«O ΕΙΚΟΣΤΟΣ ΑΙΩΝΑΣ ΤΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΣΑΤΑΝΑ»

Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

«O ΕΙΚΟΣΤΟΣ ΑΙΩΝΑΣ ΤΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΣΑΤΑΝΑ»

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο
«ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ»
Ἐκδ. «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»,
Θεσσαλονίκη 2012
σελ. 116-120

.              Ὁ γιὸς κληρονομεῖ τὰ χρέη τοῦ πατέρα του καὶ πρέπει νὰ τὰ ξεπληρώσει. Ἂν ὁ γιὸς δὲν τὰ ξεπληρώσει, θὰ τὰ πληρώσει ὁ ἐγγονός. Ὅπως καὶ νὰ ἔχει, τὸ χρέος πρέπει νὰ πληρωθεῖ στὸν δανειστή. Ἔτσι εἶναι ὁ κανόνας παντοῦ στὸν κόσμο, μέσα στὴν κοινωνία. Ὁ γιὸς κληρονομεῖ τὴν ἀρρώστια τοῦ πατέρα. Ἂν ὁ πατέρας δὲν γιατρευτεῖ ἀπὸ τὴν ἀρρώστια του, τότε θὰ μεταδώσει τὴν ἀρρώστια στὸ γιὸ ἢ στὸν ἐγγονό του ἢ στὸ δισέγγονό του, μέχρι τὴν τέταρτη γενιά. Ἂν ὁ γιὸς ἐξοφλήσει ὅλα τὰ χρέη τοῦ πατέρα του, τότε καὶ οἱ δικοί του ἀπόγονοι θὰ εἶναι εὐτυχισμένοι. Ἂν ὁ γιὸς γιατρέψει τὴν ἀρρώστια τοῦ πατέρα του, τότε καὶ οἱ ἀπόγονοί του θὰ εἶναι ὑγιεῖς.
.              Ἀδελφοί μου, ὁ δέκατος ὄγδοος αἰώνας εἶναι ὁ πατέρας τοῦ δέκατου ἔνατου αἰώνα, καὶ ὁ δέκατος ἔνατος αἰώνας εἶναι ὁ πατέρας τοῦ εἰκοστοῦ αἰώνα. Ὁ πατέρας εἶχε πολλὰ χρέη, ὁ γιὸς δὲν ἐξόφλησε τὰ χρέη τοῦ πατέρα του ἀλλὰ ἀντίθετα αὔξησε τὰ χρέη καὶ ὅλα τὰ χρέη ἔμειναν στὸν ἐγγονό. Ὁ πατέρας ὑπέφερε ἀπὸ βαριὰ μεταδοτικὴ ἀσθένεια καὶ ὁ γιὸς δὲν γιατρεύτηκε ἀπὸ αὐτὴ τὴν ἀσθένεια τοῦ πατέρα του. Ἀντίθετα ἡ ἀρρώστια πῆρε χειρότερη μορφὴ στὸν γιό. Ἡ ἀρρώστια μὲ τριπλάσια δύναμη κληρονομήθηκε στὸν ἐγγονό. Ὁ ἐγγονὸς εἶναι ὁ εἰκοστὸς αἰώνας, ὁ αἰώνας στὸν ὁποῖο ζοῦμε.
.              Ὁ δέκατος ὄγδοος αἰώνας ἦταν ἡ ἐξέγερση τῶν ἀνθρώπων ἐναντίον τῆς ἐκκλησίας καὶ τοῦ κλήρου τοῦ Ρωμαίου ποντίφικα. Ὁ δέκατος ἔνατος αἰώνας ἦταν ἡ ἐξέγερση τῶν ἀνθρώπων ἐναντίον τοῦ Θεοῦ. Ὁ εἰκοστὸς αἰώνας, εἶναι αἰώνας τῆς συμμαχίας μὲ τὸν σατανᾶ. Τὰ χρέη αὐξήθηκαν καὶ ἡ ἀρρώστια χειροτέρεψε. Ὁ Κύριος τοὺς εἶπε, ὅτι τιμωρεῖ τὶς ἁμαρτίες τῶν πατέρων μέχρι τὴν τρίτη καὶ τέταρτη γενιά.
.              Δὲν βλέπετε πῶς ὁ Κύριος «ἐπισκέφτηκε» τὰ ἐγγόνια λόγῳ τῶν ἁμαρτιῶν τῶν παππούδων τῆς Εὐρώπης; Δὲν βλέπετε τὴν τιμωρία στὰ ἐγγόνια, ἐξ αἰτίας τῶν χρεῶν ποὺ δὲν ξεπληρώθηκαν ἀπὸ τοὺς παπποῦδες;
.              Ὁ ἀντίχριστος ἦταν ἡ ἀρχὴ τοῦ δεκάτου ἐνάτου αἰώνα. Ὁ ἀντίχριστος – πάπας παρουσιάστηκε στὰ μέσα τοῦ δεκάτου ἐνάτου αἰώνα. Οἱ ἀντίχριστοι εὐρωπαῖοι φιλόσοφοι παρουσιάζονται στὰ τέλη τοῦ τοῦ δεκάτου ἐνάτου αἰώνα.Ὁ Βοναπάρτης, ὁ Πίος καὶ ὁ Νίτσε, αὐτὰ τὰ τρία ὀνόματα, εἶναι ἡ τριάδα τῶν πιὸβαριὰ ἀσθενῶν..            Ἄραγε αὐτοὶ εἶναι οἱ νικητὲς τοῦ τοῦ δεκάτου ἐνάτου αἰώνα; Ὄχι, αὐτοὶ εἶναι οἱ φορεῖς τῆς πιὸ βαριᾶς ἀρρώστιας ποῦ κληρονόμησαν ἀπὸ τὸν δέκατο ὄγδοο αἰώνα. Οἱ πιὸ βαριὰ ἀσθενεῖς… Ὁ Βοναπάρτης, ὁ Ποντίφικας καὶ ὁ φιλόσοφος.  Ὄχι στὴν παγανιστικὴ ἀρχαία Ρώμη, ἀλλὰ στὴ βαπτισμένη Εὐρώπη! Αὐτοὶ δὲν ἦταν νικητές, ἀλλὰ οἱ πιὸ ἡττημένοι. Ὅταν ὁ Βοναπάρτης χαμογελοῦσε μὲ τὶς ἁγιότητες ποὺ ὑπῆρχαν στὸ Κρεμλίνο καὶ ὅταν ὁ πάπας Πίος ἀνακηρύχθηκε δημόσια ἀλάνθαστος καὶ ὅταν ὁ Νίτσε ὁμολόγησε τὴν ὑπηρεσία του στὸν ἀντίχριστο, τότε ὁ ἥλιος σκοτείνιασε στὸν οὐρανό. Ἂν ὑπῆρχαν χιλιάδες ἥλιοι θὰ σκοτείνιαζαν ἀπὸ τὴν λύπη καὶ τὴν ντροπή. Τέτοιο θαῦμα δὲν εἶδε ἡ γῆ: Ἄθεος αὐτοκράτορας, ἄθεος Ποντίφηκας, ἄθεος φιλόσοφος.
.            Στὰ χρόνια του Νέρωνα, τουλάχιστον ἕνας ἀπὸ τοὺς τρεῖς δὲν ἦταν ἄθεος, ὁ φιλόσοφος. Ὁ δέκατος ὄγδοος αἰώνας εἶναι ὁ αἰώνας τοῦ Πιλάτου: Καταδίκασε τὸν Χριστό. Ὁ δέκατος ἔνατος αἰώνας εἶναι ὁ αἰώνας τοῦ Καϊάφα: Σταύρωσε τὸν Χριστὸ ξανά. Ὁ εἰκοστὸς αἰώνας εἶναι ὁ αἰώνας «τοῦ Συνεδρίου» ποὺ συστήθηκε ἀπὸ τοὺς βαπτισμένους καὶ τοὺς ἀβάπτιστους Ἰοῦδες. Αὐτὸ τὸΣυνέδριο ἀνακοίνωσε ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι νεκρὸς γιὰ πάντα καὶ ὅτι δὲν ἀναστήθηκε.
.         Ἀναρωτιέστε ἀκόμη, ἀδελφοί μου, γιὰ ποιό λόγο καὶ πῶς τιμωρήθηκαν οἱ κάτοικοι τῆς Εὐρώπης;
.          Τιμωρήθηκαν μὲ αὐστηρὸ τρόπο. Ἡ τιμωρία τους ἦταν τέτοια ποὺ τὴν αἰσθάνθηκαν ὣς τὸ μεδούλι τῶν κοκάλων τους. Ἡ τιμωρία τους σήμαινε αἷμα, ἐπαναστάσεις καὶ πόλεμοι.
.        Ποιοί τελικὰ εἶναι οἱ κερδισμένοι τοῦ τοῦ δεκάτου ἐνάτου αἰώνα, ἂν δὲν εἶναι ὁ Βοναπάρτης, ὁ πάπας Πίος καὶ ὁ φιλόσοφος Νίτσε;
.         Κερδισμένοι ἦταν ὁ Ρῶσος μουζίκος καὶ ὁ βαλκάνιος χωριάτης.
.          Εἶπε ὁ Χριστός: Ἐκεῖνος ποὺ εἶναι ὁ πιὸ ταπεινὸς μεταξὺ ὅλων σας, αὐτὸς εἶναι ὁ ἀνώτερος (Λουκ. θ´ 48).
.          Ἐκεῖνος λοιπὸν ποὺ ἦταν ὁ πιὸ ἄγνωστος, ὁ λιγότερος σημαντικὸς καὶ ὁ πιὸ ταπεινὸς στὸν δέκατο ἔνατο αἰώνα, αὐτὸς ἦταν ὁ νικητής.
.            Ποιός λοιπὸν ἦταν κερδισμένος, ἂν ὄχι ὁ Ρῶσος μουζίκος καὶ ὁ βαλκάνιος πολεμιστής, ὁ ὁποῖος πολέμησε ἐναντίον τῶν μουσουλμάνων καὶ ἐλευθέρωσε τὰ Βαλκάνια;
.            Κληρικοὶ τῆς Δύσεως στὴν ὑπηρεσία τοῦ σατανᾶ καὶ εὐφυΐα στὴν ὑπηρεσία τοῦ σατανᾶ. Ὁ αὐτοκράτορας, ὁ πάπας καὶ ὁ φιλόσοφος τοῦ τοῦ δεκάτου ἐνάτου αἰώνα….
.           Ὁ βαλκάνιος χωριάτης, ὁ ἁπλὸς ἱερέας καὶ ὁ ταπεινὸς ψαρὰς ἐνήργησαν ἐντελῶς ἀντίθετα. Ὁ πρῶτος ἐπέδειξε σταυροφορημένο ἡρωισμό, ὁ δεύτερος ὑπηρέτησε μὲ μαρτυρικὸ τρόπο τὸ ἀξίωμα τῆς ἱερωσύνης καὶ ὁ τρίτος ἔδειξε τὴν σοφία τῶν ἀποστόλων τοῦ Χριστοῦ. Στὸ πρόσωπό τους ἔχουν ἐφαρμογὴ τὰ λόγια τοῦ Κυρίου καὶ τοῦ Σωτήρα μας, Ἰησοῦ Χριστοῦ: Σ᾽ εὐχαριστῶ, Πατέρα, Κύριε τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, γιατί αὐτὰ τὰ ἔκρυψες ἀπὸ τοὺς σοφοὺς καὶ τοὺς συνετοὺς καὶ τὰ φανέρωσες στοὺς ταπεινούς. Ναί, Πατέρα μου, αὐτὸ ἦταν τὸ θέλημά σου (Ματθ. ια´ 25).
.           Τί κοινοποίησε ὁ Θεὸς στοὺς ταπεινοὺς ἀνθρώπους;
.        Τὴν γενναιότητα, τὴν οὐράνια καλωσύνη καὶ τὴν θεϊκὴ σοφία.
.       Καὶ τὰ τρία ἔλειπαν ἀπὸ τὸν αὐτοκράτορα Βοναπάρτη, ἀπὸ τὸν πάπα καὶ ἀπὸ τὸν φιλόσοφο. Οἱ τρεῖς τους διέφεραν ἀπὸ τοὺς ταπεινοὺς ἀνθρώπους, ὅπως διαφέρει ἡ ἡμέρα μὲ τὴ νύχτα.
.          Ἀδελφοί μου, ἀκολουθεῖστε τὸν δρόμο τῶν αἰώνιων νικητῶν καὶ ὄχι τὸν δρόμο τῶν αἰώνιων ἡττημένων. Ἂς ἀκολουθήσουμε τὸν δρόμο τῶν ψαράδων καὶ τῶν μαρτύρων. Ἀμήν.

πηγή

Παλιές και Ιστορικές εκκλησίες χριστιανικής λατρείας σε όλο τον κόσμο

πηγή

Η εκκλησία αρχικά είχε την έννοια της συνέλευσης. Στην Αρχαία Αθήνα υπήρχε η Εκκλησία του δήμου, αντίστοιχη με την σπαρτιατική Απέλλα, όπου οι πολίτες, οι κάτοικοι της πόλης που είχαν πολιτικά δικαιώματα, συγκεντρώνονταν και έκαναν συνέλευση για να πάρουν αποφάσεις για την πόλη. Επίσης, στην αρχαιότητα ο όρος εκκλησία περιέγραφε την συνάθροιση του συνόλου του στρατού για να γίνει κάποια ανακοίνωση ή σύσκεψη. Στη συνέχεια με τον όρο εκκλησία περιγράφεται το σύνολο των χριστιανών.

Στα νεότερα χρόνια, ο όρος εκκλησία περιγράφει επίσης την αυτοκέφαλη εκκλησιαστική εξουσία που μπορεί να υπάρχει σε μία χώρα, βλέπε για παράδειγμα Εκκλησία της Ελλάδας, αλλά και τον χριστιανικό ναό. Ακόμη, με τον όρο εκκλησία περιγράφεται η εκκλησιαστική ακολουθία που τελείται σε ένα ναό. Η λέξη Eκκλησία έχει συνεχή χρήση στην ελληνική γλώσσα από την αρχαιότητα. Ετυμολογείται απο το ρήμα εκ-καλώ, με χρήση του θέματος από το επίθετο έκκλητ-ος. Εκκαλώ σήμαινε προσκαλώ άτομα εκ (από) του συνόλου να σχηματίσουν ομάδα. Αποτέλεσμα αυτής της έκ-κλησης ο σχηματισμός σύναξης, συνέλευσης. Με τη λέξη Εκκλησία περιγράφεται τόσο η διαδικασία της συνέλευσης, όσο και το αποτέλεσμά της.

01 -  Dura-Europos 

Η εκκλησία Europos Dura είναι η πρώτη χριστιανική εκκλησία, βρίσκεται στην στη Συρία και χρονολογείται από το 235 μ.Χ.

02 – Megiddo

Η εκκλησία Megiddo στο Τελ Μεγκίντο, του Ισραήλ είναι ένα από τα παλαιότερα κτήρια εκκλησιών που ανακαλύφθηκε ποτέ από τους αρχαιολόγους και χρονολογείται από τον 3ο αιώνα μ.Χ.

03 - Monastery of Saint Anthony

Το Μοναστήρι του Αγίου Αντωνίου είναι ένα Ορθόδοξο μοναστήρι σε μια όαση στην ανατολική έρημο της Αιγύπτου. Κρυμμένο βαθιά από τα βουνά της Ερυθράς θάλασσας, βρίσκεται 334 χιλιόμετρα (207 μίλια) νοτιοανατολικά του Καΐρου. Είναι ένα από τα παλαιότερα μοναστήρια της στον κόσμο, και ιδρύθηκε από τους οπαδούς του Αγίου Αντωνίου, ο οποίος θεωρείται ότι είναι ο πρώτος ασκητής μοναχός. Η Μονή του Αγ. Αντωνίου είναι ένα από τα πιο γνωστά μοναστήρια στην Αίγυπτο και έχει επηρεάσει έντονα το σχηματισμό των διαφόρων άλλων μοναστηριών.

04- Saint-Pierre-aux-Nonnains basilica

Το Saint-Pierre-aux-Nonnains basilica είναι ένα ιστορικό εκκλησιαστικό κτίριο στο Μετς, της Γαλλίας, χτίστηκε το 380 μ.Χ. και είναι μία από τις παλαιότερες εκκλησίες στην Ευρώπη.
Το κτίριο χτίστηκε αρχικά για να είναι μέρος ενός σύνθετου Ρωμαϊκού λουτρού, αλλά μετατράπηκε σε χρήση ως εκκλησία τον 7ο αιώνα, για να γίνει το εκκλησάκι της Benedictine. Ένας νέος κύριος ναός κτίστηκε στα μέσα του 1000 με επιπλέον εσωτερικές ανακαινίσεις. Τον 16ο αιώνα το κτίριο μετατράπηκε σε αποθήκη και παρέμεινε έτσι μέχρι το 1970, χρονολογία που αναστηλώθηκε και άνοιξε για συναυλίες και εκθέσεις.

05 - Church of Our Lady Mary of Zion

Η Εκκλησία της Παναγίας της Σιών της Αιθιοπικής Ορθόδοξης Εκκλησίας είναι η πιο σημαντική εκκλησία στην Αιθιοπία. Η αρχική εκκλησία πιστεύεται ότι έχει κατασκευαστεί κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ezana, που ήταν ο πρώτος Χριστιανός αυτοκράτορας της Αιθιοπίας, κατά τη διάρκεια του 4ου αιώνα μ.Χ., και έχει ανακατασκευαστεί αρκετές φορές από τότε. Η εκκλησία βρίσκεται στην πόλη της Αξώμης στο Tigray.
Καταστράφηκε για πρώτη φορά κατά την βασιλεία της Gudit κατά τη διάρκεια του 10ου αιώνα. Η δεύτερη καταστροφή, η οποία επιβεβαιώθηκε, εμφανίστηκε τον 16ο αιώνα κατά την βασιλεία του Ahmad ibn Ibrihim al-Ghazi. Ξαναχτίστηκε από τον αυτοκράτορα Gelawdewos και επεκτάθηκε από τους Fasilides κατά τη διάρκεια του 17ου αιώνα.

06 - Cathedral of Trier

Ο Καθεδρικός Ναός της Τρίερ είναι μια εκκλησία στο Trier, Rhineland-Palatinate, στη Γερμανία. Είναι ο παλαιότερος καθεδρικός ναός στη χώρα. Από το 1986 είναι στην λίστα της UNESCO  της  Παγκόσμιας  Πολιτιστικής Κληρονομιάς.

07 - Church of Saint Simeon Stylites

Η εκκλησία του Αγίου Συμεών του Στυλίτη είναι ένα καλά διατηρημένο ναός που χρονολογείται από τον 5ο αιώνα και βρίσκεται περίπου 30 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Χαλέπι, στην Συρία. Είναι χτισμένη στη θέση που καθόταν ο Άγιος Συμεών ο Στυλίτης, ένας φημισμένος ερημίτης μοναχός.  Είναι ευρέως γνωστή ως Qalat Seman το «Φρούριο του Συμεών».

08 - Αγία Σοφία

Ο Βυζαντινός Ναός της Ύπατης Σοφίας του Ένσαρκου Λόγου του Θεού, περισσότερο γνωστή ως Αγία Σοφία ή Αγιά-Σοφιά, (τουρκικά Ayasofya, λατινικά Sancta Sophia ή Sancta Sapientia), γνωστός και ως Ναός της Αγίας του Θεού Σοφίας ή απλά Η Μεγάλη Εκκλησία, ήταν από το 360 μέχρι το 1453 ορθόδοξος καθεδρικός ναός της Κωνσταντινούπολης, με εξαίρεση την περίοδο 1204 - 1261 κατά την οποία ήταν ρωμαιοκαθολικός ναός, ενώ μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης μετατράπηκε σε τέμενος, μέχρι το 1934 και αποτελεί σήμερα μουσειακό χώρο (τουρκικά Ayasofya Müzesi).

Ανήκει στις κορυφαίες δημιουργίες της βυζαντινής ναοδομίας, πρωτοποριακού σχεδιασμού, και υπήρξε σύμβολο της πόλης, τόσο κατά τη βυζαντινή όσο και κατά την οθωμανική περίοδο. Το παρόν κτίσμα ανεγέρθηκε τον 6ο αιώνα, επί βασιλείας του Ιουστινιανού Α', από τους μηχανικούς Ανθέμιο από τις Τράλλεις (σημ. Αϊδίνιο) και Ισίδωρο από τη Μίλητο. Στο ίδιο σημείο, επί του πρώτου λόφου της Κωνσταντινούπολης και σε κοντινή απόσταση από το Μέγα Παλάτιον και τον Ιππόδρομο της πόλης, είχαν χτιστεί παλαιότερα δύο ακόμα ναοί που καταστράφηκαν από πυρκαγιά.

Το οικοδόμημα ακολουθεί τον αρχιτεκτονικό ρυθμό της τρουλαίας βασιλικής και συνδυάζει στοιχεία της πρώιμης βυζαντινής ναοδομίας, σε πολύ μεγάλη κλίμακα. Αρχιτεκτονικές επιρροές της Αγίας Σοφίας εντοπίζονται σε αρκετούς μεταγενέστερους ορθόδοξους ναούς αλλά και σε οθωμανικά τζαμιά, όπως στο τέμενος του Σουλεϊμάν και στο Σουλταναχμέτ τζαμί. Εκτός από τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό της, η Αγία Σοφία ξεχωρίζει επίσης για τον πλούσιο εσωτερικό διάκοσμό της, που σε μεγάλο βαθμό καταστράφηκε στην πορεία του χρόνου.

09 - Μονή Αγίας Αικατερίνης, Όρος Σινά

Η Ιερά Μονή Αγίας Αικατερίνης στο Όρος Σινά (ή Αγία Αικατερίνη, Ιερά Μονή Θεοβαδίστου Όρους Σινά όπως αποκαλείται επίσημα), είναι κτισμένη στις παρυφές του όρους Σινά, στην ομώνυμη χερσόνησο. Η Μονή αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ουνέσκο. Σύμφωνα με μαρτυρίες, θεωρείται η παλαιότερη χριστιανική μονή στον κόσμο, παρόλο που και η Ιερά Μονή του Αγίου Αντωνίου κοντά στο Κάιρο, θεωρείται ότι κατέχει ανάλογη διάκριση.
Ιστορικά, η παλαιότερη μαρτυρία για ύπαρξη μοναστικής ζωής στη περιοχή είναι του 381-384 μ.Χ. Επί βυζαντινού αυτοκράτορα, Ιουστινιανού, ανάμεσα στο 527 και 565, ανεγέρθηκε η Μονή, στο σημείο που βρίσκονταν η "φλεγόμενη βάτος" του Μωυσή. Το μέρος θεωρείται ιερό για Χριστιανούς, Μωαμεθανούς και Ιουδαίους.

Ως απάντηση σε αίτημα μοναχών της Μονής για προστασία, η Μονή έλαβε από τον Μωάμεθ «ιδιόγραφη υποχρέωση» ή Διαθήκη (Αχτναμέ), επικυρωμένη με το αποτύπωμα της ίδιας της παλάμης του, που περιγράφει τα δικαιώματα των χριστιανών που ζουν με τους Μωαμεθανούς.
Η βιβλιοθήκη της Μονής διατηρεί την δεύτερη μεγαλύτερη συλλογή χειρογράφων και εγχειριδίων της πρωτοχριστιανικής περιόδου, μετά από αυτή του Βατικανού. Ο "Σιναϊτικός κώδικας", που βρίσκονταν αρχικά στη Μονή ως τον 19ο αιώνα, τώρα ευρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου.
Στο μοναστήρι βρίσκονται επίσης εικόνες, οι παλαιότερες από τις οποίες είναι του 5ου και του 6ου αιώνα. Κατά αυτή τη περίοδο διετέλεσε Ηγούμενος της Μονής ο 'Αγιος Ιωάννης ο Σιναΐτης ο λεγόμενος "της Κλίμακος".

10 - Ναός της Γεννήσεως

Εκατόν τριάντα χρόνια μετά την γέννηση του Χριστού, το Άγιο Σπήλαιο αποτελούσε τόπο προσκυνήματος για τους Χριστιανούς. Ο ειδωλολάτρης αυτοκράτορας Ανδριανός, θέλοντας να παραδώσει στην λήθη τον τόπο, ανήγειρε ναό αφιερωμένο στον Άδωνη, όπως είχε πράξει και στον Γολγοθά, με την ανέγερση ιερού αφιερωμένου στην Αφροδίτη. Η προσπάθειά του δεν τελεσφόρησε. Η μαρτυρία του Ωριγένη, που επισκέφθηκε την Παλαιστίνη το 213 μ.Χ. δείχνει, ότι ο τόπος ήταν περιφανής και το χριστιανικό προσκύνημα ξακουστό, ακόμα και ανάμεσα στους εθνικούς. Στις αρχές του Δ' αι. η Αγία Ελένη ανήγειρε χριστιανικό ναό και αφιέρωσε πολύτιμα κειμήλια. Το οικοδόμημα συμπλήρωσε ο Μ. Κωνσταντίνος και στόλισε με χρυσό, ασήμι και πολύτιμους λίθους τα αναθήματα, κατά την μαρτυρία του Ευσέβιου Καισαρείας. Την μαρτυρία αυτή επιβεβαιώνει και ο συγγραφέας  του οδοιπορικού της Βουρδιγάλης, γράφοντας για την εκκλησία της Βηθλεέμ: «δύο μίλια πέρα του τάφου της Ραχήλ είναι η Βηθλεέμ, όπου γεννήθηκε ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός˙ εκεί οικοδομήθηκε εκκλησία κατά διαταγή του Μ. Κωνσταντίνου.
Μετάφραση – Επεξεργασία: Himaira

Ο Άγιος Νικόλαος Επίσκοπος Αχρίδος και Ζίτσης

εορτάζει στις 5 Μαρτίου



Ο Άγιος Νικόλαος (Βελιμίροβιτς) γεννήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 1880 μ.Χ. στο χωριό Λέλιτς της κεντροδυτικής Σερβίας. Ήταν το πρώτο από τα εννέα τέκνα των ευσεβών αγροτών 
Δραγομίρου και Αικατερίνης. Ασθενικός στην σωματική του διάπλαση και κράση, επέδειξε από μικρός την ευφυΐα του, τη μεγάλη του αγάπη προς τον Θεό και την Εκκλησία και 
την κλίση προς τον μοναχικό βίο. Σπούδασε, παρά το γεγονός της μεγάλης πτωχείας της οικογένειάς του, στη θεολογική σχολή Βελιγραδίου, ανακηρύχθηκε διδάκτωρ της 
Θεολογίας στη Βέρνη της Ελβετίας (1908 μ.Χ.), διδάκτωρ στην Οξφόρδη της Αγγλίας (1909 μ.Χ.) και το Χάλλε της Γερμανίας (1911 μ.Χ.). Γνώριζε επτά γλώσσες, μεταξύ των 
οποίων και την ελληνική.

Ο Νικόλαος λάτρευε τον Θεό εξ όλης της καρδίας, ισχύος και διανοίας αυτού, και ο Θεός του έδωσε στόμα και σοφία ασυναγώνιστο και ακαταγώνιστο. Εκάρη μοναχός και 
χειροτονήθηκε πρεσβύτερος στη μονή Ρακόβιτσα, κοντά στο Βελιγράδι, τον Δεκέμβριο του έτους 1909 μ.Χ. Είχε αρρωστήσει βαριά από δυσεντερία και έταξε, εάν ο Κύριος 
τον θεραπεύσει, να Του αφιερωθεί διά βίου με όλη του την ύπαρξη, όπως και έγινε.



Κατά την περίοδο 1915 - 1919 μ.Χ. απεστάλη στην Αμερική και στην Αγγλία, για να συντρέξει και να ενισχύσει τον πολύπαθο Σερβικό λαό. Το έτος 1919 μ.Χ. εξελέγη Επίσκοπος 
Ζίτσης στην κεντρική Σερβία και το έτος 1920 μ.Χ. μεταφέρθηκε στην Αχρίδα, όπου ανέπτυξε ένα τεράστιο ιεραποστολικό, ποιμαντικό, κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο.

Ο Επίσκοπος Νικόλαος, παρά την τεράστια μόρφωσή του και τα πολλά του χαρίσματα, διακρινόταν για την απλότητα του ήθους του, την καλοσύνη και την αγάπη του. Η αρετή, η 
οποία κατ' εξοχήν τον στόλιζε, ήταν η ταπείνωση. Η μελέτη των Πατέρων της Εκκλησίας και η συναναστροφή του με Αγιορείτες Πατέρες πλούτιζαν την πνευματικότητά του. Με τα 
συγγράμματά του και την πνευματική του καθοδήγηση ο λαός αναγεννιέται πνευματικά και ο μοναχισμός ανθίζει.

Το 1941 μ.Χ. οι αρχές κατοχής της χώρας του, οι Γερμανοί, τον συλλαμβάνουν, τον περιορίζουν και το 1944 μ.Χ. τον στέλνουν στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως του Νταχάου στη 
Γερμανία, όπου υπέστη πάνδεινα βασανιστήρια. Ο δούλος του Κυρίου βάσταζε τα στίγματα του μαρτυρίου στο σώμα του, που όλο είχε γίνει μια πληγή. Μάλιστα δέρμα στην 
πλάτη και στα πέλματα δεν υπήρχε.



Μετά την απελευθέρωσή του, το Μάιο του 1945 μ.Χ., δεν θέλησε πλέον να επιστρέψει στην πατρίδα του. Το τότε καθεστώς τον θεωρούσε ανεπιθύμητο πρόσωπο. Πήγε, λοιπόν, 
στην Αμερική και παρά την κλονισμένη υγεία του συνέχισε το φιλανθρωπικό και ιεραποστολικό έργο του Χριστού. Δίδαξε στην ιερατική σχολή της μονής του Αγίου Σάββα στο 
Λίμπερτβιλ του Ιλλινόις και από το 1951 μ.Χ. εγκαταστάθηκε στη Ρωσική μονή του Αγίου Τύχωνος στην Πενσυλβάνια, όπου καθοδηγούσε τους μοναχούς και διηύθυνε το 
θεολογικό σεμινάριο της μονής. Οι δυσκολίες και τα προβλήματα δεν τον αποθάρρυναν ποτέ. Αισθανόταν έντονα την παρουσία της Θείας Πρόνοιας στο βίο του και αυτό του 
έδινε δύναμη, ανδρεία και χαρά.

Η προσευχή του ήταν αδιάλειπτη και έρεε ως ποταμός του παραδείσου. Πενθούσε αβίαστα και έχυνε δάκρυα μετάνοιας, παρακλήσεως, μεσιτείας και δοξολογίας. 
Προσευχόμενος το πρωί της Κυριακής του έτους 1956 μ.Χ. στο ταπεινό κελί του και προετοιμαζόμενος να λειτουργήσει, κοιμήθηκε με ειρήνη.

Το ιερό του σκήνωμα επέστρεψε στην Σερβία το 1991 μ.Χ.

_________________

Το μεγάλο όπλο των Χριστιανών...

Η Νίνα 10 ετών ζει μαζί με τους γονείς της στο Κογκό της Αφρικής. Τα δυο μεγαλύτερα αδέλφια της πέθαναν σε ηλικία ενός και τριών ετών αντίστοιχα. Η μητέρα της είναι ήδη παστόρισσα, δηλαδή ιερέας των προτεσταντών. Η μικρή ζώντας κοντά στην ορθόδοξη ιεραποστολή ζήτησε σύντομα να βαφτιστεί. Παρά τις πολλές αντιρρήσεις των υπολοίπων ο πατέρας της, παρότι μη ορθόδοξος,της έδωσε την άδεια.Έτσι η Νίνα μετά το στάδιο της κατήχησης βαφτίστηκε και συνέχισε να παρακολουθεί όλες τις δραστηριότητες της ορθόδοξης ιεραποστολής και κυρίως τις ιερές ακολουθίες.

Μια μέρα η Νίνα έφερε μια μικρή χάρτινη εικονίτσα, δώρο της κατηχήτριάς της, και την τοποθέτησε πάνω στο συρτάρι της κουζίνας, παρά και πάλι τις αντιδράσεις των οικείων της. Ένα απόγευμα ένας ανώτερος πάστορας επισκέφθηκε με την ακολουθία του το σπίτι της μικρής Νίνας, όμως δεν ήθελε να μπει μέσα παρά την ζεστή υποδοχή της μητέρας της μικρής. ’’Δεν μπαίνω μέσα είπε στη μητέρα διότι εδώ έχετε ένα μεγάλο όπλο’’. Μα ξέρετε δεν υπάρχει όπλο στο σπίτι είπε η παστόρισσα. Το μεγάλο όπλο είναι η μικρή χάρτινη εικόνα που έχετε της είπε πάλι και τελικά έφυγε χωρίς να μπει στο σπίτι. Το γεγονός της δύναμης της μικρής εικονίτσας της Παναγίας συγκλὀνισε την παστόρισσα η οποία πήγε στην ορθόδοξη ιεραποστολή και τελικά βαφτίστηκε και αυτή.

Διασκευή του Σπύρου Γκ. από το περιοδικό Πάντα τα έθνη | φωτογραφία:duckmarx

πηγή

ΑΡΧΙΕΠ. ΑΘΗΝΩΝ: «ΓΚΡΕΜΙΣΜΕΝΗ Η ΠΙΟ ΩΡΑΙΑ ΕΙΚΟΝΑ, ΑΥΤΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ»!

.          Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ Πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμος, ἀποχωρώντας χθὲς ἀπὸ τὸν Ἅγιο Διονύσιο, μετὰ τὸ πέρας τῆς Συνοδικῆς Θ. Λειτουργίας, ἀπάντησε σὲ ἐρωτήσεις δημοσιογράφων ὡς πρὸς τὴν ὄχι καὶ τόσο ἱκανοποιητικὴ συνεργασία τῆς Ἐκκλησίας μὲ διάφορα ὑπουργεῖα καὶ τὴν σχετική του πικρία. Ὑπογράμμισε μὲ νόημα ὅτι «σήμερα [τῆς Ὀρθοδοξίας] εἶναι μεγάλη ἑορτή. Οἱ γκρεμισμένες εἰκόνες ἀναστηλώθηκαν τὸ 843, ἂν ὅμως ρίξουμε μιὰ ματιὰ γύρω μας θὰ δοῦμε πολλὲς γκρεμισμένες εἰκόνες. Ἡ πιὸ μεγάλη καὶ πιὸ ὡραία εἰκόνα εἶναι τοῦ ἀνθρώπου. Ὅμως πολλοὶ ἄνθρωποι εἶναι γκρεμισμένοι», γιὰ νὰ καταλήξει ἐν συνεχείᾳ: «Ἡ Ἐκκλησία τὴν λίγη περιουσία ποὺ τῆς ἀπέμεινε, θέλει νὰ συνεργασθεῖ μὲ τὸ κράτος, γιὰ νὰ τὴν ἀξιοποιήσει καὶ τὰ προϊόντα τῆς ἀξιοποιήσεώς της της νὰ πᾶνε στὶς εὐπαθεῖς ὁμάδες. Ποιά εἶναι ἡ πίκρα μου; Ὅταν βλέπουμε νὰ μὴν συνεννοούμεθα, καὶ οἱ μὲν ξένοι μὲ τὸ πρόγραμμα “ΗΛΙΟΣ”, ποὺ κατετέθη πρόσφατα, μποροῦν μέσα σὲ λίγες ἡμέρες νὰ πάρουν ἐκτάσεις, νὰ κάνουν φωτοβολταϊκά, καὶ τὸ τίμημα τὸ ὁρίζουν αὐτοὶ πόσο θὰ εἶναι καὶ ἐμεῖς ὡς Ἐκκλησία ποὺ ἔχουμε ἐκτάσεις καὶ λέμε κι ἐμεῖς νὰ κάνουμε φωτοβολταϊκὰ καὶ τὰ χρήματα νὰ πᾶνε γιὰ τοὺς φτωχοὺς ἀνθρώπους, δὲν βρίσκουμε ἀνταπόκριση».

ΠΗΓΗ: Ἠλεκτρονικὴ καὶ Ἔντυπη Εἰδησεογραφία

ΜΗΤΡ. ΣΙΣΑΝΙΟΥ ΠΑΥΛΟΣ: «ΑΓΝΟΗΣΑΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΙ ΤΡΕΞΑΜΕ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΑΝΙΚΑΝΟΥΣ».

Ἀπόσπασμα τῆς Ἐγκυκλίου 
τοῦ Μητρ. Σισανίου καὶ Σιατίστης Παύλου 
ἐπὶ τῇ Ἑορτῇ τῆς Ὀρθοδοξίας

[…]   Ὁ λόγος γιὰ τὸν ὁποῖο ἀποτύχαμε καὶ χρεωκοπήσαμε πρῶτα πνευματικὰ καὶ μετὰ καὶ ὑλικὰ εἶναι γιατί ἀγνοήσαμε τὴν ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ καὶ ἀσπασθήκαμε θεωρίες ἀνθρώπων. Ἡ Κρίσn τὴν ὁποία περνᾶμε εἶναι καρπὸς τῆς ἀλαζονείας μας καὶ τῆς ἀχαριστίας μας ἀπέναντι στὸν Θεό. Περιφρονήσαμε τὸ θέλημά Του, ἀκολουθήσαμε δικούς μας δρόμους, χλευάσαμε τὴν ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ, δὲν τὸν ἐμπιστευθήκαμε καὶ τώρα ζοῦμε τὴν ἀποτυχία μας, ζοῦμε τὴν καταστροφή.Τρέξαμε πίσω ἀπὸ ἀνθρώπους ποὺ εἶναι ἀνίκανοι νὰ μᾶς σώσουν.

ΠΗΓΗ: siatistaagiosnikolaos.gr

Τυπικόν της 6ης Mαρτίου 2012

Τρίτη: Τῶν ἐν Ἀμορίῳ Τεσσαράκοντα δύο Μαρτύρων.

Διὰ τὰς ἀκολουθίας τῶν καθημερινῶν βλέπε 28 Φεβρ. καὶ 5 Μαρτ..

Πράκτορες με ράσα και παιχνίδια κατασκοπείας στο Άγιο Όρος

Παιχνίδια κατασκοπείας με επίκεντρο το Άγιο Όρος ήρθαν στο φως της δημοσιότητας και όπως φαίνεται η μυστική υπηρεσία της κομμουνιστικής Βουλγαρίας τις δεκαετίες του 70 και του 80 είχε βάλει στο μάτι την κληρονομιά των μοναστηριών του Αγίου Όρους που προστάτευαν οι μοναχοί. Σύμφωνα με σημερινό δημοσίευμα των «Νέων» ο την εποχή εκείνη πραγματοποιήθηκε η επιχείρηση Ακρόπολη - ονομάστηκε έτσι από τη βουλγαρική Μονή Ζωγράφου-, με τον πράκτορα Κοβάτσεφ, που είναι ο νυν μητροπολίτης Βάρνας Κύριλλος, να βρίσκεται στον Άθω έχοντας ως αποστολή να βάλει στο χέρι σπάνια βιβλία, εικονίσματα, καθώς και άλλα θρησκευτικά και ιστορικά κειμήλια.

Εκείνη την εποχή Βούλγαροι μοναχοί είχαν σταλεί ως μυστικοί πράκτορες στα ορθόδοξα μοναστήρια του Αγίου Όρους συμμετέχοντας στην επιχείρηση «Ακρόπολη». Από τη δεκαετία του 1970, οι πράκτορες της Νταρζάβνα Σίγκουρνοστ (DS), της μυστικής υπηρεσίας της κομμουνιστικής Βουλγαρίας, προσπάθησαν να αρπάξουν τα πλούτη του Αγίου Όρους.

Εντύπωση προκαλούν και οι πληροφορίες που έδωσε ο Κοβάτσεφ αναφερόμενος στις ίντριγκες της μικρής ομάδας των μοναχών, οι οποίοι συνωμοτούσαν, καβγάδιζαν για τα κλειδιά του ταμείου, έκλεβαν ζαχαρωτά από την τραπεζαρία και διακινούσαν λαθραία οινοπνευματώδη. Η DS έθεσε επιδέξια προς όφελός της αυτές τις διαιρέσεις και τις αδυναμίες. Ο νεαρός μοναχός πήγε και σε άλλα μοναστήρια αναζητώντας βουλγαρικά κειμήλια. Όταν δεν μπορούσε να τα κλέψει, κρατούσε σημειώσεις και τα φωτογράφιζε.

Η ελληνική υπηρεσία αντικατασκοπίας αύξησε την επαγρύπνησή της και τελικά έβαλαν αιφνιδίως τέλος στην παραμονή του πράκτορα Κοβάτσεφ την άνοιξη του 1979, με την αιτιολογία «υπερέβη τα καθήκοντά του». Στην ουσία όμως εκδιώχθηκε με τον πλέον εξευτελιστικό τρόπο – τον τραβούσαν από τα μαλλιά, του έβγαλαν τα ράσα και τον έδεσαν πάνω σε ένα μουλάρι –.

Τα παιχνίδια κατασκοπίας όμως δεν σταμάτησαν εκεί καθώς οι Βούλγαροι έστειλαν στον Άθωνα τον Ναθαναήλ, ή καλύτερα πράκτορα Μπλαγκόεφ, ο οποίος έδρασε από το 1976 έως το 1980. Από τις αναφορές του πληροφορείται κανείς πως υπήρχαν τουλάχιστον άλλοι δύο μοναχοί της Μονής Ζωγράφου που ήταν πράκτορες της DS, χωρίς να γνωρίζει ο ένας για τον άλλον. Ο πράκτορας Μπλαγκόεφ χρησίμευσε πολύ στις βουλγαρικές υπηρεσίες για να εντοπίσουν ακίνητα των μοναχών που ενδιαφέρουν πολύ το βουλγαρικό κράτος. Το 1980, κατά τη διάρκεια συνάντησης των υπουργών Εξωτερικών της Ελλάδας και της Βουλγαρίας, οι Βούλγαροι παρουσίασαν τη φωτοτυπία ενός εγγράφου του 1856 που φέρει τη σύγχρονη σφραγίδα της Μονής Ζωγράφου με κυριλλικούς χαρακτήρες, «γεγονός που έθεσε προσωρινά τέλος στις ελληνικές διεκδικήσεις» επί της μονής, γράφει ο ιστορικός Μόμτσιλ Μετόντιεφ.

Η επιστροφή του κειμηλίου

Το 1988 πραγματοποιήθηκε η σημαντικότερη επιχείρηση των βουλγαρικών υπηρεσιών στο Άγιο Όρος ήταν η κλοπή του χειρογράφου της «Σλαβοβουλγαρικής Ιστορίας» του 17ου αιώνα, ενός κειμένου που θεωρείται ότι θεμελιώνει τη βουλγαρική εθνική ταυτότητα. Η DS αντικατέστησε το πρωτότυπο στη Μονή Ζωγράφου με ένα σχεδόν τέλειο αντίγραφο. Ωστόσο το χειρόγραφο επέστρεψε το 1998 ο πρώτος δημοκρατικά εκλεγμένος Πρόεδρος της Βουλγαρίας Πέταρ Στογιάνοφ υποστηρίζοντας πως «μια κλοπή και ιεροσυλία δεν έχει τίποτε ηρωικό, και ακόμη λιγότερο πατριωτικό»

πηγή

Ο 32ΧΡΟΝΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΥΓΚΛΟΝΙΖΕΙ…

Του Γιώργου Θεοχάρη

Κατάθεση ψυχής από τον 32χρονο  Ελληνοαμερικανό Γιώργο Αθανασίου στο agioritikovima.gr

΄΄Ήμουν σε τέτοια κατάθλιψη που πέταξα το κινητό μου στη θάλασσα από το καράβι, καθώς ερχόμουνα στο ΄Αγιο   Όρος΄΄, υπογραμμίζει ο Ελληνοαμερικανός Γιώργος Αθανασίου, οικονομικός επιστήμονας και γιος επιχειρηματία  στο Λος ΄Αντζελες.  Μιλώντας στο agioritikovima.gr ξετυλίγει  ολόκληρη τη ζωή του. Μιλά για τον γέροντα Εφραίμ απο την  Αριζόνα που του άνοιξε τον δρόμο της προσωπικής  σωτηρίας του και τον  οδήγησε στο ΄Αγιο Όρος, όπως λέει.
΄΄Μετά το βάφτισμα  μου στο ΄Αγιο Όρος νιώθω σαν πουλάκι ΄΄ εξηγεί.

΄΄Όταν κάνεις προσπάθεια ο ίδιος ο Θεός αρχίζει να σε βοηθάει΄΄, συμπληρώνει. Παράλληλα κάνει έκκληση προς τους νέους ΄΄που δεν πάνε στην Εκκλησία, δεν προσεύχονται και δεν εξομολογούνται, να τα κάνουν για  μία με δύο μήνες και να δούνε αν αυτά που λένε οι παπάδες είναι παραμύθια…Προσωπικά αναγεννήθηκα και αυτό οφείλω να σας το μεταφέρω΄΄

Η συνάντηση μας με τον Γιώργο

Τον συνάντησα τυχαία στη Μονή Φιλοθέου του Αγίου Όρους και μόνος του άρχισε να μου μιλά για την πολυτάραχη ζωή του.
Γνώριζε το agioritikovima.gr και ήθελε να γνωστοποιήσει την προσωπική του περιπέτεια  στους αναγνώστες μας προκειμένου να βοηθηθούν πνευματικά.

΄΄Λέγομαι Γιώργος Αθανασίου, είμαι Ελληνοαμερικανός από το Λος Άντζελες και ήρθα στο Άγιο Όρος με σκοπό να βαπτιστώ. Aυτή την απόφαση την πήρα τα τελευταία χρόνια και επειδή γενικά ζω στην Αμερική εκεί είχα την ευκαιρία να συναντήσω το γέροντα Εφραίμ στην Αριζόνα, ο πρώην ηγούμενος του Φιλοθέου, που έχει κάνει στην Αμερική 20 μοναστήρια περίπου και σιγά σιγά ήρθα, δηλαδή άρχισα να ζω θρησκευτικά, να εξομολογούμαι….΄΄ μου είπε και άρχισε να μου διηγείται τη ζωή του...

- Ενώ πριν η ζωή σας πώς ήταν;

Πριν, παρόλο που η οικογένειά μου είναι βαπτισμένη ορθόδοξη δεν είναι πιστοί, δεν πάνε στην εκκλησία, εκτός από το Πάσχα, Χριστούγεννα και τις μεγάλες γιορτές και τα πολλά χρόνια που ζω στην Αμερική είχα χάσει την επαφή μου με την Ελλάδα. Για πρώτη φορά ήρθα στην Ελλάδα πριν από 10 χρόνια, στην Θεσσαλονίκη, και από τότε πηγαίνω συχνά αλλά δεν βαπτίστηκα. Αυτή τη μεγάλη ανάγκη μου τη δημιούργησε ο χαρισματούχος γέροντας Εφραίμ θα έλεγα….

- Με ποιο τρόπο;

Διότι πήγαινα στο μοναστήρι του στην Αριζόνα πολλές φορές και με τις κουβέντες, με τα βιβλία που μου έδωσε σιγά-σιγά έγινε η μεγάλη αλλαγή στην καρδιά μου αλλά αποφάσισα να βαπτιστώ στην Ελλάδα, δηλαδή όχι στην Αμερική….

- Δεν είχες βαπτιστεί αρχικά Ορθόδοξος;

Όχι..


- Είσαι αβάπτιστος;

Ακριβώς. Αποφάσισα να βαπτιστώ στην Ελλάδα και ο γέροντας μου έδωσε ευλογία να πάω στο Άγιο Όρος. Επισκέφτηκα σχεδόν όλα τα μοναστήρια, δεν ήξερα πού ακριβώς να το κάνω, τελικά η Παναγία με θαυμαστό τρόπο  με έφερε στο Βατοπαίδι όπου ο πατέρας Ειρηναίος, ένας πολύ καλός πατέρας με δέχθηκε με τόση πολύ αγάπη, με συγκλόνισε…

- Σας  συγκλόνισε….

Ναι, χωρίς υπερβολή, και τελικά αυτός προσωπικά με βάφτισε, στο Βατοπαίδι στη θάλασσα, κάναμε Αγιορείτικο βάπτισμα και ήταν καταπληκτικό, ξαναγεννήθηκα τώρα, νομίζω θα προσπαθήσω και να μείνω στην Ελλάδα δεν ξέρω αν θα το καταφέρω.

- Τι σηματοδότησε  πρακτικά  για σένα το βάπτισμα, επέφερε κάποια αλλαγή  στον εσωτερικό σου κόσμο, στο είναι σου;

Ναι, ναι…. σα να έφυγε ένα μεγάλο βάρος, νιώθω σαν πουλάκι από τη θάλασσα. Την ημέρα που βαφτίστηκα ήταν ακριβώς δύο μέρες μετά τα Θεοφάνια, αυτό ήταν μεγάλη ευλογία νομίζω, να βαπτιστώ αυτές τις μέρες που βαπτίστηκε ο Κύριος και δεν έχω λόγια να νιώθω ευγνωμοσύνη για την Παναγία που με έφερε στο Βατοπαίδι στον πατέρα Ειρηναίο, στον πατέρα Εφραίμ που στην Αμερική κάνει καταπληκτική δουλειά και επίσης σημαντικό είναι να πω για τον πατέρα Εφραίμ στην Αμερική για την ιεραποστολή που κάνει, στα μοναστήρια του χρησιμοποιούν ελληνική γλώσσα για τις Ακολουθίες, κάτι πολύ σημαντικό για μένα και για τους Έλληνες νομίζω, έτσι σα να φέρνει ας πούμε την Ελλάδα εκεί, το Άγιο Όρος ακριβέστερα εκεί, που βγήκε από το Βυζάντιο, είναι θα έλεγα η καρδιά της Ελλάδας.


- Στην Αμερική πού ακριβώς ζούσες;

Στο Λος Άντζελες. Και είναι πολύ δύσκολο να μείνω….

- Οι γονείς σου με τι ασχολούνται εκεί ακριβώς;

Έχουν ιδιωτική εταιρία κατασκευές, δηλαδή κατασκευαστική εταιρία.

- Κατασκευαστική οικοδομών εννοείτε;

Ναι, ναι.

- Και εδώ στην Ελλάδα έχετε σκοπό να ασχοληθείτε μ’ αυτό, με κάτι άλλο, τι ακριβώς, ποια είναι τα σχέδια από εδώ και πέρα;

Από εδώ και πέρα κάνω προσευχή στην Παναγία να με φωτίσει τι ακριβώς να κάνω, δεν έχω ιδέα καν, μου αρέσει γενικά η Θεσσαλονίκη και θα προσπαθήσω να μείνω εκεί, να είμαι κοντά στο Άγιο Όρος, ελπίζω η οικογένειά μου να με βοηθήσει να έχουμε επαφή και να μείνω στην πατρίδα μου, στην Ελλάδα θέλω να μείνω.


- Για ποιο λόγο θέλεις να μείνεις εδώ;

Τώρα αυτό… Πώς να σας το πω; Έτσι το νιώθω, δηλαδή ειδικά μετά το βάπτισμα έχω, δεν μπορώ να το εξηγήσω, δηλαδή….

- Είναι κάτι το ανεξήγητο δηλαδή που σε τραβάει να μείνεις εδώ στην Ελλάδα, να είσαι κοντά στο Άγιο Όρος;

Ναι, τουλάχιστον για ένα διάστημα ίσως θα προσπαθήσω να το κάνω, δηλαδή έτσι νιώθω ότι πρέπει να μείνω εδώ, προς το παρόν τουλάχιστον και μετά θα δείξει. Τώρα και οι καιροί είναι δύσκολοι στην Αμερική, παντού θα έλεγα, στην Αμερική η οικονομία καταρρέει, ειδικά στο Λος Άντζελες.

