Τυπικόν της 25ης Ἀπριλίου 2012

Τετάρτη:  Τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου καί Εὐαγγελιστοῦ Μάρκου.

Τῇ Τρίτῃ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ Ἀπολυτίκιον:  «Ἐσφραγισμένου τοῦ μνήματος...». Κοντάκιον:  «Τῇ φιλοπράγμονι δεξιᾷ...». Ἀπόλυσις:  Μικρά. Ἡ Ἀναστάσιμος. ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ Προοιμιακός – Ψαλτήριον. Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...». Ἑσπέρια:  1.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς·  «Ψηλάφησον λέγει τῷ Θωμᾷ...  – Ἠπόρει τὰς τρήσεις ἐνορῶν...  – Λαμβάνω μεγίστην χαρμονήν...» καί  2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Εὐαγγελιστοῦ·  «Τῶν θεηγόρων λογίων...  – Συνοδοιπόρος ἐγένου...  – Τάς κεκαυμένας καί χέρσους...». Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Σοῦ ἐξεχύθη χάρις...». Καί νῦν:  Τό ὁμόηχον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς·  «Τῶν θυρῶν κεκλεισμένων...», ζήτει τοῦτο εἰς τό Δόξα,  Καί νῦν, τῶν Ἑσπερίων τοῦ Σαββάτου.  Εἴσοδος:  «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας. Ἀπόστιχα:  Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ὦ Μᾶρκε θεόσοφε σοφοῦ...  – Ὦ Μᾶρκε πανεύφημε Χριστόν...  – Ὦ Μᾶρκε Ἀπόστολε ἐν οἷς...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων  εἰς τά δύο τελευταῖα:  α΄.– «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ  φθόγγος αὐτοῦ, καί εἰς τά πέρατα τῆς οἰκουμένης τά ῥήματα αὐτοῦ». β΄ .– «Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίησιν δέ χειρῶν αὐτοῦ  ἀναγγέλλει τό στερέωμα». Δόξα:  Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Δεῦτε τῆς οὐρανίου μυσταγωγίας...». Καί νῦν:  Τό ἕτερον ὁμόηχον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Ἅψαι Θωμᾶ τῆς πλευρᾶς τῇ χειρί...», ζήτει τοῦτο εἰς τό Δόξα,  Καί νῦν τῶν Ἀποστίχων, τῶν Ἑσπερίων τῆς σήμερον. Τρισάγιον. Ἀπολυτίκια:  1.–Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ἀπόστολε ἅγιε καί Εὐαγγελιστά Μᾶρκε...»καί  2.– Δόξα, Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Ἐσφραγισμένου τοῦ μνήματος...». Ἀπόλυσις:  «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...». Τῇ Τετάρτῃ πρωΐ: ΟΡΘΡΟΣ Ἑξάψαλμος. Εἰς τό· «Θεός Κύριος...». Ἀπολυτίκια:  1.– Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ·«Ἀπόστολε ἅγιε καί Εὐαγγελιστά Μᾶρκε...». 2.– Δόξα, τό αὐτό καί  3.– Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Ἐσφραγισμένου τοῦ μνήματος...». Καθίσματα:  Τῆς ἡμέρας, ὡς ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ.         «Ἀνάστασιν Χριστοῦ...». Ὁ Ν΄ Ψαλμός:  (Χῦμα). Κανόνες:  1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Σήμερον ἔαρ ψυχῶν...», μετά τῶν  Εἱρμῶν αὐ­τοῦ μετά στίχου·  «Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε» καί  2.– Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ·«Μᾶρκον τόν θεόπτην εὐφημῶν...»,  μετά στίχου· «Ἀπόστολε  τοῦ Χριστοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν»  καί εἰς δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4. Ἀπό γ΄ ᾨδῆς· Τό Κοντάκιον τῆς Ἑορτῆς (χῦμα) καί τά· Μεσῴδια Καθίσματα:  1.– Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ·«Εἰς ὕψος ἀνελθών...».  2.–Δόξα·«Ὡς ἀστέρα μέγαν σε...» καί  3.–Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς·«Ἁψάμενος χειρί...», ζήτει τοῦτο  τῷ πρωΐ τῆς σήμερον. Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς· Κοντάκιον – Οἶκος:  Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ. Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας. Καταβασίαι:  «Ἀναστάσεως ἡμέρα...». Ἡ Τιμιωτέρα. Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς:  «Ὁ Ἄγγελος ἐβόα... – Φωτίζου, φωτίζου...». Ἐξαποστειλάρια:  1.– Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ·«Σύ τήν υἱότητα Πέτρου...» καί  2.–Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐμῶν μελῶν χειρί σου...». Αἶνοι:  Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Εὐαγγελιστοῦ·  «Αἰγύπτου φωστήρ ὁ φαεινός...  – Δογμάτων τῶν θείων συγγραφεύς...  – Τοῦ Πέτρου τοῦ θείου ὀπαδός...» εἰς 4, τό πρῶτον δίς. Δόξα:  Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν·«Σοῦ ἐξεχύθη χάρις...». Καί νῦν:  Τό ὁμόηχον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Μεθ’ ἡμέρας ὀκτώ...», ζήτει τοῦτο εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, τῶν Αἴνων τῆς Κυριακῆς. Δοξολογία:  Μεγάλη. «Ἀπόστολε ἅγιε καί Εὐαγγελιστά Μᾶρκε...». ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ Ἀντίφωνα-Εἰσοδικόν:  Τοῦ Πάσχα. Μετά τήν Εἴσοδον. Ἀπολυτίκια:  1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐσφραγισμένου τοῦ μνήματος...».  2.– Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ·«Ἀπόστολε ἅγιε καί Εὐαγγελιστά Μᾶρκε...» καί  3.– Τοῦ Ναοῦ.  Κοντάκιον:  Τῆς Ἑορτῆς·«Τῇ φιλοπράγμονι δεξιᾷ...». Τρισάγιον. Ἀπόστολος:  Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ταπεινώθητε ὑπό τήν κραταιάν χεῖρα...»  (Α΄ Πέτρ. ε΄ 6-14). Εὐαγγέλιον:  Ὁμοίως· «Ὁ ἀκούων ἡμῶν ἐμοῦ ἀκούει...» (Λουκ. ι΄ 16-21),  ζήτει τοῦτο τῇ 8ῃ Νοεμβρίου. Εἰς τό Ἐξαιρέτως:  «Ἄξιόν ἐστιν...». Κοινωνικόν:  «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν...».     «Χριστός ἀνέστη...», κτλ. Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ ἑσπερινοῦ.