Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

Προς τιμή του παρουσιάζουμε κείμενό του
για την ελληνική γλώσσα

— Χθες μιλήσανε στον «Παρνασσό». Και τί ωραία πράγματα είπαν! Τα είχε πάρει το ραδιόφωνο. Προσπαθούν τώρα να επαναφέρουν τα αρχαία ελληνικά. Εγώ λέω, δεν μπορεί, θα τη φέρουνε τη γλώσσα πάλι. Έτσι πού πάμε, τα παιδιά στην εκκλησία αρχίζουν να μην καταλαβαίνουν το Ευαγγέλιο. Πολύ άσχημο πράγμα. Έμενα κλωτσάει ή καρδιά μου. Πρέπει να φωνάξομε τώρα και να τονίσομε ότι δεν πρέπει να ξεχάσομε την ελληνική γλώσσα. 

Να βλέπατε τί έγινε χθες το απόγευμα στον «Παρνασσό»! Τί ωραία πράγματα! Πολύ ωραία πράγματα! Πολύ εξαρτάται το τί θα γίνει από τούς καθηγητές. Χωρίς να δημιουργείτε πείσμα στους υπεναντίους, αλλά με αγάπη Χριστού θα λέτε στους μαθητές σας για τα ελληνικά. Δεν πρέπει τα παιδιά να τα γνωρίζουν; Θα σου πουν οι συνάδελφοι: «Δεν τα γράφει το βιβλίο».

«Έ, δεν τα γράφει το βιβλίο, αλλά παρεμπιπτόντως με ρώτησαν τα παιδιά και τούς μίλησα». Καταλάβατε; "Η δεν είναι έτσι;

Να πάτε σήμερα ν' αγοράσετε ένα βιβλίο πού έγραψε ένας καθηγητής. Είναι σχολικό με αρχαία ελληνικά. Να μου διαβάζετε κι έμενα. Μεγάλα συγχαρητήρια ανήκουν στον καθηγητή για την προσπάθεια πού έκανε να διατηρήσει τη γλώσσα των Ευαγγελίων και των Πατέρων, αλλά και για τη σοφία πού μεταχειρίστηκε. Δηλαδή δεν έκανε κανένα συλλαλητήριο, για να διεγείρει τούς ομοϊδεάτες του πού αγαπούν τη γλώσσα. Δεν τούς παρακίνησε να βγουν στο πεζοδρόμιο και να φωνάζουν: «Θέλομε την ελληνική γλώσσα!». Δεν έκανε τέτοια πράγματα. Αλλά αναίμακτα, απλά, απαλά, σιωπηλά αγωνίζεται να κάνει τα ελληνόπουλα να αγαπήσουν τη γλώσσα των προγόνων τους.
Ή ελληνική γλώσσα είναι μουσική. Και αυτοί πού παλαιά ξέρανε καλά τη γλώσσα, όπως τα έψαλλαν, όπως τα ομιλούσαν, όλα τα νοήματα τους της ψυχής, όπως τα αισθανόντουσαν, τα μετέδιδαν ακριβώς με τούς τόνους, τη βαρεία, την οξεία, την περισπωμένη, τη δασεία και ξέρω κι εγώ πώς τα λένε... Ή ελληνική γλώσσα έχει πολύτιμους θησαυρούς, είναι ή γλώσσα πού την πλούτισαν οι Έλληνες Πατέρες τόσο ωραία και την τόρνευσαν έκαναν το κτίσιμο της τόσο τέλεια, σαν να είναι —μια λέξη να πω— «ίσοδομική».

Τί θα πει «ίσοδομική»; Να σας πω εγώ. Δεν το έχω διαβάσει σε λεξικό, αλλά μόνος μου να σας πω πώς το καταλαβαίνω. Ξέρετε, έχομε στο μοναστήρι κάτι τσιμεντόλιθους, οι οποίοι όλοι έχουνε βγει από ένα καλούπι. Αυτοί οι τσιμεντόλιθοι είναι όλοι Ίσοδομικοί, ταιριάζουνε όπου να τούς βάλεις. Λοιπόν, παλαιά δεν είχανε τσιμέντο να κάνουνε καλούπια, άλλα παίρνανε τα μάρμαρα και τα μετρούσανε τα ίδια και τις γωνίες τους, το ύψος, το βάθος, με το χιλιοστό. Την Ακρόπολη και πολλά μνημεία πού είχανε κτίσει, έτσι τα είχανε μετρήσει. Δηλαδή ταιριάζανε. Έτσι, λοιπόν, και οι Πατέρες της Εκκλησίας, αλλά και οι αρχαίοι συγγραφείς, οι Πατέρες του Έθνους — μπορούμε κι εκείνους να τούς πούμε Πατέρες— ξέρανε τόσο καλά τη γλώσσα, ώστε, όταν μιλούσαν, δεν μπορούσαν να πούνε μια λέξη πού δεν ταίριαζε με το θέμα πού λέγανε. Ή λέξη «Ίσοδομική» είναι δική μου λέξη, δεν ξέρω αν υπάρχει. Κοιτάξτε τώρα στο λεξικό. Με συγχωρείτε, εγώ αυτά τα λέγω από μόνος μου, δεν τα ξέρω, δεν τα 'χω διαβάσει. Ρωτάω εσάς πού ξέρετε γράμματα.

— «Ίσόδομος»: ό έκτισμένος κατά σειράς Ισομεγεθών λίθων ή τεχνοτροπία του κατ` ίσους δόμους κτισίματος.
— Εγώ αυτό δεν το ξέρω, αλλά φαίνεται φώτισις Θεού. Είναι από τον Θεό, απ' ευθείας! Στο λόγο, όμως, καταλαβαίνεις ότι ό λόγιος έχει ταιριαστές λέξεις πού λέγει σε κάθε υπόθεση. Όταν δεν είναι ταιριαστές οι λέξεις, τις λέμε «σόλοικες». Το γράψιμο σου, λέμε, είναι σόλοικο.
Ή ελληνική γλώσσα είναι ίσοδομική. Το ίσοδομικόν, όπως εγώ το καταλαβαίνω, έχει σειρά, ομαλότητα, γραμμή. Όλοι οι λίθοι είναι βαλμένοι, όπως πρέπει. Κανείς δεν εξέχει πιο έξω ή πιο μέσα ή έχει κενό. Έτσι συμβαίνει και με την Ίσοδομική γλώσσα. Πω, πω, τί ωραία πράγματα!
Θυμάστε τούς λόγους του Αγίου Γρηγορίου τού Θεολόγου, τού Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, στην αρχαία γλώσσα; Μοιάζουνε με του Δημοσθένη και με όλων των ρητόρων. Αυτούς τούς είχανε μελετήσει, τούς είχανε φάει, τρόπον τίνα, οι Πατέρες. Ναι, αλλά ζούσαν με το Πνεύμα του Θεού και έτσι στα έργα τους είχαν τέλειο περιεχόμενο και το εξέφραζαν με την τέλεια γλώσσα τους. Τους αρχαίους τους είχαν ξεπεράσει στη δομή.

Ακούστε να δείτε, εγώ δεν ξέρω ορθογραφία, δυστυχώς. Δεν έχω διδαχθεί ούτε γραμματική, ούτε συντακτικό. Όμως στην πρώτη Δημοτικού πού πήγαινα είχα μάθει τα φωνήεντα, τα σύμφωνα και τη δευτέρα κλίση. Αυτά τα ξέρω. Μετά επήρα και μελέτησα μεγάλος, μόνος μου. Τα μελέτησα όχι με επίγνωση, να καθίσω να τα μάθω. Τα μελέτησα έτσι, με περιέργεια και με έφεση, για να καταλάβω τί έχουνε μάθει στο Δημοτικό, πού εγώ δεν πήγα, ή στο Γυμνάσιο, πού εγώ δεν προχώρησα. Καταλάβατε; Διάβασα έτσι, όχι για να τα μάθω, αλλά για να ξέρω τί διδάχθηκαν οι άλλοι. Διάβασα βιβλία θεολογικά, για να μάθω τί διδάχθηκαν οι θεολόγοι. Δεν προσπάθησα να τα μάθω. Όχι. Μάλιστα, για να μην κουράζομαι, διάβασα πίνακα περιεχομένων και στη Δογματική και στην Εκκλησιαστική Ιστορία και στην Ηθική και στη Συμβολική και στην Εισαγωγή της Καινής Διαθήκης και στην Εισαγωγή της Παλαιάς Διαθήκης. Είδατε πού τα θυμάμαι; Δεν τα έχω διδαχθεί, αλλά τα έχω δει όλα τα βιβλία και έχω διαβάσει πίνακα περιεχομένων.

*ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΛΟΓΟΙ ΠΕΡΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΧΡΥΣΟΠΗΓΗΣ. ΧΑΝΙΑ 2010

ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΑΒΒΑΚΟΥΜ

Γιορτάζουμε σήμερα 2 Δεκεμβρίου, ημέρα μνήμης του Αγίου Προφήτου Αββακούμ.

Ο Αββακούμ, που το όνομά του σημαίνει«θερμός εναγκαλισμός», ήταν από τη φυλή του Συμεών και γιος του Σαφάτ και ο χρόνος που έδρασε τίθεται μεταξύ 650 και 672 π.Χ.

Στο προφητικό του βιβλίο, που διακρίνεται για την αξιόλογη λογοτεχνική του χάρη, ελέγχει τον ιουδαϊκό λαό, επειδή παρεξέκλινε από την αληθινή θρησκεία στην ειδωλολατρία. Να τι συγκεκριμένα αναφέρει, σχετικά με το πως πρέπει κανείς να πιστεύει στο Θεό: «Εάν υποστείληται, ουκ ευδοκεί η ψυχή μου εν αυτώ: ο δέ δίκαιος εκ πίστεώς μου ζήσεται. Εγώ δέ εν τώ Κυρίω αγαλλιάσομαι, χαρίσομαι επί τώ Θεώ τώ σωτήρι μου». ( Αββακούμ, β' 4, γ' 18). Που σημαίνει, αν κανείς λιποψυχήσει και αδημονήσει στις διάφορες δοκιμασίες, ας μάθει, λέει ο Κύριος, ότι δεν επαναπαύεται η ψυχή μου σ' αυτόν.

Ο δίκαιος που πιστεύει σ' εμένα και τηρεί το Νόμο μου, θα σωθεί και θα ζήσει. Εγώ όμως, λέει ο Προφήτης, θα αγάλλομαι ελπίζοντας στον Κύριο. Θα γεμίσει χαρά η καρδιά μου για το σωτήρα μου Θεό.

Ο προφήτης Αββακούμ πέθανε ειρηνικά και τάφηκε στον τόπο των πατέρων του.

Στους εορτάζοντες και στις εορτάζουσες, χρόνια πολλά και ευάρεστα στο Θεό !!!

Απολυτίκιο:
Ήχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε.
Ως όρος προέγραψας την Θεοτόκον αγνήν, εξ ης ημίν ελάμψεν ο των απάντων Θεός, σαρκός ομοιώματι. Όθεν σε ως προφήτην θεηγόρον τιμώντες, χάριτος ουρανίου μετασχείν δυσωπούμεν, πρεσβείαις σου θεοδέκτοις, Αββακούμ ένδοξε.

ΑΓΙΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΑΒΒΑΚΟΥΜ

Τῌ Β' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

Μνήμη τοῦ Ἁγίου Προφήτου Ἀββακούμ.
Τῇ Β' τοῦ αὐτοῦ μηνός, Μνήμη τοῦ Ἁγίου Προφήτου Ἀββακούμ.
Τάττει Θεὸς σοι τοὺς πόδας τεθνηκότι,
Εἰς συντέλειαν Ἀββακούμ, καθὼς ἔφης.
Δευτερίῃ Ἀββακοὺμ ἀνεβήσατο εἰς Θεοῦ ἄστυ.

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τῶν Ὁσίων Πατέρων ἡμῶν καὶ ἐρημιτῶν, Ἰωάννου, Ἡρακλαίμονος, Ἀνδρέου καὶ Θεοφίλου.
Ἀνδρῶν τετρακτὺς εἰς ἄλυπον χωρίον,
Ἐκ θλίψεως γέμοντος ἦλθε χωρίου.

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Μυρόπης.
Ὄντως μύρον πέφηνε Χριστῷ Μυρόπη,
Σῶμα προσδοῦσα διὰ τοῦτον βασάνοις.

Μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Κυρίλλου Φιλεώτου ἀσκήσαντος ἐν ἔτει 1060.

Ἡ ἁγία Μυρόπη ἐν τῇ φυλακῇ τελειοῦται.

Ὁ ἅγιος Ἄβιβος ὁ νέος ἐν πυρὶ τελειοῦται.

Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν

ΟΙ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ ΠΟΥ ΟΡΙΣΑΝ ΟΙ «ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ» ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΧΙΛΙΕΤΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ

Του Γεωργίου  Διαμαντίδη

Ο υλιστικός χιλιαστικός Παράδεισος, όπως τον πιστεύουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά

Σε αυτό το άρθρο, αγαπητοί, θα  κάνουμε κάποιες αποκαλύψεις με ντοκουμέντα,  όσο αφορά τις ημερομηνίες της Δευτέρας παρουσίας του Χριστού και την  χιλιετή  Βασιλεία που είπαν οι «Μάρτυρες του Ιεχωβά» κατά καιρούς. Τα ντοκουμέντα αυτά είναι παρμένα μέσα από τα έντυπα της ίδιας της Οργάνωσής τους.

Ξεκινάμε με το βιβλίο των Μαρτύρων του Ιεχωβά «Τετελεσμένον Μυστήριον» έκδοσης 1917, επανέκδοση 1919, σελ. 70, από  το οποίο παρουσιάζουμε ένα πίνακα με διάφορες χρονολογίες. Στον πίνακα λοιπόν αυτό, αναφέρεται,  πωςη Δευτέρα παρουσία του Κυρίου έγινε το 1874:

«Τετελεσμένον Μυστήριον»  σελ. 70: Ο πρώτος πρόεδρος της Οργάνωσης των ΜτΙ, Κάρολος Ρώσσελ είπε, πως η  Δευτέρα παρουσία του Κυρίου έγινε το Φθινόπωρο του 1874!

        

Ομοίως στο ίδιο έντυπο και στη σελίδα 80, οι Μάρτυρες του Ιεχωβάυποστηρίζουν: «Παραθέτομεν Γραφικά τινά χωρία, τα οποία, όταν εννοηθώσιν εν τη προς άλληλα σχέση αυτών και εννοία. Αποδεικνύουσιν ότι η Δευτέρα έλευσις του Κυρίου, έλαβε χώραν κατά το φθινόπωρον του 1874 Μ.Χ.»

«Τετελεσμένον Μυστήριον»  σελ. 80: Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είπαν, ότι η Δευτέρα Παρουσία του Χριστού έγινε το 1874!

Αλλά και στο δεύτερο τόμο του εντύπου «Ο Καιρός εστίν εγγύς», του 1889, επανέκδοση 1923, σελ. 242, δεν αφήνεται καμία αμφιβολία πως η Δευτέρα παρουσία του Χριστού έχει λάβει χώρα το 1874:  «Απεδείξαμεν ήδη ότι η δευτέρα του Κυρίου υμών παρουσία, και η αρχή των καιρών της αποκαταστάσεως, χρονολογείται από του 1874 Μ.Χ.»

«Ο Καιρός εστίν εγγύς» σελ. 242: Ο Ρώσσελ είπε, ότι η Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου έγινε το 1874!

Περί της Δευτέρας παρουσίας του Κυρίου το 1874 κάνει λόγο και ένα ακόμα έντυπο των Μαρτύρων του Ιεχωβά, από τα πιο σπουδαία στην εποχή τους, με συγγραφέα αυτή τη φορά τον δεύτερο πρόεδρο της Οργάνωσης τον  Ιωσήφ Ρόδερφορντ, «Η Κιθάρα του Θεού» 1921, σελ. 260: «…καταλήγουσιν εις το 1874, κατά τον οποίον χρόνον, συμφώνως προς την χρονονολογίαν των Γραφών, η δευτέρα του Κυρίου ημών προσδοκάται». Και το αστείο της υπόθεσης. Λίγο καιρό αργότερα ο Ιωσήφ Ρόδερφορντ, θα έστελνε τις «ορδές» των «Σπουδαστών της Γραφής», όπως αυτοαποκαλούνταν τότε οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, να «ξεποδαριαστούν», για να αναγγείλουν στον κόσμο την καινούργια πλέον χρονολογία της Δευτέρας παρουσίας του Κυρίου που είχε οριστεί πλέον από το Ρόδερφορντ, το 1925! Μία ακόμα απάτη από την Οργάνωση των Μαρτύρων του Ιεχωβά:  

Η Κιθάρα του Θεού  σελ. 260: Ο δεύτερος πρώην πρόεδρος της Εταιρίας Σκοπιάς ο Ιωσήφ Ρόδερφορντ είπε, ότι η Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου προσδοκάται το 1874!

