Ἀπογοητεύτηκαν οἰκτρὰ ὅσοι πίστευαν πὼς ἡ ἀνθρωπότητα βαδίζει μία ὁριζόντια πορεία προόδου. Τὰ τελευταία δραματικὰ γεγονότα τῆς πρωτόγνωρης παγκόσμιας οἰκονομικῆς κρίσεως φανέρωσαν τὴν ἀνείπωτη φρίκη, ἡ ὁποία καλυπτόταν ὡς τώρα κάτω ἀπὸ ἐπίπλαστη λαμπρὴ καλύπτρα. Ἀναδύθηκε στὸ προσκήνιο τὸ ἀληθινὸ φρικτὸ πρόσωπο τῆς ἀνθρωπότητας, αὐτὸ ποὺ σμίλεψε ἡ ἁμαρτία χιλιάδες χρόνια τώρα, ὡς τεκμήριο ὅτι ὁ «ἄρχων τοῦ κόσμου τούτου» (Ἰωάν.16,11) ἔχει ἀκόμη μεγάλη δύναμη καὶ ἐξουσία στόν δύσμοιρο πλανήτη μας, τὴν ὁποία ἀντλεῖ ἀπὸ τὴν ἐμμονή μας νὰ τὸν ἀναγνωρίζει «ὡς θεὸ» ἡ συντριπτικὴ πλειοψηφία τῶν κατοίκων τῆς ὑφηλίου. Τὸ «ξαφνικὸ» ξέσπασμα τῆς διεθνοῦς οἰκονομικῆς κρίσεως, ἐδῶ καὶ τέσσερα χρόνια, βρῆκε τὴν ἀνθρωπότητα ἐντελῶς ἀπροετοίμαστη νὰ ἀντιμετωπίσει αὐτὴ τὴν πρωτόγνωρη οἰκονομικὴ κατάρρευση.
Μέσα σὲ ἐλάχιστο χρόνο ἐπιχειρηματικοὶ κολοσσοὶ «πτώχευσαν». Παγκόσμιες τράπεζες μὲ ἀμύθητα περιουσιακὰ στοιχεῖα ἀνακάλυψαν ὅτι «δὲν ἔχουν πιὰ τίποτε» καὶ κατέρρευσαν. Πλούσια καὶ ἰσχυρὰ κράτη ὑποχρεώθηκαν νὰ ὑπερδανειστοῦν γιὰ νὰ ἐπιβιώσουν. Ἀδύναμα κράτη παραπαίουν στὸ μεταίχμιο τῆς πτώχευσης. Κάποιες κυβερνήσεις κήρυξαν στάση πληρωμῶν καὶ ὁμολόγησαν τὴ χρεοκοπία τῶν κρατῶν τους. Οἱ εἰδικοὶ ὁμιλοῦν γιὰ παγκόσμια ὕφεση στὴν οἰκονομία, ἡ ὁποία δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ προσδιοριστεῖ πόσο θὰ.... διαρκέσει. Ἡ μία μετὰ τὴν ἄλλη οἱ κυβερνήσεις ἐξαγγέλλουν πρωτοφανῆ λιτότητα γιὰ τοὺς πολίτες, βυθίζοντας τὰ νοικοκυριὰ σὲ φτώχια καὶ ἀνέχεια. Χιλιάδες ἐργαζόμενοι χάνουν καθημερινὰ τὴν ἐργασία τους καὶ πέφτουν σὲ διαρκῆ ἀνεργία. Οἱ κρατικὲς ἀρωγὲς πρόνοιας εἴτε περιορίζονται εἴτε καταργοῦνται, ὥστε νὰ πλανᾶται πάνω ἀπὸ τοὺς ἐνδεεῖς καὶ οἰκονομικὰ ἀδύναμους τὸ φάσμα τῆς ἐξαθλίωσης καὶ αὐτοῦ ἀκόμη τοῦ θανάτου. Ὁ πλοῦτος τοῦ κόσμου «ἐξαφανίστηκε» ἐν ριπὴ ὀφθαλμοῦ! Ὁ ἱδρώτας καὶ ὁ κόπος δισεκατομμυρίων ἀνθρώπων «ἔγινε καπνός». Φυσικὰ δὲν ἐξατμίστηκε, ἀλλὰ ἄλλαξε χέρια. Μπῆκε στὰ σκοτεινὰ θυλάκια τῶν ἐπιτηδείων, οἱ ὁποῖοι δημιούργησαν αὐτὴ τὴν κρίση μὲ σκοπὸ νὰ ἁρπάξουν τοὺς θησαυροὺς τῶν ἐθνῶν. Ὅσον ἀφορᾶ τὶς συνέπειες αὐτῶν ποὺ εὐθύνονται γιὰ τὴν κρίση, οὔτε λέξη δὲν ἔβγαλε κανένας ἡγέτης. Ἀντίθετα ἔσπευσαν νὰ τοὺς «βοηθήσουν» ἀπὸ τὰ κρατικὰ ταμεῖα γιὰ νὰ μὴ πτωχεύσουν οἱ ἐπιχειρήσεις τους! Ἀφοῦ καταβρόχθισαν τὸν πλοῦτο τῶν ἰδιωτῶν ἔβαλαν στὸ χέρι καὶ τὰ κρατικὰ ἀποθέματα, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ δημιουργηθοῦν τεράστια δημοσιονομικὰ προβλήματα στὶς ἀνὰ τὸν κόσμο κυβερνήσεις.
