Οι Όσιοι Αγάπιος και Νικόδημος οι δοχειάριοι

Οι όσιοι και θεοφόροι πατέρες Αγάπιος και Νικόδημος ήταν μοναχοί της μονής Βατοπαιδίου και είχαν το διακόνημα του δοχειάρη. Διακονούσαν πρόθυμα και υπάκουα στήν ελαιαποθήκη και υπήρξαν ευπειθείς μαθητές του οσίου Γενναδίου του Δοχειάρη. Αξιώθηκαν μαζί του να δουν το υπερφυές θαύμα της πληρώσεως των κενών πίθων του δοχείου, δια θαυμαστής επεμβάσεως της Εφόρου της μονής, της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου, της Κυρίας Ελαιοβρύτιδος.

Ευαρέστησαν τον Κύριο με την ισάγγελο πολιτεία τους και βοήθησαν πολλούς με το παράδειγμα τους. Απήλθαν ειρηνικά προς τον Κύριο.

Η μνήμη τους τιμάται στις 5 Ιουνίου. Ακολουθία προς τιμή τους συνέθεσε ο υμνογράφος κ. Χαραλάμπης Μπούσιας. Οι τίμιες και χαριτόβρυτες κάρες τους σώζονται στη μονή Βατοπαιδίου και εκπέμπουν ευωδία.

πηγή: Μοναχού Μωϋσέως Αγιορείτου, Βατοπαιδινό Συναξάρι, Εκδ. Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου Άγιον Όρος,

 2007

Προσευχητική διάθεση..

Το ξέρω...πιστεύεις, οτι η προσευχή γίνεται μονάχα μπροστά στο εικονοστάσι, με λιβάνι και κομποσχοίνι.

Όμως σκέψου ότι ίσως δεν γίνεται μόνο έτσι.

Γιατί η προσευχή είναι σχέση, κοινωνία, βαθιά αίσθηση της Παρουσίας του Θεού στα πάντα και στους πάντες. Δεν την βρίσκεις σε βρίσκει, δεν την κατασκευάζεις αλλά γεννιέται μέσα σου ως ψυχική ορμή και άνοιξη.

Οταν αισθανθείς την διάθεση της προσευχής, αυτήν την βαθιά κίνηση της καρδιάς σου να μιλήσει μαζί Του, μείνει εκεί, όρθιος, καθιστός, ξαπλωμένος, στο αμάξι, στο γραφείο, στο σπίτι, στο κήπο, στην θάλασσα κ.ο.κ Μείνε εκεί, στην αίσθηση της Παρουσίας Του και εξάντλησε το Είναι σου στην κοινωνία μαζί του.

Οπως λέει και ο Γέροντας Σωφρόνιος Σαχάρωφ "Κάθε λόγος, κάθε θέση, του σώματος, στην οποία ο νούς και η καρδιά ενώνονται σε μια ζωή της μνήμης του Θεού, δεν πρέπει να αλλάζει, ωσότου εξαντληθεί ο νους και η καρδιά και το σώμα."

π. Λίβυος

πηγή

Το κρασί στη χριστιανική θρησκεία

Η Παναγία Βοτρυοδώρος

(κελλί, Άγιον Όρος)

«Κύριε Ιησού Χριστέ, συ εί η άμπελος η αληθινή, και ο πατήρ σου ο γεωργός εστί. Συ τους αποστόλους εκάλεσας κλήματα…» (Ιωαν.15,1)

Αυτή είναι η ευχή που διαβάζεται και στο φύτεμα ενός αμπελώνα. Η άμπελος, τα κλήματα, ο οίνος είναι από τα πιο συνηθισμένα παραδείγματα στις ευαγγελικές παραβολές. Στα Ευαγγέλια συμβολίζει τη ζωή, την χαρά, τον Χριστό. Η λέξη οίνος και άμπελος αναφέρονται πάνω από 250 φορές στην Αγία Γραφή. Η χριστιανική θρησκεία από τα πρώτα της βήματα αγκάλιασε το κρασί ως ευλογημένο αγαθό. H σύνδεση αυτή είναι λογική, καθώς ο χριστιανισμός εξαπλώθηκε και γιγαντώθηκε σε περιοχές όπου  άνθισε ο ελληνορωμαϊκός πολιτισμός. Εκεί που το κρασί εκτός από βασικό είδος διατροφής ήταν απόλυτα συνδεδεμένο με τη λατρεία του Βάκχου.

Ο Διόνυσος προέρχεται από τον ‘ιερό γάμο’ του Δία με τη Σεμέλη, δηλ. του ουρανού με τη γη, και το προϊόν που χάρισε στους ανθρώπους συμμετείχε σε κάθε πτυχή της ζωής τους. Ο οίνος έρρεε σε βωμούς και ιερά ενώ οι πιστοί κοινωνούσαν μ αυτόν τη δύναμη του θεού.

Αλλά και στην Παλαιά Διαθήκη το κρασί παίζει σημαντικό ρόλο. Εκεί η άμπελος τις περισσότερες φορές ταυτίζεται με το Ισραήλ. Πρώτος αμπελουργός ο Νώε που μετά τον κατακλυσμό φυτεύει αμπέλι. Στην Έξοδο των Εβραίων ο Θεός υπόσχεται να ευλογήσει τον άρτο, τον οίνο και το ύδωρ, απαραίτητα για τη ζωή των ανθρώπων. Ας σκεφτούμε ότι το κλίμα και τα εδάφη της Παλαιστίνης ευνοούσαν την αμπελοκαλλιέργεια και ειδικά οι αμπελώνες της Χεβρώνας ήταν φημισμένοι.

Ο Δαυίδ υμνεί συχνά το προϊόν της αμπέλου «οίνος ευφραίνει  καρδίαν ανθρώπου…» (Ψαλμ 103,15) ή «έδωκας ευφροσύνην εις την καρδίαν μου από σίτου, οίνου και ελαίου αυτών  επληθύνθησαν» (Ψαλμ4,8). Θεωρεί το κρασί βασικό αγαθό για τον άνθρωπο που ευχαριστεί την καρδιά του, δηλαδή το κέντρο όλων των συναισθημάτων του.

