ἀληθὴς νηστεία

Ἰωὴλ Φραγκάκος (Μητροπολίτης Ἐδέσσης, Πέλλης καί Ἀλμωπίας)

"Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὅτι ἀπέχουσι τὸν μισθῶν αὐτῶν"

Ὅ,τι κερδίζουμε καὶ κατορθώνουμε στὴν ἀρετὴ καὶ στὴν ἠθική μας τελείωση, εἶναι θησαυρὸς ἀσύλητος καὶ μάλιστα προσωπικός, ἀναφαίρετος θησαυρός. Δὲν εἶναι τὰ "περὶ ἡμᾶς", ἀλλὰ "ἡμεῖς", οὐδὲ κἄν τὸ σῶμα καὶ οἱ αἰσθήσεις, ἀλλ’ ἡ ψυχή μας, ἡ πνευματικὴ ἐντὸς μας ἀξία, ἡ ὕπαρξή μας. Ἀφοῦ, λοιπόν, ὁ ἀγώνας ποὺ κάνουμε εἶναι γιὰ νὰ ζήσουμε πνευματικά, ὀφείλουμε νὰ τὸν κάνουμε σωστά. π.χ. λέγει ὁ Κύριος, γιὰ νὰ ὠφεληθοῦμε ἀπὸ τὴ νηστεία, νὰ τὴν κάνουμε μὲ σωστὸ τρόπο, γιατί ὅσοι νηστεύουν λάθος "ἀπέχουσιν τὸν μισθὸν αὐτῶν" (Ματθ. 6,16). Σήμερα πρὸ τῶν πυλῶν τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς θὰ θέλαμε νὰ δείξουμε κάποιες καταστάσεις ποὺ δὲν ἀφήνουν νὰ καρποφορήσει ἡ νηστεία καὶ μᾶς ἀφαιροῦν τὸν πνευματικὸ μισθό.


Προυποθέσεις τῆς νηστείας

Πρῶτα πρῶτα ὑπάρχει μία λανθασμένη ἀντίληψη γιὰ τὸ θεσμὸ τῆς νηστείας. Ἡ νηστεία δὲν εἶναι μόνο ἀποχὴ ἀπὸ ὁρισμένες τροφές, ἀλλ’ εἶναι καὶ ταπείνωση, μετάνοια καὶ ἐσωτερικὴ συντριβή. Ὄχι μόνον σωματικὴ κάθαρση μὲ λιτὴ δίαιτα, μὰ καὶ ἐσωτερικὸς πνευματικὸς ἀνακαινισμός. Βεβαίως ἡ πρώτη ἐντολὴ ποὺ ἔδωσε ὁ Θεὸς εἶναι ἐντολὴ νηστείας, ἀπὸ συγκεκριμένη τροφὴ καὶ ἡ παράβασή της ἔφερε τὴν ἔξωση τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὸν Παράδεισο. Ὁ Μωυσῆς, ὁ Κύριος, ὁ Παῦλος καὶ οἱ ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας νήστευαν. Ἡ νηστεία εἶναι τὸ μέσον κι ὄχι ὁ σκοπός. Ὁ σκοπὸς εἶναι ἡ ἐγκράτεια καὶ ἡ πνευματικὴ καλλιέργεια τοῦ ἀνθρώπου κι ὄχι ἡ αὐτοδικαίωση. Πολλοὶ πιστεύουν πὼς εἶναι ἡ πρώτη ἀρετὴ κι ἄλλοι φρονοῦν πὼς εἶναι ἕνας παρεξηγημένος θεσμός, ποὺ εἶναι ἄχρηστος γιὰ τὴν ἐποχή μας. Πολλοὶ μάλιστα τὴν εἰρωνεύονται καὶ τὴν ἐμπαίζουν. Δὲν ἐξισώνεται ἡ νηστεία μὲ τὴ δίαιτα, ποὺ εἶναι δύο διαφορετικὲς καταστάσεις.

Ἡ νηστεία πρέπει νὰ γίνεται μὲ ἀγαθὴ διάθεση κι ἀπὸ ἀγάπη πρὸς τὸν Θεὸ κι ὄχι γιὰ νὰ "φανῶμεν τοῖς ἀνθρώποις νηστεύοντες" (ὅπ.π.). Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος γράφει πὼς ἐμεῖς πολλὲς φορὲς ξεπεράσαμε καὶ τοὺς ὑποκριτές. Γνωρίζω, λέγει ὁ ἅγιος, πολλοὺς ποὺ δὲ νηστεύουν, κι ἄλλους ποὺ ἐπιδεικνύονται μὲ τὴν ἄσκηση τῆς νηστείας. Ἐπίσης ξέρω κι ἀνθρώπους ποὺ ἐνῶ δὲ νηστεύουν "τὰ τῶν νηστευόντων προσωπεῖα περίκεινται", ντύνονται δηλ. τὶς μάσκες τῶν νηστευτῶν. Ὑπάρχουν κι ἄλλοι ἀκόμη πιὸ ἀσυνεπεῖς, ποὺ ἐνῶ δὲ νηστεύουν, διδάσκουν τοὺς ἄλλους γιὰ τὴ νηστεία. Ἡ ἀνθρωπαρέσκεια δὲν ἔχει θέση στὴ νηστεία. Κάνουμε νηστεία γιατί συμμετέχουμε στὰ παθήματα τοῦ Χριστοῦ. Ἀκόμη ἡ νηστεία μᾶς βοηθάει στὸν ἀγώνα ποὺ κάνουμε ἐναντίον τῆς ἁμαρτίας καὶ τοῦ διαβόλου. Ἡ δαιμονικὴ ἐνέργεια δὲν ἀποθρασύνεται στὸν καιρὸ τῆς νηστείας καὶ ἐπὶ πλέον "οἱ φύλακες τῆς ζωῆς ἡμῶν ἄγγελοι φιλοπονώτερον παραμένουσι τοῖς διὰ νηστείας τὴν ψυχὴν κεκαθαρμένοις", δηλ. οἱ φύλακες ἄγγελοί μας, λέγει ὁ Μ.Βασίλειος, μὲ καλύτερη διάθεση παραμένουν σὲ κείνους ποὺ καθαρίζουν τὴν ψυχή τους μὲ νηστεία. Ἀκόμη ὁ ἴδιος θὰ προσθέσει πὼς ἄγγελοι Θεοῦ καταγράφουν τοὺς νηστεύοντες "καθ’ ἑκάστην Ἐκκλησίαν". Μὲ τὴ νηστεία ἑλκυόυμε τὴ χάρη καὶ τὴν προστασία τοῦ Θεοῦ. Τὸ γένος τῶν δαιμόνων δὲ σταματᾶ νὰ πειράζει τοὺς ἀνθρώπους καὶ δὲν ἐκδιώκεται "εἰ μὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ" (Ματθ. 17,21).


Ἀπαραίτητη ἡ νηστεία

Τώρα ποὺ ἀχίζει τὸ στάδιο τῆς νηστείας κι ὁ νοῦς μας εἶναι στραμμένος στὸ Πάσχα, καλούμαστε νὰ νηστεύσουμε σωματικὰ καὶ ψυχικά." Λύε πάντα σύνδεσμον ἀδικίας", γράφει ὁ Μ.Βασίλειος. Εἶναι ἡ νηστεία ἡ δεκάτη τοῦ χρόνου ποὺ ὀφείλουμε στὸ Θεό. Ἡ συστολὴ τοῦ ὕπνου, τῆς τροφῆς καὶ τῶν αἰσθήσεων συντρίβει τὴν καρδιὰ καὶ μᾶς κάνει νὰ πενθοῦμε γιὰ τὰ ἁμαρτήματά μας. Ἡ παράκληση τῶν πενθούντων εἶναι ἡ ζωντανὴ ἐπαφή μας μὲ τὸν Θεό. Τὶς ἡμέρες τῆς νηστείας πιθανῶς νὰ συναντήσουμε διάφορα ἐμπόδια, ὥστε νὰ μὴν πραγματοποιηθεῖ ἡ πνευματικὴ αὐτὴ ἄσκηση, ὅπως π.χ. ἀντεγκλήσεις μὲ τὸ περιβάλλον μας, μνησικακία ἀπὸ μέρους τῶν ἄλλων καὶ κακότητα. Μολύνονται οἱ ἡμέρες τῆς νηστείας μὲ τὰ πάθη μας. Ἂς μὴν πτοηθοῦμε. Ἂς ἀγαπήσουμε τὴ νηστεία καὶ τὴν ἐγκράτεια γιὰ νὰ ἔχουμε τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ περάσουμε μὲ εἰρήνη τὸ στάδιο τῆς Μ.

Σκορ Νέου Λυκείου: Γυμναστική – Θρησκευτικά: 6-3

Ας ξεκινήσουμε με το τι ισχύει σήμερα.

Η Γυμναστική είναι υποχρεωτικό μάθημα σε όλες τις τάξεις του Λυκείου και διδάσκεται συνολικά για 5 ώρες εβδομαδιαίως (2 στην Α΄, 2 στην Β΄, 1 στην Γ΄). Μάλιστα στο β΄ τετράμηνο μειώνεται στην Α΄ τάξη η Γυμναστική από 2 ώρες σε 1 (η άλλη ώρα δίνεται στο ΣΕΠ).

Τα Θρησκευτικά είναι μάθημα υποχρεωτικό σε όλες τις τάξεις του Λυκείου και διδάσκεται συνολικά για 5 ώρες εβδομαδιαίως (2 στην Α΄, 2 στην Β, 1 στη Γ)

Στο σημερινό λύκειο λοιπόν το σκορ είναι ισόπαλο: Γυμναστική - Θρησκευτικά: 5-5

Στο Νέο Λύκειο τώρα...

Η Γυμναστική είναι υποχρεωτικό μάθημα σε όλες τις τάξεις του Νέου Λυκείου και διδάσκεται 2 ώρες εβδομαδιαίως και στις τρεις τάξεις. Συνολικά λοιπόν 6 ώρες υποχρεωτική Γυμναστική.

Τα Θρησκευτικά είναι υποχρεωτικό μάθημα για 2 ώρες στην Α΄ τάξη και για 1 στη Β΄ τάξη. Περιττό να σημειωθεί ότι οι 2 ώρες επιλεγόμενου μαθήματος στη Γ΄ τάξη ουσιαστικά δεν θα υπάρχουν αφού οι μαθητές θα επιλέγουν την «Εμβάθυνση» στα μαθήματα που θα δίνουν στις πανελλήνιες εξετάσεις. Συνολικά λοιπόν 3 ώρες υποχρεωτικά Θρησκευτικά στο Νέο Λύκειο.

Σκορ Νέου Λυκείου: Γυμναστική – Θρησκευτικά: 6-3
Και δύο εύλογα ερωτήματα:

1. Γιατί η Γυμναστική αυξάνεται στη Γ΄ Λυκείου από 1 ώρα σε 2 και τα Θρησκευτικά ουσιαστικά καταργούνται με τη μετατροπή τους σε επιλογής; Είναι σαν να πηγαίνει η 1 ώρα των Θρησκευτικών στη Γυμναστική. Εύκολη, δίκαιη και άμεση λύση για την Γ΄ Λυκείου η διατήρηση τουλάχιστον του μέχρι σήμερα καθεστώτος (1 ώρα Θρησκευτικά και 1 ώρα Γυμναστική).

2. Στη Β΄ Λυκείου γιατί ειδικά το μάθημα των Θρησκευτικών γίνεται μονόωρο ενώ όλα τα άλλα μαθήματα είναι τουλάχιστον δίωρα (και άνω); Αυτή η μία (1) ώρα είναι το «Λύκειο ουσίας» στο οποίο οι μαθητές «εμβαθύνουν» όπως δήλωσαν σήμερα τα στελέχη του Υπουργείου; Δίκαιο, απλό και λογικό αίτημα η δίωρη διδασκαλία των Θρησκευτικών στη Β΄ Λυκείου όπως προβλέπεται και για τα άλλα μαθήματα (Ιστορία, Βιολογία ή Επιστήμη υπολογιστών, Αρχές Οικονομίας και Διοίκησης, Φυσική Αγωγή).

Η μεταστροφή στην ορθοδοξία του Γάλλου φωτογράφου Gerard Gascuel

Ο φωτογράφος Gerard Gascuel ο οποίος εργάστηκε με τον Marcel Marceau και τον Salvador Dali και νυν ιερομόναχος Γεράσιμος διηγείται πως αποφάσισε να γίνει ορθόδοξος μοναχός
«Ήμουν 33 ετών όταν ο εκδότης μου με έστειλε στην Ελλάδα για να κάνω ένα ρεπορτάζ σχετικά με τη ζωή των αγιορειτών»
Τριγυρίζοντας στα διάφορα μοναστήρια βρέθηκε σ’ένα μοναστήρι όπου έχουν την αρχαία παράδοση να διατηρούν τα οστά των κεκοιμημένων μοναχών.
«Μπήκα σ’εκείνην την κρύπτη και από τη στιγμή εκείνη η ζωή μου χωρίστηκε σε ”πριν” και ”μετά”.Όταν γύρισα πίσω βρήκα έναν Έλληνα μοναχό και τον ρώτησα ποιός τελικά είναι ο σκοπός της ζωής.Τα αγγλικά του ήταν πολύ φτωχά…Ξαφνικά ο μοναχός άρχισε να ψάλλει»
Ο π.Γεράσιμος ξαναθυμάται τις στιγμές εκείνες.Σύμφωνα με τα λεγόμενά του τη στιγμή εκείνη πήρε την απόφαση να γίνει ορθόδοξος μοναχός.
«Πήρα την απόφαση σε λίγα δευτερόλεπτα.Γύρισα στη Γαλλία,παρέδωσα το ρεπορτάζ στο περιοδικό.πούλησα ότι ακίνητα είχα και έγινα μοναχός στο Άγιον Όρος.Έμεινα πολλά χρόνια στους Άγιους Τόπους στο μοναστήρι του Αγ.Σάββα.Εκεί συνάντησα τον πνευματικό μου πατέρα και κατάλαβα ότι ο θάνατος δεν είναι το τέλος»
Μπόρει να έγινε μοναχός αλλά είναι ακόμη και φωτογράφος.Τώρα ζει στο ορθόδοξο μοναστήρι της γαλλικής πόλης Cevennes.

ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΑ - Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος

Πηγή: ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ

«Την ίδια προβιά φορούσε προηγουμένως ένα κριάρι· κι όμως κριάρι παρέμεινε!» (Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς)

 

Στην εποχή μας το κενόδοξο ντύσιμο των ανθρώπων είναι φαινόμενο με ιδιαίτερη έξαρση. Αυτός που δεν έχει κάτι άλλο για να καμαρώσει, καυχιέται για το ντύσιμό του. Όμως ο άνθρωπος που έχει κάτι πολυτιμότερο από τα ρούχα για να καμαρώσει, δεν γίνεται υπερήφανος. Όπως το χρυσάφι δεν βρίσκεται στην επιφάνεια της γης, έτσι και η πνευματική αξία ενός ανθρώπου δεν προβάλλεται εξωτερικά. Λέγεται πως, κάποτε, κάποιος διακεκριμένος φιλόσοφος είδε ένα νέο άνδρα που καυχιόταν για την αμφίεσή του. Τον πλησίασε λοιπόν ο φιλόσοφος και του ψιθύρισε στ’ αυτί: «Την ίδια προβιά φορούσε προηγουμένως ένα κριάρι· κι όμως κριάρι παρέμεινε!». Το να είσαι χριστιανός και να καυχιέσαι για τα ρούχα σου είναι πιο παράλογο και απ’ το να είσαι αυτοκράτορας και να υπερηφανεύεσαι για τη σκόνη κάτω απ’ τα πόδια σου. Τον άγιο Αρσένιο, όσον καιρό ήταν ενδεδυμένος χρυσοποίκιλτη φορεσιά στη βασιλική αυλή, ουδείς τον αποκαλούσε Μεγάλο! Επονομάστηκε Μέγας μόνον όταν με αυταπάρνηση παραδόθηκε απολύτως στο θέλημα του Θεού  ντυμένος με κουρέλια.

(«Πρόλογος της Οχρίδας»-Ιανουάριος, εκδ. Άθως)

Περί των τεσσάρων ειδών κοινωνίας με τον Θεό στην Ορθόδοξη Εκκλησία

 

Πατέρες και αδελφοί,
Η ένωση και κοινωνία μας με τον Θεό σε γενικότερες γραμμές γίνεται με δύο τρόπους. Με την μυστική κοινωνία του Σώματος και του Αίματος του Κυρίου και με την πνευματική κοινωνία. Ο δεύτερος τρόπος διαιρείται εν συνεχεία σε τρεις άλλους τρόπους. Γι’ αυτό, στον παρόντα λόγο θα σας ομιλήσω γι’ αυτούς τους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να κοινωνήσουμε και να ενωθούμε με τον Θεό, φέροντας μαρτυρίες από την θεία Γραφή και τις διδασκαλίες των Αγίων Πατέρων.
1. Η πρώτη και σπουδαιότερη κοινωνία μας με τον Χριστό γίνεται με την κοινωνία του Σώματος και του Αίματός Του.
Ένας χριστιανός που δεν πιστεύει ότι το φαινόμενο ψωμί και κρασί είναι αληθώς το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου μας, είναι ένας αιρετικός και ξένος προς την αληθινή πίστη του Χριστού, ο οποίος λέγει στο κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο (6,55)• «Η γαρ σαρξ μου αληθώς εστί βρώσις, και το αίμα μου αληθώς εστί πόσις». Ενώ ο Απόστολος Παύλος μας λέγει τα εξής: «Το ποτήριον της ευλογίας ο ευλογούμεν, ουχί κοινωνία του αίματος του Χριστού εστί; Τον άρτον ον κλώμεν, ουχί κοινωνία του σώματος του Χριστού εστίν;» (Α’ Κορ. 10,16). Όποιος λοιπόν κοινωνεί αναξίως, γίνεται ένοχος, όπως λέγει ο ίδιος ο Απόστολος· «ος αν εσθίη τον άρτον τούτον ή πίνη το ποτήριον του Κυρίου αναξίως, ένοχος έσται του σώματος και του αίματος του Κυρίου» (Α’ Κορ. 11,27).
Ο χριστιανός όμως που κοινωνεί με φόβο, ευλάβεια και προετοιμασία, αξιώνεται αναρίθμητων δωρεών, στις οποίες οι σπουδαιότερες είναι οι εξής:
α) Ενώνεται με τον Χριστό κατά χάριν, διότι όπως λέγει το χωρίο: «Ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα εν εμοί μένει καγώ εν αυτώ» (Ιωάν. 6,56)
β) Συμμετέχει στην αιώνιο ζωή, όπως λέγει το χωρίο: «Ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα έχει ζωήν αιώνιον (Ιωάν. 6,54).
γ) Θα αναστηθεί την ημέρα της κρίσεως, όπως λέγει το χωρίο: «Και εγώ αναστήσω αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα»
δ) Δημιουργεί κατοικία ο Χριστός μέσα στην καρδιά μας, όπως λέγουν τα χωρία: «κατοικήσαι τον Χριστόν διά της πίστεως εν ταις καρδίαις υμών» (Έφεσ. 3,17) και «εν εκείνη τη ημέρα γνώσεσθε υμείς ότι εγώ εν τω πατρί μου και υμείς εν εμοί καγώ εν υμίν» (Ιωάν. 14,20).
ε) Όποιος κοινωνεί τον Χριστό έχει Αυτόν ζώντα μέσα του «Ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός» (Γαλ. 2,20), και «τεκνία μου, ους πάλιν ωδίνω, μέχρις ου μορφωθή Χριστός εν υμίν!».
στ) Προοδεύει και αυξάνεται στα πνευματικά έργα, κατά το χωρίο: «αληθεύοντες δε εν αγάπη αυξήσωμεν εις αυτόν τα πάντα, ος έστιν η κεφαλή, ο Χριστός» (Εφεσ. 4,15).
ζ) Καθαρίζει από αμαρτίες, αγιάζει, φωτίζει και χαρίζει την αιώνια ζωή.
η) Επιφέρει τον αγιασμό σώματος και ψυχής, εκδιώκει τις φαντασίες και καθαρίζει από τα πάθη, δίνει παρρησία προς τον Θεό, φωτισμό και ενίσχυση για την αύξηση των αρετών και την τελειότητα (6η ευχή Θ. Μεταλήψεως του αγίου Βασιλείου).
θ) Επιφέρει πνευματική χαρά, υγεία σώματος και ψυχής, κατά τον άγιο Κύριλλο Αλεξανδρείας.
Αυτοί και άλλοι πολλοί ακόμη είναι οι πνευματικοί καρποί τους οποίους αποκτά ο πιστός που προσέρχεται συχνά και με καλή προετοιμασία στην Θεία Ευχαριστία. Αυτός που δεν προσέρχεται σ’ αυτό το Μυστήριο, ποτέ δεν θα μπορέσει να προοδεύσει στην εργασία των αρετών, διότι δεν παραμένει μέσα στον Χριστό και Εκείνος μέσα του, καθώς λέγει και ο ίδιος: «Χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν» (Ιωάν. 15,4).
2) Ο δεύτερος τρόπος κοινωνίας και ενώσεως με τον Χριστό γίνεται με την προσευχή του Ιησού.
Κατά την οποία ο νους βυθίζεται στην καρδιά και εκεί λέγει συνεχώς το: «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησον με τον αμαρτωλό».
α) Η προσευχή που γίνεται με τον νου στην καρδιά έχει μεγάλη σημασία, διότι ενώνεται η ψυχή μας με τον Ιησού Χριστό και δι’ Αυτού με τον Πατέρα, διότι η μόνη οδός που οδηγεί στην ένωση με τον Πατέρα είναι ο Χριστός, όπως λέγει ο Ίδιος: «ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα ειμή δι’ εμού» (Ιωάν. 14,6).
β) Η καρδιακή προσευχή προσφέρει την δυνατότητα στο Άγιο Πνεύμα να κατοικήσει και εργασθεί στην καρδιά μας και να ενωθούμε εμείς με το Πνεύμα. Αυτή η ένωση με την ακατάπαυστη προσευχή ομοιάζει με την νύμφη που αγαπά πάρα πολύ τον Νυμφίο Χριστό και δεν θέλει ποτέ να αποχωρισθεί απ’ Αυτόν.
3) Ο τρίτος τρόπος κοινωνίας με τον Δημιουργό Θεό μας
γίνεται με την εφαρμογή των εντολών Του και την απόκτηση των αρετών.
α) Αυτή η συγκατοίκηση με τον Ιησού φανερώνεται στην Γραφή από τον Ίδιο, όταν λέγει: «Εάν τις αγαπά με τον λόγον μου τηρήσει και ο Πατήρ μου αγαπήσει αυτόν, και προς αυτόν ελευσόμεθα και μονήν παρά αυτώ ποιήσωμεν» (Ιωάν. 14, 23), ενώ σε άλλο κεφάλαιο λέγει: «εάν τας εντολάς μου τηρήσητε μενείτε εν τη αγάπη μου, καθώς εγώ τας εντολάς του πατρός μου τετήρηκα και μένω αυτού εν τη αγάπη» (Ιωάν: 15,10).
β) Ο άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης λέγει ότι η ομοιότητα και ένωση μας με τον Θεό επιτελείται μόνο με την εφαρμογή των θείων εντολών (Λόγος περί σωτηριώδους γνώσεως).
γ) Ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, όσον αφορά την ένωση μας με τον Θεό, λέγει: «Ο λόγος του Θεού και Πατρός ευρίσκεται μυστικά σε κάθε μία από τις εντολές Του, οπότε αυτός που δέχεται τον λόγο του Θεού δέχεται τον Θεό.
δ) Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ομιλώντας για την θέωση του ανθρώπου με την εφαρμογή των εντολών του Θεού, λέγει: «Οι εντολές του Θεού παρέχουν όχι μόνο την γνώσι, αλλά και την θέωση».
4. Ο τέταρτος τρόπος κοινωνίας με τον Χριστό,
γίνεται με την ακρόαση των λόγων του Θεού.
α) Περί αυτού μας ομιλεί η Καινή Διαθήκη: «πολλοί δε των ακουσάντων τον λόγον επίστευσαν, και εγενήθη ο αριθμός των ανδρών ωσεί χιλιάδες πέντε» (Πράξ. 4,4).
β) Ο Απόστολος Παύλος λέγει ότι: «η πίστις εξ ακοής, η δε ακοή διά ρήματος Θεού» (Ρωμ. 10,17)
γ) Εάν το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου είναι η αληθινή βρώσις και πόσις, τότε ο λόγος του Κυρίου γενόμενος δεκτός από τους πιστούς γίνεται σ’ αυτούς «πηγή ύδατος αλλομένου εις ζωήν αιώνιον (Ιωάν. 4,14) και «άρτος ζωής ο εκ του ουρανού καταβάς» (Ιωάν. 6,58), ενώ κατά τον άγιο Δαμασκηνό λέγεται μάννα της αφθαρσίας και μάννα το μυστικό.
Ο Απόστολος Παύλος διά της ακοής δέχθηκε τον λόγο του Θεού, όταν προσκλήθηκε με το θείο φως στον δρόμο προς Δαμασκό και φωνή άκουσε εξ ουρανού. Η Σαμαρείτιδα διά της ακοής λαμβάνει τον λόγο του Θεού, ενώ πάλι οι Σαμαρείτες πιστεύουν και βαπτίζονται από το κήρυγμα του Αποστόλου Φιλίππου (Πράξ. 8,5 6,12) και λαμβάνουν το Άγιο Πνεύμα (Πράξ. 8,14,18).
Πατέρες και αδελφοί, σας έφερα μερικές από τις σπουδαιότερες μαρτυρίες της Γραφής και των Αγίων Πατέρων, οι οποίες θα μας βοηθούν στην πορεία μας για μία ακατάπαυστη ένωση με τον Νυμφίο Χριστό. Ο ιδιαίτερος και αγιότερος τόπος, όπου επιτυγχάνεται αυτή η πολύτροπος κοινωνία μας με τον Χριστό είναι η Εκκλησία μας. Εκεί όλοι οι πιστοί μας, ερχόμενοι με ευλάβεια και πίστη στις ιερές ακολουθίες, ευρίσκονται σε μία ατμόσφαιρα μυστική και κοινωνούν με τον νου, την καρδιά, την προσευχή και την συμμετοχή στην Θεία Κοινωνία των δωρεών του Αγίου Πνεύματος. Προπαντός η λειτουργική θυσία είναι η τέλεια έκφραση της ενώσεως με τον Κύριο μας. Η μνημόνευση ονομάτων των χριστιανών στην Προσκομιδή, και όταν αυτοί είναι μεν αμαρτωλοί αλλά μετανοημένοι, δίνει την ευλογία της κοινωνίας αοράτως των ψυχών με τον Σαρκωθέντα και Αναστάντα Κύριο, ο Οποίος παρέχει ενίοτε και την σωματική των θεραπεία.
Είθε το έλεος και οι οικτιρμοί του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο οποίος είναι ο Λόγος του Θεού να έλθει και κατασκηνώσει μέσα μας με τους ανωτέρω τέσσερις τρόπους που συνοπτικά αναφέραμε.

ἡ έξομολόγηση τοῦ Φλωράκη!

Πόλεμοι, Πείνες, Αρρώστιες, Σεισμοί....... ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ

Πόλεμοι, Πείνες, Αρρώστιες, Σεισμοί....... ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ

Οι πόλεμοι, οι πείνες, οι επιδημίες και οι σεισμοί κατά τόπους κατονομάζονται από τον Κύριο μας Ιησού Χριστό ως σημάδια που θα προηγηθούν της Δευτέρας Παρουσίας (βλ. Ματθ. ΚΔ΄6-8, Λουκ. ΚΑ΄ 9-11). Προσέχουμε ότι ενώ πρόκειται για φαινόμενα που επαναλαμβάνονται κατά τη διάρκεια της ιστορίας, όμως ο Κύριος τα αναφέρει ως σημεία της εσχάτης εποχής, επισημαίνοντας ότι όλα αυτά θα αποτελούν «αρχή των ωδίνων», δηλαδή αρχή των πόνων του τοκετού, την αρχή του τέλους όπως θα λέγαμε. «Ωδίνες» ονομάζονται οι πόνοι της εγκύου, που αυξάνονται σε συχνότητα και ένταση και οδηγούν στη γέννα. Πρόκειται λοιπόν για πολέμους, πείνες, αρρώστειες, σεισμούς και θεομηνίες με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και αποτελούν την αρχή γεγονότων που θα κλιμακώνονται για να οδηγήσουν στην εμφάνιση του Αντιχρίστου, του «γιου της απωλείας» (Β΄Θεσ. Β΄3) και «βδελύγματος της ερημώσεως» (Ματθ. ΚΔ΄15) που θα γεννήσει ο αμαρτωλός κόσμος.

«Μελλήσετε δε ακούειν πολέμους και ακοάς πολέμων· οράτε μη θροείσθε· δεί γαρ πάντα γενέσθαι, αλλ΄ ούπω εστί το τέλος. εγερθήσεται γαρ έθνος επί έθνος και βασιλεία επί βασιλείαν, και έσονται λιμοί και λοιμοί και σεισμοί κατά τόπους·  πάντα δε ταύτα αρχή ωδίνων» (Ματθ. ΚΔ΄ 6-8).

«Όταν δε ακούσητε πολέμους και ακαταστασίας, μη πτοηθήτε· δει γαρ ταύτα γενέσθαι πρώτον, αλλ΄ ουκ ευθέως το τέλος. τότε έλεγεν αυτοίς· εγερθήσεται έθνος επί έθνος και βασιλεία επί βασιλείαν, σεισμοί τε μεγάλοι κατά τόπους και λιμοί και λοιμοί έσονται, φόβητρά τε και σημεία απ΄ουρανού μεγάλα έσται» (Λουκ. ΚΑ΄9-11).

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΠΟΛΕΜΩΝ & ΤΑΡΑΧΩΝ

Η επανάληψη «ακούειν πολέμους και ακοάς πολέμων» φαίνεται να έχει ιδιαίτερη σημασία, γιατί σηματοδοτεί τη σύγχρονη εποχή, τη μόνη στην ιστορία όπου η ενημέρωση μεταφέρει γεγονότα με τέτοια ταχύτητα. Πράγματι, ποιος ενδιαφερόταν κατά τους περασμένους αιώνες για μια μάχη που γινόταν σε κάποια άλλη ήπειρο και πόσοι μάθαιναν γι αυτήν; Κατά τον 20ό αιώνα για πρώτη φορά η είδηση για κάποιον πόλεμο (και για οποιαδήποτε “ακαταστασία” ή αναστάτωση κατά το κείμενο του Λουκά) αναμεταδίδεται αστραπιαία σε κάθε μήκος και πλάτος της Γης. Η αναμετάδοση τέτοιων φοβερών γεγονότων είναι πολύ συνηθισμένη σήμερα, αλλά ήταν πρωτοφανής και πολύ τρομακτική πριν από μερικές δεκαετίες και μάλιστα κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Είναι βέβαιο ότι εκείνη την εποχή των μέσων δεκαετιών του 20ου αιώνα οι άνθρωποι φοβούνταν ότι έφθασε η συντέλεια του κόσμου, ακούγοντας τα φρικτά γεγονότα του πολέμου από τα ραδιόφωνα. Μην τρομάζετε και μην πτοείστε όμως, τονίζει ο Κύριος, γιατί πρέπει όλα αυτά να γίνουν πρώτα, αλλά δεν είναι αμέσως το Τέλος. Αυτή είναι η αρχή του Τέλους.

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ

Και ειδικότερα επεξηγεί, προφητεύοντας ότι θα ξεσηκωθεί το ένα έθνος εναντίον του άλλου και το ένα βασίλειο (- κράτος) κατά του άλλου. Είναι σαφές ότι ο Κύριος αναφέρεται στους Παγκόσμιους Πολέμους, τους πρώτους και μοναδικούς που παρέσυραν στη δίνη τους τόσες πολλές αντιμαχόμενες χώρες και μάλιστα από διαφορετικές ηπείρους. Υπήρξαν οι μεγαλύτεροι πόλεμοι σε θύματα και καταστροφές στην ιστορία της ανθρωπότητας.  Κατά τη διάρκειά τους οι άνθρωποι γνώρισαν την πρωτοφανή δύναμη νέων όπλων (τανκς, αεροπλάνα, υποβρύχια, ραντάρ κ.α.) μέχρι και το μαζικό χτύπημα της ατομικής βόμβας. Παράλληλα, μεγάλες πείνες και επιδημίες σάρωσαν τους λαούς. Όμως αυτός ο πρωτοφανής όλεθρος, όπως ακριβώς το αναφέρουν τα Ευαγγέλια, δεν επέφερε το τέλος του κόσμου.

Όσο κι αν η διάδοση του Ευαγγελίου του Χριστού επηρέασε ευεργετικά την ανθρωπότητα, ουσιαστικά λίγοι μόνον άνθρωποι ακολούθησαν πιστά τα διδάγματά του και ελάχιστοι απέκτησαν την Ειρήνη, αυτό το πολύτιμο δώρο του Αγίου Πνεύματος. Μακριά από τον αληθινό Θεό, την πηγή της Ειρήνης, οι άνθρωποι σχεδόν ποτέ δεν έπαψαν να πολεμούν.

Ωστόσο, αν ο 20ος αιώνας εκπλήρωσε τα προφητικά λόγια για πλήθος ειδήσεων πολέμου και για παγκόσμιους πολέμους, ο 21ος έχει φέρει νέα δεδομένα, εμφανίζοντας πολλές «ωδίνες» που γεννούν τη μεγάλη θλίψη των χρόνων του Αντιχρίστου.

ΟΙ ΝΕΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ ΤΟΥ ΚΛΙΜΑΤΟΣ & ΤΩΝ ΣΕΙΣΜΩΝ

Μετά τα πυρηνικά όπλα που απειλούν με ολοκληρωτική καταστροφή τον πλανήτη μας, σήμερα έχουμε περάσει πια στην εποχή του κλιματολογικού και του σεισμικού πολέμου. Στη νέα χιλιετία είναι πλέον δυνατή η διαχείρηση και ο επηρεασμός των καιρικών φαινομένων, με την πρόκληση διαταραχών, όπως πλημμύρες, καταιγίδες, τυφώνες, πυρκαγιές, υπερθέρμανση της ατμόσφαιρας ή του γήινου φλοιού κ.α. που μπορούν να αξιοποιηθούν στρατιωτικά!

Έτσι, ζούμε πια γεγονότα όπως οι κυκλώνες που έπληξαν τις ΗΠΑ, στους οποίους δόθηκαν τα ρωσικά ονόματα «Κατρίνα» και «Ρίτα», υποδηλώνοντας πιθανότατα την προέλευσή τους, την ανθρωπογενή δημιουργία τους από τους Ρώσους αντιπάλους των Αμερικανών. Επίσης, είδαμε τον μεγάλο καύσωνα στη Ρωσία το καλοκαίρι του 2010 που συνοδεύτηκε από καταστροφικές πυρκαγιές, απαγόρευση στην εξαγωγή των ρωσικών σιτηρών με αντίστοιχη άνοδο της τιμής του σιταριού στη διεθνή αγορά και μεγάλα κέρδη της παραγωγής των ΗΠΑ και του Καναδά. Να θυμίσουμε και τις πρωτοφανείς καταστροφικές πυρκαγιές στην Ελλάδα λίγο πριν τις εκλογές του 2007 και τα σχόλια κάποιων πολιτικών μας που τις χαρακτήριζαν ως «ασύμμετρη απειλή» που δεχόμαστε…

ΠΕΙΝΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΑΦΘΟΝΙΑΣ

Εξετάζοντας το σημείο της πείνας και πάλι μπορούμε να εντοπίσουμε πολλές κατά τόπους φονικές πείνες κατά τη διάρκεια της ιστορίας.  Όμως και το φαινόμενο της πείνας στον σύγχρονο κόσμο διαφέρει από τις πείνες του παρελθόντος. Η αύξηση της πείνας δηλαδή, δεν συμβαίνει πια όπως στο παρελθόν εξαιτίας της έλλειψης τροφής, αλλά επειδή οι άνθρωποι δεν διαθέτουν τους πόρους για να την αγοράσουν, ακόμη και όταν είναι άφθονη!  Αυτό οφείλεται στην υπερβολικά άνιση κατανομή του πλούτου και στην τραγική αδιαφορία των κατεχόντων για τους φτωχούς και πεινασμένους, καθώς επιμένουν για χάρη του κέρδους, αλλά και του ελέγχου των κοινωνιών, να οδηγούν τους λαούς στον θάνατο.

Οικονομικές πολιτικές κρατών και πολυεθνικών εταιρειών προτιμούν να πετιούνται και να θάβονται τροφές, παρά να χορτάσουν οι πεινασμένοι λαοί, προκειμένου να διατηρούν τα προϊόντα τους μεγάλη αξία στις αγορές! Έτσι, οι υψηλές τιμές των τροφίμων κάνουν την αγορά απλησίαστη για τους φτωχούς. Από την άλλη, οι τριτοκοσμικές χώρες δεν μπορούν να επωφεληθούν από τη πτώση κόστους των τροφίμων της παγκοσμιοποιημένης αγοράς, που τα διακινεί άφθονα και με τόση ευκολία, επειδή έχουν υποτιμηθεί τα νομίσματά τους έναντι του δολαρίου!

Τα στοιχεία του Οργανισμού Σίτισης και Γεωργίας (FAO) δείχνουν ότι από το 2006 και μετά σημειώνεται παγκοσμίως η μεγαλύτερη αύξηση πείνας των τελευταίων δεκαετιών. Σήμερα υπολογίζεται ότι περίπου το 30% των κατοίκων της Γης πάσχουν από πείνα και υποσιτισμό. Δεν είναι τυχαία προβλήματα και εύκολα θα μπορούσαν να καταπολεμηθούν. Λείπει όμως η πολιτική βούληση και το ενδιαφέρον όσων ζουν πλουσιοπάροχα για εκείνους που μαστίζονται από τη φτώχεια. 

Εδώ πρέπει να τονίσουμε το μέγεθος και της προσωπικής μας ευθύνης. Η ζωή μας σε σύγκριση με εκείνη εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων στη Γη μας, υπήρξε πλουσιοπάροχη και σπάταλη. Κι ενώ θα έπρεπε καθημερινά να οργανώνουμε αποστολές σωτηρίας για να βρεθεί λίγο νερό, τροφή, φάρμακα, στέγη και ένδυση για τόσους δυστυχείς που τα στερούνται, επιμένουμε να αδιαφορούμε, να θεωρούμε ότι δεν μας περισσεύει τίποτα και να ξοδεύουμε ακατάσχετα αποκτώντας περιττά πράγματα που έχουμε ανάγει σε ανάγκες! Η ενοχή μας είναι φοβερή για την έλλειψη της αγάπης μας, γιατί ενώ έχουμε τα μέσα για να βοηθήσουμε δεν έχουμε τη θέληση και το ενδιαφέρον…

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΟΙ ΙΟΙ & ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΕΜΒΟΛΙΑ

Τα τελευταία χρόνια εμφανίζεται ένα διαβολικό, επικίνδυνο και θλιβερό φαινόμενο όσον αφορά τις ασθένειες: Ιοί δημιουργούνται στα επιστημονικά εργαστήρια και διοχετεύονται στο περιβάλλον, προκειμένου να πωλούνται εμβόλια από τα οποία θησαυρίζουν τεράστιες φαρμακευτικές εταιρείες και τα οποία επίσης θεωρούνται πολύ επικίνδυνα για την ανθρώπινη υγεία!!

Τα πρόσφατα παραδείγματα της «γρίπης των πτηνών» και της «γρίπης των χοίρων» καταδεικνύουν ότι ο άνθρωπος ήδη βρέθηκε εγκλωβισμένος ανάμεσα στον κίνδυνο του ιού και τον κίνδυνο του φαρμάκου, με τον τομέα της διεθνούς ενημέρωσης να παίζει έναν αδιανόητα βρώμικο ρόλο!  Σημαντικά στοιχεία φανερώνουν ότι αυτή η διαδικασία θα οδηγήσει σε ζοφερό μέλλον, αφού οι αρρώστειες επιλέχθηκαν ως ένα από τα μέσα εξόντωσης από κάποιους «εκλεκτούς» της διεθνούς ελίτ, προκειμένου να πετύχουν μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού και να ελέγξουν απόλυτα την ανθρωπότητα.

Να αναφέρουμε ότι ο 20ος αιώνας ανέπτυξε τον τομέα της γενετικής επιστήμης που ονομάζεται ευγονική και ασχολείται με τον περιορισμό της αναπαραγωγής ατόμων με βιολογικά προβλήματα και την προαγωγή άλλων με επιθυμητά κληρονομήσιμα χαρακτηριστικά. Η ευγονική εμφάνισε εφιαλτικές εφαρμογές κυρίως κατά τη χιτλερική περίοδο, εξοντώνοντας δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους για να «καθαρισθεί» η Αρία φυλή.

Παρόμοιους στόχους δυστυχώς φαίνεται ότι έχουν θέσει και σήμερα οι διεθνιστές ισχυροί, προκειμένου να «καθαριστεί» ο κόσμος από δισεκατομμύρια ανεπιθύμητους και να φθάσουμε στην κοινωνία του απόλυτου ελέγχου τους! Ο ιός του AIDS  εμφανίστηκε και εξαπλώθηκε στις αφρικανικές χώρες τη δεκαετία του ΄80, λίγα χρόνια αφότου οι ΗΠΑ χαρακτήρισαν ως κεντρικό ζήτημα εθνικής ασφαλείας τη μείωση του πληθυσμού στον Τρίτο Κόσμο (10 Δεκ. 1974).

Σήμερα, οι περισσότεροι ερευνητές έχουν απορρίψει τη θεωρία ότι το AIDS μεταδόθηκε τυχαία από τον πράσινο πίθηκο στον άνθρωπο. Αποκαλυπτικά στοιχεία ενισχύουν τους ισχυρισμούς επιστημόνων ότι ο ιός αυτός (HIV) αποτελεί εργαστηριακό κατασκεύασμα από άλλους δύο όμοιους σχεδόν γονιδιακά ιούς, που με πειράματα σε φυλακισμένους στις ΗΠΑ διοχετεύτηκε στους ανθρώπους στα τέλη της δεκαετίας του ΄70.  Αξιοσημείωτο είναι, ότι αναλογικά εξολοθρεύονται από AIDS  οι έγχρωμοι πληθυσμοί της Αφρικής και της Ασίας ενώ είναι πολύ μικρές οι απώλειες σε Β. Αμερική και Ευρώπη.

Εφιαλτικούς στόχους φημολογείται ότι εξυπηρετούν (σε πειραματικό στάδιο;) και οι γνωστοί πια ψεκασμοί (chemtrails) από αεροπλάνα χωρίς διακριτικά, ένα παγκόσμιο φαινόμενο των τελευταίων χρόνων, σαφέστατα υπαρκτό, αλλά ανεξήγητο από τους επίσημους φορείς, παρά τις συνεχείς επερωτήσεις στα Κοινοβούλια, τα video που το καταγράφουν, καθώς και τις ασθένειες που παρατηρείται να συνδέονται με αυτούς τους ψεκασμούς…

ΜΕΘΟΔΟΙ ΠΡΟΚΛΗΣΗΣ ΣΕΙΣΜΩΝ

Στην εποχή μας ακόμα και οι σεισμοί δεν είναι πλέον πάντοτε ένα τυχαίο φυσικό φαινόμενο. Η επιστήμη έχει αναπτύξει εφαρμοσμένες και θεωρητικές μεθόδους πρόκλησης σεισμών που, όπως λέγεται, μπορεί να έχουν θετικές και αρνητικές προεκτάσεις.  Πειράματα πρόκλησης σεισμών που υποτίθεται ότι γίνονται για λόγους πρόληψης και ελέγχου της σεισμικής δραστηριότητας, είναι πιθανό να προκαλέσουν μεγάλη καταστροφή λόγω κάποιου λάθους, αλλά και μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως όπλο μαζικής κλίμακας με ολέθρια αποτελέσματα για τον πλανήτη.

Ειδικότερα, προγράμματα όπως το περιβόητο αμερικανικό HAARP (High Frequency Active Auroral Research Program) που αναπτύσσεται πειραματικά στην Αλάσκα εδώ και μια 20ετία, έχουν επικίνδυνες εφαρμογές, μεταξύ των οποίων και η ανάπτυξη σεισμικών όπλων.  Συγκεκριμένα, με τη σταδιακή και επιλεκτική θέρμανση ενός συγκεκριμένου τμήματος του γήινου φλοιού, προκαλείται σεισμική και ηφαιστειακή δραστηριότητα (σεισμικός πόλεμος). Ήδη τα τελευταία χρόνια εκδηλώνονται μεγάλοι σεισμοί και τσουνάμι που πλήττουν κυρίως τριτοκοσμικές χώρες, οι οποίες αναγκάζονται αμέσως να υποχωρήσουν στην εισβολή πολυεθνικών εταιρειών. Επίσης, ειδήσεις που συνήθως αποκρύπτονται ή περνούν στα «ψιλά» της ενημέρωσης, μας πληροφορούν για σεισμούς με δεκάδες χιλιάδες θύματα που πυροδοτούνται ηλεκτρομαγνητικά και παίζουν το ρόλο μιας πολεμικής ή διπλωματικής απειλής.

Επιστημονικές μελέτες αναφέρουν ότι με ένα πολύ μεγάλο σεισμό θα μπορούσε να μετατοπιστεί η ακριβής θέση του άξονα περιστροφής της Γης, με συνέπεια τον αφανισμό της ανθρωπότητας. Θα μπορούσαμε λοιπόν να θεωρήσουμε ως σοβαρή την πιθανότητα να είναι αποτέλεσμα ανθρώπινης επέμβασης και με την άμεση έννοια η διασάλευση των ουρανίων δυνάμεων (Ματθ. ΚΔ΄ 29) και ο μέγας σεισμός του τέλους, που όμοιό του δεν θα έχει γνωρίσει ο κόσμος (Αποκ. ΙΣΤ΄18).

ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Συμπεραίνουμε επομένως, έπειτα από τα στοιχεία που παραθέσαμε για τα νέα δεδομένα της εποχής μας, περί πολέμου, πείνας, πανδημίας και σεισμού, ότι πρόκειται για πραγματικά σημάδια που αναγγέλλουν ότι πλησιάζει η ένδοξη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού μας. Ο Κύριος μας ειδοποιεί ακριβώς για να τα προσέξουμε και να βρισκόμαστε σε εγρήγορση πνευματική.

Οι πόλεμοι του κλίματος που διαταράσσουν την ισορροπία της φύσης, η φοβερή πείνα των λαών στην εποχή της αφθονίας, οι νέες ασθένειες που «παράγονται», καθώς και οι σεισμοί που πυροδοτούνται, έχουν πλέον όχι μόνο ως θύμα αλλά και ως θύτη τον άνθρωπο. Οι τεχνολογικές δυνάμεις σε συνδυασμό με την αλαζονεία του σύγχρονου ανθρώπου, κάνουν πλέον κατανοητό τον ακριβή τρόπο με τον οποίο εμφανίζονται στο προσεχές μέλλον μας τα δεινά και οι φυσικές καταστροφές που περιγράφει η Αγία Γραφή για το τέλος του κόσμου μας.

Να θυμίσουμε ότι όλα αυτά τα αποκαλυπτικά φαινόμενα συγκλίνουν σε μια έννοια που συναντάμε κατ’ επανάληψη στην εσχατολογία της Αγίας Γραφής: Την ΕΡΗΜΩΣΗ. (βλ. Ησαΐα ΚΔ΄1-13, 20, Δανιήλ Θ΄27, ΙΒ΄11, Ματθ. ΚΔ΄15).

Αρχιμ. Δαβίδ Τσελίκας

Περιοδικό ΕΣΥ τ.65 Νοεμ.-Δεκ. 2010

Τα σημεία των εσχάτων καιρών 

Στοιχεία για τους διωγμούς των Χριστιανών

To Λαγονήσι έγινε τάφος για τους πρώτους ιεραπόστολους

Κατά την διάρκεια ανασκαφών σε απομεινάρια εκκλησίας που έγιναν στο παγκοσμίως γνωστό Λαγονήσι της περιοχής Αλικαρνασσού -στο οποίο πας περπατώντας από την Μύνδο- βγήκαν στο φως κρανία στα οποία ήταν καρφωμένα καρφιά.
Αλικαρνασσός-Με βάση τις διαπιστώσεις του επικεφαλής των ανασκαφών καθηγητή αρχαιολογίας Μουσταφά Σαχίν, τα κρανία είναι του 3 μ.Χ. αιώνα, ανήκαν σε ιεραπόστολους 40-45 ετών, ενώ έλειπαν τα σώματα.
Στα πλαίσια των ανασκαφών με την ονομασία ¨Ανασκαφές Σωτηρίας της αρχαίας πόλης της Μύνδου¨ που γίνονται υπό την προεδρία του καθηγητή Μουσταφά Σαχίν και από τον εκπρόσωπο του υπουργείου πολιτισμού Νετσμί Ερόλ, βρέθηκαν στο Λαγονήσι 8 κρανία με καρφιά στο κεφάλι τους, τα οποία μεταφέρθηκαν για έρευνα στο τμήμα αρχαιολογίας του Μπούρντουρ με συμμετοχή ανθρωπολόγων.
ΦΡΙΚΗ ΣΤΟ ΝΗΣΙ
Ο καθηγητής Μουσταφά Σαχίν ξεδίπλωσε την θηριωδία , όπως αυτή αποκαλύφθηκε από τα κρανία που βρέθηκαν ανάμεσα σε απομεινάρια εκκλησίας στο Λαγονήσι. Ο καθηγητής δήλωσε τα εξής : ¨Τα κρανία είναι της Ύστερης Αρχαίας Περιόδου, ανήκουν σε άτομα που πιάστηκαν αιχμάλωτοι και σκοτώθηκαν με καρφιά στο κεφάλι, ακολούθως αποκόπηκαν από τα σώματα τους και κατά πάσα πιθανότητα αφού επιδείχτηκαν στον κόσμο προς παραδειγματισμό, θάφτηκαν. Πρόκειται για μια πρακτική σκληρότητας και φρίκης που εφαρμόστηκε κατά την ρωμαϊκή εποχή σε βάρος αυτών που προσπαθούσαν να διαδώσουν τον χριστιανισμό¨.

Θυμός και Οργή (Μέγας Αθανάσιος)

Ο θυμός διαφέρει από την οργή. Θυμός μεν είναι η οργή σε κατάσταση εκρηκτική, ενώ η οργή είναι η διάθεση να προκαλέσεις λύπη σε εκείνον που σε λύπησε.
Μέγας Αθανάσιος
Ο θυμός (όταν σωστά τον χειρίζεται ο άνθρωπος) είναι το νεύρο της ψυχής, διότι τονώνει στην προσπάθεια των καλών έργων
Ο θυμός που εκδηλώνεται όταν πρέπει και όπως πρέπει, ισχυροποιεί την υπομονή και την εγκράτεια. Όταν όμως ενεργεί αντίθετα προς τον ορθό λόγο, γίνεται τρέλα.
Θυμός είναι έξαψη και απότομο ξέσπασμα του πάθους, ενώ οργή είναι μόνιμη λύπη και διαρκή ορμή για την ανταπόδοση αυτών που προκάλεσαν τη λύπη (δηλαδή εν θερμό εκδίκηση).
Κανείς να μη επιτιμά με εμπάθεια τους αμαρτάνοντες. Διότι το να ελέγχει κανείς με θυμό και οργή τον συνάνθρωπό του δεν σημαίνει ότι τον ελευθερώνει από την αμαρτία, αλλ’ ότι πέφτει ο ίδιος σε σφάλματα.
Μπορεί να κατορθώσει κάποιος να μη οργίζεται, όταν πιστεύει ότι βλέπει πάντοτε με τη σκέψη του τον Θεό και τον πάντοτε παρόντα Κύριο. Διότι ποιος υπήκοος μπροστά στον άρχοντα τολμά ποτέ να κάνει κάτι που τον δυσαρεστεί;
Μέγας Βασίλειος