Μία πάντα επίκαιρη, δυστυχώς, αναδημοσίευση

Πριν 2 χρόνια έγραψα το άρθρο ο Δημαρίτης και ο Χρυσαυγίτης, το οποίο τελικά φαίνεται ότι είναι επίκαιρο συνεχώς. Αλλάζει και με το “Ποταμίτης” καθώς μεταλλάσσεται η μούρη και η πολιτική υπόσταση του φασισμού.

Διαβάστε τι είχε δημοσιεύσει τότε κάποιος άγνωστος σε μένα μπλόγκερ για το θέμα που είχε προκύψει,ώστε να θυμηθείτε όσοι το γνωρίζατε αλλά και να ενημερωθείτε όσοι δεν το ξέρατε:

Στην σημερινή συγκυρία βρίσκω πολύ σημαντική την δημόσια συζήτηση, κυρίως για την Χρυσή Αυγή, αλλά και για το ρόλο που παίζει η Δημαρ. Παρακολούθησα τον “διάλογο” που ξεκίνησε μετά τη δημοσίευση άρθρου από τον συγγραφέα και πολιτικό ακτιβιστή Γ. Μακριδάκη με τίτλο “Ο δημαρίτης κι ο χρυσαυγίτης ή αλλιώς θεωρία και πράξη”, όπου θεωρεί και τα 2 αυτά άκρα, ακροδεξιά. Στο άρθρο του αυτό απάντησε με ιταμό, ειρωνικό, απαξιωτικό και εντέλει φασιστικό τρόπο, η μέχρι τώρα ένθερμη οπαδός του λογοτεχνικού του έργου, η Βένα Γεωργακοπούλου. Προσωπικά αποδέχομαι σε πολύ μεγάλο βαθμό την άποψη του Μακριδάκη, όμως δεν συμφωνώ πλήρως (κυρίως για τη Δημαρ), γιατί πιστεύω ότι η αλήθεια δεν είναι τόσο απλή όσο μερικές φορές φαίνεται.
Τις απόψεις που διατυπώνει κάποιος, είτε είναι συγγραφέας, είτε οτιδήποτε άλλο, ανεξάρτητα αν συμφωνεί κανείς, ή όχι μ’ αυτές, είναι θεμιτές και άρα σεβαστές. Δεν αλλάζει κανείς την έως τώρα άποψή του για τη λογοτεχνική του αξία, εξαιτίας κάποιων πολιτικών ή όχι απόψεων.
Εκείνο όμως που είναι εντυπωσιακό εδώ, είναι η μεταμόρφωση του ανθρώπου και συγκεκριμένα της Γεωργακοπούλου, η οποία λέει “όταν με ταυτίζουν, όπως έκανε αυτός, με χρυσαυγίτισσα τα παίρνω στο κρανίο” και φθάνει στο σημείο να λέει ότι “με την τελευταία του, πάντως, άθλια επίθεση στον Κουβέλη, ακούω διάφορους να δηλώνουν ότι θα το ξανασκεφτούν να διαβάσουν τα βιβλία του”.
Αλλά ας κρίνετε οι ίδιοι τα γραφόμενα όλων:
1) Το άρθρο του Γ. Μακριδάκη:

Ο δημαρίτης κι ο χρυσαυγίτης ή αλλιώς θεωρία και πράξη

Τελικά η ιστορία αυτή με τα δύο άκρα ισχύει. Μόνο που είναι και τα δύο ακροδεξιά. Η θεωρία και η πράξη.

Ο Δημαρίτης φοράει κοστούμι και έχει μπροστάρη τον θλιβερό Κουβέλη να υποστηρίζει την θεωρία της άκρας δεξιάς, κορδιζόμενος κιόλας ο άθλιος πως δίχως την συμμετοχή τους, αυτή η κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να σταθεί, και ο Χρυσαυγίτης φοράει τις μαύρες μπλούζες και τα άρβυλα, έχει μπροστάρη τον γελοίο Μιχαλολιάκο και κάνει πράξη την θεωρία με στελιάρια και βοθρολύμματα που πηγάζουν από τα έγκατα της ύπαρξής τους.
Όποιος έχει κάποια ένσταση ή αμφιβολία επ’ αυτού ή όποιος το θεωρεί υπερβολική άποψη δεν έχει παρά να σκεφτεί τα εξής:
Η εξαθλίωση μέσω βάρβαρων μέτρων λιτότητας, ο ρατσισμός και το ξεπούλημα των εθνικών πόρων είναι οι τρεις βασικές συνέπειες της εποχής που βιώνουμε.
Ποιος στηρίζει την ακροδεξιά κυβέρνηση Σαμαρά και τους φασίστες με κουκούλα υπουργού, που λέγανε προεκλογικά ότι θα ανακαταλάβουν οι Έλληνες τις πόλεις, ότι οι παιδικοί σταθμοί είναι γεμάτοι παιδιά μεταναστών κι αυτό θα λάβει τέλος και άλλα τέτοια ναζιστικά; Ο Κουβέλης και ο κάθε επώνυμος κι ανώνυμος Δημαρίτης. Ποιος κατόπιν βγαίνει στο δρόμο και χτυπάει μετανάστες, ακόμα και με τα νήπια δεν διστάζει να σχηματίσει λίστα για ρατσιστικές εφόδους; Ο Μιχαλολιάκος και κάθε επώνυμος και ανώνυμος Χρυσαυγίτης
Ποιος στηρίζει τα μέτρα εξαθλίωσης του πληθυσμού, βγαίνοντας πού και πού με θεατρινισμούς αντιστασιακού, οι οποίοι ξεφουσκώνουν σε μερικές ώρες για να επέλθει η συμφωνία; Ο Κουβέλης ο θλιβερός και ο κάθε επώνυμος κι ανώνυμος Δημαρίτης. Ποιος έχει κατονομάσει άχρηστους που χρίζουν ευθανασίας και θα βγει σε λίγο στο κυνήγι τους (για όσους δεν έχει βγει ακόμα), όλους τους άνεργους, άστεγους, ανάπηρους, ομοφυλλόφιλους κ.α. της εξαθλιωμένης κοινωνίας μας; Ο Μιχαλολιάκος ο γελοίος και ο κάθε επώνυμος κι ανώνυμος Χρυσαυγίτης.
Ποιος στηρίζει τα αποικιοκρατικά σχέδια των πολυεθνικών, οι οποίες με μεταλλεία, με ΒΑΠΕ, με εξορύξεις και αντλήσεις διάφορες σε στεριά και θάλασσα έρχονται σαν τα κοράκια να πέσουν πάνω στο πτώμα και καταστρέψουν την Ελλάδα αυξάνοντας μονάχα τα κέρδη τους; Ο Κουβέλης και οι “επιστήμονές” του, αλλά κι ο κάθε επώνυμος κι ανώνυμος Δημαρίτης. Ποιος έχει εμφανιστεί ήδη σε κάποιες περιπτώσεις με στελιάρια και σε λίγον καιρό θα εμφανίζεται συνεχώς απέναντι σε κάθε διαμαρτυρία πολιτών που αντιστέκονται στην καταστροφή του τόπου τους, για να πάρει το μέρος των εταιριών που θα ανοίξουν δήθεν θέσεις εργασίας για Έλληνες κλπ μπούρδες; Να μην το ξαναγράφω και σας κουράζω, ξέρετε ποιος.
Δεν υπάρχει καμία φάση και έκφανση της σύγχρονης πολιτικής πραγματικότητας, κατά την οποία να μην βλέπουμε το δίπολο θεωρία-πράξη να αντικατοπτρίζεται εύγλωττα στο δίπολο των νεοεισερχόμενων στη Βουλή κομμάτων, της Δημάρ και της Χρυσής Αυγής.
Και ο εκπορνευμένος και ξεπουλημένος συνειδησιακά επιστήμονας και καθώς πρέπει πολίτης, είναι πιο επικίνδυνος από τον κρετίνο που δέρνει και βρίζει.
Ισχύει τελικά η ιστορία αυτή με τα άκρα αλλά είναι τα δυο άκρα του φασισμού που μας κυβερνά. Η υποκρισία της θεωρίας και η ηλιθιότητα της πράξης.

2) Διαβάστε τι δημοσίευεσε στο protagon.gr η κυρία Β. Γεωργακοπούλου:

Ο νεοσσός
της Βένας Γεωργακοπούλου

Τώρα πάει, πείστηκα. Ο Γιάννης Μακριδάκης κι ας γίνεται όλο και γνωστότερος και πιο εμπορικός ως συγγραφέας (ελπίζω να μη γυρνάει πίσω τα δικαιώματά του στην «Εστία») δεν είναι γιαλαντζί αντιεξουσιαστής. Μπροστά στα πολιτικά του πάθη δεν υπολογίζει καν τους αναγνώστες του, εμένα, ας πούμε, που όταν τον πρωτοανακάλυψα με τα «Ανάμισης ντενεκές» και «Η δεξιά τσέπη του ράσου», μάλλιασε η γλώσσα μου να τον συστήνω. Επισήμως, βέβαια, δεν είμαι Δημαρίτισα. Φίλη, όμως, του Κουβέλη και του πολιτικού του χώρου είμαι και παραείμαι. Κι όταν με ταυτίζουν, όπως έκανε αυτός, με χρυσαυγίτισσα τα παίρνω στο κρανίο.
Πώς το έγραψε στο περίφημο μπλόγκ του, με τη μεγάλη, λέει, επισκεψιμότητα ο Χιώτης οικολόγος και ακτιβιστής του βουνού, του λόγγου και του πελάγου; Ό,τι ,ναι, υπάρχουν, τελικά, τα δύο άκρα. «Μόνο που είναι και τα δυό ακροδεξιά. Ο Δημαρίτης φοράει κοστούμι και έχει μπροστάρη τον θλιβερό Κουβέλη και ο Χρυσαυγίτης φοράει τις μαύρες μπλούζες και τα άρβυλα και έχει μπροστάρη τον γελοίο Μιχαλολιάκο».
Την σύμπτυξα, λίγο, ομολογώ την φράση του, έχει διάφορα κουλτουριάρικα στα ενδιάμεσα περί θεωρίας και πράξης (θεωρία ο Κουβέλης , πράξη ο Μιχαλολιάκος). Σημασία έχει το ζουμί της. Μ’ αυτό θα πορευθούν στο εξής οι νεολαίοι του ΣΎΡΙΖΑ , αφού πρώτα σκίσουν τα πτυχία τους; Διότι τι να σού κάνει πια το μίζερο «Μισθούς και συντάξεις τις κάνατε κουρέλι, άντε και γαμήσου σύντροφε Κουβέλη», πού λάνσαραν; Με λίγη βοήθεια από τον Παπαδιαμάντη της Χίου, πού παίζει τη γλώσσα στα δάχτυλά του, μπορούν, όμως, να συνθέσουν κανένα πιο προχωρημένο και ιντελεκτουέλ συνθηματάκι για τα δυό πολιτικά άκρα. Χωρίς γαμοσταυρίδια και τέτοια για τους πρώην συντρόφους τους. Δεν θα τα ενέκρινε και ο Μακριδάκης, πού όλο για παπάδες και μοναστήρια έγραφε κάποτε.
Βέβαια, ο αντιμνημονιακός πρωτογονισμός του ούτε πρωτότυπος είναι στη χώρα του Τράγκα, ούτε καινούργιος, έχει αρχίσει να ξεδιπλώνεται εδώ κα καιρό. Με την τελευταία του, πάντως, άθλια επίθεση στον Κουβέλη, ακούω διάφορους να δηλώνουν ότι θα το ξανασκεφτούν να διαβάσουν τα βιβλία του. Τόχει αυτό το κουσούρι η ακροδεξιά ΔΗΜΑΡ. Τα μέλη, οι ψηφοφόροι και οι φίλοι της, συχνάζουν σε βιβλιοπωλεία. Δεν τρέχουν στα γυμναστήρια να φουσκώσουν σαν μπαλόνι, όπως οι άλλοι ακροδεξιοί σύντροφοί τους.
Ομολογώ ότι δεν είμαι σίγουρη πώς θα αντιδράσω ως αναγνώστρια. Έχω ένα βιβλίο του μπροστά μου, πάνω πάνω στο σωρό με τα «απολύτως αναγκαία» . Θα το αφήσω να πιάσει σκόνη; ‘Η θα ακολουθήσω τη συμβολή ,που μού δίνει ο σοφός ήρωας του ωραίου μυθιστορήματος, πού διαβάζω τώρα; «Δεν θέλω να σφίξω το χέρι του Ερζέ, όμως μ’ αρέσει ο Τεντέν».
Τώρα, όμως, που το ξανασκέφτομαι, δεν είναι οι πολιτικές απόψεις του σε μπλόγκ, συνεντεύξεις και κείμενα σε ξένες εφημερίδες, που απειλούν να συρρικνώσουν το κοινό του. Αν ήταν έτσι, θα είχα κόψει διά παντός τον λατρεμένο μου Μίκη, που έχει πει και γράψει τα τετραπλάσια από τον νεοσσό στην επανάσταση Μακριδάκη. Είναι τα ίδια τα βιβλία του. Ολοένα και συχνότερα μας κουνάνε το δάχτυλο και μας κάνουν μαθήματα κοινωνικής και πολιτικής συμπεριφοράς. Ξέρω κι άλλους καλλιτέχνες με ακραίες, ασυνάρτητες απόψεις. Ο αγαπημένος μου, ας πούμε, θεατρικός συγγραφέας είναι θαυμαστής του Κουφοντίνα και εχθρός των μεταναστών! Έχει, όμως τη σοφία όταν κάθεται στο γραφειάκι του, να φιλτράρει την οργή του. Ή μήπως το ταλέντο;

3) Τα σχόλια αναγνωστών και στα 2 άρθρα ήταν πάρα πολλά και σημαντικά.
Δείτε εδώ μερικά σχόλια στο άρθρο της Γεωργακοπούλου. 
Ξεχωρίζω την απάντηση-άρθρο της Κρυσταλίας Πατούλη, την οποία και παραθέτω: 

Κάθε κακοποίηση είναι φασισμός κυρία Βένα. Της Κρυσταλίας Πατούλη

Κακοποιείτε, λοιπόν, κυρία Βένα Γεωργακοπούλου, στο άρθρο σας “Ο νεοσσός“, το όνομα ενός ερευνητή (με 20ετή έργο), ακτιβιστή, ιστορικού συγγραφέα, πολιτικογράφου, και κορυφαίου λογοτέχνη, και μάλιστα, χωρίς ουσιαστικά επιχειρήματα, όπως και με έναν κατάπτυστο τίτλο με εσάνς γελοιοποίησης, που καταδεικνύει στην καλύτερη περίπτωση το θράσος της άγνοιάς σας και στη χειρότερη την κακοήθεια, όπως και την χυδαιότητά σας.
Δεν είμαι… εργολάβος υποστηρικτής κανενός και επίσης δεν με  ενδιαφέρει να υποστηρίξω κανέναν με την ιδιότητα του φόλοουερ.
Είμαι όμως, κατά κάθε είδους φασισμού, με όποιον τρόπο κι αν εκφράζεται και όσο καμουφλάζ κι αν χρησιμοποιεί… με όποια «πολιτισμένη» προβιά κι αν προσπαθεί –μόνο- να καλύπτεται, μια συμπεριφορά, που δυστυχώς είναι ο κανόνας γύρω μας.
Δεν θέλουμε τέτοια Ελλάδα πια.
Αηδιάσαμε, μπουχτίσαμε και ξεράσαμε -εκτός των άλλων- από την υποκρισία, την απαξίωση, την γελοιοποίηση και την διαστρεβλωση:
Τον καμουφλαρισμένο ουσιαστικά φασισμό της μεταπολίτευσης, που σήμερα, μάλιστα, θεριεύει, στο αναγκαστικό κύκνειο άσμα του, μέσα σε μια κρίση που αναγκάζει όλα να επαναπροσδιορίζονται και να αλλάζουν. Και θεριεύει ο κάθε είδους φασισμός, κυρίως από την ανοχή και την αδιαφορία σε φασιστικές συμπεριφορές και εκδηλώσεις κάθε μορφής.
Ο Μακριδάκης έχει δίκιο, λοιπόν, δυστυχώς, σε αυτά που έγραψε: «Ισχύει τελικά η ιστορία αυτή με τα άκρα αλλά είναι τα δυο άκρα του φασισμού που μας κυβερνά. Η υποκρισία της θεωρίας και η ηλιθιότητα της πράξης» , στο άρθρο του «Ο δημαρίτης κι ο χρυσαυγίτης ή αλλιώς θεωρία και πράξη» που δεν κάνετε τον κόπο να το αναπαράγετε.
Όταν δεν έχει δίκιο, κάποιος, και πάντα κατά τη γνώμη μου, έχω το σθένος να το εκφράζω, και το αυτό συνηθίζω και για τον οποιονδήποτε.
Καλώς ή κακώς, πιστεύω όχι το ρητό που λέει “την αλήθεια κι ας πονάει”, αλλά “την αλήθεια για να μην πονάμε”. Κι όποιος το καταλάβει.
Αλήθεια, ξέρετε τι θα πει αλήθεια; Είναι αυτό που θα ‘πρεπε να αισθάνεστε ότι είστε υποχρεωμένη να ψάχνετε και να υποστηρίζετε. Αλλά, ως φαίνεται, το έχετε ξεχασμένο…
Δεν με εκπλήσσει. Ότι καλό, μόνο, εκπλήσσει, σε αυτή την κοινωνία… Κι αυτό, βρίσκεται μόνο σε ειλικρινά έργα και λόγια σαν του κάθε Μακριδάκη.
Όποιος θέλει να μιλά για ελευθερία και δημοκρατία, είναι αναγκαίο επιτέλους να ενδιαφερθεί γι’ αυτό το τέρας που εκκολάπτεται κυρίως με τη βοήθεια της άγνοιας, της αδιαφορίας, της υποκρισίας, όσο και του φόβου, αλλά και του δήθεν χιούμορ και της δειλής ειρωνείας. Αρχίζοντας από μέσα του.
Κρυσταλία Πατούλη
Υγ. Εντελώς συμπτωματικά και πριν γραφτεί το άρθρο του Μακριδάκη, είχα γράψει ένα άρθρο με ανάλογο προβληματισμό. Όμως, δεν εστίασα μόνο στους Δημαρίτες. Διότι, δυστυχώς η πλειοψηφία γύρω μας, φασίστες είναι. Απλά, οι Δημαρίτες, βρίσκονται στην Κυβέρνηση, κι αυτό τους βαραίνει με πολύ μεγαλύτερη ευθύνη.
*Προς την κυρία Βένα Γεωργακοπούλου και όλους ανεξαιρέτως.

ΠΗΓΗ

Ο Αντίχριστος και ο Πάπας

"το μυστήριον ήδη ενεργείται της ανομίας"1

H εσχατολογική μορφή του Αντιχρίστου παρουσιάζεται από την εκκλησιαστική Παράδοση με τα μελανότερα χρώματα: «Εν τω μυστηριώδει τούτω ανθρώπω ουδέν το όσιον και ιερόν θα υπάρξη... Φέ­ρων εν εαυτώ πάσαν την ενέργειαν του Σατανά, θα επιδείξη δύναμιν μεν υπεράνθρωπον, χαρακτήρα δε και αισθήματα απάνθρωπα»2. Σ' αυτόν εφαρμόζεται η πλήρης αποδοχή της ψευδούς υποσχέσεως του σατανά «έσεσθε ως Θεοί» δια της γνώσεως3, διότι ο Αντίχριστος θα είναι άνθρωπος που θα θελήσει να αντικαταστήσει το Θεό δια της δυνάμεως του Σατανά. Ο Θεός, όπως σημειώνει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, θα επιτρέψει την εμφάνισή του για να κριθούν όσοι δεν θέλουν ούτως ή άλλως να σωθούν: ενώ στη Β' Παρουσία οι άπιστοι θα δικαιολογούνταν στο Χριστό λέγοντας «δεν πιστεύσαμε σε σένα επειδή έλεγες ότι είσαι Θεός», θα βρεθούν αναπολόγητοι, διότι θα αποδεχθούν ως Θεό τον Αντίχριστο, που μάλιστα δεν θα έλθει στο όνομα του Θεού Πατρός, αλλά στο δικό του4.Η Νέα Εποχή του Υδροχόου, κίνημα (ή δίκτυο κινημάτων) με δεκάδες εκατομμυρίων οπαδούς παγκοσμίως, έχει τις ρίζες του στην διδασκαλία δύο κυρίως ηγέτιδων της Θεοσοφικής Εταιρείας (ίδρυση 1875 Ν. Υόρκη ΗΠΑ), της Έλενας Π. Μπλαβάτσκυ (1831-1891), της και συνιδρύτριας της Θ.Ε., και της Αλίκης Μπέιλυ (1880-1949)5. Η Θεοσοφική Εταιρεία έθεσε εξ αρχής ως σκοπό της, σύμφωνα και με τα επίσημα κείμενά της α) την δημιουργία ενός πυρήνα της παγκοσμίου αδελφότητος της ανθρωπότητος χωρίς διάκριση φυλής, πίστεως, κάστας, φύλου ή χρώματος, β) την ενθάρρυνση της μελέτης της συγκριτικής θρησκειολογίας6, της φιλοσοφίας και της επιστήμης και γ) την εξερεύνηση των ανεξήγητων νόμων της φύσεως και των λανθανουσών στον άνθρωπο δυνά­μεων7. Παρομοίως η Νέα Εποχή, έχοντας ως άμεση πηγή τις ακόμη πιο προωθημένες αντιλήψεις της Αλίκης Μπέιλυ προωθεί μία οικονομικο-πολιτική και θρησκευτική ένωση της ανθρωπότητας, δίνοντας έμφαση στον αποκρυφισμό και την προσδοκία ενός «Χριστού», της νέας αστρολογικής εποχής του «Υδροχόου»8.
Βεβαίως την πρώτη παγκοσμίως διαδεδομένη μορφή θρησκευτικού συγκρητισμού απετέλεσε η Μασονία, ο Ελευθεροτεκτονισμός, ιδιαίτερα μετά τις αλλαγές που γνώρισε στα 1723 με το «σύνταγμα του Anderson». Η αποδοχή στις Στοές μελών από διάφορες θρησκευτικές κοινότητες σε συνδυασμό με την πίστη των Μασόνων ότι οι ίδιοι είναι «φωτισμένοι», ενώ όλοι οι αμύητοι στη Μασονία «βέβηλοι», δεικνύει ότι η Στοά επαγγέλεται «γνώση» και «φωτισμό» ανέφικτο στις άλλες εκκλησίες ή θρησκείες, και έτσι καθίσταται υπερθρησκεία. Η πίστη των μελών σε δόγματα ή θρησκείες υποτιμάται, καθώς η Μασονία περιορίζεται στην επίσημη γενική πίστη σε κάποιον «Μεγάλο Αρχιτέκτονα του Σύμπαντος», ενώ η έμφυτη ανθρώπινη ηθική και τα τεκτονικά μυστήρια θεωρούνται επαρκή για την τελειοποίηση και θέωση του ανθρώπου9. Και ενώ είναι δεδομένη η προέλευση των πρωτεργατών της Θεοσοφίας από κύκλους μασονικών στοών ή παραφυάδων τους10, ωστόσο δεν γνωρίζουμε από τα γνωστά μασονικά κείμενα κάποια προσμονή ενός Μεσσία, όπως συμβαίνει στη Θεοσοφία και τη «θυγατέρα» της, τη Νέα Εποχή.
Κρίναμε σκόπιμο να παρουσιάσουμε τις προσδοκίες των νεοεποχιτών για το «Χριστό» τους, όπως αυτές εκτίθενται στο Διαδίκτυο, προβαλλόμενες όμως όχι μόνον υπό τη δική τους οπτική γωνία, αλλά συγκρινόμενες με την Παράδοση της Εκκλησίας, δηλ. τη διδασκαλία των Αγίων Προφητών, Αποστόλων και Πατέρων. Ανεξαρτήτως από το αν κανείς εμπιστεύεται τη διδασκαλία του Κυρίου Ιησού Χριστού και Θεού και τις προρρήσεις των Αγίων Πατέρων για τον τελικό Αντίχριστο, δεν μπορεί παρά να διαπιστώσει μια αξιοσημείωτη ομοιότητα των περιγραφών του Αντιχρίστου τόσο από τους Αγίους, όσο και από τους υδροχοϊστές οπαδούς του «υιού της απωλείας». Και αν πάλι οι ίδιοι οι νεοεποχίτες κινούνται εν τω παρόντι στη σφαίρα της φαντασίας ή της παραπληροφόρησης, τίποτε δεν μας εμποδίζει να παρουσιάζουμε τις απόψεις τους και μόνον ως εκ μέρους τους επιθυμία και προσδοκία ενός παγκοσμίου πνευματικού ολοκληρωτισμού και ως προπαγάνδα που εξυπηρετεί μόνον τους δεδηλωμένους στόχους τους. εμείς επιμένουμε κυρίως στις μεσσιακές τους προσδοκίες, οι οποίες συνήθως παραβλέπονται. Στην ουσία οι προβλέψεις τους δεν είναι παρά η περιγραφή «από την άλλη πλευρά», όσων φοβερών θα προηγηθούν της Β' Παρουσίας του Κυρίου Ιησού Χριστού.
Κατά ταύτα τα εδώ γραφόμενα δεν αποσκοπούν ούτε σε μια συνθετική παρουσίαση του κινήματος της Νέας Εποχής, όπως προέκυψε από τα απ' αιώνων αποκρυφιστικά συστήματα - μυστικές εταιρείες και ανατολικές θρησκείες (αρχαίο γνωστικισμό, ινδουισμό, βουδισμό, καββάλα, Μασονία, Ροδόσταυρους, Θεοσοφική Εταιρεία κ.ά.), ούτε και σε γενική έκθεση της διδασκαλίας της Εκκλησίας περί Αντιχρίστου. Οι αναγωγές και συγκρίσεις με παγκόσμιες ενοποιητικές τάσεις σε πολλά πεδία (Παγκοσμιοποίηση, Οικουμενισμό, θρησκευτικό συγκρητισμό, πλανηταρχία ενός ανδρός, κ.ά.) και τον εξαπλούμενο στην τηλεόραση, τη μουσική, τον Τύπο και παντού αποκρυφισμό, επαφίενται και αυτές στη συνθετική και προσεκτική σκέψη του καλοπροαίρετου και «φρονίμως ως όφις» σκεπτόμενου αναγνώστη.
Η αποτύπωση όσων σχεδιάζονται από τους αντιχρίστους ευελπιστεί να ανταποκριθεί στην παρότρυνση του Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων: «Ασφάλιζε, λοιπόν, τον εαυτό σου, άνθρωπε. γνωρίζεις τα σημάδια του Αντιχρίστου. και να μη τα θυμάσαι μόνος σου, αλλά να τα διαδίδεις σε όλους αφθόνως. Αν έχεις παιδί κατά σάρκα, να το νουθετείς από τώρα, αν δε εγέννησες κάποιον με την κατήχηση, και αυτόν να τον προφυλάττεις εκ των προτέρων, για να μη δεχθεί τον ψεύτικο σαν αληθινό. "διότι το μυστήριο της ανομίας ήδη βρίσκεται σε ενέργεια"11»12. Και ενώ, λέγει ο Άγιος Κύριλλος, δεν πρέπει να προκαθορίζουμε πότε θα γίνουν αυτά, δεν πρέπει ωστόσο ούτε και να εφησυχάζουμε: «Και μη τολμήσεις να αποφανθείς για το πότε γίνονται αυτά, ούτε πάλι να κοιμηθείς ήσυχος, διότι λέγει "αγρυπνείτε, γιατί ο Υιός του ανθρώπου θα έρθει σε ώρα που δεν τον περιμένετε"13. Αλλά επειδή έπρεπε να μάθουμε τα σημάδια της συντελείας, και επειδή περιμένουμε τον Χριστό, για να μην πεθάνουμε εξαπατημένοι και πλανηθούμε από τον ψεύτη Αντίχριστο, οι Απόστολοι παρακινημένοι από θεία προαίρεση κατ' οικονομία έρχονται στον αληθινό διδάσκαλο και λέγουν "Πες μας, πότε θα γίνουν αυτά και ποιο είναι το σημάδι της Παρουσίας σου και της συντελείας του αιώνος"14. Περιμένουμε να έλθεις και πάλι, αλλ' ο Σατανάς μετασχηματίζεται σε άγγελο φωτός15. Προφύλαξέ μας λοιπόν, για να μη προσκυνήσουμε άλλον αντί για σένα»16.
Η παρουσίαση των απόψεων των νεοεποχιτών για τον «προ των πυλών» υδροχοϊκό «Χριστό» τους έγινε με βάση τα στοιχεία που διοχετεύει στο Διαδίκτυο ο κυριώτερος, ίσως, εκπρόσωπος του μεσσιανισμού της Νέας Εποχής, ο Λονδρέζος συγγραφεύς και ομιλητής Benjamin Creme. Η δράση του τα τελευταία 20 χρόνια περιλαμβάνει 300 τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές ομιλίες μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες, επτά βιβλία περί του «Χριστού Μαϊτρέια» μεταφρασμένα σε επτά γλώσσες, και την από κοινού μαζί με το Τμήμα Δημοσίας Πληροφόρησης των Ηνωμένων Εθνών (Department of Public Information at the United Nations) έκδοση του διεθνούς περιοδικού Share International μηνιαίως σε επτά τουλάχιστον γλώσσες σε 70 χώρες του κόσμου17.
Κατωτέρω παρουσιάζονται εν πολλή-πολλή συντομία μόνο μερικές βασικές «θεολογικές» θέσεις της Ν. Εποχής, όπως προβάλλονται από τον Μπ. Κρεμ και τους ομοϊδεάτες του στο Share International, και αναδημοσιεύονται στο Διαδίκτυο. Οι διδασκαλίες ιδιαίτερα του Κρεμ, κατά τα λεγόμενά του, προέρχονται από πνευματική επικοινωνία του είτε με το «Διδάσκαλο Χριστό» Μαϊτρέια, είτε με άλλους «Διδασκάλους», και από παλαιότερες αποκρυφιστικές δοξασίες, δεν αποτελούν δηλαδή παρά καρπό κυρίως πνευματιστικών «επαφών», τ.έ. διδασκαλίες δαιμόνων.

1. Η «θεολογία» της Νέας Εποχής του Υδροχόου (New Age)
Η Νέα Εποχή του Υδροχόου δεν παραδέχεται την ύπαρξη προσωπικού Θεού, πολύ περισσότερο την ύπαρξη Αγίας Τριάδος Προσώπων. Ο Θεός είναι το σύνολο όλων των νόμων και όλων των ενεργειών που κυβερνώνται από τους νόμους αυτούς και δημιουργούν ό,τι βλέπουμε ή δεν βλέπουμε. επίσης Θεός λέγεται το Κοσμικό Ον (Λόγος) που εμψυχώνει τον πλανήτη μας. Η αιθερική - φυσική έκφραση αυτού του πλανητικού Λόγου και Κύριος του κόσμου είναι ο Sanat Kumara, προερχόμενος από τον πλανήτη Αφροδίτη, ο οποίος ζει στο ενεργειακό κέντρο Shamballa, κάπου πάνω από την έρημο Γκόμπι της Κίνας.
Υπάρχει ακόμη μία ομάδα ανώτερων εξελιγμένων όντων, διδασκάλων και μεμυημένων, πάλαι ποτέ κοινών ανθρώπων, που συναπαρτίζουν την Πνευματική Ιεραρχία (αλλιώς Λευκή Αδελφότητα, Κοινωνία των Πεφωτισμένων Νόων, Δυνάμεις του Φωτός, οι «Μαχάτμας») χωρισμένη σε 49 ομάδες, τα Ashram. Κάθε Ashram βρίσκεται και υπό την ηγεσία ενός Διδασκάλου της Σοφίας (Master of Wisdom). Η εκάστοτε κορυφή ολόκληρης της Ιεραρχίας αυτής λέγεται Χριστός ή Παγκόσμιος Διδάσκαλος ή Διδάσκαλος των Διδασκάλων, αξίωμα που κατέχει τώρα, για την αστρολογική εποχή του Υδροχόου, διαρκείας περίπου 2.150 ετών, ο Διδάσκαλος Μαϊτρέια, έχοντας την «ενέργεια του Κοσμικού Χριστού», τη «Συνείδηση Χριστού». Ο Χριστός δεν ταυτίζεται με τον Ιησού από τη Ναζαρέτ, που οι Χριστιανοί νομίζουν ως Χριστό. Κατά καιρούς ανώτερα πνευματικά όντα, είτε ανθρώπινα είτε πλανητικά ή και κοσμικά, οι Avatar, ανταποκρίνονται στις εκκλήσεις της ανθρωπότητος για βοήθεια και συγκαταβαίνοντας, διδάσκουν στους ανθρώπους την οδό της εξελίξεως18.

2. Η ανθρωπολογία των νεοεποχιτών
Ο άνθρωπος δεν είναι τίποτε άλλο παρά Θεός, ένας σπινθήρας του Θεού (a spark of God)19. Η επίγνωση του Θεού δεν είναι παρά η επίγνωση του εαυτού μας20. Ο Νόμος της Αναγεννήσεως, της μετενσαρκώσεως, δεν έχει άλλο σκοπό παρά σταδιακώς, δια πολλών ζωών, να μας οδηγήσει στην ένωση και αφομοίωση με το Θεό21. Πέραν οποιουδήποτε άλλου στοιχείου, σώματος, πνεύματος, νου, υπάρχει ένας θείος Εαυτός (Self), το «Εγώ», το οποίο πρέπει να αφήσουμε ελεύθερο να εκδηλωθεί. Γι' αυτό και δεν πρέπει να ακολουθούμε ή να περιοριζόμαστε από άλλους: «Να είσαι ό,τι είσαι», «Be what you are» είναι το σύνθημα των νεοεποχιτών. Το πιο σημαντικό πράγμα που έχει δοθεί στον άνθρωπο είναι η ελευθερία, και ανώτατη ευλογία που μπορεί να επιτύχει είναι το αίσθημα της μοναξιάς22.
Το πνευματικό στοιχείο δεν ταυτίζεται με το θρησκευτικό, αλλά περιλαμβάνει ακόμη και την επιστήμη23. Σταδιακώς δια της εξελίξεως η λατρεία, η ευλάβεια, πρέπει να δώσει τόπο στην γνώση και τον αποκρυφισμό24.
Για να ελευθερωθεί ο άνθρωπος από τα κατώτερα στοιχεία πρέπει σε τρία πράγματα να επικεντρωθεί: στη γνώση, την ανεξαρτησία, το περιβάλλον (awareness, detachment, environment). Μην ακολουθείτε τους άλλους25, άλλα και μην είστε αυτάρκεις στις απόψεις σας. αιτία όλων των κακών είναι η αντίληψη καθενός «έχω δίκιο, είμαι εντάξει». Η αυτάρκεια αυτή είναι το χειρότερο κακό26.
Δεν υπάρχει αμαρτία, αφού είναι απλώς εφεύρεση της Εκκλησίας, παρά μόνον τελειότης και ατέλεια27. Ως κακό ορίζεται αυτό που αντιτίθεται στην εξελικτική διαδικασία, δηλ. την πορεία προς την κατά φύση θέωση του ανθρώπου και του κόσμου, την αποπνευμάτωση της ύλης28.

3. Η περί παρουσίας του Αντιχρίστου διδασκαλία των νεοεποχιτών
Κάθε θρησκευτική κοινότητα περιμένει το Μεσσία της κατά τον ίδιο τρόπο, λέγουν οι νεοεποχίτες. Αυτός δεν είναι άλλος από αυτόν που ευαγγελίζεται η Νέα Εποχή. Ο Χριστός των Χριστιανών στη Β' Παρουσία Του, ο αναμενόμενος Μεσσίας των Εβραίων, ο Ιμάμ Μαχντί των Μωαμεθανών, η μετενσάρκωση του Κρίσνα για τους Ινδούς και ο Πέμπτος Βούδδας (δηλ. ο «Μαϊτρέια»: «ο ευγενικός») των βουδδιστών δεν είναι παρά ένα και το αυτό πρόσωπο: ο Διδάσκαλος Μαϊτρέια που θα έλθει οσονούπω μεταξύ των ανθρώπων29.
Ο «Χριστός» Μαϊτρέια έρχεται στους ανθρώπους ως άνθρωπος, όχι όμως ως οποιοσδήποτε άνθρωπος, αλλά άνθρωπος που έχει επιτύχει «την πληρότητα της θεότητος»30.
Ήδη έχει κάνει 200 περίπου θαυματουργικές εμφανίσεις σε διάφορα σημεία του πλανήτη και έχει επιτελέσει πολλά «θαύματα» μεταξύ των οποίων εμφάνιση φωτεινών σταυρών, ανάβλυση υδάτων κ.ά. πολλά31.
Ο «Χριστός Μαϊτρέια», προερχόμενος από τα Ιμαλάια, έχει διαπλάσει μόνος του σώμα (mayavirupa) που θα είναι κατάλληλο οικητήριό του ώστε να ζήσει με τους ανθρώπους στη Ν. Εποχή32. Ως Υδροχόος (Aquarius) έρχεται να πλημμυρίσει την ανθρωπότητα με νέες δυνάμεις: «Το έργο μου θα είναι να διοχετεύσω αυτά τα ύδατα της ζωής μέσα από σας. Εγώ είμαι ο υδροχόος. εγώ είμαι το σκάφος της αληθείας»33.
Η προετοιμασία του ερχομού του έχει αρχίσει εδώ και πολύ καιρό και είναι όλα σχεδόν έτοιμα για την επικράτησή του, μόλις ο κόσμος αντιληφθεί την ανάγκη του ερχομού του για την καθιέρωση της κοινωνικής δικαιοσύνης και την ίση κατανομή των αγαθών «υπάρχει τώρα ένας τεράστιος στρατός για να ακολουθήσει την καθοδήγησή Του. σε κάθε χώρα εμφανίζονται, απαιτώντας δικαιοσύνη και ελευθερία». Είναι όλα τόσο σύμφωνα με το σχέδιο, ώστε λίγοι σήμερα μπορούν να αμφιβάλλουν πως κάποιο αόρατο χέρι, αυτό του Μαϊτρέια, καθοδηγεί τις εξωτερικές εξελίξεις34.
Η επίσημη παγκόσμια εμφάνισή του θα γίνει σε μία συγκεκριμένη ημέρα στο μέλλον, την «Ημέρα της Ανακηρύξεως» (Day of Declaration), για να γνωρίσει όλη η υφήλιος την παρουσία του. η γνωστοποίηση αυτή είναι απαραίτητη, διότι αλλιώς ο «Διδάσκαλος» θα περνούσε εν πολλοίς απαρατήρητος35.
Η παρουσία του νεοεμφανιζόμενου «Χριστού» θα γίνει αισθητή σε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους μέσω της τηλεοράσεως και του ραδιοφώνου, όπου θα προσκληθεί να μιλήσει σε παγκόσμια δορυφορική μετάδοση. Ο Μαϊτρέια στα ΜΜΕ δεν θα μιλήσει καθόλου, αλλά δια της μορφής του «τηλεπαθητικώς» θα απευθύνει στην ανθρωπότητα το μήνυμά του της δικαιοσύνης κ.λπ.. οι άνθρωποι θα καταλάβουν εσωτερικά το μήνυμά του στη γλώσσα τους και έτσι η ημέρα αυτή θα ομοιάζει με τη χριστιανική Πεντηκοστή. Σε όσους δεν έχουν πρόσβαση στα συγκεκριμένα ΜΜΕ, η «Ημέρα της Ανακηρύξεως» θα δηλωθεί με ιδιαίτερο αισθητό (και σωματικά) τρόπο, με μία «επισκίαση» (overshadowing), ένα «αγκάλιασμα». Έτσι ο «Χριστός» Μαϊτρέια θα πείσει ακόμη και τους «φουνταμενταλιστές» Χριστιανούς που θα επισκιάσει, ότι ο πραγματικός Χριστός, ο Παγκόσμιος Διδάσκαλος είναι ο ίδιος, και ότι είναι κοινός για όλους τους ανθρώπους, θρήσκους ή μη. Η παρουσία του θα συνοδευθεί από την εμφάνιση ιαματικών πηγών κατά εκατοντάδες χιλιάδες ανά τον κόσμο. Αυτά θα είναι και τα τρία σημεία της παρουσίας του36 και η αρχή του έργου του.
Ο «Χριστός» δεν θα επιδιώξει την ανάληψη πολιτικών - κυβερνητικών καθηκόντων όταν, όμως, ζητηθεί η συμβουλή του για δυσεπίλυτα προβλήματα, θα βοηθήσει τους υπευθύνους να τα επιλύσουν37. Οι ηγέτες, πιεζόμενοι από τους λαούς, θα εφαρμόσουν τις συμβουλές του μετά από ένα παγκόσμιο οικονομικό «κραχ» με αρχή την Ιαπωνία, το οποίο ο Μαϊτρέια έχει ήδη προΐδει38. Άλλωστε έχει έλθει ήδη σε επικοινωνία με πολλούς ηγέτες και παράγοντες, η βοήθεια των οποίων θα ζητηθεί πριν την «Ημέρα της Ανακηρύξεως»39.
Μετά την επιφανή παρουσία του ο Μαϊτρέια θα βοηθηθεί και από άλλους τρεις «Διδασκάλους», τον Κουτ Χουμί, τον Μορία και τον «Ιησού»40 (άλλωστε πολλαχού των κειμένων η εμφάνιση του υδροχοϊκού «Χριστού» θεωρείται ως το επιστέγασμα της εμφάνισης των «Διδασκάλων», της «εξωτερίκευσης της Ιεραρχίας» [externalization of the Hierarchy]41). Επίσης θα βοηθηθεί από τα όντα που εμείς γνωρίζαμε ως τώρα ως εξωγήινους, οι οποίοι ωστόσο δεν είναι παρά αδελφοί μας στο διάστημα (Space Brothers) και οι οποίοι από τώρα φροντίζουν για τη διατήρηση της τροχιάς της γης και την αποσόβηση τρομερών οικολογικών καταστροφών42. Πλην αυτών, ο Μαϊτρέια θα συνοδεύεται και από το «Στρατό του Φωτός» (Army of Light), ένα «ουράνιο στρατό» αγγέλων (Devas) που θα βοηθήσει τη νίκη του έναντι του σκότους, στρατό αρχικώς αόρατο στους ανθρώπους43. Η παρουσία τους σημαίνει την έναρξη μιας νέας τάξεως (a new order) συνεργασίας αγγέλων και ανθρώπων με σκοπό τη θέωση44.
Τα όντα αυτά του «φωτός», οι «Πρεσβύτεροι Αδελφοί» (Elder Brothers), ήδη φέρονται να λέγουν δια των νεοεποχιτών «μεσαζόντων» τους (κοινώς «μέντιουμ»):

«Εμείς, οι Πρεσβύτεροι Αδελφοί σας είμαστε εδώ.
έως τα αρχαία καταφύγια έχει προχωρήσει η κλήση:
"επιστρέψτε, επιστρέψτε. η ώρα έχει φθάσει"·
γι' αυτό λίγοι κάθε φορά ακολουθούμε προς τα πίσω τα βήματά μας
επιστρέφοντας μια ακόμη φορά στον κόσμο των ανθρώπων.
Ευχαρίστως το κάνουμε αυτό. ευχαρίστως δεχόμαστε την ευκαιρία
να υπηρετήσουμε και να καλλιεργήσουμε.
Η χαρά μας είναι αμείωτη καθώς βλέπουμε μπροστά τον κόσμο,
καλωσορίζοντας τη νέα σχέση με τους ανθρώπους.
Σε συνεργασία θα δημιουργήσουμε το ένδοξο μέλλον
που περιμένει όλους τους ανθρώπους»45.
Ο «Χριστός» Μαϊτρέια ισχυρίζεται ότι δεν θα χρησιμοποιήσει βία κατά των αντιπάλων του46. ωστόσο σε άλλα σημεία τονίζεται πως μόνο δύο δυνατότητες έχουν οι άνθρωποι: αποδοχής του Μαϊτρέια ή παθητικής αναμονής των εξελίξεων47. Το «Ξίφος της διχοτομήσεως» (Sword of Cleavage), που είναι η αγάπη του, θα επιφέρει στον κόσμο πόλωση μεταξύ όσων θα αποδεχθούν τη νέα κατάσταση, και όσων θα εμμείνουν στις παλαιές οδούς της διασπάσεως, που αναπόφευκτα οδηγούν τον κόσμο στο χάος48. Την επικράτηση έναντι των «Δυνάμεων του Σκότους» του παλαιού πολιτισμού θα την επιτύχουν οι «Δυνάμεις του Φωτός»49. Ο Μαϊτρέια θα επιφέρει όσο το δυνατόν λιγότερη ρήξη50. «Πολλοί θα με αποδεχθούν, αλλά όχι όλοι. Ωστόσο, ο Στρατός μου του Φωτός οπωσδήποτε θα θριαμβεύσει», φέρεται να λέγει ο Μαϊτρέια51. Και αυτό, βέβαια, «πάρτε το όπως θέλετε», θα συμπληρώναμε εμείς, έχοντας ιδιαίτερα υπ' όψιν ότι οι εμμένοντες στα παλαιά σχήματα θεωρούνται από τους νεοεποχίτες ως «αίτιοι συνεχών διαιρέσεων»52 και «ο χριστιανικός ολοκληρωτισμός» ως «ο τελευταίος που θα εκλείψει»53. Άλλωστε, «κακό» ονομάζεται από τη Νέα Εποχή ό,τι αντίκειται στην εξελικτική διαδικασία αποπνευματώσεως της ύλης.
Το κράτος του Μαϊτρέια θα επιδείξει πρωτίστως μέριμνα για την αντιμετώπιση της πείνας παγκοσμίως, μέσω της ίσης κατανομής τροφίμων, και αμέσως μετά για την αντιμετώπιση των οικολογικών καταστροφών. Τη επιστασία των Ηνωμένων Εθνών, που θα αποτελέσουν την ενιαία κυβέρνηση όλου του κόσμου54, η διανομή των τροφίμων θα γίνεται με ένα παγκοσμίου ισχύος σύστημα ανταλλαγής αγαθών, που θα αντικαταστήσει το παρόν οικονομικό σύστημα, παρά τις αντιδράσεις μερικών τωρινών προνομιούχων, οι οποίοι θα παραμεριστούν55. Οι άνθρωποι δια της διαπιστώσεως ότι και η ίδια η γη, όπως και οι ίδιοι οι άνθρωποι (αλλά και κάθε άλλο ον) είναι «Θεός», θα συνειδητοποιήσουν την άρρηκτη σχέση τους με τη «Μητέρα» γη (the Great Mother of all). Αυτή δε, με τη σειρά της, θα αποκαλύψει στους ανθρώπους τους μυστικούς της νόμους, με τους οποίους ο άνθρωπος θα αποδειχθεί Θεός56.
Η εγκληματικότητα θα εξαφα­νισθεί: δια της νέας «τεχνολογίας του φωτός», μόλις κάποιος αποπειραθεί να διαπράξει έγκλημα, θα «παγώνει» στη θέση του από τα μέσα ελέγχου. η τρομοκρατία θα εξαφανισθεί, διότι οι τρομοκράτες δεν θα έχουν που να κρυφθούν57. Ο Μαϊτρέια έχει ήδη συμβάλει στην αύξηση της θερμοκρασίας της γης. όταν δε αναλάβει την αποκατάσταση της ισορροπίας στον κόσμο δια της ειδικής προς τούτο ενέργειας (equilibrium) που έχει λάβει από τον Αβατάρ της Συνθέσεως, τότε θα είναι πέραν πάσης προσδοκίας η αύξηση της παραγωγής τροφίμων στον πλανήτη58.
Η παραμονή του Μαϊτρέια στον κόσμο θα διαρκέσει καθ' όλη την εποχή του Υδροχόου, για τα επόμενα 2.500 χρόνια59. Σταδιακώς θα αποκαλύπτει στην ανθρωπότητα διάφορες αλήθειες, αρχίζοντας από αυτές της ενότητος των ανθρώπων, της ψυχής, του διαμοιρασμού των αγαθών, του νόμου της αιτίας και του αποτελέσματος (δηλ. του κάρμα), της μετενσαρκώσεως, της αθωότητας60. Κάποτε θα φύγει από τη γη για να επιστρέψει στο τέλος του εβδόμου «κοσμικού κύκλου», ως ανώτερος, «κοσμικός Μαϊτρέια»61.
Τον Μαϊτρέια, επειδή έχει την ικανότητα να εμφανίζεται και να εξαφανίζεται από το πουθενά, δεν μπορεί κανείς επ' ουδενί να τον βλάψει και βέβαια να τον θανα­τώσει62. Άλλωστε «ως Χριστός» έχει διέλθει ήδη δια του «μαθητού του Ιησού» τον «τέταρτο βαθμό μυήσεως» δηλ, την αυτοθυσία, τη σταύρωση.

4. Μαϊτρέια και Πάπας: «Διδάσκαλος και Υπηρέτης»
Εξόχως ενδιαφέρουσα, όμως, και παρά πάσαν προσδοκίαν είναι η αποκάλυψη των νεοεποχιτών του Μπέντζαμιν Κρεμ για τον αναμενόμενο από αυτούς ρόλο του παπικού θεσμού στην προετοιμασία του ερχομού του Μαϊτρέια. Οι νεοεποχίτες διακρίνουν, όπως είπαμε, το πρόσωπο του Χριστού (Μαϊτρέια) από αυτό του ιστορικού Ιησού από τη Ναζαρέτ. Ο άνθρωπος Ιησούς υπήρξε -κατ' αυτούς- η μετενσάρκωση του Ιησού του Ναυή, του Ησαΐα και του Ιησού που αναφέρεται στον Προφήτη Ζαχαρία63, και δέχθηκε την «επισκίαση» (overshadowing) του Χριστού Μαϊτρέια κατά τη βάπτισή του στον Ιορδάνη64. Μετά τη σταύρωσή του μετενσαρκώθηκε στον Απολλώνιο Τυανέα65, οπότε και κατέστη «Διδάσκαλος» (Master Jesus) και μετέβη στις Ινδίες. Τα τελευταία 600 χρόνια είναι μετενσαρκωμένος σε σώμα Συρίου, και ζει στη Ρώμη από το 1984. Ανήκει στην «Πνευματική Ιεραρχία» (Spiritual Hierarchy) και δεν είναι παρά μαθητής και βοηθός του «Χριστού» Μαϊτρέια66.
Η διοχέτευση στο Διαδίκτυο ενός νέου αρχείου το Φεβρουάριο του 2000 και ενός άλλου τον Απρίλιο του 2001 συμπλήρωσαν το μέχρι τότε πορτραίτο του «Ιησού». το πρώτο άρθρο, του Aart Jurriaanse, για τη σωτηρία της Δύσεως από τον «Διδάσκαλο Ιησού» λέγει τα εξής: «Όλο αυτό είναι η ευθύνη του Διδασκάλου Ιησού -και, τί έργο! Όμως δεν υπάρχει αμφιβολία ότι υπάρχει πρόοδος και ελπίζει [ο «Ιησούς»] να έχει μεγαλύτερη επιτυχία μέσω μιας νέας προσέγγισης από τις Χριστιανικές Εκκλησίες, ανοίγοντας το δρόμο επίσης στην Ευρώπη και την Αμερική για την επιστροφή του Χριστού. Προβλέπεται ότι ο Διδάσκαλος Ιησούς θα καταλάβει ακόμη το θρόνο του Πάπα Ρώμης και ότι από τη θέση εκείνη θα έχει τότε τη δυνατότητα να επανεμπνεύσει και να επαναπροσανατολίσει όλο το πεδίο της Χριστιανικής θρησκείας, εκτρέποντάς την από τις παρούσες πολιτικές και κοσμικές της τάσεις, προς μία περισσότερο πνευματική προσέγγιση»67.
Στο δεύτερο άρθρο, ο ίδιος ο Μπ. Κρεμ επιβεβαιώνει τα λόγια του Jurriaanse: «Τώρα ζει [ο Ιησούς] σε σώμα Συρίου, που είναι ηλικίας περίπου 600 ετών, και έχει τη βάση του στη Ρώμη. Έχει, τα τελευταία 2000 χρόνια, εργασθεί σε στενώτατη σχέση με το Χριστό, σώζοντας το χρόνο και την ενέργειά του, όπου δυνατόν, και έχει να κάνει ειδική δουλειά με τις Χριστιανικές Εκκλησίες. Είναι ένας από τους Διδασκάλους που πολύ σύντομα θα επιστρέψουν σε εξωτερική εργασία στον κόσμο, αναλαμβάνοντας το θρόνο του Αγ. Πέτρου στη Ρώμη. Θα προσπαθήσει να μεταμορφώσει τις Χρ. Εκκλησίες, τόσο ώστε να είναι αρκετά "εύκαμπτες" στο να ανταποκριθούν ορθώς στη νέα πραγματικότητα που θα δημιουργήσει η επιστροφή του Χριστού και των Διδασκάλων»68.
Ο «Ιησούς», ο οποίος έχει ήδη καθοδηγήσει πολλούς θεολόγους και κληρικούς κάθε ομολογίας στο ενδεδειγμένο μονοπάτι69 του «εσωτερισμού», θα παραμείνει στο πλευρό του Μαϊτρέια μετά την παγκόσμια ανακήρυξη του τελευταίου, συνεργαζόμενος με αυτόν και φανερώνοντας ότι είναι μαθητής του Μαϊτρέια, δίνοντας στο Ευαγγέλιο τη «σωστή», αποκρυφιστική του ερμηνεία70. Εις το εξής, στη Νέα Εποχή, χάρις στην παρουσία του ίδιου του Μαϊτρέια δεν θα χρειάζονται οι θεολόγοι και οι ιερείς για να ερμηνεύουν ή να παρερμηνεύουν τις διδασκαλίες του71.
Η προσδοκία αυτή των νεοεποχιτών έχει την αφετηρία της στην περί θρησκείας αντίληψη της Νέας Εποχής, αντίληψη κληρονομημένη από τον ποικιλόμορφο γνωστικισμό, τον αποκρυφισμό (occultism), την Καββάλα (εβραϊκό αποκρυφισμό) τον Ελευθεροτεκτονισμό (Μασονία), τη Θεοσοφία και κάθε είδους «εσωτερισμό» (δηλ. τη γνώση των «μυστικών δυνάμεων» του ορατού και αοράτου κόσμου). Βάσει της αντιλήψεως αυτής όλες οι θρησκείες έχουν κοινό πυρήνα, κεκρυμμένο από τους απλούς πιστούς και διακριτό μόνον από τους μεμυημένους στη «γνώση». Ο πυρήνας αυτός είναι, όπως είδαμε -κατά τους νεογνωστικούς της Ν. Εποχής- η διδασκαλία ότι ο άνθρωπος είναι εκ φύσεως Θεός, «σπινθήρ της Θεότητος» και ότι πρέπει να θέσει σε ενέργεια τις μυστικές θεϊκές του δυνάμεις. Η διδασκαλία των διαφόρων «Διδασκάλων» - ιδρυτών των θρησκειών παρανοήθηκε από τους οπαδούς τους, οι οποίοι μόνον λό­γω της παρανοήσεως αυτής αντιμάχονται οι μεν τους δε72.
Σκοπός, λοιπόν, του Μαϊτρέια και των λοιπών "Διδασκάλων" δεν είναι η κατάργηση των θρησκειών, αλλ' η εκ νέου νοηματοδότησή τους και η ανάδειξη του κοινού τους νοήματος. έτσι θα προκύψει αναπόφευκτα μια ενιαία Παγκόσμια Θρησκεία (One World Religion)73, με ναούς πυραμιδοειδείς (τετραεδρικούς)74. Σημαντικό ρόλο, λοιπόν, αναμένεται να παίξει εδώ ο θεσμός του Πάπα, ως καθοδηγητού της διεσπασμένης Χριστιανοσύνης Δύσεως και Ανατολής προς την ενοποίηση (περιβεβλημένου, σημειώνουμε εμείς, την ισχύ του «αλαθήτου»). Άλλωστε και ο Μαϊτρέια, μετά την ημέρα της παγκόσμιας ανακηρύξεώς του, θα κάνει σειρά ταξιδιών ανά τον κόσμο κατά τα πρότυπα του Πάπα, με σκοπό να γίνει εγγύθεν γνωστός στους διαφόρους λαούς75. Επισκεπτόμενος τους ναούς που θα στήσει ο ίδιος, ο Μαϊτρέια θα μυήσει τους δεκτικούς της διδασκαλίας του στην πραγματικότητα που ο ίδιος φέρει. Οι Εκκλησίες, τα τζαμιά και οι άλλοι ναοί θα είναι κοινοί τόποι προσευχής όλων76.
Ο Κρεμ ισχυρίζεται ότι έχει ήδη έλθει εις γνώση αξιωματούχων του Βατικανού η επί γης παρουσία του «Χριστού», δύο δε Καρδινάλιοι, μέλη της Κουρίας, της περί τον Πάπα Συνόδου, είναι οπαδοί του «Χριστού» Μαϊτρέια. Για το θέμα αυτό κληρικός του Βατικανού, επίσης οπαδός του Μαϊτρέια, έδωσε συνέντευξη στο περιοδικό National Examiner, τις απόψεις του οποίου το Βατικανό ωστόσο αρνήθηκε. Πάντως μετά την ημέρα της Διακηρύξεως ο Κρεμ ευελπιστεί πως ο Πάπας θα είναι στενός συνεργάτης του «Διδασκάλου Ιησού»77. Ωστόσο οι ορθόδοξοι Χριστιανοί ηγέτες (εννοεί μάλλον τους συντη­ρητικούς78 κάθε ομολογίας) είναι οι τελευταίοι που θα αποδεχθούν το Μαϊτρέια. ο οποίος δεν είναι ο Υιός του Θεού, αλλά ο «Μεγάλος Αδελφός» της ανθρωπότητας79.
Πέραν των ανωτέρω φημών και μόνον η γνωστή τοις πάσι πρωτοβουλία της «Αγίας Έδρας» στην προώθηση του διαθρησκειακού διαλόγου και τις συμπροσευχές με βουδδιστές και μουσουλμάνους, είναι εκείνη που δείχνει ότι ίσως οι προσδοκίες των νεοεποχιτών για το μελλοντικό ρόλο του Βατικανού στην προώθηση της Πανθρησκείας, της τόσο ευνοϊκής για την ανάρρηση οποιουδήποτε «Μαϊτρέια», να μην είναι και τόσο ουτοπικές.

5. Διαστροφή των προειδοποιήσεων της Αγίας Γραφής
Βάσει όσων εκτέθηκαν μόλις και είναι ανάγκη να πει κανείς ότι δεν υπάρχει σημείο του λόγου του Θεού, της διδασκαλίας της Εκκλησίας, που να έχει μείνει άθικτο από τις πλάνες της Νέας Εποχής. Η θεολογική αναίρεση των πλανών αυτών θα απαιτούσε σύνοψη σύνολης της αντιγνωστικής και αντινεστοριανικής θεολογικής γραμματείας.
Πάντως πρέπει να επισημάνουμε εν προκειμένω ότι ο Μαϊτρέια δια των «μυστών» του διαστρεβλώνει πάρα πολλές έννοιες που εδώ και αιώνες διατηρούσαν στο χριστιανικό κόσμο την ενθύμηση της τελικής αποστασίας των εσχάτων χρόνων. χαρακτηριστικές διαστρεβλώσεις είναι και οι εξής:
Ο σατανάς δεν υπάρχει ως οντότητα, ως πρόσωπο. είναι η προσωποποίηση του κακού που ενυπάρχει μέσα μας. Η έννοια του εωσφόρου (Lucifer) είναι θετική: συμβολίζει, όπως λέει και το όνομα, τη μετάδοση φωτός80. Άλλωστε πρέπει να σημειώσουμε ότι πολλαχού στα κείμενά τους η Νέα Εποχή ονομάζεται «Εποχή του Φωτός» (ακόμη βλ. τεχνολογία του φωτός, δυνάμεις του φωτός κ.ά.)81.
Οι «μύστες» διαστρεβλώνουν επίσης την περί Αντιχρίστου χριστιανική αντίληψη λέγοντας πως ο Αντίχριστος δεν είναι συγκεκριμένο πρόσωπο, αλλά καταστροφική ενέργεια της θελήσεως του Θεού που ετοιμάζει επίτηδες το έδαφος πριν από κάθε αστρολογική εποχή, καταστρέφοντας τις παλιές συνθήκες. Την ενέργεια του Αντιχρίστου πριν το Χριστιανισμό («εποχή του ιχθύος» κατά την Νέα Εποχή) ενσάρκωσε ο Νέρων και πριν τον Μαϊτρέια ο Χίτλερ· συνεπώς δεν πρέπει να αναμένουμε άλλον Αντίχριστο τουλάχιστον για τα επόμενα 3.000 χρόνια82.
Τέλος, η προσπάθεια απόδοσης του αριθμού 666 σε κάποιον μελλοντικό τύραννο είναι κατ' αυτούς εσφαλμένη, διότι ο 666 αναφέρεται αποκλειστικά και μόνο στον Αυτοκράτορα Νέρωνα83. Η άποψη αυτή των νεοεποχιτών δεν μας ξενίζει, διότι ήδη πριν δεκαετίες η «πνευματική μητέρα» όλων των νεοεποχιτών Αλίκη Μπέιλυ προπαγάνδιζε πως ο 666 είναι αριθμός με ιερές ιδιότητες και ότι η συχνή χρήση του επιταχύνει την έλευση της Νέας Έποχης84.
Πολλές διαστρεβλώσεις της Αγίας Γραφής και των Προφητειών περί Β' Παρουσίας περιέχουν τα κείμενα του πρώην μεθοδιστή πάστορα και πλέον νεοεποχίτη προπαγανδιστή Howard Ray Carey85.

6. Επισημάνσεις βάσει της εκκλησιαστικής Παραδόσεως
Αναγκαστικώς συνοψίζοντας σε τεράστιο βαθμό τόσο τεράστια θέματα εκθέτουμε μόνον υποτυπωδώς μερικά σημεία για την έλευση του Αντιχρίστου από την εκκλησιαστική μας Παράδοση, αρκούμενοι μόνο στις κυριότερες μαρτυρίες86.
Η πρώτη προειδοποίηση για τον ερχομό του προσώπου του Αν­τιχρίστου προέρχεται από τα ίδια τα χείλη του Κυρίου Ιησού, σε ένα σημείο του Κατά Ιωάννην Ευαγγελίου, του οποίου η σημασία για το θέμα μας λίγο γίνεται αντιληπτή εκ πρώτης όψεως. Ο Κύριος παραπονούμενος για την εναντίον του δυσπιστία των Ιουδαίων αποκαλύπτει πως, ενώ τον Ίδιο δεν τον παραδέχθηκαν οι Ιουδαίοι, μολονότι ήλθε εν τω ονόματι του Πατρός, θα αποδεχθούν κάποιον που θα έλθει φέροντας το δικό του, ιδιαίτερο όνομα ως εχέγγυο του έργου του: «Εγώ ελήλυθα εν τω ονόματι του Πατρός μου, και ου λαμβάνετέ με. εάν άλλος έλθη εν τω ονόματι τω ιδίω, εκείνον λήψεσθε»81. Εδώ σημειώνουμε ότι κάποιος, που θα γίνει αποδεκτός από τους Ιουδαίους ως ο Μεσσίας τους, δεν θα έλθει ως απεσταλμένος του Θεού Πατρός, αλλ' ως αυτοδύναμος σωτήρας. επίσης, το ότι η αιτία της απιστίας των Ιουδαίων προς τον αληθινό Χριστό, κατά τα αμέσως επόμενα λόγια του Κυρίου, είναι η αγάπη τους προς την ανθρώπινη δόξα και όχι τη δόξα που δίνει ο Θεός88.
Στην ιδιαίτερη ερώτηση των μαθητών για τα σημεία των εσχάτων χρόνων, ο Κύριος παρέσχε μια σειρά σημείων για την έλευση του Αντιχρίστου τα οποία, σύμφωνα με τους συνοπτικούς Ευαγγελιστές89 και κατά την παράθεση του Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων είναι τα εξής: α) η εμφάνιση πολλών ψευδών «Χριστών», β) η διεξαγωγή πολέμων γ) η εξάπλωση επιδημιών και πείνας, σεισμών και δυσμενών καιρικών συνθηκών («φόβητρα απ' ουρανού και μεγάλοι χειμώνες»90), δ) η πλήθυνση των σκανδάλων, του μίσους, της μισαδελφίας και γενικώς η ψύχρανση της αγάπης, ε) η διάδοση του Ευαγγελίου σ' όλα τα έθνη. Μετά από όλα αυτά θα φανεί «το βδέλυγμα της ερημώσεως εν τόπω αγίω» και θα διαφημιστεί κάποιος επίγειος «Χριστός»91. Αλλά ο Χριστός μας προειδοποιεί: «Τότε, εάν σας πει κανείς. "Να, εδώ είναι ο Χριστός" ή "Εκεί" μη τον πιστέψετε. Διότι θα εμφανι­σθούν ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήτες και θα κάνουν θαύματα μεγάλα και τέρατα, ώστε να πλανήσουν, ει δυνατόν, και τους εκλεκτούς. Ιδού, σας τα προείπα. Εάν σας πουν, "Να, είναι στην έρημο", μη πηγαίνετε, "Να, είναι στα απόμερα δωμάτια", μη πιστέψετε. Διότι, όπως η αστραπή βγαίνει από την ανατολή και φαίνεται ως τη δύση, έτσι θα είναι και η έλευση του Υιού του ανθρώπου»92.
Ο Απόστολος Παύλος σημειώνει ακόμη μερικά «προσωπογραφικά» του Αντιχρίστου στοιχεία, διευκρινίζοντας στους πρώτους Θεσσαλονικείς Χριστιανούς τι θα προηγηθεί απαραιτήτως της Β' Παρουσίας. τα στοιχεία αυτά, στους στίχους 1-12 του β' κεφαλαίου της Β' Θεσ. είναι τα εξής: α) ότι της Β' Παρουσίας του Χριστού, θα προηγηθεί η αποστασία από το Θεό και έπειτα η φανέρωση του «ανθρώπου της ανομίας», του «υιού της απωλείας», β) πως ο άνθρωπος αυτός θα ανυψώσει τον εαυτό του πάνω από κάθε θεό και κάθε ιερό («σέβασμα»), προσπαθώντας να αποδείξει ότι είναι Θεός, γ) ότι αυτός ο άνθρωπος θα θέσει τον εαυτό του στη θέση του Θεού μέσα στο ναό του Θεού93, δ) πως υπάρχει κάτι που παρεμποδίζει την πραγματοποίηση όλων αυτών, μολονότι «το μυστήριον της ανομίας ήδη ενεργείται» ακόμη και κατ' εκείνον τον καιρό. τέλος, ε) ότι ο άνθρωπος της απωλείας, ο Αντίχριστος, θα κάνει με τη δύναμη του Σατανά κάθε είδους θαύμα (δυνάμεις, σημεία και τέρατα ψεύδους), παρασύροντας όμως, με τη συγκατάβαση του Θεού, μόνον αυτούς που δεν θέλουν να σωθούν, ώστε να κατακριθούν εκείνοι για το ότι αγάπησαν το ψεύδος, διότι θα είναι αναπολόγητοι (όπως έχουμε εξηγήσει στην αρχή)94.
Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, όπως και άλλοι ερμηνευτές (Άγιος Ειρηναίος, Τερτυλλιανός, Λακτάντιος, Άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός, Θεοφύλακτος, Ζιγα­βηνός), συμφωνούν πως «το κατέχον» που εμποδίζει την έλευση του Αντιχρίστου είναι η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. είναι η κατάλυσή της εκείνη που θα σημάνει την ανάδειξη του Αντιχρίστου. Λιγότερο διαδεδομένες είναι οι απόψεις ότι το «κατέχον» είναι το όριο που έχει θέσει ο Θεός (Θεόδωρος Μοψουεστίας, Θεοδώρητος Κύρου, Μέγας Φώτιος), η μη ολοκλήρωση του ευαγγελισμού των εθνών (Θεοδώρητος) ή το Άγιον Πνεύμα (Σευηριανός)95.
Ο Θεόδωρος επίσκοπος Μο­ψουεστίας επισημαίνει εν προκειμένω εύστοχα ότι ο διάβολος δημιούργησε τις αιρέσεις και τις θρησκείες ως μία σκαλωσιά επί της οποίας θα οικοδομήσει μια «αψίδα», τη λατρεία του, στο πρόσωπο του Αντιχρίστου. Όταν θα οικοδομηθεί η λατρεία αυτή, η σκαλωσιά θα είναι άχρηστη, οπότε και ο Αντίχριστος θα καταργήσει τις αιρέσεις και τις θρησκείες, κάθε «θεό» και «σέβασμα», ώστε να καθιερώσει φανερά τη δική του λατρεία, ως «αψίδα» που στήθηκε πάνω στις, άχρηστες πια, αυτές σκαλωσιές96.
Η Αποκάλυψη, όμως, του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου (95 μ.Χ.) είναι το βιβλίο της Καινής Διαθήκης, όπου κατ' εξοχήν μπορεί κανείς να επισημάνει θετικά σημεία για τη δράση του Αντιχρίστου, βάσει των ερμηνευτών97.
Το 13ο κεφάλαιο της Αποκαλύψεως, όπου περιγράφονται εκτενέστερα όσα και ο Προφήτης Δανιήλ είχε προΐδει98, κάνει λόγο για δύο θηρία, ένα αναδυόμενο από τη θάλασσα, η οποία υποδηλώνει τα έθνη ή τον ταραχώδη και άστατο βίο99, και ένα προερχόμενο από τη γη, το οποίο ταυτίζεται με τον ψευδοπροφήτη που αναφέρεται αργότερα100, έχει δε ρόλο επικουρικό προς το πρώτο. Στο πρώτο θηρίο, που ταυτίζεται από όλους τους ερμηνευτές με τον Αντίχριστο, ο δράκων, ο Σατανάς, «έδωκεν την δύναμιν αυτού και τον θρόνον αυτού και εξουσίαν μεγάλην». Εν συνεχεία αναφέρεται πως θα αναζωογονηθεί μία από τις επτά κεφαλές του από θανατηφόρο πληγή (ίσως αναστήσει κάποιον συνεργάτη του ή νοείται η επανασύσταση της Ρωμ. Αυτοκρατορίας ενωμένης101), πως θα προκαλέσει γι' αυτό το θαυμασμό όλης της γης και ότι πολεμώντας τους πιστούς θα τους νικήσει. ακόμη ότι θα βλασφημήσει το Θεό και τους Αγίους και πως θα τον προσκυνήσει όλη η γη πλην όσων είναι γραμμένοι στη Βίβλο της ζωής. Το δεύτερο θηρίο, ο ψευδοπροφήτης, έχοντας δύο κέρατα ομοιάζει με αρνίο, αλλά λαλεί λόγια σατανικά («και ελάλει ως δράκων»). βάσει της δυνάμεως του πρώτου θηρίου πλανά όλη τη γη, με πρωτοφανή θαύματα, ώστε να προσκυνήσει η οικουμένη τον Αντίχριστο, το εκ της θαλάσσης θηρίο. επίσης πείθει να φτιάξουν εικόνα στο πρώτο θηρίο, η οποία δια, πνεύματος» (εν. πονηρού πνεύ­ματος102), τρόπον τινα ζωντανεύει και ομιλεί. Όσοι δεν προσκυνούν την εικόνα αυτή θανατώνονται, ενώ δικαίωμα σε αγοραπωλησίες μπορούν να έχουν μόνον όσοι άνθρωποι κάθε τάξεως δε­χθούν στο δεξί χέρι ή στο μέτωπο το χάραγμα, το όνομα του θηρίου ή τον αριθμό του ονόματός του. ο αριθμός του ονόματος του θηρίου είναι «αριθμός ανθρώπου» είναι χξς' (666)103. Σε άλλο σημείο η Αποκάλυψη παρουσιάζει τους δέκα βασιλείς που θα συμμαχήσουν με το θηρίο να του προσφέρουν συμφώνω γνώμη την εξουσία και τη δύναμή τους104. Η εξουσία του Σατανά κατά την περίοδο αυτή παραβάλλεται με αυτήν που είχε πριν το σωτηριώδες έργο του Κυρίου. έτσι ο Δράκων, που δέθηκε για 1000 έτη στην άβυσσο για να μη πλανά τα έθνη (κατά την επί γης εμπολίτευση της Εκκλησίας), θα λυθεί προς το τέλος της ιστορίας, και ανερχόμενος από την άβυσσο θα συναγάγει τα έθνη σε πόλεμο κατά της Εκκλησίας105. Της τυραννίας του θηρίου θα προηγηθεί κήρυγμα μετανοίας από δύο προφήτες και μάρτυρες, οι οποίοι θα θανατωθούν από το θηρίο106. Σημειωτέα η κοινή σε όλους τους ερμηνευτές άποψη πως το δεύτερο θηρίο, ο ψευδοπροφήτης, είναι φορεύς εξουσίας πνευματικής και μάλιστα ιερατικής107. ακόμη, το ότι η εικόνα του θηρίου θα προσκυνείται σε όλη τη γη, όπως προκύπτει από το ίδιο το κείμενο. Πέραν των ιερών κειμένων της Αγίας Γραφής, οι Άγιοι Πατέρες κατέγραψαν σε λόγους τους πολλά στοιχεία για τον Αντίχριστο, τα οποία είτε αποτελούν θεϊκή αποκάλυψη που οι ίδιοι οι Άγιοι δέχθηκαν, είτε προγενέστερες προφορικές παραδόσεις και ερμηνείες γραφικών χωρίων. Παραθέτουμε μερικές ενδεικτικές μαρτυρίες ελαχίστων Πατέρων.
Υπό το όνομα του Αγίου Ιππολύτου Ρώμης, (170-236 μ.Χ.) φέρονται δύο λόγοι κυρίως σχετικοί με το θέμα μας, οι Περί Χριστού και Αντιχρίστου και Περί της συν­τελείας του κόσμου108. Ο δεύτερος εξ αυτών είναι ψευδεπίγραφος, δημιούργημα του 7ου αι., διασκευή του αυθεντικού πρώτου λόγου με πρόσμειξη στοιχείων από τα έργα του Οσίου Εφραίμ109.
Ο Άγιος Ιππόλυτος, το γνήσιο έργο του οποίου αποτελείται σχεδόν από συνθετική παρουσίαση όλων των χωρίων της Αγίας Γραφής που αναφέρονται στον Αντίχριστο, εντοπίζει (όπως νωρίτερα και ο Άγιος Ειρηναίος επίσκοπος Λουγδούνου) την καταγωγή του Αντιχρίστου στην εβραϊκή φυλή του Δαν110.
Στο ψευδεπίγραφο έργο Περί της συντελείας του κόσμου σημειώσαμε την καταγραφή δύο ακόμη στοιχείων: ο Αντίχριστος αρχικώς θα αρνείται επιμόνως να αναλάβει τη βασιλεία όλων των ανθρώπων, μέχρις ότου δια της συνεχούς επιμονής αυτών θα δεχθεί. ακόμη ότι δια των φερεφώνων του (ανθρώπων και δαιμόνων, ίσως δε και ανθρωπόμορφων δαιμόνων)111 θα διαφημίζει πως μπορεί να παράσχει τρόφιμα στους ανθρώπους, διότι η γη και η θάλασσα θα υπακούν σ' αυτόν. «δεύτε πάντες θεάσασθαι την ισχύν της δυνάμεως αυτού. ιδού γαρ υμίν και σίτον παρέξει και οίνον υμίν χαρίσεται και πλούτον πολυτελή και αξίας μεγάλας. Τω γαρ κελεύσματι αυτού πάσα η γη και θάλαττα υπακούει»112.
Ο Όσιος Εφραίμ ο Σύρος (306-373 μ.Χ.) έχει γράψει μεταξύ πολλών άλλων θαυμασίων λόγων και τέσσερις αναφερόμενους μεταξύ άλλων και στον Αντίχρι­στο113· από την εκτενή παρουσίαση όσων θα συμβούν τότε, ερανιζόμαστε τα εξής, κοινά και σε πολλούς άλλους Πατέρες:
Ο Αντίχριστος θα φαίνεται κατ' αρχήν υπερβολικά ενάρετος, ταπεινός, ήσυχος, δίκαιος, θα μισεί τα είδωλα και τη δωροληψία, θα είναι ευσεβής, αγαθός, φιλόπτωχος, όμορφος, ατάραχος, χαρούμενος προς όλους, πράος, τιμώντας υπερβολικά τους Ιουδαίους. τόσο ώστε οι λαοί θα του προσφέρουν μόνοι τους την εξουσία, ως στον καταλληλότερο, αυτός δε, άμα τη αναλήψει της εξουσίας, θα νικήσει τρεις μεγάλους βασιλείς και θα παρουσιάσει αμέσως τον ακριβώς αντίθετο, αληθινό του χαρακτήρα, αλλαζονικό, σκληρό, κ.ο.κ.114.
Ο Δράκων, όπως ονομάζεται από τον Όσιο Εφραίμ ο Αντίχριστος, θα «βάλει μέσα στις καρδιές των ανθρώπων δειλία και αμέλεια και φοβερή απιστία» και θα κάνει «θαύματα και τερατουργίες και φοβερά φαινόμενα, ώστε, αν μπορέσει, να πλανήσει ακόμη και τους εκλεκτούς, και να εξαπατήσει όλους με τα ψεύτικα θαύματα και τις φανταστικές τερατουργίες που θα γίνουν απ' αυτόν»115. Θα περπατά πάνω στη θάλασσα, θα μετακινεί φαινομενικώς βουνά, θα συγκεντρώσει γύρω του πουλιά και ερπετά116.
Ο Αντίχριστος «θα παρουσιάζει τον εαυτό του, σαν θεό, με φοβερές φαντασίες, να πετά στον αέρα, και όλους τους δαίμονες να είναι ψηλά στον αέρα, σαν άγγελοι, μπροστά στον τύραννο. διότι θα κραυγάζει με δύναμη, αλλάζοντας μορφές, προξενώντας αμέτρητο φόβο σε όλους τους ανθρώπους». Θα υπάρξει μεγάλη ταραχή στους λαούς, καθώς θα «έρχονται από τα πέρατα της γης για να δουν τον τύραννο». πολλοί θα προσκυνούν ενώπιόν του και θα κραυγάζουν με τρόμο. «Εσύ είσαι ο Σωτήρας μας». Αφότου ο Αντίχριστος λάβει την εξουσία, «θα στείλει τους δαίμονες σε όλα τα πέρατα, για να κηρύξουν με παρρησία ότι "Εμφανίσθηκε μεγάλος βασιλιάς με δόξα. ελάτε να τον δείτε"». Τους πιστούς, που δεν θα τον προσκυνήσουν, θα τους καταδιώξει σε στεριά και θάλασσα, θα τους διαφυλάξει όμως ο Θεός, ως πατέρας φιλόστοργος.
Επειδή γνωρίζει πως τα ψευδή του θαύματα είναι ανίσχυρα έναντι της δυνάμεως του Σταυρού, θα θέσει ως απαραίτητη προϋπόθεση για τη διανομή των τροφίμων το χάραγμά του στο μέτωπο ή στο δεξί χέρι, με σκοπό να καταργήσει τη δύναμη του σημείου του Σταυρού και την ενίσχυση του Χριστού στους Χριστιανούς. πλην αυτής της μεθοδείας, του εξαναγκασμού δηλαδή προς το σφράγισμα δια της πείνας, θα επιδιώξει να εξαλειφθεί παντελώς η μνεία του ονόματος του Χριστού από τη γη117. Ο ίδιος δεν θα ανεχθεί ποτέ να προφέρει το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος118. Βοηθοί του στο έργο της σφραγίσεως και της διανομής των τροφών θα είναι κυβερνήτες που θα έχουν τοποθετηθεί απ' αυτόν118. Αυτό, βέβαια, προϋποθέτει ότι θα έχει απόλυτη εξουσία στη διακίνηση των αγαθών. ακόμη από το κείμενο γίνεται σαφές ότι το χάραγμα θα προηγηθεί των ψευτο-θαυμάτων του Αντιχρίστου, διότι όποιος Χριστιανός δεν έχει το χάραγμα δεν θα απατηθεί από τα θαύματα αυτά, όπως ρητώς αναφέρει ο Όσιος Εφραίμ.
Ο Άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων (313-387 μ.Χ.) πέραν όσων ήδη είπαμε σημειώνει ότι ο διάβολος δημιούργησε τις διαιρέσεις των λαών για να γίνει εύκολα αποδεκτός ο Αντίχριστος, «προετοιμάζει γαρ ο διάβολος τα σχίσματα των λαών, ίνα ευπαράδεκτος γένηται ο ερχόμενος». επίσης ότι ο Αντίχριστος θα αρπάξει τη ρωμαϊκή εξουσία δυνάμει της μαγικής του τέχνης, όταν θα βασιλεύουν ταυτόχρονα δέκα Ρωμαίοι βασιλείς σε δέκα διαφορετικά βασίλεια, νικώντας τρεις απ' αυτούς. Ο Αντίχριστος θα ξεγελάσει τους Ιουδαίους υποκρινόμενος το Μεσσία, τους δε εθνικούς με τα «θαύματά» του.. επειδή ο Αντίχριστος θα είναι φοβερός αντίπαλος, ο Κύριος συμβούλευσε όσους Χριστιανούς είναι αδύναμοι για το μαρτύριο να καταφύγουν εις τα όρη120· η βασιλεία του θα διαρκέσει μόνο τριάμισυ χρόνια, όπως άλλωστε έχει γραφεί και στην προφητεία του Δανιήλ121. θα ανοικοδομήσει τον κατεστραμμένο Ναό του Σο­λομώντος, όπου και θα ενθρονισθεί (όχι βέβαια στο Ναό της Αναστάσεως)
Ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός (680 - 784 μ.Χ.) συμπεριέλαβε στη «Δογματική» του, δηλ. στο έργο «Έκδοσις ακριβής της Ορθοδόξου Πίστεως» μικρό κεφάλαιο αναφερόμενο στο πρόσωπο του Αντιχρίστου. Στο κεφάλαιο αυτό τονίζει μεταξύ άλλων πως προϋπόθεση για την έλευσή του είναι η κήρυξη του Ευαγγελίου σε όλα τα έθνη. ο Αντίχριστος θα γεννηθεί από πορνεία και θα ανατραφεί κρυφά, θα εξεγερθεί ξαφνικά και θα καταλάβει την εξουσία («αιφνίδιον επανίσταται και ανταίρει και βασιλεύει»). στην αρχή θα υποκρίνεται αγιότητα, αλλά μετά θα φανεί το κατά της Εκκλησίας μίσος του. Τα ψευδή θαύματά του θα εξαπατήσουν μόνον όσους έχουν σαθρή και αστήρικτη τη βάση της διανοίας τους. Θα ενθρονισθεί στο Ναό των Ιεροσολύμων, όχι το χριστιανικό, αλλά τον ιουδαϊκό. Θα αποσταλούν ο Ενώχ και ο Ηλίας ο Θεσβίτης για να κηρύξουν εναντίον του και θα θανατωθούν απ' αυτόν. Μετά θα ακολουθήσει η έλευση του Κυρίου από τον ουρανό. Και καταλήγει ο Άγιος Ιωάννης: «Λοιπόν κανείς ας μην περιμένει τον Κύριον να έλθει από τη γη, αλλά από τον ουρανό, όπως ο ίδιος μας εβεβαίωσε»122.
Τέλος αναφέρουμε ως πολύ χαρακτηριστικό αυτό που κατέγραψε, μεταξύ πολλών άλλων, ο Ανδρέας Καισαρείας (6ος αι.) στο υπόμνημά του στην Αποκάλυψη, πως δηλ. ο Αντίχριστος θα προέρχεται από μέρη ανατολικά της περσικής γης123.
Βεβαίως το περί Αντιχρίστου θέμα περιλαμβάνει και άλλες πολλές πτυχές, όπως αυτές εκδιπλώνονται στην Αγία Γραφή και στους Πατέρες. η τυραννική εξουσία του Αντιχρίστου, οι λυσσαλέοι διωγμοί του κατά της Εκκλησίας και η διάσωση πολλών πιστών δια της εντατικής προσευχής και μαρτυρικής αυτοεξορίας τους (και όχι βέβαια δια μαχητικής αντιστάσεως)124, η αδυναμία του να σώσει τους προσκυνητές του από την πείνα και τις φυσικές καταστροφές που θα προκύψουν από την αποστασία τους από τον αληθινό Θεό, ο περιορισμός της τυραννίας του σε τριάμισυ χρόνια, όπως και η τελική και αιώνια απώλεια του ιδίου του Αντιχρίστου, του Σατανά, του ψευδοπροφήτη και όσων πείσθηκαν σ' αυτούς στη λίμνη πυρός, δεν μπορούν να παρου­σιασθούν εδώ χάριν συντομίας, γι' αυτό και παραπέμπουμε στα ήδη μνημονευθέντα ιερά κείμενα.

Επίλογος
Εάν οι παραπάνω προσδοκίες των νεοεποχιτών ερμηνευθούν βάσει μιας μη πιστευούσης λογικής, τότε θεωρούνται ουτοπικοί πόθοι επιδόξων κοσμοκρατόρων. Μετά από σύγκριση όμως όσων αυτοί λέγουν περί του μέλλοντος καθεστώτος με τις προφητείες των Αγίων Αποστόλων και των Πατέρων, οδηγούμαστε σε δύο εκδοχές: α) ή ότι οι νεοεποχίτες έχοντας διαβάσει τις χριστιανικές προφητείες προσπαθούν να τις φέρουν σε επαλήθευση (πράγμα μάλλον αδύνατο)125 β) ή ότι οι προφητείες, οι οποίες εξηνέχθησαν εν Πνεύματι Αγίω, περιγράφουν τις σημερινές προετοιμασίες των οπαδών του Αντιχρίστου χιλιάδες χρόνια πριν, βάσει της αλάνθαστης άκτιστης προγνώσεως του Θεού, στην οποία μετέχουν οι προφητεύσαντες Προφήτες, Απόστολοι, Πατέρες. Βέβαια, δεν γνωρίζουμε πότε τελικώς ο Θεός θα επιτρέψει την επιτυχία των σχεδιασμών τους, επιβάλλεται όμως ενημέρωση, πνευματική εγρήγορση και πνευματική αντίσταση. «Από όλους αυτούς που έχουν γνώση Θεού και σύνεση, αμέσως θα αναγνωρισθεί ο ερχομός του τυράννου. από εκείνους όμως που διαρκώς έχουν το νου τους σε βιωτικά πράγματα και ποθούν τα γήινα, δε θα είναι αυτό ευκολοδιάκριτο. Διότι αυτός που διαρκώς είναι δεμένος σε βιωτικά πράγματα, και αν ακόμη ακούσει, θα δείχνει απιστία. διότι αποφεύγει εκείνον που το λέει. Γι' αυτό το λόγο ενδυναμώνονται οι πιστοί να φύγουν, διότι απαρνήθηκαν όλη τη φροντίδα αυτής της ζωής»126.

1. Β'. Θεσ. 2, 7.
2. Ανδρ. Θεοδώρου, Η περί Αντιχρίστου ιδέα (ά.τ.χ.), σ. 7.
3. Γεν. 3, 1-5.
4. Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, Εις το κατά Ιωάννην 41,1PG 59,236. «Όταν γαρ τον μεν απ' εκείνου [του Πατρός] λέγοντα απεστάλθαι μη δέχωνται, τον δε μη ειδότα εκείνον, κομπάζοντα δε και λέγοντα εαυτόν είναι τον επί πάντων Θεόν μέλλωσι προσκυνείν, εύδηλον ότι βασκανίας η δίωξις ην και του μισείν τον Θεόν». Ο Αυτός, Εις την Β' προς Θεσσαλονικείς 4, 1 PG 62, 487. «Όταν γαρ έλθη εκείνος... απορράψει το στόμα αυτοίς. Ει γαρ τω Χριστώ ου πιστεύεις, πολλώ μάλλον ουκ εχρήν τω Αντιχρίστω πιστεύσαι. εκείνος μεν γαρ έλεγε παρά του Πατρός πεπέμφθαι, ούτος δε τουναντίον».
5. Μ. Basilea Schlink, New Age from a biblical viewpoint, Evangelical Sisterhood of Mary, Great Britain 1988 (first English edition), σ. 7ε.
6. «Συγκριτική θρησκειολογία» (comparative religion) ονομάζεται η θρησκειολογική μελέτη που έχει την τάση να εξετάζει συγκριτικά τις θρησκείες του κόσμου και τη διαχρονική εξέλιξή τους·η συγκριτική αυτή τάση στη θρησκειολογία ήκμασε κυρίως στο 19ο αι.
7. Shirley J. Nicholson, "Theosophical Society", εν The Encyclopedia of Religion 14 (1987) 464. Ως γενική κριτική της Θεοσοφίας βλ. Π. Ν. Τρεμπελας, Η Θε­οσοφία, έκδ. «Ο Σωτήρ», Αθήναι 19883.
8. M. Basilea Schlink, New Age from a biblical viewpoint, ένθ' ανωτ., σ. 10ε. Βλ. Πρωτοπρ. Αντ. Αλεβιζοπουλος, Αποκρυφισμός, Γκουρουισμός, Νέα Εποχή, εκδ. Ι. Μ. Νικοπόλεως, Πρέβεζα 1990, σσ. 100-108. Επίσης βλ. Π. Σκαλτςης, Γνωστικισμός, «Νέα Εποχή» και Ορθόδοξη παράδοση, Έκδοση Ι. Μ. Σερρών και Νιγρίτης, Σέρρες 1994.
9. Ενδεικτικώς βλ. Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑΣ, Ο Μασσωνισμός, εκδ. «Ο Σωτήρ», Αθήναι 19865, σσ. 23ε. 122ε. 146ε. ΑΡΧΙΜ. ΕΠΙΦ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ, Η Μασωνία υπό το φως της αληθείας, εκδ. «Ορθοδόξου Τύπου», Αθήναι 19885, σσ. 95-107. Τη θεμελιώδη θέση της ουμανιστικής και σχετικής ηθικής στη Μασονία διατυπώνουν και οι ίδιοι οι Τέκτονες: "In der Sittlichkeit findet die Freimauererei das allen Religionen Gemeinsame, die Religion, in der alle Menschen ubereinstimmen konnen, die aber nicht als eine gottliche Offenbarung aufgefabt witd" (EUGEN LENNHOFF - OSKAR POSNER, Internationales Freimauer - Lexikon, Amalthea Verlag, Wien - Munchen 1975 στ. 1466).
10. Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑΣ, Η Θεοσοφία, ένθ' ανωτ., σ. 13. ΠΡΩΤΟΠΡ. ΑΝΤ. ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ, Ο αποκρυφισμός στο φως της Ορθοδοξίας, τεύχη 4-10, Αθήναι 1996, σ. 124ε.
11. Β' Θεσ. 2,7.
12. Αγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων, Κατήχησις Φωτιζομένων 15,18 PG 33, 896Α.
13. Πρβλ. Ματθ. 24, 44 Μάρκ. 13, 33 Λουκ. 21, 36.
14. Ματθ. 24, 3.
15. Β' Κορ. 11,14.
16. Αγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων, Κατήχησις Φωτιζομένων 15,4 PG 33, 876ΑΒ.
17. Share International magazine, http://www.shareintl.org/magazine/SI_main.htm. Benjamin Creme: a messenger of hope, http://www.shareintl.org/background/bcreme/bc_main.htm
18. Glossary of esoteric terms, http:/www.schareintl.org/background/glossary/g_main.htm και επίσης The Ageless Wisdom Teachings-in brief, http://www.schareintl.org/ background/ awteachings/AWT_main.htm
19. The art of Self-realization, http://www.shareintl.org/archives/M_teachings/Mt_art-self-realiz.htm
20. Maitreya's teachings on religion (2), http://www.shareintl.org/archives/Ageless Wisdom/aw_Mt-religion.htm: "Self-realization is God-realization. The teaching of the Master inspires you to look within. This has nothing to do with religion, politics or any form of ideology".
21. Glossary of esoteric terms, ένθ' ανωτ.
22. The practice of Self-realization, http//www.shareintl.org/archives/M_teachings/Mt_pract-Self-realiz.htm. A Prayer for the New Age, http://www.shareintl. org/archives/ M_teachings/Mt_prayer-newage.htm.
23. Benjamin Creme, Frequently asked questions, http://www.shareintl.org/backgroung/FAQ/ faq_main.htm.
24. Maitreya's teachings on religion (1), http://www.shareintl.org/archives/M-teachings/Mt-religion.htm
25. The practice of Self-realization, ένθ' ανωτ.
26. The Law of Cause and Effect, http://www.shareintl.org/archives/M-teachings/Mt-law-cause-effect.htm
27. Maitreya's teachings on religion (1), ένθ' ανωτ.
28. Glossary of esoteric terms, ένθ. ανωτ.
29. Free Newsletter, http://www.shareintl.org/newsletter/newsletter.htm
30. By The Master-, through Benjamin Creme, The Son of Man, http://www. shareintl.org/ archives/M_mission/mm_sonoman.htm: "The Christ comes as a man among men, but a man who has achieved the fullness of divinity".
31. Maitreya's worldwide appearances, http://www.shareintl.org/maitreya/Ma_wwa.htm. Signs and miracles, http://www.shareintl.org/background/miracles/ MI_main.htm
32. Benjamin Creme, Frequently asked questions, ένθ άνωτ.
33. Benjamin Creme, The esoteric work of the Christ, http://www.shareintl.org/archives/Μ _mission/Mm_bcesoteric.htm
34. By The Master-, through Benjamin Creme, His name is Love, http://www. shareintl.org/archives/M_teachings/Mt_mas-name-love.htm
35. By The Master -, through Benjamin Creme, The Son of Man, ένθ' ανωτ., "So far from the general notion is He that He would pass unnoticed in the crowd... Only His Declaration before the world will establish Him in the sight and hearts of men".
36. Highligts of Maitreya's public emergence, http://www.shareintl.org/maitreya/ Ma_emerge.htm.
37. Benjamin Creme, Frequently asked questions, ένθ άνωτ. Free newsletter, ένθ' ανωτ.: "As the benevolent changes he inspires become realities, he awaits an invitation from humanity to enter into full public life".
38. The Law of Cause and Effect, ένθ' ανωτ.
39. Free newsletter, ένθ' ανωτ.
40. PETER LIEFHIEBBER, Jesus of Nazareth and Maitreya the Christ, http://www.shareintl.org/archives/AgelessWisdom/aw_pl-JnM.htm
41. Βy The Master -, through Benjamin Creme, The Masters in the world, http://www.shareintl.org/archives/AgelessWisdorn/aw_mas-masters.htm
42. UFOs-Frequently Asked Questions, http://www.shareintl.org/ archives/ UFOs/ faq_UFOs.htm
43. Maitreya's teachings on religion (2), ένθ' ανωτ.. "He does, indeed, come with a "celestial army", which will be largely invisible tο the bulk of humanity for a very long time to come. Many great and powerful Angels (Devas) attend the Christ and carry out His plans".
44. Βy The Master-, through Benjamin Creme, Co-workers with God, http://www.shareintl.org/archives/AgelessWisdom/aw_mas-co-works.htm
45. Βy The Master-, through Benjamin Creme, The Guardians, http://www.shareintl.org/archives/AgelessWisdom/aw_mas-guardians.htm
46. Maitreya's teachings on religion (1), ένθ' ανωτ.
47. Βy The Master -, through Benjamin Creme, The return of the Christ, http://www.shareintl.org/archives/M_teachings/Mt_mas-return.htm
48. Αgeless Wisdom teachings and spirituality, http://www.shareintl.org/archives AgelessWisdom/faq_trad-ageless.htm
49. Βy The Master -, through Benjamin Creme, Maitreya's call, http://www.shareintl. org/ archives/M_teachings/Mt_mas-M_call.htm
50. Βy The Master -, through Benjamin Creme, The return of the Christ, http: //www.shareintl.org/archivesAngelessWisdom/aw_mas-returnofX.htm: "The task before the Christ will be so to guide this mounting cry for freedom, sharing and peace that the minimum cleavage result".
51. Βenjamin Creme, Frequently asked questions, ένθ' ανωτ.: "Many will accept me, but not all, Nevertheless, my Army of Light will surely triumph".
52. Maitreya's teachings on religion (1), ένθ' ανωτ. "Those who cling to old forms will create division after division".
53. Maitreya's priorities, http://www.shareintl.org/maitreya/Ma_prior.htm: "It will be the last to disappear, but eventually totalitarianism in the churches will go. Then humanity will know freedom for the first time: political freedom, economic freedom and justice, and freedom of thought and belief".
54. Glimpses of the future, http://www.shareintl.org/archives/M_teachings/Mt-future.htm
55. Maitreya's priorities, ένθ' ανωτ.: "A sophisticated form of barter, on a global scale, will eventually replace the present economic system".
56. Free newsletter, ένθ' ανωτ.
56. Free newsletter, ένθ' ανωτ.
57. Science, medicine and technology in the Age of Light, http://www.shareintl.org/archives/M_teachings/Mt_sci-med-tech.htm
58. Glimpses of the future, ένθ' ανωτ. The environment will become the number one issue, http://www.shareintl.org/archives/M_teachings/Mt_environment.htm
59. Βenjamin Creme, Frequently asked questions, ένθ' ανωτ.
60. Glimpses of the future, ένθ' ανωτ.
61. Βenjamin Creme, The esoteric work of the Christ, ένθ' ανωτ.
62. Βenjamin Creme, Frequently asked questions, ένθ' ανωτ.
63. Ζαχ. 3,1.
64. Άποψη που μας παραπέμπει κατ' ευθείαν στα υιοθετιστικά αιρετικά θεολογικά συστήματα των πρώτων αιώνων της Εκκλησίας και στο Νεστοριανισμό. σ' αυτά γίνεται λόγος αντιστοίχως περί «υιοθεσίας» του προσώπου του Ιησού από τη Ναζαρέτ από μία απρόσωπη δύναμη - Λόγο (Παύλος Σαμοσατεύς) ή από το πρόσωπο του Υιού και Λόγου όντος Θεού (Νεστόριος). σε καμμία από τις περιπτώσεις αυτές δεν έχουμε μία θεϊκή υπόσταση (Υιός) σε δύο τέλειες φύσεις (θεία και ανθρώπινη).
65. Ο Απολλώνιος Τυαννεύς (α' μ.Χ. αι.) υπήρξε Καππαδόκης πυθαγορικός φιλόσοφος, περιηγητής, θερμός λάτρης των αρχαίων μυστηρίων, επίδοξος αναμορφωτής των ειδωλολατρικών ηθών, θαυματοποιός και άνθρωπος αυστηρά ασκητικός στη διαγωγή του. Από τους Νεοπλατωνικούς φιλοσόφους ιεροκλή και Πορφύριο προβλήθηκε ως ο αντίπους του προσώπου του Κυρίου Ιησού.
66. PETER LIEFHEBBER, Jesus of Nazareth and Maitreya the Christ, ένθ' ανωτ.
67. Aart Jurriaanse, The Master Jesus, http:/www.shareintl.org/archives/AgelessWisdom/aw_ajJesus.htm (last modified 28 Feb. 2000): "All this is the responsibility of the Master J -and what a task! But there is no doubt that progress is being made, and he hopes to achieve greater success through a new approach from the Christian Churches, paving the way in both Europe and America for the return of the Christ. ... It is forecast that the Master Jesus will yet occupy the chair of the Pope of Rome, and that from that seat he will then be able to re-inspire and re-orient the whole field of Christian religion, diverting it from its present political and temporal trends, towards a more spiritual approach"
68. Βenjamin Creme, Frequently asked questions, ένθ' ανωτ.,: "He lives now in a Syrian body which is some 600 years old, and has his base in Rome. He has, in the last 2,000 years, worked in the closest relation to the Christ, saving his time and energy where possible, and has special work to do with the Christian Churches. He is one of the Masters who will very shortly return to outer work in the world, taking over the throne of St. Peter, in Rome. He will seek to transform the Christian Churches, in so far as they are flexible enough to respond correctly to the new reality which the return of the Christ and the Masters will create".
69. Αart Jurriaanse, The Master Jesus, ένθ' ανωτ.
70. Maitreya and jesus, http://www.shareintl.org/maitreya/Ma_&jesus.htm: "With the emergence of Maitreya, the Master Jesus is playing a major role for the second time. This open collaboration, which will be visible to all, will end any lingering doubts concerning the true relationship between Maitreya the Christ and his disciple, the Master Jesus". Με τον ερχομό του «Χριστού» "freed of the man-made dogmas and doctrines, the Christian Bible will find a new lease of life in the demonstration of the age-old story of initiation through the Gospel of the life of Jesus, and as a constant reminder of the interaction of God and man in man' s long journey to divinity" (Maitreya' s teaching on religion (1), ένθ' ανωτ.).
71. Βenjamin Creme, Frequently asked questions, ένθ' ανωτ.
72. Maitreya's teachings on religion (1), ένθ' ανωτ.: "There is really no contradiction between the different religions. Religions have been trapped through words and slogans into vying with each other. This competition will disappear and the essence will remain. Hindus, Christians, Muslims, Jews and Buddhists will all experience Oneness".
73. Aart Jurriaanse, Individual Masters, http:/www.shareintl.org/archives/AgelessWisdom/aw_aji-masters.htm "One of the special projects on which Master KH is at present engaged, in close collaboration with the Masters Morya and Jesus, is to find a basis for the synthesis of Eastern and Western religious thought, with the objective of eventually developing the One Word Religion, which will serve as the common bond for the unification of humanity".
74. Free newsletter, ένθ' ανωτ.
75. Βenjamin Creme, Frequently asked questions, ένθ' ανωτ.
76. Maitreya's teachings on religion (1), ένθ' ανωτ.: "Churches, mosques and temples will become meeting places, as well as centres where those in need can be helped by others... Maitreya will go from country to country and in the temples which will be set up in various countries He will act as the Initiator for those ready for this experience".
77. Maitreya's teachings on religion (1), αυτόθι.
78. Στη θρησκειολογική ορολογία «ορθόδοξοι» ονομάζονται οι «φουνταμενταλιστές» κάθε θρησκείας. Ορθόδοξοι Εβραίοι, κ.λπ.. δεν εννοεί οπωσδήποτε τους Ορθοδόξους Χριστιανούς.
79. Βenjamin Creme, Frequently asked questions, ένθ' ανωτ.: "It may be that the orthodox Christian Ieaders will be among the last to recognize the Christ. He is not the one and only Son of God, but the friend and Elder Brother of Humanity".
80. Maitreya's teachings on religion (1), ένθ' ανωτ.
81. Ήδη η Έλενα Πετρόβνα Μπλαβάτσκυ μετά το 1885 εξέδιδε περιοδικό με το όνομα «Εωσφόρος» (Lucifer).
82. The Ageless Wisdom Teachings -in brief, http://www.shareintl.org/background/ awteaching/ AWT_main.htm
83. PETER LIEFHIEBBER, 666-and other misunderstandings,, http://www.shareintl.org/archives/ AgelessWisdom/aw_pl666.htm
84. M. BASILEA SCHLINK, New Age from a biblical viewpoint, ένθ' ανωτ., σ.17ε.
85. REV. HOWARD RAY CAREY, Bible prophecy & the second coming, http://www.shareintl.org/ archives/AgelessWisdom/the_joy/aw_hcBprophecy.htm
86. Εκτενή παρουσίαση των αγιογραφικών και πατερικών μαρτυριών για το πρόσωπο του Αντιχρίστου κάνει ο καθηγητής Ανδρ. Θεοδώρου, ένθ' ανωτ. Επίσης στην πρόσφατη έκδοση της αυτής μελέτης. Ανδρ. Θεοδώρου, Η ώρα του Αντιχρίστου, εκδ. «Παρουσία», Αθήνα 1997. Ένα ανθολόγιο πατερικών μαρτυριών για τα έσχατα γενικώς αποτελεί το Περί συντελείας, Αντιχρίστου, και Β' Παρουσίας του Χριστού, εκδ. «Ορθόδοξος Κυψέλη», Θεσσαλονίκη 1991, όπου και προρρήσεις από το Γεροντικό, Βίους Αγίων κ.ά.
87. Ιω. 5, 43.
88. Ιω. 5, 44· «Πώς δύνασθε υμείς πιστεύσαι, δόξαν παρά αλλήλων λαμβάνοντες, και την δόξαν την παρά του μόνου Θεού ου ζητείτε;»
89. Ματθ. Κεφ. 24, Μάρκ. Κεφ. 13, Λουκ. Κεφ. 21.
90. Λουκ. 21,11.
91. Αγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων, Κατήχησις Φωτιζόμενων 15, 5-9 PG 33, 876Α-880Β.
92. ματθ. 24, 23-27.
93. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος και ο Θεοφύλακτος εννοούν εκτός από το Ναό των Ιεροσολύμων (εν. τον ιουδαϊκό, του Σολομώντος) και όλες τις χριστιανικές Εκκλησίες. οι Θεοδώρητος και Οικουμένιος μόνον τις χριστιανικές Εκκλησίες και όχι τον Ναό των Ιεροσολύμων. Οι Άγιοι Ειρηναίος, Ιππόλυτος, Κύριλλος Ιεροσολύμων και ο Ωριγένης εννοούν τον Ναό του Σολομώντος. ΙΩ. ΓΑΛΑΝΗΣ, Η Δευτέρα επιστολή του Απ. Παύλου Προς Θεσσαλονικείς, Ερμηνεία Καινής Διαθήκης 11β, εκδ. Π. Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1989, σσ. 178ε.
94. Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης βάσει και μόνο των λόγων του Απ. Παύλου πως ο Αντίχριστος θα είναι «άνθρωπος ανομίας» και ότι θα προσπαθήσει να αποδείξει τον εαυτό του ως Θεό, κατακρίνει την άποψη όσων εντοπίζουν τον Αντίχριστο σε ολόκληρα έθνη ή κράτη. ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ, Ερμηνεία εις τας ιδ' Επιστολάς του Απ. Παύλου, τόμ. Γ', έκδ. «Ορθόδοξος Κυψέλη», Θεσσαλονίκη 1990, σ. 113, υποσημ. 14.
95. ΙΩ. ΓΑΛΑΝΗΣ, ένθ' ανωτ., σσ. 185εε.
96. Εις την Β' προς Θεσσαλονικείς PG 66, 933C. «Ώσπερ δε αψίδος σφιγγείσης και λαβούσης την οικείαν κατασκευήν, η υποσκευή αίρεται, μένει δε μόνη η αψίς στερρά, ούτως ο διάβολος τας αιρέσεις τας πολλάς και τας της πλάνης οδούς αντί υποσκευής υπέθηκεν, ώσπερ αψίδα, μεγίστην την εαυτού προσκύνησιν προκατασκευάζων, ίν' όταν έλθη εκδικών πάσας τας αιρέσεις και αυτός καταργή, γυμνήν την εαυτού προσκύνησιν εισάγων ανθρώποις».
97. Γνωρίζουμε πως η Ιερά Μονή του Οσίου Νικοδήμου στη Γουμένισσα Κιλκίς ετοιμάζει ειδική έκδοση για τον Αντίχριστο και το χάραγμά του, την οποία αναμένουμε με πολύ ενδιαφέρον.
98. Δαν. Κεφ. 7.
99. ΑΡΕΘΑΣ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ Υπόμνημα εις την Αποκάλυψιν 36, PG 106, 672Α. Βλ. και ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ, Ερμηνεία εις την Αποκάλυψιν 36, PG 106, 332D. Π. ΜΠΡΑΤΣΙΩΤΗΣ, Η Αποκάλυψις του Ιωάννου, εκδ. Χ.Π. Συνοδινού, εν Αθήναις 1955, σ. 208.
100. Όπως φαίνεται από την παράθεση των ονομάτων στα Αποκ. 16, 13. 20, 10, ιδιαίτερα δε στο 19, 20.
101. ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ, ένθ. ανωτ. 36, 37, PG 106, 333B.C. 337A.
102. Όπως επισημαίνει ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ, αυτόθι 37, PG 106, 340.
103. Αποκ. 13, 1-18.
104. Αποκ. 17, 12-14.
105. Αποκ. 20, 1-10.
106. Αποκ. 11, 3-13. οι Πατέρες, οι παλαιοί ερμηνευτές και μερικοί σύγχρονοι συμφωνούν πως οι δύο μάρτυρες αυτοί είναι οι προφήτες Ηλίας και Ενώχ, οι οποίοι δεν έχουν γνωρίσει ακόμη θάνατο (βλ. Γέν. 5, 24. Δ' Βασ. 2, 11). Βλ. Π. ΜΠΡΑΤΣΙΩΤΗΣ, ένθ' ανωτ., σ. 180.
107. Βλ. επίσης Π. ΜΠΡΑΤΣΙΩΤΗΣ, ένθ' ανωτ., σ. 214εε. ΑΡΧΙΜ. ΙΩΗΛ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ, Ερμηνεία της Αποκαλύψεως, εκδ. Π. Πουρναρά, Θεσσαλονίκη 19912, σ. 144-148. Σ. ΑΓΟΥΡΙΔΗΣ, Η αποκάλυψη του Ιωάννη, Ερμηνεία Καινής Διαθήκης 18, εκ. Π. Πουρναρά, Θεσσαλονίκη 1994, σ.315.
108. Επίσης σχετικό, αλλ' εμμέσως, είναι και το ερμηνευτικό έργο του Εις τον Δανιήλ, PG 10, 637Α-669Α.
109. Π. ΧΡΗΣΤΟΥ, Ελληνική Πατρολογία, τόμ. Β' εκδ. ΠΙΠΜ, Θεσσαλονίκη 1978, σ. 736ε.
110. Περί Χριστού και Αντιχρίστου, pg 10, 737A-740A.
111. Περί συντελείας 26, PG 10, 929A.
112. Περί συντελείας 28 και 24.25, PG 10, 932Β. 928A.Β.
113. Λόγος εις την παρουσίαν του Κυρίου, και περί συντελείας του κόσμου, και εις την παρουσίαν του Αντιχρίστου. επίσης τρεις λόγοι Εις την Παρουσίαν του Κυρίου, εν Οσίου Εφραίμ του Σύρου Έργα, Κείμενο - μετάφραση - σχόλια. Κ.Γ. Φραντζολά, εκδ. «Το Περιβόλι της Παναγίας», τόμ. Δ', 1992, σσ. 111-128, 180-184, 185-191 και 192-199.
114. Λόγος εις την παρουσίαν του Κυρίου, και περί συντελείας του κόσμου, και εις την παρουσίαν του Αντιχρίστου, ένθ' ανωτ., σ. 119εε.
115. Λόγος εις την παρουσίαν του Κυρίου, ένθ' ανωτ., σ. 111ε.
116. Εις την Παρουσίαν του Κυρίου 2, ένθ' ανωτ., σσ. 189ε.
117. Λόγος εις την παρουσίαν του Κυρίου, ένθ' ανωτ., σσ. 112-114, 117.
118. Εις την παρουσίαν του Κυρίου 2, ένθ' ανωτ., σ.191.
119. Εις την Παρουσίαν του Κυρίου 1, ένθ' ανωτ., σ. 182.
120. Ματθ. 24, 16.
121. Δαν. 7, 25. 12, 7 Αγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων, Κατήχησις Φωτιζομένων 15, 9. 11. 12. 15. 16 PG 33, 880C. 884B-885C. 889A-893A.
122. Έκδοσις ακριβής της Ορθοδόξου Πίστεως 4 (26) 99 PG 94, 1216A-1217C.
123. ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ, Ερμηνεία εις την Αποκάλυψιν 51, PG 106, 368C.
124. Όπως δηλώνει το χωρίο Αποκ. 13, 9. 10 που συμβουλεύει παθητική αντίσταση των Χριστιανών, όπως αρμόζει σε περίοδο διωγμού. Βλ. Π. ΜΠΡΑΤΣΙΩΤΗΣ, ένθ' ανωτ., σ. 212.
125. Η έκταση της περί Μαϊτρέια (δηλ. Αντιχρίστου) διδασκαλίας τους δεν θα δικαιολογείτο ούτε από μια πιθανή προσπάθειά τους να εκφοβίσουν τον χριστιανικό κόσμο (που διάγει άλλωστε εν πλήρει αγνοία ή δυσπιστία προς την εκκλησιαστική εκδοχή περί Αντιχρίστου), εφόσον σκοπός προς τον οποίον ενεργούν οι νεοεποχίτες είναι ο εφησυχασμός των ανθρώπων και η καλλιέργεια πνεύματος ειρήνης και ομονοίας.
126. Οσιος Εφραίμ Ο Σύρος, Εις την Παρουσίαν του Κυρίου 3, ένθ' ανωτ., σ. 197.

"ΘΕΟΔΡΟΜΙΑ"
ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΔΙΔΑΧΗΣ
ΕΤΟΣ Γ . ΤΕΥΧΟΣ 3 . ΙΟΥΛΙΟΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2001 Ι. Μ. Παντοκράτορος

πηγή 

Μιᾶς οἰκονομικῆς κατάρρευσης προηγεῖται μιὰ πνευματικὴ ἥττα

Γράφει ὁ Δημήτριος Νατσιός, Δάσκαλος

Πλησίασε κάποτε ἕνας Εὐρωπαῖος, ἕνας Φράγκος, τὸν τροπαιοῦχο νομπελίστα μᾶς ποιητή, Γιῶργο Σεφέρη, πειράζων αὐτὸν καὶ λέγων:

«Μά, πιστεύετε σοβαρὰ ὅτι εἶστε ἀπόγονοί τοῦ Λεωνίδα, τοῦ Θεμιστοκλῆ ;
Ἀπάντησε ὁ ποιητής: Ὄχι, εἴμαστε ἀπόγονοι μονάχα τῆς μάνας μας, ποὺ μᾶς μίλησε ἑλληνικά, ποὺ προσευχήθηκε ἑλληνικά, ποὺ μᾶς νανούρισε μὲ παραμύθια γιὰ τὸν Ὀδυσσέα, τὸν Ἡρακλῆ, τὸν μαρμαρωμένο βασιλιὰ καὶ τὸν Παπαφλέσσα, ποὺ ζύμωνε κάθε Πρωτοχρονιὰ τὴν βασιλόπιτα καὶ ἔνιωθε τὴν ψυχή της νὰ βουρκώνει τὴν Μεγάλη Παρασκευή, μπροστά το ξόδι τοῦ νεκροῦ Θεανθρώπου». Βαθιὰ θεολογικὴ ἡ ἀπάντηση τοῦ ποιητή. Τὸ ἐρώτημα εἶναι πόσοι ἀπὸ μᾶς μποροῦν νὰ δώσουν σήμερα τὴν ἴδια ἀπόκριση.

Χριστούγεννα σὲ λίγες μέρες. «Ἡ πασῶν των ἑορτῶν ἐπεδήμησεν ἑορτὴ καὶ τὴν οἰκουμένην εὐφροσύνης ἐπλήρωσεν. Ἑορτὴ ἥ των ἁπάντων ἀκρόπολις, ἡ πηγὴ καὶ ἡ....

ρίζα τῶν παρ’ ἠμὶν ἀγαθῶν δι’ ἧς ὁ οὐρανὸς ἠνεώχθη, πνεῦμα κατεπέμφθη, τὰ διεστῶτα ἠνώθη, τὸ σκότος ἐσβέσθη, τὸ φῶς ἔλαμψεν, οἱ δοῦλοι γενόνασιν ἐλεύθεροι, οἱ ἐχθροὶ ὑοί, οἱ ἀλλότριοι κληρονόμοι...».

Εἶναι λόγια τοῦ ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Χρυσοστόμου. Ἀπὸ ἐχθροί, λέει ὁ ἅγιος, χάρις στὴν ἐνανθρώπιση τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ, γίναμε υἱοί. Ὅμως τὰ τελευταῖα χρόνια ἐγκαταλείψαμε τὸν πατρικὸ οἴκοκαι περιπλανιόμαστε στὶς Λόντρες καὶ τὰ Βερολίνα.

Ἄλλους ἡ στείρα προγονολατρία, ἄλλους ἡ ξενομανία καὶ ὁ ἄκρατος πιθικισμός, ἄλλους ὁ παρασιτικὸς καταναλωτισμὸς καὶ τὸ διογκωμένο σύμπλεγμα κατωτερότητας μᾶς ὁδήγησαν στὴν περιφρόνηση τοῦ μοναδικοῦ αὐτοῦ θησαυροῦ, τῆς παράδοσης τῆς Ρωμηοσύνης. Γιορτάζουμε τὰ Χριστούγεννα χωρὶς Χριστό.

Μιᾶς οἰκονομικῆς κατάρρευσης καὶ κρίσης προηγεῖται μιὰ πνευματικὴ ἥττα. Ἡττηθήκαμε, γιατί ξεχάσαμε τὸ ρωμαίικο ἦθος. Τὸ ἦθος αὐτὸ εἶναι ἡ «ἔντιμος πενία» τοῦ Παπαδιαμάντη, τὸ καθαρὸ μέτωπο τῶν γονέων μας, τὸ δόξα τῷ Θεῶ τῶν παππούδων μας, τὸ χιλιοτραγουδισμένο φιλότιμό τοῦ λαοῦ μας. Ἡττηθήκαμε, μὰ ὁ πόλεμος δὲν χάθηκε. «Ἠμεῖς νικῶμεν, νικώντων τῶν ἄλλων».(ἅγιος Νικόλαος Καβάσιλας).  Ρώτησαν ἕναν ἁγιορείτη μοναχό. Γέροντα ἡ κρίση θὰ περάσει; Καὶ αὐτὸς ἀπάντησε: «Δυστυχῶς παιδί μου θὰ περάσει». Τὰ ὁλονύχτια ρεβεγιόν, τὰ πανάκριβα δῶρα, τὰ διακοποδάνεια, τὸ φάγωμεν, πίωμεν δὲν εἶναι Χριστούγεννα. Ὁ πρὸ αἰώνων Θεὸς τῆς ταπεινῆς φάτνης, ἄλλα μᾶς διδάσκει.

«Τιμήσατε τὸν Θεὸν πλέον τῆς συνηθείας» λέει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος. Ἡ κρίση εἶναι καὶ εὐκαιρία νὰ ἐπιστρέψουμε στὸ σπίτι τοῦ πατέρα μας, στὴν ἡλιόλουστη Ὀρθοδοξία μας, νὰ βροῦμε τὸν ἑαυτό μας, νὰ ξαναγίνουμε Ρωμιοί. «Ὅλα τα ἔθνη γιὰ νὰ προοδεύσουν πρέπει νὰ βαδίσουν ἐμπρὸς πλὴν τοῦ ἑλληνικοῦ ποὺ πρέπει νὰ στραφεῖ πίσω» ἔλεγε ὁ σοφὸς ἀθηναιογράφος Δημ. Καμπούρογλου. Πίσω, ὄχι ὡς στεῖρος συντηρητισμός, ἀλλὰ ὡς ἀναζήτηση τῆς πηγῆς ἐξ ἧς ρέει τὸ ὕδωρ τὸ ἀλλόμενον εἰς ζωὴν αἰώνιον, ὁ Χριστός. Καί, ἅς μου ἐπιτραπεῖ ἡ φράση, πολλὰ ρουσφέτια ζητήσαμε ἀπὸ διάφορούς τα προηγούμενα χρόνια. Γιὰ μᾶς τοὺς Ὀρθόδοξους μόνο ἕνα ρουσφέτι μᾶς ἐπιτρέπεται.«Ταῖς πρεσβείας τῆς Θεοτόκου, Σῶτερ σῶσον ἠμᾶς». Τὴν μεσιτεία, τὸ «πνευματικὸ ρουσφέτι» τῆς Θεομάνας μας, ἃς ζητήσουμε γονυπετῶς.

Ἡ Παναγία μᾶς εἶναι ἑλληνοσώτειρα. Διαβάζω τὴν ἀφήγηση τοῦ Γάλλου ἰησουίτη, περιηγητήRichardστα μέσα του 17αι., γιὰ τὴν ζωὴ τῶν ὑπόδουλων Ρωμηῶν.

«Πολλὲς φορὲς ἀπορῶ πὼς κατόρθωσε νὰ ἐπιβιώση ἡ χριστιανικὴ πίστη στὴν Τουρκία καὶ πὼς ὑπάρχουν στὴν Ἑλλάδα ἑκατομμύρια Ὀρθόδοξοι. Καὶ νὰ σκεφθεῖ κανεὶς ὅτι οὐδέποτε ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Νέρωνος, τοῦ Δομητιανοῦ καὶ τοῦ Διοκλητιανοῦ ἔχει ὑποστεῖ ὁ Χριστιανισμὸς διωγμοὺς σκληρότερους ἀπὸ αὐτούς, ποὺ ἀντιμετωπίζει σήμερα ἡ ἀνατολικὴ Ἐκκλησία... Καὶ ὅμως οἱ Ἕλληνες εἶναι εὐτυχισμένοι ποὺ παραμένουν χριστιανοί. Νομίζω πὼς αὐτὸ ὀφείλεται στὴ λατρεία ποὺ τρέφουν στὴν Παναγία... Σὲ ὅλα τα σπίτια βλέπεις εἰκόνες τῆς Παναγίας. Εἶναι ὁ φρουρὸς ἢ καλύτερα ἡ νοικοκυρὰ τοῦ σπιτιοῦ. Σ’ αὐτὴν τὴν εἰκόνα στρέφουν τὸ βλέμμα, ὅταν τοὺς συμβεῖ κάτι κακό, ἰκετεύοντας τὴ βοήθειά της. Σ’ αὐτὴν ἀπευθύνονται γιὰ νὰ εὐχαριστήσουν τὸ Θεό, ἂν μὲ τὴ δική της μεσολάβηση ἔλθει κάτι καλὸ στὸ σπιτικό τους... Ὁ ἴδιος διαπίστωσα μὲ πόση φυσικότητα, μὲ πόση εὐγλωττία καὶ συγκίνηση μιλοῦν στὶς οἰκογενειακές τους κουβέντες γι’ αὐτὴ τὴ βασίλισσα τῶν Οὐρανῶν».

(ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ, τόμ. 10, Ἀθήνα 1974, σ. 150).

Στὰ σχολεῖα, ἃς ἀφήσουν οἱ δάσκαλοι τὶς «Φρικαντέλες τὶς μάγισσες, ποὺ μισοῦν τὰ κάλαντα καὶ διώχνουν τὰ σκουπιδόπαιδα ποὺ τὰ ψέλνουν» (βιβλίο γλώσσας Ε’ Δημοτικοῦ, α’ τεῦχος, σελίδα 26-27), τὶς «συνταγὲς μαγειρικῆς» κι ἃς συλλαβίσουν στοὺς μαθητὲς τοὺς τὰ μυρίπνοα ἄνθη τῆς παράδοσής μας. Νὰ τοὺς μάθουν καὶ κάποιο «τραγούδι τοῦ Θεοῦ», ὅπως μᾶς κανοναρχεῖ καὶ ὁ μπάρμπα-Ἀλέξανδρος ὁ Παπαδιαμάντης, τὸ ἀπολυτίκιο τῶν Χριστουγέννων, τὸ ἐξαίσιο κοντάκιον «Ἡ Παρθένος σήμερον». Νὰ μπεῖ ὁ Χριστὸς στὶς τάξεις, νὰ «ξεμουχλιάσουν» οἱ αἴθουσες, νὰ διασκορπιστοῦν οἱ ἀναθυμιάσεις τῆς φραγκοεκπαίδευσης, στὴν ὁποία καταδικάσαμε τὰ παιδιά μας. (Ἐκπαίδευση ποὺ βγάζει «Ρωμανούς», ἐγωτικὰ μειράκια, μοσχοαναθρεμμένα ἀπὸ ἀξιολύπητους γονεῖς, «κατάλληλα» γιὰ τὸ παρανοϊκὸ κράτος).

Αὐτὲς τὶς ἡμέρες οἱ μασκαράδες τῆς τηλεοπτικῆς κερδεμπορίας, βάλθηκαν νὰ μαγαρίσουν τὰ παιδιὰ μὲ τὶς βρωμοδιαφημίσεις τρισάθλιων παιχνιδιῶν.

Ἀντὶ γιὰ τὸ ταπεινὸ σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ, ἄνοιξαν τὰ σπήλαια τοῦ θεοῦ μαμωνᾶ τῆς κατανάλωσης.

«Τέτοια μασκαριλίκια βλέπουν κι ἀκοῦνε τὰ παιδιά μας, κι ἡ ψυχὴ τοὺς πλάθεται “ἑλληνοπρεπώς”.... Κακόμοιρη Ἑλλάδα! Ἄλλες φορὲς παίδευες τὸν κόσμο κι ἔκανες παιδιά σου τοὺς ξένους. Μὰ τώρα ἀπόμεινες ἄκληρη, γιατί καὶ τὰ δικά σου παιδιὰ δὲν θέλουνε νὰ σὲ ξέρουνε», βροντοφωνάζει ὁ Κόντογλου.

Ἃς προσθέσωκαι τὰ προφητικά, ἀπὸ τὸ 1849, λόγια τοῦ περίφημου Μοναχοῦ Κοσμᾶ Φλαμιάτου, ποὺ ἔχουν διαχρονικὴ καὶ ἐτεροχρονικὴ ἰσχύ. Ὁ Κοσμᾶς Φλαμιάτος στιγματίζει τοὺς Εὐρωπαίους, τοὺς υἱοὺς τῆς ἀνομίας τῆς Δύσεως, ὅπως τοὺς ὀνομάζει, δηλαδὴ τοὺς παράνομους καὶ πονηροὺς Εὐρωπαίους, ὡς τοὺς κύριους αἴτιους κάθε «κρίσης» καὶ γράφει: (Περιέχεται σὲ ὁμιλία ποὺ ἐκφώνησε, τὸ 2013,  ἡ ἐξαιρετικὴ καθηγήτρια Μαρία Μαντουβάλου, στὴν Ι.Μ. Ὁσίου Νικοδήμου- κάστρο πραγματικό της Ὀρθοδοξίας, ποὺ δεσπόζει στὸ ὅρος Πάικο τοῦ ν. Κιλκὶς- κατὰ τὴν ἐπέτειο τῆς Αλωσης τῆς Πόλης). «Ὁ υἱὸς τῆς ἀνομίας τῆς Δύσεως εἶναι ὁ ὑπερόπτης, ὁ ἐπηρμένος, ἀλαζονικὸς καὶ ὑπερφίαλος ἀπατεώνας καὶ χλευαστῆς τῆς χριστιανικῆς θρησκείας καὶ δραστηριοποιεῖται, μὲ ὕπουλες κινήσεις, ὥστε νὰ ἀνεβάζει σὲ ὑψηλὰ ἀξιώματα καὶ νὰ ἐπιβραβεύει μὲ ἀνταμοιβὲς ἄτομα τῆς ἀπάτης καὶ τῆς διαφθορᾶς. Δὲν ἀναπτύσσει δραστηριότητα μόνο γιὰ νὰ ψηφίζονται νόμοι ὀλεθριότατοι, ποὺ προκαλοῦν καταστροφή, φθορὰ καὶ ἀφανισμό, ἀλλὰ φροντίζει κρυφὰ μὲ ὕπουλες σκέψεις, μηχανορραφίες καὶ δολοπλοκίες νὰ καθιερώνονται πολιτικὰ συστήματα γιὰ τὴν ἀπονέκρωση καὶ τὸν πλήρη μαρασμὸ τῆς γεωργίας, τῆς κτηνοτροφίας, τῆς βιομηχανίας, τῆς ναυτιλίας καὶ τοῦ ἐμπορίου, ὥστε μὲ τὴν γενικὴ ἔνδεια, τὴν ἔλλειψή των πρὸς τὸ ζῆν ἀναγκαίων, τὴ φτώχεια καὶ τὴν πλήρη καταστροφή, οἰκονομικὴ καὶ ἠθική, αὐτῶν ποὺ ἐπιβουλεύεται καὶ σκευωρεῖ σὲ βάρος τους, νὰ μπορεῖ ὁ δόλιος νὰ ἐνεργεῖ, ὥστε νὰ καταδυναστεύεται ὁ λαός, ἐνῶ αὐτὸς ὑποκρίνεται τὸν φίλο καὶ σύμμαχο προκειμένου νὰ διορθώσει τὰ ἐπικείμενα δεινά, τὶς ἐπαπειλούμενες συμφορὲς καὶ δραστηριοποιεῖται ἔτσι, ὥστε νὰ φέρνει χρεοκοπία στὰ ταμεῖα, ἀλλὰ καὶ νὰ ἐνεργεῖ ὕπουλα καὶ δόλια, ὥστε νὰ ἐπιβραβεύονται καὶ νὰ μισθοδοτοῦνται ἀπὸ τὸ Ταμεῖο τοῦ κράτους καὶ ἀπὸ τοὺς ἱδρῶτες τοῦ ἐπιβουλευόμενου λαοῦ πολλὰ ὄργανα τῆς προδοσίας»

  

πηγή