψευδομάρτυρες του Ιεχωβά ούτε την Ανάσταση του Ιησού εορτάζουν αλλά εορτάζουν τον θάνατο του Ιησού μόνο !!! Διαβολάνθρωποι πραγματικοί…

Ο ΜΗΝΑΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

            Εδώ θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε το εξής σημαντικό : Άλλο πράγμα είναι το γεγονός της Γεννήσεως του Ιησού και άλλο πράγμα το πότε η Εκκλησία όρισε την εορτή των Χριστουγέννων.

            Προηγουμένως είπαμε ότι οι πρώτοι Χριστιανοί εόρταζαν τα Χριστούγεννα στις 6 Ιανουαρίου μαζί με την Βάπτιση. Αυτό συνέβη διότι η Εκκλησία τιμούσε τα γεγονότα αυτά για τα οποία όμως η Γραφή δεν αναφέρει πότε συνέβησαν. Ακόμη και για την εορτή του Πάσχα που οι πρώτοι Χριστιανοί την εόρταζαν ως σταθερή και όχι κινητη εορτή, η Εκκλησία όρισε τελικά η εορτή του Πάσχα να εορτάζεται ως κινητή εορτή παρόλο που είναι γνωστή η ημερομηνία της Αναστάσεως του Ιησού Χριστού (16 του μηνός Αβίβ ή Νισάν σύμφωνα με το Εβραϊκό ημερολόγιο) και παρόλο που η αρχαία Εκκλησία εόρταζε το Χριστιανικό Πάσχα μαζί με τους Εβραίους την 14 Αβίβ/ Νισάν. Στην Εκκλησία σημασία έχουν τα γεγονότα και η τιμή προς αυτά και όχι οι ημερομηνίες… Ακουέτωσαν αυτά και οι σχισματικοί παλαιοημερολογήτες !  Η Εκκλησία ως οδηγούμενη εις πάσαν την αλήθεια υπό του Αγίου Πνεύματος, ως στύλος και εδραίωμα της αληθείας ( Α Τιμόθεο 3:15), έχει την εξουσία να ορίζει και να μεταθέτει εορτές - « ἡμέρας παρατηρεῖσθε καὶ μῆνας καὶ καιροὺς καὶ ἐνιαυτούς!  φοβοῦμαι ὑμᾶς μήπως εἰκῆ κεκοπίακα εἰς ὑμᾶς» Γαλάτας 4:10-11.

Η ΑΙΡΕΤΙΚΗ ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ

            Ορισμένοι πολέμιοι της Εκκλησίας και της εορτής των Χριστουγέννων, χρησιμοποιούν την εξής τακτική ενάντια στην 25^ηΔεκεμβρίου ως ημέρας εορτής της Γέννησης του Ιησού :

Η Γραφή, λέγουν ψευδόμενοι, προσδιορίζει τον μήνα Οκτώβριο ως μήνα της  Γέννησης του Ιησού, συνεπώς το να εορτάζονται τα Χριστούγεννα 25 Δεκεμβρίου είναι λάθος !  

Η αιρετική αυτή διαστροφή της Γραφής αποσκοπεί να παραπλανήσει τους αφελείς ως προς την ορθότητα του ορισμού από την Εκκλησία της 25^ηςΔεκεμβρίου ως ημέρας εορτασμού της Γέννησης. Επαναλαμβάνουμε όμως ότι η Εκκλησία δίνει σημασία στα εορταζόμενα γεγονότα και όχι στις ημερομηνίες. Αν η Γραφή προσδιόριζε την Γέννηση τον Οκτώβριο θα το γνώριζαμε όχι μόνο εμείς αλλά και οι αρχαίοι Χριστιανοί που εόρταζαν την 6^ηΙανουαρίου. Επίσης οι αιρετικοί που επικαλούνται την δήθεν διδασκαλία για Οκτώβριο δεν τιμούν καθόλου τα Χριστούγεννα. Δηλαδή ούτε τον Οκτώβριο τιμούν την Γέννηση του Χριστού !!! Τόσο αντιφατικοί και υποκριτές είναι !

Η ΑΙΡΕΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ

            Οι Αιρετικοί αναφέρουν τα εξής ευλογοφανή εκ πρώτης όψεως , πλην έωλα επιχειρήματα….

« ᾿Εγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις ῾Ηρῴδου τοῦ βασιλέως τῆς ᾿Ιουδαίαςἱερεύςτις ὀνόματι Ζαχαρίας ἐξἐφημερίας ᾿Αβιά» Λουκάς 1:5

« ᾿Εγένετο δὲἐν τῷ ἱερατεύειν αὐτὸν ἐν τῇ τάξει τῆς ἐφημερίας αὐτοῦἔναντι τοῦ Θεοῦ» Λουκάς 1:8

« καὶ ἐγένετοὡς ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι τῆς λειτουργίας αὐτοῦ, ἀπῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ.  Μετὰ δὲ ταύτας τὰς ἡμέρας συνέλαβεν ᾿Ελισάβετ ἡ γυνὴ αὐτοῦ» Λουκάς 1:23-24

« ᾿Εν δὲτῷ μηνὶ τῷ ἕκτῳἀπεστάλη ὁ ἄγγελος Γαβριὴλ ὑπὸ τοῦ Θεοῦ εἰς πόλιν τῆς Γαλιλαίας, ᾗ ὄνομα Ναζαρέτ,  πρὸς παρθένον μεμνηστευμένην ἀνδρί, ᾧ ὄνομα ᾿Ιωσήφ, ἐξ οἴκου Δαυΐδ, καὶ τὸ ὄνομα τῆς παρθένου Μαριάμ» Λουκάς 1 :26-27

« καὶ ἰδοὺ ᾿Ελισάβετ ἡ συγγενής σου καὶ αὐτὴ συνειληφυῖα υἱὸν ἐν γήρει αὐτῆς, καὶ οὗτοςμὴν ἕκτος ἐστὶν αὐτῇτῇ καλουμένῃ στείρᾳ» Λουκάς 1: 36

« ῎Εμεινε δὲ Μαριὰμ σὺν αὐτῇ ὡσεὶμῆνας τρεῖςκαὶ ὑπέστρεψεν εἰς τὸν οἶκον αὐτῆς.Τῇ δὲ ᾿Ελισάβετ ἐπλήσθη ὁ χρόνος τοῦ τεκεῖν αὐτήν, καὶ ἐγέννησεν υἱόν» Λουκάς 1:56-57

            Σύμφωνα με τα ανωτέρω, η γέννηση του Ιησού συσχετίζεται με την γέννηση του Ιωάννου του Βαπτιστή διότι η ηλικιακή διαφορά των δύο είναι 6 μήνες (ο Ιωάννης είναι 6 μήνες μεγαλύτερος του Ιησού) . Η δε σύλληψη του Ιωάννου και η έπειτα από 9 μήνες γέννηση του συσχετίζεται από τους αιρετικούς με την λήξη της εφημερίας του πατρός του Ζαχαρία στον Ναό. Δηλαδή αμέσως μετά την λήξη της εφημερίας του Ζαχαρία στον Ναό έγινε η σύλληψη του Ιωάννη, 6 μήνες αργότερα έγινε η σύλληψη του Ιησού, 9 μήνες μετά το τέλος της εφημερίας του Ζαχαρία γεννήθηκε ο Ιωάννης και 6 μήνες αργότερα , δηλαδή 15 μήνες μετά το τέλος της εφημερίας του Ζαχαρια στον Ναό γεννήθηκε ο Ιησούς. Αν λοιπόν προσδιοριστεί  το τέλος της εφημερίας του Ζαχαρία στον Ναό του Σολομώντα προσδιορίζεται και η γέννηση του Ιησού Χριστού !

ΟΙ 24 ΕΦΗΜΕΡΙΕΣ ΤΩΝ ΙΕΡΕΩΝ

« καὶ ἐξῆλθεν ὁ κλῆρος ὁ πρῶτος τῷ ᾿Ιωαρίμ, τῷ ᾿Ιεδίᾳ ὁ δεύτερος,  τῷ Χαρὶβ ὁ τρίτος, τῷ Σεωρὶμ ὁ τέταρτος,  τῷ Μελχίᾳ ὁ πέμπτος, τῷ Μεϊαμὶν ὁ ἕκτος,  τῷ Κὼς ὁ ἕβδομος,τῷ ᾿Αβίᾳ ὁ ὄγδοος,  τῷ ᾿Ιησοῦ ὁ ἔνατος, τῷ Σεχενίᾳ ὁ δέκατος,  τῷ ᾿Ελιαβὶ ὁ ἑνδέκατος, τῷ ᾿Ιακὶμ ὁ δωδέκατος, τῷ ᾿Οπφᾷ ὁ τρισκαιδέκατος, τῷ ᾿Ιεσβαὰλ ὁ τεσσαρεσκαιδέκατος,  τῷ Βελγᾷ ὁ πεντεκαιδέκατος, τῷ ᾿Εμμὴρ ὁ ἑκκαιδέκατος, τῷ Χηζὶν ὁ ἑπτακαιδέκατος, τῷ ᾿Αφεσὴ ὁ ὀκτωκαιδέκατος,  τῷ Φεταίᾳ ὁ ἐννεακαιδέκατος, τῷ ᾿Εζεκὴλ ὁ εἰκοστός,  τῷ ᾿Αχὶμ ὁ εἷς καὶ εἰκοστός, τῷ Γαμοὺλ ὁ δεύτερος καὶ εἰκοστός,  τῷ ᾿Αδαλλαὶ ὁ τρίτος καὶ εἰκοστός, τῷ Μαασαὶ ὁ τέταρτος καὶ εἰκοστός.  αὕτη ἡ ἐπίσκεψις αὐτῶν κατὰ τὴν λειτουργίαν αὐτῶν τοῦ εἰσπορεύεσθαι εἰς οἶκον Κυρίου κατὰ τὴν κρίσιν αὐτῶν διὰ χειρὸς ᾿Ααρὼν πατρὸς αὐτῶν, ὡς ἐνετείλατο Κύριος ὁ Θεὸς ᾿Ισραήλ» Α Παραλειπομένων/ Α Χρονικών 24:7-19

            Η κάθε εφημερία λειτουργούσε για μία εβδομάδα από Σάββατο σε Σάββατο μέχρι της εξαντλήσεως των 24 εφημεριών και κατόπιν άρχιζαν από την αρχή. Υπήρχαν τρείς εβδομάδες κατά την διάρκεια του έτους που λειτουργούσαν όλες οι εφημερίες μαζί (Άζυμα, Πεντηκοστή, Σκηνοπηγία) – « τρεῖς καιροὺς τοῦ ἐνιαυτοῦ ὀφθήσεται πᾶν ἀρσενικόν σου ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ἐν τῷ τόπῳ, ᾧ ἐὰν ἐκλέξηται αὐτὸν Κύριος, ἐν τῇ ἑορτῇ τῶν ἀζύμων καὶ ἐν τῇ ἑορτῇ τῶν ἑβδομάδων καὶ ἐν τῇ ἑορτῇ τῆς σκηνοπηγίας» Δευτερονόμιο 16:16. Οι εφημερίες άρχιζαν με την αρχή του έτους, δηλαδή με τον πρώτο μήνα του Εβραϊκού ημερολογίου , τον μήνα Αβίβ/ Νισάν.

Σύμφωνα με τα παραπάνω που παραθέτουν οι αιρετικοί έχουμε τα εξής:

Ο Ζαχαρίας ο πατέρας του Ιωάννου ανήκει στην εφημερία Αβιά που είναι η 8^ηκατά σειρά στην διαδοχή των εφημεριών. Όμως υπάρχουν και οι εορτές των Αζύμων και της Πεντηκοστής που όλοι οι Ιερείς ήταν παρόντες στον Ναό. Σύμφωνα λοιπόν με τους αιρετικούς υπολογισμούς η εφημερία Αβιά ιεράτευε την 10^ηεβδομάδα από την αρχή του έτους (1^ηΝισάν) δηλαδή την δεύτερη εβδομάδα του μηνός Σιβάν.

 

 

ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΩΝ

            Οι Αιρετικοί ξεχνούν ότι το ημερολόγιο των Εβραίων είναι Σεληνιακό και όχι Ηλιακό. Αυτό αποτελεί το μεγαλύτερο λάθος στους παραπάνω υπολογισμούς που κάνουν. Ο υπολογισμός τους έχει στην πραγματικότητα αρκετά λάθη αλλά εδώ θα αναφερθούμε στο πλέον σπουδαίο που κονιορτοποιεί πλήρως το αιρετικό οικοδόμημα. Σύμφωνα με τους αιρετικούς οι εφημερίες διαδέχονται η μία την άλλη ανά εβδομάδα μέχρι να τελειώσουν και οι 24. Κατόπιν επαναλαμβάνεται η ίδια διαδοχή άλλη μία φορά στο ίδιο έτος. Λαμβανομένου υπόψιν και των τριών εβδομάδων που όλοι οι Ιερείς είναι παρόντες στον Ναό, καταλήγουμε στο εξής: Κάθε εφημερία λειτουργεί στον Ναό μόνη της δύο φορές τον χρόνο συν άλλες τρείς φορές μαζί με τις υπόλοιπες. Οι αιρετικοί δεν μας εξηγούν γιατί η θεωρούν ότι η σύλληψη του Ιωάννη του Βαπτιστή έλαβε χώρα αμέσως μετά το τέλος της πρώτης φοράς που η 8^ηεφημερία του Αβιά τελείωσε και όχι όταν τελείωσε η ίδια εφημερία για δεύτερη φορά το ίδιο έτος (αφού κάθε εφημερία δύο φορές υπηρετούσε στον Ναό κάθε έτος μόνη της – αφήνουμε στην άκρη τις τρείς φορές που υπηρετούσε μαζί με τις άλλες). Μερικοί ισχυρίζονται (αλλάζοντας λίγο τον αιρετικό συλλογισμό) ,ότι η κάθε εφημερία υπηρετούσε συνεχόμενες δύο εβδομάδες ! Πράγμα αυθαίρετο και αναπόδεικτο…

            Όμως όπως είπαμε το σπουδαίο λάθος των αιρετικών είναι ότι έχουν άγνοια του Εβραϊκού ημερολογίου το οποίο είναι Σεληνιακό. Επειδή ως γνωστόν το Σεληνιακό έτος είναι μικρότερο του Ηλιακού μερικές ημέρες αυτό έχει σαν αποτέλεσμα οι Εβραίοι να διορθώνουν σε τακτά διαστήματα το ημερολόγιό τους με έναν εμβόλιμο μήνα που ονομάζεται ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΑΔΑΡ (Βε Αδάρ). Σύμφωνα με την διόρθωση αυτή σε έναν κύκλο 19 ετών τα 12 έτη έχουν 12 μήνες το κάθε ένα και τα 7 έτη έχουν 13 μήνες το κάθε ένα. Ο κύκλος αυτός ονομάζεται Μετωνικός κύκλος.

            Αυτό με άλλα λόγια σημαίνει ότι εφόσον κάποια έτη το Εβραϊκό ημερολόγιο έχει 13 και όχι 12 μήνες, τότε εφόσον η σειρά διαδοχής των εφημεριών δεν άλλαζε (όπως και οι αιρετικοί παραδέχονται), ο πρώτος μήνας κάθε έτους (Νισάν) δεν άρχιζε με την ίδια εφημερία πάντα. Οπότε δεν ξέρουμε πότε η εφημερία του Αβιά υπηρετούσε στον Ναό. Οι εφημερίες δηλαδή έκαναν κύκλο και δεν ήταν σε σταθερά χρονικά διαστήματα όπως αφελώς νομίζουν ή θέλουν να παρουσιάσουν οι διαστροφείς της Γραφής ! Δεν μπορεί να προσδιοριστεί η χρονική περίοδος της εφημερίας Αβιά, ούτε συνεπώς η σύλληψη του Ιωάννου, ούτε η σύλληψη και γένηση του Ιησού Χριστού. Ο μήνας Βε Αδάρ τινάζει στον αέρα τον αιρετικό υπολογισμό !!!

πηγή

Ο ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΔΕΙΠΝΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΚΟΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ

Ο  ΜΥΣΤΙΚΟΣ  ΔΕΙΠΝΟΣ

ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΚΟΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ

ΣΑΛΤΑΟΥΡΑΣ  ΧΡΗΣΤΟΣ

  Στην παρούσα μελέτη θα εξετάσουμε τις διάφορες κακοδιδασκαλίες των αιρετικών σχετικά με το τελευταίο Δείπνο του Ιησού Χριστού με τους μαθητές του.

Η ΑΙΡΕΤΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΑΖΥΜΟΥ ΑΡΤΟΥ

            Πολλοί αιρετικοί, (κυρίως προερχόμενοι από την πανσπερμία της Διαμαρτυρήσεως), ισχυρίζονται ότι ο Ιησούς Χριστός στο τελευταίο του Δείπνο έφαγε Νομικό Πάσχα και συνεπώς έκανε χρήση ΑΖΥΜΟΥ άρτου.

            Η Ορθοδοξία διδάσκει ότι ο Ιησούς δεν έφαγε Νομικό Πάσχα στο τελευταίο του Δείπνο αλλά συνέστησε το ΚΑΙΝΟ ΠΑΣΧΑ, το Μυστήριο της Θείας Κοινωνίας.  Για να καταλάβουμε το λάθος των αιρετικών και το μέγεθος της διαστροφής της αληθείας εκ μέρους των, απαιτείται να δούμε πολύ προσεκτικά αρκετά ζητήματα.

Η    ΗΜΕΡΑ   ΣΤΗΝ   ΑΓΙΑ   ΓΡΑΦΗ

Σύμφωνα με την Αγία Γραφή η ημέρα αρχίζει με την Δύση του Ηλίου και τελειώνει με την επόμενη Δύση. Παράδειγμα:

« Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων·  καὶτῇ δεκάτῃτοῦ μηνὸς τοῦ ἑβδόμου τούτουἡμέρα ἐξιλασμοῦ, κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν, καὶ ταπεινώσετε τάς ψυχὰς ὑμῶν, καὶ προσάξετε ὁλοκαύτωμα τῷ Κυρίῳ.  πᾶν ἔργον οὐ ποιήσετε ἐναὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ· ἔστι γὰρἡμέρα ἐξιλασμοῦ αὕτηὑμῖν, ἐξιλάσασθαι περὶ ὑμῶν ἔναντι Κυρίου τοῦ Θεοῦ ὑμῶν.  πᾶσα ψυχή, ἥτις μὴ ταπεινωθήσεται ἐναὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ, ἐξολοθρευθήσεται ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτῆς.  καὶ πᾶσα ψυχή, ἥτις ποιήσει ἔργον ἐναὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ, ἀπολεῖται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτῆς.  πᾶν ἔργον οὐ ποιήσετε· νόμιμον αἰώνιον εἰς τὰς γενεὰς ὑμῶν ἐν πάσαις κατοικίαις ὑμῶν.  σάββατα σαββάτων ἔσται ὑμῖν, καὶ ταπεινώσετε τὰς ψυχὰς ὑμῶν·ἀπὸ ἐνάτης τοῦ μηνός, ἀπὸ ἑσπέρας ἕως ἑσπέρας σαββατιεῖτε τὰ σάββατα ὑμῶν» Λευϊτικό 23: 26-32

Σύμφωνα με την Αγία Γραφή η  ημέρα του Εξιλασμού εορτάζονταν την 10^ηημέρα του Εβδόμου μηνός. Η εορτή αυτή είχε διάρκεια ΜΙΑΣ ημέρας (10^ητου Εβδόμου μηνός)  και άρχιζε από το εσπέρας της 9^ηςτου μηνός και τελείωνε το εσπέρας της 10^ηςτου μηνός . Η εορτή κρατούσε ΜΙΑ ημέρα από εσπέρας έως εσπέρας. Το εσπέρας δηλαδή με το οποίο τελείωνε η 9^ητου μηνός άρχιζε η 10^ητου μηνός. Κάθε ημέρα αρχίζει με το εσπέρας και τελειώνει με το εσπέρας. Το εσπέρας με το οποίο αρχίζει μία ημέρα είναι ταυτόχρονα το εσπέρας με το οποίο τελειώνει η προηγούμενη της. Το επόμενο εσπέρας, με το οποίο τελειώνει μία ημέρα είναι ταυτόχρονα το εσπέρας με το οποίο αρχίζει η επόμενή της. Δηλαδή μία ημέρα ορίζεται ως το χρονικό διάστημα από ένα εσπέρας έως το επόμενο. Αυτό συγκρατείστε το στο μυαλό σας.

ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΙΔΙΚΟ ΣΑΒΒΑΤΟ

            Στην Αγία Γραφή γίνεται διάκριση ανάμεσα στα Εβδομαδιαία Σάββατα και στα Ειδικά Σάββατα.

Εβδομαδιαίο Σάββατο : « ἓξ ἡμέρας ποιήσεις ἔργα,τῇ δὲ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ σάββατα ἀνάπαυσις κλητὴ ἁγία τῷ Κυρίῳ· πᾶν ἔργον οὐ ποιήσεις, σάββατα ἐστι τῷ Κυρίῳ ἐν πάσῃ κατοικίᾳ ὑμῶν» Λευιτικό 23:3

Ειδικό Σάββατο : « καὶτῇ δεκάτῃ τοῦ μηνὸςτοῦ ἑβδόμου τούτουἡμέρα ἐξιλασμοῦ, κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν…..  πᾶν ἔργον οὐ ποιήσετε ἐν αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ……  σάββατα σαββάτων ἔσται ὑμῖν, καὶ ταπεινώσετε τὰς ψυχὰς ὑμῶν·ἀπὸ ἐνάτης τοῦ μηνός, ἀπὸ ἑσπέρας ἕως ἑσπέρας σαββατιεῖτε τὰ σάββατα ὑμῶν» Λευϊτικό 23:27-28,32

            Η ημέρα του Εξιλασμού που εορτάζονταν σε σταθερή ημερομηνία είναι Ειδικό Σάββατο όχι εβδομαδιαίο. Αυτό σημαίνει ότι η 10^ηημέρα του εβδόμου μηνός δεν πέφτει πάντα ημέρα Σάββατο αλλά μπορεί να είναι μία οποιαδήποτε ημέρα της εβδομάδος και όχι απαραιτήτως η έβδομη ημέρα της εβδομάδος. Αν ένα Ειδικό Σάββατο έπεφτε ημέρα Σάββατο, τότε ονομάζονταν Μεγάλο ή διπλό Σάββατο- « Οἱ οὖν ᾿Ιουδαῖοι, ἵνα μὴ μείνῃ ἐπὶ τοῦ σταυροῦ τὰ σώματα ἐν τῷσαββάτῳ, ἐπεὶ παρασκευὴ ἦν·ἦν γὰρ μεγάλη ἡ ἡμέρα ἐκείνη τοῦ σαββάτου· ἠρώτησαν τὸν Πιλᾶτον ἵνα κατεαγῶσιν αὐτῶν τὰ σκέλη, καὶ ἀρθῶσιν» Ιωάννης 19:31

ΤΟ ΝΟΜΙΚΟ ΠΑΣΧΑ  ΚΑΙ Η ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΑΖΥΜΩΝ

«Είπε δὲ Κύριος πρὸς Μωυσῆν καὶ ᾿Ααρὼν ἐν γῇ Αἰγύπτου λέγων.  ὁ μὴν οὗτος ὑμῖν ἀρχὴ μηνῶν, πρῶτός ἐστιν ὑμῖν ἐν τοῖς μησὶ τοῦ ἐνιαυτοῦ.  λάλησον πρὸς πᾶσαν συναγωγὴν υἱῶν ᾿Ισραὴλ λέγων· τῇ δεκάτῃ τοῦ μηνὸς τούτου λαβέτωσαν ἕκαστος πρόβατον κατ᾿ οἴκους πατριῶν, ἕκαστος πρόβατον κατ᾿ οἰκίαν.  ἐὰν δὲ ὀλιγοστοὶ ὦσιν ἐν τῇ οἰκίᾳ, ὥστε μὴ εἶναι ἱκανοὺς εἰς πρόβατον, συλλήψεται μεθ᾿ ἑαυτοῦ τὸν γείτονα τὸν πλησίον αὐτοῦ κατὰ ἀριθμὸν ψυχῶν· ἕκαστος τὸ ἀρκοῦν αὐτῷ συναριθμήσεται εἰς πρόβατον.  πρόβατον τέλειον, ἄρσεν, ἐνιαύσιον ἔσται ὑμῖν· ἀπὸ τῶν ἀρνῶν καὶ τῶν ἐρίφων λήψεσθε.  καὶ ἔσται ὑμῖν διατετηρημένον ἕως τῆςτεσσαρεσκαιδεκάτης τοῦ μηνὸςτούτου,καὶ σφάξουσιν αὐτὸπᾶν τὸ πλῆθος συναγωγῆς υἱῶν ᾿Ισραὴλπρὸς ἑσπέραν.  καὶ λήψονται ἀπὸ τοῦ αἵματος καὶ θήσουσιν ἐπὶ τῶν δύο σταθμῶν καὶ ἐπὶ τὴν φλιὰν ἐν τοῖς οἴκοις, ἐν οἷς ἐὰν φάγωσιν αὐτὰ ἐν αὐτοῖς,  καὶ φάγονται τὰ κρέα τῇ νυκτὶ ταύτῃ· ὀπτὰ πυρὶ καὶ ἄζυμα ἐπὶ πικρίδων ἔδονται. οὐκ ἔδεσθε ἀπ᾿ αὐτῶν ὠμὸν οὐδὲ ἡψημένον ἐν ὕδατι, ἀλλ᾿ ἢ ὀπτὰ πυρί, κεφαλὴν σὺν τοῖς ποσὶ καὶ τοῖς ἐνδοσθίοις.  οὐκ ἀπολείψετε ἀπ᾿ αὐτοῦ ἕως πρωΐ καὶ ὀστοῦν οὐ συντρίψετε ἀπ᾿ αὐτοῦ· τὰ δὲ καταλειπόμενα ἀπ᾿ αὐτοῦ ἕως πρωΐ ἐν πυρὶ κατακαύσετε.  οὕτω δὲ φάγεσθε αὐτό· αἱ ὀσφύες ὑμῶν περιεζωσμέναι, καὶ τὰ ὑποδήματα ἐν τοῖς ποσὶν ὑμῶν, καὶ αἱ βακτηρίαι ἐν ταῖς χερσὶν ὑμῶν· καὶ ἔδεσθε αὐτὸ μετὰ σπουδῆς· πάσχα ἐστὶ Κυρίῳ.  καί διελεύσομαι ἐν γῇ Αἰγύπτῳ ἐν τῇ νυκτὶ ταύτῃ καὶ πατάξω πᾶν πρωτότοκον ἐν γῇ Αἰγύπτῳ ἀπὸ ἀνθρώπου ἕως κτήνους καὶ ἐν πᾶσι τοῖς θεοῖς τῶν Αἰγυπτίων ποιήσω τὴν ἐκδίκησιν· ἐγὼ Κύριος.  καὶ ἔσται τὸ αἷμα ὑμῖν ἐν σημείῳ ἐπὶ τῶν οἰκιῶν, ἐν αἷς ὑμεῖς ἐστε ἐκεῖ, καὶ ὄψομαι τὸ αἷμα καὶ σκεπάσω ὑμᾶς, καὶ οὐκ ἔσται ἐν ὑμῖν πληγὴ τοῦ ἐκτριβῆναι, ὅταν παίω ἐν γῇ Αἰγύπτῳ.  καὶ ἔσται ἡ ἡμέρα ὑμῖν αὕτη μνημόσυνον· καὶ ἑορτάσετε αὐτὴν ἑορτὴν Κυρίῳ εἰς πάσας τὰς γενεὰς ὑμῶν· νόμιμον αἰώνιον ἑορτάσετε αὐτήν.  ἑπτὰ ἡμέρας ἄζυμα ἔδεσθε, ἀπὸ δὲ τῆς ἡμέρας τῆς πρώτης ἀφανιεῖτε ζύμην ἐκ τῶν οἰκιῶν ὑμῶν· πᾶς ὃς ἂν φάγῃ ζύμην, ἐξολοθρευθήσεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐξ ᾿Ισραὴλ ἀπὸ τῆς ἡμέρας τῆς πρώτης ἕως τῆς ἡμέρας τῆς ἑβδόμης.  καὶ ἡ ἡμέρα ἡ πρώτη κληθήσεται ἁγία, καὶ ἡ ἡμέρα ἡ ἑβδόμη κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν· πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε ἐν αὐταῖς, πλὴν ὅσα ποιηθήσεται πάσῃ ψυχῇ, τοῦτο μόνον ποιηθήσεται ὑμῖν. καὶ φυλάξετε τὴν ἐντολὴν ταύτην· ἐν γὰρ τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ ἐξάξω τὴν δύναμιν ὑμῶν ἐκ γῆς Αἰγύπτου, καὶ ποιήσετε τὴν ἡμέραν ταύτην εἰς γενεὰς ὑμῶν νόμιμον αἰώνιον.  ἐναρχόμενοι τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τοῦ πρώτου ἀφ᾿ ἑσπέρας ἔδεσθε ἄζυμα ἕως ἡμέρας μιᾶς καὶ εἰκάδος τοῦ μηνός, ἕως ἑσπέρας.  ἑπτὰ ἡμέρας ζύμη οὐχ εὑρεθήσεται ἐν ταῖς οἰκίαις ὑμῶν·πᾶς ὃς ἂν φάγῃ ζυμωτόν, ἐξολοθρευθήσεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ συναγωγῆς ᾿Ισραήλ, ἔν τε τοῖς γειώραις καὶ αὐτόχθοσι τῆς γῆς·  πᾶν ζυμωτὸν οὐκ ἔδεσθε, ἐν παντὶ δὲ κατοικητηρίῳ ὑμῶν ἔδεσθε ἄζυμα. ᾿Εκάλεσε δὲ Μωυσῆς πᾶσαν γερουσίαν υἱῶν ᾿Ισραὴλ καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· ἀπελθόντες λάβετε ὑμῖν αὐτοῖς πρόβατον κατὰ συγγενείας ὑμῶν καὶ θύσατε τὸ πάσχα.  λήψεσθε δὲ δέσμην ὑσσώπου, καὶ βάψαντες ἀπὸ τοῦ αἵματος τοῦ παρὰ τὴν θύραν καθίξετε τῆς φλιᾶς καὶ ἐπ᾿ ἀμφοτέρων τῶν σταθμῶν ἀπὸ τοῦ αἵματος, ὅ ἐστι παρὰ τὴν θύραν·ὑμεῖς δὲ οὐκ ἐξελεύσεσθε ἕκαστος τὴν θύραν τοῦ οἴκου αὐτοῦ ἕως πρωΐ.  καὶ παρελεύσεται Κύριος πατάξαι τοὺς Αἰγυπτίους καὶ ὄψεται τὸ αἷμα ἐπὶ τῆς φλιᾶς καὶ ἐπ᾿ ἀμφοτέρων τῶν σταθμῶν, καὶ παρελεύσεται Κύριος τὴν θύραν καὶ οὐκ ἀφήσει τὸν ὀλοθρεύοντα εἰσελθεῖν εἰς τὰς οἰκίας ὑμῶν πατάξαι.  καὶ φυλάξασθε τὸ ρῆμα τοῦτο νόμιμον σεαυτῷ, καὶ τοῖς υἱοῖς σου ἕως αἰῶνος.  ἐὰν δὲ εἰσέλθητε εἰς τὴν γῆν, ἣν ἂν δῷ Κύριος ὑμῖν, καθότι ἐλάλησε, φυλάξασθε τὴν λατρείαν ταύτην.  καὶ ἔσται ἐὰν λέγωσι πρὸς ὑμᾶς οἱ υἱοὶ ὑμῶν· τίς ἡ λατρεία αὕτη;  καὶ ἐρεῖτε αὐτοῖς·θυσία τὸ πάσχα τοῦτο Κυρίῳ, ὡς ἐσκέπασε τοὺς οἴκους τῶν υἱῶν ᾿Ισραὴλ ἐν Αἰγύπτῳ, ἡνίκα ἐπάταξε τοὺς Αἰγυπτίους, τοὺς δὲ οἴκους ἡμῶν ἐρρύσατο. καὶ κύψας ὁ λαὸς προσεκύνησε.  καὶ ἀπελθόντες ἐποίησαν οἱ υἱοὶ ᾿Ισραὴλ καθὰ ἐνετείλατο Κύριος τῷ Μωυσῇ καὶ ᾿Ααρών, οὕτως ἐποίησαν» Έξοδος 12: 1-28.

« ἐν τῷ πρώτῳ μηνὶ ἐν τῇτεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνός, ἀνὰ μέσον τῶν ἑσπερινῶν πάσχα τῷ Κυρίῳ.  καὶ ἐν τῇπεντεκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τούτου ἑορτὴ τῶν ἀζύμων τῷ Κυρίῳ· ἑπτὰ ἡμέρας ἄζυμα ἔδεσθε.  καὶ ἡμέρα ἡ πρώτη κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν, πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε·  καὶ προσάξετε ὁλοκαυτώματα τῷ Κυρίῳ ἑπτὰ ἡμέρας· καὶ ἡ ἡμέρα ἡ ἑβδόμη κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν, πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε» Λευϊτικό 23: 5-8

            Σύμφωνα με τα ανωτέρω, την 14^ηημέρα του Πρώτου μηνός «πρὸς ἑσπέραν» εσφάζετο ο Πασχάλιος Αμνός. Τι σημαίνει η φράση «πρὸς ἑσπέραν» ; Σημαίνει προς την Δύση του Ηλίου. Δηλαδή πριν την δύση του Ηλίου της 14^ηςημέρας που σημαίνει την αρχή της 15^ης. Η Γραφή έχει και την φράση « ἀνὰ μέσον τῶν ἑσπερινῶν». Δηλαδή η σφαγή του Αμνού εγίνετο το χρονικό διάστημα από την στιγμή που ο Ήλιος άρχιζε να κλίνει προς την Δύση από το μεσουράνημα έως την τελική Δύση του. Έτσι τελείωνε η εορτή της 14^ηςημέρας του Πρώτου μηνός (του μηνός Αβίβ / Νισάν). «θύσεις τὸ πάσχα ἑσπέρας πρὸς δυσμὰς ἡλίου» Δευτερονόμιον 16:6

            Η 15^ηημέρα του Πρώτου μηνός που άρχιζε με την Δύση του Ηλίου της 14^ηςαποτελούσε την πρώτη ημέρα της επταήμερης εορτής των ΑΖΥΜΩΝ. Ο Πασχάλιος Αμνός εσφάζετο πριν την Δύση-«πρὸς ἑσπέραν»-της 14^ης  ημέρας  που σηματοδοτούσε αυτή η Δύση την αρχή της 15^ης. Η βρώση του Αμνού που συνοδεύονταν με πικρά χόρτα και άζυμους άρτους γίνονταν  αυτή την νύχτα μετά δηλαδή το εσπέρας-  «καὶ φάγονται τὰ κρέατῇ νυκτὶ ταύτῃ· ὀπτὰ πυρὶ καὶἄζυμαἐπὶ πικρίδων ἔδονται». Η βρώση λοιπόν του Πασχάλιου Αμνού γίνονταν με την έναρξη της 15^ηςημέρας. Δηλαδή η σφαγή και η βρώση του Αμνού γίνονταν όχι την ίδια ημέρα, αλλά η σφαγή γίνονταν προς το τέλος της 14^ηςημέρας και η βρώση (μαζί με Άζυμα και πικρά χόρτα), στην αρχή της 15^ηςημέρας.

«ἐναρχόμενοι τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τοῦ πρώτουἀφ᾿ ἑσπέραςἔδεσθε ἄζυμα ἕως ἡμέρας μιᾶς καὶ εἰκάδος τοῦ μηνός, ἕως ἑσπέρας.  ἑπτὰ ἡμέρας ζύμη οὐχ εὑρεθήσεται ἐν ταῖς οἰκίαις ὑμῶν»

            Η φράση «ἐναρχόμενοι τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τοῦ πρώτου ἀφ᾿ ἑσπέρας ἔδεσθε ἄζυμα» δεν σημαίνει ότι την 14^ηημέρα έτρωγαν Άζυμα.Διότι τα Άζυμα τα έτρωγαν «ἀφ᾿ ἑσπέρας» από την Δύση δηλαδή του Ηλίου που σήμαινε την έναρξη της 15^ηςημέρας. Η φράση δηλαδή είναι όμοια με την φράση από το παράδειγμα της εορτής του Εξιλασμού που δώσαμε:  «ἀπὸ ἐνάτης τοῦ μηνός,ἀπὸ ἑσπέραςἕως ἑσπέρας σαββατιεῖτε τὰ σάββατα ὑμῶν» που αφορά την ημέρα του Εξιλασμού (10^ηημέρα του Εβδόμου μηνός). Το ειδικό Σάββατο του Εξιλασμού ήταν ΜΙΑ ημέρα – η 10η ημέρα του Έβδομου μηνός- η οποία άρχιζε «ἀπὸ ἑσπέρας» της 9^ηςημέρας του Εβδόμου μηνός. Έτσι και η ΕΠΤΑΗΜΕΡΗ εορτή των Αζύμων άρχιζε την 15^ηημέρα του Πρώτου μηνός «ἀφ᾿ ἑσπέρας» της 14^ηςημέρας και έληγε την εσπέρα της  21^ηςημέρας του Πρώτου μηνός.Τα Άζυμα τα έτρωγαν 7 ημέρες(15-21 του πρώτου μηνός)όχι 8 ημέρες(14-21 του Πρώτου μηνός)- «ἑπτὰ ἡμέρας ἄζυμα ἔδεσθε». Αυτό σημαίνει με άλλα λόγια ότιη εσπέρα από την οποία άρχιζε η βρώση των Αζύμων –«ἀφ᾿ ἑσπέρας ἔδεσθε ἄζυμα»- είναι η εσπέρα με την οποία τελείωνε η 14^ηημέρα και όχι η εσπέρα με την οποία άρχιζε !

            « ἐν τῷ πρώτῳ μηνὶ ἐν τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνός, ἀνὰ μέσον τῶν ἑσπερινῶν πάσχα τῷ Κυρίῳ.  καὶἐν τῇ πεντεκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τούτου ἑορτὴ τῶν ἀζύμων τῷ Κυρίῳ· ἑπτὰ ἡμέρας ἄζυμα ἔδεσθε. καὶ ἡμέρα ἡ πρώτη κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν, πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε·  καὶ προσάξετε ὁλοκαυτώματα τῷ Κυρίῳ ἑπτὰ ἡμέρας·καὶ ἡ ἡμέρα ἡ ἑβδόμη κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν, πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε» Λευϊτικό 23: 5-8

            Η πρώτη και η έβδομη ημέρα της επταήμερης εορτής των Αζύμων, (δηλαδή η 15^ηημέρα του Πρώτου μηνός και η 21^ηημέρα του ίδιου μήνα) είναι Ειδικά Σάββατα όπως η ημέρα του Εξιλασμού που είδαμε προηγουμένως.Να σημειωθεί παρακαλώ πολύ το Ειδικό Σάββατο της 15^ηςημέρας του Πρώτου μηνός.

ΚΡΙΣΙΜΟ ΣΗΜΕΙΟ

Επειδή ο Πασχάλιος Αμνός που σφάζονταν την 14^ηημέρα (Ημέρα του Πάσχα) τον έτρωγαν την αμέσως επόμενη ημέρα 15^η– πρώτη ημέρα από τις επτά ημέρες εορτής και  βρώσεως των Αζύμων- οι δύο εορτές, (Πάσχα- Άζυμα), έγιναν ΜΙΑ εορτή ! Δηλαδή το διάστημα των 8 ημερών (14-21 του Πρώτου μηνός) θεωρήθηκε μία ενιαία εορταστική περίοδος που ονομαζόνταν ΠΑΣΧΑ ή ΑΖΥΜΑ.

«Τῇ δὲ πρώτῃ τῶν ἀζύμωνπροσῆλθον οἱ μαθηταὶ τῷ ᾿Ιησοῦ λέγοντες αὐτῷ· ποῦ θέλεις ἑτοιμάσωμέν σοι φαγεῖν τὸ πάσχα;» Ματθαίος 26:17

«Καὶ τῇ πρώτῃ ἡμέρᾳ τῶν ἀζύμων, ὅτε τὸ πάσχα ἔθυον, λέγουσιν αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ· ποῦ θέλεις ἀπελθόντες ἑτοιμάσωμεν ἵνα φάγῃς τὸ πάσχα;» Μάρκος 14:12

«Ηγγιζε δὲἡ ἑορτὴ τῶν ἀζύμων ἡ λεγομένη πάσχα» Λουκάς 22:1

«῏Ηλθε δὲἡ ἡμέρα τῶν ἀζύμων, ἐν ᾗ ἔδει θύεσθαι τὸ πάσχα» Λουκάς 22:7

Όπως βλέπουμε ως  «πρώτῃ ἡμέρᾳ τῶν ἀζύμων» και «ἡμέρα τῶν ἀζύμων» ονομάζεται η ημέρα κατά την οποία «τὸ πάσχα ἔθυον». Το Πάσχα όμως εθύετο την 14^ηημέρα «προς εσπέραν» και όχι την 15^ηημέρα. Δηλαδή η φράση «πρώτῃ ἡμέρᾳ τῶν ἀζύμων, ὅτε τὸ πάσχα ἔθυον» αναφέρεται όχι στην πρώτη ημέρα βρώσης των Αζύμων (15^ητου μηνός Αβίβ/ Νισάν) αλλά στην πρώτη ημέρα της ενιαίας εορταστικής περιόδου του Πάσχα και των Αζύμων, δηλαδή στην 14^η  ημέρα του μηνός Αβίβ/ Νισάν προς το εσπέρας της οποίας «τὸ πάσχα ἔθυον»!Αυτό είναι το κρίσιμο σημείο της παρερμηνείας των αιρετικών. Ο λόγος επαναλαμβάνω, που οι δύο εορτές (Πάσχα- Άζυμα),  θεωρούνταν την εποχή του Χριστού ως ενιαία εορτή, είναι το ότι την ημέρα του Πάσχα (14^ηΝισάν), εθύετο ο Πασχάλιος Αμνός, ΠΡΙΝ την Δύση του Ηλίου και την ΝΥΧΤΑ που ακολουθούσε την Δύση, δηλαδή στην αρχή της 15^ηςΝισάν έτρωγαν τον Αμνό μαζί με Άζυμα.

ΕΦΑΓΕ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΝΟΜΙΚΟ ΠΑΣΧΑ ΣΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΟΥ ΔΕΙΠΝΟ ;;;

« ᾿Εκάλεσε δὲ Μωυσῆς πᾶσαν γερουσίαν υἱῶν ᾿Ισραὴλ καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· ἀπελθόντες λάβετε ὑμῖν αὐτοῖς πρόβατον κατὰ συγγενείας ὑμῶν καὶΘΥΣΑΤΕ ΤΟ ΠΑΣΧΑ. λήψεσθε δὲ δέσμην ὑσσώπου, καὶ βάψαντες ἀπὸ τοῦ αἵματος τοῦ παρὰ τὴν θύραν καθίξετε τῆς φλιᾶς καὶ ἐπ᾿ ἀμφοτέρων τῶν σταθμῶν ἀπὸ τοῦ αἵματος, ὅ ἐστι παρὰ τὴν θύραν· ὑμεῖς δὲΟΥΚ ΕΞΕΛΕΥΣΕΣΘΕ ΕΚΑΣΤΟΣ ΤΗΝ ΘΥΡΑΝ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥ ΑΥΤΟΥ ΕΩΣ ΠΡΩΪ» Έξοδος 12:21-22

« ᾿Εσθιόντων δὲ αὐτῶν λαβὼν ὁ ᾿Ιησοῦς τὸν ἄρτον καὶ εὐχαριστήσας ἔκλασε καὶ ἐδίδου τοῖς μαθηταῖς καὶ εἶπε· λάβετε φάγετε· τοῦτό ἐστι τὸ σῶμά μου· καὶ λαβὼν τὸ ποτήριον καὶ εὐχαριστήσας ἔδωκεν αὐτοῖς λέγων· πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες· τοῦτο γάρ ἐστι τὸ αἷμά μου τὸ τῆς καινῆς διαθήκης τὸ περὶ πολλῶν ἐκχυνόμενον εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν. …. Καὶ ὑμνήσαντεςΕΞΗΛΘΟΝεἰς τὸ ὄρος τῶν ἐλαιῶν.Τότε λέγει αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· πάντες ὑμεῖς σκανδαλισθήσεσθε ἐν ἐμοὶ ἐν τῇΝΥΚΤΙ ΤΑΥΤΗ, γέγραπται γάρ, πατάξω τὸν ποιμένα, καὶ διασκορπισθήσονται τὰ πρόβατα τῆς ποίμνης» Ματθαίος 26:26-31

 « καὶ λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· ἀμὴν λέγω σοι ὅτι σὺΣΗΜΕΡΟΝ ἐν τῇ ΝΥΚΤΙ ΤΑΥΤΗ ΠΡΙΝ ἢ δὶς ΑΛΕΚΤΟΡΑ ΦΩΝΗΣΑΙτρὶς ἀπαρνήσῃ με» Μάρκος 14:30

 « καὶ μετὰ τὸ ψωμίον τότε εἰσῆλθεν εἰς ἐκεῖνον ὁ σατανᾶς. λέγει οὖν αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· ὃ ποιεῖς, ποίησον τάχιον. τοῦτο δὲ οὐδεὶς ἔγνω τῶν ἀνακειμένων πρὸς τί εἶπεν αὐτῷ· τινὲς γὰρ ἐδόκουν, ἐπεὶ τὸ γλωσσόκομον εἶχεν ὁ ᾿Ιούδας, ὅτι λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς,ΑΓΟΡΑΣΟΝ ὧν χρείαν ἔχομεν ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗΝ, ἢ τοῖς πτωχοῖς ἵνα τι δῶ. λαβὼν οὖν τὸ ψωμίον ἐκεῖνος εὐθέωςΕΞΗΛΘΕΝ· ἦν δὲ ΝΥΞ» Ιωάννης 13:27-30

 Ο Ιησούς δεν έφαγε Νομικό Πάσχα στο τελευταίο Δείπνο με τους Μαθητές του. Συνεπώς ΔΕΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕ ΑΖΥΜΟ ΑΡΤΟ ΑΛΛΑ ΕΝΖΥΜΟ. Οι συμμετέχοντες στην βρώση του Νομικού Πάσχα δεν επιτρεπόνταν να βγούν πριν το ξημέρωμα από την οικία στην οποία βρίσκονταν. Ο Ιησούς όμως και οι Μαθητές και ο Ιούδας βγήκαν την νύχτα . Και αυτοί οι Ιουδαίοι που τον συνέλαβαν βγήκαν επίσης και τον βρήκαν στην ύπαιθρο. Κατά την νύχτα της βρώσεως του Νομικού Πάσχα δεν γίνονταν αγοραπωλησίες γιατί ήταν Ειδικό Σάββατο. Όμως οι Μαθητές νόμιζαν ότι ο Ιούδας θα πήγαινε για να αγοράσει πράγματα για την Εορτή. Άρα η Εορτή δεν είχε αρχίσει ακόμη. Οι αγορές για μία εορτή γίνονται πριν την εορτή, όχι όταν το δείπνο έχει τελειώσει και τα μαγαζιά είναι κλειστά λόγω Ειδικού Σαββάτου. ΤΗΝ ΝΥΧΤΑ ΕΚΕΙΝΗ ΛΟΙΠΟΝ ΔΕΝ ΕΟΡΤΑΖΟΝΤΑΝ ΤΟ ΝΟΜΙΚΟ ΠΑΣΧΑ ΑΡΑ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΕΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕ ΑΖΥΜΑ. Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΤΑΥΡΩΘΗΚΕ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ – ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΘΥΟΝΤΑΝ Ο ΠΑΣΧΑΛΙΟΣ ΑΜΝΟΣ- « ὁ οὖν Πιλᾶτος ἀκούσας τοῦτον τὸν λόγον ἤγαγεν ἔξω τὸν ᾿Ιησοῦν, καὶ ἐκάθισεν ἐπὶ τοῦ βήματος εἰς τόπον λεγόμενον Λιθόστρωτον, ἑβραϊστὶ δὲ Γαββαθᾶ·ἦν δὲ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ, ὥρα δὲ ὡσεὶ ἕκτη· καὶ λέγει τοῖς ᾿Ιουδαίοις· ἴδε ὁ βασιλεὺς ὑμῶν» Ιωάννης 19:13-14

«ΠΡΟ δὲ τῆς ἑορτῆς τοῦ πάσχαεἰδὼς ὁ ᾿Ιησοῦς ὅτι ἐλήλυθεν αὐτοῦ ἡ ὥρα ἵνα μεταβῇ ἐκ τοῦ κόσμου τούτου πρὸς τὸν πατέρα, ἀγαπήσας τοὺς ἰδίους τοὺς ἐν τῷ κόσμῳ, εἰς τέλος ἠγάπησεν αὐτούς.καὶ δείπνου γενομένου, τοῦ διαβόλου ἤδη βεβληκότος εἰς τὴν καρδίαν ᾿Ιούδα Σίμωνος ᾿Ισκαριώτου ἵνα αὐτὸν παραδῷ» Ιωάννης 13:1-2

Ο Μυστικός Δείπνος έγινε ΠΡΟ της εορτής του Πάσχα. Πού λοιπόν βρήκε τα άζυμα ο Χριστός;;;

Η ΑΛΛΑΓΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΓΙΝΟΝΤΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΔΥΣΗ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ.ΤΟ ΔΕΙΠΝΟ ΕΓΙΝΕ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΥΣΗ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ – « ᾿Οψίας δὲ γενομένης ἀνέκειτο μετὰ τῶν δώδεκα» Ματθαίος 26:20. ΤΟ ΔΕΙΠΝΟ ΚΑΙ Η ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΕΓΙΝΑΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΗΜΕΡΑ. ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΥΣΗ ΕΓΙΝΕ ΤΟ ΔΕΙΠΝΟ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΔΥΣΗ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΗΤΑΝ ΣΤΟ ΜΝΗΜΑ.....

