Κυριακή ιγ' Ματθαίου εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Κυδωνίας και Αποκορώνου

(Ματθαίου κα΄ 33-42)

Μᾶς εἶπε σήμερα τό Εὐαγγέλιο μία ὄμορφη Παραβολή.

Ἕνας οἰκοδεσπότης, ἀφοῦ ἐφύτευσε ἀμπελώνα, τόν περιποιήθηκε, τόν προστάτευσε μέ πύργο καί τόν ἀνέθεσε στούς γεωργούς, ἔφυγε γιά ἄλλη χώρα.

Ὅταν ἦλθε ἡ ὥρα τῆς συγκομιδῆς, ἔστειλε δούλους γιά νά παραλάβουν τούς καρπούς ἀλλά οἱ γεωργοί, ἀφοῦ τούς συνέλαβαν, ἄλλους ἔδειραν, ἄλλους ἐφόνευσαν καί ἄλλους ἐλιθοβόλησαν. Στέλνει ἄλλους δούλους, περισσότερους, μά καί αὐτοί εἶχαν τήν ἴδια τύχη.

Τότε ἀποφασίζει νά στείλει τόν υἱό του μέ τήν σκέψη ὅτι αὐτόν θά τόν ντραποῦν. Ἀλλά οἱ γεωργοί, βλέποντας τόν κληρονόμο τοῦ ἀμπελῶνος, τόν συνέλαβαν καί τόν σκότωσαν καί αὐτόν. - «Ὅταν λοιπόν ἔλθει ὁ οἰκοδεσπότης», ἐρωτᾶ ὁ Ἰησοῦς «τί θά κάνει στούς γεωργούς;» Οἱ Φαρισαῖοι ἀπαντοῦν: «Θά διώξει τούς κακούς καί θά δώσει τόν ἀμπελώνα σέ ἄλλους πού θά ἀποδίδουν τούς καρπούς». Τούς ἁπαντά ὁ Ἰησοῦς: «δέν γνωρίζετε τίς γραφές. Τόν λίθον πού ἀπέρριψαν, αὐτός ἔγινε ὁ ἀκρογωνιαῖος καί θεμέλιος λίθος σέ ἄλλη οἰκοδομὴ».

Ἀδελφοί μου,

Ἐξαιρετική σημασία καί σπουδαιότητα ἔχει ἡ σημερινή Εὐαγγελική Περικοπή γιά μας, γιατί μᾶς ἀποκαλύπτει ποιά θά εἶναι ἡ τύχή ὅλων ἐκείνων οἱ ὁποῖοι ἀρνοῦνται τόν Ἰησοῦ ὡς Κύριον καί Θεό τους. Ὅλων ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι πολεμοῦν ἤ θά πολεμήσουν τό ἔργο Του.

Τό ἔργο τό ὁποῖο ὁ Κύριος οἰκοδόμησε εἶναι ἡ Ἐκκλησία Του, τῆς ὁποίας εἶναι κεφαλή καί ἀκρογωνιαῖος λίθος. Ὁμοιάζει μέ σπίτι πού εἶναι κτισμένο ὄχι στήν ἄμμο ἀλλά σέ βράχο καί ἔτσι δέν φοβᾶται οὔτε κύματα, οὔτε πλημμύρες οὔτε ἀνέμους. Ὅτι πράγματι δέν φοβᾶται τίποτα ἀποδεικνύεται ἀπό τήν ἱστορία της. Αὐτοκράτορες, βασιλεῖς δυνάστες, ἰσχυροί καί συστήματα ἐπετέθησαν ἐναντίον της, ἀλλά δέν κατόρθωσαν τίποτε ἄλλο παρά μόνο ὅτι ἐκόσμισαν τήν ἱστορία της μέ τούς Μάρτυρές της, οἱ μορφές τῶν ὁποίων στολίζουν σήμερα τούς Ναούς μας.

Οἱ ἐχθροί της ἔγιναν σκόνη πού ὁ χρόνος τήν διασκόρπισε σάν τόν ἄνεμο στά τέσσερα σημεῖα τοῦ ὁρίζοντα, ἐνῶ ἡ Ἐκκλησία διαρκῶς καί διευρύνεται γιατί ὁμοιάζει μέ δένδρο πού μπορεῖ νά φυτευθεῖ καί νά ἀναπτυχθεῖ σέ κάθε κλίμα καί σέ κάθε γεωγραφικό μῆκος καί πλάτος.

Καί σήμερα ἀκόμα τό ἔργο αὐτό τοῦ Κυρίου ἀντιμετωπίζει ἐχθρούς πολλούς καί διαφόρους, διότι πάντα θά ὑπάρχουν ἐκεῖνοι πού θά Τόν δέχονται καί ἐκεῖνοι πού θά Τόν ἀρνοῦνται.

Τούς βλέπουμε, τούς ἀκοῦμε καί τοὺς διαβάζουμε σέ καθημερινή βάση. Ὁμοιάζουν μέ ἀλλεπάλληλα κύματα, τό ἕνα κατόπιν τοῦ ἄλλου πού μέ ὁρμή τήν κτυποῦν. Ὅμως ἔχουν τήν ἴδια τύχη, πού ἔχουν τά κύματα τῆς θάλασσας ποὺ πέφτουν πάνω σέ βράχο, σπάζουν καί γίνονται ὅλα ἀφροί.

Ναί, ὅσον πολεμεῖται τό Ἔργο τοῦ Κυρίου μας τόσο καί ἡ πίστη μας δυναμώνει. Γίνεται πιό δυνατή, πιό ἀληθινή καί μᾶς φέρνει πιό κοντά στόν Κύριό μας γιατί μᾶς κάνει ἀληθινούς πιστούς Του ποὺ δέν διστάζουν νά Τόν ὁμολογοῦν καί δημόσια. Ἔτσι ἡ ἱστορία ἐπιβεβαιώνει τούς λόγους τοῦ Κυρίου: «Πύλαι Ἅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς». Τούς ἐπιβεβαιώνει καί πρέπει νά τούς ἐπιβεβαιώνει καί ἡ δική μας ζωή ποὺ πορεύεται, ὅπως ἀκριβῶς πορεύεται μέσα στή νύκτα ἕνα πλοῖο ἀπό τόν φάρο, γιατί ὁ Χριστός μας εἶναι ὁ Φάρος πού δείχνει τήν πορεία ποὺ πρέπει νά ἔχουμε στό τρικυμισμένο πέλαγος τῆς ζωῆς.

Ἀδελφοί μου,

Ἕνα καραβάνι διασχίζοντας τήν ἔρημο ἔμεινε ἀπό νερό. Τό μαρτύριο τῆς δίψας ἐβασάνιζε τούς ὁδοιπόρους του καί τούς ἔκανε νά βλέπουν ποτάμια καί λίμνες, γι’ αὐτό ἔτρεχαν νά ξεδιψάσουν, μάταια ὅμως, γιατί ἦταν ὀφθαλμαπάτη. Καί ἐφώναζε ὁ ὁδηγός τοῦ καραβανιοῦ μά δέν τόν ἄκουγαν. Σέ μία στιγμή μάλιστα ποὺ τούς δημιουργήθηκε ἡ ὑποψία ὅτι τούς ἐξαπατᾶ, τοῦ ἐπιτέθηκαν καί τόν αἱματοκύλισαν, χωρίς ἐκεῖνος νά τούς κρατήσει κακία.

Μάλιστα λίγο πρίν πεθάνει δείχνοντας μέ τό χέρι του ἕνα σημεῖο τοῦ ὁρίζοντα τούς εἶπε: «Ἀκολουθήσετε τό δρόμο ποὺ σᾶς δείχνω γιατί ἀλλιῶς εἶστε χαμένοι».

Τό γεγονός ὅτι ἐπισφράγισε μέ τό θάνατο του ὅ,τι τούς ἔλεγε, τούς ἔπεισε ὅτι αὐτή εἶναι ἡ ὀρθή πορεία. Ἀκολούθησαν λοιπόν τήν πορεία ποὺ τούς ἔδειξε καί ἔτσι ἐσώθηκαν.

Ἔτσι καί ἐμεῖς σάν ὁδοιπόροι τῆς ζωῆς στρέφουμε τήν πορεία μας πρός ἐκεῖ ποὺ δείχνουν τά ἁπλωμένα στό σταυρό χέρια τοῦ Κυρίου μας καί βαδίζουμε πρός τήν σωτηρία καί τήν αἰώνια ζωή.

Καλή πορεία νά ἔχουμε ἀδελφοί μου.

Ὁ Θεός μαζί σας.

Π.Β.Μ.