"Μέγα πέλαγος" η νηστεία. Μέσα σε ένα τόσο μακρύ χρονικό διάστημα καλείται ο απόγονος του Αδάμ και της Εύας, ο καθένας μας δηλαδή, να βιώσει τη δυσάρεστη εξορία απο τον κήπο της Εδέμ, τους κόπους, τους μόχθους και τον πόνο που συνεπάγεται ώστε με ανυπομονησία να προετοιμαστεί για την ώρα της Λύτρωσης.
Πριν βγούμε σε αυτό το πέλαγος λοιπόν η Εκκλησία, με στοργή, μας καλεί για να μας δώσει από τα χείλη του Σωτήρα μας Ιησού Χριστού τα αναγκαία εφόδια.
Την πρώτη θέσι σε αυτό το ταξείδι της Μεγάλης Τεσσαρακοστής κατέχει η αρετή της συγχωρητικότητας, η αμνησικακία. Είναι ζήτημα σοβαρό για την πορεία μας, αδελφοί, το να κατανοήσουμε αυτόν τον λόγο του Κυρίου μας! Σφάλλουμε κάθε ημέρα. Και κάθε ώρα ίσως. Σφάλλουμε διαρκώς. Και παρακαλούμε τον Θεό να μας συγχωρήσει. Όπως, όμως, μας ανέφερε και στην προσευχή που μας δίδαξε, στην Κυριακή προσευχη ("Πάτερ ημών") δεν πρόκειται να συγχωρεθούν οι αμαρτίες μας εάν και εμείς οι ίδιοι δε συγχωρήσουμε τα προς εμάς σφάλματα των συνανθρώπων μας.
Αν συγχωρήσουμε, τότε θα λάβουμε και εμείς την άφεσι από τον Θεό. Τί θαυμαστό το όνομα του Κυρίου! Με μια πρότασι ανοίγει μπροστά μας την προοπτική της Βασιλείας Του. Εξαρτά το θέλημα Του από το δικό μας θέλημα. Μας χαρίζει, μας παραδίδει στα χέρια, τη διαχείρησι της ίδιας της σωτηρίας μας.
Συνεχίζοντας περνά από τη μεγάλη αρετή της αμνησικακίας στη μεγάλη αμαρτία της υποκρισίας. Συνηθίζουμε πολλοί αυτές τις ημέρες της νηστείας να διαλαλούμε στους γύρω μας με κάθε τρόπο ότι νηστεύμε. Πρόσωπα σκυθρωπά, κουρασμένα, κατηφή. "Τί δύσκολη που είναι αυτή η νηστεία του Πάσχα", "εμείς νηστεύουμε και το λάδι την Καθαρά και τη Μ. Εβδομάδα" κα είναι μερικές από τις εκφράσεις που μας "ξεφεύγουν" ως θέμα συζήτησης ιδίως όταν σταθούμε εμπρός σε αδελφούς για τους οποίους είμαστε μέσα μας απόλυτα βεβαιωμένοι πως δε νηστεύουν. Η ίδια υποκρισία που αποτελούσε το ένδυμα των Γραμματέων και των Φαρισαίων η ίδια δυστυχώς καλύπτει και σήμερα την εξωτερική επιφάνεια πολλών "ευσεβών και Ορθοδόξων Χριστιανών". Οι περισσότεροι το έχουμε ζήσει. Όταν τυχόν κάνουμε ή νομίσουμε ότι κάναμε κάτι που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, έστω και επιπόλαια, ως αγαθό τότε δε μπορούμε να ησυχάσουμε μέσα μας ώσπου να το πούμε "εμπιστευτικά", δήθεν ως εξομολόγησι (άκουσον άκουσον!), τάχα ότι μας ξέφυγε στο λόγο, ακόμη ακόμη και να το αναφέρουμε ως παράδειγμα ότι συνέβη σε κάποιον γνωστό μας μόνο και μόνο να λάβουμε τον "δίκαιο έπαινο" του συνομιλητή μας και χειρότερα του ίδιου του εαυτού μας! Δεν αναφέρονται καν βέβαια οι περιπτώσεις που δημοσιεύουμε τις αγαθοεργίες μας. Η νηστεία μας, η προσευχή μας, η όποια αρετή έχουν αξία και υπόστασι μόνον όταν γίνονται για τον Θεό και μόνον όταν δεν γίνονται φανερές στους συνανθρώπους μας. Όχι απο κρυψίνοια και πονηριά αλλά με διάθεσι να καλλιεργήσουμε την πολυπόθητη ταπείνωσι.