« Καὶ ἀγγαρεύουσι παράγοντά τινα Σίμωνα Κυρηναῖον,ἐρχόμενον ἀπ᾿ ἀγροῦ, τὸν πατέρα ᾿Αλεξάνδρου καὶ Ρούφου, ἵνα ἄρῃ τὸν σταυρὸν αὐτοῦ» Μάρκος 15:21

Ο Σίμων ο Κυρηναίος όταν τον αγγάρευσαν οι Ρωμαίοι να σηκώσει τον Σταυρό του Ιησού επέστρεφε από τον αγρό ! Άρα η ημέρα της Σταύρωσης δεν ήταν η ημέρα της 15^ηςΝισάν που είναι Ειδικό Σάββατο κατά το οποίο απαγορεύονται οι αγροτικές εργασίες. Το Νομικό Πάχα όπως δείξαμε, το έτρωγαν στην αρχή της 15^ηςΝισάν – την νύχτα πριν το ξημερωμα.

« καὶἀγοράσας σινδόνακαὶ καθελὼν αὐτὸν ἐνείλησε τῇ σινδόνι καὶ κατέθηκεν αὐτὸν ἐν μνημείῳ» Μάρκος 15:46

Ο Ιωσήφ ο Αριμαθαίος αγόρασε σινδόνα για να ενταφιάσει τον Ιησού. Πράγμα που δεν θα μπορούσε να κάνει αν η ημέρα του θανάτου του Ιησού Χριστού ήταν η 15^ηΝισάν (Ειδικό Σάββατο- αργία – απαγόρευση αγορών και πωλήσεων) .

« Κατακολουθήσασαι δὲ αἱ γυναῖκες, αἵτινες ἦσαν συνεληλυθυῖαι αὐτῷ ἐκ τῆς Γαλιλαίας, ἐθεάσαντο τὸ μνημεῖον καὶ ὡς ἐτέθη τὸ σῶμα αὐτοῦ,  ὑποστρέψασαι δὲἡτοίμασαν ἀρώματα καὶ μύρα. καὶ τὸ μὲν σάββατον ἡσύχασαν κατὰ τὴν ἐντολήν» Λουκάς 23:55-56

Η Γραφή λέγει ότι οι γυναίκες ετοίμασαν πρώτα τα αρώματα και κατόπιν «τὸ μὲν σάββατον ἡσύχασαν κατὰ τὴν ἐντολήν». Αυτό επίσης δείχνει ότι οι γυναίκες την ημέρα της Σταύρωσης δεν ησύχαζαν (άρα δεν ήταν αργία – Ειδικό Σάββατο 15^ηςΝισάν). Οι απαγορεύσεις για τα Ειδικά και τα Εβδομαδιαία Σάββατα ήταν οι ίδιες, όχι διαφορετικές. Οι γυναίκες σέβονταν τον Νόμο και ησύχασαν το Εβδομαδιαίο Σάββατο που ακολουθούσε την ημέρα της Σταύρωσης. Δεν ησύχαζαν  την ημέρα της Σταύρωσης διότι η ημέρα αυτή δεν ήταν ούτε εβδομαδιαίο ούτε Ειδικό Σάββατο- 15^ηΝισάν.

«ἀνέκειτομετὰ τῶν δώδεκα» Ματθαίος 26:20 ΤΟ ΝΟΜΙΚΟ ΠΑΣΧΑ ΔΕΝ ΤΟ ΕΤΡΩΓΑΝ ΑΝΑΚΕΙΜΕΝΟΙ !!! ΑΛΛΑ ΕΤΟΙΜΟΙ ΠΡΟΣ ΦΥΓΗΝ ΜΕ ΤΗΝ ΒΑΚΤΗΡΙΑ ΣΤΟ ΧΕΡΙ- « οὕτω δὲ φάγεσθε αὐτό· αἱ ὀσφύες ὑμῶν περιεζωσμέναι, καὶ τὰ ὑποδήματα ἐν τοῖς ποσὶν ὑμῶν, καὶ αἱ βακτηρίαι ἐν ταῖς χερσὶν ὑμῶν· καὶ ἔδεσθε αὐτὸ μετὰ σπουδῆς· πάσχα ἐστὶ Κυρίῳ» Έξοδος 12:11 ΑΡΑ ΔΕΝ ΕΦΑΓΕ ΝΟΜΙΚΟ ΠΑΣΧΑ Ο ΙΗΣΟΥΣ.

« ῎Αγουσιν οὖν τὸν ᾿Ιησοῦν ἀπὸ τοῦ Καϊάφα εἰς τὸ πραιτώριον·ἦν δὲ πρωΐ· καὶ αὐτοὶ οὐκ εἰσῆλθον εἰς τὸ πραιτώριον, ἵνα μὴ μιανθῶσιν, ἀλλ' ἵνα φάγωσι τὸ πάσχα» Ιωάννης 18:28

Σύμφωνα με τον Ευαγγελιστή Ιωάννη, το πρωΐ  μετά τον Δείπνο, ο Ιησούς μεταφέρθηκε στον Πιλάτο. Όμως οι κατήγοροι του Χριστού Αρχιερείς δεν εισήλθαν προς τον Πιλάτο για να μην μιανθούν αλλά να μπορέσουν να φάνε το Πάσχα.Άρα ο Ιησούς δείπνησε με τους μαθητές του μία νύχτα πριν το Πασχάλιο δείπνο, άρα δεν υπήρχαν Άζυμοι άρτοι για να χρησιμοποιήσει !

Μερικοί πονηροί αιρετικοί, παρερμηνεύουν ως εξής το εδάφιο αυτό προκειμένου να υποστηρίξουν ότι ο Ιησούς έφαγε Νομικό Πάσχα και συνεπώς έκανε χρήση Άζυμου άρτου. Ισχυρίζονται ότι η φράση «ἵνα μὴ μιανθῶσιν, ἀλλ' ἵνα φάγωσι τὸ πάσχα» δεν αφορά την βρώση του Πασχάλιου Αμνού η οποία είχε δήθεν γίνει τη παρελθούσα νύχτα, αλλά αφορά την βρώση της  θυσίας του Πάσχα που γίνονταν όταν είχε ξημερώσει η 15^ηΝισάν μετά την νυχτερινή βρώση του Πασχαλίου Αμνού. Η θυσία αυτή είναι γνωστή με το όνομα Chagigah !!! Αυτή η άποψη ανατρέπεται εύκολα και αυτό διότι αν οι Ιουδαίοι ομιλούσαν για την Chagigah και όχι τον Πασχάλιο Αμνό, με δεδομένο ότι ο Ιησούς έφαγε (όπως λέγουν οι αιρετικοί) Νομικό Πάσχα, καταλήγουμε και πάλι στην άτοπη ημερομηνία Σταύρωσης της 15^ηςΝισάν (που οι Ιουδαίοι θα έτρωγαν την Chagigah)  που είναι ειδικό Σάββατο – αργία όπου τα αναφερόμενα περιστατικά της αγοράς σινδόνας, επιστροφής του Σίμωνα του Κυρηναίου από τον αγρό και της ετοιμασίας των αρωμάτων δεν θα μπορούσε να γίνει…!

Ο Ιησούς Χριστός δεν έφαγε Νομικό Πάσχα, συνεπώς δεν έκανε χρήση Αζύμων. Σταυρώθηκε την 14^ηΝισάν.Ο Αμνός του Θεού πέθανε την ώρα που στον Ναό σφαγιάζονταν οι Πασχάλιοι Αμνοί.

 

 Η ΚΑΚΟΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ

            Οι ψευδομάρτυρες του Ιεχωβά διδάσκουν πλανεμένα ότι δήθεν ο Ιούδας είχε αποχωρήσει από το δείπνο όταν ο Ιησούς παρέδωσε στους μαθητές του το Σώμα και το Αίμα του. (Οι Χιλιαστές και όλοι γενικώς οι αιρετικοί Προτεστάντες αρνούνται ότι ο ένζυμος άρτος μεταβάλλεται σε Σώμα Χριστού και ο οίνος σε Αίμα Χριστού. Θεωρούν τον άρτο και τον οίνο ως σύμβολα – εμβλήματα. Για το θέμα αυτό όμως στην επόμενη ενότητα).Πιστεύουν λοιπόν ότι ο Ιούδας ότι είχε φύγει και δεν έλαβε από τα «εμβλήματα» όπως τα ονομάζουν γιατί δεν ανήκει στους 144000 χρισμένους που μόνο αυτοί έχουν υποτίθεται το δικαίωμα να λάβουν από τα «εμβλήματα» !!!. Τι λέγει όμως η Γραφή ;

« καὶ λαβὼν ἄρτον εὐχαριστήσας ἔκλασε καὶἔδωκεν αὐτοῖςλέγων· τοῦτό ἐστι τὸ σῶμά μου τὸ ὑπὲρ ὑμῶν διδόμενον· τοῦτο ποιεῖτε εἰς τὴν ἐμὴν ἀνάμνησιν.  ὡσαύτως καὶ τὸ ποτήριον μετὰ τὸ δειπνῆσαι λέγων· τοῦτο τὸ ποτήριον ἡ καινὴ διαθήκη ἐν τῷ αἵματί μου, τὸ ὑπὲρ ὑμῶν ἐκχυνόμενον.  πλὴν ἰδοὺ ἡ χεὶρ τοῦ παραδιδόντος με μετ᾿ ἐμοῦ ἐπὶ τῆς τραπέζης» Λουκάς 22:19-21

« καὶ λαβὼν τὸ ποτήριον καὶ εὐχαριστήσαςἔδωκεν αὐτοῖς λέγων· πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες·  τοῦτο γάρ ἐστι τὸ αἷμά μου τὸ τῆς καινῆς διαθήκης τὸ περὶ πολλῶν ἐκχυνόμενον εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν.» Ματθαίος 26:27-28

« καὶ λαβὼν τὸ ποτήριον εὐχαριστήσας ἔδωκεν αὐτοῖς,καὶ ἔπιον ἐξ αὐτοῦ πάντες» Μάρκος 14:23

Ο ίδιος ο Ιησούς λέγει ότι ο Ιούδας ήταν παρών ! Εκτός αν οι ψευδομάρτυρες του Ιεχωβά πιστεύουν στα σοβαρά ότι ο Ιούδας είχε όντως φύγει και είχε ξεχάσει το χέρι του πάνω στο τραπέζι !!!

ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΕΛΑΒΑΝ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΑΙΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥ ΟΧΙ ΣΥΜΒΟΛΑ

« καὶ δεξάμενος τὸ ποτήριον εὐχαριστήσας εἶπε· λάβετε τοῦτο καὶ διαμερίσατε ἑαυτοῖς·  λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι οὐ μὴ πίω ἀπὸ τοῦ γενήματος τῆς ἀμπέλου ἕως ὅτου ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἔλθῃ.  καὶ λαβὼν ἄρτον εὐχαριστήσας ἔκλασε καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς λέγων·τοῦτό ἐστι τὸ σῶμά μουτὸ ὑπὲρ ὑμῶν διδόμενον· τοῦτο ποιεῖτε εἰς τὴν ἐμὴν ἀνάμνησιν.  ὡσαύτωςκαὶ τὸ ποτήριον μετὰ τὸ δειπνῆσαι λέγων· τοῦτο τὸ ποτήριον ἡ καινὴ διαθήκη ἐν τῷ αἵματί μου, τὸ ὑπὲρ ὑμῶν ἐκχυνόμενον» Λουκάς 22:17-20

Ο ακριβής Λουκάς διευκρινίζει ότι την φράση  «οὐ μὴ πίω ἀπὸ τοῦ γενήματος τῆς ἀμπέλου» ο Ιησούς την είπε για τον οίνο κατά την διάρκεια του Δείπνου και όχι για εκείνον τον οίνο που μετέβαλλε σε Αίμα του «μετὰ τὸ δειπνῆσαιλέγων· τοῦτο τὸ ποτήριον ἡ καινὴ διαθήκη ἐν τῷ αἵματί μου, τὸ ὑπὲρ ὑμῶν ἐκχυνόμενον». Αυτό το τονίζουμε διότι οι αιρετικοί προσπαθούν να πουν ότι ο Ιησούς δεν έδωσε το Αίμα του στους μαθητές αλλά «γέννημα αμπέλου»!!! Να διαβάζουν προσεκτικότερα την Βίβλο οι αιρετικοί. Ο Ιησούς κατά τον Δείπνο εδωσε γέννημα αμπέλου και «μετὰ τὸ δειπνῆσαι» έδωσε Αίμα.

«ἡ γὰρ σάρξ μου ἀληθῶς ἐστι βρῶσις, καὶτὸ αἷμά μου ἀληθῶς ἐστι πόσις.  ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμαἐν ἐμοὶ μένει, κἀγὼ ἐν αὐτῷ.  καθὼς ἀπέστειλέ με ὁ ζῶν πατὴρ κἀγὼ ζῶ διὰ τὸν πατέρα, καὶὁ τρώγων μεκἀκεῖνος ζήσεται δι' ἐμέ» Ιωάννης 6:55-57

Αυτό είναι ένα πολύ σπουδαίο χωρίο στο οποίο συντρίβεται η αίρεση η διδάσκουσα ότι ο Ιησούς Χριστός έδωσε σύμβολα στους μαθητές του. Ο ίδιος ο Ιησούς λέγει ότι η σάρκα του είναι ΑΛΗΘΙΝΗ ΤΡΟΦΗ και το αίμα του ΑΛΗΘΙΝΟ ΠΟΤΟ. Αυτό σημαίνει ότι η σάρκα του τρώγεται αληθινά και το αίμα του πίνεται αληθινά όχι με συμβολική έννοια !Καμία αληθινή τροφή και κανένα αληθινό ποτό δεν το τρώμε και το πίνουμε συμβολικά αλλά αληθινά.Αν μία τροφή δεν τρώγεται αληθινά τότε δεν είναι αληθινή τροφή αλλά συμβολική. Το Σώμα όμως του Ιησού και το τίμιο Αίμα του είναι αληθώς βρώσις και πόσις !  Μάλιστα ο Ιησούς Χριστός προσθέτει την φράση «ὁ τρώγων με», δείχνοντας και με αυτή την φράση ότι πράγματι το Σώμα και το Αίμα του τρώγονται. Επιπλέον η φράση «ὁ τρώγων με» δείχνει και κάτι άλλο. Μας δείχνει ότι τρώγοντας την σάρκα και πίνοντας το αίμα του Ιησού κοινωνούμε όχι απλώς με την σάρκα και το αίμα του Θεανθρώπου, αλλά με ολόκληρο τον Θεάνθρωπο. Και αυτή η κοινωνία, η θεία κοινωνία είναι σωτήρια. Διότι το σώμα και το αίμα του Χριστού είναι ενωμένα με την θεία φύση του. Γιαυτό ο Ιησούς είπε: «ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ φάγητε τὴν σάρκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου καὶ πίητε αὐτοῦ τὸ αἷμα, οὐκ ἔχετε ζωὴν ἐν ἑαυτοῖς. ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἔχει ζωὴν αἰώνιον, καὶ ἐγὼ ἀναστήσω αὐτὸν ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ» Ιωάννης 6:53-54.

Αυτή ακριβώς η υποστατική ένωση της θείας και της ανθρώπινης φύσης εν τω προσώπω του Ιησού Χριστού είναι που μας  ωφελεί όταν τρώμε την σάρκα και πίνουμε το αίμα του Χριστού. Διαφορετικά δεν θα είχε νόημα να την φάμε την σάρκα και να πιούμε το αίμα, αν ήταν σκέτο αίμα και σκέτη σάρκα. Θα ήταν κανιβαλισμός. Οι κανίβαλοι τρώνε αδιακρίτως σκέτη σάρκα και σκέτο αίμα ανθρώπων. Εμείς οι Ορθόδοξοι τρώμε σάρκα και αίμα υποστατικώς ενωμένα με την Θεότητα.

«τὸ πνεῦμά ἐστι τὸ ζωοποιοῦν, ἡ σὰρξ οὐκ ὠφελεῖ οὐδέν» Ιωάννης 6:63. Η σάρκα του Χριστού από μόνη της, όπως κάθε άλλη ανθρώπινη σάρκα δεν ωφελεί, δεν σώζει. Η σάρκα του Χριστού η υποστατικώς ενωμένη με την Θεότητά του, σώζει -  « εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν,ἐὰν μὴ φάγητε τὴν σάρκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου καὶ πίητε αὐτοῦ τὸ αἷμα, οὐκ ἔχετε ζωὴν ἐν ἑαυτοῖς» Ιωάννης 6:53.

Το να έχει κανείς ζωή εν εαυτώ είναι ασφαλώς ωφέλεια. Αφού λοιπόν «ἡ σὰρξ οὐκ ὠφελεῖ οὐδέν» τότε πώς όταν την τρώμε θα έχουμε «ζωὴν ἐν ἑαυτοῖς» ; Θα έχουμε ζωή όχι εξ αιτίας αυτής καθ’ εαυτής της σάρκας μόνης, αλλά δια της θείας φύσεως της ενωμένης με την σάρκα. Και ας αφήσουν οι αιρετικοί την αποσπασματική παράθεση εδαφίων της Γραφής !

« λάβετε φάγετε· τοῦτό μούἐστι τὸ σῶμα τὸ ὑπὲρ ὑμῶν κλώμενον· τοῦτο ποιεῖτε εἰς τὴν ἐμὴν ἀνάμνησιν» Α Κορινθίους 11:24

Ο Χριστός λέγει τούτο «ἐστι» = είναι το σώμα μου, όχι τούτο «συμβολίζει» το σώμα μου. Άλλωστε πως είναι δυνατόν ο άρτος που τεμαχίζεται, να συμβολίζει το σώμα του Ιησού το οποίο δεν τεμαχίστηκε στον Σταυρό ;  - « ἐγένετο γὰρ ταῦτα, ἵνα ἡ γραφὴ πληρωθῇ, ὀστοῦν οὐ συντριβήσεται αὐτοῦ» Ιωάννης 19:36.

« ἐγώεἰμι ὁ ἄρτοςὁ ζῶν ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς· ἐάν τις φάγῃ ἐκ τούτου τοῦ ἄρτου, ζήσεται εἰς τὸν αἰῶνα.καὶ ὁ ἄρτοςδὲ ὃν ἐγὼ δώσω,ἡ σάρξ μού ἐστιν, ἣν ἐγὼ δώσω ὑπὲρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς» Ιωάννης 6:51

Ο Ιησούς λέγει ότι ΕΙΝΑΙ Ο ΑΡΤΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΡΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΣΑΡΚΑ ΤΟΥ. Πρόκειται για ταυτολογία και όχι για συμβολισμό !

Η ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΩΣ ΘΥΣΙΑ

Οι αιρετικοί λέγουν ότι η κοινωνία του σώματος και του αίματος του Ιησού δεν είναι θυσία αλλά ΑΝΑΜΝΗΣΗ θυσίας! Επιστρατεύουν μάλιστα τα εξής εδάφια τα οποία παρερμηνεύουν φρικτά :

«  καὶ λαβὼν ἄρτον εὐχαριστήσας ἔκλασε καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς λέγων· τοῦτό ἐστι τὸ σῶμά μου τὸ ὑπὲρ ὑμῶν διδόμενον· τοῦτο ποιεῖτε εἰς τὴν ἐμὴν ἀνάμνησιν» Λουκάς 22:19

« αὐτὸς δὲμίαν ὑπὲρ ἁμαρτιῶν προσενέγκας θυσίανεἰς τὸ διηνεκὲς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ» Εβραίους 10:12

Η Θεία Κοινωνία είναι ασφαλώς ανάμνηση αλλά είναι και Θυσία. Το ότι είναι και ανάμνηση δεν σημαίνει ότι δεν είναι Θυσία. Το ένα δεν αναιρεί το άλλο.

Για την ΘΥΣΙΑ του Πασχάλιου Αμνού λέγει η Γραφή :

« καὶ ἔσται ἡ ἡμέρα ὑμῖν αὕτημνημόσυνον· καὶ ἑορτάσετε αὐτὴν ἑορτὴν Κυρίῳ εἰς πάσας τὰς γενεὰς ὑμῶν· νόμιμον αἰώνιον ἑορτάσετε αὐτήν» Έξοδος 12:14

Το ότι η Θυσία του Αμνού ονομάζεται «μνημόσυνον», ανάμνηση δηλαδή, δεν σημαίνει ότι δεν ήταν θυσία επαναλαμβανόμενη κάθε έτος.

Οι αιρετικοί συκοφαντούν εμάς τους Ορθοδόξους ότι δήθεν επαναλαμβάνουμε την Θυσία του Χριστού ή μάλλον ότι διδάσκουμε την επανάληψη της Θυσίας του Χριστού με το να ομιλούμε για την Θυσία του Σώματος και του Αίματος που λαμβάνει χώρα στην Αγία Τράπεζα – στο  Θυσιαστήριο δηλαδή της Εκκλησίας  !

Ουδέν ψευδέστερον του αιρετικού αυτού ισχυρισμού! Διότι η Ορθοδοξία δεν διδάσκει επανάληψη της αιματηρής Θυσίας του Ιησού που έγινε στον Γολγοθά. Ο Ιησούς ΘΥΣΙΑΣΤΗΚΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΟ.

Τότε τι θυσία γίνεται στο θυσιαστήριο – Αγία Τράπεζα της Ορθοδόξου Εκκλησίας; Και γιατί η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει Θυσιαστήριο αφού η Θυσία του Ιησού, που είναι η υπέρτατη Θυσία δεν επαναλαμβάνεται ;

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ

«ἔχομεν θυσιαστήριον ἐξ οὗ φαγεῖνοὐκ ἔχουσιν ἐξουσίαν οἱ τῇ σκηνῇ λατρεύοντες» Εβραίους 13:10

« διότι ἀπὸ ἀνατολῶν ἡλίου ἕως δυσμῶν τὸ ὄνομά μου δεδόξασται ἐν τοῖς ἔθνεσι, καὶἐν παντὶ τόπῳθυμίαμα προσάγεται τῷ ὀνόματί μουκαὶθυσία καθαρά, διότι μέγα τὸ ὄνομά μου ἐν τοῖς ἔθνεσι, λέγει Κύριος παντοκράτωρ» Μαλαχίας 1:11

 Ηθεόπνευστη Γραφή, που υποτίθεται ότι σέβονται και μελετούν οι αιρετικοί, αναφέρει ότι εμείς οι Χριστιανοί ΕΧΟΜΕΝ ΘΥΣΙΑΣΤΗΡΙΟ από το οποίο δεν μπορουν να ΦΑΓΟΥΝ οι Ιουδαίοι! Άρα το γεγονός ότι η Θυσία του Ιησού δεν επαναλαμβάνεται δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει Θυσιαστήριο και Θυσία… Να μας δείξουν οι αιρετικοί το θυσιαστήριο τους και την Θυσία τους την οποία ΤΡΩΓΟΥΝ !

Επίσης η Γραφή είχε προφητεύσει την ύπαρξη Θυσίας «ἐν παντὶ τόπῳ», και όχι μόνο στον Ναό του Σολομώντος. Η Θυσία του Σώματος και του Αίματος του Ιησού είναι ανώτερη από τις Νομικές θυσίες και λαμβάνει χώρα παντού. Μάλιστα όχι μόνο για Θυσία ομιλεί ο Προφήτης Μαλαχίας, αλλά και για ΘΥΜΙΑΜΑ ! Μάλιστα….! Λοιπόν αιρετικοί. Συκοφάντες της αληθινής Εκκλησίας του Θεού. ΠΟΥ είναι το θυμίαμα που προσφέρετε;

            Μερικοί φανατικοί Εκκλησιομάχοι αιρετικοί, με Χιλιαστικές απόψεις, προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα λέγοντας ότι στην υποτιθέμενη χιλιετή βασιλεία του Ιησού ή σε κάποιον έσχατο καιρό  θα ανασυσταθεί  η Νομική Λατρεία !!! Και ότι δήθεν αυτή η προφητεία περί Θυσίας και Θυμιάματος δεν λαμβάνουν χώρα στην Ορθοδοξία αλλά θα γίνουν στο μέλλον ! Ξεχνούν τον Απόστολο Παύλο που μίλησε σε παροντικό χρόνο και είπε : «ἔχομενθυσιαστήριον».

Επίσης ξεχνούν ότι «Εἰ μὲν οὖν τελείωσις διὰ τῆς Λευϊτικῆς ἱερωσύνης ἦν· ὁ λαὸς γὰρ ἐπ' αὐτῇ νενομοθέτητο· τίς ἔτι χρεία κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδὲκ ἕτερον ἀνίστασθαι ἱερέα καὶ οὐ κατὰ τὴν τάξιν ᾿Ααρὼν λέγεσθαι;  μετατιθεμένης γὰρ τῆς ἱερωσύνης ἐξ ἀνάγκης καὶ νόμου μετάθεσις γίνεται. ἐφ' ὃν γὰρ λέγεται ταῦτα, φυλῆς ἑτέρας μετέσχηκεν, ἀφ' ἧς οὐδεὶς προσέσχηκε τῷ θυσιαστηρίῳ.  πρόδηλον γὰρ ὅτι ἐξ ᾿Ιούδα ἀνατέταλκεν ὁ Κύριος ἡμῶν, εἰς ἣν φυλὴν οὐδὲν περὶ ἱερωσύνης Μωϋσῆς ἐλάλησε.  Καὶ περισσότερον ἔτι κατάδηλόν ἐστιν, εἰ κατὰ τὴν ὁμοιότητα Μελχισεδὲκ ἀνίσταται ἱερεὺς ἕτερος,  ὃς οὐ κατὰ νόμον ἐντολῆς σαρκικῆς γέγονεν, ἀλλὰ κατὰ δύναμιν ζωῆς ἀκαταλύτου·  μαρτυρεῖ γὰρ ὅτισὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ.  ἀθέτησις μὲν γὰρ γίνεται προαγούσης ἐντολῆς διὰ τὸ αὐτῆς ἀσθενὲς καὶ ἀνωφελές·  οὐδὲν γὰρ ἐτελείωσεν ὁ νόμος, ἐπεισαγωγὴ δὲ κρείττονος ἐλπίδος, δι' ἧς ἐγγίζομεν τῷ Θεῷ» Εβραίους 7:11-19

Οι Νομικές θυσίες ήταν τύποι της Θυσίας του Ιησού και ουδένα ετελείωσαν. Η προηγούμενη εντολή για την Νομική λατρεία αθετήθηκε διότι ήταν ασθενής και ανωφελής- ήταν τύπος. Και η Ιερωσύνη μετετέθη (δεν καταργήθηκε κακόμοιροι αιρετικοί…). Πώς λοιπόν ο Θεός προφητεύει ότι το ασθενές και ανωφελές θα επιστρέψει στο μέλλον ;;; Στο μέλλον δηλαδή η Θυσία του Χριστού θα χάσει την αξία της;;;; Συνέλθετε και αλλάξτε πορεία.

Άλλοι πλανεμένοι λέγουν  ότι η προφητεία του Μαλαχία για ΘΥΣΙΑ και ΘΥΜΙΑΜΑ αφορά την λατρεία που ο Αντίχριστος θα συστήσει!!! Ασφαλώς και ο Αντίχριστος θα συστήσει λατρεία, αλλά όχι αυτή για την οποία κάνει λόγο ο Μαλαχίας –« διότι ἀπὸ ἀνατολῶν ἡλίου ἕως δυσμῶντὸ ὄνομά μου δεδόξασταιἐν τοῖς ἔθνεσι, καὶ ἐν παντὶ τόπῳ θυμίαμα προσάγεταιτῷ ὀνόματί μουκαὶ θυσία καθαρά, διότιμέγα τὸ ὄνομά μουἐν τοῖς ἔθνεσι,λέγει Κύριος παντοκράτωρ» Μαλαχίας 1:11 Η Θυσία «ἐν παντὶ τόπῳ» και το Θυμίαμα δεν αφορούν τον Αντίχριστο, διότι η λατρεία του Αντιχρίστου δεν δοξάζει και δεν μεγαλύνει το όνομα του Κυρίου !

Η ΑΝΑΙΜΑΚΤΗ ΘΥΣΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

«καὶ προσφέρειν σοι τὴν φοβερὰν ταύτην καὶἀναίμακτον θυσίαν» (Ευχή Θείας Λειτουργίας).

            Εάν οι αιρετικοί μελετούσαν τις Ευχές της Ορθοδόξου Εκκλησίας που ομιλούν για ΑΝΑΙΜΑΚΤΗ ΘΥΣΙΑ, δεν θα την συκοφαντούσαν ως δήθεν διδάσκουσα την επανάληψη της Θυσίας του Ιησού. Η Θυσία του Γολγοθά δεν ήταν αναίμακτη, ήταν αιματηρότατη ! Οι συκοφαντίες των αιρετικών δείχνουν ποίος είναι ο πατέρας τους- ο Διάβολος.

Θα εξηγήσω όσο απλούστερα γίνεται την αναίμακτη Θυσία του Σώματος και του Αίματος του Κυρίου που τελεί η Εκκλησία στο ΘΥΣΙΑΣΤΗΡΙΟ που έχουμε.

 Ας πάρουμε για παράδειγμα την θυσία ενός αρνίου στα πλαίσια του Νόμου της Παλαιάς Διαθήκης. Το αρνίο πριν θυσιασθεί, πριν δηλαδή πάνω στο θυσιαστήριο ο Ιερέας του κόψει τον λαιμό, είναι ένα απλό συνηθισμένο αρνίο. Μετά το κόψιμο του λαιμού το αρνίο γίνεται θύμα, αφιερωμένο στον Γιαχβέ. Δεν είναι πλέον ένα απλό αρνίο. Δηλαδή η θυσία έχει την έννοια της ΜΕΤΑΒΟΛΗΣ. Το αρνίο δια του κοψίματος του λαιμού του από τον Ιερέα γίνεται θύμα –αφιέρωμα στον Θεό.

Ομοίως κατά την αναίμακτη Θυσία- Μεταβολή που γίνεται στο Ορθόδοξο Θυσιαστήριο, ο ένζυμος Άρτος και ο Οίνος, δια των ευχών του Ιερέα γίνονται Σώμα και Αίμα Χριστού. Γίνονται το Σώμα το ίδιο που Σταυρώθηκε στον Γολγοθά και το Αίμα το ίδιο που χύθηκε τότε, (όχι τώρα), στον Γολγοθά. Δεν χύνεται εκ νέου κατά την τέλεση της θυσίας πάνω στην Αγία Τράπεζα το αίμα του Ιησού. Η έκχυση του Αίματος έγινε μία φορά και για πάντα στον Γολγοθά. Ο Οίνος γίνεται πραγματικά αυτό το αίμα που χύθηκε τότε. Γι' αυτό η Θυσία της Ορθόδοξης Εκκλησίας λέγεται ΑΝΑΙΜΑΚΤΗ. Δεν αποτελεί επανάληψη της αιματηρής θυσίας του Γολγοθά, ούτε απλή ανάμνηση  αυτής. Αποτελεί ΜΕΤΑΒΟΛΗ.

« οὗτός ἐστιν ὁ ἄρτος ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦκαταβαίνων, ἵνα τις ἐξ αὐτοῦ φάγῃ καὶ μὴ ἀποθάνῃ.  ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος ὁ ζῶν ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς· ἐάν τις φάγῃ ἐκ τούτου τοῦ ἄρτου, ζήσεται εἰς τὸν αἰῶνα. καὶὁ ἄρτος δὲ ὃν ἐγὼ δώσω, ἡ σάρξ μού ἐστιν, ἣν ἐγὼ δώσω ὑπὲρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς» Ιωάννης 6:50-51

Ο Ιησούς δεν  είναι απλώς ο «καταβάς» αλλά και ο  «καταβαίνων» άρτος  - αυτός που διαρκώς κατεβαίνει !

πηγή

Ε Ν Ο Μ Ι Ζ Ε Τ Ο ΣΑΛΤΑΟΥΡΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Ε Ν Ο Μ Ι Ζ Ε Τ Ο 

ΣΑΛΤΑΟΥΡΑΣ   ΧΡΗΣΤΟΣ

«Καὶ αὐτὸς ἦν ὁ ᾿Ιησοῦς ὡσεὶ ἐτῶν τριάκοντα ἀρχόμενος,

ὤν, ὡςἐνομίζετο, υἱὸς ᾿Ιωσήφ, τοῦ ῾Ηλί»

Λουκάς 3:23

            Το παρόν εδάφιο είναι ένα από τα πλέον παρερμηνευόμενα της Αγίας Γραφής. Σε άλλη μας μελέτη είχαμε αναφερθεί στην παρερμηνεία της λέξεως «ωσεί»  του εδαφίου αυτού (Η ΜΕΤΡΗΣΗ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ). Στο παρόν άρθρο θα ασχοληθούμε με την παρερμηνεία της λέξης «ἐνομίζετο».

            Οι πλείστοι των μεταφραστών – ερμηνευτών της Βίβλουθεωρούν ότι η λέξη «ἐνομίζετο» σημαίνει «νομίζονταν», «θεωρούνταν», ότι δηλαδή οι ανθρώποι νόμιζαν, είχαν την γνώμη ότι ο Ιησούς ήταν υιός του Ιωσήφ.Αυτή η άποψη είναι εσφαλμένη !

            Σύμφωνα με το Εκκλησιαστικό κείμενο της Καινής Διαθήκης η λέξη «ἐνομίζετο» υπάρχει δύο φορές. Η πρώτη φορά είναι το εδάφιο που μνημονεύσαμε ανωτέρω. Η άλλη περίπτωση είναι το εδάφιο Πράξεις 16: 13 – «τῇ τε ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων ἐξήλθομεν ἔξω τῆς πόλεως παρὰ ποταμὸν οὗἐνομίζετοπροσευχὴ εἶναι, καὶ καθίσαντες ἐλαλοῦμεν ταῖς συνελθούσαις γυναιξί».

Το δεΚριτικό Κείμενοπαραθέτει ως εξής το εδάφιο Πράξεις 16:13 :     «τῇ τε ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων ἐξήλθομεν ἔξω τῆς πύλης παρὰ ποταμὸν οὗἐνομίζομενπροσευχὴν εἶναι, καὶ καθίσαντες ἐλαλοῦμεν ταῖς συνελθούσαις γυναιξίν».

Παρατηρούμε ότι ανάμεσα στα δύο κείμενα ( Εκκλησιαστικό / Κριτικό) υπάρχουν δύο σημεία όπου αυτά διαφοροποιούνται. Η πρώτη διαφορά που είναι ήσσονος σημασίας και δεν θα μας απασχολήσει εδώ, είναι ότι το Εκκλησιαστικό κείμενο έχει την λέξη «πόλεως» ενώ το Κριτικό κείμενο έχει την λέξη «πύλης».

Η δεύτερη διαφορά είναι ότι το Εκκλησιαστικό κείμενο έχει την λέξη «ἐνομίζετο» ενώ το Κριτικό κείμενο έχει την λέξη «ἐνομίζομεν». Με αυτή την σοβαρή διαφορά θα ασχοληθούμε.

ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΟ ΚΡΙΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

Κριτικό κείμενο: «τῇ τε ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων ἐξήλθομεν ἔξω τῆς πύλης παρὰ ποταμὸν οὗἐνομίζομενπροσευχὴν εἶναι, καὶ καθίσαντες ἐλαλοῦμεν ταῖς συνελθούσαις γυναιξίν» Πράξεις 16:13

            Σύμφωνα με το Κριτικό κείμενο που ακολουθούν πολλές αιρετικές μεταφράσεις ( διάβαζε παραφράσεις), ο Ευαγγελιστής Λουκάς, συγγραφέας των Πράξεων και συνοδοιπόρος του Αποστόλου Παύλου, λέγει ότι «ἐξήλθομεν ἔξω τῆς πύλης παρὰ ποταμὸν οὗἐνομίζομεν προσευχὴν εἶναι». Δηλαδή ότι βγήκαν έξω από την πύλη της πόλης και πήγαν δίπλα σε έναν ποταμό όπου ΝΟΜΙΖΑΝ- ο Απόστολος Παύλος και οι ακολουθούντες αυτόν- ότι υπάρχει τόπος προσευχής (Συναγωγή) ! Και ….τί σύμπτωση !!! Πράγματι ήταν τόπος προσευχής!!! Αστεία πράγματα…

            Το αν κάποιος τόπος είναι ή όχι τόπος προσευχής δεν είναι ζήτημα γνώμης. Το περιστατικό αυτό που αναφέρεται στο 16^οκεφάλαιο των Πράξεων αφορά την επίσκεψη του Απ. Παύλου στην πόλη των Φιλίππων. Στην οποία πόλη, ο Παύλος και η συνοδεία του έμεινε μερικές ημέρες - «῏Ημεν δὲ ἐν αὐτῇ τῇ πόλει διατρίβοντες ἡμέρας τινάς» Πράξεις 16:12. ΠΡΙΝ την ημέρα του Σαββάτου έμειναν εντός της πόλεως για μερικές ημέρες και κατόπιν την ημέρα του Σαββάτου βγήκαν από την πόλη – « εἰς Φιλίππους, ἥτις ἐστὶ πρώτη τῆς μερίδος τῆς Μακεδονίας πόλις κολωνία. ῏Ημεν δὲ ἐν αὐτῇ τῇ πόλει διατρίβοντες ἡμέρας τινάς,  τῇ τε ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων ἐξήλθομεν ἔξω…» Πράξεις 16:12-13.

Ασφαλώς ο Απόστολος Παύλος ο οποίος πήγε στην εν λόγω πόλη για Ιεραποστολή και όχι για εκδρομή, φρόντισε να μάθει τις ημέρες που προηγήθηκαν του Σαββάτου, ΠΟΥ ήταν ο τόπος προσευχής ! ΠΟΥ θα πήγαινε να διδάξει το Σαββάτο. Δεν ήταν λοιπόν σύμπτωση το ότι πράγματι δίπλα στον ποταμό υπήρχε τόπος προσευχής, ήταν αποτέλεσμα πληροφορίας. Ο Παύλος και η συνοδεία του ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΑΝ αλλά ΗΞΕΡΑΝ που πηγαίνουν !

            Άρα η λέξη «ἐνομίζομεν» του Κριτικού κειμένου είναι λάθος. Σωστή είναι η λέξη «ἐνομίζετο» του Εκκλησιαστικού κειμένου.ΕΝΟΜΙΖΕΤΟ = επιτρεπόνταν από τον νόμο- ήταν νόμιμο.Επειδή η πόλη των Φιλίππων ήταν «πόλις κολωνία» = αποικία (Ρωμαϊκή) δεν επιτρεπόνταν από τον νόμο να υπάρχει εντός των ορίων της Συναγωγή. Γιαυτό όταν ήλθε το Σάββατο, ο Απ. Παύλος βγήκε έξω από την πόλη, σε τόπο στον οποίον «ἐνομίζετο» = ήταν νόμιμο, να υπάρχει τόπος προσευχής για τους Ιουδαίους και τους προσυλήτους στον Ιουδαϊσμό. Εκεί άκουσε και την διδασκαλία του και μία προσύλητη στον Ιουδαϊσμό Ελληνίδα η Λυδία – «καί τις γυνὴ ὀνόματι Λυδία, πορφυρόπωλις πόλεως Θυατείρων, σεβομένη τὸν Θεόν, ἤκουεν, ἧς ὁ Κύριος διήνοιξε τὴν καρδίαν προσέχειν τοῖς λαλουμένοις ὑπὸ τοῦ Παύλου» Πράξεις 16:14

Και σήμερα λέμε για παράδειγμα «πλήρωσε τον νενομισμένο φόρο» = πλήρωσε τον φόρο που ορίζει ο νόμος. Το «ἐνομίζετο» λοιπόν ταιριάζει νοηματικά στο χωρίο και όχι το «ἐνομίζομεν» του Κριτικού κειμένου.

            Στο εδάφιο δε Λουκάς 3:23 και τα δύο κείμενα ( Εκκλησιαστικό και Κριτικό), έχουν την λέξη «ἐνομίζετο» δεν διαφοροποιούνται όπως στο εδάφιο των Πράξεων.

« Καὶ αὐτὸς ἦν ὁ ᾿Ιησοῦς ὡσεὶ ἐτῶν τριάκοντα ἀρχόμενος, ὤν, ὡςἐνομίζετο, υἱὸς ᾿Ιωσήφ, τοῦ ῾Ηλί» Λουκάς 3:23

Στο παρόν δηλαδή εδάφιοο Λουκάς μας λέγει ότι ο Ιησούς ήταν ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΝΟΜΟ υιός του Ιωσήφ, του Ηλί κτλ. Δηλαδήο Λουκάς μας λέγει ότι παραθέτει την ΝΟΜΙΚΗ γενεαλογία του Ιησού. Τους ΝΟΜΙΚΟΥΣ προγόνους του Ιωσήφ. Διότι ο Ματθαίος στο πρώτο κεφάλαιο του Ευαγγελίου του παραθέτει του ΦΥΣΙΚΟΥΣ προγόνους του Ιωσήφ.

            Και οι δύο γενεαλογίες δηλαδή αναφέρονται στον Ιωσήφ και όχι του Ματθαίου στον Ιωσήφ και του Λουκά στην Θεοτόκο Μαρία όπως νομίζουν ορισμένοι (ανάμεσα σε αυτούς και οι ψευδομάρτυρες του Ιεχωβά). Απλώς ο μεν Ματθαίος αναφέρει τους φυσικούς προγόνους του Ιωσήφ και ο Λουκάς τους νομικούς προγόνους.

            Η διαφορά φυσικών – νομικών προγόνων οφείλεται στο αρχαίο έθιμο (που αργότερα αποτέλεσε και διάταξη του Μωσαϊκού Νόμου) των ΑΝΔΡΑΔΕΛΦΙΚΩΝ  ή ΛΕΒΙΡΑΤΙΚΩΝ Γάμων όπως λέγονται.

«᾿Εὰν δὲ κατοικῶσιν ἀδελφοὶ ἐπὶ τὸ αὐτὸ καὶ ἀποθάνῃ εἷς ἐξ αὐτῶν,σπέρμα δὲ μὴ ᾗ αὐτῷ,οὐκ ἔσται ἡ γυνὴ τοῦ τεθνηκότος ἔξω ἀνδρὶ μὴ ἐγγίζοντι· ὁ ἀδελφὸς τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς εἰσελεύσεται πρὸς αὐτὴν καὶ λήψεται αὐτὴν ἑαυτῷ γυναῖκακαὶ συνοικήσει αὐτῇ.  καὶ ἔσται τὸ παιδίον, ὃ ἐὰν τέκῃ, κατασταθήσεται ἐκ τοῦ ὀνόματος τοῦ τετελευτηκότος, καὶ οὐκ ἐξαλειφθήσεται τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐξ ᾿Ισραήλ» Δευτερονόμιο 25: 5-6

« ᾿Εν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ προσῆλθον αὐτῷ Σαδδουκαῖοι, οἱ λέγοντες μὴ εἶναι ἀνάστασιν, καὶ ἐπηρώτησαν αὐτὸν  λέγοντες· διδάσκαλε, Μωσῆς εἶπεν, ἐάν τις ἀποθάνῃ μὴ ἔχων τέκνα,ἐπιγαμβρεύσει ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ ἀναστήσει σπέρμα τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ» Ματθαίος 22:23-24

Δηλαδή κάποιο άτομο ημπορούσε να έχει δύο πατέρες ένα φυσικό και ένα νομικό.

ΟΙ ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΕΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΑΘΕΟΙ

            Αυτά που μέχρι τώρα παραθέσαμε αποτελούν αποστομωτική απάντηση προς την αρνητική κριτική των αθέων Μαρξιστών, Νεοειδωλολατρών και διαφόρων ψευδο-σκεπτικιστών που ισχυρίζονται ότι οι Ευαγγελιστές Ματθαίος και Λουκάς αντιφάσκουν ως προς την γενεαλογία του Ιησού. Η Αγία Γραφή θα συνεχίσει να επιβεβαιώνεται και αυτοί όλοι θα συνεχίσουν να διαψεύδονται !

ΟΙ ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΕΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ

« Καὶ αὐτὸς ἦν ὁ ᾿Ιησοῦς ὡσεὶ ἐτῶν τριάκοντα ἀρχόμενος, ὤν, ὡς ἐνομίζετο,υἱὸς ᾿Ιωσήφ, τοῦ ῾Ηλί» Λουκάς 3:23

            Ενώ ο Ευαγγελιστής Λουκάς αναφέρεται στην ΝΟΜΙΚΗ γενεαλογία τουΙωσήφ, διάφοροι αιρετικοί ( πχ. Ψευδομάρτυρες του Ιεχωβά), λέγουν και επιμένουν με δαιμονικό τρόπο να διδάσκουν, ότι δήθεν ο Λουκάς παραθέτει την γενεαλογία της Μητέρας του Ιησού !!!

            Ενώ δηλαδή η ορθή ερμηνεία τουΕΝΟΜΙΖΕΤΟ (= συμφώνως προς τον Νόμον)και η ρητή αναφορά του Ευαγγελιστή Λουκά στον ΙΩΣΗΦ, εξηγούν τις διαφορές των γενεαλογιών Ματθαίου – Λουκά επί την βάση των ΛΕΒΙΡΑΤΙΚΩΝ ΓΑΜΩΝ , οι αιρετικοί αποκρύπτουν την ορθή σημασία του ΕΝΟΜΙΖΕΤΟ, έτσι ώστε να ερμηνεύουν το εδάφιο όπως το θέλουν αυτοί ! Και πως θέλουν να το ερμηνεύουν; Το ερμηνεύουν (διαβαζε παρερμηνεύουν) ως εξής : Ο Λουκάς, λέγουν, δεν αντιφάσκει προς τον Ματθαίο διότι παραθέτει τους φυσικούς προγόνους της Μαρίας  ενώ ο Ματθαίος τους φυσικούς προγόνους του Ιωσήφ ! Για ΝΟΜΙΚΟΥΣ προγόνους ούτε κουβέντα από τους αιρετικούς ! Θέλουν να βλέπουν μόνο φυσικούς προγόνους και όχι νομικούς ! Αυτός είναι ο λόγος που στις διάφορες αιρετικές παραφράσεις της Καινής Διαθήκης το ΕΝΟΜΙΖΕΤΟ του Λουκά 23:3 παραφράζεται ως «νομίζονταν/ θεωρούνταν ».

Ο ΣΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΦΡΑΣΗΣ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ

            Αυτή η επιμονή των αιρετικών στην παράφραση του ΕΝΟΜΙΖΕΤΟ, (που ορθά ερμηνευόμενο οδηγεί σε ΝΟΜΙΚΟΥΣ προγόνους του ΙΩΣΗΦ) και η σταθερή κακόδοξη θέση τους, ότι δήθεν ο Λουκάς παραθέτει την γενεαλογία της Μαρίας, της Μητρός του Ιησού, δεν είναι ανευ αιτίας…

            Στόχος των αιρετικών είναι να πλήξουν την ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ της ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ! Και αυτό διότι σύμφωνα με την Ορθόδοξη Εκκλησία, ο Ματθαίος  αναφέρει τον φυσικό πατέρα του Ιωσήφ – τον ΙΑΚΩΒ - «᾿Ιακὼβδὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιωσὴφ τὸν ἄνδρα Μαρίας, ἐξ ἧς ἐγεννήθη ᾿Ιησοῦς ὁ λεγόμενος Χριστός» Ματθαίος 1:16. Ο Λουκάς αναφέρει τον Νομικό πατέρα του Ιωσήφ – τον ΗΛΙ –« Καὶ αὐτὸς ἦν ὁ ᾿Ιησοῦς ὡσεὶ ἐτῶν τριάκοντα ἀρχόμενος, ὤν, ὡς ἐνομίζετο, υἱὸς ᾿Ιωσήφ, τοῦ῾Ηλί» Λουκάς 3:23 Και η Ιερά παράδοση τον πατέρα της Θεοτόκου δηλαδή τον ΙΩΑΚΕΙΜ.

            Με άλλα λόγια προσπαθούν με την παρερμηνεία τους να πουν ότι ο Λουκάς διαψεύδει την Ιερά Παράδοση της Ορθοδόξου Εκκλησίας ! Αυτός είναι ο λόγος της κακοδιδασκαλίας τους περί δήθεν γενεαλογίας της Παρθένου από τον Λουκά και της παράφρασης του ΕΝΟΜΙΖΕΤΟ.

Η ΛΕΞΗ «ΕΝΟΜΙΖΕΤΟ»

ΚΑΙ Η ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΗΣ ΒΙΒΛΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ

            ΗΒιβλική Εταιρία στην μετάφραση της Καινής Διαθήκης που έχει εκπονήσει δηλώνει ότι αυτή έγινε βάσει του Πατριαρχικού κειμένου, (δηλαδή του Εκκλησιαστικού κειμένου και όχι του Κριτικού κειμένου). Μάλιστα έχει δημοσιευθεί  και η μετάφραση αυτή σε πολυτονική μορφή μαζί με το Αρχαίο κείμενο. Ιδού το αποτέλεσμα :

ΛΟΥΚΑΣ 3:23

ΠΡΑΞΕΙΣ 16:13

Δηλαδή σύμφωνα με την Βιβλική Εταιρία η λέξη ΕΝΟΜΙΖΕΤΟ σημαίνει και «νόμιζαν» και «σκεφτήκαμε» !!!

Αυτό που στην πραγματικότητα συμβαίνει είναι ότι η Βιβλική Εταιρία ενώ παραθέτει το Εκκλησιαστικό κείμενο της Καινής Διαθήκης και υποτίθεται ότι το μεταφράζει, όχι μόνο το μεταφράζει λάθος αλλά ειδικά στο εδάφιο Πράξεις 16:13 «μεταφράζει» όχι την λέξη ΕΝΟΜΙΖΕΤΟ του Πατριαρχικού κειμένου αλλά πιθανώς την λέξη ΕΝΟΜΙΖΟΜΕΝ του Κριτικού κειμένου !!! Και λέγωπιθανώςγιατί η λέξη ΕΝΟΜΙΖΟΜΕΝ μεταφράζεται «νομίζαμε», «σκεφτόμασταν» και όχι «σκεφτήκαμε» που γράφει η Βιβλική Εταιρία κάνοντας λάθος ακόμη και τον χρόνο !!! Αυτή είναι η μεταφραστική δεινότητα της Βιβλικής Εταιρίας…

Αυτές τις μεταφράσεις μοιράζουν κάποιοι αιρετικοί ανα την Ελλάδα ! Μάλιστα τις συνοδεύουν και με αιρετικά προπαγανδιστικά φυλλάδια. Δεν γνωρίζω αν αυτό ενόχλησε την Βιβλική Εταιρία ή τους Μεταφραστές της…

Ιδού πως μεταφράζει τα ίδια εδάφια ο μεγάλος θεολόγος και φιλόλογοςΝικόλαος Σωτηρόπουλοςστην μετάφραση που έχει εκπονήσει:

πηγή