Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για το θέμα της χρήσεως μέσων κοινωνικής δικτύωσης όπως το facebook από κληρικούς παντός βαθμού, Ενοριακούς Ναούς, κλπ.
Αφορμή, υπήρξε η Συνοδική εγκύκλιος 187/15-1-2015 με θέμα: ''Λειτουργία ιστοσελίδων εκ μέρους εκκλησιαστικών φορέων και εκ μέρους κληρικών και μοναχών». Μέσα από την Συνοδική αυτή εγκύκλιο, η Εκκλησία συνιστά την προσοχή στην χρήση του διαδικτύου, καθώς και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Θέλησα λοιπόν, να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις επί του θέματος. Σε καμία περίπτωση δεν θα κρίνω το πνεύμα μιας Συνοδικής Εγκυκλίου.
Είναι αλήθεια, πως τον τελευταίο χρόνο ασχολήθηκα περισσότερο με το διαδίκτυο, με την δημιουργία αυτού του προσωπικού blog, μέσα από το οποίο εκθέτω τις σκέψεις και τις απόψεις μου σε ένα ευρύτερο ακροατήριο από αυτόν τον διαδικτυακό άμβωνα. Η ανάγκη ευρύτερης γνωριμίας με τους Ιερατικούς Στοχασμούς, οδήγησε στην δημιουργία ενός προσωπικού προφίλ στο facebook , επωνύμου και όχι ανωνύμου, το οποίον αριθμεί κάποιες εκατοντάδες ανθρώπων που το παρακολουθούν, πολλοί εκ των οποίων είναι ενορίτες μου , αλλά και επίσης αδελφών Κληρικών που με τιμούν με την φιλία τους.
Αυτό είναι το γενικότερο πλαίσιο. Νομίζω λοιπόν, πως στην αρχή του, το θέμα της διαχείρισης κάποιων ιστοσελίδων ή blog από κληρικούς, δείχνει πως η Εκκλησία μπορεί να απευθυνθεί μέσα από την σύγχρονη τεχνολογία σε μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων που επιθυμούν να ακούσουν τα διαχρονικά μηνύματα Της. Η ελευθερία της σκέψης και του λόγου είναι προνόμιο που δώρισε ο Δημιουργός στο δημιούργημα και όπως είχα γράψει στο παρελθόν , αλίμονο αν το δημιούργημα πάψει να σκέπτεται. Ο Δημιουργός του, θα έχει αποτύχει και δεν μπορεί να συμβεί αυτό...
Από την άλλη πλευρά διαπιστώνω ότι, ιδιαίτερα όσον αφορά το facebook , υπάρχει ένα σοβαρό ζήτημα γενικότερης διαχείρισης. Ο κάθε ένας, κληρικός ή λαϊκός, μπορεί να ''ανεβάσει'' ότι θέλει, μια ανύπαρκτη είδηση , ένα φανταστικό γεγονός ή ακόμα χειρότερα στην περίπτωση κάποιων αδελφών Κληρικών, μια άποψη η οποία συγκρούεται με την θέση της ίδιας της Εκκλησίας...
Το θέμα είναι αν τελικά μπορούμε να στοχοποιήσουμε το μέσο ή τον χειριστή του. Δηλαδή με ποια λογική ένα δικαστήριο θα καταδικάσει το όπλο απαλλάσσοντας τον φονιά... Τίθεται θέμα διάκρισης όσον αφορά την χρήση του διαδικτύου από τον χρήστη. Επί παραδείγματι, νομίζω πως είναι παρακινδυνευμένο από κάποιον Κληρικό η ανάρτηση μιας φωτογραφίας με πολιτική περιβολή, την οποίαν αφ΄ενός μεν το ίδιο το σύστημα διαφυλάσσει για πάντα και αφ' εταίρου ο οποιοσδήποτε μπορεί να αποθηκεύσει και να την χρησιμοποιήσει όπως ο ίδιος θέλει.
Είναι ωραίο να μπορείς να μοιράζεσαι πράγματα με ανθρώπους που αισθάνεσαι φίλους. Όσο όμως η έννοια της φιλίας εξαντλείται μέσα από κάποιο προφίλ χάνει την πραγματική αξία της, λαμβανομένου υπόψιν του γεγονότος πως ο κάθε ένας μπορεί να χρησιμοποιήσει ένα ψεύτικο προφίλ μέσα από το οποίο παρακολουθεί τους άλλους, χωρίς εκείνοι να γνωρίζουν ποιος πραγματικά είναι. Είναι κάτι αντίστοιχο με την μεταμφίεση των απόκρεω εκεί όπου δίνεται η ευκαιρία της μάσκας, μέσα από την οποία ο άνθρωπος αφήνει το πρόσωπο για να χρησιμοποιήσει το προσωπείο... Προτιμώ λοιπόν τα επώνυμα προφίλ, μέσα από τα οποία γνωρίζεις με ποιον συνδιαλέγεσαι παρά ανώνυμα και περίεργα πίσω από τα οποία κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει ποιος κρύβεται.
Ζούμε στην εποχή της εικόνας! Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο. Η παρουσία, Ιστοσελίδων Εκκλησιαστικών ειδήσεων, από την μια κάλυψε ένα κενό στην Εκκλησιαστική ενημέρωση και από την άλλη δημιούργησε τις συνθήκες ώστε επί καθημερινής βάσεως οι ως άνω ιστοσελίδες η ακόμα και τα προσωπικά προφίλ, να κατακλύζονται από εικόνες που προσφέρουν θέαμα και τίποτε περισσότερο και σε αυτό ασφαλώς δεν εξαιρώ τον εαυτό μου. Ίσως δεν είναι τόσο κακό να μπορείς να μοιράζεσαι στιγμές της Ιερατικής σου πορείας με κάποιους άλλους ανθρώπους.
Παρατηρώ όμως , ιδιαίτερα στο προφίλ του facebook πως, τα κείμενα δέχονται πολύ λιγότερα like όπως ονομάζονται οι θετικές τρόπον τινά αντιδράσεις, σε αντίθεση με τις εικόνες, τις φωτογραφίες που προσμετρούν δεκάδες likes γεγονός που σημαίνει πως τελικά, πραγματικά ζούμε στην εποχή της εικόνας και όχι της σκέψεως. Πλουτίσαμε από εικόνες και αυτό μας οδήγησε στην πενία της σκέψης... Είναι σημαντικό να μπορούμε να σκεπτόμαστε και την σκέψη να έχουμε την δυνατότητα να την εκφράσουμε.
Θα είναι άδικο ίσως, εάν σε κάποια στιγμή η ανευθυνότητα κάποιων προσώπων οδηγήσει την Εκκλησία σε μια απόφαση γενικότερη που θα δώσει την ευκαιρία σε κάποιους, την ανωνυμία να την κάνουν τρόπο επικοινωνίας, χάριν κάποιων άλλων ανεύθυνων που δεν κατανοούν πως σε εμάς τους ίδιους επαφίεται η επαλήθευση της θυμοσοφικής ρήσης του λαού μας που λέει '' πως μόνοι μας βγάζουμε τα μάτια μας....''
π. Θωμάς Ανδρέου
το είδαμε εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά