Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν· μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν, καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.

Σάββατο, Νοεμβρίου 02, 2013

Κυριακὴ Ε΄ Λουκᾶ:Δὲν θὰ πρέπῃ νὰ ἔχουμε ὡς μέτρο ζωῆς τὰ περουσιακά μας στοιχεῖα! π.Στυλιανός Μακρής


ταν πλούσιος. Εχε νομα στν κοινωνία. Εχε φίλους πο τν γαποσαν, μλλον γι σα εχε, σως γι’ ατ πο ταν. Τ τραπέζι του πάντα γεμάτο, στρωμένο μ τ καλύτερα δέσματα, πως κα  καρδιά του στρωμένη μ τκαλύτερα ασθήματα γι τος συνδαιτημόνες του. πολάμβανε τν ραία ζωή.μως  θάνατος δν τν ξεχώρισε. Χτύπησε τν πόρτα του κα ρθε τ τέλος τνπολαύσεων. λα σα εχε νκαν πλέον λλο πλούσιος τς παραβολς εδε ν λλάζ τ σκηνικό, λλ  πρωταγωνιστς μεινε διος. λλαξαν λα τγύρω, τ μέσα μειναν ναλλοίωτα. 
 κόλαση, δελφοί μου, εναι  μετάβλητη κατάσταση τν παθν μας μέσα στς κτνες το θείου φωτός, γι’ ατ κα εναι αώνια.  πλούσιος τς παραβολς δν λλαξε στν κόλαση. Παρέμεινε χόρταγος, γωϊστής, φιλήδονος, περήφανος.  θάνατος, πως μς βρίσκει, τσι κα μς περν στνλλη ζωή· συμβαίνει σν ν σταματ κα ν καταργεται π κε κα πέρα χρόνος,  δ νθρωπος ν πισφραγίζ τς πιλογές του ριστικά, βάζοντας στσυμβόλαιο πο  διος συνέταξε γι τν ζωή του τν πικυρωτικ σφραγδα. Οπιθυμίες τς καρδις, τ πάθη,  οπ πρς τν μαρτία, ο σχέσεις μ τν Θεκα τν νθρωπο, παγιώνονται μ τν θάνατο.  πλούσιος συνέχισε ν πειν καν διψ μέσα στν κόλαση, συνέχισε ν λυπται γι τν χαμένη πόλαυση τς σαρκός, ν δύρεται γι τν κούσια νδεια τς κολάσεως.
Στν ντίποδα  κατ κόσμον νώνυμος,  ταλαίπωρος φτωχός, ποκλιπαροσε γι λίγα ψίχουλα, γι τ περισσεύματα τν περισσευμάτων, τποφάγια τν δείπνων το πρώτου. Εχε μως νομα, πο ματαφράζεται « Θες εναι βοηθός μου», νομα καταξιωθν στν Παράδεισο, γιατ τ εχαν παξιώσει στν κόσμο ο συνθκες. Ατς δν ξερε ν ζ τν ζωή του, πως  πλούσιος, γιατ δν εχε ζωή. ταν νας ζωντανς νεκρός, λλ’ ταν πραγματικ πέθανε, γέμισε μ πραγματικ ζωή.
Ξέρετε τί συμβαίνει, δελφοί μου; πειδ γνωρίζουμε τ ποτέλεσμα κα γιτος δύο, γι’ ατ κα μακαρίζουμε τν Λάζαρο κα νειδίζουμε τν πλούσιο. Στν πραγματικότητα μως τρέμουμε τν πτωχεία το Λαζάρου κα π τν λλη ζηλεύουμε τν πολυτέλεια το πλουσίου. Μήπως δν προσπαθομε κάποιοι πμς ν τν συναγωνιστομε στν βσσο κα τν πορφύρα; Σ τί θ διέφερε πολυτελ μας μφίεση σήμερα π τν πορφύρα κα τν βύσσο το πλουσίου; Ξέρουμε λοι τι λα τ χρυσ κα τ κεντητ κα τ περίτεχνα δν θ χωρέσουν στν τάφο μας, λλ κι ν τ παίρναμε μαζί μας, θ λιωναν μαζ μ τ φέρετρο κα τ νεκρ σμα μας. Κα μν μο πετε τι κατ τν κοιν νάσταση θ τξαναφορέσουμε, γιατ θ εμαστε κα γι γέλια κα γι κλάμματα.
Σήμερα βέβαια τ οκονομικ δεδομένα στν κοινωνία μας χουν πάρει λλη τροπή. λοι λίγο πολ ποφέρουν, λοι γιναν λίγο πολ Λάζαροι, χωρς βεβαίως ατ ν σημαίν ατόματη δικαίωση. Τν Λάζαρο τς παραβολς δν τν δικαίωσε  πτωχεία του, λλ  πομον σ ατήν κα τ γεγονς τι δν γόγγυσε κατ το Θεο. Θ μο πετε: «Τν πλούσιο τν καταδίκασε  γογγυσμς κατ το Θεο;». χι! Τν καταδίκασε μως  διαφορία γι τν Θε κα τν συνάνθρωπό του. Κι μες νάλογα θ κριθομε, ετε χουμε, ετε δν χουμε.
Σ λα τ πράγματα τ μέτρο εναι να χρήσιμο ργαλεο, γι νδιαχειριστομε τν ζωή μας. Πολλο λένε: «γ δν εμαι πλούσιος· χω να σπίτι κα να ξοχικό.  λλος μ τ δέκα σπίτια εναι πλούσιος». λλο μως πλούσιος κι λλο πλουσιότερος. Κα ν πάσ περιπτώσει ατς πο χει δύο εναι πλουσιότερος π ατν πο χει να κα πλούσιος σ σχέση μ ατν πο δνχει τίποτα. Θ π κάποιος: «Κα γιατ γ πο χω δύο ν θεωρομαι πλούσιος σ σχέση μ ατν πο δν χει τίποτα κα ν μν θεωρομε φτωχς σ σχέση ματν πο χει δέκα;». Δίκαιη πορία! Γι’ ατ λοιπν δν θ πρέπ ν χουμε ς μέτρο ζως τ περουσιακά μας στοιχεα, δν θ πρέπ ν μς κρίν τ πλθος κα  ξία τν γαθν, λλ τ μέγεθος τς γαθοεργίας. χεις κατ καμοιράζεις τ να; Εσαι σχεδν διος μ τν πλούσιο τς παραβολς. χεις δέκα κα μοιράζεις τ πέντε; Εσαι μακάριος, γιατ φαρμόζεις θεία ντολή. χεις να κα τ χαρίζς; νοίγεις τν πόρτα το Παραδείσου. Θ μο πς: «ντάξει! Κα τί ν χαρίσ στος πτωχος; τ οχα μου; τς λεκτρικές μου συσκευές; ν κόψτ ατοκίνητό μου στ μέση; ν δώσ τ μισ μπόρευμα το καταστήματός μου δωρεάν; ν βγ π τ σπίτι μου κα ν βάλ μι οκογένεια στέγων;». πάντηση, δελφέ μου, εναι ν φαρμόσς τ μέτρο τς φιλανθρωπίας κατ τμέτρο τν δυνατοτήτων σου κα ν κόμη μπορς κατ τ μέτρο τς πέρβασης τν δυνατοτήτων σου. τσι μόνον θ νοιχτ  Παράδεισος κα  γκάλη τοβραάμ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά

  Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός ἀτιμίαν δι' ἡμᾶς ὑπέμεινε τὰς ἀκάνθας ἡ κεφαλή ἡ ὄψις τὰ ἐμπτύσματα αἱ σιαγόνες τὰ ῥαπίσματα τὸ στό...