Και η συγχωρητικότητα και η ταπείνωσι, αδελφοί μου, για να γίνουν πραγματικότητα στον αγώνα μας προϋποθέτουν την αποδοχή του Θελήματος του Θεού, την αγάπη προς τον Θεό, την προσπάθεια για τήρησι των εντολών Του. Με άλλες λέξεις για τον αγώνα του Χριστιανού είναι αναγκαίο η καρδιά του να ανήκει στη Βασιλεία του Θεού. Συνηθίζεται στις μέρες μας να χανόμαστε στην προσπάθεια για επιβίωσι και να ξεχνούμε τη ζωή. Δεν αφορά μόνο στον πλούτο η προτροπή του Κυρίου για μη θησαυρισμό γήινων θησαυρών. Αφορά και στις εφήμερες και μάταιες ενασχολήσεις μας εξαιτίας των οποίων ξεχνούμε, μπορεί και ημέρες ή και χρόνια ολόκληρα, το όνομα του Κυρίου και την ουράνια πατρίδα από την οποία μας έδιωξε η εγωιστική ματαιοδοξία μας.
Η Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή ανοίγεται σε λίγο μπροστά μας. Ο δρόμος για την Ανάστασι στενός και με θλίψεις. Γι αυτό ας επιχειρήσουμε, όσοι και όσο μπορούμε, με τη νηστεία να σμικρύνουμε τον εγωισμό μας που ξεπέρασε το σωματικό μας ύψος. Ας συγχωρήσουμε κιας συγχωρεθούμε για να προ-χωρήσουμε στο στάδιο των αρετών αλλα να χωρέσουμε στον Παράδεισο που μας περιμένει. Ας "εξαγοράσουμε" με την ελεημοσύνη της καρδιάς και του κόπου μας προς τους πλησίον μας το έλεος και τη Χάρι του Θεού!
Ας έχουμε θάρρος! Και αυτής της Μεγάλης Τεσσαρακοστής θησαυρός θα είναι ο Αναστημένος Χριστός. Ας μένει κοντά Του η μέριμνά μας.
Για τον εύπλου του πελάγους, ο Θεός βοήθει ημίν!
δ.Γρηγόριος
Πηγή
Πριν βγούμε σε αυτό το πέλαγος λοιπόν η Εκκλησία, με στοργή, μας καλεί για να μας δώσει από τα χείλη του Σωτήρα μας Ιησού Χριστού τα αναγκαία εφόδια.
Την πρώτη θέσι σε αυτό το ταξείδι της Μεγάλης Τεσσαρακοστής κατέχει η αρετή της συγχωρητικότητας, η αμνησικακία. Είναι ζήτημα σοβαρό για την πορεία μας, αδελφοί, το να κατανοήσουμε αυτόν τον λόγο του Κυρίου μας! Σφάλλουμε κάθε ημέρα. Και κάθε ώρα ίσως. Σφάλλουμε διαρκώς. Και παρακαλούμε τον Θεό να μας συγχωρήσει. Όπως, όμως, μας ανέφερε και στην προσευχή που μας δίδαξε, στην Κυριακή προσευχη ("Πάτερ ημών") δεν πρόκειται να συγχωρεθούν οι αμαρτίες μας εάν και εμείς οι ίδιοι δε συγχωρήσουμε τα προς εμάς σφάλματα των συνανθρώπων μας.
Αν συγχωρήσουμε, τότε θα λάβουμε και εμείς την άφεσι από τον Θεό. Τί θαυμαστό το όνομα του Κυρίου! Με μια πρότασι ανοίγει μπροστά μας την προοπτική της Βασιλείας Του. Εξαρτά το θέλημα Του από το δικό μας θέλημα. Μας χαρίζει, μας παραδίδει στα χέρια, τη διαχείρησι της ίδιας της σωτηρίας μας.
Συνεχίζοντας περνά από τη μεγάλη αρετή της αμνησικακίας στη μεγάλη αμαρτία της υποκρισίας. Συνηθίζουμε πολλοί αυτές τις ημέρες της νηστείας να διαλαλούμε στους γύρω μας με κάθε τρόπο ότι νηστεύμε. Πρόσωπα σκυθρωπά, κουρασμένα, κατηφή. "Τί δύσκολη που είναι αυτή η νηστεία του Πάσχα", "εμείς νηστεύουμε και το λάδι την Καθαρά και τη Μ. Εβδομάδα" κα είναι μερικές από τις εκφράσεις που μας "ξεφεύγουν" ως θέμα συζήτησης ιδίως όταν σταθούμε εμπρός σε αδελφούς για τους οποίους είμαστε μέσα μας απόλυτα βεβαιωμένοι πως δε νηστεύουν. Η ίδια υποκρισία που αποτελούσε το ένδυμα των Γραμματέων και των Φαρισαίων η ίδια δυστυχώς καλύπτει και σήμερα την εξωτερική επιφάνεια πολλών "ευσεβών και Ορθοδόξων Χριστιανών". Οι περισσότεροι το έχουμε ζήσει. Όταν τυχόν κάνουμε ή νομίσουμε ότι κάναμε κάτι που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, έστω και επιπόλαια, ως αγαθό τότε δε μπορούμε να ησυχάσουμε μέσα μας ώσπου να το πούμε "εμπιστευτικά", δήθεν ως εξομολόγησι (άκουσον άκουσον!), τάχα ότι μας ξέφυγε στο λόγο, ακόμη ακόμη και να το αναφέρουμε ως παράδειγμα ότι συνέβη σε κάποιον γνωστό μας μόνο και μόνο να λάβουμε τον "δίκαιο έπαινο" του συνομιλητή μας και χειρότερα του ίδιου του εαυτού μας! Δεν αναφέρονται καν βέβαια οι περιπτώσεις που δημοσιεύουμε τις αγαθοεργίες μας. Η νηστεία μας, η προσευχή μας, η όποια αρετή έχουν αξία και υπόστασι μόνον όταν γίνονται για τον Θεό και μόνον όταν δεν γίνονται φανερές στους συνανθρώπους μας. Όχι απο κρυψίνοια και πονηριά αλλά με διάθεσι να καλλιεργήσουμε την πολυπόθητη ταπείνωσι.
Και η συγχωρητικότητα και η ταπείνωσι, αδελφοί μου, για να γίνουν πραγματικότητα στον αγώνα μας προϋποθέτουν την αποδοχή του Θελήματος του Θεού, την αγάπη προς τον Θεό, την προσπάθεια για τήρησι των εντολών Του. Με άλλες λέξεις για τον αγώνα του Χριστιανού είναι αναγκαίο η καρδιά του να ανήκει στη Βασιλεία του Θεού. Συνηθίζεται στις μέρες μας να χανόμαστε στην προσπάθεια για επιβίωσι και να ξεχνούμε τη ζωή. Δεν αφορά μόνο στον πλούτο η προτροπή του Κυρίου για μη θησαυρισμό γήινων θησαυρών. Αφορά και στις εφήμερες και μάταιες ενασχολήσεις μας εξαιτίας των οποίων ξεχνούμε, μπορεί και ημέρες ή και χρόνια ολόκληρα, το όνομα του Κυρίου και την ουράνια πατρίδα από την οποία μας έδιωξε η εγωιστική ματαιοδοξία μας.
Η Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή ανοίγεται σε λίγο μπροστά μας. Ο δρόμος για την Ανάστασι στενός και με θλίψεις. Γι αυτό ας επιχειρήσουμε, όσοι και όσο μπορούμε, με τη νηστεία να σμικρύνουμε τον εγωισμό μας που ξεπέρασε το σωματικό μας ύψος. Ας συγχωρήσουμε κιας συγχωρεθούμε για να προ-χωρήσουμε στο στάδιο των αρετών αλλα να χωρέσουμε στον Παράδεισο που μας περιμένει. Ας "εξαγοράσουμε" με την ελεημοσύνη της καρδιάς και του κόπου μας προς τους πλησίον μας το έλεος και τη Χάρι του Θεού!
Ας έχουμε θάρρος! Και αυτής της Μεγάλης Τεσσαρακοστής θησαυρός θα είναι ο Αναστημένος Χριστός. Ας μένει κοντά Του η μέριμνά μας.
Για τον εύπλου του πελάγους, ο Θεός βοήθει ημίν!
δ.Γρηγόριος
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά