Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν· μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν, καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.

Παρασκευή, Νοεμβρίου 30, 2012

Τυπικόν μηνός Δεκρμβρίου 2012


ΜΗΝ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ

ἔχων ἡμέρας τριάκοντα μίαν
῾Η ἡμέρα ἔχει ὥρας 9 καὶ ἡ νὺξ ὥρας 15


1. Σάββατον. Ναοὺμ τοῦ προφήτου (700 π.Χ.). Φιλαρέτου τοῦ ἐλεή­μονος (†792), Θεοκλήτου ἀρχιεπ. Λακεδαιμονίας.
῾Η ἀκολουθία τοῦ Σαββάτου μὲ ἀλληλούια εἰς τὸν ὄρθρον (βλέ­πε ἔμπροσθεν εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς διατάξεις §§45-51) καὶ τὰ 8 νεκρώσιμα εὐλο­γητάρια. Κοντάκια τοῦ Σαββάτου. ᾿Απόστολος: ἡμέρας, Σαβ. κϛ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Γαλ. γ΄ 8-12)· Εὐ­αγ­γέλιον: ἡμέρας, Σαβ. ια΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιβ΄ 32-40).

2. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΚϚ΄ (ΙΔ΄ ΛΟΥΚΑ). ᾿Αββακοὺμ προφήτου (700 π.Χ.). Θεοφίλου ὁσίου (†251), Μυρόπης μάρτυρος (δ΄ αἰ.). ῏Ηχος α΄, ἑωθινὸν δ΄.
Εἰς τὴν θ΄. ᾿Απολυτίκιον «᾿Απόστολοι, μάρτυρες», Δόξα, «Μνή­σθητι, Κύριε»· κοντάκιον«῾Ως ἀπαρχάς».
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. ῾Ο προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.
ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ», ἀναστάσιμα 7 καὶ τοῦ Μη­ναί­ου προσόμοια 3, Δόξα, Καὶ νῦν, «Τὴν παγκόσμιον δό­ξαν».
ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας.
ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα, Δόξα, Καὶ νῦν, τὸ θεοτοκίον αὐ­τῶν «᾿Ιδοὺ πεπλήρωται».
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙον «Τοῦ λίθου σφραγισθέντος», Δόξα, Καὶ νῦν, τὸ θεοτοκίον «Τοῦ Γαβριήλ».
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν΄ ψαλμὸν ὁ τριαδικὸς κανὼν τοῦ ἤχου, τὰ τριαδικὰ«῎Αξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἡ ὑπακοὴ τοῦ ἤχου.
Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύ­ριος» τὸ ἀπολυτίκιον δὶς (με­τὰ τοῦ Δόξα), Καὶ νῦν, τὸ θεο­το­κίον. [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ ἄμωμος.]
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα κατὰ σειρὰν καὶ τὰ εὐλογη­τά­ρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀναβαθμοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ ἤχου.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (δ΄) μετὰ πάσης τῆς συνήθους τάξε­ως αὐτοῦ.
ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ ἀναστάσιμος (μετὰ τῶν εἱρμῶν) καὶ ὁ τοῦ Μηναίου (ἄνευ εἱρμῶν)· ἀπὸ γ΄ ᾠδῆς τὸ μεσῴδιον τοῦ Μηναίου κάθισμα καὶ τὸ θεοτοκίον· ἀφ᾿ ϛ΄ τὸ ἀναστάσιμον κον­τάκιον μετὰ τοῦ οἴκου καὶ τὸ συναξάριον.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Χριστὸς γεννᾶται»· «Τὴν τιμιω­τέ­ραν», «[Μεγάλυνον ψυχή μου...] Μυστήριον ξένον».
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «῞Αγιος Κύριος», τὸ δ΄ ἀναστάσιμον «Ταῖς ἀρεταῖς ἀστράψαντες»καὶ τὸ θεοτοκίον αὐτοῦ.
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ ἀναστάσιμα 8, Δόξα, τὸ δ΄ ἑωθινὸν «῎Ορθρος ἦν βαθύς», Καὶ νῦν,«῾Υπερευλογημένη». Δοξο­λο­γί­α μεγάλη, «Σήμερον σωτηρία».
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα [ἢ τὰ τυπικὰ μετὰ μα­κα­ρισμῶν] (βλέπε ἔμπροσθεν, γεν. τυπ. διατάξεις §§64-66).
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «Τοῦ λίθου σφραγισθέν­τος» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον«῾Η παρθένος σήμερον τὸν προ­αιώνιον Λόγον».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. ᾿Απόστολος: Κυρ. κϛ΄ ἐπιστ., «῾Ως τέκνα φωτὸς πε­ριπα­τεῖ­τε» (᾿Εφεσ. ε΄ 8-19)· Εὐαγγέλιον: Κυρ. ιδ΄ Λουκᾶ, «᾿Εγένετο ἐν τῷ ἐγγίζειν τὸν ᾿Ιησοῦν εἰς ᾿Ιεριχώ» (Λκ. ιη΄ 35-43).
Εἰς τὸ ᾿Εξαιρέτως «Ἄξιον ἐστίν».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αἰνεῖτε»· «Εἴδομεν τὸ φῶς», καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας ὡς συνήθως.

3. Δευτέρα. Σοφονίου προφήτου (665-605 π.Χ.). ᾿Αγ­γε­λῆ νε­ομάρ­τυρος τοῦ ᾿Αργείου τοῦ ἐν Χίῳ ἀθλήσαντος (†1813).
Διὰ τὰς ἐν καθημερινῇ ἀκολουθίας μετὰ Παρακλητικῆς βλέ­πε ἔμπροσθεν εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς διατάξεις (§§1-32). Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον. ᾿Απόστολος: ἡμέ­ρας, Δευτ. κζ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Τιμ. ε΄ 1-10)· Εὐ­αγ­γέλιον: ἡμέ­ρας, Δευτ. ιβ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. κ΄ 27-44).

4. ΤρίτηΒαρβάρας μεγαλο­μάρ­τυρος (†306), ᾿Ιω­άν­νου τοῦ Δαμασκηνοῦ (†760). Σεραφεὶμ Φαναρίου ἱερομ. (†1601).
Εἰς τὴν θ΄. ᾿Αντὶ ἀπολυτικίου καὶ κοντακίου, τὰ τροπάρια τῆς ὥρας.
῾Η ἀκολουθία ψάλλεται ὡς ἔχει ἐν τῷ Μηναίῳ. Μετὰ τὰ ἀπό­στιχα καὶ τὸ Δόξα τοῦ ἑσπερινοῦ, Καὶ νῦν, «Θεοτόκε, σὺ εἶ ἡ ἄμπελος... μετὰ τοῦ ὁσίου...» (Παρακλ., ἦχ. πλ. β΄, Τετ. ἑσπέρας). [Εἰς τὸ μεσονυκτικόν, τὸ διὰ τὴν λιτὴν στιχηρὸν τῆς ἁγίας μετὰ τοῦ θεοτοκίου (ἐὰν ὑπάρχουν εἰς τὸ Μη­ναῖον)]. Ἀπολυτίκια, τῆς ἁγίας «Βαρβάραν τὴν ἁγίαν», Δόξα, τοῦ ἁγίου «᾿Ορθοδοξίας ὁδηγέ», Καὶ νῦν, «῾Ο δι᾿ ἡμᾶς γεννηθείς». Εἰς τὸν ὄρθρον κανόνες, ὁ μικρὸς παρακλητικὸς τῆς Θεοτόκου καὶ ὁ ἐν τῷ Μηναίῳ κοινὸς τῶν ἁγίων. Καταβασίαι οἱ εἱρμοὶ «Χριστὸς γεννᾶται». ᾿Εξαποστειλάρια μετὰ θεοτοκίου καὶ στιχηρὰ εἰς τοὺς αἴνους μετὰ τῶν Δόξα, Καὶ νῦν αὐτῶν, ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ. Δοξολογία μεγά­λη καὶ τὸ ἀπολυτί­κιον τῆς ἁγίας «Βαρβάραν τὴν ἁγίαν».
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Μετὰ τὴν εἴσο­δον ἀπολυτίκια τῆς ἁγίας, τοῦ ὁσίου καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «῾Η παρθένος σήμερον τὸν προαιώνιον Λόγον». ᾿Απόστολος: τῆς ἁγίας, Πέμ. ιε΄ ἑβδ. ἐπιστ., «Πρὸ τοῦ ἐλθεῖν τὴν πίστιν» (Γαλ. γ΄ 23-δ΄ 5)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, Δευτ. ιε΄ Ματθ., «᾿Ηκο­λούθει τῷ ᾿Ιη­σοῦ ὄχλος πολύς» (Μρ. ε΄ 24-34). Κοινωνικὸν «Εἰς μνημό­συ­νον».
Σημείωσις. Ὅπου ἑορτάζεται ἐπισημότερον ἡ ἁγία Βαρβάρα, ἡ ἀκο­λουθία αὐτῆς ψάλλεται ἐξ ἰδιαιτέρας φυλλάδος. Ἂν τυχὸν τὸ Μη­ναῖ­ον παραθέτῃ τὴν τάξιν τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ ὄρθρου, ἀνα­γι­νώ­σκεται Εὐ­αγ­γέ­λιον τῆς ἁγίας, Σαβ. ιζ΄ ἑβδ. Ματθ., «῾Ωμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐ­ρα­νῶν» (Μτθ. κε΄ 1-13).

