Οι Πλατείες Ταχρίρ της Ευρώπης

Η κατασκήνωση στην κεντρική πλατεία της Μαδρίτης αποτελεί το επίκεντρο μιας παράξενης διαδικασίας η οποία εδώ και μερικές ημέρες βρίσκεται σε εξέλιξη. Χιλιάδες αγανακτισμένοι πολίτες ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης, θρησκευτικού δόγματος, φύλου ή ηλικίας, πραγματοποιούν μία «Παράσταση Αγανάκτησης», αντιδρώντας στον τρόπο που μεθοδεύουν οι κυβερνήσεις την περιβόητη έξοδο από την κρίση.

Στην Βαρκελώνη η κατασκήνωση των αγανακτισμένων έχει στηθεί στην Πλατεία Καταλονίας. Η αλήθεια είναι πώς εντός της πλατείας έχουν οργανωθεί τρείς μικρότερες πλατείες. Την πρώτη την αποκαλούν «Πλατεία Ταχρίρ». Μία σαφής αναφορά σε αυτά που συμβαίνουν στην Βόρειο Αφρική και αλλού στη Μέση Ανατολή. Την δεύτερη την ονόμασαν «Πλατεία Ισλανδίας», αφού αυτή μικρή βόρεια χώρα ήταν η πρώτη που κατέρρευσε μην αντέχοντας στην «Τοξικότητα» του παγκόσμιου τραπεζικού συστήματος.

Την Τρίτη Πλατεία την ονομάζουν «Πλατεία Παλαιστίνης», αφού ο άλυτος πολιτικός γρίφος της Μέσης Ανατολής επανέρχεται (δριμύτερος μάλλον) στην επικαιρότητα με ότι συμβαίνει στην Συρία, με τις παγκόσμιες αλλαγές των συσχετισμών, με την μόλις πρόσφατη αλλαγή στην λογική της αμερικανικής διπλωματίας η οποία ζητά (επικοινωνιακά έστω) Παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα προ του 1967 και βεβαίως μετά και την εθνική συμφιλίωση εντός Παλαιστίνης, μεταξύ της Φάταχ και της Χαμάς.

Εκεί στις τρείς μικρές πλατείες στο κέντρο της Βαρκελώνης λειτουργούν ομάδες εργασίας από πολίτες, όπως και στην Puerta Del Sol στην Μαδρίτη. Συζητούν, τσακώνονται, ανταλλάσουν γνώμες, μιλούν μεταξύ τους, όλοι αγανακτισμένοι από την θεσμική λιτότητα, την κυβερνητική διαφθορά, τον μονομερή καταμερισμό των οικονομικών μέτρων σε βαρών των αδυνάμων, την κατάργηση του κοινωνικού κράτους.

Στην διπλανή Πορτογαλία, το ιβηρικό Μνημόνιο άρχισε και εκεί να προκαλεί μαζικές αντιδράσεις. Τα κόμματα μπορεί να συναινούν στην αποδοχή των όρων της τρόικα αλλά οι πολίτες όχι.

Οι δημοσιογράφοι παρατηρούν αμήχανοι και τα κράτη παρακολουθούν με έκδηλη ανησυχία. Το «κίνημα των αγανακτισμένων» διαδίδεται με «ταχύτητες μεγάλες» μέσω του Διαδικτύου. Οι πολίτες συντονίζονται και συνομιλούν. Πρόκειται για δύο δραστηριότητες οι οποίες «ενοχλούν» αφάνταστα τους μηχανισμούς διακυβέρνησης. Τα θεσμικά κόμματα στην Ιβηρική δεν συμμετέχουν αλλά διερωτώνται και προφανώς ετοιμάζουν την δική τους «διείσδυση» αντιλαμβανόμενα πώς αυτή η πολιτική δυναμική μπορεί και να είναι «χρήσιμη» αν την ενσωματώσουν αλλά κατανοούν πώς αν αυτή δυναμική συνεχιστεί τότε ενδεχομένως να αποβεί και μοιραία για τα πολιτικά συστήματα που εκπροσωπούν.



Μία πρώτη γεύση «Επιστολή από την Βαρκελώνη».

«Βρισκόμαστε στην 5η ημέρα και στην Puerta del Sol βρίσκονται περίπου 20 χιλιάδες συμμετέχοντες στην κατασκήνωση. Δεν κοιμούνται όλοι στις πλατείες, αλλά πλήθος κόσμου συμμετέχει κατά την διάρκεια της ημέρας.