Ἡ δύσμοιρη πατρίδα μᾶς βρέθηκε στὸ «μάτι τοῦ κυκλώνα» αὐτῆς τῆς πρωτοφανοῦς κρίσεως. Χρησιμοποιήθηκε, σύμφωνα μὲ ὁμολογία «ἐπισήμων», ὡς «πειραματόζωο» γιὰ νὰ «δοῦν» οἱ ἐπιτήδειοι, πὼς θὰ ἐφαρμοστεῖ τὸ νέο παγκόσμιο «οἰκονομικὸ δόγμα» καὶ στοὺς ἄλλους λαούς! Ὁ λαὸς μας βρίσκεται σὲ ἐξαθλίωση καὶ ὁ κοινωνικὸς ἱστὸς σὲ τέλεια ἀποσύνθεση! Κανένας δὲ γνωρίζει πότε θὰ βγοῦμε, ἂν θὰ βγοῦμε ἀπὸ αὐτὴ τὴν κρίση! Μέσα ἀπὸ αὐτὴ τὴ λαίλαπα πρόβαλλαν κάποιοι «σωτῆρες» τῆς ἀνθρωπότητας. Μὲ τὶς «συνταγὲς» τοὺς προτείνουν λύσεις γιὰ τὸ παγκόσμιο οἰκονομικὸ πρόβλημα. Ποιοὶ εἶναι ὅμως αὐτοὶ οἱ «σωτῆρες»;
Δυστυχῶς εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ δημιούργησαν τὸ χάος! Οἱ θεωρητικοὶ καὶ πρακτικοί τοῦ νεοφιλελευθερισμοῦ! Αὐτοὶ ποὺ θεμελίωσαν τὴ σύγχρονη μορφὴ τοῦ καπιταλιστικοῦ συστήματος στὰ πλαίσια τῆς παγκοσμιοποιήσεως, τῆς ἐφιαλτικῆς δηλαδὴ «Νέας Τάξεως Πραγμάτων»! Ἡ οἰκονομικὴ θεωρία τοῦ νεοφιλελευθερισμοῦ στηρίζεται στὰ διδάγματα τοῦ δυτικοευρωπαϊκοῦ «διαφωτισμοῦ», σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία πρέπει νὰ ἀφεθεῖ τὸ ἐμπόριο νὰ λειτουργήσει ἐντελῶς ἐλεύθερο ἀπὸ ὁποιαδήποτε κρατικὴ παρέμβαση, στηριζόμενο ἀποκλειστικὰ στοὺς «νόμους τῆς ἀγορᾶς», δηλαδὴ τὴν προσφορὰ καὶ τὴ ζήτηση ἀγαθῶν. Ὁ παράγων ἄνθρωπος δὲν ἔχει κανένα ρόλο σὲ αὐτὴ τὴ διαδικασία, διότι τὰ πάντα κανονίζονται ἀπὸ τὴν ἴδια τὴν ἀγορά. Πρακτικὰ αὐτὸ σημαίνει πὼς τὸ κέρδος καὶ ὁ ὑλικὸς πλοῦτος εἶναι τὸ ἀπόλυτο ζητούμενο. Ὁ ἄνθρωπος παραμένει ἁπλὸς θεατὴς τῶν ἄτεγκτων «νόμων τῆς ἀγορᾶς». Οἱ ὅποιοι συναισθηματισμοὶ δὲν ἔχουν θέση σὲ αὐτὴ τὴ διαδικασία. Ὁ ἀδύναμος πρέπει νὰ συντριβεῖ διότι ἔτσι ἐπιτάσσουν οἱ «νόμοι τῆς ἀγορᾶς». Ὅποιος ἀντέξει θὰ προχωρήσει, ὅποιος σκοντάψει θὰ μείνει πίσω.
Στὸ νεοφιλελευθερισμὸ δὲν ὑπάρχει χῶρος γιὰ κοινωνικὴ στήριξη, ἀλληλεγγύη καὶ βοήθεια. Αὐτὲς οἱ ἔννοιες ὄχι μόνο εἶναι ἄγνωστες μὰ καὶ ἀντίθετες μὲ τὴ φιλοσοφία καὶ πρακτική του. Ἰδιαιτέρως ἡ θεία ἔννοια τῆς ἀγάπης μυκτηρίζεται ὡς ἀνόητο συναίσθημα γιὰ τοὺς ἀφελεῖς καὶ ὅσους δὲν προσβλέπουν στὴν οἰκονομικὴ «πρόοδο» τῆς ἀνθρωπότητας! Πρόκειται ὁλοφάνερα γιὰ τὴν ἐφαρμογὴ τοῦ νόμου τῆς ζούγκλας στὴν ἀνθρώπινη κοινωνία καὶ τὶς διανθρώπινες σχέσεις. Τὰ τελευταία δραματικὰ γεγονότα δείχνουν ξεκάθαρα πὼς τὰ ἀδηφάγα ὄρνεα τοῦ διεθνοῦς νεοφιλελευθερισμοῦ δὲ διστάζουν νὰ καταπιοῦν τὸν παγκόσμιο πλοῦτο, ἀδιαφορώντας ἂν θὰ ὁδηγήσουν στὸ λιμό, στὴν ἐξαθλίωση καὶ τὸ θάνατο ἑκατομμύρια ἀνθρώπους σὲ ὅλο τὸν κόσμο, φτάνει νὰ γεμίσουν τὰ θησαυροφυλάκιά τους! Ἡ ἄθλια τακτική του ὄχι μόνο δὲν προμηνάει πρόοδο στὴν ἀνθρωπότητα, ἀλλὰ φρικαλέο πισωγύρισμα στὸν πιὸ ἀκραῖο πρωτογονισμό!
Ὅσοι ἀσχολοῦνται μὲ τὰ θέματα τῆς διεθνολογίας, διακρίνουν τὴν ὀργανωμένη ἐπίθεση κατὰ τῆς ἀνθρωπότητας ἀπὸ τὴ διεθνῆ σπείρα τῆς δύναμης καὶ τοῦ χρήματος, ἡ ὁποία ἔχει βάλλει στόχο τῆς τὴν ὁλοκληρωτικὴ κατάκτηση τοῦ κόσμου. Κύρια πρακτική της ὁ νεοφιλελευθερισμός, ὁ ὁποῖος τσακίζει τὶς ἀντιστάσεις τῶν ἀδύναμων λαῶν καὶ τοὺς ὑποδουλώνει σταδιακὰ καὶ τοὺς κάνει ὑποχείριους αὐτῶν ποὺ βρίσκονται στὰ σκοτεινὰ παρασκήνια. Τὰ πάντα κινοῦνται βεβαίως στὰ πλαίσια μία διεθνοῦς «νομιμότητας», καὶ ἡ θηριώδης ἀδηφαγία τοὺς βαπτίζεται «πρόοδος»! Μὲ ἐξωφρενικὴ κυνικότητα διαλαλοῦν πὼς ἡ νεοφιλελεύθερη πρακτικὴ θὰ φέρει τὴν πολυπόθητη εὐημερία στὴν ἀνθρωπότητα. Δὲν κάνουν τὸν κόπο νὰ μᾶς ἐξηγήσουν πῶς στὶς χῶρες λόγου χάριν τῆς Ἀσίας, ὅπου ἀκμάζει ὀργιαστικὰ ἡ παραγωγὴ καὶ ἡ συσσώρευση πλούτου εἶναι ἀσύλληπτη, οἱ πληθυσμοὶ δὲν ἀπολαμβάνουν (ἔστω στὸ ἐλάχιστό) τους καρποὺς τῶν τιτάνιων κόπων τους. Αὐτοὶ οἱ πραγματικοὶ δημιουργοί του «οἰκονομικοῦ θαύματος» τοῦ ἀσιατικοῦ νεοφιλελευθερισμοῦ μένουν ἀμέτοχοι τῶν ἀστρονομικῶν κερδῶν τῶν πολυεθνικῶν καὶ κυριολεκτικὰ λιμοκτονοῦν! Δὲ μᾶς δικαιολογοῦν πὼς στὶς «μητροπόλεις» τοῦ νεοφιλελευθερισμοῦ (Νέα Ὑόρκη, Λονδίνο, κλπ.) «κατοικοῦν» ἑκατομμύρια ἄνθρωποι σὲ χαρτόκουτα καὶ ὑπονόμους καὶ «τρέφονται» ἀπὸ τοὺς κάδους τῶν ἀπορριμμάτων!
Ὅσοι ἔχουμε τὴ δυνατότητα νὰ βλέπουμε τὴ φρικιαστικὴ αὐτὴ κατάσταση ἀπὸ τὴν πλευρὰ τῆς χριστιανικῆς κοινωνιολογίας διαπιστώνουμε δυστυχῶς πὼς ἡ νεοφιλελεύθερη ἰδεολογία καὶ πρακτικὴ εἶναι γνήσιο τέκνο τῆς ἀποστατημένης Δύσεως, φυσικὴ μετεξέλιξη τῆς εὐρωπαϊκῆς φιλοσοφίας, ἡ ὁποία ἀποθεώνει τὴν ἀτομικὴ ἐγωπάθεια καὶ θέτει ὡς κέντρο καὶ μέτρο σύγκρισης πάντων τὸ ἄτομο! Ἔστω γιὰ παράδειγμα τὰ ἄθλια φιλοσοφήματα τοῦ παράφρονα Νίτσε, γιὰ τὸν ὁποῖο δὲν ὑπάρχει ὁ «ἄλλος» καὶ ὁ ὁποῖος εἰσηγεῖται τὴ συντριβὴ τῶν ἀδυνάτων, «γιὰ νὰ προχωρήσει ἡ ἀνθρωπότητα στὴν πρόοδο». Οἱ ἀδύνατοι κατὰ τὸν σχιζοφρενῆ φιλόσοφο εἶναι ἀνασταλτικὸς παράγων προόδου, ἐπιζήμιοι γιὰ τὸ κοινωνικὸ σύνολο καὶ ὡς ἐκ τούτου πρέπει νὰ ἐξολοθρευτοῦν! Εἶναι γνωστὸ πὼς «εὐαγγέλιο» τοῦ ναζισμοῦ, μὲ τὶς ἀτέλειωτες καὶ ἀσύληπτες θηριωδίες του, ὑπῆρξαν τὰ γραπτά του παρανοϊκοῦ αὐτοῦ «φιλοσόφου»!
Παρόμοιο εἶναι καὶ τὸ «διάγγελμα» τοῦ διαβόητου «πατριάρχη τοῦ μηδενισμοῦ» Ζᾶν Πὼλ Σαρτρ: «ὁ ἄλλος εἶναι ἡ κόλασή μου»! Ὁ ἄθλιος αὐτὸς μηδενιστὴς «φιλόσοφος» ἔβλεπε τὸν κάθε ἄνθρωπο ἐχθρό του καὶ ἀντίζηλό του! Ἰδοὺ λοιπὸν τὰ σπέρματα τοῦ νεοφιλελευθερισμοῦ! «Κᾶνε ὅ, τί θέλεις, ὑπέρτατος νόμος εἶναι ἡ θέλησή σου» Ἀλλὰ ὑπάρχουν καὶ χειρότερα:
Ἀποκορύφωμα τῆς νιτσεϊκῆς καὶ μηδενιστικῆς φιλοσοφίας εἶναι ἀναμφίβολα τὰ φρικώδη διδάγματα τῶν θεμελιωτῶν τοῦ νεοσατανισμοῦ Aleister Crowley καὶ Anton LaVey. Στὴ «Βίβλο τοῦ Νόμου» τοῦ πρώτου καὶ στὴ «Σατανικὴ Βίβλο» τοῦ δευτέρου διδάσκεται χωρὶς κανένα ὅριο ἡ ἀρχή: «Κᾶνε ὅ, τί θέλεις, ὑπέρτατος νόμος εἶναι ἡ θέλησή σου»! Κάνοντας τοὺς ἀπαραίτητους συσχετισμούς, διαπιστώνουμε μὲ θλίψη, πὼς ὁ σύγχρονος κόσμος, ἔχει ἐπιλέξει ὡς «εὐαγγέλιό» του τὶς σατανιστικὲς βίβλους καὶ ὁδηγὸ τὸ γερμανὸ παράφρονα καὶ θεωρητικό του θηριώδους ναζισμοῦ! Δὲν ἔχουμε καμιὰ ἀμφιβολία πὼς ἡ κυρίαρχη ἰδεολογία τῆς «Νέας Ἐποχῆς» καὶ τῆς «Νέας Τάξεως Πραγμάτων» ἔχει σατανικὴ ὑφή, καὶ ὁδηγεῖ μὲ σχέδιο «κατὰ διαβόλου» ὁλοταχῶς τὴν ἀνθρωπότητα.
Ὁ νεοφιλελευθερισμός, ἐπίσης, τὸ οἰκονομικὸ σύστημα τῆς «Νέας Ἐποχῆς», ἔχει ἀναμφίβολα νιτσεϊκὲς καὶ σατανιστικὲς ἰδεολογικὲς καταβολές, ἔχοντας ὡς στόχο τὴν ὁλοκληρωτικὴ οἰκονομικὴ ὑποταγὴ τοῦ κόσμου στὸ νεοταξικὸ στάτους, τὸ ὁποῖο, ἂν μὴ τί ἄλλο, μπορεῖ νὰ θεωρηθεῖ ὡς ἡ προδρομικὴ ἐποχὴ τοῦ μιαροῦ Ἀντιχρίστου. Ἡ νεοφιλελεύθερη ἀρχὴ «κᾶνε ὅτι θέλεις ἀνεμπόδιστα στὴν οἰκονομική σου δραστηριότητα» ἔχει σαφῶς δαιμονικὴ προέλευση, συνθλίβοντας καὶ ἐξουθενώνοντας, διὰ τῆς ἀσυδοσίας, τὰ ἀδύναμα πρόσωπα. Τὸ δῆθεν «χριστιανικὸ» πρόσωπο τοῦ νεοφιλελευθερισμοῦ, ὄχι μόνο δὲν ἔχει σχέση μὲ τὴ φιλάνθρωπο διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ εἶναι δόλιο προσωπεῖο, τὸ ὁποῖο τοῦ φοροῦν κάποιοι γιὰ νὰ ξεγελοῦν τοὺς ἀφελεῖς, ὡς ἐφαρμογὴ δῆθεν τῆς χριστιανικῆς ἐλευθερίας!
Δὲν εἶναι λίγοι ἐκεῖνοι ποὺ θέλουν νὰ «φορτώσουν» στὸν Χριστιανισμὸ γενικὰ τὴν κακοδαιμονία τοῦ κόσμου, μόνο ποὺ δὲν κάνουν τὸν κόπο νὰ ἐξετάσουν τί εἴδους «χριστιανισμὸς» εἶναι αὐτὸς ποὺ πρεσβεύει καὶ ἐφαρμόζει τέτοιες πρακτικές. Δὲν κάνουν τὸν κόπο, ἢ μᾶλλον δὲ θέλουν νὰ παραδεχτοῦν πὼς ὁ «χριστιανισμὸς» αὐτὸς εἶναι κακέκτυπο δημιούργημα δικό τους, γιὰ νὰ δικαιολογοῦν τὶς ἀπάνθρωπες πρακτικές τους! Ὁ ἀπολιθωμένος παπικὸς φεουδαλισμός, ἀλλὰ κυρίως ἡ προτεσταντικὴ στήριξη τοῦ ἀντίχριστου νεοφιλελευθερισμοῦ ἀποτελεῖ μία ἀπὸ τὶς πιὸ φρικτὲς ὕβρεις κατὰ τοῦ αὐθεντικοῦ Χριστιανισμοῦ καὶ κατὰ τοῦ ἰδίου τοῦ Κυρίου ἠμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ Ὁποῖος ἦρθε στὸν κόσμο γιὰ νὰ καταλύσει τὸ κράτος τοῦ διαβόλου, νὰ μεταβάλλει τὴν ἀνθρωπότητα ἀπὸ τὴν κτηνώδη κατάσταση, ποὺ τὴν εἶχε καταντήσει ἡ ἁμαρτία, σὲ κοινωνία ἀγάπης καὶ συναδελφώσεως, νὰ δώσει ἰσότιμη ἀξία σὲ κάθε ἀνθρώπινο πρόσωπο, γιὰ τὸ ὁποῖο ἔχυσε τὸ τίμιο αἷμα Του.
Μόνον Αὐτὸς «οὐκ ἐπαισχύνεται ἀδελφοὺς καλεῖν» (Ἑβρ. 2,11) ὅλους τους «ἐλαχίστους» (Ματθ. 25,40) τῶν ἀνθρώπων, ὡς «υἱοὺς τοῦ Πατρὸς» Τοῦ (Ματθ. 5,45), τοὺς ὁποίους οἱ θιασῶτες τοῦ νεοφιλελευθερισμοῦ θεωροῦν ἄχθος καὶ ἐμπόδιο γιὰ τὴν «οἰκονομικὴ ἀνάπτυξη». Ὁ Θεὸς δὲν κάνει διακρίσεις, ἀλλά, «τὸν ἥλιον αὐτοῦ ἀνατέλλει ἐπὶ πονηροὺς καὶ ἀγαθοὺς καὶ βρέχει ἐπὶ δικαίους καὶ ἀδίκους» (Ματθ. 5,45). Τὸ κάθε ἀνθρώπινο πρόσωπο, ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὴν ὅποια θέση βρίσκεται στὴ κοινωνία, εἶναι «υἱὸς καὶ κληρονόμος Θεοῦ, διὰ Χριστοῦ» (Γαλ.4,7), διακεκριμένο μέλος τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ σώματος καὶ ὡς «κολλώμενος τῷ Κυρίω» (Α' Κορ .6,17), ἀπολαμβάνοντας ἀδιάκριτα τὶς εὐλογίες τοῦ Θεοῦ.
Διακρίσεις κάνει ἡ δαιμονικὴ πλεονεξία, ἡ ὁποία εἶναι ἡ μήτρα ὅλων τῶν κακοδαιμονιῶν στὴν ἱστορία τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Ὁ ἀντίποδας τῆς νεοφιλελεύθερης φρικαλεότητας εἶναι ὁ ὀρθόδοξος χριστιανικὸς κοινωνισμός, ὁ ὁποῖος στηρίζεται στὴ θεώρηση τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου ὡς εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, στὴν ἀσκητική της αὐτάρκειας, στὴν ἄσκηση τῆς ἀγάπης καὶ στὴν προοπτική της ἐν Χριστῷ μεταμορφώσεως τοῦ κόσμου.
