ΚΥΡΗΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ Υπό Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αντινόης κ.κ. Παντελεήμονος.

«Εάν αφήτε τοις ανθρώποις τα παραπτώματα αυτών,
αφήσει και υμίν ο Πατήρ υμών ο ουράνιος˙
εάν δε μη αφήτε τοις ανθρώποις τα παραπτώματα αυτών,
ουδέ ο Πατήρ υμών αφήσει τα παραπτώματα υμών»
(Ματθ. 6:14).

Υπό
Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αντινόης
κ.κ. Παντελεήμονος.

Ο άνθρωπος στην καθημερινή του ενασχόληση περιπίπτει σε διάφορα σφάλματα, που έχουν αναφορά είτε στον ίδιο τον εαυτό του, είτε προς τον συνάνθρωπό του, είτε προς τον Θεό και Πλάστη του.  Δεν υπάρχει άνθρωπος, που να μην έχει σφάλλει και αμαρτήσει.  Μικρά ή μεγάλα αμαρτήματα όλοι μας έχομε διαπράξει και βρεθήκαμε ένοχοι απέναντι του Αγίου Θεού και της συνείδησής μας.  Κι εάν ακόμη η ζωή του ανθρώπου ήταν μία ώρα επί της γης, δεν θα ήταν καθαρός από  τον ρύπο της αμαρτίας.

Η ζωή του ανθρώπου αποτελεί ένα συνεχή αγώνα.  Ο άνθρωπος βρίσκεται πάντοτε στη θέση να εκλέξει μεταξύ της αμαρτίας και της αρετής. Μέσα σ’ αυτόν τον αγώνα συμβαίνουν πολλές φορές πτώσεις, που, ως αμαρτήματα, μολύνουν και πληγώνουν την ψυχή του ανθρώπου και πολλές φορές τον οδηγούν στην πνευματική κατάπτωση και παραλυσία.

Σύμφωνα με την διδασκαλία του Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου, η διάπραξη οποιασδήποτε αμαρτίας, μικρής ή μεγάλης, αποτελεί τον θάνατο της ψυχής.  Διότι, όπως, όταν η ψυχή χωρισθεί από το σώμα επέρχεται ο σωματικός θάνατος έτσι, όταν αμαρτήσει κανείς, επέρχεται ο πνευματικός θάνατος, που δεν είναι τίποτε άλλο παρά η απομάκρυνση της Θείας Χάριτος του Παναγίου Πνεύματος από την ψυχή του ανθρώπου.

Καθημερινά, λοιπόν, αμαρτάνομε τόσο προς τον Θεό, όσο και προς τους συνανθρώπους μας.  Όλοι θέλομε να απελευθερωθούμε από τον ζυγό της ενοχής.  Θέλομε να αισθανθούμε ελεύθεροι, ανάλαφροι και απαλλαγμένοι από τα δεσμά της αμαρτίας και του βάρους της συνείδησής μας, που προκαλείται από την αμαρτία.

Στις καθημερινές μας προσευχές, ζητάμε από τον Άγιο Θεό να συγχωρήσει τα πταίσματά μας, τα σφάλματά μας, τα αμαρτήματά μας.  Γνωρίζομε, ότι ο Θεός είναι Θεός του ελέους και των οικτιρμών και  Πατήρ πάσης παρακλήσεως και ευσπλαγχνίζεται κάθε άνθρωπο, που θα καταφύγει σ’ Αυτόν και θα ζητήσει την συγχώρησή Του.  Και ο Θεός είναι έτοιμος να μας συγχωρέσει, να μας ελευθερώσει, να μας αποκαταστήσει.  Ένα πράγμα ζητά μόνον, να συγχωρέσουμε εμείς πρώτα τα σφάλματα εκείνων, που στην καθημερινή τους συναναστροφή, έσφαλλαν όχι απέναντι του Θεού, αλλά απέναντί μας.  Είτε μας έχουν αδικήσει, είτε μας συμπεριφέρθηκαν με άδικο και αγενή τρόπο, είτε μας κατέκριναν είτε μας κατηγόρησαν, οφείλομε να τους συγχωρέσουμε.  Εάν δεν συγχωρέσουμε τα σφάλματα των συνανθρώπων σας, ούτε κι ο ουράνιος Πατέρας θα συγχωρέσει τα δικά μας αμαρτήματα.  Το λέγει κατηγορηματικά.  Δεν χωράει συζήτηση επί του θέματος. Ή συχωράς και συγχωριέσαι, ή κρατάς την κακία και μένεις ασυγχώρητος!

Γι’ αυτό, επειδή από αύριο, Καθαρή Δευτέρα, εισερχόμεθα μέσα στην περίοδο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, η Ορθόδοξός μας Εκκλησία θέσπισε την Κυριακή της Συγχωρήσεως.  Διότι, η νηστεία μένει ανώφελος, εάν κρατάμε κακίες και μίση μέσα στην καρδιά μας. Οφείλομε, λοιπόν, όλοι να ζητήσουμε συγγνώμη ο ένας από τον άλλον, ώστε με αγάπη να εισέλθουμε στην περίοδο της νηστείας.

Σήμερα, λοιπόν, μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας ο ιερός κλήρος στέκεται στην Ωραία Πύλη και, αφού όλοι γονατίσουμε, ζητά πρώτος συγγνώμη από τον λαό για τα σφάλματα που διέπραξε απέναντι του ποιμνίου του. Κατόπιν διαβάζει την συγχωρητική ευχή για να συγχωρέσει τα αμαρτήματα, που διέπραξε ο λαός απέναντι των πνευματικών Πατέρων του.  Στη συνέχεια όλος ο λαός, αφού σηκωθεί, θα προσέλθει και ασπαζόμενος το χέρι του Επισκόπου και όλων των ιερέων ζητά συγχώρηση.  Με τη σειρά και κατά τάξη, κατόπιν, οι πιστοί ζητούν συγχώρηση ο ένας από τον άλλον, αποδίδοντας τον αδελφικό ασπασμό και ευχόμενοι για τη νέα εκκλησιαστική περίοδο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής.

Η νηστεία αρχίζει.  Καλούμαστε, να εισέλθουμε σ’ ένα πνευματικό στάδιο αγώνων για την κατάκτηση των αρετών.  Καθαρή νηστεία δεν είναι η αποχή από τα νόστιμα φαγητά, αλλά η αποχή από τις κακίες, την κατάκριση και τις απολαύσεις της σαρκός.  Η σωματική νηστεία βοηθά την πνευματική.  Ας μη περιφρονήσουμε, λοιπόν, την πνευματική προς χάρη των υλικών απολαύσεων.  Ας μη αμελήσομε την φροντίδα της ψυχής μας.  Όλοι είμαστε αμαρτωλοί, όλοι είμαστε ένοχοι, όλοι χρειαζόμαστε το έλεος του Θεού.  Ας τρέξουμε στο Ιερό Μυστήριο της Ιεράς Εξομολογήσεως και Μετανοίας και ας ανοίξουμε την καρδιά μας στο Θεό, εξομολογούμενοι τα πολλά μας αμαρτήματα.  Ας συγχωρήσουμε, λοιπόν, εμείς πρώτοι τα σφάλματα των συνανθρώπων μας και ο Θεός θα συγχωρέσει τα δικά μας.