5. Τετάρτη. † Σάββα ὁσίου τοῦ ἡγια­σμέ­νου (†532).
«Ἡ ἀκολουθία ψάλλεται ὡς ἔστι διατεταγμένη ἐν τῷ Μη­ναίῳ» (Τ.Μ.Ε. 5 Δεκ. §1)
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ὁ προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.
ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ» τὰ 3 προσό­μοια εἰς 6, Δόξα, «Τὸ κατ᾿ εἰκόνα, τηρήσας», Καὶ νῦν, «Τίς μὴ μακαρίσει σε».
ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας καὶ τὰ ἀναγνώσματα.
ΕΙΣ ΤΑ ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ 3 προσόμοια τοῦ Μηναίου (μὲ στί­χους εἰς τὰ δύο τελευταῖα«Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνα­τος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ» καὶ «Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον· ἐν ταῖς ἐντολαῖς αὐτοῦ θελήσει σφόδρα»), Δόξα, «Τῶν μοναστῶν τὰ πλήθη», Καὶ νῦν, «Δέσποινα, πρόσδεξαι» (Παρακλητική, Πέμπτη πρωί, ἦχος πλ. δ΄).
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ «Ταῖς τῶν δακρύων σου ῥοαῖς», εἰς μὲν τὸν ἑσπερινὸν καὶ μετὰ τὴν μεγάλην δοξο­λογίαν ἅπαξ, εἰς δὲ τὸ «Θεὸς Κύριος» δίς (μετὰ τοῦ Δόξα), Δόξα, Καὶ νῦν, θεοτοκίον «῾Ο δι᾿ ἡμᾶς γεννηθείς».
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν΄ ψαλμὸν τὰ διὰ τὴν λι­τὴν ἰδιόμελα τοῦ ὁσίου, τὸ τρισάγιον κ.λπ., ἀπολυτίκιον «Ταῖς τῶν δακρύων σου ῥοαῖς».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Τὰ καθίσματα, οἱ ἀναβαθ­μοὶ «᾿Εκ νεό­τη­τός μου...» καὶ τὰ τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ ὄρθρου, ὡς ἐν τῷ Μη­ναίῳ.
ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ τῆς Θεοτόκου «Πολλοῖς συνεχόμενος» (μετὰ τῶν εἱρμῶν) καὶ ὁ τοῦ ὁσίου (ἄνευ τῶν εἱρμῶν).
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Χριστὸς γεννᾶται»· «Τὴν τιμι­ω­τέραν» καὶ ὁ εἱρμὸς «[Μεγάλυνον, ψυχή μου...] Μυστή­ρι­ον ξένον».
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ καὶ οἱ αἶνοι μετὰ τῶν Δόξα, Καὶ νῦν αὐτῶν ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ. Δοξολογία μεγάλη.
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Μετὰ τὴν εἴσοδον ἀπολυτίκια «Ταῖς τῶν δα­κρύ­ων σου ῥοαῖς» καὶ τὸ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «῾Η παρ­θένος σήμερον τὸν προαιώνιον».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. ᾿Απόστολος –μετὰ προκειμένου τοῦ μη­νο­λογίου– τοῦ ὁσίου, Σαβ. κζ΄ ἑβδ. ᾿Επιστ., «῾Ο καρπὸς τοῦ Πνεύματος» (Γαλ. ε΄ 22 - ϛ΄ 2)· Εὐαγγέλιον ὁμοίως, Πέμ. δ΄ ἑβδ. Ματθ., «Πάντα μοι παρεδόθη» (Μτθ. ια΄ 27-30).
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Εἰς μνημόσυνον», καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λει­τουρ­γίας ὡς συνήθως.

6. Πέμπτη. † Νικολάου ἀρχιεπισκό­που Μύρων τῆς Λυκίας τοῦ θαυματουργοῦ (†330).
Ἡ ἑορτάσιμος ἀκολουθία ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ ἄνευ Παρα­κλη­τικῆς (τυ­πι­κὸν 6ης Δεκ. §§1-3).
Εἰς τὸν ἑσπερινὸν τὰ 4 ἑσπέρια προσ­όμοια «Μύροις παροι­κήσας» κ.λπ. εἰς 6. Τὰ διὰ τὴν λιτὴν ἰδιόμελα εἰς τὸ μεσο­νυ­κτι­κόν, ὡς εἴθισται. Τὸ ἀπολυτίκιον «Κανόνα πί­στε­ως» εἰς μὲν τὸν ἑσπερινὸν καὶ μετὰ τὴν μεγάλην δοξο­λογίαν ἅπαξ, εἰς δὲ τὸ «Θεὸς Κύριος» δίς (μετὰ τοῦ Δόξα), καὶ θεοτοκίον «Τὸ ἀπ᾿ αἰῶνος».
Εἰς τὸν ὄρθρον οἱ ἐν τῷ Μηναίῳ κανόνες (μετὰ τῶν εἱρμῶν τοῦ α΄). Καταβασίαι οἱ εἱρμοὶ «Χριστὸς γεννᾶται». Εἰς τοὺς αἴνους Καὶ νῦν, «Μακαρίζομέν σε» (Παρακλ., ἦχος πλ. α΄, Δευτ. ἑσπέρας). Δοξολογία μεγάλη.
Εἰς τὴν λειτουργίαν, κοντάκιον «῾Η παρθένος σήμε­ρον τὸν προ­αιώνιον Λόγον». ᾿Απόστολος: τοῦ ἱεράρχου, 6 Δεκ., «Πεί­θε­σθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν» (῾Εβρ. ιγ΄ 17-21)· Εὐαγ­γέλιον: ὁ­μοί­ως, «῎Εστη ὁ ᾿Ιησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ» (Λκ. ϛ΄ 17-23). Κοι­νωνικὸν «Εἰς μνημόσυνον».

7. Παρασκευή. ᾿Αμβροσίου ἐπισκόπου Μεδιολάνων (†397). ᾿Αθηνοδώρου μάρτυρος.
Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον. ᾿Απόστολος: ἡμέρας, Παρ. κζ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β΄ Τιμ. α΄ 1-2, 8-18)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Παρ. ιβ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. κα΄ 37-κβ΄ 8).

8. Σάββατον. Προεόρτια τῆς συλλήψεως τῆς ἁγίας ῎Αννης, Πα­­τα­πίου ὁσίου (η΄ αἰ.).
Παραλειπομένων τῶν ἐν τῷ Μηναίῳ προεορτίων ἡ ἀκο­λου­­θία τοῦ Σαβ­βάτου ψάλλεται μὲ ἀλληλούια εἰς τὸν ὄρθρον καὶ τὰ 8 νεκρώσιμα εὐλο­γητάρια (βλέ­πε ἔμπροσθεν εἰς τὰς γε­νι­κὰς τυπικὰς διατάξεις §§45-51), συμψαλλομένης καὶ τῆς ἀ­κολουθίας τοῦ ὁσίου κατὰ τὴν συνήθη τάξιν. Κοντάκια τοῦ Σαββάτου. ᾿Απόστολος: ἡμέρας, Σαβ. κζ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Γαλ. ε΄ 25-ϛ΄ 2)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Σαβ. ιβ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιγ΄ 19-29).

9. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΖ΄ (Ι΄ ΛΟΥΚΑ). ῾Η σύλληψις τῆς ἁγίας ῎Αννης τῆς μητρὸς τῆς Θεοτόκου· ἀνάμνησις τῶν ἐγκαινίων τοῦ ἐν Κύπρῳ ἱ. να­οῦ τοῦ ἁγ. ᾿Ιωάννου τοῦ Χρυσοστόμου (ἐν ἔτει 1091). ῎Αννης τῆς μητρὸς Σαμουὴλ τοῦ προφήτου (1160 π.Χ.). ῏Ηχος β΄, ἑωθινὸν ε΄ (τυπικὸν 9ης Δεκ. §§2-4).
Εἰς τὴν θ΄. ᾿Απολυτίκιον «᾿Απόστολοι, μάρτυρες», Δόξα, «Μνή­σθητι, Κύριε»· κοντάκιον«῾Ως ἀπαρχάς».
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. ῾Ο προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.
ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ», ἀναστάσιμα 6, τῆς ἁγίας προσόμοια 3 «Καρπογονοῦσα ἡ στεῖρα» κ.λπ. εἰς 4, Δόξα, «Τὸ ἀπόρρητον τοῖς ἀγγέλοις», Καὶ νῦν, «Παρῆλθεν ἡ σκιά».
ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας.
ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα, Δόξα, Καὶ νῦν, τῆς ἁγίας «Σή­με­ρον ἐκ ῥίζης Δαυίδ».
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «῞Οτε κατῆλθες», Δόξα, Καὶ νῦν, «Σήμερον τῆς ἀτεκνίας».
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν΄ ψαλμὸν ὁ τριαδικὸς κανὼν τοῦ ἤχου, τὰ τριαδικὰ«῎Αξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἡ ὑπακοὴ τοῦ ἤχου.
Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύ­ρι­ος» ἀπολυτίκια «῞Οτε κατῆλθες», Δόξα, τὸ αὐτό, Καὶ νῦν, «Σήμερον τῆς ἀτεκνίας». [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ πολυέλεος.]
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα κατὰ σειρὰν καὶ ἀνὰ ἓν τῆς ἁγίας «῾Ο νέος οὐρανὸς» καὶ«᾿Αναβόησον Δαυὶδ» ἀντὶ θεο­το­κίων. Εὐλο­γητάρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀναβαθμοὶ καὶ τὸ προ­κεί­μενον τοῦ ἤχου.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (ε΄) μετὰ πάσης τῆς συνήθους τά­ξε­ως αὐτοῦ.
ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ ἀναστάσιμος (μετὰ τῶν εἱρμῶν) καὶ ὁ α΄ τῆς ἁγίας «Τὴν σύλληψιν σήμερον» (ἄνευ εἱρμῶν)· ἀπὸ γ΄ ᾠδῆς τὸ μετὰ τὴν α΄ στιχολογίαν κάθισμα τῆς ἁγίας «Χορὸς προ­φη­τικός», Δόξα, Καὶ νῦν, τὸ μεσῴδιον «᾿Ιωακεὶμ ὁ ἱερός»· ἀφ᾿ ϛ΄ τὸ ἀναστάσιμον κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου καὶ τὸ συν­α­ξάριον.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Χριστὸς γεννᾶται»· «Τὴν τιμι­ω­τέ­ραν», «[Μεγάλυνον, ψυχή μου...] Μυστήριον ξένον».
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «῞Αγιος Κύριος», τὸ ε΄ ἀναστάσιμον, καὶ τῆς ἁγίας ἓν «Εἰσήκουσε τοῦ στεναγμοῦ».
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ ἀναστάσιμα 4 καὶ τῆς ἁγίας προσόμοια 3 (τὰ ἀπόστιχα τοῦ ἑσπερινοῦ) «Ἄννα, ἡ θεία χάρις ποτέ» κ.λπ. 4 –εἰς τοὺς στίχους αὐτῶν τὰ δύο τελευταῖα–, Δόξα, τὸ ε΄ ἑωθινὸν «Ὢ τῶν σοφῶν σου κριμάτων», Καὶ νῦν, «῾Υπερ­ευ­λογημένη». Δοξολογία μεγάλη, «Σή­μερον σωτηρία».
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα [ἢ τὰ τυπικὰ μετὰ μα­κα­ρισμῶν] (βλέπε ἔμπροσθεν, γεν. τυπ. διατάξεις §§64-66).
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «῞Οτε κατῆλθες», «Σήμε­ρον τῆς ἀτεκνίας» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον τοῦ Μηναίου «῾Εορτάζει σήμερον ἡ οἰκουμένη».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. ᾿Απόστολος: τῆς ἁγίας, 23 Σεπτ., «᾿Αβρα­ὰμ δύο υἱοὺς ἔσχεν» (Γαλ. δ΄ 22-27)· Εὐαγγέλιον: Κυρ. ι΄ Λου­κᾶ, «῏Ην διδάσκων ὁ ᾿Ιησοῦς» (Λκ. ιγ΄ 10-17).
Εἰς τὸ Ἐξαιρέτως «Ἄξιον ἐστίν». Κοινωνικὸν «Αἰνεῖτε»· «Εἴ­δομεν τὸ φῶς»· «Πληρωθήτω».