Και στον χριστιανισμό θρησκεία και οίνος πορεύτηκαν αρμονικά. Ο Χριστός ξεκινά τα θαύματα με την μετατροπή του νερού σε κρασί στον γάμο στην Κανά. Οι Ευαγγελιστές στην περιγραφή του θαύματος μας δίνουν αξιόλογες πληροφορίες για το κρασί. Ήταν το ποτό της χαράς και της συναναστροφής. Ο αρχιτρίκλινος ήταν  υπεύθυνος για τον οίνο του γεύματος. Συνηθιζόταν να σερβίρεται πρώτα το ποιοτικό κρασί και κατόπιν το δεύτερο. Γι αυτό μετά το θαύμα παραπονούνται που δεν τηρήθηκαν οι κανόνες οινοποσίας και σέρβιραν πρώτα το δεύτερης ποιότητας.

Το κρασί όμως αποκτά την ιερή σημασία του στον Μυστικό Δείπνο όταν ο Χριστός έδωσε στους μαθητές το ποτήρι λέγοντας «πίετε εξ αυτού πάντες τούτο γαρ εστί το αίμα μου το της καινής διαθήκης το περί πολλών εκχυνόμενον εις άφεσιν αμαρτιών». Έτσι ο οίνος μαζί με τον άρτο είναι τα μοναδικά αγαθά που προσφέρονται ως δώρα της θείας Ευχαριστίας.

Άγιον Όρος: Απογευματινή δοκιμή κρασιού σε κελλί.

Το απαραίτητο και ευλογημένο λοιπόν προϊόν της αμπέλου δεν μπορούσε να μείνει εκτός των τειχών των μοναστηριών και ιδίως των αγιορείτικων. Η ανάγκη βέβαια για το νάμα, το κρασί της Θείας Κοινωνίας,  δεν είναι ο μόνος λόγος της καλλιέργειας του αμπελιού από τους μοναχούς. Κρασί, ψωμί, λάδι ήταν η βασική διατροφή των λαών της Μεσογείου. Για τους μοναχούς που η καθημερινή τους διατροφή είναι φτωχή σε θερμίδες –δεν παίρνουν ζωικές πρωτεϊνες και καταναλώνουν φυτικής προέλευσης τροφές- ο οίνος προσφέρει το απαραίτητο συμπλήρωμα. Οι μονές φιλοξενούν πάντα επισκέπτες στους οποίους προσφέρεται κρασί και στα δύο ημερήσια γεύματα, εκτός από τις ημέρες νηστείας.

 Έτσι συνεχίζεται η πανάρχαια συνήθεια να προσφέρεται το δώρο του Διονύσου στους καλεσμένους. Στον Άθω επίσης μένουν και οι εργάτες, που βοηθάνε στις δουλειές των μοναστηριών. Οι μονές πρέπει να τους προμηθεύουν κρασί και ρακή. Ρακή προσφέρεται και στους επισκέπτες όταν πρωτοφτάνουν στο Αρχονταρίκι της κάθε μονής. Είναι το παραδοσιακό αγιορείτικο κέρασμα μαζί με καφέ και λουκούμι. Οι παλιοί πατέρες το δικαιολογούσανε λέγοντας ότι ένα ποτηράκι ρακή κόβει τον ιδρώτα και η ζάχαρη του λουκουμιού αναζωογονεί από την κούραση. Τότε στο Α. Όρος δεν υπήρχαν αυτοκίνητα και οι επισκέπτες κάλυπταν τεράστιες αποστάσεις με τα πόδια.

Το ξύδι, ένα ακόμα προϊόν της αμπέλου, είναι απαραίτητο στο μαγείρεμα ενώ τα σταφύλια είναι θρεπτικότατο φρούτο. Οι μοναχοί γνώριζαν και τις θεραπευτικές ιδιότητες του κρασιού. Τα μοναστηριακά έγγραφα περιέχουν πλήθος συνταγών με βάση τον οίνο ως αντισηπτικό, αιμοστατικό, αντιβηχικό κ.ά. Ακόμα και για παρασκευή μελανιού το χρησιμοποιούσαν σύμφωνα με συνταγή σε χειρόγραφο του 18^ου αι.

Οι κτήτορες των μοναστηριών όταν ξεκίνησαν κατά τον 10^ο αι. γνώριζαν την χρησιμότητα της αμπέλου και  προίκισαν τις μονές με αμπελώνες για να είναι ανεξάρτητες. Το κρασί για την κοινότητα ήταν θείο δώρο αλλά και ανταλλάξιμο προϊόν ώστε οι μοναχοί να εξασφαλίζουν αγαθά που τους έλειπαν ή οι μονές να έχουν έσοδα ώστε να καλύπτουν τα έξοδά τους. Στα Τυπικά των μοναστηριών ορίζεται με ακρίβεια πότε και πώς καταναλώνεται ο οίνος από τους μοναχούς, κάτι που θα μας απασχολήσει  σε επόμενο άρθρο. Ο αρχιμανδρίτης Αιμιλιανός ο Σιμωνοπετρίτης έλεγε: «η προσευχή θερμαίνει την καρδιά των μοναχών». Θα  προσθέσω ότι το κρασί θερμαίνει και χαλαρώνει το σώμα. Είναι η μικροχαρά των μοναχών, ένα διάλειμμα στην καθημερινή σκληρή σωματική και πνευματική δουλειά.

Τελειώνω αυτή την πρώτη επαφή με τον κόσμο του αγιορείτικου κρασιού με την ποιητική μεταφορά  του ιερομόναχου Συμεών.

«Τα μοναστήρια του Αγίου Όρους είναι θεία και ιερά οινοπωλεία Νηφάλιας Μέθης. Οινοπώλης είναι η Παναγία. Οι καλόγεροι διψάνε για τον Χριστό και τη Μέθη Του. Για την Αγάπη, για την πόση του Φωτός. Για την γεύση, κατέναντι του Ηλίου, του οίνου του λευκολαμπρούς της Νηφάλιας Μέθης, τελικής του Θεού αεί επεκτεινομένης απολαύσεως». 1

^{1.Νηφάλιος Μέθη, Ιερομόναχος Συμεών, εκδ. Αγρα, 1985.}

^πηγή

Έκτακτο: Εκοιμήθη ο Γέρων Νικόδημος Αγιορείτης (Μπιλάλης)

                   

Σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες του ΕΛΛΑΣ - ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, ο Αγιορείτης Γέροντας π. Νικόδημος Μπιλάλης εκοιμήθη σήμερα το απόγευμα στην Καψάλα Αγίου Όρους σε ηλικία 82 ετών, λόγω ατυχήματος.

