(Κάντε κλικ πάνω στην φωτογραφία για μεγέθυνση)
Αριστερά είναι το εξώφυλλο του βιβλίου του Δ.Λιακόπουλου : Γιατί και πως ζούν ανάμεσά μας (Τομος 7), Το τελευταίο ηλεκτρόνιο και ο πολέμαρχος του Θεού.
Δεξιά είναι απεικόνιση απο το παιχνίδι στρατηγικής Warcraft III: Reign of Chaos (Η Βασιλεία του Χάους), που κυκλοφόρησε το 2002. Η συγκεκριμένη εικόνα ονομάζεταιανθρώπινη ασπίδα (human shield).
Η ομοιότητα των 2 συμβόλων είναι ολοκάθαρη. Μάλλον ο κύριος Λιακόπουλος »δανείστηκε» απο το Warcraft ΙΙΙ, to σήμα της ασπίδας για τα βιβλία του.
Δείτε την εδώ :
Σίγουρα πολλοί από εσάς έχετε έρθει σε επαφή με τις περίεργες θεωρίες του κυρίου Δημοσθένη Λιακόπουλου, (θα αναφέρεται ως Δ.Λ. στο εξής χάριν συντομεύσεως).
ΟΙ ΠΕΡΙΕΡΓΕΣ ΘΕΩΡΙΕΣ ΤΟΥ κ.ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Σύμφωνα με αυτές, εκτός από τους Αγγέλους και τους Ανθρώπους, ο Θεός δημιούργησε τους Ελοχίμ (Elohim), μυριάδες μυριάδων στον αριθμό. Και μάλιστα πρίν την δημιουργία των Αγγέλων.
Ισχυρίζεται ότι είναι »φωτεινοί λειτουργοί» του Θεού, με σώμα ενεργειακό σε αντίθεση με τους ασώματους Αγγέλους!
Μάλιστα ο Δ.Λ. δογματίζει ότι ο πρώτος Ελοχίμ είναι ο Παλαιός των Ημερών!
Υποτίθεται ότι είναι χωρισμένοι σε 9 τάξεις : Ελ Ναρ, Ελ Λιν, Ελ Ζιν, Ελ Νιρ, Ελ Λαν, Ελ Σαν, Ελ Τερέ, Ελ Γαν, Ελ Ταν! Χωρίζει τους Ελοχίμ σε ισχυρότερους και απλούς Ελοχίμ!
Τον Εωσφόρο τον ονομάζει Σαμαέλ και μάλιστα λέει οτι ο πρώτος Ελοχίμ, πήρε εντολή από τον Θεό να πατάξει τον Σαμαέλ, μετα την αποστασία του!
Πιστεύει ότι τον Αδάμ τον δημιούργησαν οι Ελοχίμ κατ΄εικόνα τους! Καί την Εύα με την μέθοδο της κλωνοποίησης ή παρόμοιας ανάπλασης! Πρίν απο την Εύα γίνεται προσπάθεια να δωθεί στον άνθρωπο (άνδρα), μια άλλη σύντροφος η Λιλίθ. Υποτίθεται ότι είναι μοναδικό όν ,που παρόμοιο του δεν υπάρχει στο συμπαν. Και είναι (λέει) η πόρνη της Βαβυλώνος και ο θηλυκός αντίχριστος!!!
Αυτά και πολλά άλλα παρόμοια αναφέρονται στο βιβλίο του Δ.Λ. : Γιατί και πως ζούν ανάμεσά μας, Τόμος 2, ΕΛ, κεφάλαιο 9 (Η αρχή), σελίδες 16-30.
Στα επόμενα κεφάλαια εμφανίζεται ο Ελοχίμ Ελ Σεντάι, (σε αφηγήσεις και περιγραφές, πού μπροστά τους ωχριούν οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας όπως ο πολέμος των άστρων).
Κεφάλαιο 16 (Ελ Σεντάι), Κεφάλαιο 22 (Η επιστροφή του Ελ Σεντάι), Κεφάλαιο 28 (Η τρίτη Έλευση του Ελ Σεντάι)!
Και μόνο η απλή στοιχειώδης ανθρώπινη λογική, αρκεί στο να απορρίψει όλες αυτές τις περίεργες μυθολογίες. Αλλά δυστυχώς επειδή αρκετές χιλιάδες συμπολιτών μας, έχουν παρασυρθεί, τις πιστεύουν και ακόμα χειρότερα τις διαδίδουν και σαν σωστές, ας δούμε ποιά είναι η γνώμη των Πατέρων της Εκκλησίας και των Αγίων για μερικά από αυτά πού αναφέρει ο Δ.Λ.
ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ (ΙΕΖΕΚΙΗΛ)
Στο βιβλίο τού Ιεζεκιήλ της Παλαιάς Διαθήκης, Κεφάλαιο 10, παράγραφος 4-5, διαβάζουμε :
» 4 καὶ ἀπῇρεν ἡ δόξα Κυρίου ἀπὸ τῶν Χερουβὶμ εἰς τὸ αἴθριον τοῦ οἴκου, καὶ ἔπλησε τὸν οἶκον ἡ νεφέλη, καὶ ἡ αὐλὴ ἐπλήσθη τοῦ φέγγους τῆς δόξης Κυρίου· 5 καὶ φωνὴ τῶν πτερύγων τῶν Χερουβὶμ ἠκούετο ἕως τῆς αὐλῆς τῆς ἐξωτέρας ὡς φωνὴ Θεοῦ Σαδδαΐλαλοῦντος. »
Οπώς εξηγούμε παρακάτω Σαδδαΐ = Πανίσχυρος. Άρα το Θεού Σαδδαΐ σημαίνει Θεού Πανίσχυρου. Το κείμενο λοιπόν διαβάζεται : …ως φωνή Θεού Πανίσχυρου λαλούντος.
ΑΓΙΟΣ ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ ΚΥΠΡΟΥ
Πρώτα ας αναφέρουμε τί λέει ο Άγιος Επιφάνιος (Επίσκοπος Κωσταντίας και Αρχιεπίσκοπος Κύπρου, 310-403 μ.χ.), στο βιβλίο του : Κατά Αιρέσεων Ογδοήκοντα.(που βρίσκεται στόν τόμο 41, στην Πατρολογία του Migne, PG 41).
* PG σημαίνει Patrologia Graeca, Ελληνική Πατρολογία.
Εκεί στο κεφάλαιο κατά της αίρεσης των »Αρχοντικών», γράφει στην 5η παράγραφο, με αφορμή κάποιους που πίστευαν ότι Σαβαώθ είναι το όνομα του Θεού :
Ο Άγιος αναφέρει ξεκάθαρα ότι ονομασίες όπως Ισραήλ, Ηλί, Ραββωνί, Ιά, Αδωναί, Ιαβέ, Σαβαώθ και Ελλιών, Ελωείμ, Σαδδαΐ, δεν είναι ονόματα του Θεού (ούτε φυσικά άλλοι Θεοί ή υπάρξεις), αλλά ονομασίες με τίς οποίες τον δοξολογούμε.
»Ως ονομασίαι εισί δοξολογιών άπασαι ερμηνευόμεναι και ουκ ονόματα εστί…»
Ο Άγιος Επιφάνιος ελέγχει τους αιρετικούς της εποχής του, για τό ότι πίστευαν ότι ο Θεός έχει ένα συγκεκριμένο όνομα (όπως αντίστοιχα πιστεύουν σήμερα οι μάρτυρες του ιεχωβά).
Φανταστείτε τι έλεγχο θά έκανε σήμερα στον κύριο Λιακόπουλο, πού πολλές από τις ονομασίες που αποδίδονται στον Θεό, όχι μόνο τις θεωρεί ονόματα, αλλά και διαφορετικές υπάρξεις!
Έτσι ο Άγιος μας λέει το αυτονόητο, ότι : Ελωείμ (Elohim) σημαίνει Θεός αεί (Αιώνιος Θεός) και Σαδδαΐ (Saddai) ο Ικανός. και φυσικά αναφέρονται όπως και οι υπόλοιπες σαν ονομασίες του Θεού.
Δείτε όλη τη σελίδα (πατήστε κλικ πάνω της για μεγέθυνση)
Η πρώτη σελίδα του βιβλίου
ΟΙ ΟΝΟΜΑΣΙΕΣ ΜΕ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΑΠΟΚΑΛΕΙΤΟ Ο ΘΕΟΣ
Οι ονομασίες που αποκαλείτο ο Θεός στην Παλαιά Διαθήκη, από τους Εβραίους εκείνης της εποχής είναι :
- Jhvh (Ιαβέ) ή πιο σύντομα Jah, (Ιά), πού σημαίνει Κύριος. Απαντάται 6.828 φορές. Με τήν μορφή Jah, συνήθως βρίσκεται σε σύνθετα ονόματα π.χ. Eli-jah, Ahaziah, Isaiah, Jeremiah.
- Elohim (Ελωείμ), Θεός αεί , Αιώνιος Θεός. Απαντάται 2.530 φορές στην Παλαιά Διαθήκη.
- Sabaoth (Σαβαώθ), δυνάμεων. Κύριος Σαβαώθ = Κύριος των δυνάμεων. (Έτσι η Εκκλησία ψέλνει : Άγιος, Άγιος, Άγιος, Κύριος Σαβαώθ … δηλαδή Άγιος, Άγιος, Άγιος, ο Κύριος των δυνάμεων).Στην Παλαιά Διαθήκη το βρίσκουμε 263 φορές σάν Jhvh Sabaoth ή Adonai Sabaoth (Κύριος των δυνάμεων) και σαν Elohim Sabaoth (Αιώνιος Θεός των δυνάμεων)
- El (Ηλί), ο Θεός μου. Συναντάται 217 φορές.
- Eloah (Ελωί), ο Θεός. Το βρίσκουμε 57 φορές.
- El Shaddai (Ελ Σαδδαΐ ή Ελ Σανταΐ), Θεός Πανίσχυρος. Χρησιμοποιείται 7 φορές μαζί με τό El, και 41 φορές μόνο του, σαν ανεξάρτητη Θεία όνoμασία.
- Elyon (Eλλιών), Ύψιστος. Υπάρχει 32 φορές.
- Adonai (Αδωναΐ), Κύριος (ο κατέχων).
ΕΛΩΕΙΜ ΠΙΟ ΣΩΣΤΟΣ ΤΥΠΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΛΩΧΙΜ, ΓΙΑ ΤΗN ΕΒΡΑΙΚΗ ΛΕΞΗ (ELOHIM).
* Και για όσους έχουν την απορία γιατί ο Άγιος Επιφάνιος, γράφει Ελωείμ και όχιΕλωχίμ, με (ε) αντι για (χ), πρέπει να εξηγήσουμε ότι αυτή είναι η πιό σωστή αντιστοίχιση.
Το Εβραικο H (he), είναι το πέμπτο γράμμα της Εβραικής αλφαβήτου, τό οποίο αντιστοιχεί στο Ελληνικο γράμμα Ε (‘ε = έψιλον με δασεία). Στήν προφορά του ο ήχος h συνήθως μολις που ακούγεται (μοιάζει με τον ήχο που κάνουμε όταν ζεσταίνουμε τα χέρια μας). Ακόμη και η μορφή του he ειναι 100% ίδια με την Ελληνική του Ε, γραφόμενη όμως ανάποδα (εκ δεξιών πρός τα αριστερά γραφουν οι Εβραίοι).
* Γιά τον ίδιο λόγο ο Άγιος Επιφάνιος και το Jhvh το γράφει στα Ελληνικά σαν Ιαβέ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ο ΜΟΝΑΧΟΣ
Την ίδια αναφορά κάνει και ο χρονικογράφος Γεώργιος ο Μοναχός (έζησε τον 9ο αιώνα), στο βιβλίο του Χρονικόν Σύντομον (PG 110, σελίδα 72).
»…Γράφεται δε διά των τεσσάρων στοιχείων όθεν και τετράγραμμον αυτό λέγουσιν. Καλούσι μέν αυτό Σαμαρείται ΙΑΒΕ, Ιουδαίοι δε ΑΕΙΑ…
ΘΕΟΔΩΡΗΤΟΣ ΚΥΡΟΥ
Ο Θεοδώρητος Κύρου γράφει στο Απορίες εις την Οκτάτευχον :
» … καλούσι δε αυτό Σαμαρείται μεν Ιαβέ, Ιουδαίοι δε Ιά.
* Το τελικο Η στην λέξη Jah, οπως και στίς υπόλοιπες Εβραικές λέξεις, δεν προφέρεται, οποτέ γίνεται Ιά και όχι Ιάχ.
ΕΥΣΕΒΙΟΣ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ
Ο Ευσέβιος επίσκοπος Καισαρείας (275-339), γραφει στο βιβλίο του Ευαγγελική Απόδειξις (PG 22, σελίδα 305) :
»… επιστήσαντι τη εβραία γλώττη φανερόν αν γένοιτο, επί γαρ της πρώτης επωνυμίας, καθ’ ην Ακύλας »Θρόνος σου, Θεέ» ηρμήνευσεν, σαφώς αντί του »ο Θεός, Θεέ» ειπών, το εβραικό ελωίμ περιέχει. Κανταύθα δε ομοίως επί του »δια τούτο έχρισέ σε, Θεέ» το ελωίμπαρείληπται, όπερ την »ω Θεέ» κλητικήν εδήλου πτώσην αντί δε τής ορθής και ευθείας του ονόματος, καθ’ ο είρηται »δια τούτο έχρισε σε ο Θεός ο Θεός», το εβραικόν ελωάχπεριέχει σφοδρα απηκριβωμένως, ιν ‘ ή το μεν ελωίμ κατά την κλητικήν πτώσην εξενηνεγμένον, δηλούν το »ω Θεέ», το δε ελωάχ »ο Θεός σου» κατα την ευθείαν ώστε ακριβώς έχειν την φήσασαν ερμηνείαν »δια τούτο έχρισέ σε, ο Θεός, ο Θεός σου…»
Άλλη μια τρανή απόδειξη ότι Ελωίμ (Elohim) και Ελωάχ (Eloah), είναι ονομασίες που αναφέρονται στον Ένα και Μοναδικό Θεό.
Ο Ευσέβιος επίσκοπος Καισαρείας, γραφει επίσης στο ίδιο βιβλίο του Ευαγγελική Απόδειξις, (Βιβλίο 10, Κεφάλαιο 8 : από του ψαλμου ΚΑ’ (PG 22, σελίδα 765) :
Οι Εβραίοι ονομάζουν τον Θεό Ελωείμ. Και αυτό μπορεί να βρεθεί σχεδόν σε όλη την Αγία Γραφή!
Υπάρχουν και άλλες προσηγορικές ονομασίες και εκφωνήσεις του Θεού όπως : Σαδδαΐ,Ιαώ, Ηλ και άλλες παραπλήσιες.
Ο Ευσέβιος επίσκοπος Καισαρείας, γραφει επίσης στο βιβλίο του : Υπομνήματα εις τους Ψαλμούς.(Ψαλμός 46) (PG 23, σελίδα 417) :
»…Επειδή η Εβραική φωνή τοις αυτοίς στοιχείοις γραφει τό, μετά, και τό, λαός. Είρηται γαρ, αμ’ Ελοΐμ. ό δύναται και, μετά του Θεού, λέγεσθαι και, λαός του Θεού.»
Eξηγεί ότι η λέξη αμ’ στα εβραικά μπορεί να έχει 2 έννοιες : του μετά και του λαού. Έτσι αφού επαναλαμβάνει ότι Ελοΐμ = Θεός, γίνεται μετά του Θεού ή λαός του Θεού.
* Η λέξη αμ’ = ami, στα Εβραικά σημαίνει : Λαός, πλήθος ανθρώπων
