"ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ Π. ΚΑΛΛΙΣΤΡΑΤΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΟ ΓΠΠ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ"

ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΗΜΑΔΙ ΤΟΥ ΤΡΙΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ !!!
ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ !!!

                                                                                                                                                         ..

<<ΒΙΩΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ, ΔΕΝ ΤΟΝ ΒΛΕΠΟΥΜΕ, ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΤΟΥ, ΣΑΝ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΠΟΥ ΚΑΤΑΔΕΙΚΝΥΕΙ ΤΗ ΘΕΙΚΗ 'ΟΛΟΤΗΤΑ' ΤΟΥ ...

Η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΒΟΥΛΗΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΜΑΣ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΝΑ ΖΟΥΜΕ, ΞΕΧΩΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΥΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ, ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΔΕΣΜΕΥΣΕΙ ...

  'ΔΕΝ ΖΩ ΕΓΩ, Ο ΘΕΟΣ ΖΕΙ ΕΝ ΕΜΟΙ' >>, ΔΗΛΩΝΕΙ Ο Π.ΚΑΛΛΙΣΤΡΑΤΟΣ ...

"ΒΙΩΝΩ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΤΗΝ ΘΕΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΧΩ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΣΚΟΠΟ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ...

Η ΠΑΡΟΥΣΑ ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΟΘΑΛΑΜΟΣ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΑΣ ΖΩΗΣ
ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ ..." ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΕΙ ...

"ΜΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΣΤΕ ΑΣΚΟΠΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΘΕΩΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

ΖΕΙΤΕ ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΠΟΥ ΜΕΤΑΦΕΡΟΥΝ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΜΗ ΦΟΒΑΣΤΕ ...

Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΟΦΟΣ, ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΑ ΕΠΙΓΕΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΟΥΡΑΝΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΤΙΣ ΘΕΩΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ...
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΝ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ ...

ΑΠΟΤΑΝΘΕΙΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΣΤΗ 'ΠΗΓΗ' ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΜΟΛΥΝΤΗ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΓΝΩΣΗ, 

ΑΡΝΗΘΕΙΤΕ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΠΟΥ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ 'ΚΑΚΟ' ΚΑΙ ΑΠΟΠΟΙΗΘΕΙΤΕ ΤΩΝ ΔΕΣΜΕΥΣΕΩΝ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ...

ΑΝ ΔΕΝ ΠΑΡΕΤΕ ΤΟΝ ΑΜΚΑ ΚΑΙ ΧΑΣΕΤΕ ΤΗ ΣΥΝΤΑΞΗ Ο ΘΕΟΣ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΝΑ ΣΑΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΕΙ ΤΟΝ ΕΠΙΟΥΣΙΟ ...

ΑΝ ΧΑΣΕΤΕ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΣΑΣ ...

ΜΗ ΔΕΧΘΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΠΙΒΟΛΕΣ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ΠΟΥ ΠΙΕΖΟΥΝ ΝΑ ΣΦΡΑΓΙΣΤΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΚΟ ...

ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ ΑΡΙΘΜΟΙ ΣΕ ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ
ΝΑ ΞΕΦΥΓΕΤΕ ...
ΕΧΕΤΕ ΟΝΟΜΑ, ΥΠΟΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΑΞΙΑ ...

ΕΙΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΝΑ ΖΕΙΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΣΤΟ 'ΚΑΛΟ', ΟΠΩΣ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΑΣ ΤΟ ΚΗΡΥΤΤΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΝΑ ΤΟ ΕΦΑΡΜΟΣΕΤΕ ΜΕ
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ", ΤΟΝΙΣΕ ...

Ο Π. ΚΑΛΛΙΣΤΡΑΤΟΣ ΟΜΟΛΟΓΗΣΕ ΤΗ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΑΠΟ ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΣΕ ΕΝΑ ΑΛΛΟ, ΟΤΑΝ ΒΡΕΘΗΚΕ ΣΕ
ΑΣΧΗΜΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ...

ΔΗΛΩΣΕ ΟΤΙ ΣΗΚΩΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΙ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ, ΒΡΕΘΗΚΕ ΣΤΟ ΚΑΛΥΒΙ ΤΟΥ, ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΟΥ ΤΟΝ ΦΡΟΝΤΙΖΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕ ...

ΟΙ "ΔΩΔΕΚΑ ΑΟΡΑΤΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ" ΣΥΝΕΧΩΣ ΤΟΝ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΑΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΕΥΑΝ, ΕΝΩ ΔΗΛΩΣΕ ΟΤΙ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΕΧΕΙ ΜΕΤΑΦΕΡΕΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΟΛΟΚΛΗΡΕΣ ΣΕ ΑΣΦΑΛΕΙΣ ΤΟΠΟΘΕΣΙΕΣ ΟΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΠΛΗΣΙΑΣΕΙ ΚΑΙ ΜΑΣ ΤΟΝΙΖΕΙ ΟΤΙ ΣΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΩΡΕΣ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΕΚΕΙΝΗ ΘΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΕΙ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ ...

"ΕΚΕΙ ΨΗΛΑ, ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΑ ΕΧΕΙ ΣΤΗΣΕΙ ΚΑΙ ΦΙΛΟΞΕΝΕΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ", ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕ, ΔΕΙΧΝΟΝΤΑΣ ΨΗΛΑ ΣΕ ΜΙΑ ΚΟΡΥΦΗ ΤΟ 'ΞΕΠΕΤΑΓΜΑ' ΕΝΟΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΡΑΧΟΥ ΠΟΥ ΠΙΣΩ ΤΟΥ ΕΚΡΥΒΕ ΑΓΝΩΣΤΟ ΧΩΡΟ ... 

"ΜΙΛΟΥΝ ΟΙ ΓΡΑΦΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΕΦΟ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΜΕΤΕΦΕΡΕ ΤΟΥΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΝ ΣΠΑΡΜΕΝΟΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΟΡΙΖΟΝΤΑ, ΔΙΠΛΑ ΣΤΗ ΠΑΝΑΓΙΑ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΕΚΕΙΝΗ ΞΕΨΥΧΗΣΕΙ ...
ΜΙΛΟΥΝ ΟΙ ΔΩΔΕΚΑ ΑΟΡΑΤΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΟΥΝ ΟΤΙ ΜΕΤΕΦΕΡΕ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΕΡΕΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΕΙ ΣΤΙΣ ΔΑΙΔΑΛΩΔΕΙΣ ΥΠΟΓΕΙΕΣ ΣΤΟΕΣ ...

ΜΕ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟ ΤΡΟΠΟ ΘΑ ΣΩΣΕΙ ΛΟΙΠΟΝ Η ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΩΡΕΣ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΠΗΓΑΙΝΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΣΕ ΑΛΛΗ ΓΗ, ΣΕ ΑΛΛΑ ΜΕΡΗ (ΕΝΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑΣ), ΑΣΦΑΛΗ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΥΣ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΕΙ ΤΗ ΤΡΟΦΗ ...

Ο ΓΠΠ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ, (ΠΡΙΝ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΟΟΡΗΣΕ ΤΑ ΠΙΟ ΠΑΝΩ) ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ 
ΝΑ ΑΝΑΒΛΗΘΕΙ ...     

ΤΟΝ ΑΝΕΒΑΛΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΡΙΝ ΛΙΓΑ ΧΡΟΝΙΑ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ... 
ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΟΜΩΣ ΝΑ ΣΩΘΟΥΝ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΨΥΧΕΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ...
ΠΕΝΤΕ ΓΛΥΤΩΝΑΝ, 15 ΧΑΝΟΝΤΑΝ, ΓΙ ΑΥΤΟ ΤΕΛΕΙΩΣΕ Η ΜΑΚΡΟΘΥΜΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΦΗΝΕΙ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ...

ΜΗ ΛΙΓΟΨΥΧΑΤΕ ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΓΙΑΤΙ ΕΣΕΙΣ ΘΑ ΚΡΙΘΕΙΤΕ ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΗ ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΕΣ ...
ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΣΤΕ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΘΑ ΣΑΣ ΡΩΤΗΣΕΙ: 
<< ΑΦΟΥ ΓΝΩΡΙΖΕΣ, ΓΙΑΤΙ ΕΠΡΑΞΕΣ ΤΟ ΚΑΚΟ; 
ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΕΜΠΑΙΖΕΤΕ; 
ΕΓΩ ΣΤΑΥΡΩΘΗΚΑ ΓΙΑ ΕΣΑΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΑΣ ΣΥΓΧΩΡΕΣΑ, ΕΣΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΗΡΕΙΤΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΔΙΔΑΞΑ; >>

ΟΙ ΔΙΔΑΧΕΣ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΑΣ ΜΑΛΑΚΩΣΟΥΝ ΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ 'ΚΡΙΣΗ' ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΜΕ ΜΕ ΣΥΝΕΣΗ ΤΙΣ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ...
Η ΠΑΝΑΓΙΑ, ΣΥΝΟΜΟΛΟΓΟΥΝ ΟΛΟΙ, ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΑΠΛΩΣΕΙ ΤΑ ΔΙΧΤΥΑ ΤΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΕΙ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ ΠΟΥ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΤΗΣ ΔΙΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΗΝ ...
ΜΙΜΗΘΕΙΤΕ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΞΑΣΦΑΛΕΙΣΤΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ !!!

πηγή

Πώς γνωρίζεται ο Χριστός

Οι περισσότεροι γύρω μας, αν τους ρωτήσουμε, θα μας πουν ότι ευλαβούνται και αγαπούν το Χριστό και συμφωνούν με τα προστάγματα Του. Το πρόβλημα τους είναι η Εκκλησία.

Ξαναθυμόμαστε αυτή την πραγματικότητα, όταν διαβάζουμε το Ευαγγέλιο που περιγράφει την πορεία των δύο μαθητών προς τους Εμμαούς. Είναι το Ε΄ Εωθινό και η ατμόσφαιρα του Αναστάσιμη. Ο Αναστημένος Χριστός συμπορεύεται μαζί τους και αυτοί δεν Τον αναγνωρίζουν. Στο τέλος Τον καταλαβαίνουν όταν ευλογεί το ψωμί και το κρασί.

