«Ήθελον δάκρυσιν εξαλείψαι, τών εμών πταισμάτων Κύριε τόχειρόγραφον, καί τό υπόλοιπον τής ζωής μου, διά μετανοίας ευαρεστήσαί σοι, αλλ' ο εχθρός απατά με, καί πολεμεί τήν ψυχήν μου. Κύριε, πρίν εις τέλος απόλωμαι, σώσόν με. 

Φίλοι και φίλες του διαδικτύου, συγχωρέστε με κι ο Θεός συγχωρέσει σας....

Αν είπαμε ή γράψαμε καμμιά κουβέντα παραπάνω, «νερό κι αλάτι»...

Καλό στάδιο , καλή συμμετοχή στην πείνα των ταπεινών και καταφρονεμένων , στην πείνα και δίψα του σύμπαντος κόσμου για το αρχαίον κάλλος που απωλέσαμε λόγω της υπερφίαλης αφροσύνης μας...