Η μετακομιδή της Τιμίας Κάρας του Αγίου Νεομάρτυρος Αποστόλου από τον ναό των Ταταούλων της Κωνσταντινούπολης, έγινε έναν περίπου αιώνα μετά το μαρτύριό του και συγκεκριμένα την 3η Νοεμβρίου 1795.
Ο επίσκοπος Σελευκείας Δοσίθεος (συμπατριώτης του Αγίου) έλαβε την Κάρα και με έναν συγγενή του, τον Σταμούλη Κέκια, εξ' Αγ. Λαυρεντίου, την έστειλε στην πατρίδα, με πλοίο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ και: Ο κοντοχωριανός μας Άγιος Απόστολος
Λέγεται ότι ο κυβερνήτης του πλοίου, κατά την διάρκεια του ταξιδιού, είδε δυο φορές στον ύπνο του ένα νέο άνδρα να κάθεται στο τιμόνι και να του λέγει:
" Κοιμήσου, μην ανησυχείς. Γρήγορα θα φτάσουμε στην πατρίδα". Και πράγματι, όπως διηγείτο, δεν είχε κάνει πιο σύντομο και ήσυχο ταξίδι από την Πόλη στον Βόλο.
Το πλοίο με το πολύτιμο φορτίο του, έφτασε στον κόλπο της Αγριάς και από κει εν πομπή -με ιερείς, πιστούς, εξαπτέρυγα, λάβαρα και θυμιατά μεταφέρθηκε στο χωριό του Αγίου, στον Άγιο Λαυρέντιο.
Η περιοχή της Αγριάς ήταν τότε τσιφλίκι του Τούρκου Αγά Αγγλί (ή Για-γλί). Αυτός ο αγάς είχε έναν γυιό που κάνοντας ιππασία με την εκλεκτή του φοράδα την Αράπω, είχε ένα ατύχημα που στα 16 του χρόνια τον άφησε παράλυτο από την μέση και κάτω. Ο επιστάτης που τον συνόδευε σκότωσε το άλογο επιτόπου και γιαυτό η τοποθεσία αυτή, όπου σήμερα βρίσκεται ο ιερός ναός Αγ. Αποστόλων Αγριάς, επί πολλά χρόνια ήταν γνωστή στους ντόπιους με το όνομα Αράπω.
Ο παράλυτος νέος -παρά την μεταφορά του μέχρι και την Βενετία, προς θεραπεία- παρέμεινε αγιάτρευτος και περνούσε τις μέρες του σε αναπηρική καρέκλα, στο πατρικό αρχοντικό.
Την ημέρα που έφτασε η Κάρα, ο αγάς βλέποντας όλη αυτή την κίνηση ρώτησε και έμαθε πως έφεραν κάποιον Άγιο από την Πόλη και σκέφτηκε να μεταφέρει την καρέκλα του γυιού του κοντά στο παράθυρο, για να δει κι αυτός την πομπή και να διασκεδάσει την ανία του. Όταν όμως πήγε στο δωμάτιο είδε το παιδί όρθιο, να περπατάει προς το μέρος του και ρωτώντας τον πώς έγινε αυτό, πήρε την εξής απάντηση: " Ήλθε κάποιος νέος, περίπου στην ηλικία μου. Με έπιασε από το χέρι και μου είπε "Έλα να δεις. Ήρθα στην πατρίδα και από τώρα και πέρα θα με έχεις κοντά σου."
" Έτσι σηκώθηκα και άρχισε να περπατώ" κατέληξε το παλληκάρι...
Το θαύμα ήταν φανερό και ο Αγάς έτρεξε, σταμάτησε την πομπή, ασπάστηκε με το παιδί του την τίμια Κάρα του Αγίου των Χριστιανών και ζήτησε από τους ιερείς να αναπέμψουν ευχαριστίες στον Άγιο.
Μετά το πρώτο αυτό θαυμαστό γεγονός, η Κάρα τοποθετήθηκε -αρχικά- στο ναό του Αγ. Αθανασίου, μέχρι να ευπρεπισθεί η οικία του Αγίου και να μετατραπεί σε Ναό, επ'ονόματί του.
Ο Αγάς -σε ένδειξη ευγνωμοσύνης- ως πρώτη προσφορά δώρησε στον Άγιο "μίαν αρμαθιά από χρυσά φλουριά και πεντόλιρα" η οποία έκτοτε τοποθετείται στην ιερά του εικόνα, κατά την ημέρα την γιορτής του. Επίσης, τον επόμενο χρόνο, χάρισε στον Άγιο Απόστολο και ολόκληρο το τσιφλίκι της Αγριάς.
Ο Άγιος από τότε -και μέχρι τις μέρες μας- συνεχίζει ασταμάτητα να θαυματουργεί, ακουμπώντας στους πόνους και τα παρακάλια των ανθρώπων, με αποτέλεσμα να συγκεντρώνει πλήθη λαού στο σπίτι του, στο ναό του, στο σπίτι του πανοικτίρμονος Θεού -τελικά-...
Οι πληροφορίες αντλήθηκαν από το βιβλίο "Ο Άγιος ένδοξος νεομάρτυς Απόστολος ο εξ Αγίου Λαυρεντίου Πηλίου", που επιμελήθηκε ο Επίσκοπος Βελεστίνου π. Δαμασκηνός Καζανάκης
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά