Συγχώρεση και χαρά !!! Τα απαραίτητα εφόδια στο ταξίδι της Μεγ. Τεσσαρακοστής Του πρωτ. Χρήστου Αιγίδη,

Ο Λόγος του Κυρίου παραμένει επίκαιρος, ωφέλιμος και ουσιαστικός αιώνες τώρα. Γι' αυτό είναι καλή και ευλογημένη συνήθεια να μελετούμε τα ιερά κείμενα σε καθημερινή βάση για να αντλούμε σοφία, δύναμη και χαρά ,για να ανταπεξέλθουμε στις δυσκολίες και στα ποικίλα προβλήματα της ζωής. Βρισκόμαστε μια ανάσα  από την ανατολή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και η ευαγγελική περικοπή μας ξεκαθαρίζει δυο  σημαντικά δεδομένα για την νηστεία και τον πνευματικό αγώνα που πρόκειται να έχουμε.

  α) Εάν αφήτε τοις ανθρώποις τα παραπτώματα αυτών, αφήσει και υμίν ο πατήρ υμών ο ουράνιος...

  Μας διασαφηνίζει αρχικά ο Κύριος  οτι απαραίτητη προϋπόθεση της πνευματικής ζωής είναι η συγχώρεση. Να μην έχουμε κρατούμενα με τους αδελφούς μας. Τίποτα να μην  βαραίνει τη συνείδηση μας  με τον οποιοδήποτε συνάνθρωπό μας. Διαφορετικά, μάλλον δεν έχει νόημα η νηστεία και η προσπάθεια που κάνουμε. Ο λόγος αυτός είναι ειπωμένος  από το στόμα του Κυρίου μας όταν μας παρέδωσε την Κυριακή προσευχή. Αν δεν συγχωρούμε εμείς ( που είμαστε αμαρτωλοί ) όποιον μας στεναχώρησε , τότε πως ζητάμε να συγχωρεθούν οι αμαρτίες μας από τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό ( που είναι αναμάρτητός ) ; Για το λόγο αυτό υπάρχει και ο Εσπερινός της Συγνώμης που έχουμε την  Κυριακή της Τυρινής.  Έτσι συμφιλιωμένοι, κλήρος και λαός να εισέλθουμε στο στάδιο των αρετών, να αρχίσουμε τον πνευματικό αγώνα, να ξεκινήσουμε την νηστεία.

 β) Συ δε νηστεύων αλείψαι σου την κεφαλήν και το πρόσωπό σου νίψαι...

  Η νηστεία, η προσευχή και η εγκράτεια είναι αφορμές χαράς. Όταν νηστεύω είμαι χαρούμενος. Δεν κάνω κάτι αναγκαστικά, κακόμοιρα, μίζερα. Άλλο είναι η ευσέβεια και η κατάνυξη και άλλο η μιζέρια και η σκυθρωπή συμπεριφορά. Πολλές φορές αυτά μπερδεύονται και εννίοτε οι δυσκολίες αυτές νοούνται ως υγιής πνευματικότητα. Εδώ γίνεται σαφές οτι η πνευματική ζωή θέλει λεβεντιά και χαρά .Όταν κάτι γίνεται δίχως ελευθερία, δίχως χαρά, μίζερα και θλιβερά, μάλλον κάτι δεν πάει καλά.

   Ακόμα μην λησμονούμε πως κύριο μέλημά του αγώνα μας είναι η αποφυγή της  κενοδοξίας που προκαλεί ο έπαινος των ανθρώπων. Να επιζητούμε να είμαστε αρεστοί  στον Κύριο που γνωρίζει τα κρύφια της καρδιάς μας, Εκείνος ξέρει τους διαλογισμούς και τις προθέσεις μας.

  Έτσι λοιπόν να προχωρήσουμε στην Τεσσαρακοστή και ας νηστέψουμε  με χαρά  και ενθουσιασμό. Ας δούμε την περίοδο αυτή ως ευκαιρία πνευματικής προόδου και βαθύτερης εσωτερικής διεργασίας. Με την νηστεία πρωτίστως των παθών αλλά και των τροφών, με την προσευχή, με τη σιωπή και με την συμμετοχή μας στις λατρευτικές, κατανυκτικές ακολουθίες που θα ακολουθήσουν, το ταξίδι μας αυτό αποκτά άρωμα παραδείσου, γεύση ουρανού.

    Καλό ταξίδι στο πέλαγος της Αγάπης του Θεού, καλό αγώνα να νικήσουμε τις δυσκολίες που μας προτάσσει ο ίδιος μας ο εαυτός . Και μην ξεχνάμε ότι συνοδοιπόρο στο ταξίδι αυτό πρέπει  να έχουμε  τον  πνευματικό μας  Πατέρα.  Με την καθοδήγηση του θα ξεπεράσουμε κάθε δυσκολία και  κάθε πειρασμό. 

πηγή