ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΝΘΙΜΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ: ΤΟ ΘΕΜΑ ΜΕ ΤΗ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ «ΚΑΘΑΡΟ ΦΙΑΣΚΟ» ΣΙΩΝΙΣΤΩΝ

της Στέλλας Μεϊμάρη

Ο Γέροντας Άνθιμος στο ''Αγιορείτικο Βήμα''

Σχολιάζει την επικαιρότητα και τη δίωξη της Χρυσής Αυγής ως εγκληματική οργάνωση, την οποία δεν διστάζει να χαρακτηρίσει "φιάσκο" και παροτρύνει τον κόσμο διά της ψήφου του να διώξει τους τοκογλύφους και τους εχθρούς της πατρίδας του. 

Για τη σύλληψη βουλευτών της Χρυσής Αυγής:
"Το θέμα με τη Χρυσή Αυγή είναι ένα "καθαρό φιάσκο" σιωνιστών και εχθρών της πατρίδας μας. Αν κάποιοι παρανόμησαν, να πάνε στη φυλακή. Αλλά το κόμμα, είναι κόμμα, δεν μπορεί κανείς να το καταργήσει. Θυμίζει την οχλοκρατία που σκότωσε το Σωκράτη. Και ο Σαμαράς, δεν τον βλέπετε, συνέχεια στην Αμερική και στο Ισραήλ πάει... Αυτό που έχουμε τώρα δηλαδή είναι δημοκρατία; Και ούτε θυμάμαι να τιμωρήθηκαν όσοι έκαψαν την Αθήνα τότε και την τράπεζα με την έγκυο κοπέλα μέσα".

Καταδικάζουμε τη βία
"Εμείς καταδικάζουμε τη βία, εννοείται, σε οποιαδήποτε μορφή της. Αλλά είμαστε υπέρ της δια ψήφου βίας κατά των τοκογλύφων και των σιωνιστών. Ο κόσμος πρέπει να ξυπνήσει. Διά ψήφου τιμωρείστε τους εχθρούς της Ελλάδας που θέλουν να ξεπουλήσουν την πατρίδα μας".

Η λύση από την κρίση...
"Αγάπη, μετάνοια, ορθοδοξία", πρέπει να είναι το σύνθημα μας. Έξω οι τοκογλύφοι και οι εισβολείς. Δεν θα δώσουμε την πατρίδα μας σε κανένα ξένο που δεν του ανήκει. Και οι λαθρομετανάστες πρέπει να πάνε πίσω από εκεί που ήρθανε".

ΕΝΑΣ ΛΑΟΣ ΠΟΥ ΕΡΠΕΙ ΣΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ,ΒΟΥΛΙΑΖΕΙ ΣΤΟ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΕΛΠΙΖΕΙ ΣΤΟ ΤΙΠΟΤΑ

Έθνος ανάδελφο είμαστε χρόνια τώρα και ο ψυχορραγών εκτροχιασμός μας,μας οδηγεί εκτός δικτύου.Μία χώρα που έχει πάψει προ πολλού να ορθοδοξεί και να ορθοπραττεί.Οι άνθρωποι πλέον μηνύουν τις καμπάνες,στέλνουν τις εκκλησίες στο απόσπασμα και πυροβολούν τους ιερείς στο κεφάλι.Στην πλειοψηφία του,ένας λαός που αποσκίρτησε από το ποιμενικό 


μαντρί της Ορθοδοξίας και,ως ελεύθερος δεσμώτης καρκινοπαθεί στο Πουθενά,βουλιάζει στο Ποτέ και ελπίζει στο Τίποτα.Ανιστόρητος λαός που ξεχνάει το παρελθόν του,έχει αυτοκαταργηθεί ως σύνολο και,ως άναρχες μονάδες αυτονομεί την θλίψη και περιχαρακώνει την απόγνωση.Οι αυτοκτονίες μπορεί να λογίζονται μνημονιακές,κρύβουν όμως στην βιτρίνα,την απουσία της λατά Χριστόν ελπίδας και την αναγόρευση του αντιδίκου,ως πρωτοκαθεδρεύοντος στην αιμορραγούσα καρδιά του κατ' ευφημισμόν πιστού.Λίγο παλιότερα κυνηγούσαν την χλιδή,τώρα εποφθαλμιούν το επιούσιο ψωμί.Μια βόλτα στο κέντρο πιστοποιεί του λόγου το αληθές.Κλειδαμπαρωμένα μαγαζιά,άδειοι δρόμοι,χλωμές φιγούρες αφημένες στα παγωμένα κράσπεδα ν' αργοπεθαίνουν,εισαγόμενη και ενχώρια πορνεία ν' ανταγωνίζονται στα κόκκινα φανάρια,προς άγρα πελατών.Άνθρωποι που βρίζουν σε μια ακατάσχετη αιμορραγία καφενειακής βλαστήμιας,οδηγοί στα πρόθυρα νευρικής κρίσης,πεζοδρομιακοί οδοιπόροι που παραμιλούν ατέρμονα,κάνοντας άτεχνες γκριμάτσες και νευρώδεις,ακανόνιστους μορφασμούς.Κάποτε οι άνθρωποι σταυροκοπιόνταν στους δρόμους,τώρα σκοτώνουν με το βλέμμα τους,κάποιους που το κάνουν.Στα δικαστήρια οι καμπάνες εγκαλούνται στο εδώλιο,κατήγοροι οι άνθρωποι,ζητούν την καταργησή τους.Σταυρώστε λοιπόν το ράσσο και μηνύστε τις καμπάνες...Όπως έγραφε ο Ντοστογιέφσκι...΄΄τουλάχιστον,αυτές είναι βέβαιο,πως θα τις ακούσουμε την ώρα του θανάτου.Θα έχουμε όμως έναν ιερέα να μας θάψει;΄΄
ΠΗΓΗ/ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ

                                                                                                                           Γιώργος Δημακόπουλος

ΑΓΙΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ

Τῌ ΙΑ' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ
ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

Μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Φιλίππου, ἑνὸς τῶν ἑπτὰ Διακόνων, καὶ τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Θεοφάνους τοῦ Ὁμολογητοῦ, Ἐπισκόπου Νικαίας, τοῦ Ποιητοῦ καὶ Γραπτοῦ.

Τῇ ΙΑ' τοῦ αὐτοῦ μηνός, Μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Φιλίππου, ἑνὸς τῶν ἑπτὰ Διακόνων.

Ὧν περ διηκόνησας ἐν γῇ πραγμάτων,
Ἐν οὐρανοῖς Φίλιππε μισθὸν λαμβάνεις.
Λειτουργὸς λάβε μισθὸν ἐν ἑνδεκάτῃ γε Φίλιππος.

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν καὶ Ὁμολογητοῦ Θεοφάνους, ἀδελφοῦ τοῦ Ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Γραπτοῦ.

Ὁ Γραπτὸς ἐν γῇ τὴν θέαν Θεοφάνης,
Καὶ κλῆσίν ἐστιν ἐκθανὼν Γραπτὸς πόλῳ.

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ζηναΐδος καὶ Φιλονίλλας τῶν αὐταδέλφων.

Εἰρηνικῶς ὕπνωσαν εἰρήνης φίλαι,
Ἡ Φιλονίλλα Ζηναΐς τε αἱ δύο.

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τῶν Ἁγίων Πατριαρχῶν Κωνσταντινουπόλεως,
 Νεκταρίου, Ἀρσακίου καὶ Σισινίου.
Ὁ Νεκτάριος οὐ τὸ τοῦ μύθου Λόγε,
Ἀληθινὸν δέ, σῆς τρυφῆς νέκταρ πίνει.
Τὸν Χριστὸν ἐν γῇ Ἀρσάκιος δοξάσας,
Πρὸς αὐτόν ἐλθών, ἀντεδοξάσθη πλέον.
Ἀσινὲς ἦραν πνεῦμα τὸ Σισινίου,
Οὐ συνιασθὲν μηχαναῖς τῶν δαιμόνων.

Ταῖς τῶν Ἁγίων σου πρεσβείαις, ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν.

ΜΕΓΑ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΡΑΦΑΗΛ

ΠΡΙΝ ΑΠΟ 15 ΠΕΡΙΠΟΥ ΧΡΟΝΙΑ, ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΤΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ ΕΠΑΣΧΕ ΑΠΟ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΚΑΙ ΠΗΓΕ ΣΤΗ ΜΥΤΙΛΗΝΗ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΙ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΡΑΦΑΗΛ. ΟΤΑΝ ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΠΕΡΝΟΥΣΕ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΑΠΟ ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΤΗ ΘΕΡΜΗ, ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΚΕ ΚΑΙ ΠΕΡΑΣΑΝ ΟΙ ΔΥΝΑΤΟΙ ΠΟΝΟΙ ΠΟΥ ΕΙΧΕ, ΠΡΙΝ ΦΤΑΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ. ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ, ΠΗΓΕ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ. Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΗΣΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΖΥΓΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΕΜΦΑΝΙΣΑΝ ΤΟ ΦΙΛΜ, ΕΙΔΑΝ ΣΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΑΓΙΟΥΣ ΤΗΣ ΛΕΣΒΟΥ ΕΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥΣ. ΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΜΑΣ ΤΗΝ ΕΔΩΣΕ Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΙΩΤΟΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΔΙΑΚΟΝΗΣΕ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ. ΜΑΣ ΕΙΠΕ ΔΕ ΟΤΙ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΡΑΦΑΗΛ ΚΑΙ ΜΟΙΡΑΖΕΙ ΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΕΣ. 

πηγή

Τουρκική προσβολή: Ενθρόνιση δεσπότη σε… ξενοδοχείο.

Αδυνατώντας να ξεφύγει από τον νεοθωμανικό πανισλαμισμό της η Τουρκία ανάγκασε μητροπολίτη του Οικουμενικού Θρόνου να ενθρονιστεί σε ξενοδοχείο των Κυδωνιών (τουρκιστί Αϊβαλί). 

Πιο συγκεκριμένα και παρά το γεγονός ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο είχε ειδοποιήσει και προχωρήσει σε όλες τις απαραίτητες κινήσεις, εδώ και έξι μήνες, αναφορικά με την έγκριση της τελετής ενθρόνισης του νέου Μητροπολίτη κ. Αθηναγόρα στον ανακαινισμένο Ναό των Παμμεγίστων Ταξιαρχών Κυδωνιών, το τουρκικό κράτος επικαλούμενο «γραφειοκρατικές καθυστερήσεις» προχώρησε στην προσβλητική για την Ελληνορθοδοξία κίνηση να μην επιτρέψει την τέλεση της λειτουργίας στον Ναό με αποτέλεσμα να επιστρατευτεί το τοπικό ξενοδοχείο. 


Η συγκεκριμένη κίνηση της Τουρκίας ανάγκασε τον ψύχραιμο σε τέτοιες καταστάσεις Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο να μην παραστεί στην λειτουργία, αφού όπως γίνεται κατανοητό ο προκαθήμενος της παγκόσμιας Ορθοδοξίας δεν μπορεί να ενθρονίζει μητροπολίτες σε αίθουσες εκδηλώσεων ξενοδοχείων. 

Το γεγονός αυτό δεν πέρασε φυσικά απαρατήρητο από τον Σύλλογο Κωνσταντινουπολιτών, ο οποίος έθεσε τα πράγματα έως έχουν και μέσω γραπτής παρέμβασής του κατήγγειλε απερίφραστα την αχαρακτήριστη αυτή τουρκική πρόκληση. Η ανακοίνωσή του έχει έως εξής: «Οι υπηρεσίες του υπουργείου Πολιτισμού της Τουρκίας δεν επέτρεψαν την τέλεση της Θείας Λειτουργίας και την ενθρόνιση του νέου Μητροπολίτη κ. Αθηναγόρα στον ανακαινισμένο ιστορικό Ναό των Παμμεγίστων Ταξιαρχών Κυδωνιών. 

»Οι αρμόδιες υπηρεσίες στην απάντηση που έδωσαν μόλις 48 ώρες πριν την προγραμματισμένη τέλεση της θείας Λειτουργίας προέβαλαν γραφειοκρατικούς λόγους, παρά το γεγονός ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο είχε υποβάλει το σχετικό αίτημα πριν έξι μήνες. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος δεν μετέβη τελικά στο Αϊβαλί, και η Θεία Λειτουργία καθώς και η ενθρόνιση του νέου Μητροπολίτου πραγματοποιήθηκε σε ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα ξενοδοχείου, την Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2013». 

Σε πολιτικό επίπεδο ο βουλευτής Α’ Αθηνών Νικήτας Κακλαμάνης με αναφορά του προς το προεδρείο της Βουλής των Ελλήνων υπογραμμίζει το θέμα και στην ουσία θέτει το σώμα προ των ευθυνών του, ειδικά σε μία περίοδο κατά την οποία η Άγκυρα προσπαθώντας να πετάξει την μπάλα στην εξέδρα αναφορικά με την Θεολογική Σχολή της Χάλκης, απαιτεί την λειτουργία τζαμιών σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. 

Ειδικά στην περίπτωση της Αθήνας, πρόκειται για τζαμί που συμβολίζει την ορθωμανική κατοχή της Ελλάδας και πλέον είναι αρχαιολογικός χώρος (να το συζητήσουμε αν θέλουν, αλλά με αντάλλαγμα όχι τη Χάλκη, αλλά την εκ νέου λειτουργία ως ναού της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη). Επίσης, ζητά να εκλέγει η μειονοτητα τους μουφτήδες, τη στιγμή που το τουρκικό κράτος και αυτό τους διορίζει! 

Είναι προφανές ότι η Άγκυρα έχει χάσει πλέον κάθε μέτρο ενώ ο σεβασμός της προς την θρησκευτική ταυτότητα κάθε πολίτη του κράτους της ο οποίος δεν είναι Σουνίτης αποτελεί «όνειρο θερινής νυκτός».

πηγή 

"Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΣΤΑ ΑΖΗΤΗΤΑ"

ΤΑ ΟΣΤΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΕΩΔΙΑΖΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ, 
ΕΝΩ ΤΑ ΚΑΝΤΗΛΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΜΕ ΤΗ ΚΙΝΗΣΗ ΤΟΥΣ, ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΗΣ, 
ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΗ ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ...
ΠΡΟΑΓΓΕΛΟΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΩΝ ΕΙΔΗΣΕΩΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ !!!

.                                                                                                                                                                                                   .


ΚΑΙ ΕΝΩ ΤΑ ΣΗΜΑΔΙΑΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΝΘΑΡΡΥΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΥΜΕ,
 ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΝΑ ΤΑΡΑΞΟΥΝ ΤΑ ΝΕΡΑ ΤΗΣ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΜΑΖΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΒΟΛΟ, 
"ΔΗΘΕΝ" ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ... 
Ο ΘΥΜΟΣ ΕΝΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΞΕΧΥΛΙΣΕ, 
ΕΝΩ ΟΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ...


----- ΓΙΑΤΙ ΜΩΡΕ ΕΠΙΖΗΤΑΤΕ ΤΟ ΣΑΤΑΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;

ΕΙΝΑΙ ΠΟΤΕ ΔΥΝΑΤΟΝ Ο ΛΥΚΟΣ ΝΑ ΦΥΛΑΕΙ ΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ;

ΠΟΙΟΣ ΣΑΣ ΖΗΤΗΣΕ ΝΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΕΙΤΕ ΜΑΖΙ ΤΟΥ;

ΓΙΑΤΙ ΠΡΟΒΑΛΛΕΤΕ ΤΗΝ ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΣΑΣ ΣΑΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΙΣΤΙΑ ΣΑΣ ΣΑΝ ΔΕΔΟΜΕΝΟ;

ΣΑΣ ΨΗΦΙΣΑΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΔΙΑΦΗΜΙΖΕΤΕ, Η ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΗΡΕΤΕΙΤΕ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ;

ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΟΛΟΓΙΖΕΤΕ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ, ΤΟ ΘΕΟ ΔΕΝ ΤΟΝ ΦΟΒΑΣΤΕ;

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΖΗΤΗΣΑΤΕ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΒΟΗΘΕΙΑ;

ΔΕΝ ΤΟΝ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ, Η ΤΟΝ ΑΓΝΟΕΙΤΕ ΕΠΙΔΕΙΚΤΙΚΑ;

ΠΟΙΟΙ ΕΙΣΤΕ ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΑ ΕΚΤΟΠΙΖΕΤΕ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ;

ΠΟΙΟΙ ΕΙΣΤΕ ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΤΕ ΕΡΗΜΗΝ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΑΟ;

ΔΕΝ ΕΠΙΖΗΤΟΥΝ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ,
ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΝ ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ ...
ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΝ ΠΟΥ ΞΕΡΕΙΣ ΙΣΩΣ Ο ΣΑΤΑΝΑΣ ΤΟΥΣ ΒΟΗΘΗΣΕΙ, ΓΙΑΤΙ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΗΝ ΕΞΑΦΑΝΙΣΟΥΝ,
ΤΟΣΟ ΑΧΡΗΣΤΟΙ ΕΙΝΑΙ  ...
ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΕΣΥ ΟΜΩΣ ΟΤΙ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΘΑ ΔΕΧΘΕΙ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ;
ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΘΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΕΙ ΜΕ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΕΓΓΡΑΨΕΙ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΣΑΝ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΑΡΟΜΟΙΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ, Η ΗΘΙΚΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ;
ΟΥΤΕ ΚΑΙ Ο ΣΑΤΑΝΑΣ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΤΑΙ ...
ΣΑΝ ΤΟ ΩΡΙΜΟ ΦΡΟΥΤΟ ΤΟΥΣ ΑΠΕΡΡΙΨΕ ΗΔΗ ...
ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΝ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΟΥΝ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΟΥ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΤΟΥΣ ΗΔΗ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΕ ...
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΙΑ Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΠΗΡΑΝ ΑΝΑΒΟΛΗ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥ, ΟΥΤΕ Η ΑΙΤΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΤΕΙΛΕΙ ΤΩΡΑ ΤΟΝ ΚΛΩΝΟ
ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ...
ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΚΑΙ ΤΡΕΧΕΙ ΝΑ ΣΩΘΕΙ ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΠΙΣΩ ΤΟΥ ΤΟΥΣ ΑΝΑΠOΛΗΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙ ΠΟΤΕ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΤΟΥ ...
ΚΑΜΜΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΟΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ, ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΑΝΑΠΟΛΟΥΝ ΧΑΜΕΝΑ ΜΕΓΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΑ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ ...
Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΣΤΑ ΑΖΗΤΗΤΑ !!!
ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΙ ΕΡΧΕΤΑΙ:
ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΙ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ:
ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΤΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΣΕ ΑΤΑΚΤΗ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΠΙΣΩ ΤΟ ΥΠΗΡΕΤΙΚΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ, ΕΡΜΑΙΟ ΤΩΝ ΔΙΑΘΕΣΕΩΝ ΤΟΥ ΟΧΛΟΥ ...
ΕΛΕΟΣ ΘΑ ΖΗΤΗΣΟΥΝ, ΑΛΛΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΧΑΛΑΣΜΟ ΠΟΥ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ,
 Η ΦΩΝΗ ΤΟΥΣ ΖΗΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝ ΘΑ ΙΣΑΚΟΥΣΤΕΙ ...
ΤΕΡΜΑ Η ΜΑΚΡΟΘΥΜΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ...
ΤΕΛΟΣ ΤΑ ΚΕΚΤΗΜΕΝΑ ΠΟΥ ΜΕ ΤΟΣΟΥΣ ΔΟΛΙΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΚΑΙ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΑΠΕΚΤΗΣΑΝ ...
ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ...
ΟΙ ΓΕΡΟΝΤΑΔΕΣ ΜΕ ΤΑ ΧΙΛΙΟΣΚΙΣΜΕΝΑ ΡΑΣΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΟΥΝ ΝΑ ΔΗΛΩΣΟΥΜΕ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΩΡΕΣ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ...
"ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ ΜΕ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ...
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΘΕΙΤΕ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΣΑΣ, ΟΠΟΙΑ ΘΕΣΗ ΚΑΙ ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ, ΓΙΑΤΙ ΕΚΕΙ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΤΑΛΗΞΕΙ, ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΤΟ ΜΟΙΡΑΙΟ ΧΩΡΙΣ ΘΥΣΙΑ, ΧΩΡΙΣ ΑΓΑΠΗ...
ΑΝ ΔΕΝ ΒΑΛΟΥΜΕ ΧΡΙΣΤΟ ΣΤΗ ΨΥΧΗ ΜΑΣ, ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΘΑ ΧΑΣΟΥΜΕ ΤΗ ΜΑΧΗ ΜΕ ΤΗ ΖΩΗ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΔΕΝ ΘΑ ΕΡΘΕΙ"  !!!

πηγή

Στρατευομένη και Θριαμβεύουσα Εκκλησία. Τι ακριβώς είναι, υπάρχει διαφορά, τι λέει η γραπτή μας παράδοση;

Επειδή πάρα πολλά έχουν λεχθεί για αυτό το θέμα και επειδή δύσκολα δεχόμαστε την διάκριση και τον διαχωρισμό της Εκκλησίας μας, υιοθετούμε την τεκμηριωμένη απάντηση του Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου Ιεροθέου:

Συνήθως λέγεται ότι μέσα στην λατρεία της Εκκλησίας και ιδιαιτέρως στην θεία Λειτουργία γίνεται ένωση και κοινωνία μεταξύ της στρατευομένης και της θριαμβευούσης Εκκλησίας. Χρειάζεται μια επεξήγηση αυτού του γεγονότος, για να δούμε αν ευσταθή από θεολογικής προοπτικής αυτή η έκφραση.
Ο όρος στρατευομένη και θριαμβεύουσα Εκκλησία προέρχεται από τα πρόσφατα δογματικά εγχειρίδια χωρίς όμως να αναφέρονται πατερικά χωρία στα οποία φαίνεται ότι οι Πατέρες σαφώς ομιλούν για στρατευομένη και θριαμβεύουσα Εκκλησία.Με τους όρους αυτούς (στρατευομένη και θριαμβεύουσα Εκκλησία) χαρακτηρίζονται οι ζώντες και οι κεκοιμημένοι άγιοι, η “αόρατη πλευρά της Εκκλησίας”, η οποία εξαρτάται «εκ της εν ουρανώ αοράτου Κεφαλής αυτής και εμψυχουμένη υπό του αοράτου Αγίου Πνεύματος» και η λεγομένη «καθαρώς ορατή πλευρά» της Εκκλησίας.
Καίτοι υπάρχει στενή σχέση μεταξύ αγγέλων και ανθρώπων, κεκοιμημένων αγίων και ζώντων και οι μεν άγιοι πρεσβεύουν υπέρ των ζώντων και οι ζώντες προσεύχονται στους αγίους και τους αγγέλους, εν τούτοις η ορολογία στρατευομένη και θριαμβεύουσα Εκκλησία όζει σχολαστικισμού.Δεν υπάρχει καμμιά αμφιβολία ότι μέσα στην θεία Λειτουργία γίνεται μια κοινωνία Θεού και ανθρώπων, αγγέλων και ανθρώπων, ζώντων και κεκοιμημένων, κλπ. Αλλά η φράση κοινωνία στρατευομένης και θριαμβευούσης Εκκλησίας είναι προβληματική από θεολογικής πλευράς, διότι η Εκκλησία είναι μία και αδιαίρετη, μία είναι η κεφαλή της Εκκλησίας, ο Χριστός, και όλοι, ζώντες και κεκοιμημένοι, είναι ενεργεία και δυνάμει μέλη Του. Επομένως, δεν μπορούμε να κάνουμε λόγο για μια στρατευομένη και για μια θριαμβεύουσα Εκκλησία, όπως δεν μπορούμε να κάνουμε λόγο για μια ποιμαίνουσα και μια ποιμαινομένη Εκκλησία, για μια διδάσκουσα και μια διδασκομένη Εκκλησία, για μια θεολογούσα και μια διοικούσα Εκκλησία.
Συνήθως λέγεται ότι στην στρατευομένη Εκκλησία ανήκουν όλοι οι ζώντες και αγωνιζόμενοι εναντίον της αμαρτίας και του διαβόλου, προκειμένου να εισέλθουν στην Βασιλεία του Θεού μετά τον θάνατο και κυρίως μετά την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού. Και στην θριαμβεύουσα Εκκλησία ανήκουν οι άγιοι που έφυγαν από τον κόσμο αυτό και υπάρχει βεβαιότητα από διάφορα τεκμήρια ότι δικαιώθηκαν και ήδη προγεύονται της Βασιλείας του Θεού που θα δοθή μετά την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού.
Πρέπει δε εδώ να σημειωθή ότι, η διάκριση μεταξύ στρατευομένης και θριαμβευούσης Εκκλησίας με αυτό το περιεχόμενο που διέγραψα προηγουμένως, είναι πρόσφατη. Στην Αγία Γραφή δεν υπάρχει πουθενά αυτή η διάκριση, δηλαδή δεν γίνεται λόγος για στρατευομένη Εκκλησία που αγωνίζεται επί της γης και για θριαμβεύουσα Εκκλησία που βρίσκεται στους ουρανούς.Βεβαίως, μέσα στις Επιστολές του Αποστόλου Παύλου γίνεται λόγος για “στρατεία”, που προέρχεται από την εικόνα των στρατευμάτων της εποχής εκείνης. Ο Απόστολος Παύλος παραγγέλλει στον Απόστολο Τιμόθεο: «ίνα στρατεύη εν αυταίς την καλήν στρατείαν, έχων πίστιν και αγαθήν συνείδησιν…» (Α´ Τιμ. α´, 18-19). Στους Χριστιανούς της Κορίνθου παραγγέλλει: «τά όπλα της στρατείας ημών ου σαρκικά, αλλά δυνατά τω Θεώ προς καθαίρεσιν οχυρωμάτων» (Β´ Κορ. ι´, 4).
Εξ άλλου η λέξη θρίαμβος δεν υπάρχει στην Καινή Διαθήκη ως ουσιαστικό, αλλά υπάρχει το ρήμα θριαμβεύειν και αναφέρεται κυρίως στον θρίαμβο που επετέλεσε ο Χριστός επάνω στον διάβολο, την αμαρτία και τον θάνατο. Και ο όρος αυτός είναι Παύλειος. Αναφερόμενος ο Απόστολος Παύλος στην νίκη του Χριστού επάνω στον Σταυρό γράφει: «απεκδυσάμενος τας αρχάς και τας εξουσίας εδειγμάτισεν εν παρρησία, θριαμβεύσας αυτούς εν αυτώ» (Κολ. β´, 15). Και αναφερόμενος στην βίωση του θριάμβου αυτού του Χριστού και από εκείνους που συνδέονται μαζί Του, αναφωνεί: «Τω δε Θεώ χάρις τω πάντοτε θριαμβεύοντι ημάς εν τω Χριστώ και την οσμήν της γνώσεως αυτού φανερούντι δι’ ημών εν παντί τόπω» (Β´ Κορ. β´, 14).
Το εκπληκτικό, όπως φαίνεται και από το προηγούμενο χωρίο, είναι ότι, ο Απόστολος Παύλος χρησιμοποιεί την εικόνα της στρατείας, αλλά ταυτοχρόνως ομιλεί και για βίωση του θριάμβου του Χριστού από τους Χριστιανούς, όσο ακόμη ζούν. Και σε άλλα σημεία των Επιστολών του ο Απόστολος Παύλος αναφέρεται στο ότι, από την ζωή αυτή έζησε τον θρίαμβο του Χριστού, την νίκη του Χριστού πάνω στον θάνατο, την αμαρτία και τον διάβολο, και αισθάνθηκε τον δοξασμό στην ύπαρξή του.
Ο όρος δοξασμός, που δηλώνει την συμμετοχή των πιστών στον θρίαμβο του Χριστού, χρησιμοποιείται σε πολλά χωρία. Για παράδειγμα γράφει ο Απόστολος Παύλος: «καί είτε πάσχει έν μέλος, συμπάσχει πάντα τα μέλη, είτε δοξάζεται έν μέλος, συγχαίρει πάντα τα μέλη» (Α´ Κορ. ιβ´, 26). Γι’ αυτό και συνιστά στους Χριστιανούς: «δοξάσατε δη τον Θεόν εν τω σώματι υμών και εν τω πνεύματι υμών, άτινά εστι του Θεού» (Α´ Κορ. στ´, 20). Αν κανείς μελετήση και άλλα χωρία του Αποστόλου Παύλου, στα οποία φαίνεται ότι βίωσε τον δοξασμό, ότι ανέβηκε μέχρι τρίτου ουρανού και εισήλθε στον Παράδεισο, τότε θα διαπιστώση ότι ο Απόστολος Παύλος δεν κατατάσσει τους Χριστιανούς που ζούν, στην λεγομένη στρατευομένη Εκκλησία, και τους αγίους που εκοιμήθησαν στην λεγομένη θριαμβεύουσα Εκκλησία. Η όραση του Θεού, καίτοι έχει διαφόρους βαθμούς, είναι ενιαία.
Χαρακτηριστικό είναι το χωρίο: «βλέπομεν γαρ άρτι δι’ εσόπτρου εν αινίγματι, τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον· άρτι γινώσκω εκ μέρους, τότε δε επιγνώσομαι καθώς και επεγνώσθην» (Α´ Κορ. ιγ´, 12). Αυτό το «επιγνώσομαι καθώς και επεγνώσθην» δείχνει ότι, η συμμετοχή του ανθρώπου στον θρίαμβο του Χριστού αρχίζει από την ζωή αυτή. Οπότε δεν υφίσταται διαλεκτικός χωρισμός μεταξύ στρατευομένης και θριαμβευούσης Εκκλησίας.
[…]Φαίνεται καθαρά από τα κείμενα των φορέων της αποκαλύψεως, των θεουμένων, ότι δεν υφίσταται διάκριση μεταξύ στρατευομένης και θριαμβευούσης Εκκλησίας από απόψεως χρόνου, ότι δηλαδή, η λεγομένη στρατευομένη Εκκλησία συνδέεται με τους Χριστιανούς που ζουν πριν τον θάνατό τους, και η λεγομένη θριαμβεύουσα Εκκλησία είναι εκείνη στην οποία εισέρχονται οι άγιοι μετά τον βιολογικό θάνατό τους. Η αποδοχή μιας τέτοιας διακρίσεως, σύμφωνα με την οποία η ψυχή ενός αγίου εισέρχεται στην λεγομένη θριαμβεύουσα Εκκλησία, ενώ το σώμα που βρίσκεται θαμμένο στην γη και δεν συμμετέχει στην λεγομένη θριαμβεύουσα Εκκλησία, στην πραγματικότητα υιοθετεί την πλατωνική διάκριση μεταξύ φύσει αθανάτου ψυχής και φύσει θνητού σώματος.

Το γεγονός είναι ότι, όσοι βιώνουν κατά διαφόρους βαθμούς την θέωση από την ζωή αυτήν, συμμετέχουν στον θρίαμβο του Χριστού εναντίον του θανάτου, της αμαρτίας και του διαβόλου, τον οποίο θρίαμβο θα ζήσουν σε μια πληρότητα μετά την ανάσταση των σωμάτων τους. Μέσα στην θεία Λειτουργία ζη κανείς αυτόν τον θρίαμβο και πολλές φορές η λατρεία και ιδίως η θεία Λειτουργία, γίνεται ένα παράθυρο για μέθεξη μεγαλύτερης δόξας. Γι’ αυτό ο αείμνηστος π. Πορφύριος, ένας εξαγιασμένος σύγχρονος ιερομόναχος, έκανε πολλές φορές λόγο για την άκτιστη Εκκλησία στην οποία ζουν οι άγιοι.

πηγή/ μεταφορά

TO ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΤΟΥ ΣΑΜΑΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΛΑΜΑ ΤΟΥ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ!

Της Μαρίας Γιαχνάκη

Με δάκρυα στα μάτια και γεμάτος πίκρα παρακολουθούσε μέσα από τα κάγκελα του κελιού του ο έκπτωτος Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ. Ειρηναίος τον έλληνα πρωθυπουργό με την συνοδεία του να κατεβαίνει προς τον Ναό για να προσκυνήσει τον Πανάγιο Τάφο.

Το μονοπάτι που οδηγεί από το ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο προς τον Ναό της Ανάστασης περνάει κάτω από το παραθύρι του κ Ειρηναίου οπότε ήταν εφικτό γι αυτόν να παρακολουθήσει τον Έλληνα πρωθυπουργό σε ένα μέρος της διαδρομής του.

Ακόμη και αν ήθελε να του φωνάξει να γυρίσει το κεφάλι του να τον δει δεν μπόρεσε να αρθρώσει λέξη από την πικρία και το σφίξιμο στο στομάχι.

Ο έκπτωτος πατριάρχης δεν είναι μόνο λυπημένος για την στάση της Ελλάδας που τόσο καιρό δεν δίνει σημασία για την κατάσταση που επικρατεί στο Πατριαρχείο.

Απορεί πως είναι δυνατόν να αγνοεί τις αγοραπωλησίες, αν τον έχουν ενημερώσει οι άνθρωποί του, που σύμφωνα με έγγραφα από το κτηματολόγιο της Ιερουσαλήμ έχουν γίνει εις βάρος του Πατριαρχείου και της χώρας μας και πως ανθρωπίνως ο πρωθυπουργός δεν έδειξε ενδιαφέρον για τον φυλακισμένο Πατριάρχη.

Δεν έχει γνώση για το ότι έχουν παραβιαστεί ανθρώπινα δικαιώματα;

Δεν έχει γνώση για το ότι ένας άνθρωπος είναι κλειδωμένος σε ένα κελί που ήταν Πατριάρχης και σήμερα βρίσκεται στην απομόνωση;

Είναι δυνατόν όλα τα μέσα στο εξωτερικό να μιλούν γι αυτό το θέμα και ο έλληνας πρωθυπουργός να μην ενδιαφέρθηκε να μάθει για αυτόν;

Αυτές είναι οι απορίες ενός ανθρώπου που τα αδέλφια του οι αγιοταφίτες έχουν υποχρεώσει στην απομόνωση προσπαθώντας παράλληλα να καλύψουν τα λάθη που έκαναν για να τον ρίξουν από το θρόνο την  στιγμή που τίποτα από όλα αυτά δεν έχουν αποδειχθεί και την στιγμή που ο άνθρωπος που συνελήφθη πρόσφατα, ο Νίκος Παπαδήμας, ομολόγησε ότι ό,τι έκανε το έκανε μόνος του χωρίς να γνωρίζει ο Ειρηναίος.

Αυτά είχε στο μυαλό του ο κ Ειρηναίος που βρίσκεται μέσα στο Πατριαρχείο και δεν μπορεί να πάει να προσκυνήσει τον Πανάγιο Τάφο γιατί είναι κλειδωμένος και αν καταφέρει να βγει δεν ξέρει αν θα ξαναμπεί μέσα στο κελί του.

Ο άνθρωπος που δεν τον βλέπει το φως το ήλιου και που γίνεται μέρα με την μέρα άσπρος σαν το πανί, που τα χείλη του έχουν χάσει το χρώμα τους και που έχουν γίνει ένα με το πρόσωπο, που είχε ένα θερμοσίφωνο να ζεσταίνει νερό να κάνει μπάνιο και του έκοψαν τα καλώδια από την ταράτσα του Πατριαρχείου, για να κάνει με κρύο νερό μπάνιο για να τον τιμωρήσουν…

Ποιοι; οι αναμάρτητοι αδελφοί του… ή μήπως στις ταράτσες του Πατριαρχείου έχουν κι άλλοι πρόσβαση;

Ντροπή! Ντροπή!

πηγή

Εκοιμήθει εν Κυρίω ο π. Αντώνιος Σακκάτος εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Λευκάδος και Ιθάκης

                                        
Εκοιμήθει εν Κυρίω σε ηλικία  56 ετών χθες ο π. Αντώνιος Σακάτος , ιερέας στην ενόρια Σταυρού Ιθάκης.Είχε χειροτονηθεί  2005 υπό του μακαριστού μητροπολίτου κυρού Μελίτωνος.
Άξιος εργάτης στον Αμπελώνα του Κυρίου προσέφερε τα μέγιστα στην ενορία του αλλά και στο νησί της Ιθάκης.

Περί εξομολογήσεως του Γέροντος Πορφυρίου

Δεν ευθύνεται μονάχα ο άνθρωπος για τα παραπτώματά του. Τα λάθη, οι αμαρτίες και τα πάθη δεν είναι μόνο προσωπικά βιώματα του εξομολογούμενου. Ο κάθε άνθρωπος έχει πάρει μέσα του και τα βιώματα των γονέων του και ειδικά της μητέρας, δηλαδή το πώς ζούσε η μητέρα, όταν τον κυοφορούσε, αν στενοχωριόταν, τι έκανε, αν κουραζόταν το νευρικό της σύστημα, αν είχε χαρά, αν είχε θλίψη, αν είχε μελαγχολία... Έ, όλο το νευρικό σύστημα το δικό της επηρέασε το νευρικό σύστημα του εμβρύου της. Οπότε, όταν γεννηθεί το παιδί και μεγαλώσει, παίρνει μέσα του και τα βιώματα της μητέρας του, δηλαδή άλλου ανθρώπου. Δημιουργείται μια κατάσταση στην ψυχή του ανθρώπου εξαιτίας των γονέων του, που την παίρνει μαζί του σ΄ όλη του τη ζωή, αφήνει ίχνη μέσα του και πολλά πράγματα που συμβαίνουν στη ζωή του είναι απόρροια της καταστάσεως αυτής. Τα φερσίματά του έχουν άμεση σχέση με την κατάσταση των γονέων του. Μεγαλώνει, μορφώνεται, αλλά δεν διορθώνεται. Εδώ βρίσκεται μεγάλο μέρος από την ευθύνη για την πνευματική κατάσταση του ανθρώπου. Υπάρχει, όμως, ένα μυστικό. Υπάρχει κάποιος τρόπος ν΄ απαλλαγεί ο άνθρωπος απ΄ αυτό το κακό. Ο τρόπος αυτός είναι η γενική εξομολόγηση, η οποία γίνεται με την χάρι του Θεού. Μπορεί, δηλαδή, να σου πει ο πνευματικός: - Πώς θα ήθελα να ήμασταν σ΄ ένα ήσυχο μέρος, να μην είχα ασχολίες και να μου έλεγες τη ζωή σου απ΄ την αρχή, από τότε που αισθάνθηκες τον εαυτό σου, όλα τα γεγονότα που θυμάσαι και ποια ήταν η αντιμετώπισή τους από σένα, όχι μόνο τα δυσάρεστα αλλά και τα ευχάριστα, όχι μόνο τις αμαρτίες αλλά και τα καλά. Και τις επιτυχίες και τις αποτυχίες. Όλα. Όλα όσα απαρτίζουν τη ζωή σου. Πολλές φορές έχω μεταχειριστεί αυτή την γενική εξομολόγηση και είδα θαύματα πάνω σ΄ αυτό. Την ώρα που τα λες στον εξομολόγο, έρχεται η θεία χάρις και σε απαλλάσσει απ΄ όλα τα άσχημα βιώματα και τις πληγές και τα ψυχικά τραύματα και τις ενοχές, διότι, την ώρα που τα λες, ο εξομολόγος εύχεται θερμά στον Κύριο για την απαλλαγή σου. Είχε έλθει σ΄ εμένα προ καιρού μια κυρία, που έκανε αυτού του είδους την εξομολόγηση και βρήκε μεγάλη ωφέλεια. Βελτιώθηκε η ψυχολογική της κατάσταση, διότι τήνε βασάνιζε κάτι. Έστειλε, λοιπόν, αυτή μια φίλη της και πήγαμε έξω στο βράχο, στα Καλλίσια. Καθίσαμε και άρχισε κι εκείνη να μου μιλάει. Της λέω: - Να μου πεις ό,τι αισθάνεσαι. Αν σε ρωτήσω εγώ για κάτι, να μου πεις. Αν δεν σε ρωτήσω, να συνεχίσεις να τα λέεις, όπως τα αισθάνεσαι. Όλ' αυτά που μου έλεγε, τα παρακολουθούσα όχι απλώς με προσοχή, αλλά "έβλεπα" μέσα στον ψυχικό της κόσμο την επίδραση της προσευχής. Την παρακολουθούσα μέσα στην ψυχή της κι "έβλεπα" ότι πήγαινε χάρις μέσα της, όπως τήνε κοίταζα εγώ. Διότι στον πνευματικό υπάρχει χάρις και στον παπά υπάρχει χάρις. Το καταλαβαίνετε; Δηλαδή, ενώ εξομολογείται ο άνθρωπος, ο ιερέας προσεύχεται γι αυτόν. Συγχρόνως έρχεται η χάρις και τον ελευθερώνει απ΄ τα ψυχικά τραύματα, που για χρόνια τον βασανίζουν, χωρίς να γνωρίζει την αιτία τους. Ω, αυτά τα πιστεύω πολύ! Στον εξομολόγο μπορείς να μιλήσεις όπως αισθάνεσαι, αλλά δεν είναι αυτό τόσο σημαντικό, όσο είναι το ότι κοιτάζει μέσα στην ψυχή σου προσευχόμενος ο παπάς και βλέπει πώς είσαι και σου μεταδίδει την χάρι του Θεού. Έχει αποδειχθεί ότι αυτό το κοίταγμα είναι πνευματικές "ακτίνες" που σε ξαλαφρώνουν και σε θεραπεύουν, μη νομίσετε ότι είναι ακτίνες φυσικές. Είναι αλήθεια αυτά τα πράγματα. Και με τον Χριστό τι έγινε; Έπιασε το χέρι της αιμορροούσης και είπε: "Εγώ γάρ έγνων δύναμιν εξελθούσαν απ΄εμού". Θα πεις: "Ναι, μα ήταν Θεός". Ο Χριστός βέβαια ήταν Θεός, αλλά μήπως και οι Απόστολοι δεν κάνανε το ίδιο; Όλοι οι πνευματικοί, οι εξομολόγοι, έχουν αυτήν την χάρι κι όταν εύχονται, την εκπέμπουν ως αγωγοί. Για παράδειγμα, θέλουμε ν΄ ανάψουμε εδώ πέρα μια θερμάστρα και βάζουμε ένα καλώδιο, αλλά δεν μπορεί να κάνει επαφή, διότι το καλώδιο δεν είναι στην πρίζα. Αν, όμως, το καλώδιο μπει στην πρίζα, μόλις κάνει την επαφή, έρχεται το ρεύμα μέσω αυτού του αγωγού. Είναι πνευματικά πράγματα της θρησκείας μας αυτά. Μπορεί να λέμε για καλώδιο, αλλά στην πραγματικότητα αυτή είναι "η θεία ψυχανάλυση".

πηγή