Βέβαια για τις αλλεπάλληλες χρονολογίες που όρισαν κατά καιρούς οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, για την Δευτέρα παρουσία του Κυρίου, δεν θα μπορούσε να μείνει αμέτοχο, το επίσημο έντυπο της Οργάνωσης η «Σκοπιά», που τότε ονομάζονταν η«Σκοπιά του Πύργου» 1923, σελ. 139, παράγραφος 12: «Η πρώτη φάσις ήρξατο με την επάνοδον του Κυρίου ημών τω 1874, αι δε αξιοσημείωτοι περίοδοι αυτής είναι το 1878, 1881, 1914, 1918, και 1925».

Η «Σκοπιά του Πύργου» 1923, σελ. 139, παράγραφος 12:

Οι συγγραφείς της Σκοπιάς έγραψαν,  γιατί  την επάνοδον του Κυρίου το 1874, ανέφεραν επίσης με χαρά και τις άλλες ημερομηνίες 1878, 1881, 1914, 1918, 1925!

Την ίδια ημερομηνία του 1874, βρίσκουμε στο ίδιο έντυπο στη σελίδα 294, παράγραφος 46: «Η δευτέρα του Κυρίου υμών Παρουσία έλαβε χώραν τω1874». «Ο προφήτης σαφώς υπεδείκνυεν ημίν ότι η «ημέρα της προετοιμασίας» θα ήτο μία περίοδός αρχομένη από της αρχής της δευτέρας του Κυρίου ημών  παρουσίας και καταλήγουσα μετά του τέλους των Καιρών των Εθνών ήτοι από του 1874 μέχρι του 1914»:

Η «Σκοπιά του Πύργου» 1923, σελ. 294, παράγραφος 46: Η Σκοπιά έγραψε, ότι η Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου έλαβε χώρα το 1874! Και από το 1874 μέχρι του 1914, το τέλος των Καιρών των εθνών!

Παρόμοια πράγματα γράφονται και στο έντυπο Απελευθέρωσις 1926, σελ. 243: «Πάντα ταύτα μαρτυρούσιν ότι ο αιών ήγγισεν εις το τέρμα του και ήρξατο παρερχόμενος από του 1914 και ότι τότε, κατά τον χρόνον της παρουσίας του Κυρίου έλαβε χώραν η γέννησις του έθνους».

Απελευθέρωσις 1926, σελ. 243: Ο Ιωσήφ Ρόδερφοντ είπε, ότι το 1914 κατά τον χρόνον της  παρουσίας του Κυρίου έλαβε  χώραν η γέννησις του έθνους!

Στο έντυπο «Αύτη εστίν η αιώνιος Ζωή» 1950-53, σελ. 221, παράγραφος 11, όχι μόνο λησμονείται πλέον το 1874 ως έτος της Δευτέρας παρουσίας του Κυρίου, αλλά ορίζεται το 1914 τώρα, ως έτος της Δευτέρας παρουσίας του. Μάλιστα γράφουν πως το έτος αυτό υπάρχουν και αποδείξεις! για την παρουσία του αυτή, οι οποίες έγιναν αντιληπτές από πολλούς ανθρώπους στον κόσμο! Εδώ πάει «γάντι» το περίφημο ρητό: «Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι»! Ορίστε και τα «κωμικοτραγικά» της Οργάνωσης: «’Από το 1914 ο παρών Χριστός έκαμε φανερές τις αποδείξεις της δευτέρας παρουσίας του και κατανοητές σε πολλούς ανθρώπους σε όλο τον κόσμο»:

«Αύτη εστίν η αιώνιος Ζωή», σελ. 221, παράγραφος 11: Ο

Χριστός το 1914, έκαμε φανερές τις αποδείξεις της Δευτέρας Παρουσίας του, σε πολλούς ανθρώπους σε όλο τον κόσμο!!!

Σας ερωτούμε, «Μάρτυρες του Ιεχωβά»: Έγινε η Δευτέρα Παρουσία του Χριστού και πότε; Το 1874 ή το 1914; Σας περιμένουμε με αγάπη να μας απαντήσετε!

Για την χιλιετή  Βασιλεία:

«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Διάβολος επίστευεν ότι η χιλιετής βασιλεία θα εγκαθίστατο είς το 1915… Όπως και αν έχει το ζήτημα, υπάρχει απόδειξις ότι ηεγκατάστασις της βασιλείας εν Παλαιστίνη πιθανόν να γίνη κατά το 1925, ήτοι δέκα έτη από την χρονολογίαν την οποίαν ποτέ επιστεύομεν».  «Τετελεσμένον Μυστήριον» 1917, επανέκδοση 1919, σελ. 153.

«Τετελεσμένον Μυστήριον», σελ. 153: Οι Σπουδαστές της Γραφής είπαν,  ότι ο Διάβολος πίστευε ότι χιλιετής βασιλεία θα εγκαθίστατο το 1915! Και  ότι η εγκατάστασις της βασιλείας θα γίνει στην Παλαιστίνη  το 1925!

Εδώ μας  κάνει τρομερή εντύπωση, από που κατάλαβαν οι «Σπουδαστές της Γραφής» ότι ο «Διάβολος» πίστεψε ότι η χιλιετής βασιλεία θα εγκατασταθεί το 1915; Δηλαδή, μπήκαν στην σκέψη του «Διαβόλου» για να δουν πως σκέφτεται; Ας μας πουν  γι’ αυτό   οι «Μάρτυρες του Ιεχωβά».

