Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν· μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν, καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.

Παρασκευή, Απριλίου 17, 2015

ΚΗΡΥΓΜΑ Κυριακη του Αντίπασχα(Θωμά)

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!!
               ΑΛΗΘΩΣ Ο ΚΥΡΙΟΣ!!!
 
Ἡ Κυ­ρι­α­κὴ εἶ­ναι ἡ και­νὴ καὶ πρώ­τη ὅ­λων τῶν ἡ­με­ρῶν ἡ­μέ­ρα. Εἶ­ναι αὐ­τὴ ποὺ ὁ θε­ό­πτης Μω­υ­σῆς ὀ­νό­μα­σε ὄ­χι «πρώ­τη» ἀλ­λά «μί­α», ὡς ὑ­πε­ρυ­ψω­μέ­νη πά­νω ἀ­πὸ τὶς ἄλ­λες ἡ­μέ­ρες καὶ ὡς προ­οί­μι­ο τῆς μί­ας καὶ ἀ­νέ­σπε­ρης ἡ­μέ­ρας τοῦ μέλ­λον­τος αἰ­ῶ­νος. Τὴν ἡ­μέ­ρα τῆς Κυ­ρι­α­κῆς ἐ­πι­συ­νέ­βη ἡ δε­σπο­τι­κὴ ἀ­νά­στα­ση, μὲ τὸν Κύ­ρι­ο νὰ γί­νε­ται ἡ ἀ­παρ­χὴ τῶν κεκοι­μη­μέ­νων καὶ πρω­τό­το­κος τῶν νε­κρῶν. Ὅ­σο ὑ­πε­ρέ­χουν ἡ τε­λει­ό­της καὶ ἡ ἀ­λή­θει­α ἀ­πὸ τὸν τύ­πο καὶ τὴ σκι­ά, γρά­φει ὁ ἅγιος Γρη­γό­ρι­ος ὁ Πα­λα­μᾶς, τό­ση ὑ­πε­ρο­χὴ καὶ ἱ­ε­ρό­τη­τα ἔ­χει ἡ Κυ­ρι­α­κή. Ἡ ὑπεροχὴ καὶ ἡ ἱερότητα ὀφείλονται ἀκριβῶς στὸ ὅτι τὴν ἡμέρα αὐτὴ ἔγινε ἡ ἀνάσταση τοῦ Κυρίου, ἡ ὁποία ἀνάσταση τοῦ Κυρίου προμηνύει τὴν κοι­νὴ ἀ­νάσταση καὶ τὴν τε­λεί­α εἴσοδο τῶν ἀνθρώπων στὴ θεί­α κα­τά­παυ­ση, καθὼς καὶ τὴν ἀ­να­στοι­χεί­ω­ση ὅ­λου τοῦ κό­σμου.

 Δι­δά­σκον­τάς μας ὁ Κύ­ρι­ος νὰ ἑ­ορ­τά­ζουμε ἐμ­πρά­κτως τὴν Κυ­ρι­α­κὴ ἐμ­φα­νί­σθη­κε τὴν ἡ­μέ­ρα αὐτή -με­τὰ τὴν Ἀ­νά­στα­ση καὶ δύ­ο φο­ρές- στοὺς μα­θη­τές του, τοῦ Θω­μᾶ ἀ­πόν­τος τὴν πρώ­τη φο­ρά, ὅ­ταν αὐ­τοὶ βρί­σκον­ταν κλει­σμέ­νοι σὲ οἰ­κί­α «δι­ὰ τὸν φό­βον τῶν Ἰ­ου­δαί­ων». Μὲ τὴν ἐμ­φά­νι­σή του, τοὺς πα­ρου­σί­α­σε τὸν ἑ­αυ­τό του ζων­τα­νό, τοὺς προ­σέ­φε­ρε τὴν ὑ­περ­κό­σμι­ο εἰ­ρή­νη καὶ δι­ὰ τοῦ ἐμ­φυ­σή­μα­τος τοὺς ἔ­δω­σε τὴ χά­ρη τοῦ Ἁ­γί­ου Πνεύ­μα­τος, ὥ­στε νὰ δέ­νουν καὶ νὰ λύ­νουν τὶς ἁ­μαρ­τί­ες: «λά­βε­τε Πνεῦ­μα Ἅ­γι­ον», τοὺς εἶ­πε, «ἄν τι­νων ἀ­φῆ­τε τὰς ἁ­μαρ­τί­ας, ἀ­φί­εν­ται αὐ­τοῖς, ἄν τι­νων κρα­τῆ­τε, κε­κρά­την­ται».

 Αὐ­τὴ λοι­πὸν τὴ δύ­να­μη καὶ χά­ρη πα­ρέ­σχε ὁ Κύ­ρι­ος, ἐμ­φα­νι­σθεὶς στοὺς μα­θη­τές του ἡ­μέ­ρα Κυ­ρι­α­κή· με­τὰ ἀ­πὸ ὀ­κτὼ ἡ­μέ­ρες, δη­λα­δὴ τὴν ἡ­μέ­ρα τῆς Κυ­ρι­α­κῆς, ἔρ­χε­ται πά­λι στὴν ἴ­δια οἰ­κί­α, χαι­ρε­τῶν­τας μὲ τὸν ἴ­διο τρό­πο: «καὶ εἶ­πεν˙ εἰ­ρή­νη ὑ­μῖν», ὥ­στε νὰ ὁ­δη­γή­σει καὶ τὸν δι­στα­κτι­κὸ καὶ δύ­σπι­στο Θω­μᾶ πρὸς τὴν πί­στη. Ὁ Χρι­στὸς εἰ­σῆλ­θε ἐν­τὸς τοῦ χώ­ρου ποὺ βρι­σκόν­του­σαν οἱ μα­θη­τές «τῶν θυ­ρῶν κε­κλει­σμέ­νων». Αὐ­τὸ γιὰ τὸ ἀ­να­στη­μέ­νο σῶ­μα δὲν ἦ­ταν κα­θό­λου πα­ρά­ξε­νο, ἀ­φοῦ με­τὰ τὴν ἀ­νά­στα­ση τὸ πα­θη­τὸ καὶ θνη­τὸ κα­τέ­στη πνευ­μα­τι­κὸ καὶ ἀ­θά­να­το.

 Ἀ­πο­δει­κνύ­ει λοι­πὸν ὁ Κύ­ρι­ος καὶ στὸν Θω­μᾶ, τό­σο μὲ τὴ θαυ­μα­στὴ εἴ­σο­δό του στὴν οἰ­κί­α, ὅ­σο καὶ μὲ τὴν ἐ­πί­δει­ξη τῶν ση­μα­διῶν ἀ­πὸ τὶς πλη­γές του, τὴν ἀ­λή­θει­α καὶ τὴν πραγ­μα­τι­κό­τη­τα τῆς Ἀ­νά­στα­σής του. Ἀ­φοῦ στρά­φη­κε στὸν Θω­μᾶ τοῦ εἶ­πε: «Θω­μᾶ, φέ­ρε τὸν δά­χτυ­λό σου ἐ­δῶ στὰ ση­μά­δια τῶν πλη­γῶν μου, δὲς τὰ χέ­ρια μου, βά­λε τὸ χέ­ρι σου στὴν πλευ­ρά μου, καὶ μὴν ἀ­φή­νεις τὸν ἑ­αυ­τό σου νὰ κυ­ρι­ευ­θεῖ ἀ­πὸ ἀ­πι­στί­α, ἀλ­λὰ γί­νου πι­στός». 
Καὶ ὁ Θω­μᾶς τό­τε, ἀ­να­φω­νεῖ: «Ὁ Κύ­ρι­ός μου καὶ ὁ Θε­ός μου». Ὁ δὲ Κύ­ρι­ος εἶ­πε πρὸς αὐ­τόν, «πί­στευ­σες ἐ­πει­δὴ μὲ εἶ­δες. Μα­κά­ρι­οι ὅ­μως εἶ­ναι αὐ­τοὶ ποὺ πί­στευ­σαν χω­ρὶς νὰ δοῦν», δει­κνύ­ον­τας ὅ­τι οἱ αὐ­τό­πτες, δη­λα­δὴ ὁ κύ­κλος τῶν Ἀ­πο­στό­λων καὶ μα­θη­τῶν, δὲν ἔ­χουν πε­ρισ­σό­τε­ρα δι­και­ώ­μα­τα στὴ δό­ξα τῆς βα­σι­λεί­ας τοῦ Θε­οῦ, ἀ­πὸ ἐ­κεί­νους ποὺ ὁ­δη­γοῦν­ται δι᾽ αὐ­τῶν καὶ ἀρ­γό­τε­ρα, στὴν πρὸς τὸν ἀ­να­στάν­τα Κύ­ρι­ο πί­στη.

 Ὅ­πως βλέ­που­με, καὶ στὶς δύ­ο πε­ρι­πτώ­σεις, ὅ­ταν οἱ μα­θη­τὲς ἦ­ταν συγ­κεν­τρω­μέ­νοι καὶ ἐμ­φα­νί­στη­κε ὁ Κύ­ρι­ος, ἦ­ταν Κυ­ρι­α­κή. Τὸ ἴ­διο ἀ­κρι­βῶς εἰ­κο­νί­ζει καὶ δι­αι­ω­νί­ζει ἡ Ἐκ­κλη­σί­α μὲ τὸ νὰ ἐ­πι­τε­λεῖ κα­τὰ Κυ­ρι­α­κὴ ἡ­μέ­ρα τὶς ἱ­ε­ρὲς συ­νά­ξεις, ὅ­που ἱ­ε­ρουρ­γεῖ­ται τὸ σῶ­μα καὶ τὸ αἷ­μα τοῦ Κυ­ρί­ου καὶ κη­ρύτ­τε­ται ὁ λό­γος του
Κανένας λοι­πὸν ἂς μὴν ἀ­που­σι­ά­ζει ἀ­πὸ αὐ­τὲς τὶς ἱ­ε­ρὲς συ­νά­ξεις εἴ­τε ἀ­πὸ ρα­θυ­μί­α εἴ­τε ἀ­πὸ τὴ συ­νε­χῆ ἐ­να­σχό­λη­ση μὲ τὰ γή­ι­να, γιὰ νὰ μὴν κα­τα­λή­ξει στὴ δυ­σπι­στί­α τοῦ Θω­μᾶ. Ἀ­κό­μη καὶ ἂν ἐ­ξαι­τί­ας ὑ­περ­βο­λι­κῶν φρον­τί­δων καὶ με­ρι­μνῶν ἀ­που­σι­ά­σει μί­α φο­ρά, νὰ ἔρ­θει τὴν ἑ­πό­με­νη Κυ­ρι­α­κὴ στὴν Ἐκ­κλη­σί­α, στὸ πνευ­μα­τι­κὸ ἰ­α­τρεῖ­ο τοῦ Χρι­στοῦ καὶ νὰ δε­χθεῖ τὴν ἴ­α­ση, ὅ­πως ὁ ἀ­πό­στο­λος Θω­μᾶς. 
Πράγ­μα­τι, ὅ­ταν ὁ Θω­μᾶς ἦ­ταν ἀ­πών, κα­τήν­τη­σε νὰ ἀμ­φι­σβη­τεῖ τὰ λό­γι­α τῶν ἄλ­λων μα­θη­τῶν γιὰ τὴν πα­ρου­σί­α τοῦ Κυ­ρί­ου. Ὅ­ταν ὅ­μως ἦ­ταν μα­ζὶ μὲ τοὺς ἄλ­λους δὲν ἀ­στό­χη­σε κα­θό­λου στὴν πί­στη.

 Ἑ­πο­μέ­νως, ἂς συ­να­θροι­ζόμα­στε τὴν Κυ­ρι­α­κὴ στὴν Ἐκ­κλη­σί­α τοῦ Θε­οῦ˙ κά­θε πραγ­μα­τι­κὰ εὐ­λα­βὴς πα­ρευ­ρί­σκε­ται καὶ πα­ρα­μέ­νει σ᾽ αὐ­τὴ χω­ρὶς ἀ­που­σί­ες. Καὶ ὅ­ταν βρι­σκό­μα­στε σὲ αὐ­τὴ ἂς πα­ρα­τη­ροῦ­με τοὺς εὐ­λα­βέ­στε­ρους, τοὺς ὁ­ποί­ους μπο­ροῦ­με νὰ δι­α­κρί­νου­με ἀ­πὸ τὴ στά­ση τους, τὴ σι­ω­πὴ καὶ τὴν προ­σο­χή, καὶ ἂς προ­σπα­θοῦ­με νὰ μι­μη­θοῦ­με τὴ δι­α­γω­γή τους.
 Μὲ τὴν πα­ρου­σί­α μας στὴν Ἐκ­κλη­σί­α καὶ τὴν προ­σο­χή μας κα­τὰ τὴν ἱ­ε­ρουρ­γί­α θὰ ἑλ­κύ­σου­με τὴ χά­ρη τοῦ Θε­οῦ καὶ θὰ ὁδηγηθοῦμε στὴ βί­ω­ση τῆς βα­σι­λεί­ας του.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά

  Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός ἀτιμίαν δι' ἡμᾶς ὑπέμεινε τὰς ἀκάνθας ἡ κεφαλή ἡ ὄψις τὰ ἐμπτύσματα αἱ σιαγόνες τὰ ῥαπίσματα τὸ στό...