Τυπικόν της 19ης Φεβρουαρίου 2012

Κυριακή: ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ. Ἐν ᾗ μνείαν ποιούμεθα  τῆς δευτέρας καί ἀδεκάστου παρουσίας τοῦ Κυρίου  ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.  Τῶν Ἁ­γίων Ἀποστόλων Ἀρχίππου, Φιλήμονος καί Ἀπφίας.  Τῆς Ὁσίας Φιλοθέης τῆς Ἀθηναίας.

Ἦχος  γ΄  – Ἑωθινόν Γ ΄. Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ Ἀπολυτίκιον:  «Ὁ βάθει σοφίας...». Κοντάκιον:  «Μετά τῶν ἁγίων...». Ἀπόλυσις:  Μικρά. ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ Προοιμιακός – Ψαλτήριον. Εἰς τό·«Κύριε, ἐκέκραξα...». Ἑσπέρια:  1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Τῷ σῷ Σταυρῷ, Χριστέ...  – Πεφώτισται τά σύμπαντα... –  Δοξάζω τοῦ Πατρός...».  2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Τόν Σταυρόν σου τόν τίμιον...  – Ὑμνοῦ­μεν τόν Σωτῆρα...  – Τοῖς ἐν ᾅδῃ καταβάς...»καί  3.– Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Τριῳδίου· «Ὅταν μέλλῃς ἔρ­χεσθαι...  – Βίβλοι ἀνοιγήσονται...  – Ἠχήσουσι σάλπιγγες... – Κλαίω καί ὀδύρομαι...». Δόξα:  Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Ὅταν τίθωνται θρόνοι...». Καί νῦν:  Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Πῶς μή θαυμάσωμεν...». Εἴσοδος:  «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας. Ἀπόστιχα:  Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Ὁ τῷ πάθει σου, Χριστέ...» καί  τά κατ’ Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Ἡ ζωοδόχος σου ἔγερσις...  – Θεός ὑπάρχων ἀναλλοίωτος... – Ἵνα τό γένος ἡμῶν...». Δόξα:  Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Οἴμοι μέλαινα ψυχή...». Καί νῦν:  Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ἀνύμφευτε Παρθένε...». Τρισάγιον. Ἀπολυτίκια:  1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...» καί  2.– Δόξα, Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ·«Σέ τήν μεσιτεύσασαν...». Ἀπόλυσις:  «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...». Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών τοῦ ἤχου·  «Ἀκατάληπτε μόνη κυριαρχία...»,  τό διά τήν Λιτήν Ἰδιόμελον  τοῦ Τριῳδίου Δόξα· «Τάς τοῦ Κυρίου γνῶντες ἐντολάς...»,  Καί νῦν, τό Θεοτοκίον αὐτοῦ·«Ὑπό τήν σήν Δέσποινα...»,  τά Τριαδικά·«Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί ἀντί τῆς  Ὑπακοῆς τοῦ ἤχου, τά 3 Κατανυκτικά τροπάρια· «Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς...», κτλ. ΟΡΘΡΟΣ Ἑξάψαλμος. Εἰς τό· «Θεός Κύριος...». Ἀπολυτίκια:  1.– Τό Ἀναστάσιμον·«Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...»­. 2.– Δόξα, τό αὐτό καί  3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ·«Σέ τήν μεσιτεύσασαν...».  Καθίσματα:  Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας,  μετά τῶν Θεοτοκίων αὐτῶν. Τά Εὐλογητάρια  – ἡ Ὑπακοή  – οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου. Κανόνες:  1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ὁ τά ὕδατα πάλαι νεύματι θείῳ...»,  μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί  2.– Τοῦ Τριῳδίου· «Τήν ἡμέραν τήν φρικτήν...» μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι», ἀμφότεροι εἰς 4. Ἀπό γ΄ ᾨδῆς· Τό Ἀναστάσιμον Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος (χῦμα) καί τά· Μεσῴδια Καθίσματα:  1.– Τοῦ Τριῳδίου· «Ἐννοῶ τήν ἡμέραν...» . 2.– Δόξα· «Εἰς τήν κοιλάδα τοῦ κλαυθμῶνος...» καί  3.– Καί νῦν, τό Θεοτοκίον αὐτῶν· «Ἐλπίς τοῦ κόσμου ἀγαθή...». Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς· Κοντάκιον – Οἶκος:  Τοῦ Τριῳδίου. Συναξάριον:  Τῆς ἡμέρας καί τό Ὑπόμνημα τοῦ Τριῳδίου. Καταβασίαι:  «Βοηθός καί σκεπαστής...». Εὐαγγέλιον Ὄρθρου:  Τό Γ΄ Ἑωθινόν· «Ἀναστάς ὁ Ἰησοῦς πρωΐ πρώ­τῃ Σαββάτου...»,  κτλ. ὡς καί τῇ Κυριακῇ τοῦ Τελώνου καί Φαρισαίου (5ῃ Φεβρουαρίου). Ἡ Τιμιωτέρα. Εἱρμός θ΄ ᾿ῼδῆς:  «Ἀσπόρου συλλήψεως...». «Ἅγιος Κύριος...». Ἐξαποστειλάρια:  1.– Τό Γ΄ Ἀναστάσιμον· «Ὅτι Χριστός ἐγήγερται...».  2.– Τοῦ Τριῳδίου· «Τήν φοβεράν τῆς κρίσεως...».  3.– «Ἰδού ἡμέρα ἔρχεται...» καί  4.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τήν ὥραν τῆς ἐτάσεως...». Αἶνοι:  1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Δεῦτε πάντα τά ἔθνη...  – Διηγήσαντο πάντα τά θαυμάσια...  – Χαρᾶς τά πάντα πεπλήρωται...  – Ἐν τῷ φωτί σου Δέσποτα...». 2.– Τό 1 Στιχηρόν Ἀνατολικόν· «Ὕμνον ἑωθινόν...» καί  3.– Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Τριῳδίου·  «Ἐννοῶ τήν ἡμέραν ἐκείνην.. . – Ὤ ποία ὥρα τότε...  – Δανιήλ ὁ Προφήτης...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων  εἰς τά δύο τελευταῖα, ἀντιστρόφως τῆς ἐν τῷ Τριῳδίῳ σειρᾶς.  Δόξα:  Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Προκαθάρωμεν ἑαυτούς...». Καί νῦν:  «Ὑπερευλογημένη...». Δοξολογία:  Μεγάλη. «Σήμερον σωτηρία...». ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...». Εἴσοδος. Εἰσοδικόν:  «Δεῦτε προσκυνήσωμεν.... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...». Μετά τήν Εἴσοδον. Ἀπολυτίκια:  1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...» καί  2.– Τοῦ Ναοῦ. Κοντάκιον:  Τοῦ Τριῳδίου· «Ὅταν ἔλθῃς, ὁ Θεός ἐπί γῆς μετά δόξης...». Τρισάγιον. Ἀπόστολος:  Κυριακῆς ἑβδομάδος Ἀπόκρεω, μετά τοῦ ἐν τῷ Τριῳδίῳ  ἀναγραφομένου Προκειμένου: «Μέγας ὁ Κύριος ἡμῶν καί  μεγάλη ἡ ἰσχύς αὐτοῦ». Στίχ. «Αἰνεῖτε τόν Κύριον ὅτι ἀγαθός».  «Βρῶμα ἡμᾶς οὐ παρίστησι...»(Α΄ Κορ. η΄ 8 -13, θ΄ 1-2). Εὐαγγέλιον:  Ὁμοίως· «Ὅταν δέ ἔλθῃ ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου...» (Ματθ. κε΄ 31-46). Εἰς τό Ἐξαιρέτως:  «Ἄξιόν ἐστιν...». Κοινωνικόν:  «Αἰνεῖτε...». «Εἴδομεν τό φῶς...», κτλ. Ἀπόλυσις:  Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ. Τήν ἑβδομάδα ταύτην γίνεται κατάλυσις τυροῦ,  ᾠῶν καί ἰχθύων (Λευκή νηστεία).