- Δεν έχει πάτο η κατάρρευση…

Ναι, παρόλο που εκεί έχω περισσότερες ευκαιρίες ίσως, προτιμώ να είμαι εδώ και να κάνω και οικογένεια εδώ εάν είναι θέλημα του Θεού.


- Έχεις σπουδάσει κάτι; Με τι ασχολήθηκες μέχρι τώρα; Τι έχεις κάνει στη ζωή σου;

Έχω σπουδάσει σε Κολέγιο στην Αμερική, Οικονομική Επιστήμη, κάτι το οποίο δεν ξέρει εάν θα έχω επιτυχία εδώ, τέλος πάντων…



Το τελευταίο πράγμα που θέλω να πω είναι για το διαδίκτυο, δηλαδή στο διαδίκτυο έχουμε τη δυνατότητα να διαβάσουμε, έχει πολλά ορθόδοξα sites και γενικά πληροφορίες για την Ορθοδοξία και την πίστη αλλά και για την Ελλάδα, την ιστορία, το διαδίκτυο προσφέρει πολύ σημαντικά πράγματα και σας συνιστώ να ψάξετε εκεί. Εμένα προσωπικά με βοήθησε πάρα πολύ να μάθω πράγματα για την πατρίδα μου, για την Ορθοδοξία όπως είπα, επίσης με βοήθησε και το site agioritikovima.gr που μου δίδαξε πολλά,  γνώρισα τον Περιβόλι της Παναγιάς και τους στρατιώτες της. Στην Αμερική  πολύς κόσμος  διαβάζει το Αγιορείτικο Βήμα.

- Αυτά πριν φτάσετε στο γέροντα Εφραίμ;

Ναι, ναι πριν, δηλαδή…

-  Όταν ήσασταν στην κοσμική ζωή δηλαδή για τα καλά που λέμε δεν είχατε επαφές με την πνευματική ζωή σχέση ιδιαίτερη.

Θα έλεγα ότι το διαδίκτυο έκανε τη μεγαλύτερη δουλειά, προπαρασκευαστική για μένα να έρθω στην Ορθοδοξία τελικά και να βαπτιστώ στη συνέχεια και τα άλλα, γι’ αυτό είναι κάτι πολύ χρήσιμο. Επίσης τώρα που ζούμε στην εποχή της παραπληροφόρησης θα έλεγα από τα μεγάλα κανάλια είναι καλό και για να παρακολουθεί κανείς τις πολιτικές εξελίξεις, να έχει κάποια άποψη αλλά να μην υιοθετεί  ότι προβάλλεται.

- Εννοείτε ότι το διαδίκτυο είναι μια άλλη λύση στην παραπληροφόρηση που υπάρχει από τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης.

Ναι είναι κάτι απαραίτητο θα έλεγα γιατί….



- Κρύβει και κινδύνους το διαδίκτυο, δηλαδή υπάρχουν και παγίδες, πρέπει να προσέχει ο κόσμος…

Βεβαίως, βεβαίως, εγώ μιλάω για τη θετική πλευρά του διαδικτύου, την οποία οποιοσδήποτε μεγάλος, ειδικά ηλικιωμένος άνθρωπος, μπορεί να το χρησιμοποιήσει και να εμπλουτίσει τον εαυτό του. Θέλει όμως και προσοχή.


΄Εκκληση προς τους νέους

΄΄Θα συνιστούσα στη νεολαία να πάει στην εκκλησία επειδή οι καιροί είναι πολύ δύσκολοι κι αυτό είναι η μόνη λύση στα σύγχρονα προβλήματα, κατάθλιψη, ναρκωτικά και άλλα. Η μόνη λύση είναι αυτοί οι δύο πυλώνες, η εξομολόγηση και το άλλο επίσης μακριά από ηλεκτρονικές ταυτότητες, κάρτες, κάρτα του πολίτη εδώ στην Ελλάδα που ακούω. Μόνο η Εκκλησία είναι ο δρόμος για να μας βγάλει από την κρίση, ηθική, οικονομική και από όλα τα σύγχρονα προβλήματα που πάσχει η νεολαία, ειδικά, σημαντικό όπως είπα και πριν, είναι η εξομολόγηση και να εκκλησιάζονται όσο μπορούν, τουλάχιστον 1-2 φορές την εβδομάδα ο καθένας να το κανονίσει. Δεν υπάρχει άλλη λύση….΄΄

Το άλλο που θέλω να πω είναι προσπαθήστε, τουλάχιστον για 1-2 βδομάδες, για 1-2 μήνες πηγαίνετε στην εκκλησία, εξομολογηθείτε, να δείτε εάν αυτά τα πράγματα που λένε οι παπάδες είναι αλήθεια, είναι παραμύθια, δηλαδή όχι μόνο από το διάβασμα, να κάνετε κάτι, αρχίστε να κάνετε κάτι πρακτικό, τουλάχιστον μια εξομολόγηση, κάντε προσευχή, ο καθένας κατά τη δύναμή του, δηλαδή και στη συνέχεια….. Αυτό δηλαδή εγώ προσωπικά στην αρχή κι εγώ νόμιζα ότι αυτά είναι παραμύθια, και βεβαίως δεν έκανα τίποτα, συνέχισα να κάνω αμαρτίες, να μη δίνω σημασία γενικά στη ζωή μου…

΄΄Έπασχα από κατάθλιψη΄΄

΄΄Πριν έρθω στο Άγιο Όρος για το βάπτισμά μου, είχα  κατάθλιψη και επειδή είχα κάποια προβλήματα οικογενειακά και άλλα το βασικό πρόβλημα είναι ότι δεν είχα το Θεό. Τώρα προσπαθώ να ζω όσο μπορώ, να πλησιάζω το Θεό, είναι άλλο πράγμα εάν θα το καταφέρω ή όχι. Ήμουν σε τέτοια κατάθλιψη που πέταξα το κινητό μου στη θάλασσα από το καράβι, καθώς ερχόμουνα στο ΄Αγιο   Όρος΄΄.



- Είχες έντονη κοσμική ζωή;

Είχα, αλλά  δεν έπαιρνα ναρκωτικά και τέτοια….

- Εννοώ γενικότερα, αυτά που κάνει όλος ο κόσμος…

Ναι, ναι γενικότερα βεβαίως, βεβαίως, όπως όλος ο κόσμος μέχρι μια στιγμή που άρχισα σιγά-σιγά, πολύ δύσκολα, σιγά-σιγά έκανα προσπάθεια, άρχισα να διαβάζω, να κάνω προσευχή, πήγα στην εκκλησία συχνά απ’ ότι συνήθιζα, μετά ο Θεός αρχίζει να σε βοηθάει. Δηλαδή εμένα με βοήθησε και συνάντησα τον πατέρα Εφραίμ. Όταν κάνεις προσπάθεια ο ίδιος ο Θεός αρχίζει να σε βοηθάει.



- Πώς σε βοήθησε ο πατέρας Εφραίμ απο την Αριζόνα; Τι σου είπε ακριβώς;

Αυτός σε βοηθάει μόνο με το να τον κοιτάζεις. Στην αρχή δεν το πήρα καν στα σοβαρά αλλά η μορφή του, η εκκλησία που έχει κάνει, το μοναστήρι, η Ακολουθία, η Βυζαντινή ψαλμωδία, η γενική ατμόσφαιρα σε φέρνει σε άλλο κόσμο…

πηγή