Κυριακή τῆς Ἀπόκρεω Προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν, π. Γεώργιος Ρ. Ζουμῆς

Στό Σύμβολο τῆς Πίστεως, ἀγαπητοί ἀδελφοί, πιστεύουμε καί ὁμολογοῦμε τήν κοινή, τήν γενική ἀνάσταση τῶν νεκρῶν, παραδεχόμαστε τήν Β΄παρουσία τοῦ Κυρίου. Καί μάλιστα δέν λέμε περιμένω, ἀλλά προσδοκῶ, πού σημαίνει περιμένω μέ λαχτάρα, περιμένω μέ ἀνυπομονησία νά γίνει ὅσο τό δυνατόν γρηγορώτερα. Δέν ἀντέχω νά ζῶ σ᾿ αὐτόν τόν μάταιο κόσμο χωρίς τόν Θεό, τόν κόσμο πού κεῖται στό πονηρό, ἀλλά περιμένω νά ἔρθει ὁ Κύριος, γιά νά ἀποκαταστήσει τήν τάξη καί τήν δικαιοσύνη στόν ταραγμένο κόσμο.

Κατά τήν ἔνδοξη δευτέρα τοῦ Χριστοῦ παρουσία θά ἠχήσει σάλπιγγα ἀρχαγγελική καί αὐτός ὁ φοβερός ἦχος θά ξυπνήσει τούς ἀπ᾿ αἰῶνος κεκοιμημένους, γιά νά λογοδοτήσουν. Θά λογοδοτήσουν ἅπαντες, ἀφοῦ ὅλοι ἔχουν ἁμαρτίες. Θά λογοδοτήσουν ἀκόμη καί οἱ δικαστές, πού δίκαζαν στή γῆ. Αὐτοί μπορεῖ κάποτε νά ἀδίκησαν. Κάποιες φορές ἡ δικαιοσύνη εἶναι ἄδικη. Σχῆμα ὀξύμωρο, μά ἀληθινό.

 Ἡ δικαιοσύνη τοῦ κόσμου ἀδίκησε τόν Σωκράτη στήν ἀρχαιότητα. Ἡ παράνομη δικαιοσύνη τῶν Ἑβραίων, τό πονηρό Συνέδριο κατεδίκασε σέ σταυρικό θάνατο τόν δίκαιο, τόν ἀθῶο, τόν ἀναμάρτητο Ἰησοῦ Χριστό. Οἱ ἄνθρωποι εἴτε ἀπό ἀδυναμία, εἴτε ἀπό φόβο, εἴτε λόγῳ χρημάτων ἤ κακοβουλίας κάνουν λάθη. Ὁ Θεός εἶναι ἀπαλλαγμένος ἀπό πάθη, γι᾿ αὐτό δέν κάνει ποτέ λάθη. Καί τό πιό σπουδαῖο, θέλει νά ἀθωώσει ὅλους τούς ἀνθρώπους. Πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι. Ἀρκεῖ ἐμεῖς νά Τόν βοηθήσουμε νά μᾶς σώσει.

Πότε τόν βοηθοῦμε; Ὅταν ἀκοῦμε τά σαλπίσματα τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου. Ὅταν γεμίζουμε τήν ψυχή μας μέ ἀρετές, τήν ζωή μας μέ ἔργα ἀγάπης. Μᾶς τό εἶπε σήμερα,ἐπείνασα καί ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα καί ἐποτίσατέ μοι, γυμνός καί περιεβάλατέ μοι, ἀθενής καί ἐπισκέψασθέ μοι, ἐν φυλακῇ ἤμην καί ἤλθετε πρός με. Μόνοι μας ἀθωωνόμαστε καί μόνοι μας καταδικαζόμαστε. Ποτέ δέν φταίει ὁ Θεός.

Τώρα πότε θά γίνουν ὅλα αὐτά; Τό ἴδιο ἐρώτημα ὑπέβαλαν κάποτε καί οἱ Ἀπόστολοι στόν Κύριο, ὅταν Ἐκεῖνος τούς μίλησε γιά τήν δευτέρα Του παρουσία. Πές μας, Κύριε, πότε θά γίνουν ὅλα αὐτά καί ποιό εἶναι τό σημάδι τῆς παρουσίας Σου καί τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος τούτου; Ὁ Χριστός δέν τούς ἀπεκάλυψε τήν ἀκριβῆ ἡμέρα, ἀλλά τούς περιέγραψε ὡρισμένα προγνωστικά σημεῖα, τά ὁποῖα προσδιορίζουν καί προαναγγέλλουν τό τέλος. Ὅπως ἀκριβῶς βλέπουμε τά κλαδιά στά δέντρα νά προβάλουν, νά βγάζουν καινούργια μάτια, νέα βλασταράκια καί καταλαβαίνουμε ὅτιἐγγύς τό θέρος, πλησιάζει τό καλοκαίρι, ἔτσι ἀπό κάποια σημεῖα θά προμηνυθεῖ ἡ περίοδος τῶν ἐσχάτων.

Ποιά εἶναι τά προγνωστικά στοιχεῖα τῆς δευτέρας παρουσίας; Θά κηρυχθεῖ τό Εὐαγγέλιο σέ ὅλο τόν κόσμο. Ἡ ἀνθρωπότης θά ζεῖ τό δράμα τοῦ πολέμου καί δέν θά μπορεῖ νά ἡρεμήσει ἀπό τόν φόβο κηρύξεως ἑνός φοβεροῦ καί καταστρεπτικοῦ πολέμου. Ἡ πείνα καί ἡ δυστυχία θά θερίζουν ἔθνη καί λαούς. Σεισμοί, ὁ ἕνας μετά τόν ἄλλον, θά ἰσοπεδώνουν πολιτεῖες καί χωριά. Ἡ θάλασσα θά ἀγριέψει καί ἀπό τόν σάλο της θά ἀποψυχοῦν οἱ ἄνθρωποι, θά τρομακρατοῦνται καί ἀπό τόν φόβο τους θά βγαίνει ἡ ψυχή τους. Ἀγιάτρευτες ἀρρώστιες καί ἐπιδημίες θά θερίζουν ἀνθρώπινες ζωές. Θά ἐμφανισθοῦν ψευδόχριστοι καί ψευσοπροφῆτες, πού μέ τίς σατανικές θαυματουργίες τους θά πλανοῦν τούς ἀφελεῖς  καί ὀλιγόπιστους.

Θά διαταραχθεῖ ἡ ἰσορροπία τοῦ σύμπαντος. Ὁ ἀέρας , ἡ θάλασσα, οἱ ποταμοί, ὅλα θά μολυνθοῦν. Δέν θά ὑπάρχει ἀγάπη καί καλωσύνη στίς σχέσεις τῶν  ἀνθρώπων, ἀλλά μῖσος, κακία, ἔχθρα καί ὑποκρισία. Θά ἐξαποληθεῖ ἕνας ὕπουλος καί σκληρός διωγμός κατά τῶν εὐσεβῶν. Στό τέλος θά κάνει τήν ἐμφάνισή του ὁ ψευτομεσίας τῶν Ἑβραίων, ὁ ἀντίχριστος. Τότε τό τέλος θά εἶναι κοντά.

Ὁ Κύριος συνιστᾶ προσοχή στήν ἐμφάνιση τοῦ ἀντιχρίστου. Θά διακηρύσσει ὅτι εἶναι ὁ Χριστός, θά θαυματουργεῖ, θά ἐπιδιώκει νά κάνει ὅ,τι ἔκανε ὁ Χριστός μέ σκοπό νά πλανήσει, εἰ δυνατόν, καί τούς ἐκλεκτούς. Ὁ ἀντίχριστος θά λάβει τήν ἐξουσία τῆς γῆς, θά γίνει μονοκράτωρ καί θά κυβερνήσει τόν κόσμο γιά τρία χρόνια καί ἕξι μῆνες. Ὅμως δέν θά καυχηθεῖ γιά πολύ, διότι θά ἔρθει ὁ Χριστός, μετά δυνάμεως καί δόξης πολλῆς καί θά καταργήσει τό κράτος, τήν δύναμη καί τήν ἐξουσία τοῦ ἀντιχρίστου καί θά ἀποδώσει δικαιοσύνη.

Πολλοί ἴσως ποῦν, ὅτι ζοῦν στήν περίοδο τῶν ἐσχάτων, ἀφοῦ πολλά σημεῖα ἔχουν ἐμφανισθεῖ στόν ὁρίζοντα τῆς ζωῆς. Αὐτό εἶναι ἀλήθεια. Ἐλάχιστα σημεῖα μένουν ἀκόμη ἀνεκπλήρωτα. Τό ὅτι ὅμως ἀπομένει κάποιος χρόνος, δέν πρέπει νά μᾶς ἀποκοιμίζει καί νά ζοῦμε ἀδιάφοροι. Θά γίνουν ὁπωσδήποτε καί μπορεῖ ἡ αὐριανή ἡμέρα νά εἶναι γιά μᾶς ἡ ἡμέρα τῆς δευτέρας παρουσίας τοῦ Κυρίου. Ὁ θάνατος, πού θά ἔρθει γιά τόν καθένα μας ὕπουλα καί ἀπρόσμενα, ὡς κλέπτης ἐν νυκτί, εἶναι ἡ ἡμέρα τῆς δευτέρας παρουσίας, ἀφοῦ τότε θά ἀρχίσει ἡ κρίση μας.

Ἀγαπητοί μου,

Εἶναι ἀνάγκη μεγάλη ὅλοι μας νά ἀγωνιοῦμε γιά τήν σωτηρία τῆς ψυχῆς μας. Νά ἐπιδιώκουμε πάσῃ θυσίᾳ  νά κερδίσουμε τόν παράδεισο. Ὁ πιό σίγουρος καί ἀσφαλής δρόμος εἶναι ἡ μετάνοια. Νά μετανοήσουμε εἰλικρινά γιά τίς ἁμαρτίες μας καί νά κοιτάξουμε νά διορθωθοῦμε. Ἄν δέν κλάψουν τά μάτια μας, νά κλάψει ἡ ψυχή μας.

Νά κλάψουμε τώρα, γιά νά μή κλάψουμε τότε γιά τήν καταδίκη μας. Ἄς προσφέρουμε ἀγάπη στούς συνανθρώπους μας, γιά νά λάβουμε ἀγάπη ἀπό τόν Θεό μας. Ἄς ἑνωθοῦμε ἀπό τώρα μαζί του, γιά νά μή χωρισθοῦμε ποτέ ἀπό τήν θεϊκή εὐσπλαχνία Του. Ἄς ζήσουμε κοντά Του ἐν φόβῳ καί τρόμῳ τήν ἑαυτῶν σωτηρίαν κατεργαζόμενοι, γιά νά μή μᾶς φοβίσει τό κριτήριο τῆς δευτέρας παρουσίας τοῦ Κυρίου.

Ἡ ἡμέρα τῆς κρίσεως γιά τόν πιστό χριστιανό, γιά τόν εὐλαβῆ, γιά τόν θεοφοβούμενο δέν εἶναι ἡμέρα τρόμου, ἀλλά χαρᾶς καί ἀγαλλιάσεως. Εἶναι ἡμέρα πού τελειώνουν τά βάσανα καί ἀρχίζει καινούργια ζωή. Ζωή μέ τόν Χριστό μέσα στήν Βασιλεία Του. Λέγει ὁ Κύριος στό Εὐαγγέλιο, ἀγρυπνεῖτε ἐν παντί καιρῷ δεόμενοι. Νά μένετε ἄγρυπνοι καί νά προσεύχεσθε ἀδιάκοπα, γιά νά μπορέσετε νά ξεπεράσετε ὅλα ὅσα εἶναι νά συμβοῦν, καί νά παρουσιαστεῖτε ἕτοιμοι μπροστά στόν Υἱό τοῦ Ἀνθρώπου. Καί ἀλλοῦ πάλι λέγει, ἀνακύψατε καί ἐπάρατε τάς κεφαλάς ὑμῶν, διότι ἐγγίζει ἡ ἀπολύτρωσις ὑμῶν. Σηκῶστε τά κεφάλια σας καί κοιτάξτε πρός τά πάνω , διότι πλησιάζει ἡ ἀπολύτρωσίς σας, ἡ σωτηρία καί ἡ ἐλευθερία σας. Γι᾿ αὐτό κι᾿ ἐμεῖς προσδοκῶμεν, μέ ἀνυπομονησία περιμένουμε τήν ἀνάστασιν τῶν νεκρῶν καί ζωήν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος. Ἀμήν.-