Κάθε μορφή, τέλος, δαιμονοκρατίας, μία ἀπὸ τὶς ὁποῖες εἶναι καὶ ὁ νεοφιλελευθερισμός, ἀποτελεῖ θλιβερὸ τεκμήριο, ἀνατριχιαστικὴ διαπίστωση, ὅτι ὁ κόσμος ἀκόμη (καὶ δὲ γνωρίζουμε γιὰ πόσο ἀκόμη) «ἐν τῷ πονηρῷ κεῖται» (Α΄Ιωάν.5,19) καὶ ἀντιστέκεται στὴν ἐν Χριστῷ καθολικὴ ἀπολύτρωσή του. Ἡ ἐθελούσια αὐτοτιμωρία τοῦ κόσμου, λόγω τῆς ἐμμονῆς του στὸ κακό, συνθέτει καὶ τὴ διαχρονικὴ τραγωδία του!
Μέσα σὲ ἐλάχιστο χρόνο ἐπιχειρηματικοὶ κολοσσοὶ «πτώχευσαν». Παγκόσμιες τράπεζες μὲ ἀμύθητα περιουσιακὰ στοιχεῖα ἀνακάλυψαν ὅτι «δὲν ἔχουν πιὰ τίποτε» καὶ κατέρρευσαν. Πλούσια καὶ ἰσχυρὰ κράτη ὑποχρεώθηκαν νὰ ὑπερδανειστοῦν γιὰ νὰ ἐπιβιώσουν. Ἀδύναμα κράτη παραπαίουν στὸ μεταίχμιο τῆς πτώχευσης. Κάποιες κυβερνήσεις κήρυξαν στάση πληρωμῶν καὶ ὁμολόγησαν τὴ χρεοκοπία τῶν κρατῶν τους. Οἱ εἰδικοὶ ὁμιλοῦν γιὰ παγκόσμια ὕφεση στὴν οἰκονομία, ἡ ὁποία δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ προσδιοριστεῖ πόσο θὰ.... διαρκέσει. Ἡ μία μετὰ τὴν ἄλλη οἱ κυβερνήσεις ἐξαγγέλλουν πρωτοφανῆ λιτότητα γιὰ τοὺς πολίτες, βυθίζοντας τὰ νοικοκυριὰ σὲ φτώχια καὶ ἀνέχεια. Χιλιάδες ἐργαζόμενοι χάνουν καθημερινὰ τὴν ἐργασία τους καὶ πέφτουν σὲ διαρκῆ ἀνεργία. Οἱ κρατικὲς ἀρωγὲς πρόνοιας εἴτε περιορίζονται εἴτε καταργοῦνται, ὥστε νὰ πλανᾶται πάνω ἀπὸ τοὺς ἐνδεεῖς καὶ οἰκονομικὰ ἀδύναμους τὸ φάσμα τῆς ἐξαθλίωσης καὶ αὐτοῦ ἀκόμη τοῦ θανάτου. Ὁ πλοῦτος τοῦ κόσμου «ἐξαφανίστηκε» ἐν ριπὴ ὀφθαλμοῦ! Ὁ ἱδρώτας καὶ ὁ κόπος δισεκατομμυρίων ἀνθρώπων «ἔγινε καπνός». Φυσικὰ δὲν ἐξατμίστηκε, ἀλλὰ ἄλλαξε χέρια. Μπῆκε στὰ σκοτεινὰ θυλάκια τῶν ἐπιτηδείων, οἱ ὁποῖοι δημιούργησαν αὐτὴ τὴν κρίση μὲ σκοπὸ νὰ ἁρπάξουν τοὺς θησαυροὺς τῶν ἐθνῶν. Ὅσον ἀφορᾶ τὶς συνέπειες αὐτῶν ποὺ εὐθύνονται γιὰ τὴν κρίση, οὔτε λέξη δὲν ἔβγαλε κανένας ἡγέτης. Ἀντίθετα ἔσπευσαν νὰ τοὺς «βοηθήσουν» ἀπὸ τὰ κρατικὰ ταμεῖα γιὰ νὰ μὴ πτωχεύσουν οἱ ἐπιχειρήσεις τους! Ἀφοῦ καταβρόχθισαν τὸν πλοῦτο τῶν ἰδιωτῶν ἔβαλαν στὸ χέρι καὶ τὰ κρατικὰ ἀποθέματα, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ δημιουργηθοῦν τεράστια δημοσιονομικὰ προβλήματα στὶς ἀνὰ τὸν κόσμο κυβερνήσεις.
