ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ

Κυριακή της Τυρινής σήμερα, και η Εκκλησία μας μέσα από την Ευαγγελική περικοπή που αναγνώσθηκε πριν από λίγο μας θέτει τους όρους για την απελευθέρωσή μας, από την σκλαβιά της αμαρτίας, από τον εγκλωβισμό και την φυλάκισή μας στα πάθη, τους εγωισμούς και τις αδυναμίες μας.

Πρώτος όρος είναι η νηστεία η οποία για να είναι αποτελεσματική και ωφέλιμη πρέπει να μην είναι υποκριτική, δηλ. «προς το θεαθήναι».Να νηστεύσουμε λοιπόν από τις τροφές αλλά να φροντίσουμε νηστεύοντας να μην τρώμε τις σάρκες των συνανθρώπων μας, με την κατάκριση, διότι η νηστεία μας, δεν θα μας βοηθήσει καθόλου στο να πετύχουμε τον σκοπό μας.

Δεύτερος όρος είναι η συγνώμη η συγχωρητικότητα, η ειρήνη στις σχέσεις μεταξύ μας. Η αμαρτία έχει καταφέρει να κάνει παντού και πάντα αισθητή την παρουσία της με το μίσος, την αντιπάθεια, τις αντιθέσεις και τον χωρισμό. Το να επιστρέψουμε στην ενότητα, την αγάπη και στην μεταξύ μας ειρήνη, είναι η πρώτη νίκη μας κατά της αμαρτίας.Το να συγχωρήσω κάποιον που με έβρισε, που με έθιξε, που με υποτίμησε, που με κακολόγησε σημαίνει ότι βάζω ανάμεσα σε μένα και στον εχθρό μου την συγχώρηση που ο Χριστός, πάνω στο Σταυρό μας δίδαξε. Γι΄ αυτό και όταν ατενίζουμε τον Σταυρό Του Χριστού πρέπει να μην δημιουργούνται απλά κάποια συναισθήματα λύπης και συμπόνοιας για τον Κύριο, αλλά πρέπει να λαμβάνουμε τα ακτινοβόλα μηνύματα που εκπέμπονται από την Θυσία Του, μηνύματα ταπείνωσης, αγάπης, υπομονής ,καρτερίας και συγχωρητικότητας.

Επί πλέον το να συγχωρούμε εμείς εκείνους που μας έφταιξαν, θα ανοίξει τον δρόμο για να συγχωρήσει ο Χριστός και τις δικές μας αμαρτίες.«Και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών» (Κυριακή προσευχή) ζητούμε προσευχόμενοι.Με αυτές τις προϋποθέσεις καλούμαστε να ξεκινήσουμε την Μεγάλη Σαρακοστή, την οποία είναι καιρός να Την πάρουμε στα σοβαρά με το να προγραμματίσουμε τους εαυτούς μας σε μια συνεχή προσπάθεια με σκοπό την μετάνοια, δηλ.την απόφαση στο να αλλάξουμε τρόπο ζωής η οποία μετάνοια αποτελεί και την ουσία της Σαρακοστής.Οι τέσσερις Κυριακές που προηγούνται πριν την Σαρακοστή αποτελούν την προπαρασκευή μας για να μπούμε στο πνευματικό αυτό στάδιο. Οι ευαγγελικές περικοπές που αναγνώσθηκαν μας έδωσαν την ευκαιρία να τις «πάρουμε όπως λέμε στο σπίτι» δηλ. να στοχασθούμε πάνω σ΄ αυτές σχετίζοντας τες με την ζωή μας, την οικογενειακή μας κατάσταση, τις επαγγελματικές μας υποχρεώσεις, τα ενδιαφέροντά μας για τα υλικά πράγματα, τις σχέσεις μας με τους ανθρώπους με τους οποίους συζούμε αλλά και με την σχέση μας με τον Θεό.

Αν σ΄ αυτήν την προσπάθεια περισυλλογής προσθέσουμε και τη συμμετοχή στις Ακολουθίες της περιόδου αυτής με το Μ. Απόδειπνο, τις Προηγιασμένες, τους Χαιρετισμούς, τους Κατανυκτικούς Εσπερινούς, μπορεί να καταλάβουμε τι σημαίνει να «νοιώθεις ότι είσαι κοντά στην Εκκλησία», και πως μπορεί μία λειτουργική περίοδος, η Σαρακοστή δηλ. να χρωματίσει την καθημερινή μας ζωή.Το σημαντικότερο όμως είναι να καταλάβουμε και να συνειδητοποιήσουμε ότι την Σαρακοστή μας την χάρισε ο Θεός σαν ευκαιρία για αλλαγή, για ανανέωση, για καλυτέρευση τις σχέσεις μας με Εκείνον και τους συνανθρώπους μας.

Πολύ εύστοχα η Μεγ. Σαρακοστή παρομοιάσθηκε σαν μία έρημο την οποία πρέπει να διασχίσουν οι πνευματικοί οδοιπόροι που δεν είναι άλλοι, από εμάς, για να φθάσουμε στην Μεγάλη και δροσερή Όαση που είναι το Άγιο Πάσχα.

Πρόκειται να περιπλανηθούμε για σαράντα ολόκληρες ημέρες στην έρημο αυτή σαν τους Ισραηλίτες που πορεύονται για την γη της επαγγελίας. Η πορεία δεν είναι ανώδυνη, μα όχι και ακατόρθωτη. Παίρνοντας δύναμη από την φλόγα της Θείας Κοινωνίας που μας είναι απαραίτητη για να ξεδιψούμε στο ταξίδι μας αυτό, ατενίζουμε ήδη από τώρα, και βλέπουμε στο βάθος της Σαρακοστής να λάμπει το γλυκό φως της Ανάστασης το φως της βασιλείας του Θεού. Αμήν.