Τοῦ Διονύση Μακρῆ
Ἐάν ἐγκαταλίπωσιν οἱ υἱοί αὐτοῦ τόν νόμον μου, καί τοῖς κρίμασί μου μή πορευθῶσιν’ ἐάν τά δικαιώματά μου βεβηλώσωσι, καί τάς ἐντολάς μου μή φυλάξωσιν, ἐπισκέπτομαι ἐν ράβδῳ τάς ἀνομίας αὐτῶν, καί ἐν μάστιξι τάς ἀδικίας αὐτῶν. Τό δέ ἔλεός μου οὐ μή διασκεδάσω ἀπ’ αὐτῶν, οὐδ’ οὐ μή ἀδικήσω ἐν τῆ ἀληθείᾳ μου, οὐδ’ οὐ μή βεβηλώσω τήν διαθήκην μου, καί τά ἐκπορευόμενα διά τῶν χειλέων μου οὐ μή ἀθετήσω. (ψαλμ. 88)
«Θά ἦταν πολύ λιγότερα τά δεινά ἐάν ἡ Ἑλλάδα σκλαβωνόταν καί ζοῦσε ἕνα ζυγό ἀντίστοιχο μέ τόν ὀθωμανικό, ἀπό τά δεινά πού πρόκειται νά ἀκολουθήσουν μετά τή νομιμοποίηση τοῦ κιναιδισμοῦ στόν εὐλογημένο αὐτό ὀρθόδοξο τόπο. Ἡ ψήφιση τοῦ βλάσφημου γιά τόν τριαδικό Θεό νόμου πού καθιστά τήν ἁμαρτία καί μέ τή βούλα ὡς νόμιμη ἐπιλογή ζωῆς ἔχει ἐνεργοποιήσει πολύ -πολύ βαθιά ...ρήγματα κι ὄχι μόνο. Οἱ συνέπειες γιά τόν ἀδιάφορο στήν πλειονότητά του ἑλληνικό λαό θά εἶναι τραγικές. Κοντά στά ξερά δυστυχῶς θά τήν πληρώσουν καί τά χλωρά! Μή γένοιτο Θεέ μου!
Οἱ πρωταγωνιστές ἄμεσοι (βουλευτές, κίναιδοι κ. ἄ.) καί ἔμμεσοι (σιωπηλοί Ἱεράρχες καί ἀδιάφοροι πιστοί) θά νιώσουν πολύ σύντομα τί σημαίνει ἐπίσκεψη τοῦ Θεοῦ... γιά τίς ἀνομίες αὐτῶν, ὅπως ἀναφέρει ὁ ψαλμωδός Δαυίδ. Ὁ Κύριός μας δέν ἐμπαίζεται. Ὁ Κύριός μας ἐπεμβαίνει δυναμικά μόνο ὅταν ἐπιχειρεῖται ἀλλοίωση τοῦ λειτουργικοῦ συστήματος καί κατάργηση τῆς διαθήκης πού ἔχει συνάψει μέ τόν ἄνθρωπο. Οἱ ἐξελίξεις θά εἶναι ραγδαῖες.
Ἡ Ἀθήνα, πόλη ἀπό τήν ὁποία ἐκτοξεύθηκε γιά μία ἀκόμη φορά βέλος βλασφημίας ἐνάντια τοῦ Θεοῦ ὑπέγραψε τήν ὁριστική καταδίκη της. Διαγράφτηκε ἀπό τόν οὐρανό καί θά ἔχει τήν τύχη τῶν Σοδόμων καί τῆς Καπερναούμ. Οὔτε πουλί πετούμενο δέν θά περνᾶ πάνω ἀπ’ αὐτήν. Δέν γνωρίζω ἄν αὐτό γίνει σέ μία ὥρα ἤ σέ μία ἡμέρα ἤ σέ ἕνα μήνα ἤ σέ ἑκατό χρόνια. Τόν χρόνο τόν ὁρίζει ὁ Κύριός μας! Εἶναι ἀπολύτως ὅμως βέβαιο πώς θά γίνει, ἐκτός κι ἄν στό μεταξύ οἱ κατοικοῦντες στήν ἑλληνική πρωτεύουσα μετανοήσουν καί νηστέψουν ὅπως ἀκριβῶς οἱ Νινευϊτες καί ἐκλιπαρήσουν τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ.
Τά βέλη τῆς ἀνομίας πού ἔριξαν πρός τό Θεό ὄχι μόνο οἱ 194 βουλευτές πού ψήφισαν ὑπέρ καί αὐτοί πού πονηρά ἀπουσίαζαν ἀλλά καί ὅσοι ψήφισαν κατά τοῦ νόμου κινούμενοι ἀπό ἰδιοτέλεια καί μόνο καί ὄχι ἀπό ὁμολογία πίστεως δέν θά ἀγγίξουν τό Θεό γιατί εἶναι πολύ ψηλά καί δέν τόν φθάνουν. Θά ἐπιστρέψουν γρήγορα στά κεφάλια τους τραυματίζοντάς τους θανάσιμα. Φοβᾶμαι ὅτι σ’ αὐτή τή Βουλή θά χυθεῖ μέ τή μορφή χειμάρρου πολύ αἷμα. Μή γένοιτο Θεέ μου, φώτισέ τους καί ὁδήγησέ τους στήν μετάνοια. Τήν ἴδια τύχη φαίνεται πώς περιμένει καί τούς ἀδιάφορους- κοιμώμενους καί φοβισμένους θρησκευτικούς μας ταγούς... Νά τά γράψεις αὐτά ὅπως ἀκριβῶς στά εἶπα. Οἱ οὐράνιες δυνάμεις εἶναι θλιμμένες ἀπό τούς Ἕλληνες Ὀρθοδόξους. Ἡ Παναγία μας καί οἱ Ἅγιοί μας ὀδύρονται καί κλαίγουν γοερῶς γιά τήν πρωτοφανῆ γιά τό Ἔθνος μας κατάντια. Πέσαμε ἀμαχητί στήν καλοστημένη παγίδα τῶν ἐκφραστῶν τοῦ μυστηρίου τῆς ἀνομίας». Αὐτά εἶπε μεταξύ ἄλλων γνωστός γέροντας ἀσκητής τοῦ Παγγαίου Ὄρους. Καί πρόσθεσε: «Νιώθω προσωπικά πολύ ἔνοχος. Ἡ ἁμαρτωλότητά μου ἐμπόδισε τήν προσευχή μου νά φθάσει στό Θεό, ἔτσι ὥστε νά ἀποτρέψει τά σχέδια τῶν ἀνόμων. Τό τίμημα πού θά πληρώσουμε ὅλοι, ρασοφόροι καί λαϊκοί θά εἶναι βαρύ. Ὁ Κύριος νά μᾶς ἐλεήσει. Μή λησμονήσεις νά ἐνημερώσεις τούς πιστούς γιά τό συντονιστικό κέντρο πού δημιούργησε ὁ πονηρός προκειμένου νά παγιδεύει στά δίκτυα τῆς ἀνομίας μέ τό χρῆμα καί τή δόξα καί τούς ἐκβιασμούς κυβερνήσεις καί λαούς»!
Ναί, Χριστιανοί μου! Ὁ γέροντας ἀσκητής τοῦ Παγγαίου Ὄρους ἔχει δίκαιο. Ὑπάρχει ἕνα συντονιστικό κέντρο πού ἀποβλέπει νά στρώσει τό χαλί στόν Ἀντίχριστο μέσα ἀπό τήν ἐπιβολή μίας στυγνῆς δικτατορίας, τήν ὁποία πιπιλίζουμε ὅλοι ὡς παγκοσμιοποίηση. Μοναδικός ἐχθρός τοῦ κέντρου αὐτοῦ εἶναι ὁ Χριστός καί τό Εὐαγγέλιο. Αὐτό εὐθύνεται γιά τήν ἠθική κατάντια τῆς Εὐρώπης! Ἀλλά ἄς πάρουμε τά πράγματα ἀπό τήν ἀρχή.
Οἱ ἀπαρτίζοντες τοιοῦτο τό κέντρο συναντήθηκαν τό 1897 στή Βασιλεία τῆς Ἐλβετίας καί ἔλαβαν συγκεκριμένες ἀποφάσεις, τίς ὁποῖες σήμερα μέ τάχιστο ρυθμό ἐπιχειροῦν νά ἐφαρμόσουν. Οἱ ἀποφάσεις αὐτές διέρρευσαν τό 1901 ἀπό ἕνα Ρῶσο καί ἔγιναν γνωστές ὡς τά πρωτόκολλα τῶν Σοφῶν τῆς Σιών. Στό 10ο πρωτόκολλο ἀναφέρεται κατηγορηματικά ἡ ἐμμονή τους νά διαλύσουν καί νά καταστρέψουν τήν χριστιανική οἰκογένεια. Χωρίς νά μποῦμε σέ λεπτομέρειες ἀποδεικτικοῦ χαρακτήρα θά παρουσιάσουμε μόνο ὁρισμένα βήματα τοῦ συντονιστικοῦ αὐτοῦ κέντρου πού τή δεκαετία τοῦ 1950 ἔλαβε καί συγκεκριμένο ὄνομα γιά νά δρᾶ πιό εὔκολα καί ἀποτελεσματικά. Ἀναφερόμαστε στήν πρώτη συνεδρίαση τῆς μιαρῆς λέσχης Μπίλντερμπεργκ στήν ὁποία ἐπικεφαλῆς ἔχει τεθεῖ ὁ ἑβραϊκῆς καταγωγῆς μεγιστάνας τοῦ πλούτου, μεγαλοτραπεζίτης Ντέϊβιντ Ροκφέλερ.
Τότε λοιπόν ἀποφασίστηκε μεταξύ ἄλλων πολιτικῶν ἀποφάσεων καί ἡ χρηματοδότηση τοῦ κινήματος τοῦ φεμινισμοῦ μέ συγκεκριμένη προπαγάνδα πού περιελάμβανε σειρά πολιτικῶν ἀποφάσεων καί κατέληγε καί στά ἁπλά λαϊκά στρώματα καί εἶχε ὡς στόχο νά κτυπηθεῖ ὁ θεμέλιος λίθος τῆς χριστιανικῆς οἰκογένειας ἡ γυναίκα. Δέν εἶναι τῆς παρούσης στιγμῆς νά περιγράψουμε τό σύνολο τῶν ἀποφάσεων ( θά τό γράψουμε ἐν εὐθέτω χρόνῳ) ἀλλά θά ἀναφερθοῦμε ἁπλά στούς τρεῖς βασικούς στόχους.
1. Ὁ πρῶτος στόχος τῆς ἐξόδου τῆς χριστιανῆς γυναίκας ἀπό τό σπίτι καί τήν οἰκογένειά της εἶχε νά κάνει μέ τή δημιουργία μίας τεράστιας βιομηχανίας πού τήν εἶχε ὡς κέντρο καί τά κέρδη πού αὐτή θά ἐπέφερε... Ἔνδυση, ὑπόδηση, καλλυντικά κ.ο.κ. Ὅλα αὐτά συνδέονταν μέ τήν καλλιέργεια ἑνός ὑπέρμετρου ἐγωισμοῦ πού ἐκδηλωνόταν ὡς ἰσότητα τῶν δύο φύλων καί ὄχι μόνο.
2. Ὁ δεύτερος στόχος, ὁ ὁποῖος τελικά καί ἐπετεύχθη μέ τίς νέες οἰκογενειακές ἀνάγκες πού δημιουργήθηκαν εἶχε νά κάνει μέ τή δραστική μείωση τῆς τεκνογονίας. Ἐργαζόμενη ἡ γυναίκα σέ σκληρές ἀντρικές ἐργασίες ἔφθανε κατάκοπη στό σπίτι καί ἐκ τῶν πραγμάτων δέν μποροῦσε νά ἀφιερώσει χρόνο γιά τό σύζυγό της -πού ἔγινε στό ὑποσυνείδητό της καί ἀνταγωνιστής καί στά παιδιά της. Ἔτσι οἱ χριστιανικές οἰκογένειες ἔπαψαν νά εἶναι πολύτεκνες, ὅπως παλαιά...
3. Ὁ τρίτος στόχος εἶχε νά κάνει μέ τό ἐλεύθερο πεδίο δράσης πού δημιουργεῖτο ἀπό τήν ἀπουσία της ἀπό τό οἰκογενειακό περιβάλλον καί ἀφοροῦσε τή διαπαιδαγώγηση τῶν παίδων. Μία ὁλόκληρη βιομηχανία στήθηκε γιά νά μεταδοθοῦν τά μικρόβια τῆς ἀνομίας στά χριστιανόπουλα. Μία βιομηχανία πού ξεκινοῦσε ἀπό τά γνωστά Μίκυ Μάους, τίς γνωστές ἀνόητες φιλοσοφικές ἰδεολογίες, τή μουσική, τήν τηλεόραση, τόν ἔλεγχο τῆς ἐκπαίδευσης (βλ. λ.χ. πόλεμο κατά τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν) ἀπό τά τοπικά παραρτήματα τῆς μιαρῆς λέσχης, δηλαδή τίς τεκτονικές στοές, τή διάδοση τῶν ναρκωτικῶν οὐσιῶν καί τοῦ ἀλκοόλ, τήν καλλιέργεια παθογόνων καταστάσεων, κ.ο.κ.
Τά ἀνωτέρω ἀποτελοῦν ξεχωριστά τό καθένα ὁλόκληρα κεφάλαια πού γιά νά ἀναλυθοῦν ἀπαιτοῦν πολλούς τόμων βιβλίων (βλ. καί βιβλίο Τυφώνας Παγκοσμιοποίηση ἔκδ. Ἀγαθός Λόγος).
Μετά τήν ἐπίτευξη τοῦ φεμινιστικοῦ κινήματος πού ἐξ ὁλοκλήρου ἀπευθύνθηκε μόνο σέ χριστιανικές κοινωνίες εἶχε ἤδη δημιουργηθεῖ τό κατάλληλο ἔδαφος γιά νά ἀκολουθήσουν πάλι σέ πολιτικό καί κοινωνικό ἐπίπεδο ἡ νομιμοποίηση τῆς πορνείας, τῆς μοιχείας καί τῆς ἔκτρωσης ἀλλά καί ἡ διαφημιστική καμπάνια πού συνόδευσε τίς κινήσεις αὐτές. Σέ δύο μόλις δεκαετίες αὐτές τοῦ ’70 καί τοῦ ’80 ψηφίστηκαν στό ὄνομα τῆς δημοκρατίας καί τῶν κατευθυνόμενων ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων ἀπό ἐθνικά χριστιανικά κοινοβούλια συγκεκριμένοι νόμοι πού ἐπέτρεπαν ἐλεύθερα τήν ἀνάπτυξη τῆς πορνείας καί τῆς μοιχείας ἀλλά καί τήν ἔκτρωση. Ταυτόχρονα προωθοῦνταν διατάξεις καί ἀνάλογοι νόμοι διευκόλυνσης τῶν διαζυγίων καί ἐπιδότησης τῶν νέων μονογονεϊκῶν οἰκογενειῶν πού δημιουργοῦνταν...
Ἀκριβῶς τή δεκαετία τοῦ 1970 ξεκινᾶ ἀπό τά ἴδια ἀκριβῶς κέντρα πού δροῦν στίς σκλαβωμένες ἀπό τό κέντρο αὐτό τῆς ἀνομίας ΗΠΑ ἡ ἐκστρατεία ὑπέρ τῆς ὁμοφυλοφιλίας. Παρουσιάζουμε ἕνα χαρακτηριστικό ἀπόσπασμα τῆς ἔκθεσης τῆς παιδοψυχίατρου Καλλιόπης Προκοπάκη, πού πρῶτος πρίν ἀπό μία σχεδόν δεκαετία δημοσίευσε ἐξ ὁλοκλήρου ὁ «Στύλος Ὀρθοδοξίας» γιά νά διαπιστώσετε τό πῶς ἡ ἐκλαμβανόμενη ὡς ψυχασθένεια ἐδῶ καί 4000 ἔτη κατέστη ἀνθρώπινο δικαίωμα καί σεξουαλική διαφορετικότητα!
«Ἡ ὁμοφυλοφιλία συμπεριλήφθηκε ὡς ψυχιατρική διαταραχή (κοινωνικοπαθητική διαταραχή προσωπικότητας) στήν πρώτη ἔκδοση τοῦ Διαγνωστικοῦ καί Στατιστικοῦ Ἐγχειριδίου τῶν Ψυχιατρικῶν Διαταραχῶν (DSM-I) τῆς Ἀμερικανικῆς Ψυχιατρικῆς Ἑταιρείας, τό 1952. Στήν δεύτερη ἔκδοση (DSM-II) τό 1968, ἡ ὁμοφυλοφιλία συμπεριλήφθηκε στίς σεξουαλικές ἀποκλίσεις (πού δέν εἶναι δυνατόν νά ὑποκαταστήσουν τήν φυσιολογική συμπεριφορά). Τό 1973, μετά ἀπό μεγάλες πιέσεις ἀπό τό κίνημα τῶν ὁμοφυλοφίλων, ἀποφασίστηκε μέ ψηφοφορία στήν Ἀμερικανική Ψυχιατρική Ἑταιρεία καί 58% πλειοψηφία (περίπου 10.000 ψῆφοι) νά μήν θεωρεῖται πλέον ἡ ὁμοφυλοφιλία ψυχιατρική διαταραχή. Ἔτσι, ἡ τρίτη ἔκδοση τοῦ Διαγνωστικοῦ καί Στατιστικοῦ ἐγχειριδίου τῶν Ψυχιατρικῶν Διαταραχῶν (DSM-III) τό 1980 περιελάμβανε μόνο τόν ὅρο «ἐγω-δυστονική» ὁμοφυλοφιλία, στήν γενική κατηγορία τῶν «ψυχοσεξουαλικῶν διαταραχῶν», ἐννοώντας ὅτι ἐφ’ ὅσον τό ἄτομο δέν ἐνοχλεῖται ἀπό τήν ὁμοφυλοφιλία του, δέν συνιστᾶ αὐτή ψυχιατρική διαταραχή. Στήν ἑπόμενη ἀναθεωρημένη ἔκδοση (DSM-III-R) τo 1987 καί ὁ ὅρος «ἐγω-δυστονική ὁμοφυλοφιλία» παύει νά ὑφίσταται. Γίνεται μόνο μία ἀναφορά σέ «σημαντική καί ἐπίμονη δυσφορία ὡς πρός τόν σεξουαλικό προσανατολισμό». To 1992 ἡ κατηγορία «ὁμοφυλοφιλία» ἀφαιρεῖται καί ἀπό τήν Διεθνῆ Ταξινόμηση τῶν Ἀσθενειῶν (ICD-10), τοῦ Παγκόσμιου Ὀργανισμοῦ Ὑγείας (WHO). Τό 1997 ἡ Ἀμερικανική Ψυχολογική Ἑταιρεία ὑποστήριξε τό δικαίωμα τῶν ὁμόφυλων γάμων (!!!). Τό 1998 καί τό 2000, ἡ Ἀμερικανική Ψυχιατρική Ἑταιρεία, μετά ἀπό πρόταση τῶν ὁμοφυλοφίλων καί ἀμφισεξουαλικῶν ψυχιάτρων τῆς ἑταιρείας, δημοσίευσε τήν ἀντίθεσή της σέ θεραπεῖες πού ἔχουν στόχο νά ἀλλάξουν τίς σεξουαλικές προτιμήσεις τῶν ὁμοφυλοφίλων, ἀποδεχόμενη ὅμως ὅτι σέ ὁρισμένες περιπτώσεις αὐτό εἶναι ἀπαραίτητο. Ὁρισμένοι ψυχίατροι φθάνουν στό σημεῖο ν’ ἀρνοῦνται τήν θεραπεία ἀκόμη καί ὅταν τούς ζητεῖται. Ἀντίθετα, μεγάλη μερίδα ψυχιάτρων θεωρεῖ τήν ἄρνηση αὐτή ἀνήθικη καί ἀντιδεοντολογική...»
Τό ἴδιο κέντρο τῆς ἀνομίας ἀπό τό 1989 καί ἐφεξῆς χρηματοδότησε μέ δισεκατομμύρια δολάρια τήν προπαγάνδα ὑπέρ τοῦ κιναιδισμοῦ. Ἀπό τά ἐλεγχόμενα ἐξ αὐτοῦ τοῦ κέντρου πλειονότητα τῶν ἀμερικανικῶν καί εὐρωπαϊκῶν Μέσων Μαζικῆς Ἐνημέρωσης κυρίως ὅμως τήν τηλεόραση προωθήθηκε ἡ παρουσία σέ τηλεοπτικές σειρές, σήριαλ ἀλλά καί κινηματογραφικές ταινίες κίναιδων καί ξεκίνησε ἡ πλύση ἐγκεφάλου. Τή δεκαετία τοῦ 1990 καί τοῦ 2000 συμπεριλήφθηκε ὁ κιναιδισμός, ἡ κτηνοβασία καί ἡ παιδεραστία ὑπό τό γενικό ὅρο τῆς σεξουαλικῆς διαφορετικότητας στό Εὐρωσύνταγμα ἀρχικά καί τή Συνθήκη τῆς Λισσαβόνας μετέπειτα καί ἔγιναν μέ συνοπτικές διαδικασίες ἀποδεκτά ἀπό τά χριστιανικά εὐρωπαϊκά κράτη. Κατόπιν αὐτῶν ἀρχῆς γενομένης ἀπό τήν Ὀλλανδία θεσμοθετήθηκε ὡς νόμος ἡ σύζευξη τῶν ἀνωμάλων πού ἀποτελεῖ ἕνα ἀκόμη κτύπημα στόν ἱστό τῆς χριστιανικῆς οἰκογένειας. Τό 2008 ὑπεγράφη ἀπό τόν τότε πρωθυπουργό τῆς χώρας ἡ Συνθήκη τῆς Λισσαβόνας καί ἔκτοτε ξεκίνησαν οἱ πιέσεις νομιμοποίησης τῆς ἀνωμαλίας μέ τή γνωστή σέ ὅλους μας κατάληξη. Σύντομα θά ἀκολουθήσει ἡ νομιμοποίηση τῆς κτηνοβασίας καί τῆς παιδεραστίας (θά μειωθεῖ τό ὅριο ἐνηλικίωσης ἀπό τά 18 στά 12 καί ταυτόχρονα θά πολυδιαφημιστεῖ ἡ στείρωση τῶν κοριτσιῶν ὡς μόδα...) Θά νομιμοποιηθοῦν ἐπίσης ἀρχικά τά λεγόμενα ὡς ἐλαφριά ναρκωτικά (χασίς καί μαριχουάνα) καί ἀργότερα τά πιό σκληρά (ἡρωίνη καί κοκαΐνη κ. ἄ.) μέ τήν ἐπίκληση τῆς πάταξης τοῦ μαύρου χρήματος καί τῆς φοροδιαφυγῆς... Ἤδη κομματικά σχήματα στήν Ἑλλάδα καί ὁ πρώην πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου προπαγανδίζουν πρός τήν κατεύθυνση αὐτή.
Σέ ὅλη αὐτή τήν ἐξέλιξη στό ἔργο τῆς μιαρῆς λέσχης Μπίλντερμπεργκ συνέβαλαν τέλος ὁ ἔλεγχος καί τῆς διατροφικῆς ἁλυσίδας, τά φάρμακα, τά ἐμβόλια, οἱ ἀεροψεκασμοί, οἱ τεχνητές οἰκονομικές μάστιγες κ. ἄ.
Καλοί μου χριστιανοί ὀφείλουμε νά συνειδητοποιήσουμε ὅτι ἕνας νέος σκληρός διωγμός κατά τῆς χριστιανικῆς πίστης ἔχει ξεκινήσει ἐδῶ καί δεκαετίες. Ὁ Στύλος Ὀρθοδοξίας στό τεῦχος Ὀκτωβρίου παρουσίασε τά μυστικά σχέδια γιά τόν ἔλεγχο τῆς θρησκευτικῆς ἡγεσίας μας πού ἐκπόνησε ἡ μιαρή λέσχη κατά τή συνεδρίαση της τόν περασμένο Ἰούνιο στίς Αὐστριακές Ἄλπεις. Ἤδη οἱ προτεσταντικές καί ἡ Ρωμαιοκαθολική δοξασίες καί οἱ ἡγεσίες αὐτῶν τελοῦν ὑπό πλήρη ἔλεγχο. Δέν πέρασαν κἄν λίγοι μόνο μῆνες γιά νά διαπιστώσουμε ὅλοι τήν ἀδιαφορία καί τήν ἀδράνεια τῶν Ὀρθοδόξων Προκαθημένων στήν νομιμοποίηση τῆς ἐκτροπῆς ἤ ἀρχαία ἑλληνιστί χαυνοπρωκτίας ἀπό τήν ἑλληνική Βουλή. Ὁ Θεός νά βάλει τό χέρι Του.
Συντάκτης: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΚΡΗΣ
Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2015
ταν αὐτοκράτωρ τῆς Ρώμης ἦτο ὁ Τιβέριος, πλησίον τῶν ἐκβολῶν τοῦ Ἰορδάνου ποταμοῦ, τό 28 ἡ 29 μ·Χ·, ἕνας ἄνθρωπος ἄρχισε τό κήρυγμά του. Ἰωάννης ἦταν τό ὄνομά του. Οἱ προφῆται τῆς Παλαιᾶς διαθήκης εἶχαν μιλήσει γι’ αὐτόν καί ἡ γέννησίς του ἦταν θαῦμα καί θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ἐπί πεντακόσια ἔτη δέν εἶχε φανῆ προφήτης τοῦ Θεοῦ εἰς τήν Παλαιστίνη. Γιά τοῦτο τό κήρυγμα τοῦ Ἰωάννου ἐπέσυρε τήν προσοχή τοῦ πλήθους.