Ἡ δύσμοιρη πατρίδα μᾶς βρέθηκε στὸ «μάτι τοῦ κυκλώνα» αὐτῆς τῆς πρωτοφανοῦς κρίσεως. Χρησιμοποιήθηκε, σύμφωνα μὲ ὁμολογία «ἐπισήμων», ὡς «πειραματόζωο» γιὰ νὰ «δοῦν» οἱ ἐπιτήδειοι, πὼς θὰ ἐφαρμοστεῖ τὸ νέο παγκόσμιο «οἰκονομικὸ δόγμα» καὶ στοὺς ἄλλους λαούς! Ὁ λαὸς μας βρίσκεται σὲ ἐξαθλίωση καὶ ὁ κοινωνικὸς ἱστὸς σὲ τέλεια ἀποσύνθεση! Κανένας δὲ γνωρίζει πότε θὰ βγοῦμε, ἂν θὰ βγοῦμε ἀπὸ αὐτὴ τὴν κρίση! Μέσα ἀπὸ αὐτὴ τὴ λαίλαπα πρόβαλλαν κάποιοι «σωτῆρες» τῆς ἀνθρωπότητας. Μὲ τὶς «συνταγὲς» τοὺς προτείνουν λύσεις γιὰ τὸ παγκόσμιο οἰκονομικὸ πρόβλημα. Ποιοὶ εἶναι ὅμως αὐτοὶ οἱ «σωτῆρες»;
Δυστυχῶς εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ δημιούργησαν τὸ χάος! Οἱ θεωρητικοὶ καὶ πρακτικοί τοῦ νεοφιλελευθερισμοῦ! Αὐτοὶ ποὺ θεμελίωσαν τὴ σύγχρονη μορφὴ τοῦ καπιταλιστικοῦ συστήματος στὰ πλαίσια τῆς παγκοσμιοποιήσεως, τῆς ἐφιαλτικῆς δηλαδὴ «Νέας Τάξεως Πραγμάτων»! Ἡ οἰκονομικὴ θεωρία τοῦ νεοφιλελευθερισμοῦ στηρίζεται στὰ διδάγματα τοῦ δυτικοευρωπαϊκοῦ «διαφωτισμοῦ», σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία πρέπει νὰ ἀφεθεῖ τὸ ἐμπόριο νὰ λειτουργήσει ἐντελῶς ἐλεύθερο ἀπὸ ὁποιαδήποτε κρατικὴ παρέμβαση, στηριζόμενο ἀποκλειστικὰ στοὺς «νόμους τῆς ἀγορᾶς», δηλαδὴ τὴν προσφορὰ καὶ τὴ ζήτηση ἀγαθῶν. Ὁ παράγων ἄνθρωπος δὲν ἔχει κανένα ρόλο σὲ αὐτὴ τὴ διαδικασία, διότι τὰ πάντα κανονίζονται ἀπὸ τὴν ἴδια τὴν ἀγορά. Πρακτικὰ αὐτὸ σημαίνει πὼς τὸ κέρδος καὶ ὁ ὑλικὸς πλοῦτος εἶναι τὸ ἀπόλυτο ζητούμενο. Ὁ ἄνθρωπος παραμένει ἁπλὸς θεατὴς τῶν ἄτεγκτων «νόμων τῆς ἀγορᾶς». Οἱ ὅποιοι συναισθηματισμοὶ δὲν ἔχουν θέση σὲ αὐτὴ τὴ διαδικασία. Ὁ ἀδύναμος πρέπει νὰ συντριβεῖ διότι ἔτσι ἐπιτάσσουν οἱ «νόμοι τῆς ἀγορᾶς». Ὅποιος ἀντέξει θὰ προχωρήσει, ὅποιος σκοντάψει θὰ μείνει πίσω.
Στὸ νεοφιλελευθερισμὸ δὲν ὑπάρχει χῶρος γιὰ κοινωνικὴ στήριξη, ἀλληλεγγύη καὶ βοήθεια. Αὐτὲς οἱ ἔννοιες ὄχι μόνο εἶναι ἄγνωστες μὰ καὶ ἀντίθετες μὲ τὴ φιλοσοφία καὶ πρακτική του. Ἰδιαιτέρως ἡ θεία ἔννοια τῆς ἀγάπης μυκτηρίζεται ὡς ἀνόητο συναίσθημα γιὰ τοὺς ἀφελεῖς καὶ ὅσους δὲν προσβλέπουν στὴν οἰκονομικὴ «πρόοδο» τῆς ἀνθρωπότητας! Πρόκειται ὁλοφάνερα γιὰ τὴν ἐφαρμογὴ τοῦ νόμου τῆς ζούγκλας στὴν ἀνθρώπινη κοινωνία καὶ τὶς διανθρώπινες σχέσεις. Τὰ τελευταία δραματικὰ γεγονότα δείχνουν ξεκάθαρα πὼς τὰ ἀδηφάγα ὄρνεα τοῦ διεθνοῦς νεοφιλελευθερισμοῦ δὲ διστάζουν νὰ καταπιοῦν τὸν παγκόσμιο πλοῦτο, ἀδιαφορώντας ἂν θὰ ὁδηγήσουν στὸ λιμό, στὴν ἐξαθλίωση καὶ τὸ θάνατο ἑκατομμύρια ἀνθρώπους σὲ ὅλο τὸν κόσμο, φτάνει νὰ γεμίσουν τὰ θησαυροφυλάκιά τους! Ἡ ἄθλια τακτική του ὄχι μόνο δὲν προμηνάει πρόοδο στὴν ἀνθρωπότητα, ἀλλὰ φρικαλέο πισωγύρισμα στὸν πιὸ ἀκραῖο πρωτογονισμό!
Ὅσοι ἀσχολοῦνται μὲ τὰ θέματα τῆς διεθνολογίας, διακρίνουν τὴν ὀργανωμένη ἐπίθεση κατὰ τῆς ἀνθρωπότητας ἀπὸ τὴ διεθνῆ σπείρα τῆς δύναμης καὶ τοῦ χρήματος, ἡ ὁποία ἔχει βάλλει στόχο τῆς τὴν ὁλοκληρωτικὴ κατάκτηση τοῦ κόσμου. Κύρια πρακτική της ὁ νεοφιλελευθερισμός, ὁ ὁποῖος τσακίζει τὶς ἀντιστάσεις τῶν ἀδύναμων λαῶν καὶ τοὺς ὑποδουλώνει σταδιακὰ καὶ τοὺς κάνει ὑποχείριους αὐτῶν ποὺ βρίσκονται στὰ σκοτεινὰ παρασκήνια. Τὰ πάντα κινοῦνται βεβαίως στὰ πλαίσια μία διεθνοῦς «νομιμότητας», καὶ ἡ θηριώδης ἀδηφαγία τοὺς βαπτίζεται «πρόοδος»! Μὲ ἐξωφρενικὴ κυνικότητα διαλαλοῦν πὼς ἡ νεοφιλελεύθερη πρακτικὴ θὰ φέρει τὴν πολυπόθητη εὐημερία στὴν ἀνθρωπότητα. Δὲν κάνουν τὸν κόπο νὰ μᾶς ἐξηγήσουν πῶς στὶς χῶρες λόγου χάριν τῆς Ἀσίας, ὅπου ἀκμάζει ὀργιαστικὰ ἡ παραγωγὴ καὶ ἡ συσσώρευση πλούτου εἶναι ἀσύλληπτη, οἱ πληθυσμοὶ δὲν ἀπολαμβάνουν (ἔστω στὸ ἐλάχιστό) τους καρποὺς τῶν τιτάνιων κόπων τους. Αὐτοὶ οἱ πραγματικοὶ δημιουργοί του «οἰκονομικοῦ θαύματος» τοῦ ἀσιατικοῦ νεοφιλελευθερισμοῦ μένουν ἀμέτοχοι τῶν ἀστρονομικῶν κερδῶν τῶν πολυεθνικῶν καὶ κυριολεκτικὰ λιμοκτονοῦν! Δὲ μᾶς δικαιολογοῦν πὼς στὶς «μητροπόλεις» τοῦ νεοφιλελευθερισμοῦ (Νέα Ὑόρκη, Λονδίνο, κλπ.) «κατοικοῦν» ἑκατομμύρια ἄνθρωποι σὲ χαρτόκουτα καὶ ὑπονόμους καὶ «τρέφονται» ἀπὸ τοὺς κάδους τῶν ἀπορριμμάτων!
Ὅσοι ἔχουμε τὴ δυνατότητα νὰ βλέπουμε τὴ φρικιαστικὴ αὐτὴ κατάσταση ἀπὸ τὴν πλευρὰ τῆς χριστιανικῆς κοινωνιολογίας διαπιστώνουμε δυστυχῶς πὼς ἡ νεοφιλελεύθερη ἰδεολογία καὶ πρακτικὴ εἶναι γνήσιο τέκνο τῆς ἀποστατημένης Δύσεως, φυσικὴ μετεξέλιξη τῆς εὐρωπαϊκῆς φιλοσοφίας, ἡ ὁποία ἀποθεώνει τὴν ἀτομικὴ ἐγωπάθεια καὶ θέτει ὡς κέντρο καὶ μέτρο σύγκρισης πάντων τὸ ἄτομο! Ἔστω γιὰ παράδειγμα τὰ ἄθλια φιλοσοφήματα τοῦ παράφρονα Νίτσε, γιὰ τὸν ὁποῖο δὲν ὑπάρχει ὁ «ἄλλος» καὶ ὁ ὁποῖος εἰσηγεῖται τὴ συντριβὴ τῶν ἀδυνάτων, «γιὰ νὰ προχωρήσει ἡ ἀνθρωπότητα στὴν πρόοδο». Οἱ ἀδύνατοι κατὰ τὸν σχιζοφρενῆ φιλόσοφο εἶναι ἀνασταλτικὸς παράγων προόδου, ἐπιζήμιοι γιὰ τὸ κοινωνικὸ σύνολο καὶ ὡς ἐκ τούτου πρέπει νὰ ἐξολοθρευτοῦν! Εἶναι γνωστὸ πὼς «εὐαγγέλιο» τοῦ ναζισμοῦ, μὲ τὶς ἀτέλειωτες καὶ ἀσύληπτες θηριωδίες του, ὑπῆρξαν τὰ γραπτά του παρανοϊκοῦ αὐτοῦ «φιλοσόφου»!
Παρόμοιο εἶναι καὶ τὸ «διάγγελμα» τοῦ διαβόητου «πατριάρχη τοῦ μηδενισμοῦ» Ζᾶν Πὼλ Σαρτρ: «ὁ ἄλλος εἶναι ἡ κόλασή μου»! Ὁ ἄθλιος αὐτὸς μηδενιστὴς «φιλόσοφος» ἔβλεπε τὸν κάθε ἄνθρωπο ἐχθρό του καὶ ἀντίζηλό του! Ἰδοὺ λοιπὸν τὰ σπέρματα τοῦ νεοφιλελευθερισμοῦ! «Κᾶνε ὅ, τί θέλεις, ὑπέρτατος νόμος εἶναι ἡ θέλησή σου» Ἀλλὰ ὑπάρχουν καὶ χειρότερα:
Ἀποκορύφωμα τῆς νιτσεϊκῆς καὶ μηδενιστικῆς φιλοσοφίας εἶναι ἀναμφίβολα τὰ φρικώδη διδάγματα τῶν θεμελιωτῶν τοῦ νεοσατανισμοῦ Aleister Crowley καὶ Anton LaVey. Στὴ «Βίβλο τοῦ Νόμου» τοῦ πρώτου καὶ στὴ «Σατανικὴ Βίβλο» τοῦ δευτέρου διδάσκεται χωρὶς κανένα ὅριο ἡ ἀρχή: «Κᾶνε ὅ, τί θέλεις, ὑπέρτατος νόμος εἶναι ἡ θέλησή σου»! Κάνοντας τοὺς ἀπαραίτητους συσχετισμούς, διαπιστώνουμε μὲ θλίψη, πὼς ὁ σύγχρονος κόσμος, ἔχει ἐπιλέξει ὡς «εὐαγγέλιό» του τὶς σατανιστικὲς βίβλους καὶ ὁδηγὸ τὸ γερμανὸ παράφρονα καὶ θεωρητικό του θηριώδους ναζισμοῦ! Δὲν ἔχουμε καμιὰ ἀμφιβολία πὼς ἡ κυρίαρχη ἰδεολογία τῆς «Νέας Ἐποχῆς» καὶ τῆς «Νέας Τάξεως Πραγμάτων» ἔχει σατανικὴ ὑφή, καὶ ὁδηγεῖ μὲ σχέδιο «κατὰ διαβόλου» ὁλοταχῶς τὴν ἀνθρωπότητα.
Ὁ νεοφιλελευθερισμός, ἐπίσης, τὸ οἰκονομικὸ σύστημα τῆς «Νέας Ἐποχῆς», ἔχει ἀναμφίβολα νιτσεϊκὲς καὶ σατανιστικὲς ἰδεολογικὲς καταβολές, ἔχοντας ὡς στόχο τὴν ὁλοκληρωτικὴ οἰκονομικὴ ὑποταγὴ τοῦ κόσμου στὸ νεοταξικὸ στάτους, τὸ ὁποῖο, ἂν μὴ τί ἄλλο, μπορεῖ νὰ θεωρηθεῖ ὡς ἡ προδρομικὴ ἐποχὴ τοῦ μιαροῦ Ἀντιχρίστου. Ἡ νεοφιλελεύθερη ἀρχὴ «κᾶνε ὅτι θέλεις ἀνεμπόδιστα στὴν οἰκονομική σου δραστηριότητα» ἔχει σαφῶς δαιμονικὴ προέλευση, συνθλίβοντας καὶ ἐξουθενώνοντας, διὰ τῆς ἀσυδοσίας, τὰ ἀδύναμα πρόσωπα. Τὸ δῆθεν «χριστιανικὸ» πρόσωπο τοῦ νεοφιλελευθερισμοῦ, ὄχι μόνο δὲν ἔχει σχέση μὲ τὴ φιλάνθρωπο διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ εἶναι δόλιο προσωπεῖο, τὸ ὁποῖο τοῦ φοροῦν κάποιοι γιὰ νὰ ξεγελοῦν τοὺς ἀφελεῖς, ὡς ἐφαρμογὴ δῆθεν τῆς χριστιανικῆς ἐλευθερίας!
Δὲν εἶναι λίγοι ἐκεῖνοι ποὺ θέλουν νὰ «φορτώσουν» στὸν Χριστιανισμὸ γενικὰ τὴν κακοδαιμονία τοῦ κόσμου, μόνο ποὺ δὲν κάνουν τὸν κόπο νὰ ἐξετάσουν τί εἴδους «χριστιανισμὸς» εἶναι αὐτὸς ποὺ πρεσβεύει καὶ ἐφαρμόζει τέτοιες πρακτικές. Δὲν κάνουν τὸν κόπο, ἢ μᾶλλον δὲ θέλουν νὰ παραδεχτοῦν πὼς ὁ «χριστιανισμὸς» αὐτὸς εἶναι κακέκτυπο δημιούργημα δικό τους, γιὰ νὰ δικαιολογοῦν τὶς ἀπάνθρωπες πρακτικές τους! Ὁ ἀπολιθωμένος παπικὸς φεουδαλισμός, ἀλλὰ κυρίως ἡ προτεσταντικὴ στήριξη τοῦ ἀντίχριστου νεοφιλελευθερισμοῦ ἀποτελεῖ μία ἀπὸ τὶς πιὸ φρικτὲς ὕβρεις κατὰ τοῦ αὐθεντικοῦ Χριστιανισμοῦ καὶ κατὰ τοῦ ἰδίου τοῦ Κυρίου ἠμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ Ὁποῖος ἦρθε στὸν κόσμο γιὰ νὰ καταλύσει τὸ κράτος τοῦ διαβόλου, νὰ μεταβάλλει τὴν ἀνθρωπότητα ἀπὸ τὴν κτηνώδη κατάσταση, ποὺ τὴν εἶχε καταντήσει ἡ ἁμαρτία, σὲ κοινωνία ἀγάπης καὶ συναδελφώσεως, νὰ δώσει ἰσότιμη ἀξία σὲ κάθε ἀνθρώπινο πρόσωπο, γιὰ τὸ ὁποῖο ἔχυσε τὸ τίμιο αἷμα Του.
Μόνον Αὐτὸς «οὐκ ἐπαισχύνεται ἀδελφοὺς καλεῖν» (Ἑβρ. 2,11) ὅλους τους «ἐλαχίστους» (Ματθ. 25,40) τῶν ἀνθρώπων, ὡς «υἱοὺς τοῦ Πατρὸς» Τοῦ (Ματθ. 5,45), τοὺς ὁποίους οἱ θιασῶτες τοῦ νεοφιλελευθερισμοῦ θεωροῦν ἄχθος καὶ ἐμπόδιο γιὰ τὴν «οἰκονομικὴ ἀνάπτυξη». Ὁ Θεὸς δὲν κάνει διακρίσεις, ἀλλά, «τὸν ἥλιον αὐτοῦ ἀνατέλλει ἐπὶ πονηροὺς καὶ ἀγαθοὺς καὶ βρέχει ἐπὶ δικαίους καὶ ἀδίκους» (Ματθ. 5,45). Τὸ κάθε ἀνθρώπινο πρόσωπο, ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὴν ὅποια θέση βρίσκεται στὴ κοινωνία, εἶναι «υἱὸς καὶ κληρονόμος Θεοῦ, διὰ Χριστοῦ» (Γαλ.4,7), διακεκριμένο μέλος τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ σώματος καὶ ὡς «κολλώμενος τῷ Κυρίω» (Α' Κορ .6,17), ἀπολαμβάνοντας ἀδιάκριτα τὶς εὐλογίες τοῦ Θεοῦ.
Διακρίσεις κάνει ἡ δαιμονικὴ πλεονεξία, ἡ ὁποία εἶναι ἡ μήτρα ὅλων τῶν κακοδαιμονιῶν στὴν ἱστορία τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Ὁ ἀντίποδας τῆς νεοφιλελεύθερης φρικαλεότητας εἶναι ὁ ὀρθόδοξος χριστιανικὸς κοινωνισμός, ὁ ὁποῖος στηρίζεται στὴ θεώρηση τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου ὡς εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, στὴν ἀσκητική της αὐτάρκειας, στὴν ἄσκηση τῆς ἀγάπης καὶ στὴν προοπτική της ἐν Χριστῷ μεταμορφώσεως τοῦ κόσμου.
Κάθε μορφή, τέλος, δαιμονοκρατίας, μία ἀπὸ τὶς ὁποῖες εἶναι καὶ ὁ νεοφιλελευθερισμός, ἀποτελεῖ θλιβερὸ τεκμήριο, ἀνατριχιαστικὴ διαπίστωση, ὅτι ὁ κόσμος ἀκόμη (καὶ δὲ γνωρίζουμε γιὰ πόσο ἀκόμη) «ἐν τῷ πονηρῷ κεῖται» (Α΄Ιωάν.5,19) καὶ ἀντιστέκεται στὴν ἐν Χριστῷ καθολικὴ ἀπολύτρωσή του. Ἡ ἐθελούσια αὐτοτιμωρία τοῦ κόσμου, λόγω τῆς ἐμμονῆς του στὸ κακό, συνθέτει καὶ τὴ διαχρονικὴ τραγωδία του!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά