Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν· μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν, καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.

Πέμπτη, Οκτωβρίου 27, 2011

27η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ : Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΣΗΜΑΙΑΣ...

27η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ : Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΣΗΜΑΙΑΣ...

Η ΣΗΜΑΙΑ

Πάντα κι όπου σ' αντικρίζω,
με λαχτάρα σταματώ
και περήφανα δακρύζω
ταπεινά σε χαιρετώ.

Δόξα αθάνατη στολίζει
κάθε θεία σου πτυχή
και μαζί σου φτερουγίζει
της Πατρίδας η ψυχή.
....»»»»


Όταν ξάφνου σε χαϊδεύει
τ' αγεράκι τ' αλαφρό,
μοιάζεις κύμα, που σαλεύει
με χιονόλευκο αφρό

Κι ο σταυρός που λαμπυρίζει
στην ψηλή σου κορυφή
είν' ο φάρος που φωτίζει
μιαν ελπίδα μας κρυφή.

Σε θωρώ κι αναθαρρεύω
και τα χέρια μου χτυπώ,
σαν αγία σε λατρεύω,
σαν μητέρα σ' αγαπώ.

Κι απ' τα στήθη μου ανεβαίνει
μια χαρούμενη φωνή
νά 'σαι πάντα δοξασμένη,
ω! Σημαία γαλανή.


Στήν Ελληνική Σημαία

Εσένα, που σε χάιδεψε της λευτεριάς η αύρα
περήφανη πρώτη φορά πάνω στην Άγια Λαύρα.
Εσέ, που χέρι σε ύψωσε τρισάγιο και βροντήσαν
όχι φωνές, μα τουφεκιές, όταν σε χαιρετίσαν
οι τουφεκιές παλληκαριών, που εμπρός σου αντρειωμένα
γονάτισαν κι ορκίστηκαν να πέσουνε για σένα.
Εσένα, που σε κοίταξαν μάνες, που στό 'να χέρι
βαστούσαν βυζανιάρικα και στο άλλο το μαχαίρι.
Εσέ, που όταν σ' αντίκρυσαν οι γέροι ξανανιώσαν
και μ' άρματα τη μέση τους, την κουρασμένη, ζώσαν.
Εσέ, ποιά ανθρώπινη φωνή μπορεί να ιστορήση,
την ξακουσμένη δόξα σου και να την τραγουδήση;
Εσύ δεν είσαι από πανιού λωρίδα καμωμένη,
είσαι από αίμα και καπνούς και από φωτιά βγαλμένη.
Εσύ πετούσες σαν αητός πάνω από ηρώων κεφάλια,
σελάγισες σε πέλαγα, σε κάμπους, σ' ακρογιάλια.
Πάνω από νίκες άμετρες το φλάμπουρό σου εστήθη
και πάντα δρόμο σ' άνοιγαν μέσ' των εχθρών τα πλήθη,
τα χέρια που σ' εβάσταγαν, τ' αντρειωμένα χέρια,
για να σε μπήξουν σε κορφές σ' απάτητα λημέρια,
για να σε ιδούν πολύ ψηλά, ψηλά απ' της γής το χώμα,
τόσο ψηλά, που τ' ουρανού επήρες πια το χρώμα.


ΛΕΥΚΗ ΣΑΝ ΟΝΕΙΡΟ
Λευκή σαν όνειρο, γαλάζια, ωραία,
κάθε σ' αντίκρισμα καρδιάς παλμοί,
πάντα τρισένδοξη ελληνική σημαία,
το καμάρι του Έλληνα, της πατρίδας η τιμή.

Από τα κύματα μέσα βγαλμένη,
καθάριο σύννεφο στον ουρανό
και στο κοντάρι σου σημαία δοξασμένη
έχεις ατίμητο για στολίδι σου σταυρό.

Διπλός σκοπός ας αντηχήσει τώρα
στης λευτεριάς το σύμβολο μπροστά
κι ας ευχηθούμε μεσ' απ' την καρδιά μας,
τη δόξα να' χει πάντα συντροφιά.

Λευκή σαν όνειρο, γαλάζια, ωραία,
κάθε σ' αντίκρισμα, καρδιάς παλμοί,
πάντα τρισένδοξη Ελληνική σημαία,
το καμάρι του Έλληνα, της πατρίδας η τιμή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά

  Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός ἀτιμίαν δι' ἡμᾶς ὑπέμεινε τὰς ἀκάνθας ἡ κεφαλή ἡ ὄψις τὰ ἐμπτύσματα αἱ σιαγόνες τὰ ῥαπίσματα τὸ στό...