ΚΗΡΥΓΜΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ Η Θ Ε Ο Φ Ι Λ Η Σ Ν Η Σ Τ Ε Ι Α «σύ δέ νηστεύων ἄλειψαί σου τήν κεφαλήν καί τό πρόσωπόν σου νίψαι» (Ματθ. στ΄ 17)

Η  Θ Ε Ο Φ Ι Λ Η Σ  Ν Η Σ Τ Ε Ι Α
«σύ δέ νηστεύων ἄλειψαί σου τήν κεφαλήν καί τό πρόσωπόν σου νίψαι»
(Ματθ. στ΄ 17)

Ἐφθάσαμε, ἀγαπητοί ἀδελφοί, μέ τή βοήθεια τοῦ Ἁγίου Θεοῦ στήν τέταρτη καί τελευταία Κυριακή τοῦ μή νηστησίμου Τριῳδίου, τή γνωστή ὡς Κυριακή τῆς Τυροφάγου. Ἡ Κυριακή αὐτή τιτλοφορεῖται ἔτσι, γιατί σφραγίζει τήν ἑβδομάδα τῆς λευκῆς νηστείας. Ἀπό αὔριο μπαίνουμε στό στάδιο τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, μέ πρώτη ἡμέρα τήν Καθαρή Δευτέρα.

Ὁ ἀγώνας τῶν ἡμερῶν, ἐκτός τῶν ἄλλων πνευματικῶν ἀσκήσεων καί γυμνασμάτων, διαλαμβάνει ὡς βοηθητικό μέσο, γιά νά ἐπιτευχθεῖ καί νά φθάσει σέ αἴσιο πέρας, τήν ἄσκηση τῆς νηστείας ὑπό τή διπλῆ της μορφή, τήν ἀποχή ἀπό κάθε κακή σκέψη, ἐνέργεια καί πράξη, ἀλλά καί τήν ἀποχή ἀπό ἀρτύσιμες τροφές. Γιά τοῦτο τό λόγο θά προσπαθήσουμε στή συνέχεια νά ποῦμε λίγα λόγια πάνω σέ τοῦτο τό σπουδαῖο ζήτημα, τό ὁποῖο ἀρκετές φορές μέσα στή ροή τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ χρόνου ἡ Ἐκκλησία θέτει σέ λειτουργία καί ἐφαρμογή.

Ὁ θεσμός τῆς νηστείας εἶναι κάτι τό ὁποῖο θέσπισε ὁ Θεός, μέσα στή ζωή τῶν πρωτοπλάστων στό χῶρο τοῦ παραδείσου. Ἄν οἱ πρωτόπλαστοι παρέμεναν πιστοί στήν ὑπακοή καί δέν παρέβαιναν τήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ, γευόμενοι τούς καρπούς τοῦ δένδρου τῆς γνώσεως τοῦ καλοῦ καί τοῦ κακοῦ, τότε ἡ ἀνθρωπότητα δέ θά γνώριζε τό θάνατο. Δυστυχῶς ὅμως, οἱ Ἀδάμ καί Εὔα, ἄπειροι στό νά ἀντιμετωπίζουν τά τεχνάσματα καί νά ξεφεύγουν ἀπό τίς παγίδες τοῦ διαβόλου, ὑπάκουσαν, ὡς ἐκπρόσωποι τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, στό Σατανᾶ καί ἐγκατέλειψαν τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι ἐγένοντο παραβάτες τῆς θείας ἐντολῆς καί καταστρατήγησαν τό θεσμό τῆς νηστείας.

Ἡ λέξη «νηστεία» στήν πραγματικότητα σημαίνει ἀσιτία, δηλαδή ἀπόλυτη ἀποχή ἀπό κάθε εἶδος τροφῆς. Ἡ λέξη εἶναι σύνθετη ἀπό τό ἀρνητικό μόριο «νή» καί τή λέξη «ἑστία», ἡ οἰκογενειακή ἐστία, ὁ χῶρος ὅπου ἑτοιμάζεται τό φαγητό γιά τά μέλη τῆς οἰκογένειας, τό τζάκι. Στήν πράξη ὅμως ὅταν γίνεται λόγος γιά νηστεία ἀναφερόμεθα σέ ἀποχή ἀπό κάποια μόνο εἴδη φαγητῶν καί ὄχι στήν καθ΄ ὁλοκληρία ἀποχή ἀπό τροφές. Στήν πράξη εἶναι ἐπιλεκτική νηστεία, γιατί ἀπέχουμε ἀπό κρέατα, προϊόντα γάλακτος καί αὐγά καί ὄχι ἀπό ὅλα.

Ὁ προφήτης Μωυσῆς προτοῦ παραλάβει τίς Δέκα Ἐντολές πάνω στό Ὄρος Σινᾶ, νήστεψε σαράντα ἡμέρες. Τό ἴδιο ἔκανε καί ὁ ἰουδαϊκός λαός γιά τόν ἴδιο λόγο. Ὁ προφήτης Ἠλίας μέ τήν προσευχή καί τή νηστεία του ἔκλεισε τούς οὐρανούς καί στέρησε τή γῆ ἀπό τή βροχή γιά τρία καί μισό χρόνια καί μέ τόν ἴδιο τρόπο ἄνοιξε τούς οὐρανούς καί πότισε τή γῆ. Ὁ προφήτης Δανιήλ καί οἱ Τρεῖς Παῖδες, κατά τήν αἰχμαλωσία τους στή Βαβυλώνα, μέ τή νηστεία ἐπετέλεσαν θαύματα στό λάκκο τῶν λεόντων καί τήν κάμινο τοῦ πυρός.

Ὁ Κύριος μετά τή βάπτισή του κατέφυγε στήν ἔρημο καί νήστεψε σαράντα ἡμέρες. Ἡ Ἐκκλησία προτοῦ χαρίσει σέ κάποιο τό βαθμό τῆς Ἱερωσύνης τοῦ συστήνει νηστεία. Ἡ Ἐκκλησία στούς ὕμνους της μᾶς συμβουλεύει «νηστεύοντες ἀδελφοί σωματικῶς, νηστεύσωμεν καί πνευματικῶς». Ἄς εὐχηθοῦμε ἀπό αὔριο ὅλοι, ὁ καθένας κατά δύναμη νά ἀκολουθήσουμε τήν ἄσκηση τῆς νηστείας γιά τήν εὐόδωση τῶν πνευματικῶν μας ἀγώνων καί τή δόξα τοῦ Θεοῦ. Ἀμήν!

πηγή