Πλήθος τριγύρω οι άνθρωποι που ζουν μακριά από την Εκκλησία, αφού πάντα οι πιστοί αποτελούσαν μειοψηφία. Στο βάθος αναζητούν τη σωτηρία και τη λύτρωση, δηλαδή τον Χριστό, όπως όλοι. Και όλους τους αγγίζει η θεϊκή Του προσωπικότητα, όλοι διατηρούν γλυκές αναμνήσεις από τον βίο Του, όπως τον θυμούνται από το μάθημα των θρησκευτικών όταν ήταν παιδιά. Σκοντάφτουν όμως στην Εκκλησία και δεν έρχονται κοντύτερα, να Τον γνωρίσουν και να Τον ζήσουν.

Για μεγάλη κατηγορία ανθρώπων η δυσκολία οφείλεται στα σφάλματα της Εκκλησίας, των κληρικών και των πιστών λαϊκών. Κι έχουν δίκιο. Είναι τόσο δύσκολο ο άνθρωπος να παραμερίσει τα κακά παραδείγματα και να στραφεί προς το Θεό. Τελικά ζημιώνονται βέβαια, αφού επιτρέπουν σε άλλα πρόσωπα να μπαίνουν ανάμεσα σ’ αυτούς και το Θεό.
Υπάρχει όμως, και μια άλλη ομάδα ανθρώπων οι οποίοι δεν ενοχλούνται από σκανδαλισμό, αλλά από το ίδιο γεγονός της Εκκλησίας. Νιώθουν άνετα με το Χριστό αλλά δυσκολεύονται από την Εκκλησιαστική οργάνωση. Αναγνωρίζουν τα σφάλματα τους, αλλά δεν φτάνουν στην εξομολόγηση. Διαβάζουν για τον Θεό, αλλά δεν αγωνίζονται για την πνευματική ζωή. Προσεύχονται ίσως, αλλά δεν κοινωνούν. Ο ανθρώπινος εγωισμός παρεμβαίνει και όλα τα αλλοιώνει. Γιατί η Εκκλησία ζητά ταπείνωση, σκύψιμο, μεθοδικό, πνευματικό αγώνα, ώστε ο πιστός να διακρίνει έτσι σιγά-σιγά το πρόσωπο του Χριστού. Άλλωστε ο ίδιος είχε ζητήσει: «Εάν με αγαπάτε, τηρήστε τις εντολές μου». Και ο Όσιος Μάρκος συμπληρώνει: «ο Χριστός είναι κρυμμένος μέσα στις εντολές».

Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Ο Χριστός γνωρίζεται μόνο μέσα στην Εκκλησία, δηλαδή στα Μυστήρια και την πνευματική ζωή. Δεν πλησιάζεται με στοχασμούς και ονειροπολήσεις για τη ζωή Του. Οι δύο μαθητές ήξεραν πολύ περισσότερα για τη ζωή Του και τα λόγια Του απ’ότι γνωρίζουμε εμείς, κι όμως δεν μπόρεσαν να Τον αναγνωρίσουν παρά μόνο «εν τη κλάση του άρτου». Αλλά το ήθελαν πολύ προηγουμένως, το επιθυμούσαν δικαίως, γι’ αυτό έλαβαν ότι ζητούσαν.
Κανείς ειλικρινής αναζητητής τής αλήθειας δεν θα μείνει στην άγνοια του Χριστού. Ας Τον αναζητήσει στην Εκκλησία Του, πλησιάζοντας κατάλληλα πρόσωπα και συμμετέχοντας ταπεινά στα Μυστήρια. Και τότε θα καταλάβει πως Αυτός βρισκόταν πολύ κοντά του. Και πως θέλει πάντα να είναι μαζί του.

π. Βασιλείου Θερμού

πηγή

Εορτή του Αγίου Ανδρέα, του δια Χριστόν Σαλού

Γιορτάζουμε σήμερα 28 Μαΐου, ημέρα μνήμης του Αγίου Ανδρέα, του δια Χριστόν Σαλού.

Ο βίος του Αγίου Ανδρέου συντάχθηκε από τον πρεσβύτερο Νικηφόρο της Αγίας Σοφίας Κωνσταντινουπόλεως, περί τα μέσα του 10ου αιώνος μ.Χ. (956 - 959 μ.Χ.), επί βασιλείας του Κωνσταντίνου Ζ' Πορφυρογέννητου.

Ο Άγιος Ανδρέας, ο διά Χριστόν σαλός, καταγόταν από την Σκυθία και έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Λέοντος ΣΤ' του Σοφού (886 - 912 μ.Χ.). Από παιδική ηλικία είχε πουληθεί ως δούλος σε κάποιον πρωτοσπαθάριο και στρατηλάτη της Ανατολής, ονομαζόμενο Θεόγνωστο, άνδρα ενάρετο και ευσεβή ο οποίος τόσο αγάπησε τον μικρό Ανδρέα, ώστε τον μεταχειρίστηκε ως υιό του, φροντίζοντας για την επιμελή και θεοσεβή μόρφωση αυτού.

Τον Ανδρέα είλκυαν περισσότερο από κάθε άλλο τα ιερά γράμματα και ιδιαίτερα οι Βίοι και τα Μαρτύρια των αγωνιστών της Χριστιανικής πίστεως. Τέτοιος δε υπήρξε ο ζήλος του προς αυτά, ώστε αποκλήθηκε «σαλός» (μωρός), διότι ο ζήλος του αυτός τον ωθούσε πολλές φορές στο να υπομένει εμπαιγμούς, ταπεινώσεις και βαριές ύβρεις και να προβαίνει σε διαβήματα που κρίνονται ως ανισόρροπα και εκκεντρικά. Αλλά εκείνος υπέμενε τους εξευτελισμούς, παρηγορούμενος από το ότι πολλές φορές πετύχαινε να επαναφέρει στην ευθεία οδό παραστρατημένες υπάρξεις.

Αλλά ο Άγιος Ανδρέας διακρινόταν και για την φιλανθρωπία και την αγαθοποιία του. Όχι μόνο μοιραζόταν τα υπάρχοντά του με τους φτωχούς, αλλά προσέφερε ότι είχε και ο ίδιος έμενε νηστικός και γυμνός. σε εκείνους που τον παρατηρούσαν για τις υπερβολικές αγαθοεργίες του, υπενθύμιζε τους λόγους του Κυρίου «εφ’ όσον εποιήσατε ενί τούτων τών αδελφών μου τών ελαχίστων, εμοί εποιήσατε», και τους έλεγε ότι στο πρόσωπο κάθε ανθρώπου, και μάλιστα του πάσχοντος αδελφού, έβλεπε τον Χριστό.

Ο Άγιος, σε μία ολονύκτια Ακολουθία στο ναό των Βλαχερνών είδε τη Θεοτόκο στον ουρανό προσευχόμενη και σκέπουσα το λαό με το τίμιο ωμοφόριό της (1 και 28 Οκτωβρίου).

Κάποια ημέρα συνέβη κάτι παράδοξο στο θεράποντα του Κυρίου. Κατά την συνήθειά του, για να μην γνωρίζει κανείς την εργασία του στους προθάλαμους των εκκλησιών, όπου προσευχόταν, πορευόταν κρυφά προς το ναό της Πανυμνήτου Θεοτόκου, στην αριστερά στοά της αγοράς του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Έτυχε, τότε, κάποιο παιδί να διέρχεται τη λεωφόρο, εκτελώντας διαταγή του κυρίου του. Ο Όσιος πήγαινε προς το ναό για να προσευχηθεί• το παιδί τάχυνε το βήμα του και τον πρόφθασε, χωρίς ο Όσιος να το αντιληφθεί. Όταν έφθασε προ των πυλών του ναού ο Ανδρέας, Θεού θέλοντος, εξέτεινε τη δεξιά του χείρα και αφού σφράγισε με το σημείο του τιμίου Σταυρού τις πύλες, αυτές ευθύς υποχώρησαν.

Εισήλθε στο ναό και άρχισε τις προσευχές, μη γνωρίζοντας ότι κάποιος τον παρακολουθούσε. Το παιδί, το οποίο ακολουθούσε τον Όσιο, γνώριζε ότι ο άνθρωπος ήταν σαλός. Όταν τον είδε να ανοίγει αυτομάτως τις πύλες του ναού, έφριξε και κυριεύθηκε από τρόμο• έλεγε, λοιπόν, στον εαυτό του: «Ποιόν δούλο του Θεού οι κατά αλήθειαν μωροί σαλό ονομάζουν! Πόσο μεγάλος άγιος είναι, και εμείς οι ανόητοι αγνοούμε! Πόσους κρυφούς δούλους έχει ο Θεός και ουδείς γνωρίζει τα περί αυτών!».

Αυτά λογιζόταν το παιδί και πλησίασε, για να μάθει τί κάνει ο Άγιος εντός του ναού• βλέπει, λοιπόν, αυτόν προ του άμβωνος να κρέμεται στον αέρα και να προσεύχεται. Κατεπλάγη από το παράδοξο τούτο θέαμα και αναχώρησε, για να εκτελέσει την διαταγή του κυρίου του. Ο Όσιος τελείωσε την προσευχή του και έφυγε.

Εξερχόμενος από το ναό, ασφάλισε πάλι τις θύρες με το σημείο του Σταυρού. Τότε αντιλήφθηκε την παρουσία του παιδιού και λυπήθηκε, επειδή κάποιος οικέτης έγινε θεατής των συμβάντων• ανέμενε την επιστροφή του παιδιού, για να του παραγγείλει να μην αποκαλύψει τα περί του Οσίου. Συνάντησε το παιδί και είπε: «Φύλαξε, τέκνον, όλα όσα είδες στον τόπο τούτο και θα έχεις το έλεος του Κυρίου του Θεού».

Μία ημέρα, προς το τέλος της αγίας Τεσσαρακοστής, ο λαός της βασιλευούσης των πόλεων, της Κωνσταντινουπόλεως, επευφημούσε τον Δεσπότη Χριστό μετά βαΐων και ύμνων. Βλέπει, τότε, ο μακάριος Ανδρέας, κάποιον γέροντα, ωραίο κατά την εξωτερική εμφάνιση, να εισέρχεται στο ναό της του Θεού Σοφίας. Πλήθος λαού τον ακολουθούσε, με βάια και σταυρούς, οι οποίοι έλαμπαν ως αστραπή• μελωδούσαν μέλος τερπνό, ηδύ και σωτήριο.

Ο ένας στον άλλο παραχωρούσε το προβάδισμα και όλοι κατευθύνονταν προς τον άμβωνα. Ο γέροντας εκείνος κατείχε κινύρα και έκρουε τις χορδές συνοδεύοντας τους ψάλτες. Ο μακάριος ετέρπετο από το θέαμα και την ψαλμωδία• σκίρτησε και είπε: «Μνήσθητι Κύριε τού Δαβίδ καί πάσης τής πραότητος αυτού. Ιδού, ακούσαμε τήν Κυρία τήν Κυριοπρεσβεύτρια καί τήν ευρήκαμε όμοια πρός τή Σοφίαν τήν τερπνή».

Αυτά έλεγε ο Άγιος. Κάποιοι από τους παρευρισκόμενους σοφούς έλεγαν: «Πώς, σαλέ; Αναφέρεται στο στίχο αυτό του ψαλμού η Παναγία; Τί είναι αυτά τα οποία λέγεις;». και εξ αιτίας της άγνοιάς τους γέλασαν και αναχώρησαν. Ο μακάριος τα έλεγε αυτά επειδή είδε τον Δαβίδ με άλλους Προφήτες να έχουν έλθει εκεί.

Έτσι θεοφιλώς έζησε ο διά Χριστόν σαλός Άγιος Ανδρέας και κοιμήθηκε με ειρήνη σε ηλικία εξήντα έξι ετών. Ευθύς ευωδίασαν μύρα και θυμιάματα στον τόπο εκείνο, όπου άφησε το πνεύμα του ο Άγιος. Μία γυναίκα φτωχή, η οποία διέμενε πλησίον οσφράνθηκε την ηδύπνοο και ασύγκριτη ευωδία. την ακολούθησε, λοιπόν, αυτή και έφθασε στον τόπο εκείνο όπου έκειτο ο Άγιος. Βρήκε τον μακάριο νεκρό• ήδη δε ανέβλυζε μύρο από το τίμιο λείψανό του. Έτραξε, λοιπόν, και ανήγγειλε το θαύμα, επικαλούμενη με όρκο ως μάρτυρα τον Θεό. Πολλοί συγκεντρώθηκαν τότε, αλλά δεν βρήκαν το τίμιο λείψανο του Αγίου. Τους προκαλούσε κατάπληξη, όμως, η ευοσμία του μύρου και των θυμιαμάτων. Ο Κύριος, ο Οποίος γνωρίζει τα κρίματα εκάστου και τα απόκρυφα κατορθώματα του Αγίου, μετέθεσε το λείψανο του Αγίου.

Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης αναφέρει ότι ο Άγιος Ανδρέας έγραψε πολλές προφητείες οι οποίες δεν εκδόθηκαν ποτέ και βρίσκονται στην Μονή Iβήρων.

Προσευχή του Αγίου Ανδρέου προ της μακαρίας κοιμήσεώς του

«Ο Πατέρας, ο Υιός καί τό Άγιο Πνεύμα, Τριάς η ζωοποιός καί ομοούσιος, σύνθρονος καί αμέριστος, παρακαλούμέν Σε οι πένητες, οι ξένοι, οι πτωχοί καί γυμνοί: οι μή έχοντες πού τήν κεφαλήν κλίναι: ένεκεν τού ονόματός Σου κλίνομεν τό γόνυ τής ψυχής καί τού σώματος, τής καρδίας καί τού πνεύματος καί δεόμεθά Σου καί ικετεύομέν Σε, τόν Θεόν, τό φοβερόν όνομα Σαβαώθ: αγαθέ καί άγιε Δέσποτα, πλαστουργέ, ποιητά, παντοκράτωρ κλίνον τό ούς σου καί πρόσδεξε ευμενώς τήν ικετήριον δέησιν ημών τών ταπεινών καί αξίωσόν μας νά αγιασθώμεν, εν τή δυνάμει καί τώ ονόματί Σου, Κύριε, οικτίρμον, ελεήμον, μακρόθυμε καί πολυέλεε.

Ελθέ, Πατέρα, Υιέ καί Πνεύμα Άγιο: ελθέ, τό όνομα τού Πατρός τού Υιού καί τού Αγίου Πνεύματος, μετά συμπαθείας διά τά παραπτώματά μας, τά εν λόγω ή έργω ή εν ενθυμήσει ή διανοία. Πάριδε καί άφες ταύτα αγαθέ, εύσπλαχνε, ελεήμον, πολυέλεε. Καί μή μάς καταισχύνης: μή μάς απορρίψης από τού προσώπου Σου: Σύ, ο Οποίος από αγάπην υπερβολικήν καί γλυκυτάτην φιλανθρωπίαν, κάμπτεσαι από τάς προσευχάς τών φίλων Σου».

Στους εορτάζοντες και στις εορτάζουσες, χρόνια πολλά και ευάρεστα στο Θεό !!!

Απολυτίκιο:
Ήχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε.
Μωρίαν εκούσιον διά Χριστόν τόν Θεόν, επόθησας Όσιε, τόν σοφιστήν αληθώς, μωράνας καί ήνυσας, μέσον πολλών θορύβων, τόν αγώνα Ανδρέα: όθεν σε ο Δεσπότης, Παραδείσου πρός πλάτος, εσκήνωσε πρεσβεύειν υπέρ τών τιμώντων σε.

Με πληρ. από τον Ορθόδοξο Συναξαριστή

Η ΜΑΥΡΗ ΚΑΙ Η ΛΕΥΚΗ ΜΑΓΕΙΑ + Αρχιμανδρίτου Χαραλάμπους Βασιλόπουλου

Μα υπάρχει μαγεία; Και βεβαιότατα υπάρχει. Υποφέρουν μάλιστα πολλοί από τη μαγεία και τα μάγια.

Σε τι διαφέρουν η μαύρη από τη λευκή;

Η Μαύρη μαγεία χρησιμοποιεί ανθρώπινο αίμα και προπαντός παιδικό. Θα διαβάσατε στις εφημερίδες για το εμπόριο βρεφών. Μεταπολεμικώς, έχουν φύγει από την Ελλάδα εκατοντάδες, χιλιάδες βρέφη. Πολλά από αυτά αδήλωτα τα διατηρούν σαν τα ινδικά χοιρίδια και τα σφάζουν για να κάνουν με το αίμα τους τις σατανικές «ιερουργίες» τους. Πρό ετών κατετάραξε την ανθρωπότητα η υπόθεσις Μοντέζι και κατόπιν της Σάρον Τέιντ την οποία έσφαξαν στη βίλλα Πολάνσκι σε τελετή μαύρης μαγείας.

Στη λευκή μαγεία τα μάγια γίνονται «διά μελάνης, δι’ ονύχων ανθρώπων, ζώων, πτηνών, ερπετών (ζώντων ή τεθνεώτων), διά χώματος τεθνεώτων, διά πασσάλου, ή καρφιού ή βελόνης κ.λπ.» όπως λέγει ο πρώην μεγάλος μάγος, ο Άγιος Κυπριανός.

Ποιοι τα κάνουν τα μάγια; Κάτι γεροκολασμένα γραίδια και διάφοροι άλλοι, που έχουν παραδώσει την ψυχή τους στο διάβολο. Αυτοί τα κάνουν με τη βοήθεια του Σατανά. Κάνουν δε χρυσές δουλειές. Εισπράττουν δεκάδες χιλιάδες δρχ. την ημέρα. Το ακούς; Την ημέρα! Είναι δε πάρα πολλοί. Φθάνουν, καθώς έγραψαν οι εφημερίδες, τις 12 χιλιάδες στην Αθήνα και τον Πειραιά. Αυξήθηκαν μεταπολεμηκώς κατά 2.000% περίπου.

Και από ποιους τα εισπράττουν; Από κάτι μαυρόψυχους και φθονερούς, που από εκδίκησι, ή φθόνο τρέχουν στα μάγια για να κάνουν κακό σε άλλους. Και τι κάνουν; Τους δένουν το στεφάνι, τους εμποδίζουν, χαλούν συνοικέσια, φέρουν αρρώστιες, χωρίς οι γιατροί να τους βρίσκουν τίποτε, φέρνουν γκρίνιες στην οικογένεια και σε άλλους. Κάμνουν χωρίς καμμιά αιτία να μη μπορεί να δει ο άντρας τη γυναίκα και τα’ ανάπαλιν. Αναπτύσσουν σατανικό έρωτα. Φέρουν ζημιές στις δουλειές και τις επιχειρήσεις και τόσα άλλα κακά.

Κάνουν χρυσές δουλειές, διότι υπάρχουν και άλλοι ανόητοι, που καταφεύγουν σ’ αυτούς για να λύσουν δήθεν τα μάγια. Και που να ξέρουν οι δυστυχείς, ότι εκεί δένονται από τον Σατανά χειρότερα.

Ο Σατανάς δεν κάνει ποτέ καλό. Δεν γίνεται ποτέ άγιος και πονόψυχος. Είναι κακούργος και όλο το κακό κάνει.

Μα θα πεις πιάνουν τα μάγια; Βεβαιότατα πιάνουν, εκείνους όμως, που δεν πάνε με τον Θεό, τους αλειτούργητους, τους μη εκκλησιαζόμενους, τους ακοινώνητους, τους ανεξομολόγητους, τους βλάσφημους, τους άδικους, τους ανήθικους και ακόλαστους αμαρτωλούς, και τους αδιάφορους θρησκευτικώς. Αυτούς τους πιάνουν και τους παραπιάνουν. Τον άνθρωπον όμως του Θεού ποτέ δεν τον πιάνουν.

Ας μαζευτούν, έλεγε ένας Ιεροκήρυξ, όλοι οι μάγοι και οι μάγισσες να μου κάμουν μάγια. Δεν με πιάνουν, γιατί προσπαθώ και πηγαίνω με το δρόμο του Θεού.

Αυτό φαίνεται καθαρά από το εξής θαύμα του Αγίου Ευθυμίου. Ένας, ονόματι Ρωμανός, ζούσε θρησκευτικώς αδιάφορος και κοσμική ζωή. Κάποιος γείτονάς του όμως έβαλε στο μάτι την περιουσία του Ρωμανού. Μεταχειρίσθηκε παν μέσον για να του την πάρει. Τέλος πλήρωσε αδρά ένα μάγο, για να τον εξοντώσει με τις μαγείες του.

Ο Ρωμανός δεν ήξευρε τίποτε! Τον έπιασαν όμως τα μάγια. Κατελήφθη στην εξοχή που έμενε, από ένα είδος νάρκης. Τον μετέφεραν στο σπίτι του.

Το κακό προχωρούσε. Εμάζεψε στην κοιλιά του υγρό. Οι γιατροί δεν μπορούσαν να τον βοηθήσουν και οι δικοί του περίμεναν το θάνατο. Έκαμε νόημα να φύγουν όλοι από το δωμάτιο. Κατόπιν παρεκάλεσε τον Άγιο Ευθύμιο να τον βοηθήσει.

Σε λίγο έπεσε σε έκσταση και βλέπει καλόγηρον ασπρομάλλην, που ήλθε και του είπε: Τι θέλεις να σου κάμω; Είμαι ο Ευθύμιος, που με φώναξες. Να εδώ πονώ του λέγει ο Ρωμανός και του έδειξε την κοιλιά του. Τότε ο Άγιος τέντωσε την παλάμη του και με αυτή, σαν με μαχαίρι άνοιξε την διογκωμένη κοιλιά. Από την τομή έτρεξε υγρό. Έπειτα ο Άγιος ένωσε με τα δάκτυλά του την τομή, έκλεισε την πληγή και θεραπεύτηκε τελείως.

Κατόπιν του εξήγησε ο Άγιος, πως τον φθονούσε ο γείτονάς του, πως πληρώθηκε ο μάγος και ότι κάλεσε τον δαίμονα για την καταστροφή του. Του προσέθεσε δε ο Άγιος και τα εξής: Παρ’ όλα αυτά δεν θα σε έβλαπταν καθόλου τα τεχνάσματα του Σατανά, εάν εσύ ο ίδιος δεν του έδινες λαβή. Διότι έχεις τόσο καιρό να πας στην Εκκλησία και να κοινωνήσεις. Αλλά ζούσες με αμέλεια και αδιαφορία, για την ψυχή σου. τώρα, που σε λυπήθηκε ο Θεός πρόσεχε, να μην αμελείς καθόλου για την ψυχικής σου σωτηρία. Ο Ρωμανός αμέσως σηκώθηκε υγιέστατος. Από τότε έβαλε σειρά και γιόρταζε την ημέρα που έγινε το θαύμα.

Από το βιβλίο «Κατά Αντιχρίστων» Αρχιμ. Χαραλ. Βασιλόπουλου, εκδ. Ορθοδόξου Τύπου (σελ. 19-24)

Γέροντας ἀσκητής τοῦ Παγγαίου Ὄρους: Ποιοί δέν θά γνωρίσουν πείνα καί δέν θά πονέσουν ἀπό ὅσα θά συμβοῦν ξαφνικά! Πῶς ἐξηγεῖ τά ὅσα συμβαίνουν σέ Συρία καί Οὐκρανία καί τί λέγει γιά τήν Ἑλλάδα!

Τά τύμπανα τοῦ πολέμου κτυποῦν στή γειτονιά μας καί οὐσιαστικά μᾶς προειδοποιοῦν ὅτι ἡ φωτιά πού ἤδη ἔχει ἐπεκταθεῖ ἀπό τή Συρία, στήν Οὐκρανία καί ἡ ἀπειλή ἑνός Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου εἶναι πλέον ὁρατή. Ὡστόσο, οἱ περισσότεροι ἀπό ἐμᾶς ἀντιμετωπίζουμε τήν ὅλη κατάσταση μέ ἀδιαφορία, τήν ἐκλαμβάνουμε σάν μία ἁπλή εἴδηση καί ἐπιλέγουμε τήν οὐδετερότητα τοῦ παρατηρητῆ μία καί ἡ φωτιά δέν ἔχει ἀγγίξει ἀκόμη τό... δικό μας σπίτι. Καί οἱ λίγες σπίθες πού ἔχουν πέσει δέν μᾶς τρομάζουν. Λιγοστοί ἄλλωστε εἶναι αὐτοί πού ἐπιχειροῦν μέσω τῶν προφητειῶν ἤ καί τῶν λεγομένων ἀπό σύγχρονους γέροντες νά κατανοήσουν τί πρόκειται νά συμβεῖ, ὥστε νά θωρακίσουν τά τοῦ οἴκου τους, νά λάβουν θά λέγαμε τά μέτρα τους, ἔτσι ὥστε νά μήν τήν πάθουν ὡς οἱ «μωρές παρθένες»!

Σύγχρονος γέροντας ἀσκητής τοῦ Παγγαίου Ὄρους ὑποστηρίζει ὅτι ὅσο περνάει ὁ καιρός θά αὐξάνονται τά χτυπήματα κατά τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας καί θά γενικεύεται ὁ διωγμός τῶν χριστιανῶν. Καί τό στοιχεῖο ἀκριβῶς αὐτό καθορίζει ἐπακριβῶς τό πώς πορευόμαστε ἐν μέσω τῶν γεγονότων πού μᾶς περιγράφει ἐδῶ καί τρεῖς σχεδόν αἰῶνες μέ ἀκρίβεια ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός.

«Στόχος τῶν ἀνόμων ἀποτελεῖ ἡ Ἀλήθεια, τό Φῶς καί ἡ Ζωή, δηλαδή ὁ Χριστός μας. Καί γι’ αὐτό καθημερινά θά διαπιστώνονται πώς μέ διάφορους τρόπους θά ἐπιχειρεῖται νά φιμωθοῦν οἱ χριστιανοί, νά ἐπιβληθοῦν νέα ἤθη στό χριστεπώνυμο πλήρωμα, νά καταργηθοῦν οἱ χριστιανικές ἀξίες καί τά χριστιανικά ἰδεώδη, πού υἱοθέτησε ἡ ἑλληνική κοινωνία μέσα ἀπό τήν προσήλωσή της στίς εὐαγγελικές ἀρχές, νά χτυπηθοῦν ὅλοι αὐτοί πού ἐνστερνίζονται τίς ἀλήθειες τῆς ὀρθόδοξης πίστης καί τίς καθορίζουν ὡς τά θεμέλια μιᾶς νέας πορείας. Τώρα ἐπιχειρεῖται μία γενική ἀποψίλωση τοῦ εὐαγγελικοῦ λόγου ἀπό τόν Ἀντίδικο καί τά ὄργανά του, ἔτσι ὥστε ἡ ἑλληνική κοινωνία νά μείνει παντελῶς ἀθωράκιστη καί χωρίς Χριστό στά ἐπερχόμενα γεγονότα. Πρόκειται στήν οὐσία γιά μία συνειδητή ἀποστασία, πού οὐσιαστικά μᾶς ἀφήνει γυμνούς ἔναντι αὐτῶν πού ἔρχονται καί ἤδη βρίσκονται πρός τῶν πυλῶν μας.       

Ἡ συνειδητή ἀπομάκρυνση ἄλλωστε ἀπό τό νόμο τοῦ Θεοῦ προκαλεῖ μεταξύ τῶν ἄλλων δεινῶν καί ἔντονο φόβο, ἀφοῦ ὁ ἄνθρωπος καί τό περιβάλλον αὐτοῦ μένουν παντελῶς ἀθωράκιστοι. Στήν οὐσία ὁ φόβος προκαλεῖται ἀπό τήν συνειδητή ἐγκατάλειψη τοῦ φωτός καί τήν προσέγγιση τοῦ ἀνθρώπου μέ τό σκοτάδι, ἀπό τή μετάβαση ἐκ τῆς ζωῆς στό θάνατο καί ἐκ τῆς ἀληθείας στό ψεῦδος. Γι’ αὐτό ὁ Ἰησοῦς Χριστός τόνισε μέ ἔμφαση στούς μαθητές του κατά τή διάρκεια τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου «Ἐγώ εἰμί τό Φῶς, ἡ Ἀλήθεια καί ἡ Ζωή» (Ἰωάν. 14,6)!

Ἀρκεῖ λοιπόν μία ἁπλή ἀνάγνωση τῶν προφητειῶν τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ γιά νά κατανοήσει κάποιος τό τί συμβαίνει στήν εὐρύτερη γειτονιά μας. Πρόκειται γιά ραγδαῖες στήν κυριολεξία ἐξελίξεις πού θά συμβάλουν ὥστε νά ξεχωρίσει ἡ ἤρα ἀπό τό σιτάρι, ὅπως ὀρθά ἔλεγε ὁ Ἅγιος γέροντας Παϊσιος. Θά αἰφνιδιαστοῦν μάλιστα πολύ περισσότερο ἀπό ἐμᾶς, ὅλοι αὐτοί οἱ ἐκφραστές τοῦ μυστηρίου τῆς ἀνομίας, ὅπως τούς καταγράφετε ὀρθά στήν ἀξιόλογη ὀρθόδοξη καί ἐποικοδομητική ἐφημερίδα, πού ἐκδίδετε. Καί θά αἰφνιδιαστοῦν γιατί εἶχαν τήν ψευδαίσθηση, οἱ δυστυχεῖς ὅτι δύνανται νά λειτουργήσουν ὡς θεοί, ἐκδιώκοντας τόν Θεό, ἀπό τόν Ἀμπελώνα Του κατά τό παράδειγμα τῶν κακῶν γεωργῶν τῆς γνωστῆς παραβολῆς τοῦ Κυρίου μας. Ἄγγελοι ἐξ οὐρανοῦ παιανίζουν τίς θαυμαστές ἀλλαγές πού θά προκύψουν, ὄχι μόνο στήν γειτονιά μας ἀλλά καί γιά τή λεγόμενη Δύση, πού ἐμμένει στήν πλειονότητά της νά ἀπορρίπτει, νά χλευάζει, νά βλασφημεῖ τό Θεό καί νά πολεμᾶ λυσσωδῶς ταυτιζόμενοι μέ τόν Ἀντίδικο, τήν Ἁγία μας Ὀρθοδοξία. 

Διακρίνω σέ κάποιους πιστούς πού κατά καιρούς μέ ἐπισκέπτονται τήν ἀγωνία τους γιά τά ἐπερχόμενα γεγονότα. Ἀρκοῦμαι νά τούς λέγω νά θωρακίσουν τήν ψυχή τους μέ τόν Χριστό καί νά μήν φοβοῦνται. Γιατί αὐτοί πού θά εἶναι γαντζωμένοι ἀπό τό ποδάρι τοῦ Κυρίου μας δέν θά πάθουν ἀπολύτως τίποτε ἀκόμη καί ἄν πορευτοῦν ἐν μέσω πυρός καί μάχαιρας. Γιατί ὁ Κύριός μας -γράψτε το μέ μεγάλα γράμματα γιά νά τό κατανοήσουν- εἶναι ὑποχρεωμένος, ἔχει δώσει τό λόγο του, ἔχει δεσμευτεῖ ὄχι μόνο νά προστατεύσει τά παιδιά του ἀλλά νά φροντίζει ὥστε νά μήν τούς λείψει ἀπολύτως τίποτε. «Πλούσιοι ἐπτώχευσαν καί ἐπείνασαν, οἱ δέ ἐκζητοῦντες τόν Κύριον οὐκ ἐλαττωθήσονται παντός ἀγαθοῦ» δέν μᾶς λέγει ὁ προφητάναξ Δαυίδ; Ὅσοι λοιπόν ἐναρμονίσουν τήν ψυχή τους στό δοξολογικό ἀδιάλειπτο ὕμνο τῶν ἀγγέλων καί ἐνδυθοῦν μέ τήν ταπείνωση καί τή μετάνοια, πού μᾶς ἑνώνουν μέ τό Θεό δέν θά γνωρίσουν οὔτε πείνα, οὔτε θά πονέσουν ἀπό ὅσα θά συμβοῦν πολύ-πολύ σύντομα καί ξαφνικά. Μέ μάννα ἐξ οὐρανοῦ θά τρέφονται. Θά λαμβάνουν τήν τροφή τῶν ἀγγέλων ἐνῶ σύννεφο πυρός θά φωτίζει τόν δρόμο τους καί θά τούς προστατεύει ἀπό τίς  πύρινες φλόγες τοῦ οὐρανοῦ. Γράψτε λοιπόν στούς ἀναγνῶστες σας ὅτι ἕνας ἀσήμαντος καί ἁμαρτωλός παπάς τούς ἱκετεύει νά ἀγκαλιάσουν τόν ἀναστάντα Χριστό μας, ἐδῶ καί τώρα, χωρίς οὐδεμία καθυστέρηση.

Τώρα πού βάλλεται πανταχόθεν ἡ Ὀρθοδοξία μας ἀπαιτεῖται γενική ἐπιστράτευση τῶν χριστιανῶν ἔναντι τοῦ θηρίου τῆς Ἀποκάλυψης πού συνεχῶς βρυχᾶται ἀπειλώντας νά καταβροχθίσει ὅσο περισσότερους χριστιανούς μπορεῖ. Ἀλλά ἤδη τό θηρίο αὐτό, ὅπως διαπιστώθηκε στή Συρία ἀλλά καί τώρα στήν Οὐκρανία δυσκολεύεται νά ἐφαρμόσει τά βδελυρά σχέδιά του. Κι αὐτό γιατί ἀπέναντί του στέκουν στρατιές μαρτύρων καί φουσάτα ἀναρίθμητων ἁγίων πού σύντομα θά τό κατατροπώσουν, κατά τό παράδειγμα τοῦ Ἁγίου Γεωργίου πού ἐξολόθρευσε τόν μοχθηρό δράκοντα. Γιατί περί μοχθηροῦ καί αἱμοβόρου δράκοντος πρόκειται καί σήμερα, πού ἀπειλεῖ νά καταβροχθίσει μέ σύγχρονα μέσα ἑκατομμύρια ἀνθρώπους θυσιάζοντάς τους στό βωμό τοῦ Ἀντιδίκου. Μήν μείνουμε λοιπόν μέ δεμένα τά χέρια μας καί τήν πάθουμε σάν τίς μωρές παρθένες. Ἀκοῦστε τήν προτροπή τῶν Ἁγίων Πατέρων μας, γρηγορεῖτε καί προσεύχεσθε ἵνα μήν εἰσέλθετε εἰς πειρασμόν, τό μέν σῶμα πρόθυμον ἡ δέ σάρξ ἀσθενής. Μή θορυβεῖστε ἀπό τίς διάφορες Κασσάνδρες καί ἀπό τούς ἐκπεσόντες διαφθαρμένους ἄρχοντες μας πού τό μόνο πού κάνουν εἶναι νά σκορποῦν ἁπλόχερα στόν ἑλληνικό λαό ἐκβιαστικά διλήμματα, θλίψη καί ἀπελπισία.

Χριστιανοί ἐλᾶτε τάχιστα στήν χαρά τοῦ Κυρίου μας. Θωρακίστε μέ τόν ἀναστάντα Χριστό τίς ψυχές σας, τούς οἰκείους σας, τά σπίτια σας γιατί ἔρχονται, ὅπως ἀναφέρει ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός καί ἤδη παιανίζουν οἱ ἄγγελοι θύελλες καί τυφῶνες πού θά παρασύρουν τά πάντα μέ πρωτοφανῆ σφοδρότητα στό διάβα τους. Τάχιστα λοιπόν βάλτε θεμέλιο στή ζωή σας τόν ἀναστάντα Χριστό. Μήν καθυστερεῖτε ἄλλο... Κι ὅλα θά πᾶνε καλά!

Χριστός Ἀνέστη!

 

Σ.Ο.      

ΠΗΓΗ www.orthodoxia.gr

Το ανωτέρω κείμενο δημοσιεύεται στην εφημερίδα ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ που κυκλοφορεί και προσφέρει μαζί και το "Ψαλτήριον" , το ακαταμάχητο όπλο όλων των Χριστιανών. (280 σελίδες) Μην χάσετε το πολύτιμο αυτό δώρο! 

Συντάκτης: ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΣΤΥΛΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2014

Άγιον Όρος -100 Θείες Λειτουργίες κάθε 24ωρο.

Κάθε βράδυ σε κάθε μοναστήρι του Αγίου Όρους τουλάχιστον ένας μοναχός μένει άγρυπνος όλη τη νύχτα προσευχόμενος για όσους δεν μπορούν να ξαγρυπνήσουν.

Το Άγιον Όρος είναι ένας τόπος όπου επί 1000 και πλέον χρόνια τελούνται τουλάχιστον 100 Θείες Λειτουργίες κάθε 24ωρο.

Εν τέλει το Άγιον Όρος, το περιβόλι της Παναγίας μας είναι μια ακοίμητη κανδήλα, μια διαρκής προσευχή προς τον Κύριο για όλο τον κόσμο.

Απόψε το βράδυ όσοι από εμάς μπορούμε ας πούμε μια αυτοσχέδια προσευχή για όλους αυτούς τους ανθρώπους ειδικά τους ακοίμητους που προσεύχονται για όσους έχουν ανάγκη.

Απ' την καρδιά μου λέω: «Κύριε Ιησού Χριστέ, Αναστημένε και Παντοδύναμε Θεέ μας φρόντιζε, προστάτευε, ενίσχυε, φώτιζε και χαρίτωνε τους δούλους σου αυτούς τους Μοναχούς του Αγίου Όρους, του ευλογημένου αυτού τόπου που αφιέρωσες στην Παναγία Μητέρα σου και βοήθα όσους έχουν ανάγκη το βράδυ αυτό: τους αρρώστους στα νοσοκομεία και ειδικά στις εντατικές μονάδες, τους φυλακισμένους, τους μοναχικούς ανθρώπους, τους ανέργους, τα ορφανά, τις χήρες, τους αστέγους, τους φρουρούς της πατρίδας μας».

Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον τους δούλους σου.

πηγή   το είδαμε εδώ

Η ΦΟΒΕΡΗ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΕΠΙΓΡΑΦΗ ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΩΝ ΓΕΡΟΝΤΩΝ

Επιγραφή στον τάφο του Μεγ. Κωνσταντίνου στην Κωνσταντινούλη προφητεύει ότι οι Ελληνες θα επιστρέψουν εκεί. Ο τάφος αυτός είναι στον Ναό των Αγίων Αποστόλων της Βασιλεύουσας. Για πάνω από 1.000 χρόνια το κείμενό της παρέμενε ένα μεγάλο μυστήριο. Εκείνος που μπόρεσε να την αποκρυπτογραφήσει ήταν, 13 μόλις χρόνια πριν από την αποφράδα μέρα της Άλωσης της Πόλης, ο μετέπειτα Πατριάρχης και σοφός της Ορθοδοξίας, ο Γεννάδιος Σχολάριος.

Το κείμενο της επιγραφής-προφητείας, όπως ακριβώς βρέθηκε πάνω στην πλάκα του μνήματος, ήτανε αυτό:

Τ. πτ. τ. ιδτ. Η βελ. τ. ιμλ. Ο Κλμν. μαμθ. μ. δ. ν. τρπσ. γν. τ. πλολγ. τ. επτλφ. κρτσ. εσθ. βελε. εθν. ππλ. κτξ. κ. τ. νσ. ερμσ. μχρ. τ. εξν. πτ. ιστργτν. πθσ. τ. ινδκτ. πλυσ. κτδ. τ. εντ. τ. ιδκτ. ε. τβρ. τ. μρ. μλ. δ. ν. στρτσ. τ. δκτ. τ. ιδκτ. τ. δμτ. τρπσ. πλ. επστψ. ετ. χν. τ. δμτ. πλμ. εγρ. μγ. μρκτ. στρβν. κ. τ. πλθ. κ. τ. φλ. σνδ. τ. επρ. δ. θλσ. κ. ξρ. τ. πλμ. σνω. κ. τ. ισμλ. τρπσ. τ. απγν. ατ. βσλσ. ελτ. μκρ. ολγ. τ. δ. ξθ. γν. αμ. μτ. τ. πκτρ. ολ. ιμλ. τπσ. τ. επλφ. επρο. μετ. τ. πρμ. ττ. πλμ. εγρ. εφλ. ηγρων. μχ. τ. ππτ. ωρ. κ. φν. βσ. ττ. στ. στ. μτ. φβ. σπστ. πλ. σδω. ε. τ. δξ. τ. μρ. αδ. ερτ. γν. θμστ. κ. ρμλο. ττ. εξτ. δσπυ. φλ. γ. εμ. υπχ. κ. ατ. πρλβτ. θλμ. εμ. πλρτ.

Το αινιγματικό κείμενο της επιγραφής-προφητείας το αποκωδικοποίησε μόλις το 1440 ο Γεννάδιος Σχολάριος: Τη πρώτη της Ινδίκτου, η βασιλεία του Ισμαήλ ο καλούμενος Μωάμεθ, μέλλει δια να τροπώση γένος των Παλαιολόγων, την Επτάλοφον κρατήσει, έσωθεν βασιλεύσει, έθνη πάμπολα κατάρξει, και τας νήσους ερημώσει μέχρι του Ευξείνου Πόντου. Ιστρογείτονας πορθήσει τη ογδόη της Ινδίκτου, εις τα βόρεια τα μέρη μέλλει δια να στρατεύση τη δεκάτη της Ινδίκτου τους Δαλμάτας τροπώσει, πάλιν επιστρέψει έτι χρόνον, τοις Δαλμάτοις πόλεμον εγείρει μέγαν μερικόν τε συντριβήναι και τα πλήθη και τα φύλα συνοδή των εσπερίων δια θαλάσσης και ξηράς τον πόλεμον συνάψουν, και τον Ισμαήλ τροπώσουν. Το απόγονον αυτού βασιλεύσει έλαττον μικρόν ολίγον. Το δε ξανθόν γένος άμα μετά των πρακτόρων όλον Ισμαήλ τροπώσουν, την Επτάλοφον επάρουν μετά των προνομίων. Τότε πόλεμον εγείρουν έμφυλον ηγριωμένον, μέχρι της πεμπταίας ώρας και φωνή βοήσει τρίτον, στήτε, στήτε, στήτε, μετά φόβου σπεύσατε πολλά σπουδαίως εις τα δεξιά τα μέρη άνδρα εύρητε γενναίον θαυμαστόν και ρωμαλέον, τούτον έξετε. Δεσπότην, φίλος γαρ εμού υπάρχει. Και αυτόν παραλαβόντες, θέλημα εμού πληρούται .

Η επιγραφή-προφητεία του τάφου του Μεγ. Κωνσταντίνου αφορά σε γεγονότα 17 ολόκληρων αιώνων! Από την εποχή του Κωνσταντίνου (4ος αιώνας μ.Χ.) μέχρι και… την δική μας!!Προλέγει την ακμή και την εξάπλωση των Μογγόλων-Τούρκων (οθωμανική αυτοκρατορία) και την άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453. Προλέγει την νίκη των Ασιατών υπανθρώπων επί των βόρειων λαών ( τους Δαλμάτας τροπώσει – Δαλμάτες ήτανε οι λαοί που ζούσανε πάνω από τον Δούναβη). Προλέγει δηλ. την πολιορκία της Βιέννης από τους Μογγόλους-Τούρκους το 1683. Αλλά προλέγει και την συντριβή των βρομερών Εχθρών μας στους Βαλκανικούς πολέμους του 1912-1913 ( και τα πλήθη και τα φύλα συνοδή των εσπερίων δια θαλάσσης και ξηράς τον πόλεμον συνάψουν και τον Ισμαήλ τροπώσουν ). Τέλος, επαληθεύτηκε και η γέννηση-δημιουργία της νέας Τουρκίας πάνω στις στάχτες της οθωμανικής αυτοκρατορίας υπό τον καταραμένο σφαγέα των Ελλήνων, τον Εβραίο ντονμέ Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ ( το απόγονον αυτού βασιλεύσει έλαττον μικρόν ολίγον )… Μέχρι αυτό το σημείο η προφητεία της θαυμαστής επιγραφής επαληθεύτηκε απόλυτα!

Μένει τώρα να επαληθευτεί και το υπόλοιπο μέρος της, που αρχίζει από την φράση Το δε ξανθόν γένος άμα μετά των πρακτόρων όλον Ισμαήλ τροπώσουν και τελειώνει στο θέλημα εμού πληρούται . Ως Ισμαήλ στο Βυζάντιο αναφέρονταν στους Μογγολότουρκους-Μουσουλμάνους και βέβαια ξανθό γένος είναι οι Ομόδοξοί μας οι Ρώσοι! Είναι πεντακάθαρο το μήνυμα της προφητείας που είναι πάνω στο μνήμα του Κωνσταντίνου του Μεγάλου. Μιλάει για την συντριβή των Τούρκων από την Ρωσία και τους δορυφόρους της ( πράκτορες στο κείμενο) σε έναν πόλεμο που θα γίνει τώρα σύντομα! Προλέγει πως η Κωνσταντινούπολη θα κυριευθεί από τους Ορθόδοξους Ρώσους ( Το δε ξανθόν γένος άμα μετά των πρακτόρων όλον Ισμαήλ τροπώσουν, την Επτάλοφον επάρουν μετά των προνομίων ). Και εκεί πέρα θα ακολουθήσει και θα γίνει φοβερός πόλεμος ( Τότε πόλεμον εγείρουν έμφυλον ηγριωμένον )…

ellinikanea.gr

Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός : Οι Τούρκοι θα έρθουν στην Ελλάδα γιατί δεν θα έχουμε κυβέρνηση.Θα γένει πολιτειακή ανωμαλία!(Σχόλιο Πελασγού : Σας λέει κάτι;)

Γέροντας Παίσιος : «Οι Ρώσοι θέλουν τώρα να βγουν στη Μεσόγειο. Αυτό θα είναι το ελατήριο. Όμως δεν θα είναι αυτή η πραγματική αλήθεια. Η αλήθεια είναι ότι ο Θεός τους προσκαλεί ως όργανα Του. Κατεβαίνοντας αυτοί θα σβήσουν και θα αφανίσουν την τούρκικη λαίλαπα μέσα σε μια εβδομάδα . Κι όταν κατέβουν οι φίλοι της Τουρκίας (οι απόγονοι δηλαδή των σταυροφόρων ) το ΝΑΤΟ, για να τη σώσουν, τότε εκεί θα γίνει, η μεγάλη Σύρραξη και θα σφαγούν»

«Μας έλεγε να μην έχουμε εμπιστοσύνη στους πολιτικούς. Επανειλημμένα μας είπε για την Πόλη, ότι θα την πάρουμε, ότι θα μας την δώσουνε . Κάτι θα ανάψει μεταξύ Τούρκων και Ρώσων και θα κατέβουν οι Ρώσοι και θα πάρουν την Πόλη. Μετά, θέλοντας και μη, θα τη δώσουν στην Ελλάδα. Εμείς θα είμαστε θεατές σε αυτόν τον πόλεμο. Όταν τον ρώτησα: «πως θα κάνουμε κουμάντο την Πόλη με τόσο κόσμο που έχει;» Είπε : «Μην στεναχωριέστε, υπάρχουν πάρα πολλοί μέσα στην Πόλη, οι οποίοι δεν είναι Τούρκοι, όπως νομίζετε, και θα συνεργαστούν μαζί μας . Δεν θα χρειάζονται και πολλοί Έλληνες για να κάνουν «κουμάντο» την Πόλη. Πολλοί από αυτούς είναι κρυπτοχριστιανοί «.

«Οι Τούρκοι δεν θα μπουν στην Αλεξανδρούπολη. Θα κάνουν μόνο μια πρόκληση στην Ελλάδα, που θα έχει σχέση με την αιγιαλίτιδα ζώνη . Και εμάς θα μας πιάσει πείνα. Θα πεινάσει η Ελλάδα. Και επειδή θα κρατήσει αυτή μπόρα κάποιο διάστημα, μήνες θα είναι, «θα πούμε το ψωμί ψωμάκι ».

«Όταν», λέει , «θα ακούσεις στην τηλεόραση να γίνεται θέμα για τα μίλια, για την επέκταση των μιλίων (της αιγιαλίτιδας ζώνης ) από 6 σε 12 μίλλια, τότε από πίσω έρχεται ο πόλεμος . Ακολουθεί».

Σχόλιο Πελασγού : Μόνο τυφλοί και δεν βλέπουν και κωφοί δεν ακούνε.. Και μία επισήμανση..Μήπως όταν λέει ο Παίσιος για την αιγιαλίτιδα ζώνη και την επέκταση σε 12 μίλια, είναι το ίδιο με την...ΑΟΖ;

πηγή

Τα σημεία του Χριστού και του Αντιχρίστου – Πώς θα τους ξεχωρίσει ο κόσμος

Η Αγία Γραφή μας πληροφορεί, ότι λίγο πριν από την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού θα γίνουν «σημεία» στον ήλιο, στην σελήνη, στα άστρα και στην θάλασσα[94]. Παράλληλα μας λέγει, ότι και ο αντίχριστος θα κάμει σημεία στον ήλιο, στην σελήνη, στα άστρα και στον αέρα[95]!

Πως θα τα ξεχωρίσουμε τα σημεία αυτά; Πως θα ξεχωρίσουμε τα σημεία-έργα του αντιχρίστου, από τα σημεία που προείπε ο Χριστός;

Τα πρώτα (τα «σημεία» του Χριστού) θα είναι αληθινά. Τα σημεία του αντιχρίστου θα είναι απλώς φαινομενικά, και θα απατούν τις αισθήσεις.

Τα σημεία του αντιχρίστου θα τα κάνουν ο αντίχριστος και οι απόστολοί του. Τα «σημεία» στον ήλιο, στη σελήνη, στα άστρα, τα «σημεία» προάγγελοι της Παρουσίας του Χριστού, θα γίνουν μόνα τους, χωρίς την μεσολάβηση κανενός.

Οι φωστήρες του ουρανού, θα έχουν πια ολοκληρωτικά εκπληρώσει το σκοπό, για τον οποίο, κατ’ εντολή του Δημιουργού, έλαμπαν στον ουρανό[96].

Βέβαια τον είχαν και άλλοτε εκπληρώσει. Στη Γέννηση του Χριστού, με το παράδοξο αστέρι[97]. Και στη Σταύρωσή Του, που ο ήλιος κρύφτηκε τις πιο φωτεινές ώρες της ημέρας, το καταμεσήμερο[98], πίσω από ένα μαύρο πέπλο πηχτό σκοτάδι, για να μην ιδή νεκρό τον Δημιουργό του. Τότε όμως θα γίνει κάτι το τελειωτικό.

Ο άγιος Ευαγγελιστής Ματθαίος, λέγει ότι μετά «τη θλίψη» που θα προκαλέσει η τυραννία του αντιχρίστου, θα έλθει αμέσως η παρουσία του Χριστού. Και θα αρχίσει ως εξής: «ο ήλιος σκοτισθήσεται, η σελήνη ου δώσει το φέγγος, και οι αστέρες πεσούνται εκ του ουρανού»[99].

Οι φωστήρες του ουρανού, παρατηρεί ο άγιος Θεοφύλακτος Βουλγαρίας, δεν θα χαθούν τότε. Θα εξακολουθήσουν για λίγο να στέκουν στην θέση τους. Όμως στα μάτια των ανθρώπων θα φανούν τότε, σαν να είχαν χαθεί από το στερέωμα του ουρανού.

Γιατί ένα άπλετο ουράνιο φως θα κραυγάζει τον κόσμο και θα τον προετοιμάζει να υποδεχτθί τον Κύριο, που θα έλθη εν τη δόξη Αυτού. Το φως αυτό θα κάμει να μην διακρίνεται κανένα από τα ουράνια σώματα.

Η περί σημείων και θαυμάτων διδασκαλία, που εξεθέσαμε, είναι η διδασκαλία της αγίας Ορθοδόξου Εκκλησίας, η διδασκαλία των αγίων Πατέρων. Ουσιώδες χαρακτηριστικό της είναι η ακρίβεια, η (κατά το δυνατόν) σαφής διατύπωση της διδασκαλίας.

Τα αληθινά σημεία θα βοηθήσουν να γίνει πιο βαθειά και πιο αληθινή η θεογνωσία, που είναι η βάση της σωτηρίας. Τα ψεύτικα σημεία θα αυξήσουν την πλάνη, και κατά συνέπεια, την απώλεια.

Ιδιαίτερα η ενέργεια των σημείων, που θα κάμει ο αντίχριστος θα είναι ευρείας και μεγαλειώδους μορφής. Και θα παρασύρει με αυτά την ανθρωπότητα να ομολογήσει και να δεχθεί σαν Θεό της τον απεσταλμένο του σατανά.

Τα θαύματα του Κυρίου μας πρέπει να τα βλέπουμε σωστά. Τότε θα διαπιστώσουμε πόσο μας οικοδομούν. Πόσο μας παρηγορούν. Πόσο είναι για μας σωτήρια.

Η ευσεβής θεώρηση των θαυμάτων του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού οικοδομεί, παρηγορεί και σώζει. Τι αγία απλότητα που έχουν! Πόσο με αυτά έγινε άνετη η επίγνωση του Θεού για τους ανθρώπους! Τι αγαθότητα μαρτυρούν! Τι ταπείνωση! Τι ακατανίκητη πειστικότητα που έχουν! Η θεώρηση των θαυμάτων του Χριστού, μας ανυψώνει στο Λόγο, που είναι ο Θεός.

Βιβλιογραφία:
[94] Λουκ. 21, 25.
[95] Θεοφυλάκτου Βουλγαρίας εις το Μάρκ. 8, 11-12.
[96] Γεν. 1, 14.
[97] Ματθ. 2, 2.
[98] Ματθ. 27, 45.
[99] Ματθ. 24, 29.

πηγή  το είδαμε εδώ

Ο ΑΓΙΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

Μια φορά πήγαν στον Γέροντα δύο γυναίκες Μάρτυρες του Ιεχωβά. Τις έστειλαν για να δουν αν ο π. Γαβριήλ θα τις έφερνε στην οδό της αληθείας. Όταν μπήκαν στο κελί, ο π. Γαβριήλ, με ένα μυστηριώδες ύφος στη φωνή του, φώναξε:
— Ήρθε το χαλάζι και βρήκε την πέτρα!
Μετά άρχισε να κλαίει για πολλή ώρα. Οι γυναίκες, μην αντέχοντας άλλο, τον ρώτησαν γιατί έκλαιγε.
— Πώς να μην κλαίω; Για όλους τους χριστιανούς η πόρτα της Βασιλείας των Ουρανών είναι ανοιχτή, όμως εγώ από τις αμαρτίες μου δεν μπορώ να μπω! Κι αυτοί οι Ιεχωβάδες, πέντε εκατομμύρια στον κόσμο, λένε ότι θα σωθούν μόνο 144 χιλιάδες. Αυτοί έχουν πιάσει όλες τις θέσεις, κι εμένα ποιος θα με βάλει μέσα;

Οι γυναίκες τα έχασαν. Δεν ήξεραν τι ν' απαντήσουν. Ύστερα τους μίλησε για την πλάνη στην οποία βρίσκονταν, τους δίδαξε την ορθή πίστη και, τέλος, έγιναν μοναχές στο μοναστήρι Μπόδμπε.

Η Μτσχέτα και η γύρω περιοχή είναι γεμάτη με εκκλησίες και μοναστήρια, όπου οι προσκυνηματικές εκδρομές είναι συνηθισμένες. Μια μέρα η αυλή του μοναστηριού Σαμτάβρο γέμισε παιδικές φωνές. Η ανυπόμονη φύση των παιδιών τα έκανε να τρέχουν παντού. Οι δάσκαλοι δυσκολεύονταν να τα συμμαζέψουν. Ένα μόνο παιδί στεκόταν παράμερα. Πλησίασε την πόρτα της εκκλησίας, γύρισε αμέσως προς την πύλη για να βγει, και μετά πάλι, σαν κάποιος να το τραβούσε πίσω, κοίταζε την εκκλησία με βουρκωμένα μάτια. Ο π. Γαβριήλ καθόταν πάνω στις σκάλες και τα παρακολουθούσε όλα. Ξαφνικά έβαλε μια δυνατή φωνή και τα παιδιά από την τρομάρα τους μπήκαν στο ναό. Τότε ο Γέροντας είπε στην Ταμάρη που ήταν δίπλα του:

— Το παιδί αυτό που κάθεται μόνο του είναι Ιεχωβάς, όπως και οι γονείς του. Και βλέπεις τι κάνει ο Πονηρός; Δεν το αφήνει να μπει στην εκκλησία! Αλλά ούτε η χάρις του Κυρίου το αφήνει να βγει έξω.
Τότε ο Γέροντας το σταύρωσε, και το παιδί, σαν να ελευθερώθηκε από βαριές αλυσίδες, ξέγνοιαστο και χαρούμενο, μπήκε στο ναό. Αφού όλα τα παιδιά προσκύνησαν, βγήκαν ήρεμα από την εκκλησία. Ο π. Γαβριήλ, γελώντας, είπε τότε στην Ταμάρη:
— Ήρθαν αγριοκάτσικα και φεύγουν αρνιά!

Ο π. Γαβριήλ δεν επέτρεπε στα πνευματικά του παιδιά να μιλάνε με αιρετικούς γιατί έτσι άνοιγαν επικοινωνία με το κακό. Μια μέρα, δύο Ιεχωβάδες πήγαν σε ένα γειτονικό μου σπίτι κι οι γείτονες κάλεσαν εμένα να τους μιλήσω. Τους μίλησα, αλλά αυτοί δεν ήθελαν να καταλάβουν τίποτα. Εγώ βιαζόμουν να πάω στον π. Γαβριήλ και τους άφησα. Στον Γέροντα δεν έκανα λόγο καθόλου γι' αυτό. Κάποια στιγμή όμως μου είπε:

— Ποιος σου έδωσε το δικαίωμα να κάνεις κήρυγμα στους Ιεχωβάδες; Δεν είσαι απόστολος. Όποιος επιτρέπει σε αιρετικό να μπει στο σπίτι του, για να του μιλήσει για την ορθή πίστη, βάζει μέσα τον Πονηρό, και πώς μετά θα βγει από εκεί; Εσύ είχες καμιά ευλογία από ιερέα να κάνεις κήρυγμα; Όταν μιλάς με αιρετικούς, πρέπει να αποκαλύπτεις τα λάθη τους. Όμως εσύ άρχισες να μιλάς αλαζονικά, λέγοντας πως εμείς οι Ορθόδοξοι είμαστε πιο δυνατοί. Έτσι οδηγήθηκες από τον Πονηρό στην αμαρτία της περηφάνιας. «Μη δώτε το άγιον τοις κυσί μηδέ βάλητε τούς μαργαρίτας υμών έμπροσθεν χοίρων, μηδέ καταπατήσωσιν αυτούς έν τοις ποσίν αυτών καί στραφέντες ρήξωσιν υμάς». 

Στους αιρετικούς δεν κάνει να μιλάς, γιατί τους δίνεις αφορμή να βλασφημούν περισσότερο τον Κύριο. Αν ο μουσουλμάνος τηρεί τις δέκα εντολές, θα τον ευλογήσει ο Θεός και θα του φανερώσει το δρόμο προς την αλήθεια και έτσι θα στραφεί προς την Ορθοδοξία. Όπως ο απόστολος Παύλος που τηρούσε τις εντολές της Παλαιάς Διαθήκης ειλικρινά, καρδιακά και όχι φαρισαϊκά. Κι ο Θεός τον ελέησε και τον ξεχώρισε.

Σ' ένα πυκνό δάσος ζούσε μια φυλή. Οι άνθρωποι αυτοί, όταν χρειαζόταν, έφερναν βροχή με την προσευχή τους κι ότι άλλο ζητούσαν ο Θεός τούς το ικανοποιούσε. Στο τέλος τους έστειλε και δύο ιεραποστόλους, οι οποίοι όταν είδαν τα θαυμαστά που συντελούνταν απόρησαν και είπε ο ένας στον άλλον: «Βλέπεις αυτοί πόσα μεγάλα θαύματα κάνουν μόνοι τους; Αυτοί δεν προσκυνούν τον ήλιο, το φεγγάρι και τ' άλλα είδωλα, αλλά προσεύχονται ενώπιον Εκείνου που δημιούργησε τον ήλιο, το φεγγάρι, τον ουρανό και όλα. Ο Θεός βλέπει την καθαρή καρδιά τους και γι' αυτό ακούει τις παρακλήσεις τους. Γι' αυτό έστειλε και μας εδώ, για να κηρύξουμε την αλήθεια και να τους βαπτίσουμε. Το γράφει το Ευαγγέλιο: "Ζητείτε και ευρήσετε"».

Μια φορά έτυχε να περπατήσω στις παλιές περιοχές της Τιφλίδας. Προσπέρασα τους αρμένικους ναούς και μέσα μου τους κατηγόρησα ως αιρετικούς. Στη συνέχεια, επισκέφτηκα τον Γέροντα. Κάθισα αλλά δεν του είπα τίποτα. Εκείνος όμως είπε:
— Ναι, αλλά τι σου φταίει το Ετσμιαδζίνι; Όπως για μας είναι το Σβετιτσχοβέλι, έτσι γι' αυτούς είναι το Ετσμιαδζίνι. «Ετσμιαδζίνι» σημαίνει «Ένας που ήρθε». Εκεί εμφανίστηκε ο Θεός, και είναι σπουδαίο και άγιο μέρος. Και πού ξέρεις πότε χτίστηκαν αυτοί οι ναοί; Μήπως τους έχτισαν πριν γίνουν οι Αρμένιοι μονοφυσίτες;

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ . Ο ΑΓΙΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ (1929-1995) Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ

πηγή

Ένας αφανής άγιος Ιερεύς

Γράμματα πολλά δεν έμαθε, με δυσκολίες τελείωσε το σχολαρχείο της εποχής εκείνης, βαδίζοντας καθημερινώς δύο και πλέον ώρες για την πλησιέστερη κωμόπολη, ο Ευθύμιος. Από μικρός αγαπούσε την Εκκλησία βοηθώντας σαν παπαδάκι τον ευλαβή παππού του στην ψαλτική. Έτσι έμαθε την τάξη της Εκκλησίας και συγχρόνως να ψάλλει. Κι όταν έφυγε για την άλλη ζωή ο παππούς, έμεινε μοναδικός ψάλτης της Εκκλησίας ο Ευθύμιος. Έτσι τον συνάντησε σε μία περιοδεία του ο Επίσκοπος της περιοχής. Ώριμος πλέον ο Ευθύμιος, καλός οικογενειάρχης με τρία παιδιά έως τότε, και επειδή ο ιερεύς του χωριού λόγω γήρατος και ασθένειας απεχώρησε, οι χωρικοί ζητούν ιερέα από τον Επίσκοπο.

Και ποιον προτείνετε για παπά εσείς; Ρωτά ο Δεσπότης και όλοι σχεδόν με ένα στόμα λέγουν: «τον ψάλτη μας». Έτσι με τις πιέσεις των χωρικών και την εμμονή του Επισκόπου και παρά τις διαμαρτυρίες του Ευθυμίου, ότι θεωρεί τον εαυτό του ανάξιο και ακατάλληλο για ένα τόσο μεγάλο Υπούργημα, χειροτονήθηκε ιερεύς του χωριού προς χαράν όλου του χωριού. Τώρα, πλέον εκτελούσε τα ιερατικά του καθήκοντα. Κάθε πρωί και βράδυ, με φόβο Θεού κτυπούσε την καμπάνα κάνοντας τον Όρθρο και τον Εσπερινό. Πράος, καλοσυνάτος, αγαπητός προς όλους, αφιλοχρήματος αρκείτο στον μικρό μισθό του και στα λίγα έσοδα που απεκόμιζε, όταν καλλιεργούσε τα χωράφια του. Ως και για μεροκάματο πήγαινε, για να θρέψει την πολυμελη οικογένειά του, έξι παιδιά τώρα.

O Επίσκοπος, εκτιμώντας την σύνεσή του και την καλή του φήμη, τον έκανε και πνευματικό. Ένα πλήθος κόσμου από το χωριό και τα γύρω χωριά πήγαιναν για εξομολόγηση στον πατέρα Ευθύμιο. Και το κήρυγμα δεν παρέλειπε κάθε Κυριακή διαβάζοντας από κάποιο ορθόδοξο περιοδικό μια σύντομη όμιλία. Αλλά και τα παιδιά, για να τα συγκεντρώνει στο κατηχητικό, ειχε ένα δικό του τρόπο, με τραγούδια και ψαλμωδίες, με καραμέλες και λουκούμια και εικονίτσες.

Να και ένα γεγονός, όπου φάνηκε το μεγαλείο της ψυχής του. Γείτονα στο χωράφι του είχε έναν πλεονέκτη και καταπατητή, τον κύρ Γιάννη, ο οποίος δεν δίστασε να μεταθέσει τον πρόχειρο φράχτη που χώριζε τα σύνορα και να του πάρει μια λωρίδα από το χωράφι του, το ίδιο έκανε και τον δεύτερο χρόνο. Τί να κάνει τώρα, σκέφτηκε ο πατήρ Ευθύμιος. Αν του πεί κάτι, θα αρχίσει τις βλαστήμιες και τις βρισιές, δεν έπαιρνε από λόγια, όπως το έκανε και με άλλους γείτονες. Τα αφήνω στα χέρια του Θεού, είπε στην πρεσβυτέρα του και στον μεγάλο γιό του που διαμαρτύρονταν. Και να, ένα πρωί λέγει στον μεγαλύτερο γιό του: Πάμε στο χωράφι μας να τακτοποιήσουμε το φράκτη στο σύνορο.

Αφού έφτασαν στο χωράφι, λέγει στον γιο του: Πάρε τον συρμάτινο φράχτη και να τον μεταθέσεις ακόμη ένα περίπου μέτρο, αφήνοντας στον γείτονα μια λωρίδα από το χέρσο χωράφι του. Έκπληκτος ο γιός του άρχισε να διαμαρτύρεται: Πατέρα, εσύ θα χαρίσεις, όπως πάς, όλο το χωράφι στον γείτονα. Κάνε όπως σου είπα, παιδί μου, έχω τον λόγο μου εγώ, μην στεναχωρείσαι. Και επέστρεψαν πάλι στο σπίτι τους. Την άλλη μέρα το πρωί να σου ο κύρ Γιάννης στο σπίτι του παπά.

— Καλημέρα παπαδιά. Έτσι ανήσυχος και ταραγμένος ρωτά την πρεσβυτέρα: Πούναι ο παπα-Θύμιος; τον θέλω.

— Καθίστε κύρ Γιάννη, να σας κάνω καφέ, ως να έρθει ο παπα-Θύμιος, που τον ζήτησαν σε ένα σπίτι, δεν θ’ αργήσει να επιστρέψει.

Εν τω μεταξύ η παπαδιά ετοίμασε και του πρόσφερε τον καφέ. Αυτός πήρε μια ρουφηξιά, σαν να εκάθετο στα κάρβουνα. Νάσου και προβάλλει ο παπάς χαρούμενος και λέει: Δόξα τώ Θεώ, ελευθερώθηκε η κυρία Ελένη που υπέφερε στον τοκετό, με τις ευχές της Εκκλησίας και μάλιστα απέκτησε αγγοράκι.

— Καλώς τον κύρ Γιάννη, καλημέρα. Η οικογένεια ειναι καλά; Τα ζωντανά επίσης;

Χωρίς άλλη απάντηση: Τί ειναι αυτό που μου έκανες παπα-Θύμιο; Ρωτά πικραμένος ο κύρ Γιάννης.

— Τί αγαπητέ μου Γιάννη; Να το διορθώσουμε.

— Εγώ παπα-Θύμιο, δύο χρόνια τώρα σου κλέβω το χωράφι κι εσύ ούτε να διαμαρτυρηθείς, ούτε να φωνάξεις, αλλά μου αφήνεις μία λωρίδα. Πάμε τώρα γρήγορα να διορθώσω αυτή την αδικία, δεν την αντέχω.

— Καλά κύρ Γιάννη μου, κάνε μόνος σου ό,τι νομίζεις σωστό. Άλλωστε χώμα ειναι η γη, και όλα εδώ μένουν. Μόνον, αγαπητέ μου, μια χάρη σου ζητώ, να σε βλέπω πιο τακτικά κι εσένα και την οικογένειά σου στην Εκκλησία. Ασπάστηκαν έτσι αδελφικά στο μέτωπο, δεν τον άφησε να ασπαστεί το χέρι του ο παπά Ευθύμιος. Του είπε: Έχε την ευλογία του Θεού! Και τον κατευόδωσε ο καλός ιερέας. Και όλα άλλαξαν από την ώρα εκείνη. O κύρ Γιάννης έβαλε μόνος του τον φράκτη στα παλαιά του σύνορα, αλλά και ειναι τακτικός στην εκκλησία με την οικογένειά του. Και διαλαλεί παντού, σε γνωστούς και αγνώστους: Στο χωριό μας έχουμε έναν άνθρωπο του Θεού, έναν Άγιο, τον παπα-Θύμιο!

Δ.Γ.Α

Πηγή: περιοδικό Εφημέριος, Ιανουάριος 2002

πηγή