Ελληνικά και Ορθόδοξα

Κυριακή, Δεκεμβρίου 22, 2013

Η ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΝΥΧΤΑ, ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΦΩΣ

Σήμερα πρώτη ημέρα του χειμώνα η κυβέρνηση πριν από λίγο ψήφισε το νόμο για τον φόρο ακινήτων, προδικάζοντας έναν άλλον παράλληλο χειμώνα στην ζωή του καθενός Έλληνα. Πολλές φορές στην διάρκεια των μνημονίων αποδώσαμε στον εκάστοτε φόρο που ψηφιζόταν ότι επρόκειτο για τον "δυσβάσταχτο" του Πατροκοσμά - που από την πρώτη στιγμή κάναμε μότο στο παρόν blog - όμως η φαντασία των επίδοξων εκτελεστών μας ξεπερνούσε την δική μας φαντασία... Αναρωτιέται κανείς εάν μπορεί να αντέξει η ελληνική κοινωνία κάποιον νέο φόρο πιο "δυσβάσταχτο" από αυτόν που ψηφίστηκε πριν λίγο... Για το εάν είναι διατεθεμένοι οι κυβερνώντες να τον επιβάλλουν δεν υπάρχει καμία αμφιβολία αφού απέδειξαν τόσα χρόνια το πόσο αναίσθητα και υπάκουα σκυλιά στα αφεντικά τους υπήρξαν, προσπαθώντας να σώσουν το τομάρι τους και καταδικάζοντας έναν ολόκληρο λαό στην ανέχεια.

Σήμερα πρώτη ημέρα του χειμώνα επίσης είναι και η πιο μεγάλη νύχτα του έτους, ημέρα του χειμερινού ηλιοστασίου. Παρ' όλα αυτά όμως από αύριο αρχίζει η μέρα να μεγαλώνει και σταδιακά το φως να νικάει το σκοτάδι. Αντίστοιχα πιστεύω πως η ψήφιση του νόμου για τα ακίνητα σημαίνει και την αντίστροφη μέτρηση της λήξης του μνημονιακού χειμώνα που θα μας οδηγήσει στην οριστική απαλλαγή από ότι πιο σάπιο υπήρξε σε αυτήν εδώ την χώρα και καταδεινάστευσε τις ζωές μας πρόσκαιρα.

"Θά σάς επιβάλουν μεγάλο καί δυσβάστακτο φόρο, αλλά δέν θά προφθάσουν". Δεν θα προφθάσουν γιατί ήδη μετράει αντίστροφα ο χρόνος... Δεν θα προφθάσουν γιατί ήδη το σκοτάδι αρχίζει να ηττάται...

Ό,τι και να μας κάνουν, ό,τι και να μας πάρουν το μέλλον ανήκει σε Αυτόν που σε ελάχιστες ώρες γεννιέται και είναι ο κατεξοχήν φορέας του Φωτός και κάθε είδους ευημερίας.

«Χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν»

...μας είπε πριν δυο χιλιάδες χρόνια αλλά εμείς τον παρακούσαμε. Πόσο επίκαιρος είναι αυτός ο λόγος Του τώρα που σβήσανε οι αυταπάτες μας ότι μπορούμε να ζήσουμε ως μικροί θεοί; Τώρα που αισθανόμαστε την καυτή ανάσα του μνημονιακού θηρίου να μας απειλεί με απώλεια της περιουσίας μας στην οποία προβάλλαμε λανθασμένα τις ψυχές μας;

Ότι έγινε, έγινε! Εφ' όσον συνειδητοποιήσουμε τον λάθος δρόμο μας και αλλάξουμε πορεία, όσο κι αν μας πλήξουν πρόσκαιρα, είναι βέβαιο ότι ένας καλύτερος κόσμος θα περιμένει εμάς και τα παιδιά μας, μια πραγματικά θεϊκή λιακάδα όπως ανέφερε και ο γ. Παΐσιος, γεμάτη Φως, γεμάτη Χριστό.

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!

Πηγή

Σάββατο, Δεκεμβρίου 21, 2013

Κυριακὴ Πρὸ Χριστοῦ γεννήσεως: ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ.

Στὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα εἴχαμε τὴν εὐκαιρία νὰ ἀκούσουμε τὰὀνόματα τῶν προπατόρων ἀπὸ τὸν Ἀβραὰμ μέχρι τὸν Ἰωσήφ, τὸν μνηστήρα τῆςὙπεραγίας Θεοτόκου, σύμφωνα μὲ τὸ ἀνδρικὸ γενεαλογικὸ δένδρο ποὺ ἴσχυεἐντὸς τοῦ μωσαϊκοῦ νόμου, ὁ ὁποῖος κατωχύρωνε νομικὰ τὴ γενεαλογικὴσυνέχεια καὶ τὰ δικαιώματα τῆς γενεᾶς τῶν τέκνων ἐντὸς τῆς μνηστείας, ἂν καὶἡ ἴδια ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, ὡς «ἐκ τῆς ῥίζης Ἰεσσαί», τοῦ πατρὸς τοῦ Δαβίδ, κρατᾶ καὶ ἡ ἴδια τὴν καταγωγή της ἀπὸ τὸν προφητάνακτα.

Ὅσα ὑποσχέθηκε ὁ Θεὸς στοὺς προπάτορες βρῆκαν ἐφαρμογὴ στὸ πρόσωπό Του, ὅταν σαρκώθηκε. Στὸν Ἀβραὰμ ὑποσχέθηκε πὼς θὰ τὸν ἀναδείκνυε πατέραἐθνῶν καὶ τὰ τέκνα του θὰ κληρονομοῦσαν τὴ γῆ τῆς ἐπαγγελίας. Στὸν Δαβὶδὑποσχέθηκε πὼς ὁ θρόνος τῆς βασιλείας του θὰ εἶναι ἀκλόνητος, καθὼς ὁἀπόγονός του θὰ βασίλευε παντοτινά. Στοὺς αἰχμαλώτους τῆς Βαβυλῶνοςὑποσχέθηκε ὅτι θὰ συγκέντρωνε τὸν διασκορπισμένο εὐλογημένο Του λαό, τὸνὁποῖο θὰ ἀνακαίνιζε, χαρίζοντάς του νέο πνεῦμα καὶ νέα καρδιά. Ὅλοι οἱπροπάτορες τοῦ Χριστοῦ εἶναι καὶ δικοί μας προπάτορες, ἀφοῦ κι ἐμεῖς συγγενεύουμε μὲ Αὐτὸν ποὺ μᾶς ἕνωσε στὸ Σῶμα Του καὶ μᾶς ἔκανε περιούσιο λαό Του, ἔθνος ἅγιο. Ἐλεύθεροι ἀπὸ κάθε αἰχμαλωσία, συγκεντρωμένοι ἐπὶ τὸαὐτὸ στὴν Ἁγία ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, μὲ νέα καρδιὰ καὶ πνεῦμα, κατὰ τὴν προφητεία τοῦ Ἰεζεκιήλ, συμμέτοχοι στὸ βασιλικό Του ἀξίωμα, κατὰ τὴνὑπόσχεση πρὸς τὸν Δαβίδ, γίναμε οἱ χριστιανοὶ καὶ κληρονόμοι τῆς ἄνωἐπαγγελίας, τῆς ἐπουρανίου Βασιλείας Του, κατὰ τὴν ὑπόσχεση πρὸς τὸνἈβραάμ. Ὁ Θεὸς εἶναι μαζί μας. Αὐτὸ δηλώνει ἄλλωστε τὸ ὄνομα Ἐμμανουήλ, τὸὁποῖο προφητεύθηκε ἀπὸ τὸν μεγαλοφωνότατο Ἠσαΐα καὶ παρεῖχε στοὺς προπάτορες τὴν ἐλπίδα τῆς σαρκώσεως τοῦ Θεοῦ, ὅταν ἐκεῖνοι μέσα στὰσκοτεινὰ κελιὰ τοῦ ᾅδη ἀνέμεναν μὲ ἀγωνία τὴν ἐκπλήρωση τῶν προφητειῶν καὶ τῶν θείων ὑποσχέσεων.

Ὁ Θεὸς εἶναι μαζί μας· εἶναι ἐδῶ· ὁρατός, ψηλαφητός, χειροπιαστός, μὲ σάρκα καὶ αἷμα καὶ ψυχή. Δὲν εἶναι κατὰ τρόπο τοῦ λέγειν μαζί μας. Εἶναι πραγματικὰἀνάμεσά μας καὶ ὡς ἄνθρωπος· ἐπιζητᾶ τὴν συναναστροφή μας, γενόμενος τροφή μας· ἐπιζητᾶ τὴν δική μας ἀναγέννηση, γιατὶ ἡ γέννησή Του ἔγινε γιὰ τὴν δική μας θέωση. Ἦρθε στὸν κόσμο μας, μὲ σκοπὸ νὰ ἀνταλλάξῃ αὐτὸ ποὺ ἔχει μὲαὐτὸ ποὺ ἔχουμε. Πῆρε τὴ γῆ μας, γιὰ νὰ πάρουμε τὸν οὐρανό Του. Ἔλαβε σῶμα, γιὰ νὰ λάβουμε Πνεῦμα Ἅγιο.

Σὲ λίγες ἡμέρες θὰ ἑορτάσουμε τὴν ἔλευση τοῦ Θεοῦ στὸν κόσμο μας. Πόσοι καὶπῶς προετοιμαζόμαστε νὰ Τὸν ὑποδεχθοῦμε; Στολίσαμε ἀπὸ μέρες δρόμους καὶσπίτια, ἀλλὰ τὴν ψυχή μας τὴν ἀφήνουμε ἀπροετοίμαστη. Μᾶς συγκινεῖ ἡεἰκόνα τῆς φάτνης, ἴσως γιατὶ ἔχει κάτι κοινὸ μὲ τὴν καρδιά μας· Ναί! μετατρέψαμε αὐτὴν τὴν καρδιὰ σὲ φάτνη ἀλόγων παθῶν. Πῶς ἀναμένουμε σὲαὐτὴν τὴν γέννηση τοῦ Θεανθρώπου; Μᾶς ἐντυπωσιάζει ἡ ὑπόθεση τοῦ ἀστέρος τῆς Βηθλεέμ, ἴσως γιατὶ λαμπυρίζουν στὰ μάτια μας τὰ πολύχρωμα φωτάκια τῶν χριστουγεννιάτικων δένδρων, οἱ φωτεινὲς βιτρίνες τῶν καταστημάτων, ἀλλὰ τὸπότε θὰ σταθῇ ἐπάνω μας ὁ ἀστέρας τοῦ ἀκτίστου φωτισμοῦ δὲν φαίνεται νὰμᾶς ἀπασχολῇ καὶ τόσο. Ἂν εἴχαμε καὶ τὴν οἰκονομικὴ δυνατότητα, θὰξενυχτούσαμε ὠς ἄλλοι ἀγραυλοῦντες ποιμένες στὰ ῥεβεγιόν, συναγωνιζόμενοι στὰ νυκτερινὰ κέντρα τοὺς ψάλλοντες ἁγίους ἀγγέλους. Πόσο ῥηχὸς ἕνας τέτοιοςἑορτασμὸς τῶν Χριστουγέννων!

Εἶναι πρὸς τιμὴν τοῦ χριστιανοῦ νὰ προετοιμάζεται πνευματικῶς γιὰ τὴν μεγάλη πανήγυρη, ποὺ ἄνοιξε τὸν δρόμο τῆς σωτηρίας μας. Δὲν εἶναι λίγο πράγμα νὰ γίνεται ἄνθρωπος ὁ Θεός. Μὲ κατάνυξη, ἁπλότητα καὶ ταπείνωση, μὲδιάθεση εὐχαριστιακὴ καὶ δοξολογική, θέλει ὁ Χριστὸς νὰ ἑορτάζουμε τὴν γέννησή Του. Δὲν χρειάζεται νὰ στολίσουμε κάποιο ἔλατο, ἀλλὰ νὰ εὐπρεπίσουμε τὴν καρδιά μας, καθαρίζοντάς την ἀκόμη καὶ ἀπὸ τὰ ἐλάττονα πάθη. «Χριστὸς γεννᾶται» ἐντὸς ὀλίγων ἡμερῶν καὶ σπαργανώνεται Αὐτὸς ποὺ γιὰ χάρη μας θὰτυλιχθῇ μὲ τὰ νεκρικὰ ὀθόνια, γιὰ νὰ μᾶς ἐλευθερώσῃ ἀπὸ τὰ δεσμὰ τοῦθανάτου.

Ἡ ἑορτὴ τῶν Χριστουγέννων εἶναι τὸ προανάκρουσμα τῆς Ἀναστάσεως. Γεννᾶται Χριστός, γιὰ νὰ πεθάνῃ, καὶ πεθαίνει, γιὰ νὰ ἀναστηθῇ. Ἂς ἔχουμε γιὰτὸ μεγάλο γεγονὸς ποὺ πλησιάζει τὴν χαρὰ τῶν προπατόρων, οἱ ὁποῖοι μέσα ἀπὸτὸν δραματικὸ ἀγώνα τῆς ἱστορίας τοῦ λαοῦ τοῦ Κυρίου μας συμπλήρωσαν τὴνἁλυσίδα τῆς γενεᾶς Του.

π. Στυλιανός Μακρής

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 19, 2013

Η απόλυτη ανατροπή .

Ο Χριστός δοξάζεται στη Βηθλεέμ όταν κενώνεται, στον Ιορδάνη όταν ταπεινώνεται, στο Θαβώρ όταν μεταμορφώνεται, στο Όρος των Ελαιών όταν αναλαμβάνεται, στον Γολγοθά όταν θυσιάζεται, στον τάφο όταν ανασταίνεται. Όλα αυτά ανατρέπουν τη συνήθη λογική. Την συντρίβουν. Αναδεικνύουν όμως το μεγαλείο του μυστικού ανθρώπου. Αυτό που κρύβει ο καθένας μέσα του, έστω κι αν το αγνοεί. Αυτό που καλείται να αναδείξει.

Η Εκκλησία είναι Εκκλησία της Αναστάσεως γιατί ξέρει να προτρέπει τους πιστούς να εισέρχονται δια της στενής πύλης, να βαδίζουν την τεθλιμμένη οδό, να ακολουθούν τον Κύριο αίροντες τον σταυρό τους, να ζουν συσταυρωμένοι με τον Χριστό, να βλέπουν τη ζωή μέσα από τον θάνατο και να διακρίνουν τη σωτηρία μέσα από τον πόνο.

απ'το βιβλίο του π.Νικολάου Χατζηνικολάου "Εκεί που δε φαίνεται ο Θεός"

πηγή