Στο δεύτερο τόμο του εντύπου «Ο Καιρός εστίν εγγύς» Τομ. Β’ 1889, επαν. 1923, σελ. 85, ο Ρώσσελ, υποστηρίζει πως η χιλιετής Βασιλεία του Κυρίου θα εγκατασταθεί το 1914: «...ότι το πλήρες το τέλος των Καιρών των Εθνών, τουτέστιν η πλήρης διορία της εις αυτά εκχωρηθείσης κυριαρχίας, εκπνέει εις το έτος 1914 Μ.Χ., και ότι η ρηθείσα χρονολογία θέλει είσθαι το απώτατον όριον της παρ ατελών ανθρώπων κυβερνήσεως του κόσμου… Πρώτον, ότι η Βασιλεία του Θεού, δια την οποίαν ο Κύριος υμών εδίδαξεν ημάς να προσευχώμεθα, λέγοντες, «Ελθέτω η Βασιλεία Σου», θα αρχίση προσκτώσα πλήρη παγκόσμιον επικράτησιν, κατά την χρονικήν εκείνην περίοδον, (1914) και ότι τότε θα «ανιδρυθή» ήτοι εγκατασταθή μονίμως επί της γής».    

«Ο Καιρός εστίν εγγύς», σελ. 85: Ο Ρώσσελ είπε, Ότι η Βασιλεία του Θεού θα εγκατασταθεί μονίμως το 1914 επί της γης!!!

Στο ίδιο έντυπο και στη σελίδα 112, διαβάζουμε μετ’ εκπλήξεως πως η Βασιλεία του Θεού, δεν θα εγκατασταθεί το 1914, όπως άλλωστε γράφεται στη σελίδα 85, αλλά μετά το τέλος του 1914!  «…και η πλήρης εγκαθίδρυσις της Βασιλείας του Θεού, θέλει επιτελεσθή μετά το τέλος του 1914 Μ.Χ.».

«Ο Καιρός εστίν εγγύς», σελ. 112: Η πλήρης εγκαθίδρυσις της Βασιλείας του Θεού θα επιτελεσθεί  μετά το τέλος του 1914!!!

Καινούργια έκπληξη, μας περιμένει στη σελίδα 277, του ίδιου εντύπου. Η χιλιετής  Βασιλεία του Θεού είχε αρχίσει το 1872! Δηλαδή μέσα στο ίδιο έντυπο η Οργάνωση έχει περιπέσει σε αντιφάσεις τρεις φορές! Στη σελίδα 85 έχει πει πως η Βασιλεία του Θεού θα εγκατασταθεί το 1914, στη σελίδα 112 μετά το 1914 και στη σελίδα 277 το 1872!: «…αναμφιβόλως ο Αυτός Πάνσοφος Διδάσκαλος, όστις εδίδαξεν ημάς δια της χρονολογίας ότι εξ χιλιάδες έτη από της δημιουργίας του Αδάμ έληξαν με το 1872  Μ. Χ., και ότι η εβδόμη χιλιάς,  ο αιών της χιλιετούς Βασιλείας, ήρχισεν εκεί».

«Ο Καιρός εστίν εγγύς», σελ. 277: Ο αιών της χιλιετούς Βασιλείας άρχισε το 1872!!!

Στη «Σκοπιά του Πύργου» σελίδα 180, μας έρχεται ένα καινούργιο «φρούτο» ημερομηνίας έναρξης της χιλιετούς  Βασιλείας του Κυρίου.  Η χιλιετής  Βασιλεία αρχίζει τώρα το 1925! «Η χιλιετηρίς αρχίζει το 1925, τα δεινά της ανθρωπότητας θα αρχίσωσι τότε να εξαφανίζονται, ασθένειαι δε και πόνοι και θάνατος ακόμη ουκ έσται έτι, ήτο το άγγελμα το οποίον εκηρύχθη υπό του τέως δικαστού, του δικηγορικού σώματος της πόλεως Νέας Υόρκης, κ. Ιωσ. Φ Ρόδερφορδ».

Η «Σκοπιά του Πύργου» σελίδα 180: Ο Ιωσήφ Ρόδερφορδ είπε, ότι η χιλιετής (Βασιλεία του Θεού) θα αρχίζει το 1925!!!

    

Μπορούν τελικά να μας απαντήσουν οι «Μάρτυρες του Ιεχωβά»: Πότε άρχισε η χιλιετής Βασιλεία του Θεού, το 1914, το 1872 ή το 1925;

Και τώρα θα παρουσιάσουμε  και το τελευταίο σπάνιο ντοκουμέντο που θα είναι «βόμβα» για  τους «Μάρτυρες του Ιεχωβά».

Για να δούμε τι είπαν παλιότερα οι «Σπουδαστές της Γραφής» όσο αφορά για την Βασιλεία του Κυρίου:

«Ήτο γνωστόν εις τον λαόν εκείνον ότι ημείς είμεθα  Χριστιανοί, και ότι είχομεν μεταβή εκεί όπως εξετάσωμεν την Μ. Πυραμίδα  τους είπομεν δε όσον απλούστερον ηδυνάμεθα  κάτι τι περί της σημασίας αυτής, και ότι η Βασιλεία του Κυρίου ήν η Πυραμίς σιωπηρώς εμαρτύρει ήτο εγγύς. Ήκουον μετά προσοχής». Η ΣΚΟΠΙΑ ΤΟΥ ΠΥΡΓΟΥ 1920, σελίδα 524.    

Η «Σκοπιά του Πύργου»1920, σελίδα 524: Οι «Σπουδαστές της Γραφής» (οι χρισμένοι κατά του μάρτυρες του Ιεχωβά) είπαν, πως η Μεγάλη Πυραμίδα της Αιγύπτου  μαρτυρούσε σιωπηρώς τη Βασιλεία του Κυρίου!!!

