Στὶς μοντέρνες ἁμαρτίες ὁ Θεὸς ἀπαντᾶ μὲ μοντέρνα μέσα

Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Μὲ ρωτᾶς , ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ ἀπὸ ποὺ προέρχεται ἡ σημερινὴ κρίση , καὶ τί σημαίνει αὐτὴ . Ποιὸς εἶμαι ἐγὼ γιὰ νὰ μὲ ρωτᾶς γιὰ ἕνα τόσο μεγάλο μυστικὸ ;

” Μίλα ὅταν ἔχεις κάτι καλύτερο ἀπὸ τὴ σιωπὴ ” , λέγει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος. 

Ὅμως παρόλο ποὺ θεωρῶ, ὅτι ἡ σιωπὴ εἶναι ὥρα καλύτερη ἀπὸ κάθε ὁμιλία , καὶ ὅμως λόγω ἀγάπης πρὸς ἐσένα , θὰ σοὺ ἐκθέσω ἐκεῖνα ποὺ σκέπτομαι περὶ αὐτοῦ ποὺ ρώτησες.

Ἡ κρίση εἶναι ἑλληνικὴ λέξη , καὶ σημαίνει δίκη. 

Στὴν Ἁγία Γραφὴ αὐτὴ ἡ λέξη χρησιμοποιεῖται πολλὲς φορὲς . Ἔτσι ὁ ψαλμωδὸς λέει : “διὰ τοῦτο οὐκ ἀναστήσονται ἀσεβεῖς ἐν κρίσει ” (Ψάλμ. 1,5). Σὲ ἄλλο μέρος πάλι λέει : ” ἔλεος καὶ κρίσιν ἄσομαι σοὶ , Κύριε ” (Ψάλμ. 100,1) .Ἀντικατάστησε τὴ λέξη “κρίση” μὲ τὴ λέξη “δίκη” καὶ διάβασε : “διὰ τοῦτο οὐκ ἀναστήσονται ἀσεβεῖς ἐν δίκη “.Ἕως τώρα οἱ εὐρωπαϊκοὶ λαοὶ χρησιμοποιοῦσαν τὴ λέξη “δίκη” ἀντὶ γιὰ...

τὴ λέξη “κρίση” ὅποτε καὶ νὰ τοὺς ἔβρισκε κάποια συμφορά. Τώρα ἡ καινούρια λέξη ἀντικατέστησε τὴν παλιὰ , καὶ τὸ κατανοητὸ ἔγινε ἀκατανόητο . 
Ὅταν γινόταν ξηρασία , πλημμύρα , πόλεμος , ἢ ἔπεφτε ἐπιδημία , ὅταν ἔριχνε χαλάζι , γίνονταν σεισμοὶ , πνιγμοὶ καὶ ἄλλες συμφορὲς , 
λέγανε «Θεία δίκη!» .

Καὶ αὐτὸ σημαίνει : 
κρίση μέσα ἀπὸ ξηρασίες ,
 κρίση μέσα ἀπὸ πλημμύρες ,
 μέσα ἀπὸ πολέμους , 
μέσα ἀπὸ ἐπιδημίες κ.λπ. 
Καὶ τὴ σημερινὴ χρηματο-οἰκονομικὴ δυσκολία ὁ λαὸς τὴν θεωρεῖ ὡς Θεία δίκη , ὅμως δὲν λέει ἡ δίκη ἀλλὰ ἡ κρίση.
Ἔτσι ὥστε ἡ δυσκολία νὰ πολλαπλασιάζεται μὲ τὸ νὰ γίνεται ἀκατανόητη! 
Ἐφόσον ὅσο ὀνομαζόταν μὲ τὴν κατανοητὴ λέξη «δίκη» , ἦταν γνωστὴ καὶ ἡ αἰτία , λόγω τῆς ὁποίας ἦρθε ἡ δυσκολία , ἦταν γνωστὸς καὶ ὁ Δικαστὴς , ὁ Ὁποῖος ἐπέτρεψε τὴν δυσκολία , ἦταν γνωστὸς καὶ ὁ σκοπὸς τῆς ἐπιτρεπόμενης δυσκολίας. 
Μόλις ὅμως χρησιμοποιήθηκε ἡ λέξη «κρίση» , λέξη ἀκαταλαβίστικη σὲ ὅλους , κανεὶς δὲν ξέρει πιὰ νὰ ἐξηγήσει οὔτε γιὰ ποιὸ λόγο, οὔτε ἀπὸ Ποιὸν , οὔτε ὡς πρὸς τί ; 
Μόνο σ’αὐτὸ διαφέρει ἡ τωρινὴ κρίση ἀπὸ τὶς κρίσεις ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὴν ξηρασία ἢ τὴν πλημμύρα ἢ τὸν πόλεμο ἢ τὴν ἐπιδημία ἢ τοὺς πνιγμοὺς ἢ κάποιους ἄλλους πειρασμούς.
Μὲ ρωτᾶς γιὰ τὴν αἰτία τῆς τωρινῆς κρίσης , ἢ τῆς τωρινῆς Θείας δίκης ! 
Ἡ αἰτία εἶναι πάντα ἡ ἴδια . 
Ἡ αἰτία γιὰ τὶς ξηρασίες , τὶς πλημμύρες , τὶς ἐπιδημίες καὶ ἄλλα μαστιγώματα τῆς γενιᾶς τῶν ἀνθρώπων , εἶναι ἡ αἰτία καὶ γιὰ τὴν τωρινὴ κρίση.
 Ἡ ἀποστασία τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὸν Θεὸ . 
Μὲ τὴν ἁμαρτία τῆς Θεὸ-ἀποστασίας οἱ ἄνθρωποι προκάλεσαν αὐτὴ τὴν κρίση , καὶ ὁ Θεὸς τὴν ἐπέτρεψε , ὥστε νὰ ξυπνήσει τοὺς ἀνθρώπους , νὰ τοὺς κάνει εὐσυνείδητους , πνευματικοὺς καὶ νὰ τοὺς γυρίσει πρὸς Ἐκεῖνον .
 Στὶς μοντέρνες ἁμαρτίες -μοντέρνα καὶ ἡ κρίση.
 Καὶ ὄντως ὁ Θεὸς χρησιμοποιῆσε μοντέρνα μέσα ὥστε νὰ τὸ συνειδητοποιήσουν οἱ μοντέρνοι ἄνθρωποι: 
χτύπησε τὶς τράπεζες, τὰ χρηματιστηρία, τὶς οἰκονομίες, τὸ συνάλλαγμα τῶν χρημάτων. 
Ἀνακάτωσε τὰ τραπέζια στὶς συναλλαγὲς σ’ὅλο τὸν κόσμο, ὅπως κάποτε στὸν ναὸ τῶν Ἱεροσολύμων.
 Προξένησε πρωτόγνωρο πανικὸ μεταξὺ ἐμπόρων καὶ αὐτῶν ποὺ ἀνταλλάσσουν τὸ χρῆμα. 
Προκάλεσε σύγχυση καὶ φόβο.
Ὅλα αὐτὰ τὰ ἔκανε γιὰ νὰ ξυπνήσουν τὰ ὑπερήφανα κεφαλάκια τῶν σοφῶν της Εὐρώπης καὶ τῆς Ἀμερικῆς , γιὰ νὰ ἔλθουν εἰς ἑαυτοὺς καὶ νὰ πνευματικοποιηθοῦν.
 Καὶ ἀπὸ τὴν ἄνεση καὶ τὸ ἀγκυροβόλημα στὰ λιμάνια τῆς ὑλικῆς σιγουριᾶς νὰ θυμηθοῦμε τὶς ψυχές μας, νὰ ἀναγνωρίσουμε τὶς ἀνομίες μας καὶ νὰ προσκυνήσουμε τὸν ὕψιστο Θεὸ , τὸν ζωντανὸ Θεό.
Μέχρι πότε θὰ διαρκέσει ἡ κρίση ; 
Ὅσο τὸ πνεῦμα τῶν ἀνθρώπων μένει δίχως ἀλλαγή.
 Ὥσπου οἱ ὑπερήφανοι ὑπαίτιοι αὐτῆς τῆς κρίσης νὰ παραιτηθοῦν μπροστὰ στὸν Παντοδύναμο . 
Ὥσπου οἱ ἄνθρωποι καὶ οἱ λαοὶ νὰ θυμηθοῦν , τὴν ἀκαταλαβίστικη λέξη «κρίση» , νὰ τὴν μεταφράσουν στὴν γλώσσα τους , ὥστε μὲ ἀναστεναγμὸ καὶ μετάνοια νὰ φωνάξουν : «Θεία δίκη!». 
Πὲς καὶ ἐσὺ τίμιε πατέρα , ἡ Θεία δίκη , ἀντὶ ἡ κρίση , καὶ ὅλα θὰ σοὺ γίνουν ξεκάθαρα.
Χαιρετισμοὺς καὶ Εἰρήνη.

Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς ἀπὸ τὸ βιβλίο “Δρόμος δίχως Θεὸ δὲν ἀντέχεται – Ἱεραποστολικὲς Ἐπιστολὲς Α’

πηγή