Η δικαιοσύνη, τα σκάνδαλα, οι σκοπιμότητες και η δοκιμασία Η Ρωσία, ο αρχιμανδρίτης Εφραίμ και ο... Κορυδαλλός!

Εντυπώσεις και σκέψεις από μία επίσκεψη στις φυλακές   Γράφει ο Διονύσης Μακρής   Ας μην κρυβόμαστε πίσω από την επικρατούσα άποψη ότι «δεν σχολιάζουμε τις αποφάσεις της δικαιοσύνης» προκειμένου να μην λάβουμε θέση σε κάποιο νομικό ζήτημα και θίξουμε το θεσμό της ελληνικής δικαιοσύνης. Δεν είναι στο απυρόβλητο η ελληνική δικαιοσύνη. Και δεν είναι γιατί πολλές φορές υπέκυψε σε έξωθεν πιέσεις έμμεσες η άμεσες, ενώ δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που αποφάσεις της προκάλεσαν την απορία των Ελλήνων πολιτών! Άλλωστε το κοσμικό νομικό σύστημα στο οποίο βασίζονται οι Έλληνες δικαστές για να εκδώσουν τις αποφάσεις τους είναι σαθρό στην κυριολεξία του σε πολλά σημεία του. Και αυτό ακριβώς δίδει τη δυνατότητα έκδοσης ιδιοτελών αποφάσεων, οι οποίες φέρουν πάντα την οσμή του σκανδάλου, την οσμή της κατάφωρης αδικίας. Σκάνδαλο λοιπόν είναι κατά την ταπεινή μας άποψη το να αθωώνεται πανελλαδικός τηλεοπτικός σταθμός που επέλεξε να εντάξει δύο φορές στο πρόγραμμά του κινηματογραφική ταινία που βρίζει με το χειρότερο τρόπο τον Ιησού Χριστό, τους Αγίους και εμπαίζει ανοικτά την χριστιανική πίστη (Βλ. Κώδικα Ντα Βίντσι) σε μια Ορθόδοξη κατ’ εξοχήν χώρα! Σκάνδαλο είναι και η προφυλάκιση του γέροντα ηγουμένου αρχιμανδρίτη Εφραίμ την παραμονή της μεγαλύτερης γιορτής της χριστιανοσύνης της Γέννησης του Χριστού. Σκάνδαλο είναι και η ανοχή των δικαστών απέναντι στην προκλητική και πέρα ως πέρα παράνομη κατηφορική πορεία των πολιτικών που έφεραν την κρίση στο λαό, πρωτίστως την πνευματική και δευτερευόντως την οικονομική. Για ποιά λοιπόν ανεξάρτητη δικαιοσύνη μιλάμε; Ας μην κρυβόμαστε χριστιανοί μου. Η κοινωνική σήψη των τελευταίων χρόνων δεν άφησε ανεπηρέαστη τη δικαιοσύνη. Επλήγη κι αυτή όπως όλοι οι θεσμοί του τόπου. Και αυτό το μαρτυρούν τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα που είδαν το φως της δημοσιότητας. Είναι τραγικό λάθος λοιπόν να καλυπτόμαστε πίσω από το δάκτυλο και να μην καταδικάζουμε ανοικτά αποφάσεις όπως αυτή που αφορούσε το τηλεοπτικό σταθμό «Mega Channel» η την προφυλάκιση του γέροντα Εφραίμ. Ναι λοιπόν τις καταδικάζουμε ανεπιφύλακτα γιατί φέρουν και οι δύο την οσμή σκανδάλου, την οσμή του παρασκηνίου, την οσμή που απορρέει από τη δυσωδία στοών του μυστηρίου της ανομίας... Η θέση Σαμαρά Γι’ αυτό ακριβώς είναι κατά την άποψή μας για πολλούς λόγους «άνανδρη, δειλή και ψευδής» η άποψη που εξέφρασε ο νυν πρόεδρος της Ν.Δ. Αντώνης Σαμαράς κατά την παραμονή του στη Μόσχα ότι «δεν σχολιάζει τις αποφάσεις της ανεξάρτητης δικαιοσύνης», αποφεύγοντας να λάβει θέση στην απόφαση προφυλάκισης του αρχιμανδρίτη Εφραίμ. Και είναι άνανδρη διότι απολύτως εκφράζει τη φαρισαϊκή υποκρισία η οποία είναι γνωστό ότι κυριαρχεί στην πολιτική ζωή των αρχόντων μας. Και η υποκρισία αυτή ακριβώς γεννάει τη γενική κατακραυγή του κόσμου. Άραγε δεν αναρωτήθηκε ως εν δυνάμει πρωθυπουργός της χώρας τι ήταν αυτό που έκανε την πολιτική και θρησκευτική ηγεσία της Ρωσίας ανοικτά να υποστηρίξει τον ηγούμενο της Μονής Βατοπεδίου; Δεν ρώτησε το γιατί υποστηρίζουν τόσο πολύ ένα «κακοποιό και επικίνδυνο» για τις ελληνικές αρχές ιερωμένο; Είμαστε βέβαιοι πως όχι μόνο δεν ρώτησε γιατί του αρκούσαν οι δικές του λανθασμένες προσωπικές διαπιστώσεις αλλά επιπλέον θεωρούσε και ενοχλητικές τις συνεχείς επισημάνσεις των Ρώσων πολιτικών και θρησκευτικών ηγετών για το ζήτημα τούτο. Μέσα στο πλαίσιο αυτό η όλη στάση του δεν ξεχωρίζει το κόμμα του από αυτό του ΠΑΣΟΚ που εμπνεύστηκε και δημιούργησε το όλο σκάνδαλο με το Βατοπέδι... Καταλαβαίνουμε ωστόσο, τη δυσκολία των πολιτικών ηγετών μας να ορθώσουν ανάστημα. Καταννοούμε την εμφανή αδυναμία τους να επιδείξουν βρε αδελφέ την ελληνική λεβεντιά απέναντι στους επίσημους εκβιαστές και τυχοδιώκτες που κατά συρροή βάλλουν κατά της πατρίδος μας και του ελληνικού λαού αποσκοπώντας στο όνομα του Μαμμωνά την οριστική κατάληψη και αιχμαλωσία μας. Γιατί η δυσκολία αυτή έγκειται στη διαρκή οσφυοκαμψία τους, με αντάλλαγμα δόξα, χρήμα και εξουσία, προς την πανίσχυρη λέσχη Μπίλντεμπεργκ, η οποία αποσκοπεί να επιβληθεί ως παγκόσμια αρχή και εξουσία (Βλ. Τυφώνας Παγκοσμιοποίηση και τα μυστικά όπλα των Χριστιανών, εκδόσεις Αγαθός Λόγος 2010)!  Οι λόγοι της στήριξης Έτσι δεν θέλουν να μάθουν λ.χ. ότι η στήριξη της Ρωσίας στον ηγούμενο της Μονής Βατοπεδίου δεν οφείλεται μόνο στη μετάβαση στη Ρωσία της Αγίας Ζώνης. Αδυνατούν να καταλάβουν ότι οφείλεται στην αφοπλιστική αγιορείτικη ειλικρίνεια και ανιδιοτέλεια του συγκεκριμένου εκκλησιαστικού ανδρός. Η ανιδιοτέλεια αυτή αποτέλεσε άλλωστε το βασικό στοιχείο για να αποδεχθεί ο Κάρολος της Μ. Βρετανίας τις αλήθειες της Ορθόδοξης πίστης πριν από μερικά χρόνια. Αυτή αποτέλεσε και τη βάση για να κατανοήσει η ρωσική πολιτική σκηνή τη σημασία σήμερα του να είσαι χριστιανός και άνθρωπος. Και αυτό συνέβαλε και στην προσέγγισή της στο πολίτευμα της Αθωνικής Πολιτείας (βλ. επισκέψεις Πούτιν και Μεντβέντεφ στο Άγιο Όρος). Οι Ρώσοι αν διέβλεπαν έστω και το παραμικρό ίχνος ιδιοτέλειας στο γέροντα Εφραίμ να είστε βέβαιοι πως θα αδιαφορούσαν και θα έμεναν ουδέτεροι... Τι είδαν λοιπόν στο πρόσωπο του γέροντα λευίτη; Μήπως είδαν ότι στις πλάτες του θα μπορούσαν να εναποθέσουν τις πολιτικές βλέψεις τους στην περιοχή της Μεσογείου και λειτούργησαν με γνώμονα τη σκοπιμότητα; Μήπως εξέλαβαν το γεγονός της προφυλάκισής του ως μέσο εκδήλωσης φιλικών συναισθημάτων για να έρθουν πιο κοντά στην Ελλάδα και τους Έλληνες; Μήπως επιχείρησαν όπως κάποιοι έγραψαν να υποβιβάσουν με την ένθερμη υποστήριξή τους το Οικουμενικό Πατριαρχείο μας; Όχι καλοί μου χριστιανοί! Η στήριξη της Μόσχας δεν φαίνεται να υποκρύπτει παρασκήνιο η σκοπιμότητες, όπως οι ανωτέρω. Και αυτό γιατί στο πρόσωπο του ταπεινού δοκιμαζόμενου ποικιλοτρόπως σήμερα γέροντα διέκριναν την αγάπη που οφείλει να έχει κάθε σωστός χριστιανός. Και η αγάπη αυτή εκφράζεται ως εμπιστοσύνη, την οποία εύκολα δύναται να διαπιστώσει κάποιος μέσα από μία απλή επίσκεψη στις φυλακές Κορυδαλλού. Τι είδα στον Κορυδαλλό Πολλοί πίστευαν και κυρίως ο Αντίδικος πως η προφυλάκισή του θα τον έβγαζε εκτός του μοναχικού κανόνα του. Άλλοι πιθανόν να νόμιζαν ότι θα του προκαλούσε εύλογα υπό την κοσμική έννοια τους θυμό και οργή για την κατάφωρη αδικία. Τίποτε απ’ αυτά δεν συνέβη. Κατά την ολιγόλεπτη παραμονή μου στις φυλακές Κορυδαλλού, όπου συναντηθήκαμε είδα ολάκερες οικογένειες και πνευματικά του παιδιά από την Κύπρο και την Ελλάδα να τον επισκέπτονται. Δεν πήγαν όπως αρχικά πίστευα για να του εκφράσουν τη συμπόνια η τη συμπαράστασή τους. Τον επισκέφθηκαν για να εναποθέσουν πάνω του, όπως επί σειρά ετών έκαναν χαρές, λύπες, κρίσεις και προβλήματα. Τον επισκέφθηκαν για να λάβουν απαντήσεις και να στηρίξουν την πίστη τους στον Χριστό. Είδα λοιπόν στις φυλακές Κορυδαλλού τον αρχιμανδρίτη Εφραίμ να συνεχίζει να λειτουργεί ως ιερωμένος. Να συμβουλεύει και να καθοδηγεί χριστιανούς κατά το επισκεπτήριο αλλά κυρίως φυλακισμένους. Με τα μάτια της ψυχής διαπίστωσα πως τώρα είναι αρχιμανδρίτης μίας έγκλειστης ιδιότυπης μονής 1900 ψυχών, τόσοι είναι οι κρατούμενοι περίπου. Κατανόησα από την ολιγόλεπτη συνάντηση που είχα πως ο εκκλησιαστικός αυτός ικανότατος άνδρας έχει τη δυνατότητα να μεταβάλλει τη μεγάλη δοκιμασία σε μεγάλη ευεργεσία προβάλλοντας αυτό που χρόνια έχει μάθει να κάνει, τη μοναχική ζωή και τις αρετές αυτής.  Μεστός χαρισμάτων όπως είναι έχει γίνει ο πόλος εκείνος της προσευχής που αναμένεται να συντρίψει μέσα από το μυστήριο της μετανοίας τα κάγκελα της φυλακής πολλών κατατρεγμένων ψυχών. Πιστεύω ακράδαντα πως είναι στο χέρι του το υποτιθέμενο σωφρονιστικό σύστημα που στην πραγματικότητα αποτελεί σχολείο εκμάθησης και μεθοδολογίας του πάσης φύσεως εγκλήματος να νιώσει την αναπνοή του ζώντος Χριστού. Αναπνοή που θα σώσει πολλές ψυχές. Δεν γνωρίζουμε το πως θα λειτουργήσει η «ανεξάρτητη» δικαιοσύνη στην περίπτωση του ηγουμένου γέροντα. Γνωρίζουμε ήδη πως λειτουργεί ο Χριστός μέσω του λειτουργού του στις φυλακές Κορυδαλλού. Και αυτό όχι μόνο παρηγορεί την ιερά αγανάκτησή μας για την άδικη απόφαση αλλά μας επαναφέρει στη μνήμη ανάλογες καταστάσεις από τις Πράξεις των Αποστόλων και τις περιοδείες του Αποστόλου Παύλου... Καταστάσεις που δεικνύουν τη δύναμη της προσευχής του χριστιανού, νοούμενη και ως επικοινωνία με το Θεό που ...δεν ευλογεί την αδικία! Συντάκτης: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΚΡΗΣ Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2012