Από τις γραφές του Αγ. Σιλουανού του Αθωνίτου.(24 Σεπτεμβρίου)

23ΣΕΠ

 

Η χάρη του Θεού δίνει δύναμη για ν’ αγαπάς τον Αγαπημένο. Τότε η ψυχή έλκεται αδιάκοπα προς την προσευχή και δεν μπορεί να λησμονήσει τον Κύριο ούτε δευτερόλεπτο.

Φιλάνθρωπε Κύριε, πως δεν ελησμόνησες τον αμαρτωλό δούλο Σου, αλλά γεμάτος έλεος με είδες από τη δόξα Σου και μου εμφανίστηκες με ακατάληπτο τρόπο.

Εγώ πάντα Σε πρόσβαλλα και Σε λυπούσα. Συ όμως, Κύριε, για τη μικρή μου μετάνοια μου έδωσες να γνωρίσω τη μεγάλη Σου αγάπη και την άμετρη αγαθότητά Σου.

Το ιλαρό και πράο βλέμμα Σου έθελξε την ψυχή μου.

Τί να σου ανταποδώσω, Κύριε, ή ποιόν αίνο να Σου προσφέρω;

Συ δίνεις την χάρη Σου, για να καίγεται αδιάλειπτα η καρδιά από αγάπη — και δεν βρίσκει πια ανάπαυση ούτε νύχτα ούτε μέρα από την Θεϊκή αγάπη.

Η θύμησή Σου θερμαίνει την ψυχή μου, που τίποτε στη γη δεν την αναπαύει έκτος από Σένα. Γι’ αυτό με δάκρυα Σε ζητώ, και πάλι Σε χάνω, και πάλι ποθεί ο νους μου την γλυκύτητά Σου, αλλά Συ δεν εμφανίζεις το Πρόσωπό Σου, που επιθυμεί νύχτα και μέρα η ψυχή μου.

Κύριε, δώσε μου να αγαπώ μόνον Εσένα.

Συ με έκτισες, Συ με φώτισες με το άγιο βάπτισμα, Συ συγχωρείς τα αμαρτήματά μου και μου δίνεις τη χάρη να κοινωνώ το τίμιο Σώμα και Αίμα Σου, Δώσε μου τη δύναμη να μένω πάντα κοντά Σου.

Κύριε, δώσε μου τη μετάνοια του Αδάμ και την άγια ταπείνωσή Σου.

Η ψυχή μου πλήττει στη γη και ποθεί τα ουράνια.

Ο Κύριος ήρθε στη γη για να μας πάρει εκεί που μένει Αυτός, η Πανάχραντη Μητέρα Του, η Οποία Τον υπηρέτησε στη γη για τη δική μας σωτηρία, και οι μαθητές και ακόλουθοι του Κυρίου.

Εκεί μας καλεί ο Κύριος, παρ’ όλες τις αμαρτίες μας.

Εκεί θα δούμε τους αγίους Αποστόλους, που δοξάζονται ως κήρυκες του Ευαγγελίου. Εκεί θα δούμε τους αγίους προφήτες και ιεράρχες, τους διδασκάλους της Εκκλησίας. Εκεί θα δούμε τους οσίους, που αγωνίστηκαν να ταπεινώσουν με τη νηστεία την ψυχή τους. Εκεί δοξάζονται οι διά Χριστόν σαλοί, που νίκησαν τον κόσμο.

Εκεί θα δοξάζονται όλοι, όσοι νίκησαν τον εαυτό τους, όσοι προσεύχονταν για όλο τον κόσμο και σήκωσαν πάνω τους τη θλίψη όλου του κόσμου, γιατί είχαν την αγάπη του Χριστού — κι η αγάπη δεν μπορεί να υποφέρει την απώλεια έστω και μιας ψυχής.

Εκεί θέλει να κατασκηνώσει η ψυχή μου. Εκεί όμως δεν θα μπει τίποτε ακάθαρτο, γιατί μπαίνουν με μεγάλες θλίψεις, με πολλά δάκρυα, με συντριβή πνεύματος. Μονάχα τα παιδιά, που φύλαξαν τη χάρη του αγίου βαπτίσματος, περνούν εκεί χωρίς θλίψεις και γνωρίζουν εν Πνεύματι Αγίω τον Κύριο.

Νοσταλγεί η ψυχή μου τον Θεό και προσεύχεται μέρα και νύχτα, γιατί το όνομα του Κυρίου είναι γλυκό και πολυπόθητο για την προσευχόμενη ψυχή και την ελκύει στην αγάπη του Θεού.

Έζησα πολύ καιρό στη γη· και άκουσα και είδα πολλά. Άκουσα πολλή μουσική που γλύκαινε την ψυχή μου. Και σκεφτόμουν πως, αν αυτή η μουσική είναι τόσο γλυκεία, τότε πολύ περισσότερο πρέπει να ευχαριστεί την ψυχή η ουράνια μελωδία, εκεί που δοξάζουν εν Πνεύματι Αγίω τον Κύριο για τα πάθη Του.

Η ψυχή ζει πολύ στη γη και αγαπά τα γήινα κάλλη. Αγαπά τον ουρανό και τον ήλιο, αγαπά τους όμορφους κήπους, τη θάλασσα και τα ποτάμια, τα δάση και τα λειβάδια. Αγαπά, ακόμη, και τη μουσική η ψυχή, κι όλα αυτά τα επίγεια την ευφραίνουν. Όταν όμως γνωρίσει τον Κύριο μας Ιησού Χριστό, τότε δεν θέλει πια να βλέπει τα επίγεια.

Είδα επίγειους βασιλείς στη δόξα τους και πολύ το εκτιμούσα. Όταν όμως η ψυχή γνωρίσει τον Κύριο, λίγο θα νοιάζεται για όλη τη δόξα των βασιλέων. Η ψυχή διψά τότε τον Κύριο και ποθεί αχόρταγα νύχτα και μέρα να δη τον Αόρατο, να ψηλάφηση τον Αψηλάφητο.

Όταν η ψυχή σου γνωρίσει το Άγιο Πνεύμα, Αυτό θα σου δώσει να καταλάβεις εκ πείρας πως Αυτό αποκαλύπτει στην ψυχή τον Κύριο και πόσο γλυκειά είναι αυτή η εμπειρία.

Ω, ελεήμων Κύριε, φώτισε τους λαούς Σου να Σε γνωρίσουν, να γνωρίσουν το μεγαλείο της αγάπης Σου!

Θαυμαστά τα έργα του Κυρίου. Έπλασε τον άνθρωπο από τη γη κι έδωσε στον πήλινο τη χάρη να Τον γνωρίσει εν Πνεύματι Αγίω. Κι έτσι ο άνθρωπος λέγοντας «Ο Κύριός μου και ο Θεός μου», το λέγει μέσα από την πίστη και την αγάπη που τον γεμίζουν.

Τί πιό μεγάλο μπορεί να ζητά η ψυχή πάνω στη γη;

Μέγα θαύμα! Η ψυχή γνωρίζει ξαφνικά τον Δημιουργό της και την αγάπη Του.

Όταν η ψυχή δει τον Κύριο, πόσο πράος και ταπεινός είναι, τότε και εκείνη ταπεινώνεται «Έως τέλους» και μετά δεν ποθεί τίποτε άλλο, όσο την ταπείνωση του Χριστού. Κι όσο ναι να ζούσε η ψυχή στη γη, πάντα θα ποθούσε και θα ζητούσε αυτή την ακατάληπτη ταπείνωση του Χριστού, που αδυνατεί να λησμονήσει.

Κύριε πόσο πολύ αγαπάς τον άνθρωπο!

Ελεήμων Κύριε, δώσε τη χάρη Σου σ’ όλους τους λαούς της γης, γιατί χωρίς το Πνεύμα Σου το Άγιο δεν μπορεί ο άνθρωπος να Σε γνωρίσει και να εννοήσει την αγάπη Σου.

Κύριε, στείλε μας το Πνεύμα Σου το Άγιο, γιατί Συ και κάθε τι δικό Σου γνωρίζεται μόνο με το Άγιο Πνεύμα, Αυτό που έδωσες πρώτα στον Αδάμ, ύστερα στους αγίους προφήτες και μετά στους Χριστιανούς.

Δώσε, Κύριε, σ’ όλους τους λαούς Σου να καταλάβουν την αγάπη Σου και τη γλυκύτητα του Αγίου Πνεύματος· για να λησμονήσουν οι άνθρωποι την πίκρα της γης, να εγκαταλείψουν όλα τα κακά και να προσκολληθούν με την αγάπη σε Σένα και να ζήσουν ειρηνικά, κάνοντας το θέλημά Σου για τη δική Σου δόξα.

Ω Κύριε, κάνε μας άξιους για τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος, για να κατανοήσουμε τη δόξα Σου και να ζήσουμε στη γη με ειρήνη και αγάπη. Ας μην υπάρχουν πόλεμοι, κακία κι εχθροί κι ας βασιλεύσει μονάχα η αγάπη —έτσι δεν θα χρειάζονται πια στρατός και φυλακές και η ζωή θα είναι εύκολη σ’ όλη τη γη.

Σε παρακαλώ, Ελεήμων Κύριε, να Σε γνωρίσουν με τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος όλοι οι λαοί της γης.

Όπως αξίωσες εμέ τον αμαρτωλό να Σε γνωρίσω με το Άγιο Πνεύμα Σου, μακάρι να Σε γνωρίσουν το ίδιο οι λαοί της γης και να Σε υμνούν μέρα και νύχτα.

Γνωρίζω, Κύριε, πως αγαπάς τον λαό Σου, αλλά οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν την αγάπη Σου και θορυβούνται όλοι οι λαοί της γης και οι σκέψεις τους είναι σαν τα σύννεφα που τα παρασύρει ο άνεμος σ’ όλα τα μέρη.

Οι άνθρωποι έχουν λησμονήσει Εσένα, τον Δημιουργό τους, και ζητούν την ελευθερία τους, χωρίς να εννοούν πως Συ είσαι ελεήμων και αγαπάς τους μετανοούντες και τους δίνεις τη χάρη του Αγίου Πνεύματος.

Κύριε, Κύριε, δώσε τη δύναμη της χάρης Σου, για να Σε γνωρίσουν με το Άγιο Πνεύμα όλοι οι λαοί. Ας σε υμνούν χαρούμενοι, όπως έδωσες και σ’ εμένα τόν βδελυρό τη χαρά της επιθυμίας Σου και ελκύεται αχόρταγα η ψυχή μου προς την αγάπη Σου μέρα και νύχτα.

Πόσο απέραντο είναι το έλεος του Θεού για μας!

Πολλοί πλούσιοι και ισχυροί θα πλήρωναν πολλά για να δουν τον Κύριο ή την Πανάχραντη Μητέρα Του, αλλά ο Θεός εμφανίζεται στην ταπεινή ψυχή και όχι στον πλούτο.

Σε τί μας χρειάζονται τα χρήματα; Ο Μέγας Σπυρίδων μετέτρεψε το φίδι σε χρυσάφι. Και σε μας τίποτε άλλο δεν χρειάζεται παρά μόνον ο Κύριος, στον Οποίο κατοικεί η πληρότητα της ζωής.

Αν ο Κύριος δεν μας έδωσε τη δύναμη να μάθουμε πως έχουν κτισθεί πολλά πράγματα του κόσμου, αυτό σημαίνει πως αυτό δεν ήταν αναγκαίο. Δεν μπορούμε να γνωρίσουμε όλα τα μυστήρια της δημιουργίας με το μυαλό μας. Αντιθέτως, ο Ίδιος ο Δημιουργός του ουρανού και της γης και κάθε πλάσματος μας δίνει τη δύναμη να γνωρίσουμε Αυτόν τον Ίδιο με το Άγιο Πνεύμα. Και με το ίδιο Άγιο Πνεύμα γνωρίζομε την Θεομήτορα, τους Αγγέλους και τους Αγίους και το πνεύμα μας καίγεται από αγάπη γι’ αυτούς.

Όποιος όμως δεν θ’ αγαπά τους εχθρούς, αυτός δεν θα μπορέσει να γνωρίσει αληθινά τον Κύριο και τη γλυκύτητα του Αγίου Πνεύματος. Το Άγιο Πνεύμα μας διδάσκει ν’ αγαπούμε τους εχθρούς έτσι, ώστε η ψυχή να πονά γι’ αυτούς σαν να ήταν αληθινά παιδιά της.

Υπάρχουν άνθρωποι που εύχονται για τους εχθρούς τους ή για τους εχθρούς της Εκκλησίας την απώλεια και τα βάσανα στη φωτιά της κολάσεως. Σκέφτονται έτσι, γιατί δεν εδιδάχθηκαν από το Άγιο Πνεύμα την αγάπη του Θεού. Όποιος την εδιδάχθηκε πραγματικά, αυτός χύνει δάκρυα για όλο τον κόσμο.

Λέγεις ότι είναι κακούργος κι ας καεί στη φωτιά του άδη. Σ’ ερωτώ όμως: αν ο Θεός δώσει σ’ εσένα μια καλή θέση στον παράδεισο και δεις πεταμένο στις φλόγες εκείνον για τον οποίο τα ευχόσουν αυτά, άραγε δεν θα λυπηθείς τότε γι’ αυτόν, όποιος κι αν ήταν, έστω και εχθρός της Εκκλησίας;

Ή μήπως έχεις καρδιά από σίδερο; Στον παράδεισο όμως δεν χρειάζεται σίδερο. Εκεί χρειάζεται ταπείνωση και αγάπη Χριστοί, η οποία σπλαχνίζεται τους πάντες.

Όποιος δεν αγαπά τους εχθρούς, σ’ αυτόν δεν έχει κατοικήσει ακόμη η χάρη του Θεού.

Ελεήμων Κύριε, δίδαξέ μας με το Πνεύμα Σου το Άγιο ν’ αγαπούμε τους εχθρούς και να προσευχόμαστε με δάκρυα γι’ αυτούς.

Κύριε, δώσε Πνεύμα Άγιο στη γη, για να Σε γνωρίσουν όλοι οι λαοί και να μάθουν την αγάπη Σου.

Κύριε, όπως Συ ο Ίδιος προσευχόσουν για τους εχθρούς, έτσι δίδαξε κι εμάς με το Άγιό Σου Πνεύμα ν’ αγαπούμε τους εχθρούς.

Κύριε, όλοι οι λαοί είναι έργο των χειρών Σου. Απομάκρυνέ τους από την έχθρα και το μίσος και δώσε τους μετάνοια, για να γνωρίσουν όλοι την αγάπη Σου.

Κύριε, Συ μας έδωσες την εντολή ν’ αγαπούμε τους εχθρούς, αλλ’ αυτό ξεπερνά την αμαρτωλότητά μας, αν δεν είναι μαζί μας η χάρη Σου.

Κύριε, σκόρπισε τη χάρη Σου στη γη. Δώσε σ’ όλους τους λαούς της γης να γευθούν την αγάπη Σου, να μάθουν πως Συ μας αγαπάς σαν μητέρα κι ακόμη περισσότερο. Γιατί μπορεί κι η μητέρα να ξεχάσει το παιδί της, αλλά Συ ποτέ, γιατί αγαπάς απείρως το πλάσμα Σου και η αγάπη δεν μπορεί να λησμονήσει.

Ελεήμων Κύριε, σώσε με τον πλούτο του ελέους Σου όλους τους λαούς.

Στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας δόθηκε η επίγνωση των μυστηρίων του Θεού εν Πνεύματι Αγίω και παραμένει δυνατή με την αγία σκέψη και την υπομονή της.

Η ορθόδοξη ψυχή έχει διδαχθεί από την χάρη να προσκολλάται στον Κύριο και την Άχραντη Μητέρα Του και το πνεύμα μας ευφραίνεται από την θέα του γνωριζόμενου Θεού.

Ο Θεός όμως γνωρίζεται μόνον εν Αγίω Πνεύματι, κι όποιος, εξαιτίας της υπερηφανείας του, επιχειρεί να γνωρίσει τον Ποιητή των όλων με το νου του, αυτός είναι τυφλός και ασύνετος.

Με τον γήινο νου δεν μπορούμε να μάθουμε ούτε πώς έγινε ο ήλιος. Κι όταν παρακαλούμε τον Θεό: «Πες μας πώς έκανες τον ήλιο», τότε ακούμε καθαρά στην καρδιά μας την απάντηση: «ταπείνωσε τον εαυτό σου και θα γνωρίσεις όχι μόνο τον ήλιο, αλλά και τον Δημιουργό Του».

Και όταν η ψυχή γνωρίσει εν Αγίω Πνεύματι τον Κύριο, τότε από τη χαρά της λησμονεί τον ήλιο και όλη την κτίση και αφήνει την μέριμνα για την επίγεια γνώση.

(Αρχιμ. Σωφρονίου, «Ο Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης», Ι.Μ.Τιμίου Σταυρού- Ἐσσεξ, Αγγλίας, σ. 307-313)

πηγή