Μήπως και εδώ  μπορούν να μας εξηγήσουν οι «Μάρτυρες του Ιεχωβά», τι ακριβώς συμβαίνει; Πως είναι δυνατόν μια πυραμίδα να είναι σιωπηρός μάρτυρας της Βασιλείας του Θεού;  

Αν διαβαστεί αυτό το άρθρο μας  από τους «Μάρτυρες του Ιεχωβά», θα θέλαμε να τους πούμε κάποια πράγματα.

Πολλοί από σας βρεθήκατε στην οργάνωση «των Μαρτύρων Ιεχωβά» ίσως από άγνοια ή από αγνή διάθεση. Νομίζετε ότι αυτή η οργάνωση είναι μοναδική στον κόσμο που κατέχει την αλήθεια. Όμως τα πράγματα μέχρι τώρα απέδειξαν το αντίθετο. Η αδυναμία, τα ψέματα, οι αλλαγές  της διδασκαλίας    της «Σκοπιάς» πρέπει να σας προβληματίσουν.

Η δικαιολογία της «Σκοπιάς» είναι το «νέον φώς» που λαμβάνει  δήθεν   συνεχώς. Και έτσι αλλάζει κάθε λίγο και λιγάκι τις διδασκαλίες της.

Δεν είναι έτσι όμως τα πράγματα. Αυτό που λέει στις Παροιμ. 4:18, δεν γράφει για αλήθειες που αποκαλύπτονται λίγες – λίγες,  αλλά για την ζωή των δικαίων, που όσο προοδεύουν, τόσο και πιο φωτεινή  γίνεται.

Ακόμα και ο ιδρυτής σας  ο Ρώσσελ έγραψε:  «Ο  Απόστολος εφιστά την προσοχήν  ημών  εις  το  γεγονός,  ότι  ο  Σατανάς  ζητεί  να  προξενήση  ζημίαν  εις  την  νέαν  κτίσην  δια  της  παραστάσεως  εαυτού  ως  αγγέλου,  η  αγγελιαφόρου  φωτός… μεταμορφοί  εαυτόν,  και  αντί  να  προσπαθή,  όπως  οδηγήση  έτι μέλλον κατ’ ευθείαν  προς  τας  δεισιδαιμονίας  και   το  σκότος,  υποκρίνεται ότι  είναι  οδηγός,  οδηγών  προς μεγαλύτερον  φώς» (Γραφικαί Μελέται, Τομ. Στ΄, Η Νέα Κτίσις, 1904, επανέκδ. 1923, σελ. 626).

Μήπως ο οδηγός της «Σκοπιάς»  είναι  ο Σατανάς;  Και  την οδηγεί  σε μεγαλύτερο ψεύτικο  φως; Σας αφήνουμε μόνοι σας να βγάλετε το συμπέρασμα. Πάντως  ο Θεός δεν εμπαίζεται.  

Μπορεί ο φανατισμός σας να σταθεί εμπόδιο και να μην θέλετε να μας ακούσετε, αυτό βέβαια είναι δικαίωμά σας. Εμείς από την πλευρά μας είχαμε την αγάπη και το ζήλο να σας βοηθήσουμε, να σας δείξουμε την αληθινή πραγματικότητα.

Ο αρθογράφος δηλώνει κατηγορηματικά, ότι δεν υπήρξε ποτέ στην οργάνωση των «Μαρτύρων του Ιεχωβά». Και σας το δηλώνει αυτό,  για να μην νομίζετε ότι είναι ένα αποστάτης για να τον αποφεύγετε κλπ.        

πηγή

Καλοί άνθρωποι υπάρχουν παντού. Όμως, Αγίους δεν έχει πουθενά αλλού, παρά μόνο στην Ορθοδοξία μας.

Δεν ισχυρίζομαι ότι όλοι οι Χριστιανοί είναι… Άγιοι. Θέλουν όμως να γίνουν!! Δεν ισχυρίζομαι ότι οι Χριστιανοί δεν έχουν… ελατ­τώματα ή κακίες. Προσπαθούν όμως να τα αποβάλουν!! Πράγματα που δεν τα κάνουν οι «άλλοι», οι εχθροί της εκκλησίας. Δεν ισχυρίζο­μαι ότι δε γίνονται σκάνδαλα στο χώρο της εκκλησίας, αλλά και πού δε γίνονται; Δε γίνονται στα πολιτικά κόμματα; δε γίνονται στις εται­ρείες; δε γίνονται στις ποδοσφαιρικές ομάδες; στους συλλόγους; Παντού όπου υπάρχουν άνθρωποι γίνονται και θα γίνονται τέτοια πράγματα. 

Αυτό όμως που ισχυρίζομαι είναι ότι οι εφημερίδες, η Τ.V., μιλούν μόνο για τα άσχημα της εκκλησίας που πολλές φορές τα εξογκώνουν και άλλες τόσες τα κατασκευάζουν από το τίποτα. Γιατί αυτή η άδικη συμπεριφορά; Γιατί επιμένουν συνειδητά σ” αυτή την μερική, άρα ψεύ­τικη εικόνα;

Υπάρχουν γεροντάδες που έχουν γίνει γνωστοί στα πέρατα του κό­σμου, στόμα με στόμα, χωρίς ποτέ κάποια εφημερίδα ν” ασχοληθεί μα­ζί τους ή να τους αναφέρει το ραδιόφωνο ή η τηλεόραση. Υπάρχουν γεροντάδες που για χάρη τους έρχονται άνθρωποι από την Αμερική, από την Αυστραλία, από τη Γερμανία, από όλα τα μέρη του κόσμου να τους δουν, να συζητήσουν, να βοηθηθούν. Υπάρχουν άνθρωποι χιλιά­δες, που διηγούνται τα θαύματα και τις ευεργεσίες, που οι ίδιοι προσωπικά απόλαυσαν απ” αυτούς, και με παρρησία διηγούνται τα περιστατι­κά με λεπτομέρειες, καταθέτοντας με ευγνωμοσύνη την προσωπική τους μαρτυρία.

 Αυτό που ισχυρίζομαι είναι ότι τέτοιοι γεροντάδες, τέτοιοι Άγιοι δεν υπάρχουν πουθενά αλλού. Αυτό που ισχυρίζομαι είναι ότι η συνω­μοσία της σιωπής των ισχυρών αυτής της γης, γύρω από την ορθοδο­ξία και τους Αγίους της διαλύεται σαν καπνός από τη δύναμη του Θεού. Πάντοτε έτσι γινόταν. Πάντοτε η εκκλησία επολεμείτο είτε φανε­ρά είτε ύπουλα. Πάντοτε η εκκλησία θριάμβευε στο τέλος. Έτσι συμ­βαίνει εδώ και 2.000 χρόνια. Έτσι θα συμβαίνει και στο μέλλον.

Γιατί έτσι προέγραψε τη θριαμβευτική πορεία της μέσα στους αιώνες, ο γλυκύτατος Θεάνθρωπος, ο Ιησούς Χριστός, ο μόνος αληθινός Θεός. «επί ταύτη τη πέτρα, οικοδομήσω μου την εκκλησίαν, και πύλαι άδου ου κατισχύσουσιν αυτής» (Ματ. ιστ’18).

Άνθρωποι με ελαττώματα υπάρχουν στην κοινωνία, υπάρχουν και στην εκκλησία. Άνθρωποι καλοί υπάρχουν στην εκκλησία, αλλά υπάρ­χουν και στα πολιτικά κόμματα, και στις θρησκευτικές οργανώσεις, και στις ψεύτικες θρησκείες και φιλοσοφίες. Έχει όλος ο κόσμος καλούς ανθρώπους, και ευτυχώς που έχει, γιατί γίνονται παρηγοριά και βοήθεια για το περιβάλλον τους.

 Όμως Αγίους δεν έχει πουθενά αλλού, παρά μόνο στην ορθοδοξία. 

 

Από το βιβλίο: «ΟΙ ΓΚΟΥΡΟΥ Ο ΝΕΟΣ ΚΑΙ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ»
του Διονυσίου Φαρασιώτου

 πηγή

Γίνε αόρατος... ώστε να σε βλέπει και να σε ευλογεί ο Θεός.

Θα στο ξαναπώ άλλη μια φορά. Μάθε να σιωπάς.Μην αφήνεις να βλέπουν οι άλλοι τι κρατάς στα χέρια σου. Δουλεύεις για τον Αόρατο. Ας είναι και το έργο σου αόρατο.

Όταν σκορπίζει κανείς γύρω του ψίχουλα, μαζεύονται τα πουλιά που στέλνει ο διάβολος, λένε οι άγιοι. Πρόσεξε την αυτοϊκανοποίηση. Γι'αυτό οι άγιοι δίνουν την συμβουλή: Να ενεργείς με διάκριση. Βρίσκεσαι κάπου και σου προσφέρουν κάτι. Διάλεξε το μικρότερο κομμάτι. Αν, όμως, κάποιος ή κάποιοι βλέπουν τι θα κάνεις, τότε προτίμησε ν'ακολουθήσεις τη μέση οδό που θα προκαλούσε την πιο μικρή αίσθηση στους άλλους.

Προσπάθησε, δηλαδή, με κάθε τρόπο να μένεις αφανής. Να περνάς όσο πιο πολύ μπορείς απαρατήρητος. Να το έχεις αυτό σαν ένα κανόνα πάντοτε. Μη μιλάς για τον εαυτό σου, πώς κοιμήθηκες, τι ονειρεύτηκες, τι σου συνέβη. Μη λες τη γνώμη σου ευκαίρως ακαίρως χωρίς να ρωτηθείς.

Μην κάνεις λόγο για τις ανάγκες σου και τις υποθέσεις σου. Όταν διαρκώς μιλάς γι'αυτά, τρέφεις απλούστατα τον ναρκισσισμό σου με την αυτοαπασχόλησή σου."

Μάθε να γίνεσαι αόρατος... ώστε να σε βλέπει και να σε ευλογεί ο Θεός.

απόσπασμα απ΄το βιβλίο του Τ.Κολλιάντερ "Ο δρόμος των ασκητών", εκδ. Ακρίτας

πηγη

μεταφορά

Πνευματικό ἀνθολόγιο Ἁγίου Νικολάου Ἀχρίδος

Ξερό σύννεφο δέν μπορεῖ νά δροσίσει τήν γῆ μέ βροχή, οὔτε καί ἄνθρωπος πού εἶναι μέσα του διηρημένος μπορεῖ νά ποτίσει τόν κόσμο μέ γαλήνη καί ἀρμονία.

Ἡ εἰρήνη καί ἡ ἑνότητα με τόν Θεό εἶναι πηγή κάθε πνευματικῆς εἰρήνης καί ἑνότητας στόν κόσμο.

Ἄν θέλουμε νά δοξάζουμε ὀρθά τόν Θεό καί στ' ἀλήθεια νά εἴμαστε ὀρθόδοξο ἔθνος, πρέπει νά τό κάνουμε ὄχι μονάχα μέ τό περήφανο ὄνομά μας, ἀλλά καί μέ τό ταπεινό καί καθαρό πνεῦμα τῆς ἀληθείας, τῆς ἁγιότητος καί τῆς ἀγαθοσύνης.

Ἀλήθεια, ἁγιότης καί ἀγαθοσύνη, εἶναι τά τρία χαρμόσυνα μηνύματα τῆς ὀρθοδόξου πίστεως. Οἱ τρεῖς αὐτές ἀρετές, γεννοῦν ἡ μία τήν ἄλλη καί εἶναι τέλειες μονάχα ὅταν βρίσκονται σέ πλήρη ἑνότητα.

Δίχως τήν ἀλήθεια, δέν μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νά εἶναι μήτε ἅγιος, μήτε ἀγαθός...Ὅταν σπέρνουμε τήν ἀλήθεια, φυτρώνει ἁγιότητα καί ἀγαθοσύνη. Ὅταν σπέρνουμε τήν ἁγιότητα φυτρώνει ἡ ἀλήθεια καί ἡ ἀγαθοσύνη καί ὅταν σπέρνουμε τήν ἀγαθοσύνη, φυτρώνει ἡ ἀλήθεια καί ἡ ἁγιότητα. Χωρισμένες ἡ μία ἀπό τήν ἄλλη, δίνουν πικρούς καρπούς.

Οἱ νίκες τῶν πατέρων μας, εἶναι ἡ κληρονομία μας τήν ὁποία ἔχουμε χρέος νά διαφυλάξουμε καί νά αὐξήσουμε μέ τίς δικές μας νίκες.

 Ὅταν προσκυνεῖτε τίς εἰκόνες τῶν Ἁγίων, δέν ὑποκλίνεστε στό ξύλο καί τό χῶμα τοῦ ξύλου, ἀλλά σέ Ἁγίους πού ζοῦν καί λάμπουν ὡς ὁ ἥλιος στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. 

 Τό σῶμα σας ὑποκλίνεται στίς εἰκόνες, ἐνῶ ἡ ψυχή σέ αὐτούς ποόυ εἰκονίζονται σέ αὐτές. Τό στόμα σας τίς ἀσπάζεται μά ἡ ψυχή ἀσπάζεται τίς ψυχές τῶν δοξασμένων Ἁγίων στήν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.

Πρέπει νά φυλαγόμαστε σάν ἀπό τήν φωτιά, ἀπό τίς δωρεές τῶν αἱρετικῶν καί σχισματικῶν, οἱ ὁποῖοι πορσφέρουν πηλό γιά νά λάβουν χρυσό, δηλαδή προσφέρουν στό σῶμα γιά νά λάβουν ἀπό τήν ψυχή. Φύλαγε τήν ψυχή σου ἀπό αὐτούς πού ἔρχονται σάν ἀρνιά, ἐνῶ ἀπό μέσα εἶναι λύκοι ἁρπακτικοί.

Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ποτέ δέν ἔμεινε χωρίς διάπυρους ζηλωτές. Δόξα στόν Κύριο γι' αὐτό. Ὀφείλουμε νά προσευχόμαστε στόν Θεό γιά αὐτούς, νά τούς ἐνισχύει καί νά τούς αὐξάνει.

Νά μήν κουραστοῦμε ὅλοι μας ἀπό τό νά κοπιάζουμε γιά τό ἀγαθό πρός ὅλους.

Μέ τίποτε ἄλλο δέν διαφθείρει τούς ἀνθρώπους ὁ διάβολος εὐκολότερα καί συντομότερα, παρά μέ τίς μεγάλες κληρονομιές.

Ἀπ' ὅλες τίς καλλιέργειες, ἡ σημαντικότερη εἶναι ἡ καλλιέργεια τῆς ψυχῆς. Καί ἀπ' ὅλους τούς κόπους πού ὀ ἄνθρωπος καταβάλλει πάνω στήν γῆ, ὁ κόπος γιά τήν ψυχή εἶναι ὀ πιό συνετός. Σέ ὅ,τι ἀφορᾶ τήν ψυχή σου, μήν ἀκοῦς τόν καθένα...Ἄκουε αὐτό πού ἡ Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ κηρύττει...Ὁ Θεός περιμένει ἀπό κάθε ἄνθρωπο τήν μετάνοια καί ἐξομολόγηση τῶν ἁμαρτιῶν τους.

Εῑναι φοβερές οἱ συνέπειες τοῦ φόνου. Ὁ Θεός ξυπνᾶ καί ἐρθίζει τή συνείδηση τοῦ φονιᾶ καί αὐτή τόν τρώει μέσα του σάν τό σαράκι πού τρώει τό ξύλο καί ὁ δυστυχής κακοποιός δέν ἔχει ἡσυχία οὔτε τήν μέρα, οὔτε τή νύκτα, πουθενά. 

Ἡ ἐπιστήμη τῆς ἀγωγῆς πρέπει ἀπαραίτητα νά ἁρμόζει μέ τήν διδαχή τοῦ Χριστοῦ. Ἄν ἡ ἀγωγή, ἀποχωριστεῖ ἀπό τή διδαχή τοῦ Χριστοῦ, τότε χάνεται ἡ ἀγωγή καί οἱ σωστοί ἄνθρωποι...Καθώς τό ποτάμι εἶναι ἑνωμένο μέ τήν πηγή καί το φῶς μέ τόν ἤλιο, ἔτσι καί ἡ ἠθική ζωή μέ τήν πίστη τοῦ Χριστοῦ...Κανένας δέν μπορεῖ νά θέσει ἄλλο θεμέλιο ἀγωγῆς, πέρα ἀπό ἐκεῖνο τό ζωντανό θεμέλιο, πού ἔθεσε τόν ἴδιο τόν Ἑαυτό Του καί εἶπε: "χωρίς ἐμοῦ οῦ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν" ( Ἰωάν. 15, 5, ). 

 πηγή

Ενισχύσατε τους ...Οικουμενιστές με τον όβολό σας!

πηγή