Κυριακή του Παραλύτου Σοῦ δίνω ὅ,τι ἔχω Ἀρχιμανδρίτης Βαρνάβας Λαμπρόπουλος

Στήν ἀρχή τοῦ τρίτου κεφαλαίου τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων διαβάζομε, ὅτι πηγαίνοντας, ὁ ἀπόστολος Πέτρος μέ τόν ἀπόστολο Ἰωάννη, στόν Ναό, συνάντησαν στήν πύλη ἕναν ἐκ γενετῆς ἀνάπηρο ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος τούς ζήτησε ἐλεημοσύνη· καί ὅτι ὁ Πέτρος τοῦ εἶπε:

- Κοίταξέ μας!

Καί ὅταν ἐκεῖνος σήκωσε τό βλέμμα του καί τούς κοίταξε περιμένοντας κάτι νά πάρει ἀπό αὐτούς, ὁ ἀπόστολος τοῦ εἶπε:

- Χρήματα δέν ἔχω. Αὐτό ὅμως πού ἔχω, αὐτό καί σοῦ δίνω: Στό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Ναζωραίου, σήκω πάνω καί περπάτα!
Καί πιάνοντάς τον ἀπό τό δεξί χέρι τόν σήκωσε. Καί ὁ ἀνάπηρος σηκώθηκε· καί στάθηκε ὄρθιος· καί ἄρχισε νά περπατάει.

* * *

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος λέγει:

Ἡ ἀναπηρία τῆς ψυχῆς εἶναι χειρότερη ἀπό τήν ἀναπηρία τοῦ σώματος. Μπορεῖ νά εἶσαι ὑγιέστατος στά πόδια καί νά χοροπηδᾶς σάν κατσίκι. Ὅταν ὅμως ἀπό πνευματική ζωή δέν ξέρεις «ποῦ πᾶν τά τέσσερα», τότε εἶσαι πιό ἀξιολύπητος ἀπό κάθε ἀνάπηρο ἄνθρωπο. Γιατί τά μέσα ἔχουν πιό μεγάλη ἀξία ἀπό τά ἔξω. Καί γιατί, ὅταν στραβώσουν τά μέσα, ἀντί νά ψάχνεις γιά γιατρό καί θεραπεία, ἐσύ νομίζεις ὅτι «βολεύεσαι» ψάχνοντας γιά χρήματα! Καί ἔτσι «βουλιάζεις»! Στό ἀρρωστημένο πνεῦμα τῆς κατανάλωσης· καί στά ὑλικά ἀγαθά: «Καί νά ἡ ἀπόδειξη! Ἀντί νά ψάχνεις γιά τήν ὑγίεια σου, γιά τήν ὑγίεια τοῦ ἔσω κόσμου σου, ἐνῶ εὑρίσκεσαι σέ κατάσταση ψυχική σάν νά ἤσουν κατάκοιτος, σύ ψάχνεις γιά λεφτά· σύ γυρεύεις λεφτά! Τί θά ἔλεγες γιά ἀνίατα ἄρρωστο-κατάκοιτο, πού ψάχνει ὄχι γιά ὑγίεια ἀλλά γιά λεφτά; Δέν θά ἔλεγες, ὄτι εἶναι ὄχι μόνο ἄρρωστος ἀλλά καί τρελλός»; (ὁμιλία Εἰς τάς Πράξεις, η').

Ἀπό μιά τέτοια τραγική ἀναπηρία ὑπέφεραν οἱ Ἰουδαῖοι. Γι'αὐτό, δέν πίστεψαν στό κήρυγμα τοῦ Χριστοῦ. Γι' αὐτό, τά θαύματά Του δέν τούς ἄνοιξαν τά μάτια. Καί γι' αὐτό ἔφτασαν στό ἔσχατο σημεῖο τύφλωσης, νά παραδώσουν στόν θάνατο τόν Ἀρχηγό τῆς Ζωῆς.

Τούς τό εἶπε ξεκάθαρα ὁ ἀπόστολος Πέτρος, ὅταν - λίγο μετά τό θαῦμα τῆς θεραπείας τοῦ χωλοῦ μαζεύτηκαν γύρω ἀπό τόν θεραπευθέντα ἄνθρωπο: «Δέν τό βλέπετε, σέ τί κατάσταση ἔχετε καταντήσει; Ἐσκοτώσατε τόν Ἀρχηγό τῆς σωτηρίας τοῦ κόσμου! Καί ὁ Θεός σᾶς τό ἔδειξε, τί λάθος ἐκάματε! Τόν ἀνάστησε ἐκ νεκρῶν! Ἐμεῖς τόν εἴδαμε. Καί τό καταλάβαμε! Άνοῖχτε καί σεῖς τά μάτια σας! Καταλάβετέ το καί σεῖς! Καί διορθωθῆτε! Διορθῶστε τήν σκέψη σας. Ἀλλάξετε τοποθέτηση ἀπέναντί Του! Πάρετε τόν ἄλλο δρόμο! Γιά νά σωθῆτε!» (Πράξ. 3, 15).

* * *

Μέ ἄλλα λόγια ὁ ἀπόστολος Πέτρος μᾶς διδάσκει:

• ὅτι ἡ πίστη στήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ εἶναι ὁ μόνος σίγουρος τρόπος θεραπείας τῆς πνευματικῆς μας ἀναπηρίας. Μιᾶς ἀναπηρίας πού μᾶς κάνει νά σκοντάφτουμε καί νά «τρῶμε τά μοῦτρα μας», ὅσο ἀλοιθωρίζουμε πρός τά ἀπατηλά τῆς ἐπίγειας ζωῆς·

• ὅτι ἡ πίστη στήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ πιό σωτήρια ἐλεημοσύνη, πού ἔχει ἀνάγκη ὁ «ζητιάνος» ἄνθρωπος κάθε ἐποχῆς· καί ὅτι μόνον, ὅταν δεχθῆ ὁ ἄνθρωπος μιά τέτοια «ἐλεημοσύνη», καταλαβαίνει ὅτι τό βασικό του πρόβλημα δέν εἶναι νά γεμίσει κοιλιά καί τσέπη· ἀλλά νά μετανοήσει καί νά ἐπιστρέψει στόν Ἀρχηγό τῆς Ζωῆς.