10. Δευτέρα. Μηνᾶ τοῦ καλλικελάδου τοῦ ᾿Αθηναίου (γ΄ αἰ.), ῾Ερμογένους, Εὐγράφου μαρτύρων.
Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον. ᾿Απόστολος: ἡμέρας, Δευτ. κη΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β΄ Τιμ. β΄ 20-26)· Εὐ­αγγέλιον: ἡμέρας, Δευτ. ιγ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Μρ. η΄ 11-21).

11. ΤρίτηΔανιὴλ ὁσίου τοῦ στυλίτου. Λουκᾶ τοῦ νέου (†980).
Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον. ᾿Απόστολος: ἡμέρας, Τρ. κη΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β΄ Τιμ. γ΄ 16-δ΄ 4)· Εὐ­αγγέλιον: ἡμέρας, Τρ. ιγ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Μρ. η΄ 22-26).

12. Τετάρτη. † Σπυρίδωνος Τρι­μυ­θοῦντος τοῦ θαυμα­τουρ­γοῦ (†348). ᾿Ιωάννου ὁσίου, ἐπι­σκό­που Ζιχνῶν (†1333).
«Ἡ ἀκολουθία ψάλλεται ὡς ἔστι διατεταγμένη ἐν τῷ Μη­ναίῳ» (Τ.Μ.Ε. 12 Δεκ. §1). Τὰ διὰ τὴν λιτὴν στιχηρὰ εἰς τὸ με­σονυκτικόν. Τὸ ἀπολυτίκιον «Τῆς συνόδου τῆς πρώτης» εἰς μὲν τὸν ἑσπερινὸν καὶ μετὰ τὴν μεγάλην δοξολογίαν ἅπαξ, εἰς δὲ τὸ «Θεὸς Κύριος» δίς (μετὰ τοῦ Δόξα), καὶ θεοτοκίον «Τοῦ Γαβριήλ». Εὐαγγέλιον ὄρθρου: τοῦ ἱεράρχου, Νοεμ. 13, «᾿Αμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν» (᾿Ιω. ι΄ 1-9). Κανόνες, ὁ τῆς Θεο­τό­κου (τῆς μικρᾶς Παρακλήσεως) μετὰ τῶν εἱρμῶν καὶ ὁ τοῦ ἱ­ε­ράρ­χου ἄνευ εἱρμῶν. Καταβασίαι οἱ εἱρμοὶ«Χριστὸς γεν­νᾶ­ται». Εἰς τὴν λειτουργίαν, κοντάκιον «῾Η παρ­θένος σή­με­ρον τὸν προαιώνιον Λόγον». ᾿Απόστολος: τοῦ ἱεράρχου, Κυρ. κϛ΄ ἐπιστ., «῾Ως τέκνα φωτὸς περιπατεῖτε» (᾿Εφεσ. ε΄ 8-19)· Εὐαγ­γέ­λιον: ὁμοίως, Νοεμ. 13, «᾿Εγώ εἰμι ἡ θύρα» (᾿Ιω. ι΄ 9-16). Κοι­νωνικὸν «Εἰς μνημόσυνον».

13. Πέμπτη. Εὐ­στρα­τίου, Αὐξεντίου, Εὐγενίου, Μαρ­δα­ρίου καὶ ᾿Ορέστου τῶν μαρτύρων· Λουκίας μάρτυρος.
Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον. ᾿Απόστολος: ἡ­μέρας, Πέμ. κη΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Τίτ. α΄ 5-14)· Εὐ­αγ­γέ­λιον: ἡμέρας, Πέμ. ιγ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Μρ. θ΄ 10-15).

14. Παρασκευή. Θύρσου, ᾿Απολ­λω­νίου, ᾿Αρριανοῦ καὶ τῶν σὺν αὐτοῖς μαρτύρων (†286-287).
Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον. ᾿Απόστολος: ἡμέρας, Παρ. κη΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Τίτ. α΄ 15-β΄ 10)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Παρ. ιγ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Μρ. θ΄ 33-41).

15. Σάββατον᾿Ελευθερίου ἱερομάρτυρος καὶ τῆς μητρὸς αὐτοῦ ᾿Ανθίας.
῾Η ἀκολουθία τοῦ Σαββάτου ψάλλεται μὲ «Θεὸς Κύριος», καταλιμπανομένων πάντων τῶν νεκρωσίμων (βλέπε ἔμπρο­σθεν εἰς τὰς γεν. τυπικὰς διατάξεις §§31-44). Εἰς τὸν ἑσπερι­νὸν τὰ 3 προσόμοια τοῦ Μηναίου (ἀνὰ μίαν) καὶ τὰ 3 τῶν ἀπο­στίχων, Δόξα, «῾Ιερεὺς ἐννομώτατος», Καὶ νῦν, τὸ α΄ θεο­το­κίον τοῦ ἤχου· ἄνευ εἰσ­ό­δου «Φῶς ἱλαρὸν» χῦμα καὶ τὰ λοιπὰ τῆς ἀκολουθίας τοῦ Σαββάτου. Εἰς τὸν ὄρθρον ἄνευ καταβασιῶν, ἀλλὰ μετὰ δοξολογίας μεγάλης. Εἰς τὴν λει­τουρ­γίαν, κον­τά­κιον «῾Η παρθένος σήμερον τὸν προαιώνιον Λόγον»· ᾿Από­στο­λος: τοῦ ἱερομάρτυρος, 15 Δεκ., «Μὴ ἐπαι­σχυν­θῇς τὸ μαρτύριον» (Β΄ Τιμ. α΄ 8-18)· Εὐ­αγ­γέ­λι­ον: ὁμοίως, Σαβ. α΄ ἑβδ. νηστ., «᾿Επορεύετο ὁ ᾿Ιησοῦς τοῖς σάβ­βασι» (Μρ. β΄ 23-γ΄ 5)· κοινω­νικὸν «Εἰς μνημό­συ­νον».
Σημείωσις. Εἰς τοὺς γεραίροντας τὸν ἅγιον ᾿Ελευθέριον ναοὺς ἡ ἑορ­τάσιμος αὐτοῦ ἀκολουθία ψάλλεται ἄνευ Παρακλητικῆς ἐξ ἰδιαι­τέρας φυλλάδος, συμφώνως μὲ τὴν ἐν αὐτῇ τυπικὴν διάταξιν.

16. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΘ΄ (ΙΑ΄ ΛΟΥΚΑ). «Τῶν ἁγίων προ­πα­τό­ρων». ᾿Αγ­γαίου προφήτου (500 π.Χ.). Θεοφα­νοῦς βασιλίσ­σης (†894), Μο­δέ­στου ᾿Ιεροσολύμων. ῏Ηχος γ΄, ἑωθινὸν ϛ΄.
Τὴν ἀκολουθίαν τῶν προπατόρων ζήτει μετὰ τὴν 10ην Δεκεμβρίου.
Εἰς τὴν θ΄. ᾿Απολυτίκιον «῾Ιερέων ποδήρει»· κοντάκιον «῾Ως καλλονήν».
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. ῾Ο προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.
ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ», ἀναστάσιμα 6, τῶν προ­πατό­ρων προσόμοια 4, Δόξα,«Τοὺς πρὸ τοῦ νόμου πατέ­ρας», Καὶ νῦν, «Πῶς μὴ θαυμάσωμεν».
ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας.
ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα, Δόξα, «Τῶν προπατόρων τὸ σύ­στημα», Καὶ νῦν, «᾿Ασπόρως ἐκ θείου Πνεύματος».
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «Εὐφραινέσθω τὰ οὐράνια», Δόξα, Καὶ νῦν, «᾿Εν πίστει τοὺς προπάτορας».
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν΄ ψαλμόν, ὁ τριαδικὸς κανὼν τοῦ ἤχου, τὰ τριαδικὰ«῎Αξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ. καὶ τὸ ἀπολυ­τίκιον «᾿Εν πίστει τοὺς προπάτορας».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύ­ρι­ος» ἀπολυτίκια «Εὐφραινέσθω τὰ οὐράνια», Δόξα, τὸ αὐτό, Καὶ νῦν, «᾿Εν πίστει τοὺς προπάτορας». [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ ἄμωμος.]
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα, τῆς α΄ στι­χολογίας μὲ θεοτοκίον «Σὲ τὴν μεσιτεύσασαν», καὶ τὰ τῆς β΄ στι­χολογίας μὲ τὸ θεοτοκίον αὐτῶν. Εὐλογητάρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀνα­βαθμοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ ἤχου.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (ϛ΄) μετὰ πάσης τῆς συνήθους τά­ξε­ως αὐτοῦ.
ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ ἀναστάσιμος μετὰ τῶν εἱρμῶν καὶ ὁ τῶν προ­πα­τόρων «Πατράσιν αἶνον προσάξωμεν» (ἄνευ εἱρμῶν)· ἀπὸ γ΄ ᾠδῆς ἡ ὑπακοὴ «Εἰς δρόσον τοῖς παισὶ» καὶ τὸ ἀναστά­σι­μον κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου· ἀφ᾿ ϛ΄ τὸ κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου τῶν προπατόρων, τὸ συναξάριον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ ὑ­πό­μνημα τῆς Κυριακῆς τῶν προπατόρων.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Χριστὸς γεννᾶται»· «Τὴν τιμιωτέ­ραν», «[Μεγάλυνον, ψυχή μου...] Μυστήριον ξένον».
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «῞Αγιος Κύριος», τὸ ϛ΄ ἀναστάσιμον, τὰ τῶν προπατόρων «Πατέρων μνήμην σήμερον», «᾿Αδὰμ ἀν­ευ­­φη­μήσωμεν» καὶ θεοτοκίον ὅμοιον «῾Αγνὴ παρθένε».
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ ἀναστάσιμα 4 καὶ τῶν προπατόρων προσό­μοια 3 εἰς 4 –μετὰ τῶν πρὸ αὐτῶν στίχων τὰ δύο τε­λευ­ταῖα–, Δόξα, τὸ ἰδιόμελον τῶν προπατόρων «Δεῦτε ἅπαντες πιστῶς», Καὶ νῦν, «῾Υπερευλογημένη». Δοξολογία μεγάλη, «Σήμερον σωτηρία».
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα [ἢ τὰ τυπικὰ καὶ εἰς τοὺς μακαρισμοὺς 4 ἀναστάσιμα τρο­πάρια τοῦ ἤχου καὶ 4 ἐκ τῆς ϛ΄ ᾠδῆς τοῦ κανόνος τῶν προπατόρων].
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «Εὐφραινέσθω τὰ οὐρά­νια», «᾿Εν πίστει τοὺς προπάτορας», καὶ τοῦ ναοῦ, κον­τά­κιον «῾Η παρθένος σήμερον τὸν προαιώνιον».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Προκείμενον τῆς Κυρ. τῶν προπατόρων· ᾿Απόστολος: προεόρτιος, Κυρ. κθ΄ ἐπιστ., «Ὅταν ὁ Χριστὸς φανερωθῇ» (Κολ. γ΄ 4-11)· Εὐαγγέλιον: Κυρ. ια΄ Λουκᾶ,«῎Αν­θρωπός τις ἐποίησε δεῖπνον» (Λκ. ιδ΄ 16-24, Μτθ. κβ΄ 14).
Εἰς τὸ ᾿Εξαιρέτως «῎Αξιον ἐστίν».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αἰνεῖτε»· «Εἴδομεν τὸ φῶς», καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας ὡς συνήθως.
Σημείωσις. Εἰς τοὺς γεραίροντας τὸν ἅγιον Μόδεστον ναοὺς ἡ ἑορτάσιμος αὐτοῦ ἀκολουθία (ἥ τις εὑρίσκεται ἐν ἰδιαιτέρᾳ φυλλάδι ἢ ἐν τέλει τοῦ Μηναίου) συμψάλλεται μετὰ τῆς ἀναστασίμου καὶ τῶν προπατόρων, κατὰ τὴν τυπικὴν διάταξιν τῆς 12ης Δεκεμβρίου §§2-4.

17. Δευτέρα. Δανιὴλ τοῦ προφήτου (560 π.Χ.) καὶ τῶν ἁ­γίων τριῶν παίδων ᾿Ανανίου, ᾿Αζαρίου καὶ Μισαήλ. Διονυ­σίου Αἰγίνης τοῦ θαυματουργοῦ (†1624) τοῦ ἐν Ζακύνθῳ.
Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον. ᾿Απόστολος: προφή­του, α΄ Κυρ. ἐπιστ. (ἁγ. Πάντων) (῾Εβρ. ια΄ 33-ιβ΄ 2)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Δευτ. ιδ΄ ἐβδ. Λουκᾶ (Μρ. θ΄ 42-ι΄ 1). Κοινωνικὸν εἰς προφή­τας «Ἀγαλ­­λιᾶσθε, δίκαιοι».
Σημείωσις. Εἰς τοὺς γεραίροντας τὸν ἅγιον Διονύσιον ναοὺς ψάλ­λε­ται ἡ ἑορτάσιμος αὐτοῦ ἀκολουθία (ἥ τις εὑρίσκεται ἐν ἰδιαιτέρᾳ φυλλάδι ἢ ἐν τέλει τοῦ Μηναίου)· ἐν τῇ λειτουργίᾳ τὸ προεόρτιον κοντάκιον· ἀναγνώσματα τὰ τοῦ ἱεράρχου, ἃ ζήτει Νοεμβρίου 13ῃ. Ἡ δὲ ἀκολουθία τοῦ προφήτου καὶ τῶν τριῶν νέων καταλιμπάνεται.

18. Τρίτη. Σεβαστιανοῦ, Ζωῆς κ.λπ. μαρτύρων (†287).
Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον. ᾿Απόστολος: ἡμέρας, Τρ. κθ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (῾Εβρ. δ΄ 1-13)· Εὐ­αγ­γέλιον: ὁμοίως, Τρ. ιδ΄ Λουκᾶ (Μρ. ι΄ 2-12).

19. Τετάρτη. Βονιφατίου μάρ­τυ­ρος (†290). ῎Αρεως (†308), Εὐτυχίου καὶ Θεσσαλονίκης μαρ­τύ­ρων.
Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον. ᾿Απόστολος: ἡμέρας, Τετ. κθ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (῾Εβρ. ε΄ 11-ϛ΄ 8). Εὐ­αγ­γέλιον: ἡμέρας, Τετ. ιδ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Μρ. ι΄ 11-16).

20. Πέμπτη. Προεόρτια τῶν Χρι­στου­γέννων. ᾿Ιγνατίου ἱε­ρο­μάρτυρος τοῦ Θεοφόρου (†107). Φι­λο­γονίου ἐπισκόπου ᾿Αν­τι­οχείας (†323), ᾿Ιωάννου νεομάρτυρος ἐκ Θάσου (†1652).
Εἰδήσεις. 1. ᾿Απὸ σήμερον εἰσέρχονται εἰς πάσας τὰς τακτικὰς ἀκο­λουθίας οἱ ἐν τῷ Μηναίῳ προεόρτιοι ὕμνοι τῶν Χριστουγέννων, οἵ τινες καὶ ἀνα­πληροῦν ἐν ταῖς καθημεριναῖς τοὺς ὕμνους τῆς Πα­ρα­κλητικῆς, ἡ ὁποία σχολάζει μέχρι τῆς 14ης ᾿Ιανουαρίου, πλὴν τῶν Κυρι­ακῶν.
2. Διὰ τὰς ἀκολουθίας τῶν προεορτίων καθημερινῶν βλέπε ἔμ­προ­σθεν, εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς διατάξεις (§§52-63).
3. Εἰς τοὺς ἑσπερινοὺς τῶν προεορτίων καθημερινῶν ψάλλονται μετὰ τὸ «Νῦν ἀπολύεις» οἱ διὰ τὰ ἀπόδειπνα κανόνες τοῦ Μηναίου (Τ.Μ.Ε. Δεκ. 25 §23), μεθ᾿ οὓς λέγεται τὸ τρισάγιον.
4. ῞Εως τῆς 24ης Δεκεμβρίου, ὅπου ἐὰν ψαλῇ ἑόρτιος ἀκολουθία, ψάλ­­λον­ται κα­τα­βασίαι «Χριστὸς γεννᾶται», εἰς δὲ τὴν θ. λειτουργίαν (καὶ εἰς τὰς ὥρας μετὰ τὸ τρισάγιον) ψάλλεται τὸ κοντάκιον «῾Η παρ­θένος σήμε­ρον τὸν προαιώνιον Λόγον».
῾Η ἀκολουθία ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ. Εἰς τὸν ἑσπερινὸν ἄνευ εἰσόδου· μετὰ τὸ «Νῦν ἀπολύεις» ψάλλεται τὸ τριῴδιον «῾Η ἀπόρρητος Λόγου Θεοῦ κατάβασις». Εἰς τὸν ὄρθρον ἄνευ καταβασιῶν, ἀλλ᾿ ἀπὸ γ΄, ϛ΄, η΄ καὶ θ΄ ᾠδῆς οἱ εἱρμοὶ τῶν ᾠ­δῶν αὐτῶν· ἄνευ δοξολογίας μεγάλης. Εἰς τὴν λειτουργίαν ᾿Απόστολος: ἡμέρας, Πέμ. κθ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (῾Εβρ. ζ΄ 1-6)· Εὐ­αγ­γέλιον: ἡμέρας, Πέμ. ιδ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Μρ. ι΄ 17-28)· κοι­νω­νικὸν «Εἰς μνημόσυνον».

21. Παρασκευή. ᾿Ιουλιανῆς καὶ τῶν σὺν αὐτῇ 500 μαρ­τύ­ρων (†304). Θεμιστοκλέους μάρτυρος (†251).
Εἰς πάσας τὰς προεορτίους καθημερινὰς ἡ ἀκολουθία ψάλ­λε­ται μόνον ἐκ τοῦ Μηναίου (ὅρα ἔμ­προ­σθεν γεν. τυπικὰς διατάξεις §§52-63). Απόστολος: ἡμέρας, Παρ. κθ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (῾Εβρ. ζ΄ 18-25)· Εὐ­αγγέλιον: ἡμέρας, Παρ. ιδ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Μρ. ι΄ 24-32).

22. Σάββατον πρὸ τῶν Χριστουγέννων. ᾿Αναστασίας τῆς φαρ­μα­κο­λυτρίας (†304). Χρυσογόνου καὶ Θε­ο­δότης.
῾Ο ἥλιος εἰσέρχεται εἰς τὸν Αἰγόκερω. ᾿Αρχὴ τοῦ χει­μῶνος.
῾Η ἀκολουθία ὡς ἐν τῷ Μη­ναί­ῳ. Εἰς τὸν ἑσπερινὸν ἄνευ εἰσόδου· μετὰ τὸ «Νῦν ἀπολύεις» τὸ τριῴδιον «᾿Εν καινοῖς τὸ συνέδριον». Εἰς τὸν ὄρθρον ἄνευ καταβασιῶν καὶ ἄνευ δοξολογίας μεγάλης. Εἰς τὴν λειτουρ­γίαν, μετὰ τὴν εἴσοδον ἀπολυτί­κια «῾Ετοιμάζου, Βηθλεέμ», «῾Η ἀμνάς σου, ᾿Ιησοῦ», καὶ τοῦ ναοῦ, κον­τάκιον «῾Η παρθένος σήμερον τὸν προαιώ­νιον Λόγον». ᾿Απόστολος: Σαβ. πρὸ Χριστοῦ γεννήσεως, Σαβ. κϛ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Γαλ. γ΄ 8-12)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, Σαβ. ιβ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιγ΄ 19-29). Κοινωνικὸν «Ἀγαλλιᾶσθε, δί­και­οι».

23. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ. «Μνήμη πάντων τῶν ἀπ᾿ αἰῶνος Θεῷ εὐαρεστησάντων ἀπὸ ᾿Αδὰμ ἄχρις ᾿Ιωσὴφ τοῦ μνήστορος τῆς ὑπεραγίας Θεοτό­κου· ὁμοίως καὶ τῶν προφητῶν καὶ προφητίδων, ἐξαιρέτως δὲ τοῦ προφήτου Δανιὴλ (560 π.Χ.) καὶ τῶν ἁγίων τριῶν παίδων». Τῶν ἐν Κρήτῃ δέκα μαρτύρων († γ΄ αἰ.). Τὰ ἐγκαί­νια τῆς ἁγίας τοῦ Χριστοῦ μεγάλης ᾿Εκκλησίας, ἤτοι τῆς ἁγίας τοῦ Θεοῦ Σοφίας ἐν Κων­σταν­τι­νου­πόλει. ῏Ηχος δ΄, ἑωθινὸν ζ΄ (τυ­πι­κὸν Κυριακῆς πρὸ τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως, περ. β΄ §§4-6).
Τὴν ἀκολουθίαν τῆς Κυριακῆς πρὸ τῆς Χριστοῦ γεννή­σε­ως ζήτει ἐν τῷ Μηναίῳ μετὰ τὴν 17ην Δε­κεμ­βρίου.
Εἰς τὴν θ΄. ᾿Απολυτίκια «῾Ετοιμάζου, Βηθλεέμ», Δόξα, «῾Η ἀμνάς σου, ᾿Ιησοῦ»· κοντάκιον«῾Η παρθένος σήμερον τὸν προαιώνιον Λόγον».
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ὁ προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.
ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ» ἀναστάσιμα 4, προσόμοια προ­εόρτια 3 «Παρθένε πανάμωμε Θεοῦ» κ.λπ. καὶ τῶν πα­τέ­ρων 3 «Τὰ τῶν πατέρων σήμερον, πιστοὶ» κ.λπ., Δόξα,«Δα­νι­ὴλ ἀνὴρ ἐπιθυμιῶν», Καὶ νῦν, «῾Ο διὰ σὲ θεοπάτωρ».
ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας καὶ τὰ ἐν τῷ Μηναίῳ ἀναγνώσματα τῆς Κυριακῆς.
ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα, Δόξα, «Χαίρετε, προφῆται τί­μιοι», Καὶ νῦν, «᾿Ιδοὺ καιρὸς ἤγγικεν».
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «Τὸ φαιδρὸν τῆς ἀναστάσεως κήρυγμα», Δό­­ξα, «Με­γάλα τὰ τῆς πίστεως κατορθώματα», Καὶ νῦν, «῾Ε­τοιμάζου, Βηθλεέμ».
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν΄ ψαλμόν, ὁ τριαδικὸς κα­νὼν τοῦ ἤχου, Δόξα, τὸ διὰ τὴν λιτὴν ἰδιόμελον «Βολίδες ἀστράπτοντες», Καὶ νῦν, «῾Αμαρτωλῶν τὰς δεήσεις»· τὰ τρια­δικὰ «῎Αξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἀπολυτίκιον «῾Ετοι­μά­ζου, Βηθλεέμ».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύρι­ος» τὰ ἐν τῷ ἑσπερινῷ ἀπολυτίκια. [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ πο­λυ­έλεος.]
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ ἀνὰ δύο ἀναστάσιμα, εἰς δὲ τὸ Καὶ νῦν αὐ­τῶν ἀντὶ θεοτοκίων ἀνὰ ἓν προεόρτιον [«Βηθλεέμ, ἑτοιμά­ζου», «᾿Εκ τῆς Περσίδος βασιλεῖς» (23ης Δεκ.)]. Εὐλογη­τά­ρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀναβαθμοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ ἤχου.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (ζ΄) μετὰ πάσης τῆς συνήθους τά­ξε­ως αὐτοῦ.
ΚΑΝωΝ μόνον ὁ τῶν πατέρων «Κύματι θαλάσσης», μετὰ δὲ τὸν εἱρμὸν ἑκάστης ᾠδῆς τὸ ἀναστάσιμον τροπάριον μὲ στίχον «Δό­ξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε», τὰ ἑπόμενα μὲ στίχον «῞Αγιοι τοῦ Θεοῦ», καὶ εἰς τὰ δύο τελευταῖα Δόξα, Καὶ νῦν· ἀπὸ γ΄ ᾠδῆς ἡ ὑπα­κοὴ«῎Αγγελος παίδων ἐδρόσισε» καὶ τὸ ἀναστάσιμον κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου χῦμα· ἀφ᾿ ϛ΄ τὸ προεόρτιον τῆς Κυριακῆς κοντάκιον «Εὐφραίνου, Βηθλε­ὲμ» μετὰ τοῦ οἴκου αὐτοῦ «Τῆς σῆς, παρθένε, κυήσεως», τὸ συναξάριον τῆς 23ης τοῦ μηνὸς καὶ τὸ ὑπόμνημα τῆς Κυρια­κῆς πρὸ τῶν Χριστουγέννων.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Χριστὸς γεννᾶται»· «Τὴν τιμιω­τέ­ραν», «[Μεγάλυνον, ψυχή μου...] Μυστήριον ξένον».
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «῞Αγιος Κύριος», τὸ ζ΄ ἀναστάσιμον «῞Ο­τι ᾖραν τὸν Κύριον», τὸ τῶν πατέρων «Πατριαρχῶν οἱ πρόκριτοι» καὶ τὸ προεόρτιον «Εὐφραίνου, Βηθλεέμ».
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ στιχηρὰ ἀναστάσιμα 4 καὶ τῶν πατέ­ρων προσόμοια 3 «῏Αρόν σου τὴν φωνὴν» κ.λπ. εἰς 4 –εἰς τοὺς πρὸ αὐτῶν στίχους τὰ δύο τελευταῖα–, Δόξα, «Τῶν νο­μι­κῶν διδαγμάτων», Καὶ νῦν, «῾Υπερευλογημένη». Δοξο­λο­γία μεγάλη, «Σή­μερον σωτηρία».
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα [ἢ τὰ τυπικὰ καὶ εἰς τοὺς μακαρισμοὺς 4 ἀναστάσιμα τρο­πάρια τοῦ ἤχου καὶ 4 ἐκ τῆς ϛ΄ ᾠδῆς τοῦ κανόνος τῶν πατέρων].
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «Τὸ φαιδρόν»«῾Ετοι­μά­ζου, Βηθλεέμ», «Μεγάλα τὰ τῆς πίστεως κα­τορ­θώματα» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «῾Η παρθένος σήμερον τὸν προαιώ­νι­ον».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. ᾿Απόστολος: Κυρ. πρὸ τῶν Χρι­στου­γέν­νων, «Πίστει παρῴκησεν ᾿Αβραάμ» (῾Εβρ. ια΄ 9-10, 32-40)· Εὐ­αγγέλιον: ὁμοίως, «Βίβλος γενέσεως ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ»(Μτθ. α΄ 1-25).
Εἰς τὸ ᾿Εξαιρέτως «Ἄξιον ἐστίν».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αἰνεῖτε», καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας ὡς συνήθως.

24. Δευτέρα. Εὐγενίας ὁσιομάρτυρος (†262) καὶ Φιλίπ­που τοῦ πατρὸς αὐτῆς, Βασίλλας καὶ ᾿Αχαϊκοῦ μαρ­­τύ­ρων.
Ἡ ἀκολουθία τῆς ἡμέρας ψάλλεται κατὰ τὴν ἐν τῷ Μη­ναί­ῳ τάξιν.
Εἰς τὸν ἑσπερινὸν μετὰ τὸ «Νῦν ἀπολύεις» συνά­πτεται ὁ κανὼν τοῦ ἀποδείπνου«῎Αρχων ἐξ ᾿Ιούδα» (μετὰ τῶν εἱρμῶν αὐτοῦ). Εἶτα τρισάγιον κ.λπ., τὸ ἀπολυτίκιον «᾿Α­πεγράφετο ποτέ» (ἅπαξ), ἡ συνήθης ἐκτενὴς (ὡς μὴ γε­νομένης εἰσόδου) καὶ ἡ συνήθης ἀπόλυσις.
Εἰς τὸν ὄρθρον. Εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» τὸ ἀπολυτίκιον «᾿Α­πε­γράφετο ποτέ» δίς (μετὰ τοῦ Δόξα, Καὶ νῦν), ἡ δὲ λοιπὴ ἀκολουθία ἄνευ καταβασιῶν, ἀλλὰ μόνον οἱ εἱρμοὶ τῆς γ΄ καὶ τῆς ϛ΄ ᾠδῆς εἰς τὴν τάξιν αὐτῶν· εἰς τὸ «Αἰνοῦμεν, εὐλο­γοῦ­μεν» ὁ εἱρμὸς τῆς η΄ ᾠδῆς «Τὸν ἐν καμίνῳ τοῦ πυρός»· «Τὴν τι­μι­ω­τέραν», ὁ εἱρμὸς τῆς θ΄ ᾠδῆς «᾿Ανάρχου γεννήτορος» καὶ τὸ «῎Αξιον ἐστίν»· εἰς τὰ ἐξαποστειλάρια καὶ τοὺς αἴ­νους, ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ· «Σοὶ δόξα πρέπει»καὶ ἡ δοξολογία χῦμα· εἰς τὸν στίχον τῶν αἴνων ἅπαντα ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ· «᾿Αγαθὸν τὸ ἐξομολογεῖ­σθαι», τρισάγιον κ.λπ., τὸ ἀπο­λυ­τίκι­ον «᾿Απεγράφετο ποτὲ» καὶ ἡ (μεγ.) ἀπόλυσις. Ἐν συνεχείᾳ ψάλλονται αἱ
Μεγάλαι ὧραι (τυπικὸν 25ης Δεκεμβρίου, περίπτωσις α΄ §§2-5). Εἰς τὴν α΄ ὥραν«Εὐλογητὸς ὁ Θεός», [«Δόξα σοι, ὁ Θε­ὸς ἡμῶν, δόξα σοι»«Βασιλεῦ οὐράνιε»,] τρισάγιον κ.λπ., αἱ δὲ λοιπαὶ ὧραι ἄρχονται ἀπὸ τοῦ «Δεῦτε προσκυνήσω­μεν», καθὼς ἐπισυνάπτονται εὐθὺς μετὰ τὴν εὐχὴν τῆς προ­η­γουμένης ὥρας. Ἡ ἀκολουθία αὐτῶν ὡς ἔχει εἰς τὸ Μη­ναῖον. Ἐν ᾧ ψάλλονται τὰ ἰδιόμελα τῆς γ΄, τῆς ϛ΄ καὶ τῆς θ΄ ὥρας, ὁ διάκονος (ἢ ὁ ἱερεὺς φέρων ἐπιτραχήλιον καὶ φελώ­νιον) θυ­μιᾷ [προπορευομένου λαμπαδούχου] τὸν ναὸν καὶ τὸν λαὸν μετὰ θυμιατοῦ (κατζίου).
Ὥρα θ΄. Μετὰ τὰ δύο πρῶτα ἰδιόμελα τῆς ὥρας ὁ α΄ χορὸς ψάλλει Δόξα Πατρί, ὁ β΄ Καὶ νῦν, καὶ ὁ κανονάρχης ἱστά­με­νος εἰς τὸ μέσον τοῦ ναοῦ ἀναγινώσκει –κατὰ στίχον– «εὐλα­βῶς καὶ κατὰ τὸ ὕφος τοῦ Εὐαγγελίου» τὸ ἰδιόμελον «Σή­με­ρον γεννᾶται ἐκ Παρθένου» (τὸν μὲν πρῶτον τοῦτον στίχον λέγει τρίς, καὶ συνεχίζει τοὺς λοιποὺς «῾Ράκει καθάπερ βρο­τὸς» κ.λπ. ἀνὰ μίαν μέχρι τοῦ «Προσκυνοῦμέν σου τὴν γέν­ναν, Χριστέ», ὅ περ ἐπαναλαμβάνει τρίς, τὸ δὲ «Δεῖξον ἡμῖν» ἅπαξ)· εἶτα οἱ χοροὶ ψάλλουν τοῦτο ἐναλλὰξ κατὰ στίχον, μεθ᾿ ὃ ἡ Προφητεία, ὁ ᾿Απόστολος, τὸ Εὐαγγέλιον καὶ τὰ λοι­πά. Μετὰ τὴν εὐχὴν «Δέσποτα Κύριε ᾿Ιησοῦ Χριστὲ» [συν­­ήθως παραλείπονται ἐν ταῖς ἐνορίαις τὰ τυπικὰ καὶ οἱ μα­­κα­ρισμοί, καὶ] λέγεται εὐθὺς ἡ (μικρὰ) ἀπόλυσις. ᾿Εν συν­εχείᾳ
῾Ο μέγας ἑσπερινὸς τῆς ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων μετὰ τῆς θ. λειτουργίας τοῦ μεγάλου Βασιλείου.
«Εὐλογημένη ἡ βασιλεία», ὁ προοιμιακός, ἡ μεγάλη συν­απτή.
ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ» στιχηρὰ ἰδιόμελα τῆς ἑορτῆς 4 «Δεῦτε ἀγαλλιασώμεθα τῷ Κυρίῳ» κ.τ.λ. εἰς 6, Δό­ξα, Καὶ νῦν, τὸ ἕτερον ἰδιόμελον «Αὐγούστου μοναρ­χή­σαν­τος ἐπὶ τῆς γῆς».
ΕΙΣΟΔΟΣ μετὰ τοῦ Εὐαγγελίου, «Φῶς ἱλαρόν», καὶ εὐθὺς ἀναγινώσκονται τὰ
αναγνωσματα. Τὸ α΄ ἀνάγνωσμα «᾿Εν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεός»· εἶτα ὁ α΄ χορὸς τὸ τροπά­ριον «Λαθὼν ἐτέχθης», τοῦ ὁποίου τὸ ἀκρο­τελεύτιον «Καὶ μάγους σοι προσήνεγκε»ψάλλεται (ἀρχομένου τοῦ β΄ χοροῦ) μετὰ τῶν στίχων τοῦ πϛ΄ (86ου) ψαλμοῦ, ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ, Δόξα, Καὶ νῦν, ὁ α΄ χορὸς τὸ αὐτὸ τροπάριον «Λαθὼν ἐτέχθης» ὁλό­κληρον. Εἶτα τὸ ζ΄ ἀνάγνωσμα «Παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν»· μετ᾿ αὐτὸ ὁ β΄ χορὸς τὸ τροπάριον «᾿Ανέτειλας, Χριστέ, ἐκ παρθένου», τὸ ἀκρο­τε­λεύτιον τοῦ ὁποίου «Μάγους ὁδηγήσας» ψάλλεται (ἀρχο­μέ­νου τοῦ α΄ χοροῦ) μετὰ τῶν στίχων τοῦ Ϟβ΄ (92ου) ψαλμοῦ, ὡς ἐν τῷ Μη­ναίῳ, Δόξα, Καὶ νῦν, ὁ β΄ χορὸς τὸ αὐτὸ τροπάριον «᾿Ανέτειλας, Χριστὲ» ὁλόκληρον. Εἶτα τὸ η΄ ἀνάγνωσμα«Προσέθετο Κύριος», μεθ᾿ ὃ «Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν», «Ὅτι ἅγιος εἶ, ὁ Θεὸς» καὶ τὸ τρισάγιον. Προκείμενον καὶ ἀλληλουιάριον ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ· ᾿Από­στολος: τοῦ ἑσπε­ρι­νοῦ, Σαβ. α΄ ἑβδ. νηστ., «Πολυμερῶς καὶ πο­λυτρόπως» (῾Εβρ. α΄ 1-12)· Εὐαγγέλιον: τῆς γ΄ ὥρας,«᾿Εξῆλθε δόγμα» (Λκ. β΄ 1-20).
Καθεξῆς ἡ θ. λειτουργία τοῦ μεγ. Βασιλείου. Εἰς τὸ ᾿Εξαι­ρέτως «᾿Επὶ σοὶ χαίρει». Κοινωνικὸν «Αἰνεῖτε»· «Εἴδομεν τὸ φῶς». Ἀπόλυσις «῾Ο ἐν σπηλαίῳ γεννηθεὶς καὶ ἐν φάτνῃ ἀ­να­κλιθεὶς διὰ τὴν ἡμῶν σωτηρίαν Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν».

25. Τρίτη. † Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥ­ΡΙ­ΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙ­ΣΤΟΥ.
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν΄ ψαλμόν, τὰ διὰ τὴν λι­τὴν στι­χηρὰ τῆς ἑορτῆς (παραλειπομένων τῶν πρὸ τῶν δύο τελευταίων ἰδιομέλων ὑπαρχόντων στίχων τῆς μικρᾶς δοξο­λογίας Δόξα, Καὶ νῦν) καὶ ἐν συνεχείᾳ τὰ 3 ἰδιόμελα τοῦ στίχου τοῦ ἑσπερινοῦ «Μέγα καὶ παράδοξον» κ.λπ., ἄνευ τῶν πρὸ αὐτῶν στίχων, Δόξα, «Εὐφράνθητι, ᾿Ιερουσαλήμ», Καὶ νῦν, «Σπηλαίῳ παρῴκησας», τρισάγιον κ.λπ., τὸ ἀπολυ­τί­κιον «῾Η γέννησίς σου, Χριστέ».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύ­ρι­ος» τὸ ἀπολυτίκιον «῾Η γέννησίς σου, Χριστὲ» τρίς. [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ πολυέλεος «Αἰνεῖτε τὸ ὄνομα Κυρίου».]
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ τῆς ἑορτῆς κατὰ σειράν· τὸ α΄ ἀντί­φω­νον τοῦ δ΄ ἤχου, τὸ προκείμενον, Εὐαγγέλιον ὄρθρου, ὁ ν΄ ψαλ­μὸς χῦμα, καὶ τὰ λοιπὰ ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ.
ΚΑΝΟΝΕΣ, οἱ δύο τῆς ἑορτῆς μετὰ τῶν εἱρμῶν αὐτῶν («ἄ­νευ στίχων»), Δόξα, Καὶ νῦν εἰς τὰ δύο τελευταῖα τροπά­ρια ἑκάστης ᾠδῆς τοῦ β΄ κανόνος· ἀπὸ γ΄ ᾠδῆς ἡ ὑπακοὴ «Τὴν ἀπαρχὴν τῶν ἐθνῶν» χῦμα· ἀφ᾿ ϛ΄ τὸ κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴ­κου τῆς ἑορτῆς καὶ τὸ συναξάριον.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ διπλαῖ οἱ εἱρμοὶ «Χριστὸς γεννᾶται» καὶ «῎Εσωσε λαόν»· (ἀντὶ τῆς ᾠδῆς τῆς Θεοτόκου Τὴν τιμιωτέ­ραν), ψάλλονται οἱ εἱρμοὶ καὶ τὰ τροπάρια τῆς θ΄ ᾠδῆς τῶν δύο κανό­νων μὲ τὰ ἐν τῷ Μηναίῳ με­γαλυνάρια τῆς ἑορτῆς· εἶτα οἱ δύο εἱρμοὶ μετὰ τῶν ἀντιστοίχων μεγα­λυναρίων «Με­γά­λυνον, ψυχή μου, τὴν τιμιωτέραν... Μυστήριον ξένον»καὶ «Μεγάλυνον, ψυχή μου, τὴν λυτρωσαμένην... Στέργειν μὲν ἡμᾶς».
Τὸ ἐξαποστειλάριον ἐκ τρίτου, εἰς τοὺς αἴνους τὰ στιχηρὰ τοῦ Μηναίου, δο­ξολογία μεγάλη, καὶ τὸ ἀπολυτίκιον «῾Η γέννησίς σου, Χριστὲ» ἅπαξ.
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα τῆς ἑορτῆς μετὰ τῶν ἐφυ­μνίων αὐτῶν.
ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ «᾿Εκ γαστρὸς πρὸ ἑωσφόρου ἐγέννησά σε· ὤ­μοσε Κύριος καὶ οὐ μεταμεληθήσεται· σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰ­ῶ­να, κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ. Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ, ὁ ἐκ παρθέ­νου τεχθείς, ψάλλοντάς σοι ἀλληλούια».
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ μόνον τὸ ἀπολυτίκιον «῾Η γέν­νη­σίς σου, Χριστὲ» καὶ τὸ κοντάκιον τῆς ἑορτῆς «῾Η παρθένος σή­μερον τὸν ὑπερούσιον τίκτει». ᾿Αντὶ τρισαγίου «῞Οσοι εἰς Χριστόν».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. ᾿Απόστολος: τῆς ἑορτῆς –μετὰ τοῦ προ­κειμένου αὐτοῦ–, 25 Δεκ.,«῞Οτε ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρό­­νου» (Γαλ. δ΄ 4-7)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, 25 Δεκ., «Τοῦ ᾿Ιησοῦ γεν­νη­θέντος ἐν Βηθλεέμ» (Μτθ. β΄ 1-12).
Καθεξῆς ἡ θεία λειτουργία τοῦ ἱ. Χρυσοστόμου. Εἰς τὸ ᾿Ε­ξαι­ρέτως «Μεγάλυνον, ψυχή μου... Μυστήριον ξένον».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Λύτρωσιν ἀπέστειλε Κύριος τῷ λαῷ αὐτοῦ· ἀλλη­λούια»· ἀντὶ τοῦΕἴδομεν τὸ φῶς, «῾Η γέννησίς σου, Χριστὲ» ἅπαξ. ᾿Απόλυσις ὡς εἰς τὸν ἑσπερινόν.
Σημείωσις. ᾿Απὸ τῆς σήμερον ἕως τῆς 4ης ᾿Ιανουαρίου (2013) ἐπι­τρέπεται κατάλυσις εἰς πάντα.