πηγή  το είδαμε εδώ

«Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ» ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΣ (Η παραίνεση «μη τρομάξουμε» που κατατρόμαξε πολλούς)

Του θεολόγου, Β. Χαραλάμπους

___________________

Εξ αφορμής βίντεο αναρτημένου στο διαδύκτιο, που τιτλοφορείται «Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ - ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΣ» (από εκπομπή του Τηλεοπτικού Σταθμού ο Λόγος, κατά το έτος 1998, στο Πρόγραμμα – Ορθοδοξία και Ορθοπραξία, με τον θεολόγο κ. Νικολαΐδη ), θεώρησα σκόπιμο να αναφερθώ, γιατί τον τελευταίο καιρό, το τόσο σοβαρό θέμα του προφητικού χαρίσματος, έγινε «παίγνιο» διαδυκτιακό, με αδιάκριτες και απαράδεκτες υπερβολές.  Θλίψη αισθάνεται κανείς, από τέτοιες εκτροπές «ακατάσχετου» ενθουσιασμού, που είναι  τόσο ξένες στο Ορθόδοξο ήθος και παραπλανούν τον απλό λαό.  Τα ενθουσιαστικά παραληρήματα στο διαδύκτιο, που τιτλοφορούνται «απίστευτη απαλήθευση προφητείας του Γέροντος Ιωσήφ» κλπ, φαίνονται σαν εμβατηριακά σαλπίσματα επί ερειπίων, για όσους γνώρισαν τον Γέροντα Ιωσήφ πριν το 1981.  Οι «ακοές πολέμων» (1981, 1993) που ποτέ δεν πραγματοποιήθηκαν, ακόμα προκαλούν λύπη. 

Είναι άραγε εμμονή ή νοσηρή επιμονή, να γράφεις για τέτοια θέματα;   Η λύπη πολλών απλών ανθρώπων και όχι μόνο, η οποία εκφραζόταν με φράσεις απογοήτευσης όπως, «ναι είναι αλήθεια, τίποτα δεν έγινε από ότι μας έλεγε», «τίποτα δεν έγινε από τα λεγόμενά του», «όλο λέει ότι θα γίνουν και τίποτα δεν γίνεται», έδωσαν την αφορμή για να γραφεί το κείμενο τούτο.  Είναι πράγματι οδυνηρό να γράφεις για τέτοια θέματα.  Δοκιμάζεις παντοειδείς θλίψεις και επιπρόσθετα χάνεις και «φίλους».  Το θέμα είναι τόσο σοβαρό όμως,  που καθιστά ανθρωπάρεσκο και τον παραμικρό δισταγμό.

Στο βίντεο λοιπόν «Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ  ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΣ», δικαιολογημένα προστέθηκε από τον αναρτήσαντα, τίτλος που αναγγέλλει την  καταστροφή της Κύπρου.

Στο βίντεο «Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ  ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΣ»  αναφέρεται μεταξύ άλλων  «…τώρα όμως θα πω και τούτο, να έχει θάρρος ο λαός μας, διότι θα δεχθούμε πληγή από τους Τούρκους λυσσαλέα.  Μην τρομάξουμε, είναι μέσα στα Θεία σχέδια, θα γίνει κι αυτό

Ερώτηση – Θα είναι όμως σύντομα αυτό;

Γέροντας  Ιωσήφ Βατοπαιδινός  -  Σύντομα, σύντομα πολύ σύντομα… »

Θα κρατήσω τούτο το οξύμωρο σχήμα, που είναι όμως αληθινό, το εμφαντικό «μη τρομάξουμε» για την αναμενόμενη λυσσαλέα πληγή από τους Τούρκους, που πλήθος απλών ανθρώπων κατατρόμαξε, στο πολυβασανισμένο τούτο νησί.

Επί του παρόντος κάποιοι βολεύονται από την υπερβολική «αίγλη» του Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού.  «Αίγλη» φυσικά με αρνητικές συνέπειες, καθότι πλήθος κυρίως νέων ανθρώπων, εκλαμβάνουν καθ’ ολοκληρίαν ως ορθούς τους λόγους του Γέροντος αυτού, με «προέξάρχουσα» την πλάνη για το μη εφάμαρτο της έκτρωσης πριν τον τρίτο μήνα της κύησης.  Είτε γραφεί κάτι, είτε δεν γραφεί, από πολλούς ομολογείται η «παραεκκλησιαστική» ιδιοτέλεια και προσωποληψία που παρεισέφρησε, ως μη ώφειλε, σε εκκλησιαστικούς κύκλους και καθιστά την πειθώ δύσκολη, όσον αληθινοί κι αν είναι οι λόγοι σου.   Η ιδιοτέλεια και η προσωποληψία τούτη, είναι ξένη προς το Ορθόδοξο εκκλησιαστικό ήθος και σύντομα θα λάβει τέλος.  Έχω βέβαιη την πεποίθηση ότι, δεν θα μακρύνει ο χρόνος της αποκατάστασης της αληθείας

Ευχαριστούμε και πάλι τον Γέροντα Παΐσιο, που μας προφύλαξε από τις διάφορες «φοβοσυμβουλές», παρηγορώντας μας με λόγια ελπίδας.  Τα παρήγορα λόγια του Γέροντος των πονεμένων, καθώς και η σωτήριος προτροπή του, να μη ακούμε τα περί καταστροφικού πολέμου στην Κύπρο, ήταν καθοριστικά της μετέπειτα πορείας μας.  Ευχαριστούμε τον Γέροντα Παΐσιο, που μας φύλαξε από τούτη την «του κόσμου λύπη, η οποία θάνατο κατεργάζεται»*.

* «η δε του κόσμου λύπη θάνατον κατεργάζεται» Β΄ Κορ.7,1

πηγή

Αγίου Νικοδήμου - Περί των αιρετικών

- «Παναγιώτατε... Ο του παρόντος διακομιστής, καταγόμενος εκ της   Ουγγαρίας και βαπτισμένος ή μάλλον καταβαπτισμένος ών και μεμολυσμένος τω των Λατίνων μολύσματι, προσέρχεται δι' εμού τη Παναγία Υμών Κορυφή ζητών θερμώς όπως βαπτισθή τώ της καθ' ημάς Ανατολικής του Χριστού Εκκλησίας Ορθοδόξω Βαπτίσματι...» (Επιστολή προς Άγιον Γρηγόριον Ε').

- «Πρώτα απ' όλα να έχης, αδελφέ, ειρήνη και συστολή στις πέντε αισθήσεις σου. Να μη βλέπεις, να μην ακούς, να μην εγγίζης με τα χέρια σου και αμέσως ταράσεσαι, αλλά ειρήνεψε και κράτησε καλή τάξη στον εαυτό σου. Όταν συνηθίσης να φυλάγης αυτή την ειρήνη από τα εξωτερικά σκάνδαλα, εύκολα και χωρίς πολύ αγώνα θα ησυχάζης και θα ειρηνεύης εσωτερικά, διότι κατά τους Αγίους Πατέρες ο εσωτερικός άνθρωπος καταρτίζεται με τη βοήθεια του εξωτερικού» (Αόρατος πόλεμος).

- «Όσοι αποδύονται εις τον της ενώσεως αγώνα ή φρεναπατώνται ή ορμώνται εξ ιδιαιτέρων αιτίων. Τούτο είναι αναντίρρητον, τα πράγματα διίστανται επί μάλλον με την πρόοδον του χρόνου και πας περί ενώσεως λόγος πολιτικήν πάντοτε ή (= παρά) θρησκευτικήν λαμβάνει αφορμήν» (Χρηστοήθεια).

- «Όταν ακούσωμεν ότι ο διάβολος ηνώθη με τα αγγελικά τάγματα σωφρονισθείς, τότε θα πιστεύσωμεν ότι ειλικρινώς ενωθήσονται και οι Διαμαρτυρόμενοι μεθ' ημών... Αν αισθανθώσι ποτέ την πλάνην των, οφείλουν να επιστρέψωσιν όθεν απεφοίτησαν άνευ ουδεμιάς παρατηρήσεως»( Έ.ά.).

- «Είναι γελοίον διά τοιαύτην υπόθεσιν να ζητώνται Σύνοδοι δι' ένωσιν... Η Ανατολική Εκκλησία και τους ναούς αυτής έχει ανοικτούς και τας κολυμβήθρας πλήρεις υδάτων, τον ερχόμενον προς αυτήν αυθορμήτως, ου μη εκβάλη έξω. Η Ανατολική Εκκλησία δεν δύναται εν ουδεμία περιπτώσει να διασείση ουδέ μέχρι κεραίας τα όρια όπου έθεντο οι θείοι Πατέρες».

- Παπικοί αποστομωθέντες υπό του Αγίου ηρώτησαν τους Πατέρας της Ι. Κοινότητος: « Υπάρχουν και άλλοι εις τον Άθω όμοιοι με τον συνομιλητήν μας;» Και ο Άγιος προέλαβε την απάντησιν: «Είναι πλήθος και εγώ είμαι ο τελευταίος» («Αγιορειτική βιβλιοθήκη» , αρ. 227-28, σ. 202).

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑ . Τεύχος 40-42  

πηγή το είδαμε εδώ

ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΑ ΕΣΧΑΤΑ ΧΡΟΝΙΑ!!!ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΕΡΑΥΝΟΣ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΚΟΥΤΛΟΥΜΟΥΣΙΟΥ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ!!!!

Από το 1053 μ.Χ. γνωστές οι μετά χίλια έτη εξελίξεις!!!
Τι λέει το κείμενο που βρέθηκε στη Μεμβράνη…
Στην «Ε.Ω.» της Πέμπτης 29 Μαΐου 2014 δημοσιεύτηκε κείμενο του πολύ αξιόλογου κ. Γεωργίου Αθ. Μακρή, υπό τον γενικό τίτλο «Ο εκ πενίας Βασιλιάς με μεγάλη αποστολή!!!». Στο εν λόγω άρθρο του ο συγγραφέας αναφέρεται σε μια υπερπολύτιμη μελέτη, από το έτος 1972, του αειμνήστου αντισυνταγματάρχη ε.α. Κωνσταντίνου Τσαταλού («Τα αναμενόμενα κοσμοϊστορικά γεγονότα», καθώς και σε κείμενο που είχε βρεθεί γραμμένο επί μεμβράνης το 1053 μ.Χ. και αναφερόταν στα δραματικά μελλοντικά γεγονότα…

Το παράξενο αυτό κείμενο, το οποίο βρίσκεται καλά φυλασσόμενο στην Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου, στο Άγιον Όρος, αναφέρει επακριβώς τα εξής:

«α. Μέγας Ευρωπαϊκός πόλεμος.
β. Ήττα της Γερμανίας, καταστροφή Ρωσίας και Αυστρίας.
γ. Ήττα Άγαρ υπό Ελλήνων.
δ. Ενίσχυσις Άγαρ υπό Δυτικών λαών και ήττα των Ελλήνων υπό Άγαρ.
ε. Σφαγή ορθοδόξων λαών.
στ. Και μεγάλη ανησυχία ορθοδόξων λαών.
ζ. Εισβολή ξένων στρατευμάτων εξ Αδριατικού Πελάγους. Ουαί εις τους κατοικούντας επί της γης, ο Άδης έτοιμος.
η. Προς στιγμήν Μέγας Άγαρ.
θ. Νέος Ευρωπαϊκός Πόλεμος.
ι. Ένωσις ορθοδόξων λαών μετά της Γερμανίας.
ια. Ήττα Γάλλων υπό Γερμανών.
ιβ. Επανάστασις των Ινδιών και χωρισμός αυτών από της Αγγλίας.
ιγ. Αγγλία εις μόνους Σάξωνας.
ιδ. Νίκη Ορθοδόξων λαών. Ήττα Άγαρ και γενική σφαγή Άγαρ υπό Ορθοδόξων λαών.
ιε. Ανησυχία κόσμου.
ιστ. Γενική απελπισία επί της γης.
ιζ. Μάχη επτά κρατών εις Κωνσταντινούπολι. Τρία ημερονύκτια σφαγή. Νίκη ενός μεγαλυτέρου κράτους κατά εξ κρατών.
ιη. Συμμαχία εξ κρατών κατά του εβδόμου κράτους και τρία ημερονύκτια σφαγή.
ιθ. Παύσις πολέμου υπό Αγγέλου του Θεού και παράδοσις πόλεως τοις Έλλησι.
κ. Υπόκυψις Λατίνων εις την αλάνθαστον πίστιν Ορθοδόξων.
κα. Εξωθήσεται Ορθόδοξος Πίστις από Ανατολών μέχρι Δυσμών.
κβ. Φόβος και τρόμος βαρβάρων υπ’ αυτής.
κγ. Πτώσις του Πάπα και ανακήρυξις ενός Πατριάρχου δι’ όλην την Ευρώπην.
κδ. Εν πέντε και πεντήκοντα έτη το τέλος των θλίψεων, την δε εβδόμην ουκ έστι ταλαίπωρος, ουκ έστιν εξόριστος, επανερχόμενος εις τας αγκάλας της μητρός αγαλλομένης.
Ούτως έσται και ούτω γένοιτο. Αμήν, Αμήν, Αμήν. Εγώ είμαι το Α και το Ω, πρώτος και Έσχατος. Τέλος μία ποίμνη και εις ποιμήν, ο δε ποιμήν έσται εκ της αληθούς Ορθοδόξου πίστεως. Αυτό γένοιτο. Αμήν.
Δούλος Χριστού Αληθινού Θεού».
[ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Οι ελληνικοί αριθμοί-γράμματα άνωθεν (α, β, γ κτλ.) δεν υπάρχουν στο πρωτότυπο κείμενο της μεμβράνης, αλλά τους σημειώσαμε εμείς προς διευκόλυνση του αναγνώστη].
Κατά πολλούς (σύμφωνα με ερμηνείες ερευνητικών κύκλων του παρασκηνίου) τα ως άνω περιγραφόμενα δραματικά γεγονότα αφορούν… τον αιώνα μας! Δηλ. την εκατονταετία που ξεκίνησε το 1914, με τον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο, και φτάνει έως τις ημέρες μας. Ας κάνουμε λοιπόν μία προσπάθεια να εξηγήσουμε τα όσα αναφέρονται στο μυστηριώδες κείμενο που βρέθηκε στη μεμβράνη αυτή…
1. «Μέγας Ευρωπαϊκός πόλεμος» είναι βεβαίως ο Α΄ παγκόσμιος πόλεμος (1914-1918)!
2. Στον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο η Γερμανία ηττήθηκε όντως, ενώ καταστράφηκε και η Ρωσία (εφόσον το 1917 επικράτησε ο κομμουνισμός υπό τον Λένιν), καθώς και η Αυστρία (διαλύθηκε η αυτοκρατορία της)…
3. «Άγαρ», δηλ. Αγαρηνοί δεν είναι παρά οι Τούρκοι. Οι Τούρκοι που πράγματι ηττήθηκαν από την Ελλάδα στον Βαλκανικό πόλεμο, 1912-1913! Η Ελλάδα διεύρυνε τα σύνορά της με την Κρήτη, τη Μακεδονία, τη Θράκη κτλ.
4. Πιο μετά όμως, στη Μικρασιατική εκστρατεία του 1919-1922, οι Δυτικοί (Γερμανοί, Άγγλοι, Γάλλοι κτλ.) ενίσχυσαν με πολλούς και διάφορους τρόπους τους Τούρκους και έτσι έγινε η Μικρασιατική τραγωδία…
5. Σε αυτή την περίοδο πραγματοποιήθηκε η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, της Μικρασίας και της Ανατολικής Θράκης από τις ορδές του Κεμάλ Ατατούρκ…
6. «Μεγάλη ανησυχία ορθοδόξων λαών» δεν είναι παρά η επικράτηση του κομμουνισμού στην Ρωσία, που οδήγησε στην κατάργηση του χριστιανισμού στη χώρα αυτή και στην κήρυξη της αθεΐας.
7. Η προσπάθεια των Ιταλών να εισβάλλουν στην Ελλάδα το 1940 «εξ Αδριατικού πελάγους», που όμως έστειλε στον «Άδη» τους στρατιώτες του Μουσολίνι με τη δεινή ήττα τους στα βουνά της Αλβανίας!
8. Η κεμαλική περίοδος, όπου ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ μπόρεσε και ανασυγκρότησε την Τουρκία, κάνοντας μεγάλες μεταρρυθμίσεις σε όλους τους τομείς.
9. «Νέος Ευρωπαϊκός Πόλεμος» είναι ασφαλώς ο Β΄ παγκόσμιος πόλεμος…
10. Ένωση Ορθόδοξων λαών με την Γερμανία είχαμε στον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο, διότι με τους Γερμανούς συμμάχησαν η Βουλγαρία και η Ρουμανία, αλλά στην αρχή του πολέμου και η ίδια η Ρωσία, με το σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μολότοφ.
11. Όντως στον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο οι Γάλλοι ηττήθηκαν κατά κράτος από την Γερμανία του Χίτλερ!…
12. Λίγο μετά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο η Αγγλία αναγκάστηκε να παραχωρήσει αυτοδιάθεση στην Ινδία κι έτσι η χώρα αυτή έγινε ανεξάρτητη.
13. Και πράγματι, αμέσως μετά τον πόλεμο αυτό η άλλοτε φοβερή βρετανική αυτοκρατορία, η πιο μεγάλη παγκόσμια δύναμη, έχασε σιγά-σιγά όλες τις αποικίες της…
Τα παραπάνω 13 σημεία έχουν ήδη εκπληρωθεί… Αναμένεται τώρα η εκπλήρωση και των υπολοίπων. Κάτι που πολλοί πιστεύουν ότι πλησιάζει! Εμείς έχουμε γράψει και αναφερθεί και άλλες φορές στο ότι η Κωνσταντινούπολη προορίζεται από το ίδιο το θεϊκό σχέδιο για επίκεντρο του πλανήτη. Και στο κείμενο της μεμβράνης αναφέρεται πράγματι ότι θα είναι το σημείο, όπου θα λάβει χώρα ο πλέον αιματηρός πόλεμος όλων των εποχών! Ο Αρμαγεδδών; Ή ο «γενικός πόλεμος» του Πατροκοσμά;… Ίδωμεν!
πηγή- Δρ. Ησαΐας Κωνσταντινίδης

Γέροντας Νεκτάριος Αγιορείτης: ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ

πηγή

Χρυσή Αυγή : Στείρωση και ευθανασία για τα άτομα με ειδικές ανάγκες

 Υπέρ της στείρωσης ακόμη και της ευθανασίας στα άτομα με ειδικές ανάγκες τάσσεται η Χρυσή Αυγή προκειμένου να προστατευτεί η "λευκή φυλή" σύμφωνα με άρθρο που βρίσκεται αναρτημένο από το 2007 στην επίσημη ιστοσελίδα της Χρυσής Αυγής για την "Οικολογία" την "Πράσινη Πτέρυγα" 
 Πρόκειται για άρθρο του Dr Jacqes Bauge-Prevost (N.M.D.) μέλος του Ινστιτούτου Ψυχοσωματικών, Βιολογικών και Φυλετικών Επιστημών υπό τον τίτλο "H Δημοκρατία καταδικάζει αθώα πλάσματα σε ισόβιο βασανισμό", δημοσιευμένο το 1985 σε γαλλικό επιστημονικό περιοδικό  και με το οποίο η Χρυσή Αυγή φαίνεται να συμφωνεί. Στο άρθρο αυτό επισημαίνονται μεταξύ άλλων τα εξής:
 "Τα περισσότερα είναι προϊόντα κληρονομικών παθήσεων. Κάθε χρόνο τα θύματα αυτά της επιπολαιότητος γονέων και κοινωνίας πληθαίνουν, χάρις στην επίσημη ιατρική επιστήμη, η οποία λόγω της ποδηγετήσεώς της από μία ομάδα μανιακών υποχονδρίων, προστατεύει κάθε ελαττωματικό πλάσμα, που σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση η φύσις θα το είχε καταδικάσει σε θάνατο.", "IV. Τα κληρονομικώς βεβαρημένα άτομα όπως οι παρανοϊκοί, οι πνευματικώς καθυστερημένοι, οι σχιζοφρενείς, οι επιληπτικοί, οι φορείς μεταλλαχθέντων γονιδίων, οι αθεράπευτοι αλκοολικοί, οι προχωρημένοι τοξικομανείς και άλλοι, θα πρέπει να υποβάλλωνται σε στείρωση.", "V. Η φυσική επιλογή, η στείρωσις και η ευθανασία είναι ορθές εφ' όσον συνδυάζουν σοβαρές νομικές εγγυήσεις, υπεύθυνο ιατρικό έλεγχο και βιολογικώς ηθική βάση.
  
Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο.
 H Δημοκρατία καταδικάζει αθώα πλάσματα σε ισόβιο βασανισμό .
 
ΒΙΟΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΥΓΟΝΙΚΗ
  
Κάθε ημέρα σε κάθε γωνία της γης, σε κάθε κοινωνικοοικονομικό επίπεδο, έρχονται στη ζωή, όντα απροσάρμοστα και ανίκανα για τον αγώνα της επιβιώσεως, προορισμένα να υποφέρουν χωρίς καμία ελπίδα σωτηρίας. Το αποτέλεσμα του γεγονότος αυτού είναι να εμφανίζονται άτομα υποχρεωμένα εκ των πραγμάτων σε μία αρνητική διαβίωση, τα οποία αποτελούν συγχρόνως ένα βαρύτατο συναισθηματικό και οικονομικό φορτίο για την οικογένειά τους και την κοινωνία. Τα περισσότερα είναι προϊόντα κληρονομικών παθήσεων. Κάθε χρόνο τα θύματα αυτά της επιπολαιότητος γονέων και κοινωνίας πληθαίνουν, χάρις στην επίσημη ιατρική επιστήμη, η οποία λόγω της ποδηγετήσεώς της από μία ομάδα μανιακών υποχονδρίων, προστατεύει κάθε ελαττωματικό πλάσμα, που σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση η φύσις θα το είχε καταδικάσει σε θάνατο.
 Δεν είναι, λοιπόν, καθόλου περίεργο το γεγονός ότι τίποτε ή σχεδόν τίποτε δεν έχει γίνει από τα λεγόμενα "δημοκρατικά" καθεστώτα για να αποτραπεί η μεσαιωνική αυτή εγκληματικότητα της κοινωνίας, η οποία καταδικάζει σε ισόβιο βασανισμό πλάσματα αθώα, που το μόνο τους ελάττωμα έγκειται στα βεβαρημένα κληρονομικώς γονίδιά τους, ενώ από την άλλη πλευρά καταβάλλονται τεράστιες προσπάθειες για την γενετική και επομένως ποιοτική βελτίωση των δημητριακών, των βοοειδών, των κυνοειδών, των ιπποειδών και άλλων ειδών του φυτικού και ζωικού βασιλείου. Στην πραγματικότητα οι "δημοκρατίες" διαχωρίζουν το ανθρώπινο είδος από κάθε δυνατή επαφή του με την ιεραρχία της Φύσεως. Η "δημοκρατία" ενώνει με υποκρισία και ανευθυνότητα τους ανθρώπους χάριν συγκεκριμένων οικονομικών συμφερόντων και τους απομονώνει όταν η έννοια του συμφέροντος παύει να υφίσταται ή όταν δεν εκπληρούνται οι αρχικές τους προσδοκίες.
 Αυτό ακριβώς το φαινόμενο κυριαρχεί στην εποχή μας στον δυτικό κόσμο (πού εδώ και αιώνες αντιπροσωπεύει την ισχυρότερη δημιουργική δύναμη της ανθρωπότητας) και συμβαδίζει με μία εγκληματική ηλιθιότητα, η οποία ευρίσκεται σε φάση πλήρους εξελίξεως. Η λευκή φυλή ώφειλε το προβάδισμά της στην υπεροχή της και την ανωτερότητα της ευφυΐας της. Σήμερα προσπαθεί να συντηρήσει τον μύθο της κυριαρχίας της μέσω του βιολογικού εκφυλισμού, μιας επιπλάστου μάζης μετριοτήτων, των μαζικών νευρασθενειών και της ανηθικότητος του ατόμου. Πιστεύουμε πως οι μεταβολές που προκαλεί ο σύγχρονος άνθρωπος στο φυσικό και πνευματικό του περιβάλλον υπερβαίνουν κατά πολύ τις άμεσες ανάγκες του και δυστυχώς ακολουθεί την αυτή νοοτροπία στον πολύτιμο τομέα της υγιεινής όπου ενεδρεύουν oι κίνδυνοι της παραφροσύνης και του διαβρωτικού εκφυλισμού. Στην πραγματικότητα απειλεί το κληρονομικό υπόστρωμα της λευκής φυλής. Συχνά oι επίσημοι νόμοι απορρίπτουν την εφαρμογή της ποινής του θανάτου, αλλά όλοι γνωρίζουμε πως ο εκφυλισμός του αίματος, η γέννησις ελαττωματικών πλασμάτων και η δημιουργία τεράτων είναι εγκλήματα χειρότερα από τον φόνο. Η επίκλησις οικονομικών και τεχνικών συμφερόντων που δικαιολογούν αυτού του τύπου την "πρόοδο" δεν μπορεί ποτέ να συγκριθεί με το συμφέρον της φυλετικής μας καθαρότητος, από την οποίαν πηγάζουν οι φυσικές, ηθικές και διανοητικές επιτυχίες του λευκού ανθρώπου (πού έφθασε στο ανώτερο σημείο της κλίμακας των ανθρωπίνων φυλών) και από την οποίαν εξαρτώνται και οι αποτυχίες του. Αυτή η ιεράρχησις των φυλών, η οποία δεν θα έπρεπε ποτέ να γίνει αίτιο αλλαζονείας του λευκού ανθρώπου, αποτελεί αντιθέτως ένα βαρύτατο φορτίο και μία σωρεία σοβαροτάτων ευθυνών, που προέρχονται από τα καθήκοντα που επιβάλλει πάντοτε η ανωτερότης. Καμία ανθρωπιστική μεταβολή δεν γνωρίζει τον τρόπο αντιμετωπίσεως των προϊόντων του εκφυλισμού, που απαιτούν εντόνους και συνεχείς αγώνες. Εκεί όπου δεν κυριαρχούν οι αναταραχές και οι συμπλοκές με την αστυνομία, κυριαρχούν η σεξουαλική ομοφυλοφιλία, οι εκφυλισμένοι γάμοι, η φυλετική επιμειξία, ο άγριος καταναλωτισμός, η ρύπανσις του περιβάλλοντος και ο συνεχής αναβρασμός εκατομμυρίων δυστυχισμένων ανθρώπων που ζουν εγκλωβισμένοι σε μία τρομακτικού μεγέθους παγίδα θανάτου. Σ' αυτό ακριβώς το πεδίο διεξάγεται ένας συνεχής αγών, που η λήξις του θα σημάνει την σωτηρία ή τον θάνατο της φυλής μας. Παρά τις εξαιρετικώς δυσμενείς συνθήκες διατηρούμε σοβαρές ελπίδες. Το Ινστιτούτο Ψυχοσωματικών, Βιολογικών και Φυλετικών Επιστημών, συνεχίζει εδώ και πέντε χρόνια, το έργο του μεγάλου βιολόγου Alexis Carrel. Συντείνει στην εξέλιξη και βελτίωση των ευρημάτων του, εξασκώντας μία αυξανόμενη επιρροή στον δυτικό κόσμο. Το Ινστιτούτο, λοιπόν. προτείνει τα ακόλουθα οικογενειακά και κοινωνικά μέτρα για την προστασία και φροντίδα του ανθρωπίνου είδους:
 Ι. Η απόφασις να προσφέρει κανείς ζωή σ' ένα πλάσμα συνοδεύεται από σοβαρότατες ευθύνες οι οποίες δυστυχώς υπερβαίνουν τα μέτρα αντιλήψεως των ανθρώπων της εποχής μας. Έχουμε ανάγκη νόμων που να απογορεύουν τους γάμους έως ότου οι ενδιαφερόμενοι διδαχθούν, κατανοήσουν και επιθυμούν με ειλικρίνεια τις κανονικές απαιτήσεις που συνεπάγονται του γάμου.
 ΙΙ. Η προληπτική ευγονική οφείλει να γίνει υποχρεωτική μέσω της μελέτης και της πρακτικής επί των συνθηκών διαβιώσεως που καθιστούν ευκολότερη την εγκυμοσύνη και τον τοκετό.
ΙΙΙ. Η προγαμιαία ιατρική εξέτασις απέχει πολύ από του να συνιστά επίθεση εναντίον των ατομικών ελευθεριών. Αντιθέτως αποτελεί πράξη προστασίας και δικαίου για το άτομο και την κοινωνία καθώς προλαμβάνει γάμους με καταστροφικά αποτελέσματα.
 IV. Τα κληρονομικώς βεβαρημένα άτομα όπως οι παρανοϊκοί, οι πνευματικώς καθυστερημένοι, οι σχιζοφρενείς, οι επιληπτικοί, οι φορείς μεταλλαχθέντων γονιδίων, οι αθεράπευτοι αλκοολικοί, οι προχωρημένοι τοξικομανείς και άλλοι, θα πρέπει να υποβάλλωνται σε στείρωση.
 V. Η φυσική επιλογή, η στείρωσις και η ευθανασία είναι ορθές εφ' όσον συνδυάζουν σοβαρές νομικές εγγυήσεις, υπεύθυνο ιατρικό έλεγχο και βιολογικώς ηθική βάση.
 VI. Το σεξουαλικό πρόβλημα μελετάται συχνά υπό το πρίσμα της παθολογίας με αποτέλεσμα οι περισσότεροι ειδικοί να είναι ανίκανοι να διαχωρίσουν το ηθικό από το παθολογικό στοιχείο. Οι σεξουαλικές σχέσεις οφείλουν να ακολουθούν τα ενστικτώδη ανακλαστικά του ανθρώπου. Η υγιής και δημιουργική εκδήλωσις του σεξουαλικού ενστίκτου είναι αναγκαία.
 VII. Η ευγονική τάσις, που θεωρεί το μητρικό ένστικτο σαν ένστικτο προς αποφυγήν, αποτελεί πρόκληση στην φύση και παραλογισμό. Κάθε γυναίκα που εκπληρεί αυτή της την φυσική υποχρέωση δεν θα πρέπει να υποφέρει από σύμπλεγμα κατωτερότητος. Αντιθέτως η δύναμις των γυναικών σε μία υγιή κοινωνία προέρχεται από την συνέχεια και συντήρηση αυτών των ευγενών ενστίκτων.
 VIII. Οι κοπέλες οφείλουν να διδάσκωνται, από την στιγμή που εισέρχονται στο σχολείο, τους κινδύνους που διατρέχουν από ορισμένους καταστροφικούς παράγοντες όπως την αλόγιστο επιθυμία του χρήματος, την ανθυγιεινή διατροφή, την δηλητηρίαση της πνευματικότητος από τα μαζικά μέσα ενημερώσεως και τη απρόσωπο διαφημιστική προβολή, την φαρμακοθεραπεία, τους εμβολιασμούς, τις ακτινογραφίες, το δηλητηριασμένο νερό, την ηχορύπανση και ούτω καθ' εξής.
 ΙΧ. Είναι εγκληματικό να στερείται το βρέφος, για λόγους ανέσεως, το γάλα της μητέρας του, καθώς αποτελεί και για τους δύο το καλύτερο μέσον για την μετάβαση στην φυσιολογική κατάστασή τους.
 Χ. Ο έλεγχος των γεννήσεων δεν αποτελεί πρόβλημα της χημείας, αλλά της βιολογίας και της ευγονικής. Οι διαταραχές του γενετικού μηχανισμού, οδηγούν την γυναίκα σε ψυχοσωματικές ανωμαλίες. Ο άνδρας οφείλει να αναλάβει τις ευθύνες της συλλήψεως. Θα πρέπει να διδάσκεται υποχρεωτικώς τις συνέπειές της.
 ΧΙ. Είναι αναγκαίο να εξαγνίσουμε την λευκή φυλή από την ρυπαρότητα του συγχρόνου ψευδοπολιτισμού και να επιχειρήσουμε την οικοδόμηση μιας νέας κοινωνίας βάσει των νόμων της Ψυχοσωματικής Φυσικής Υγιεινής ή Ευβιοτικής .Αυτά τα μέτρα θα πρέπει να προωθηθούν με επιδεξιότητα από την Πολιτεία. Η Βιοπολιτική αποτελεί ίσως τον ακρογωνιαίο λίθο του μέλλοντος.

πηγή

Μικρό ἀνθολόγιο περί ταπεινοφροσύνης

Μικρό ἀνθολόγιο περί ταπεινοφροσύνης

 

«Ἡ ταπεινοφροσύνη ἔβαλε τόν τελώνη πάνω ἀπό τόν Φαρισαῖο. Ἡ ὑπερηφάνεια νίκησε καί τίς ἀσώματες δυνάμεις καί τίς ἔκανε διαβολικές. Ἡ ταπεινοφροσύνη καί ἡ ἀναγνώριση τῶν ἁμαρτημάτων, ἔβαλε στόν Παράδεισο τόν ληστή πιό μπροστά ἀπό τούς Ἀποστόλους. Ἄν λοιπόν, αὐτοί πού ὁμολογοῦν τά ἁμαρτήματά τους ἀποκτοῦν τόση παρρησία, οἱ ἄλλοι πού βλέπουν στόν ἑαυτό τους τόσα ἀγαθά καί παρ’ ὅλ’ αὐτά διατηροῦν ταπεινή τήν ψυχή τους, πόσα στεφάνια θά πετύχουν;».

 Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος

«Ὅταν εἴμαστε ἀνίκανοι νά ἀναρριχηθοῦμε στίς βουνοκορφές τῆς ἀρετῆς, ἐκεῖνο πού πρέπει νά κάνουμε, εἶναι νά κατεβοῦμε στό φαράγγι τῆς ταπείνωσης. Ἡ ταπείνωση εἶναι ὁ πιό σίγουρος μεσολαβητής μας μπροστά στό θρόνο τοῦ Κυρίου. Τό ταπεινό φρόνημα καί ἡ αὐτομεμψία εἶναι πού θά κάνουν τούς ἔσχατους νά γίνουν πρῶτοι».

Στάρετς Μακάριος

 

1. Εἶπε ὁ ἀββάς Ἀντώνιος στόν ἀββά Ποιμένα, ὅτι ἡ σπουδαιότερη ἐργασία πού ἔχει νά κάνει ὁ ἄνθρωπος εἶναι νά ἀναλαμβάνει τήν εὐθύνη τῶν σφαλμάτων του ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καί νά ἀναμένει πειρασμό μέχρι τελευταίας του πνοῆς. 

 

2. Εἶπε ἐπίσης:

«Εἶδα ὅλες τίς παγίδες τοῦ διαβόλου ἁπλωμένες πάνω στή γῆ καί στενάζοντας εἶπα:

-«ποιός ἄραγε μπορεῖ νά τίς προσπεράσει αὐτές;

Καί ἄκουσα μιά φωνή νά μοῦ λέει:

-«ἡ ταπεινοφροσύνη»!

 

3.Ἕνας γέροντας εἶπε

-                     Ὅποιος ἔχει ταπείνωση, ταπεινώνει τούς δαίμονες καί ὅποιος δέν ἔχει ταπείνωση, χλευάζεται ἀπό τούς δαίμονες.

           

4. Ρώτησαν ἕνα γέροντα:

- Γιατί χτυπιόμαστε τόσο πολύ ἀπό τούς δαίμονες;
- Ἐπειδή πετᾶμε τά ὅπλα μας, ἀπάντησε ἐκεῖνος, ἐννοῶ τήν ἀτιμία (ἀκενοδοξία ), τήν ταπείνωση, τήν ἀκτημοσύνη καί τήν ὑπομονή.

5. Μιά φορά ἦρθαν κάποιοι στή Θηβαΐδα, σ' ἔνα γέροντα, καί τοῦἔφεραν ἔνα δαιμονισμένο γιά νά τόν θεραπεύσει. Καί ὁ γέροντας, (μολονότι ἀρχικά δέν δεχόταν, θεωρώντας τόν ἑαυτό του ἀνάξιο, τελικά), ἐπειδή πολύ τόν παρακάλεσαν, λέει στό δαίμονα:

- Βγές ἀπό τό πλάσμα τοῦ Θεοῦ!
- Βγαίνω, ἀποκρίθηκε ὁ δαίμονας. Ἀλλά σέ ρωτάω ἕνα πράγμα καίἀπάντησέ μου: Ποιοί εἶναι τά «ἐρίφια» καί ποιοί τά «πρόβατα» (Ματθ. 25:31-33);
- Τά «ἐρίφια» εἶμαι ἐγώ, ἀπάντησε ὁ γέροντας. Ὅσο γιά τά «πρόβατα», ὁ Θεός τά γνωρίζει.
Μόλις ἄκουσε (αὐτά τά ταπεινά λόγια) ὀ δαίμονας, κραύγασε:
- Νά, γιά τήν ταπείνωσή σου βγαίνω!
Καί βγῆκε (ἀπό τόν ἄνθρωπο) τήν ἴδια ὥρα.

Γεροντικό

                          

πηγή