Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν· μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν, καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.

Σάββατο, Ιουλίου 13, 2013

Κυριακὴ των Ἁγίων Πατέρων Δ΄ Οἰκ. Συνόδου. π. Στυλιανός Μακρής

 τέταρτη Οκουμενικ Σύνοδος, τν ποία σήμερα τιμ  γία μαςκκλησία, λαβε χώρα στ Χαλκηδόνα, πέναντι π τν πρωτεύουσα τς ατοκρατορίας μας Κωνσταντινούπολη, κα διεμόρφωσε τι περισσότερο τχριστολογικ δόγμα, δηλαδ τν πίστη τς κκλησίας τι  ησος Χριστς εναι  δημιουργς το κόσμου,  προαιώνιος Θεός.

Σ ατν κυριάρχησε  θεολογία το γίου Κυρίλλου λεξανδρείας, μεγίστου θεολόγου κα γίου πατρς τς κκλησίας, σύμφωνα μ τν ποία  ησος Χριστς εναι να κα μοναδικ πρόσωπο μ δύο φύσεις, λοκληρωμένος ςνθρωπος κα λοκληρωμένος ς Θεός. Δν εναι οτε λίγο Θεός, οτε λίγονθρωπος. Ο δύο φύσεις Του,  θεϊκ κα  νθρώπινη, νώθηκαν σύγχυτα κατρεπτα, σύγχυτα κα διαίρετα, στ πρόσωπό Του.  ησος Χριστς δν εναι δηλαδ νας νθρωπος, στν ποο κατοίκησε  Θες Λόγος, οτε πάλι εναινας νθρωπος, το ποίου τν φύση ποῤῥόφησε  θεότητά Του. Εναι τέλειοςς Θεός, δηλαδ μοούσιος κα σοδύναμος μ τν Πατέρα κα τ γιο Πνεμα,χι κατώτερος  ποδεέστερος το Θεο  δημιούργημά Του, εναι Θεςληθινός, γεννηθες π ληθιν Θε Πατέρα, κα τέλειος ς νθρωπος, δηλαδμοούσιος μ μς, μ σμα κα ψυχή, κέραιος κα πλήρης ς πρς τ διώματα κα τ χαρακτηριστικ τς νθρώπινης οσίας, διος μ τν κάθε νθρωποκτς μως μαρτίας. Ατς ο δύο φύσεις, ο δύο οσίες Του,  θεϊκ κα νθρώπινη, δν μπερδεύονται, δν συγχέονται, δν διαιρονται, δν διαχωρίζονται, γιατ  Χριστς εναι νας κα  ατς κα ες τος αἰῶνας. Τ τιλαβε νθρώπινο σμα κα ψυχ δν σημαίνει τι ταν π τ κράτος τς φθορς, γιατ κουσίως πέμεινε ,τι πέμεινε, τν θάνατο κα λα τ διάβλητα πάθη, δηλαδ τ σωματικ παθήματα κα τς βιοτικς νάγκες. Πείνασε,κλαψε, κουράστηκε, αμάτωσε, πόνεσε, σταυρώθηκε, πέθανε, ναστήθηκε· κιλα ατ κουσίως γι τ δική μας σωτηρία. Δν πρχε κν  δυνατότητα τςμαρτίας στν Χριστό, δν μποροσε ν μαρτήσ, διότι εναι  διος  Θεός, διος  Νομοθέτης, ντούτοις ποτάχθηκε στ μωσαϊκ νόμο κα περιετμήθη, ς καλς ουδαος, βαπτίσθη στν ορδάνη π τν Τϊμιο Πρόδρομο γι νλοκληρώσ «τν δικαιοσύνη», σύμφωνα πάλι μ τ δικό Του θεο θέλημα.
 τέταρτη Οκουμενικ Σύνοδος καταδίκασε τν αρετικ ρχιμανδρίτη Ετυχ ποος, πηρεασμένος π ντιλήψεις πο καταδίκαζαν τ νθρώπινο σμα, σχυριζόταν πς ταν γίνεται λόγος γι τν Χριστό, ννοεται  Θες χωρς νθρώπινη φύση. Εχε προηγηθε βεβαίως μία λλη βλάσφημη αρεση, τοΠατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Νεστορίου,  ποος διαιροσε τ πρόσωπο τοΧριστο σ δύο μέρη, θεωρώντας σφαλμένα τι ποτελεται π δύο πρόσωπα, τν Θε Λόγο κα τν νθρωπο ησο. Στν προσπάθειά του ν ντιμετωπίστν αρετικ Νεστόριο,  διος  Ετυχς πεσε στν λλη πλευρ τς αρεσης.θελε ν ποδείξ τι  Χριστς εναι νας κα  ατς κα π τν παρερμηνεία τς φράσης το γίου Κυρίλλου «μία φύσις το Θεο Λόγου σεσαρκωμένη», νόμιζε πς  Χριστς χει μία φύση, δυνατώντας ν ννοήσ τν τρόπο τςποστατικς νωσης τν δύο φύσεων.
Ο πατέρες τς Συνόδου καταδίκασαν τν Ετυχ κα πικύρωσαν τν πεκοσαετίας καταδίκη το Νεστορίου π τν τρίτη Οκουμενικ Σύνοδο. Μ τν θεολογία το Πατριάρχη λεξανδρείας Μεγάλου Κυρίλλου κα τν συμβολ τοπάπα τς ώμης γίου Λέοντος  τέταρτη Οκουμενικ Σύνοδος διεφύλαξε τρθόδοξο δόγμα κα διαμόρφωσε τς προϋποθέσεις, στε ν ντιμετωπιστονλλες αρέσεις κατ τν κτη Οκουμενικ Σύνοδο. Δυστυχς να τμμα τοχριστιανικο κόσμου ποκόπηκε π τν κκλησία, μ ποδεχόμενο τςποφάσεις τς Συνόδου τς Χαλκηδόνος· εναι ο λεγόμενοι Μονοφυσίτες, χριστιανο τς Αγύπτου, τς ρμενίας, τς Συρίας κα τς Αθιοπίας.
 ρθόδοξη κκλησία τηρε παρέγκλιτα τν περ Θεο λήθεια κα δν τν διαπραγματεύεται, γιατ χει μεση σχέση μ τν σωτηρία το χριστιανολος γώνας τν γίων πατέρων ν τν διαφυλάξουν νόθευτη συνίστατο στννάγκη ν διατηρηθ κέραιη κα  περ σωτηρίας λήθεια.  λανθασμένη περ Θεο πίστη λληλεπιδρ μ τν σφαλμένη πορεία στ ζωή.  τρόπος ζως κα τ ντικείμενο τς πίστεως καθορίζουν τν σωτηρία  τν πώλεια. Κα σφαλς σωτηρία πάρχει μόνον μέσα στν ρθοδοξία, γιατ μόνον σ ατνπάρχει  Σωτήρ,  σαρκωμένη λήθεια,  Θεάνθρωπος Χριστός. Μία διαστρεβλωμένη περ Σωτρος ντίληψη διαστρεβλώνει κα τος περ σωτηρίας κανόνες. Γι’ ατ κα  θεολογικ διαμάχη πο διεξήγαν ν τος αἰῶνες ογιοι πατέρες δν ταν γι ψιλ γράμματα, λλ γι ψηλ νοήματα καλήθειες πο σώζουν ατος πο τς ποδέχονται.
Ν παραμείνουμε ντς τς ρθοδοξίας, δελφοί μου. Ν μν προδώσουμε τν γλυκι μητέρα μας, γι τν ποία τόσο γωνίστηκαν ο γιοι πατέρες μας. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά

  Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός ἀτιμίαν δι' ἡμᾶς ὑπέμεινε τὰς ἀκάνθας ἡ κεφαλή ἡ ὄψις τὰ ἐμπτύσματα αἱ σιαγόνες τὰ ῥαπίσματα τὸ στό...