Εγώ θα σας μεταφέρω την δική μου εμπειρία και τις δικές μου εικόνες από την Βαρκελώνη όπου ζω τα τελευταία 5 χρόνια.

 Η κατασκήνωση έχει στηθεί στην placa Catalunya, στο κέντρο της Βαρκελώνης, και κατά την προσωπική μου άποψη είναι ένα πραγματικό εργαστήρι σκέψης. Υπάρχουν στημένες διάφορες σκηνές που έχουν ως σκοπό να πληροφορήσουν τον κόσμο γύρω από τις απόψεις του, οπού εκεί επίσης μπορείς να πληροφορηθείς για τις διάφορες ομάδες εργασίες, για τις αποφάσεις των ομάδων εργασίας αλλά και το γενικότερο ημερήσιο πρόγραμμα.

 Οι ομάδες εργασίας είναι χωρισμένες ανά θεματική ενότητα, όπως για την υπεράσπιση του Δημόσιου Πανεπιστημίου, για την υγεία, για την ανεργία, για την διαφθορά, κλπ κλπ, και οι οποίες συνεδριάζουν ανοιχτά στην πλατεία, με την δυνατότητα να συμμετέχει όποιος το επιθυμεί. Οι αποφάσεις παίρνονται σε οριζόντιο επίπεδο με ψηφοφορία στο τέλος.

 Εκτός από τις ομάδες εργασίας, κάποιος μπορεί να παρακολουθήσει διάφορες καλλιτεχνικές ενέργειες που στήνονται αυθόρμητα, αλλά και συζητήσεις (debates) που διοργανώνονται με θέματα της τρέχουσας πολιτικής επικαιρότητας - πχ, χθες η συζήτηση που παρακολούθησα είχε ως θέμα στο εάν θα πρέπει ο κόσμος που είναι αγανακτισμένος και απογοητευμένος από το υπάρχον πολιτικοοικονομικό σύστημα να ψηφίσει στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές.

 Όποιος ήθελε έπαιρνε το μεγάφωνο και εξέφραζε την άποψη του. Όποιος θέλει επίσης μπορεί να ενημερωθεί από την επιτροπή για τα διεθνή, για την κάλυψη που δίνουν τα διεθνή ΜΜΕ στις κατασκηνώσεις, αλλά και οι τουρίστες μπορούν να ζητήσουν περαιτέρω πληροφορίες.

 Οι κατασκηνωτές-εθελοντές προσπαθούν να ενημερώσουν τον κόσμο σε όλες τις γλώσσες, ακόμα και στις πιο περίεργες όπως πχ Ελληνικά. Υπάρχει η ομάδα για τις επικοινωνίες (blog, twitter, facebook, ραδιοσταθμός), αλλά και το μαγειρείο της κατασκήνωσης.

 Τέλος -και πιο ενδιαφέρουσα ιδέα- είναι το στήσιμο 3 μικρών πλατειών μέσα στην pl. Catalunya. Η πρώτη ονομάζεται πλατεία Ταχρίρ, η δεύτερη πλατεία Παλαιστίνης και η τρίτη πλατεία Ισλανδίας. Κάθε μια από αυτές τις πλατείες είναι και ένα roundtable (που λένε και οι αγγλομαθείς), σχετικά με το όνομα της πλατείας - πχ στην πλατεία Ταχρίρ συζητιούνται οι πολιτικές εξελίξεις στον Αραβικό κόσμο.

 O κόσμος που συμμετέχει είναι κυρίως νέοι, αλλά μπορείς να συναντήσεις ανθρώπους όλων των ηλικιών, ένα πραγματικά ετερογενές πλήθος με αρκετά διαφορετικές απόψεις αλλά με ένα κοινό στοιχείο, την αγανάκτηση από την υπάρχουσα πολιτική τάξη, τις τράπεζες, την ανεργία, την διαφθορά, τον δικομματισμό (που μάλιστα είναι πιο ισχυρός από ότι στην Ελλάδα).»

 Στην Μαδρίτη έχουν στήσει μία πραγματική μικρή πολιτεία με μία άτυπη διακυβέρνηση εθελοντών. Υπάρχουν ομάδες εργασίας για τα πάντα ,όλα αυτά που απασχολούν τον πολίτη ο οποίος αντιλαμβάνεται πώς η «ζωή του ξεφεύγει από τα χέρια του σαν τις σταγόνες του νερού από την κυρτωμένη παλάμη». Η αδυναμία του μέσου πολίτη απέναντι στις μεθόδους των διαφόρων διαχειριστών της κρίση γίνεται αιφνιδίως « δυναμική παρέμβασης».

 Τα τηλεοπτικά κανάλια έχουν στρέψει τον τηλεφακό στην Puerta Del Sol. Προς το παρόν αναπαράγουν εικόνα. Δεν εξηγούν διότι αν εξηγούσαν θα ήταν υποχρεωμένα να καταδείξουν τον δικό τους ρόλο στην κρίση αυτή, αξιών και ιδεών. Ξέρουν πώς μεταξύ των στόχων της κοινωνικής κριτικής, έχουν συμπεριληφθεί μεταξύ των πρώτων «ενόχων».

 Διαβάστε σε μετάφραση μία ανακοίνωση από την Μαδρίτη. Είναι ενδεικτική του πολιτικού κλίματος που επικρατεί. Ίσως να είναι ενδεικτικότερη ως προς την δυναμική την οποία επικαλείται. Είναι σίγουρα πάντως ενδεικτική των διαστάσεων που λαμβάνει ένα φαινόμενο «πανευρωπαϊκής αγανάκτησης» απέναντι σε μία οικονομική πολιτική η οποία συνθλίβει όλες τις αξίες για τις οποίες πολέμησαν τρείς ευρωπαϊκές γενιές τον 20ο αιώνα . Ξέρετε τις αξίες οι οποίες αναφέρονται στην ισότητα, στα δικαίωμα στην κοινωνική πρόνοια, στην δημόσια Παιδεία, στην Δημόσια Υγεία, στο Δημόσιο και καλό Πανεπιστήμιο, στην εργασία αλλά και στην υποχρέωση ύπαρξης κοινωνικής αλληλεγγύης, αλληλοβοήθειας, αλληλοσεβασμού.

 Το μήνυμα από την Μαδρίτη

 «Είμαστε απλοί άνθρωποι. Είμαστε σαν εσάς: τους ανθρώπους, που ξυπνούν κάθε πρωί για να σπουδάσουν, να εργαστούν ή να βρουν δουλειά, άνθρωποι που έχουν οικογένεια και φίλους. Οι άνθρωποι, που δουλεύουν σκληρά κάθε ημέρα για να προσφέρουν ένα καλύτερο μέλλον για τους γύρω τους.

Μερικοί από μας θεωρούνται προοδευτικοί, άλλοι συντηρητικοί. Μερικοί από εμάς πιστεύουν στο Θεό, μερικοί όχι. Μερικοί από εμάς έχουν σαφώς καθορισμένες ιδεολογίες, άλλοι είναι απολιτίκ, αλλά είμαστε όλοι ανήσυχοι και εξοργισμένοι για τις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές προοπτικές που βλέπουμε γύρω μας: τη διαφθορά ανάμεσα σε πολιτικούς, επιχειρηματίες, τραπεζίτες, αφήνοντας μας αβοήθητους, χωρίς φωνή.

Αυτή η κατάσταση έχει γίνει κανονικά, μια καθημερινή ταλαιπωρία, χωρίς ελπίδα. Αλλά αν ενώσουμε τις δυνάμεις μας, μπορούμε να την αλλάξουμε. Ήρθε η ώρα να αλλάξουμε τα πράγματα, ήρθε η ώρα να οικοδομήσουμε μια καλύτερη κοινωνία μαζί. Ως εκ τούτου,υποστηρίζουμε ότι:

Οι προτεραιότητες για κάθε προηγμένη κοινωνία πρέπει να είναι η ισότητα, η πρόοδος, η αλληλεγγύη, η ελευθερία του πολιτισμού, η βιωσιμότητα και η ανάπτυξη, η ευημερία και η ευτυχία των ανθρώπων.

Αυτά είναι αναφαίρετες αξίες που πρέπει να ισχύουν στην κοινωνία μας: το δικαίωμα στη στέγαση, την απασχόληση, τον πολιτισμό, την υγεία, την εκπαίδευση, την πολιτική συμμετοχή, την ελεύθερη προσωπική ανάπτυξη, καθώς και τα δικαιώματα των καταναλωτών για μια υγιή και ευτυχισμένη ζωή.

Η τρέχουσα κατάσταση της κυβέρνησης και του οικονομικού μας συστήματος, δεν φροντίζουν αυτά τα δικαιώματα, και με πολλούς τρόπους αποτελούν εμπόδιο για την πρόοδο της ανθρωπότητας.

Η δημοκρατία ανήκει στο λαό το οποίο σημαίνει ότι η κυβέρνηση αποτελείται από κάθε έναν από εμάς. Ωστόσο, στην Ισπανία, τα περισσότερα μέλη της πολιτικής τάξης δεν μας λαμβάνουν καν υπόψη. Οι πολιτικοί θα πρέπει να μεταφέρουν τη φωνή μας στα θεσμικά όργανα, διευκολύνοντας την πολιτική συμμετοχή των πολιτών μέσω άμεσων καναλιών, κάτι που θα προσφέρει το μεγαλύτερο όφελος για την ευρύτερη κοινωνία. Ο ρόλος τους είναι να πλουτίσουν και να ευημερούν εις βάρος μας, που είμαστε απλοί θεατές της δικτατορίας των μεγάλων οικονομικών δυνάμεων που έχουν στην κατοχή τους στην εξουσία μέσω του δικομματισμού των PP & PSOE.

Η επιθυμία για η εξουσία και τη συσσώρευση της σε λίγους δημιουργεί ανισότητα, ένταση και αδικία, η οποία οδηγεί στη βία, την οποία εμείς απορρίπτουμε πεπαλαιωμένο και αφύσικο οικονομικό μοντέλο ωθεί την μηχανή της κοινωνίας σε έναν συνεχόμενο κύκλο όπου οι λίγοι πλουτίζουν και οι πολλοί γίνονται φτωχότεροι. μέχρι την κατάρρευση.



Η θέληση και ο σκοπός του ισχύοντος συστήματος είναι η συσσώρευση του χρήματος, όχι όσον αφορά την απόδοση και την ευημερία της κοινωνίας. Σπαταλώντας πόρους, μολύνοντας τον πλανήτη, δημιουργώντας ανεργία και δυσαρεστημένους πολίτες.

Οι πολίτες είναι τα γρανάζια μιας μηχανής σχεδιασμένης για να εμπλουτίσει μια μειοψηφία η οποία δεν αφορά τις ανάγκες μας. Είμαστε ανώνυμοι, αλλά χωρίς εμάς τίποτε από αυτά δεν θα υπήρχε, γιατί εμείς κινούμε τον κόσμο.

Αν ως κοινωνία δεν μάθουμε να εμπιστευόμαστε το μέλλον μας, ζώντας σε μια ανεξέλεγκτη οικονομία η οποία δεν επιστρέφει ποτέ τον παραγόμενο πλούτο στους περισσότερους, δεν θα μπορέσουμε να εξαλείψουμε τις αδικία απʼ την οποία υποφέρουμε.

Χρειαζόμαστε μία ηθική επανάσταση. Αντί να τοποθετούμε τα χρήματα πάνω τους ανθρώπους, ας τα φέρουμε στην υπηρεσία των ανθρώπων. Είμαστε άνθρωποι, όχι προϊόντα. Δεν είμαι ένα προϊόν αυτού που αγοράζω ,του λόγου για τον οποίο το αγοράζω, ούτε αυτού από τον οποίο το αγοράζω
Για όλα τα παραπάνω, είμαι εξοργισμένος.
Νομίζω ότι μπορώ να τα αλλάξω.
Νομίζω ότι μπορώ να βοηθήσω.
Γνωρίζω ότι μαζί μπορούμε .Γνωρίζω ότι μπορώ να βοηθήσω.

Ξέρω ότι μαζί μπορούμε.»
Οι Μαδριλένοι έχουν στήσει και μία συνεχή αναμετάδοση από την κεντρική του πλατεία. Πρόκειται για μία «τηλεόραση του δρόμου» , ένα « street view stream» . Πατήστε το link για να οσμιστείτε το τι συμβαίνει σε αυτήν την πρωτόγνωρη κατασκήνωση.

http://www.soltv.tv/soltv/index.html