26. Τετάρτη. † ῾Η σύναξις τῆς ῾Υπεραγίας Θεο­τό­κου. Εὐθυ­μίου Σάρδεων ἱερομάρτυρος τοῦ ὁμολογητοῦ (†840).
Εἴδησις. Εἰς πάσας τὰς μεθεόρτους καθημερινὰς αἱ ἀκολουθίαι ψάλλονται μόνον ἐκ τοῦ Μηναίου (ὅρα ἔμπροσθεν γεν. τυπικὰς δια­τάξεις §§52-63).
῾Η ἀκολουθία ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ (τυπικὸν 25ης Δεκ., §§ 9-11, καὶ ὑποσημ. 5).
Εἰς τὸν ἑσπερινὸν μετὰ τὸν προ­οιμιακὸν δὲν γίνεται στι­χολογία Ψαλτηρίου. Μετὰ τὴν εἴσοδον κ.λπ., τὸ μέγα προ­κεί­μενον «Τίς θεὸς μέγας» μετὰ τῶν στίχων αὐτοῦ. ᾿Απολυ­τίκιον «῾Η γέννησίς σου, Χριστέ» (τὸ αὐτὸ καὶ εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» τρίς). ᾿Απόλυσις, ὡς χθές. Εἰς τὸ μεσονυκτι­κὸν μετὰ τὸ τρισάγιον τὸ ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς ἅπαξ.
Εἰς τὸν ὄρθρον τὰ καθίσματα τῆς ἑορτῆς «Δεῦτε ἴδωμεν, πιστοί», «Τί θαυμάζεις, Μαριὰμ» ἐκ δευτέρου· ὁ ν΄ χῦμα. Κα­νό­νες οἱ δύο τῆς ἑορτῆς μετὰ τῶν εἱρ­μῶν αὐτῶν, ὡς χθές· ἀπὸ γ΄ ᾠδῆς τὸ κον­τά­κιον τῆς ἑορτῆς «῾Η παρθένος σήμερον» καὶ τὸ μεσῴδιον κάθι­σμα «᾿Αγαλλιάσθω οὐρανός» (ὅρα χθὲς μετὰ τὴν γ΄ ᾠδήν)· ἀφ᾿ ϛ΄ τὸ κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου τῆς Θεοτό­κου καὶ τὸ συναξάριον. Κα­τα­βασίαι οἱ εἱρμοὶ μόνον τοῦ ἰαμ­βικοῦ κανόνος«῎Εσωσε λαόν»· ἀντὶ τοῦ Τὴν τιμιωτέραν, οἱ εἱρμοὶ καὶ τὰ τροπάρια τῆς θ΄ ᾠδῆς ἀμφοτέρων τῶν κανόνων τῆς ἑορτῆς μετὰ τῶν μεγαλυναρίων ὡς χθές, καὶ εἶτα «Μεγά­λυ­νον, ψυχή μου, τὴν τιμιωτέραν... Στέργειν μὲν ἡμᾶς». ᾿Εξα­πο­στειλάριον καὶ αἶνοι ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ (τῇ 26ῃ), δοξολογία με­γάλη, τὸ ἀπολυτίκιον «῾Η γέννησίς σου, Χριστὲ» ἅπαξ.
Εἰς τὴν λειτουργίαν. ᾿Αντίφωνα, εἰσοδικόν, ἀπολυτίκιον καὶ κοντάκιον ὡς χθές· ἀντὶ τρισαγίου «῞Οσοι εἰς Χριστόν». ᾿Απόστολος: τῆς Θεοτόκου, ϛ΄ ὥρας μεγ. Παρασκευῆς, «῾Ο ἁ­γι­ά­ζων καὶ οἱ ἁγιαζόμενοι» (῾Εβρ. β΄ 11-18)· Εὐαγγέλιον: ὁ­μοίως, θ΄ ὥρας Χρι­στου­γέν­νων,«᾿Αναχωρησάντων τῶν μά­γων» (Μτθ. β΄ 13-23). Εἰς τὸ ᾿Εξαι­ρέτως «Μεγάλυνον, ψυχή μου, τὴν τιμιωτέραν... Στέργειν μὲν ἡμᾶς». Κοινωνικὸν «Λύ­τρωσιν ἀπέστειλε Κύριος τῷ λαῷ αὐ­τοῦ· ἀλληλούια»· ἀντὶ τοῦ Εἴδομεν τὸ φῶς «῾Η γέννησίς σου, Χριστέ». Ἀπόλυσις ἡ τῆς ἑορτῆς.
Εἰδήσεις. 1. ᾿Απὸ αὔριον ἕως τῆς 30ῆς Δεκ. τῶν κανόνων τοῦ Μη­ναί­ου προτάσσονται οἱ τῆς ἑορτῆς· τὴν μὲν 27ην καὶ 29ην ὁ α΄ κανών, τὴν δὲ 28ην καὶ 30ὴν ὁ β΄. Καταβασίαι, ἐὰν ἑορτάζεται ἅγιος, «῎Εσωσε λαόν».
2. Ἕως τῆς 30ῆς Δεκεμβρίου ἀντίφωνα τὰ τῆς ἑορτῆς· εἰσοδικὸν «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... Σῶσον ἡμᾶς ὁ ἐκ παρθένου τεχθείς»· κοντάκιον «῾Η παρθένος σήμερον τὸν ὑπερούσιον τίκτει».
3. Ἕως τῆς ἀποδόσεως τῆς ἑορτῆς εἰς πάσας τὰς ἀκολουθίας ἀπό­λυ­σις «῾Ο ἐν σπηλαίῳ γεννηθεὶς καὶ ἐν φάτνῃ ἀνακλιθεὶς διὰ τὴν ἡμῶν σω­τη­­ρίαν Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν».

27. Πέμπτη. † Στεφάνου πρωτομάρτυρος καὶ ἀποστόλου (†34). Θεοδώρου ὁσίου τοῦ γραπτοῦ (†840).
Αἱ ἀκολουθίαι τοῦ πρωτομάρτυρος καὶ τοῦ ὁσίου συμ­ψάλ­λονται μετὰ τῆς ἀκολουθίας τῆς ἑορτῆς, ὡς ἐν τῷ Μη­ναί­ῳ. Εἰς τὸν ἑσπερινὸν ἄνευ εἰσόδου. Εἰς τὸν ὄρθρον ἄνευ κα­τα­βασιῶν, στιχο­λογοῦμεν δὲ «Τὴν τιμιωτέραν»· μετὰ τοὺς αἴνους παραλείπονται τὰ ἀπόστιχα καὶ ψάλλεται δοξολογία μεγάλη. Εἰς τὴν λειτουργίαν, ἀντίφωνα τῆς ἑορτῆς· εἰσο­δι­κὸν «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... Σῶσον ἡμᾶς... ὁ ἐκ παρθένου τε­χθείς». Μετὰ τὴν εἴσοδον ἀπολυτίκια «῾Η γέννησίς σου», «Βασίλειον διάδημα» καὶ τοῦ ναοῦ· κοντάκιον «῾Η παρθένος σήμερον τὸν ὑπερούσιον τίκτει». Τρισάγιον. ᾿Απόστολος: τοῦ πρωτομάρτυρος, Δευτ. γ΄ ἑβδ. Πράξ., «Στέφανος πλήρης πί­στεως καὶ δυνάμεως» (Πρξ. ϛ΄ 8-ζ΄ 5, 47-60)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, Κυρ. ιγ΄ Ματθ., «῎Αν­θρωπός τις ἦν οἰκοδεσπότης» (Μτθ. κα΄ 33-42). «῎Αξιον ἐστί». Κοινωνικὸν «Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν».

28. Παρασκευή. Τῶν ἁγίων Δισμυρίων τῶν ἐν Νικομηδείᾳ καέντων μαρτύρων (†302). Γλυκερίου μάρτυρος.
᾿Απόστολος: ἡμέρας, Παρ. λ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Ἑβρ. ια΄ 8-14)· Εὐ­αγ­γέλιον: ἡμέρας, Παρ. ιε΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Μρ. ιβ΄ 1-12).

29. Σάββατον μετὰ τὰ Χριστούγεννα. Τῶν ἁγίων νηπίων τῶν ὑπὸ τοῦ ῾Ηρῴδου ἀ­ναι­ρε­­­θέν­των· Μαρκέλλου ὁσίου.
῾Η ἀκολουθία κατὰ τὴν ἐν τῷ Μηναίῳ τάξιν. ᾿Απόστολος –μετὰ τοῦ ἐν τῷ μηνολογίῳ προκειμένου αὐ­τοῦ– Σαββάτου μετὰ τὰ Χριστούγεννα, ζήτει Σαβ. λδ΄ ἑβδ. ἐπιστ., «Τέκνον Τιμόθεε, δίωκε δικαιοσύνην» (Α΄ Τιμ. ϛ΄ 11-16)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, Σαβ. μετὰ τὰ Χρι­στούγεννα, «᾿Ηκολούθησαν τῷ ᾿Ιη­σοῦ ὄχλοι πολλοί» (Μτθ. ιβ΄ 15-21).

30. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ. «᾿Ι­ωσὴφ τοῦ μνήστορος, Δαυὶδ τοῦ προφητάνακτος καὶ ᾿Ια­κώ­βου τοῦ ἀδελφοθέου». ᾿Ανυσίας ὁσιομάρτυρος τῆς ἐν Θεσ­σα­λο­νίκῃ (†285-305). ῏Ηχος πλ. α΄· ἑωθινὸν η΄.
Τυπικὸν 25ης Δεκ., περίπτωσις ε΄ §§41-43· τὰ τῆς Κυριακῆς μετὰ τὴν τοῦ Χριστοῦ γέννησιν βλέπε ἐν τῷ Μηναίῳ μετὰ τὴν 26ην καὶ πρὸ τῆς 27ης Δεκεμβρίου.
Εἰς τὴν θ΄. ᾿Απολυτίκια «῾Η γέννησίς σου», Δόξα, «Τὰς ἀλγηδόνας»· κοντάκιον «῾Η παρθένος σήμερον».
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. ῾Ο προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.
ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ», ἀναστάσιμα 4, τῆς ἑορτῆς ἰδιόμελα «Δεῦτε ἀγαλλιασώμεθα» κ.λπ. 3 καὶ τῶν θεοπα­τό­ρων προσόμοια 3, Δόξα, «Μνήμην ἐπιτελοῦμεν», Καὶ νῦν, «᾿Εν τῇ ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ».
ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας.
ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα, Δόξα, «῾Ιερέων μνήμη», Καὶ νῦν, «Χορεύουσιν ἄγγελοι».
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «Τὸν συνάναρχον Λόγον», Δόξα, τῶν δι­καίων «Εὐαγ­γελίζου, ᾿Ιωσήφ», Καὶ νῦν, «῾Η γέννησίς σου, Χρι­στέ».
ΑΠΟΛΥΣΙΣ «῾Ο ἐν σπηλαίῳ γεννηθεὶς καὶ ἐν φάτνῃ ἀνα­κλι­θεὶς διὰ τὴν ἡμῶν σωτηρίαν καὶ ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν Χρι­στὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν».
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. ῾Ο τριαδικὸς κανὼν τοῦ ἤχου, τὰ τρι­αδικὰ «῎Αξιόν ἐστι», τρισάγιον κ.λπ., ἀπολυτίκιον «῾Η γέννησίς σου».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύ­ριος» τὰ ἐν τῷ ἑσπερινῷ ἀπολυτίκια. [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ ἄμωμος.]
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα καὶ ἀνὰ ἓν μεθέορτον (30 Δεκ.) ἀντὶ θεοτοκίων. Εὐλογητάρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀναβαθ­μοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ ἤχου.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (η΄) μετὰ πάσης τῆς συνήθους τά­ξε­ως αὐτοῦ.
ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ ἀναστάσιμος μετὰ τῶν εἱρμῶν, καὶ οἱ δύο τῆς Κυριακῆς μετὰ τὰ Χριστούγεννα· ἀπὸ γ΄ ᾠδῆς τὸ ἀνα­στά­σιμον κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου (χῦμα) καὶ ψάλλονται τὰ μεσῴδια καθίσματα τῆς Κυρ. μετὰ τὰ Χριστούγεννα «Πατρὸς ὡς ἀληθῶς», Δόξα, Καὶ νῦν, «Χορὸς τῶν προφητῶν»· ἀφ᾿ ϛ΄ τὸ κοντάκιον «Εὐφροσύνης σήμερον» μετὰ τοῦ οἴκου αὐτοῦ (Κυρ. μετὰ τὰ Χριστούγεννα), τὸ συναξάριον τῆς 30ῆς τοῦ μηνὸς καὶ τὸ ὑπόμνημα τῆς Κυριακῆς.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «῎Εσωσε λαόν»· «Τὴν τιμιωτέραν», «[Μεγά­λυ­νον, ψυχή μου, τὴν τιμιωτέραν...] Στέργειν μὲν ἡ­μᾶς».
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «῞Αγιος Κύριος», τὸ η΄ ἀναστάσιμον «Δύο ἀγγέλους βλέψασα», τὸ τῶν ἁγίων «Σὺν ᾿Ιακώβῳ μέλ­ψω­μεν» καὶ τῆς ἑορτῆς «᾿Επεσκέψατο ἡμᾶς».
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ ἀναστάσιμα 4 καὶ τῆς ἑορτῆς 4 «Εὐ­φραί­νεσθε, δίκαιοι» κ.λπ. –εἰς στίχους τὰ δύο τελευ­ταῖα α΄) «Εἶπεν ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου· κάθου ἐκ δεξιῶν μου, ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου», β΄) «᾿Εκ γαστρὸς πρὸ ἑωσφόρου ἐγέννησά σε· ὤ­μοσε Κύριος καὶ οὐ μεταμεληθήσεται»–, Δόξα, τὸ ἰδιόμελον τῆς Κυρ. μετὰ τὰ Χρι­στούγεννα «Αἷμα καὶ πῦρ καὶ ἀτμίδα καπνοῦ», Καὶ νῦν, «῾Υπερευλογημένη». Δοξολογία μεγάλη, «᾿Αναστὰς ἐκ τοῦ μνή­ματος» (ἢ «Σή­μερον σωτηρία»).
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα τῆς ἑορτῆς μετὰ τῶν ἐφυμνίων αὐτῶν (ὡς εἰς τὸ Μηναῖον 25 Δεκ.).
ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... Σῶσον ἡμᾶς... ὁ ἀ­να­στὰς ἐκ νεκρῶν...»
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «Τὸν συνάναρχον», «῾Η γέν­νησίς σου, Χριστέ», «Εὐαγγελίζου ᾿Ιωσήφ», καὶ τοῦ ναοῦ, κον­τάκιον «῾Η παρθένος σήμερον». Τρισάγιον.
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. ᾿Από­στολος: Κυρ. μετὰ τὰ Χριστούγεν­να, Κυρ. κ΄ ἐπιστ., «Γνωρί­ζω ὑμῖν τὸ εὐαγγέλιον» (Γαλ. α΄ 11-19)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, «᾿Αναχωρη­σάντων τῶν μάγων»(Μτθ. β΄ 13-23).
Εἰς τὸ ᾿Εξαιρέτως «῎Αξιον ἐστίν».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αἰνεῖτε»· «Εἴδομεν τὸ φῶς», καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας ὡς συνήθως.

31. Δευτέρα. ᾿Απόδοσις τῆς ἑορτῆς τῶν Χριστου­γέν­νων. Με­λά­νης ὁσίας τῆς ῾Ρωμαίας (†449), Ζωτικοῦ ὀρφα­νο­τρόφου.
Ἡ ἀκολουθία ὡς ἐν τῇ κυρίᾳ ἡμέρᾳ τῆς ἑορτῆς (25 Δε­κεμ­βρίου) μετὰ τῶν ἑξῆς διαφορῶν:
Εἰς τὸν ἑσπερινὸν μετὰ τὸ δοξαστικὸν τῶν ἑσπερίων γί­νε­ται εἴσοδος, «Φῶς ἱλα­ρὸν»καὶ τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας. Τὰ ἀνα­γνώσματα καταλιμπάνονται· ὡσαύτως καὶ τὰ ἰδιό­με­λα τῆς λιτῆς. Ἀπόστιχα τὰ τῆς ἑορ­τῆς, ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ, καὶ τὸ ἀπολυτίκιον «῾Η γέννησίς σου, Χριστὲ» γ΄. Ἀπό­λυσις ὡς ἐν τῇ ἑορτῇ.
Εἰς τὸν ὄρθρον δὲν λέγεται τὸ μετὰ τὸν πολυέλεον κά­θι­σμα οὔτε Εὐαγγέλιον. ᾿Απὸ γ΄ ᾠδῆς τῶν κανόνων, ἀντὶ τῆς ὑπακοῆς, τὸ μετ᾿ αὐτὴν κάθισμα «᾿Αγαλλιάσθω οὐρανὸς» δίς· ἀφ᾿ ϛ΄ τὸ κοντάκιον καὶ ὁ οἶκος τῆς ἑορτῆς, τὸ συναξά­ριον τῆς 31ης Δεκεμβρίου. Κατα­βασίαι διπλαῖ καὶ ἡ θ΄ ᾠδὴ ὡς ἐν τῇ ἑορτῇ.
Εἰς τὴν λειτουργίαν. ᾿Αντίφωνα καὶ εἰσοδικόν, ὡς ἐν τῇ ἑορτῇ· ἀπολυτίκιον «῾Η γέννησίς σου, Χριστέ», κοντάκιον «῾Η παρθένος σήμερον». Τρισάγιον. ᾿Απόστολος ἡμέρας, Δευτ. λα΄ ἑβδ. ἐπιστ. (῾Εβρ. ια΄ 17-31)· Εὐαγ­γέλιον: παραλει­φθέν, Πέμ. β΄ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. η΄ 23-27). Καθεξῆς ἡ θεία λει­τουρ­γία τοῦ ἱ. Χρυσοστόμου. Εἰς τὸ ᾿Εξαιρέτως, «Μεγά­λυ­νον, ψυχή μου, τὴν τιμιωτέραν... Στέργειν μὲν ἡμᾶς»· κοι­νωνικὸν «Λύτρωσιν ἀπέ­στειλε Κύριος τῷ λαῷ αὐτο· ἀλ­λη­λούια»· ἀντὶ τοῦ Εἴδομεν τὸ φῶς «῾Η γέννησίς σου, Χρι­στέ». ᾿Απόλυσις ἡ τῆς ἑορτῆς.


(δημοσίευσις 30/9/2011)


****

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά

  Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός ἀτιμίαν δι' ἡμᾶς ὑπέμεινε τὰς ἀκάνθας ἡ κεφαλή ἡ ὄψις τὰ ἐμπτύσματα αἱ σιαγόνες τὰ ῥαπίσματα τὸ στό...