Ὁ Ἅγιος Πολύευκτος
Καταπληκτικὰ μηνύματα μᾶς δίνει ὁ στρατιωτικὸς Ἅγιος Πολύευκτος. Ἦταν ἀπὸ τὴν Μελιτηνὴ τῆς Μεσοποταμίας.
Στὰ χρόνια 253-256 ὁ αὐτοκράτορας Ῥώμης Οὐαλεριανὸς διέταξε σκληρὸ διωγμὸ κατὰ τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ Πολύευκτος δὲν κρύβει τὴν πίστη του στὸ Χριστὸ μέσα στὸ στράτευμα. Αὐτό, βέβαια, ἀναφέρεται στὸν αὐτοκράτορα, ποὺ τὸν καλεῖ νὰ ἀπολογηθεῖ.
Τότε, ὁ πεθερὸς τοῦ Πολύευκτου τὸν συμβουλεύει νὰ πειθαρχήσει σὰν στρατιωτικὸς στὸ αὐτοκρατορικὸ πρόσταγμα. Ὁ Πολύευκτος, χρησιμοποιῶντας τὰ λόγια τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου σὰν ἀποστομωτικὴ ἀπάντηση, ὑπενθυμίζει στὸν πεθερό του ὅτι «ὑποχρέωση καὶ καθῆκον ἔχουμε νὰ πειθαρχοῦμε περισσότερο στὸ Θεό, παρὰ στοὺς ἀνθρώπους», καθὼς ἐπίσης καὶ τὰ λόγια τοῦ Κυρίου μας, ποὺ εἶπε: «Θὰ σᾶς σύρουν μπροστὰ σὲ ἡγεμόνες καὶ βασιλεῖς σὰν κατηγορουμένους νὰ μαρτυρήσετε γιὰ μένα, [...] καὶ ὁποῖος μὲ ὁμολογήσει μπροστὰ στοὺς ἀνθρώπους, θὰ τὸν ὁμολογήσω καὶ ἐγὼ μπροστὰ στὸν Πατέρα μου, ποὺ εἶναι στοὺς οὐρανούς».
Ἡ νεαρὴ σύζυγός του τὸν ἱκετεύει νὰ σώσει μὲ κάθε τρόπο τὴν ζωή του καὶ νὰ μὴν τὴν ἀφήσει χήρα. Ὁ Πολύευκτος στὰ δάκρυα τῆς γυναίκας του ἀντιτάσσει καὶ πάλι τὰ λόγια του Κυρίου μας, ὅτι «ὅποιος ἀγαπᾷ πατέρα ἢ μητέρα ἢ γυναῖκα περισσότερο ἀπὸ μένα, δὲν εἶναι ἄξιός μου». Ἔπειτα, τὴν ἐξορκίζει νὰ μὴ θελήσει νὰ ἔχει σύζυγο ἕναν ἐξωμότη καὶ προδότη τοῦ Σωτῆρα μας καὶ Θεοῦ μας. Καὶ πράγματι, στέρεος καὶ ἀμετασάλευτος στὴν πίστη, ἀποκεφαλίζεται καὶ παραδίδει τὴν ψυχή του στὸ Χριστό.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Μυηθεὶς οὐρανόθεν εὐσέβειας τὴν ἔλλαμψιν, ὤφθης στρατιώτης γενναῖος, τοῦ Σωτῆρος Πολύευκτε καὶ ξίφει ἐκτμηθεὶς τὴν κεφαλήν, Μαρτύρων ἠριθμήθης τοῖς χοροῖς, μεθ' ὧν πρέσβευε θεόφρον διὰ παντός, ὑπὲρ τῶν ἐκβοώντων σοι, δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ δωρουμένῳ διά σοῦ, πᾶσι τὰ κρείττονα.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε
Ὁ Μάρτυς σου Κύριε, ἐν τῇ ἀθλήσει αὐτοῦ, τὸ στέφος ἐκομίσατο τῆς ἀφθαρσίας, ἐκ σοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν· ἔχων γὰρ τὴν ἰσχύν σου, τοὺς τυράννους καθεῖλεν ἔθραυσε καὶ δαιμόνων τὰ ἀνίσχυρα θράση. Αὐτοῦ ταῖς ἱκεσίαις Χριστέ ὁ Θεός, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Κοντάκιον Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον
Τοῦ Σωτῆρος κλίναντος ἐν Ἰορδάνῃ, κεφαλήν ἐθλάσθησαν, αἱ τῶν δρακόντων κεφαλαί, τοῦ Πολυεύκτου ἡ κάρα δέ, ἀποτμηθεῖσα τόν δόλιον ᾔσχυνε.
Ὁ Ὅσιος Εὐστράτιος ὁ θαυματουργός
Γεννήθηκε στὸ χωριὸ Βιτζινιανή, ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς τὸν Γεώργιο καὶ τὴν Μεγέθη. Σὲ ἡλικία 20 χρονῶν ὁ Εὐστράτιος, ἔφυγε ἀπὸ τὴν πατρίδα του καὶ πῆγε στὸ ὄρος Ὄλυμπος τῆς Βιθυνίας, στὴ μονὴ Αὐγάρων, ὅπου ἐκεῖ ἦταν μοναχοὶ οἱ θεῖοι του δηλαδὴ τ᾿ ἀδέλφια τῆς μητέρας του Γρηγόριος καὶ Βασίλειος.
Ἀφοῦ παιδαγωγήθηκε ἀπ᾿ αὐτοὺς στὰ ἀσκητικὰ πράγματα, ἔκαρη μοναχὸς καὶ ἀναδείχθηκε μὲ τὴν αὐστηρὴ ζωή του, ἕνας ἀπὸ τοὺς ὁσιότερους ἄνδρες τῆς ἐποχῆς του. Τόσο μάλιστα, ποὺ στὴ συνέχεια οἱ μοναχοί του ἐμπιστεύτηκαν καὶ τὴν διοίκηση τῆς μονῆς, ἀναδεικνύοντας αὐτὸν ἡγούμενο.
Ὅταν ὅμως αὐτοκράτωρ ἦταν ὁ εἰκονομάχος Λέων ὁ Ἴσαυρος, ὁ Εὐστράτιος μὲ προτροπὴ τοῦ Ἴωαννικίου τοῦ μεγάλου, ἀπομακρύνθηκε ἀπὸ τὴν μονή του καὶ ἔφυγε στὴν πατρίδα του. Ἐπανῆλθε μὲ τὴν ἀναστήλωση τῶν ἁγίων εἰκόνων, καὶ πέρασε τὸ ὑπόλοιπο τῆς ζωῆς του μὲ ἄσκηση, προσευχὴ καὶ μελέτη.
Πέθανε δὲ εἰρηνικά, ἀφοῦ ἐπετέλεσε πολλὰ θαύματα, σὲ ἡλικία 95 ἐτῶν. Χαρακτηριστικὰ εἶναι τὰ λόγια τῶν τελευταίων του ὡρῶν: «Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες, ὁ καιρὸς τῆς ζωῆς μου ἔλαβε τέλος. Παιδιά μου ἀγαπητά, φυλάξατε τὴν παρακαταθήκην τοῦ ἁγίου σχήματος ποὺ παραλάβατε, καὶ νὰ ξέρετε ὅτι τὰ μὲν παρόντα πράγματα εἶναι πρόσκαιρα καὶ μάταια, τὰ δὲ μέλλοντα εἶναι αἰώνια καὶ παντοτινά».
Ὁ Ὅσιος Πέτρος ἐπίσκοπος Σεβαστείας
Ὁ Ὅσιος Πέτρος, ὑπῆρξε ἀδελφὸς τοῦ Μ. Βασιλείου καὶ τοῦ Γρηγορίου Νύσσης (349-392). Καθοδηγήθηκε ἀπὸ τὴν ἀδελφή του Μακρίνα στὴν αὐστηρὴ ἀσκητικὴ ζωὴ καὶ ἔγινε μοναχὸς καὶ ἡγούμενος τοῦ Κοινοβίου ποὺ ἵδρυσε ὁ Μέγας Βασίλειος, ὁ ὁποῖος τὸ 370 τὸν χειροτόνησε πρεσβύτερο καὶ τὸ 380 ἐπίσκοπο Σεβαστείας στὴ Μ. Ἀρμενία. Ἔλαβε μέρος στὴ Β´ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο (Κωνσταντινούπολη 381). Ἀπεβίωσε εἰρηνικά.
Ἡ Ἁγία Ἀντωνίνα ποὺ μαρτύρησε στὴ Νικομήδεια
Σῴζεται μόνο ἡ φράση: « ἡ ἁγία Ἀντωνίνα ἡ ἐν Νικομήδειᾳ ἐν τῇ θαλάσσῃ».
Ὁ Ἅγιος Λαυρέντιος
Ἄγνωστος στοὺς Συναξαριστὲς καὶ τὰ Μηναῖα. Μνημονεύεται στὸν Λαυριωτικὸ Κώδικα Γ 74 φ. 112α, ὅπου ὑπάρχουν καὶ δυὸ ἰδιόμελα σ᾿ αὐτόν, στὰ ὁποῖα λέγεται ὅτι «ἐν σταδίῳ ἐτέλεσε τὸν καλὸν ἀγῶνα, καὶ ἐκ τῶν ἑσπερίων ὡς ἄστρον ἀνέτειλε καταφωτίζων τὴν σύμπασαν, ὅτι ἔστη ἐν μέσῳ τῶν διωκτῶν εἰδωλολατρῶν καὶ καθεῖλε τὴν σφενδόνη τῶν θείων λόγων αὐτῶν τὸ ἀνίσχυρον, διὸ καὶ κοσμηθεὶς τῷ στεφάνῳ τῆς νίκης καθορᾶ τὸ ἀμήχανον κάλλος Χριστοῦ».
Μνήμη Σεισμοῦ
Κατὰ τὸν Συναξαριστὴ τοῦ Delehaye, αὐτὴ τὴν μέρα ἔγινε σεισμὸς ἐπὶ βασιλείας Βασιλείου (867) καὶ κατέπεσε ὁ μεγάλος ναὸς τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου «ἐν τῷ Σίγματι», καθὼς καὶ πολλὲς ἄλλες ἐκκλησίες. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ ἀναφέρεται καὶ στὸν Παρισινὸ Κώδικα 1578, ἀλλὰ στὶς 10 Ἰανουαρίου.
Ὁ Ἅγιος Φίλιππος Μητροπολίτης Μόσχας καὶ πάσης Ῥωσίας
Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυρας Φίλιππος, κατά κόσμο Θεόδωρος Στεπάνοβιτς Κολύσεφ, γεννήθηκε στή Ρωσία τό ἔτος 1507 μ.Χ. ἀπό εὐσεβεῖς γονεῖς, τόν Στέφανο καί τήν Βαρβάρα, πού ἀργότερα ἔγινε μοναχή μέ τό ὄνομα Βαρσανουφία. Ἡ ἀγάπη του πρός τήν μοναχική πολιτεία καί τό ἀσκητικό ἦθος, ὁδήγησε τά βήματά του στή Μονή Σολόβκι, στόν Παγωμένο Ὠκεανό, ὅπου ἄρχισε νά διδάσκεται τά τῆς μοναχικῆς πολιτείας καί νά διέρχεται τό βίο του μέ προσευχή καί νηστεία. Στή συνέχεια διετέλεσε ἡγούμενος τῆς μονῆς.
Τό ἔτος 1566 μ.Χ., ἐπί βασιλείας Ἰβᾶν Δ’ Βασίλιεβιτς (τοῦ Τρομεροῦ), ἐξελέγη, μετά τό θάνατο τοῦ Μητροπολίτη Ἀθανασίου (1564 - 1566 μ.Χ.), Μητροπολίτης Μόσχας, ἀλλά ἀπομακρύνθηκε. Ὅταν, τό 1565 μ.Χ., ὁ Κούρβσκι ἤθελε νά ἀνατρέψει τό θρόνο τῆς Ρωσίας, ὁ τσάρος Ἰβᾶν θεώρησε ὅλους τους ἄρχοντες κρυφούς ἐχθρούς του καί κατέφυγε στήν πόλη Ἀλεξάνδροβσκ, προτιθέμενος νά παραιτηθεῖ τῆς ἐξουσίας. Ἡ ἀγγελία αὐτή κατέπληξε τή Μόσχα, διότι ἡ ἀναρχία φαινόταν φοβερότερη ἀπό τήν τυραννία, καί ὁ λαός ζήτησε τήν ἐπάνοδο τοῦ τσάρου. Ὁ Ἰβᾶν ἐπέστρεψε στή Μόσχα στίς 2 Φεβρουαρίου 1565 μ.Χ. Τήν ἑπομένη συνεκάλεσε σύνοδο καί ἀποφάσισε τή σύσταση τῆς Ὀπρίτσνινα, σωματοφυλακῆς γιά τήν ἀσφάλεια τοῦ ἴδιου καί τῆς ἐπικράτειας. Ἡ σωματοφυλακή αὐτή πού ἦταν τυφλό ὄργανο τοῦ τσάρου, κατατρομοκράτησε τή χώρα.
Ὁ Ἅγιος Φίλιππος ἀρνήθηκε νά εὐλογήσει τόν τσάρο καί ἀντιτάχθηκε στήν βασιλική αὐθαιρεσία καί τίς βδελυρές πράξεις μέ ἀποτέλεσμα νά ἐκθρονισθεῖ, νά ἐγκλειστεῖ στή μονή Ὀτρότς τοῦ Τβέρ καί νά δολοφονηθεῖ στίς 23 Δεκεμβρίου 1569 μ.Χ. ἀπό ἄνθρωπο τοῦ τσάρου.
Τό τίμιο λείψανό του βρέθηκε ἄφθορο καί τό ἔτος 1652 μ.Χ. ὁ τσάρος τῆς Ρωσίας Ἀλέξιος Μιχαήλοβιτς τό ἐναπέθεσε στόν καθεδρικό ναό Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Μόσχας, στό Κρεμλίνο.
Ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου Φιλίππου, ἑορταζόταν στίς 23 Δεκεμβρίου τήν ἡμέρα τοῦ θανάτου του ἀλλά τό 1660 μ.Χ. μεταφέρθηκε στίς 9 Ἰανουαρίου.
Ὁ Ἅγιος Adrian, ἡγούμενος Καντουαρίας (Ἄγγλος)
Λεπτομέρειες γιὰ τὴν ζωὴ αὐτοῦ τοῦ ἁγίου της Ὀρθοδοξίας μπορεῖ νὰ βρεῖ ὁ ἀναγνώστης στὸ βιβλίο «Οἱ Ἅγιοι τῶν Βρεττανικῶν Νήσων» τοῦ Χριστόφορου Κων. Κομμοδάτου, ἐπισκόπου Τελμησσοῦ, Ἀθῆναι 1985.
Ὁ Ἅγιος Brithwaid, ἀρχιεπίσκοπος Καντουαρίας (Ἄγγλος)
Λεπτομέρειες γιὰ τὴν ζωὴ αὐτοῦ τοῦ ἁγίου της Ὀρθοδοξίας μπορεῖ νὰ βρεῖ ὁ ἀναγνώστης στὸ βιβλίο «Οἱ Ἅγιοι τῶν Βρεττανικῶν Νήσων» τοῦ Χριστόφορου Κων. Κομμοδάτου, ἐπισκόπου Τελμησσοῦ, Ἀθῆναι 1985.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά