Μαρτυρίες του πρωθιερέα Νικολάϊ Γιακουσιν, εφημέριο του Ιερού Ναού του Προφήτη Ηλία στο Τσερνομπίλ/ ROMFEA.GR
Την χρονιά που εκπληρώνονται 30 χρόνια από την καταστροφή του πυρηνικού ηλεκτρικού σταθμού για πρώτη φορά εμφανίζονται άγνωστα πριν στο κοινό γεγονότα για τα προμηνύματα της μεγάλης καταστροφής, για την οποία λέγεται στην Αποκάλυψη.
Από αυτά τα μεγάλα μυστικά σήματα γίνεται γνωστό, ότι η τραγωδία στο Τσερνομπίλ αποτελεί ένα τμήμα του πλάνου του Θεού για την ανθρωπότητα από την αρχή του χρόνου. Για τα πράγματα, που ήταν να εκπληρωθούν αμείλικτα.
Για το μυστικό, που ανοιχτό 30 χρόνια μετά της πυρηνικής έκρηξης, για το ανεξιχνίαστο λεγόμενο με τα λόγια – σε ένα από τα κεφάλαια του βιβλίου «Τερατούργημα ή τα Θαύματα του νέου αιώνα».
Το πρώτο μεγάλο σήμα της καταστροφής του Τσερνομπίλ, από το όποιο το 1986 ανατρίχιασε ο Πλανήτης, εμφανίστηκε την περίοδο της θυελλώδους ανάπτυξης της πυρηνικής ενέργειας πολύ πριν της έκρηξης του τετάρτου αντιδραστήρα του πυρηνικού σταθμού του Τσερνομπίλ.
Οι μάρτυρες του γεγονότος μετά έλεγαν, ότι αυτό έγινε ακριβώς 10 χρόνια πριν τη έκρηξη, 26 Απριλίου 1976 – ακριβώς την ίδια μέρα. Αυτό σημαίνει, ότι ο Κύριος μας έστειλε σήμα.
Για την ερχόμενη τραγωδία προειδοποίησε και ίδια η Βασίλισσα των Ουρανών. Εκείνο τον καιρό στην τοπική εφημερίδα «Η σημαία της Νίκης» έγραψαν ένα άρθρο με τίτλο: «Ιστορίες των κληρικών».
Ήταν γραμμένο, ότι στον ουρανό εμφανίστηκε σύννεφο και οι κληρικοί ισχυρίζονται, ότι είναι το σήμα της Παναγίας. Αλλά δεν ήταν καθόλου φαντασιοπληξία της ατμόσφαιρας.
Εκείνο το βράδυ πολλοί ντόπιοι κάτοικοι είδαν, πως το σύννεφο κατέβηκε στη γη έτσι ώστε φανερά έγιναν ορατή η εικόνα της Παναγίας. Είδαμε το πρόσωπο και τα ρούχα, όλα σε πολύ λαμπερά χρώματα.
Στα χέρια η Παναγία κρατούσε δεμάτια από ξηρό άψινθο, που ονομάζεται «τσερνομπήλνικ» στην περιοχή. Η Παναγία πέταξε το άψινθο πάνω από την πόλη. Μετά η λάμψη έφυγε προς το δάσος και σταμάτησε πάνω από το Ναό του Προφήτη Ηλία. Η Παναγία γύρισε στο Ναό μας και δυο φορές με τα χέρια το ευλόγησε.
Όταν εμφανίστηκε, αμέσως σταμάτησε η βροχή, και ο καιρός έγινε ζεστός, ήσυχός και καλός. Για αυτό το γεγονός είπαν στον ντόπιο ιερέα, πατέρα Αλέξανδρο Προκοπένκο, και αυτός με την σειρά του εξήγησε, ότι με τα δύο χέρια ευλογεί μόνο η Παναγία, κανένας άλλος. Επίσης με δύο χέρια ευλογούν οι αρχιερείς, αλλά η εικόνα δεν ήταν ανδρική.
Το φαινόμενο εξηγήθηκε έτσι ώστε όλοι πρέπει να περιμένουν άκαρπο ξηρό καλοκαίρι. Και μόνο χρόνια αργότερα, μετά την καταστροφή, έγινε κατανοητό, τι έχει προανακοινώσει το σημάδι αυτό.
Μερικοί κάτοικοι τότε βρήκαν και μάζεψαν το άψινθο.. Και ακριβώς δέκα χρόνια μετά έγινε η έκρηξη στο σταθμό. Αλλά τότε έχουν συμβεί πολλά πράγματα και κανένας δεν σκέφτηκε, ότι υπάρχει σύνδεση μεταξύ των γεγονότων, χωρισμένων με δεκαετία. Πολύ πιο αργά οι άνθρωποι κατάλαβαν και αναγνώρισαν, ότι ήταν το σημάδι του Κυρίου.
Το 2002 με την ευλογία του Μητροπολίτη του Κιέβου και πάσης Ουκρανίας αγιογραφήθηκε η εικόνα, στην οποία αποτυπώθηκε η εμφάνιση της Παναγίας πάνω από το Τσερνομπίλ. Την εικόνα την φιλοτέχνησε ο δούλος του Θεού Ιωάννης, ο οποίος αγιογράφησε το Ναό. Είναι ζωγράφος, κάτοικος του Κιέβου.
Το πιο σημαντικό ήταν πολύ πιστός, ευσεβής και σοβαρός άνθρωπος. Παρόλο αυτό ήταν και ορφανός. Όταν προχωρούσε με ευλογία στη δουλειά του, πάντα νήστευε και κοινωνούσε.
Στην εικόνα αποτυπώθηκε ο Ναός του Προφήτη Ηλία, πάνω από το οποίο υψώνεται η Βασίλισσά των Ουρανών με τους Αρχαγγέλους Μιχαήλ και Γαβριήλ από τις δυο πλευρές.
Στα χέρια κρατούσε το άψιθνο. Δεξιά και αριστερά της εικόνας είναι συνημμένες δύο κάψουλες με το χόρτο αυτό, μαζεμένο στην ζώνη του Τσερνομπίλ. Ο μακαριστός Μητροπολίτης Βλαδίμηρος ευλόγησε την εικόνα αυτή ως τιμώμενη στην περιοχή μας.
Την εικόνα του Σωτήρα του Τσερνομπίλ στην επιθανάτιο κλίνη είδε και ο επικεφαλής της οργάνωσης του κόμματος του σταθμού.
Άλλη γνωστή εικόνα του Ναού του Προφήτη Ηλία – ο Σωτήρας του Τσερνομπίλ, έχει και αυτή την δική της ιστορία. Μπορούμε να πούμε, ότι η εικόνα αυτή βγήκε από το λαό.
Οι άνθρωποι επέζησαν την τραγωδία, την οποία δεν ήξερε η ιστορία. Είχαν ανάγκη από υποστήριξη και συμπάθεια. Πολλοί ήταν άρρωστοι και από την αρχή επικρατούσε πανικός.
Έτσι βγήκε, πως ο Γούρι Αντρέγιεφ, επικεφαλής της οργάνωσης του κόμματος του πυρηνικού σταθμού, κομμουνιστής, και μπορούμε να φανταστούμε και τι άλλων δογμάτων ήταν, αρρώστησε πάρα πολύ σοβαρά, έχοντας λάβει μεγάλη δόση ραδιενέργειας. Υπέφερε πάρα πολύ, και ήταν στην επιθανάτιο κλίνη.
Όλοι νόμιζαν, πως ήταν μετρημένες η μέρες του, ενώ ο ίδιος έβλεπε καθημερινά το ίδιο όνειρο. Έβλεπε καθαρά την εικόνα αυτή. Μετά με ακρίβεια είπε στον αγιογράφο, πως έπρεπε να είναι.
Το είπε και σε μένα, μετά το είπα αυτό και στον Μητροπολίτη. Όταν ήταν να πεθάνει μας παρακαλούσε: «αγιογραφείστε την εικόνα αυτή».
Κοιτάζοντας την εικόνα, που άνοιξε στην πνευματική του όραση, πολύ οξεία ένοιωθε, πως έπρεπε να υλοποιηθεί. Και τότε ο Μητροπολίτης έδωσε την ευλογία του.
Η εικόνα αγιογραφήθηκε στην Λάβρα του Αγίου Σεργίου το 2003 και αγιάστηκε στην Λάβρα του Κιέβου κατά του Πανηγύρι της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Όταν ο Μητροπολίτης Βλαδίμηρος αγίαζε την εικόνα στον Ουρανό εμφανίστηκαν τρία σημάδια – ακριβώς πάνω από την εικόνα μπροστά στους εκατοντάδες ανθρώπους πέταξε ένα περιστέρι, μετά εμφανίστηκε ουράνιο τόξο και μετά – ο σταυρός, στο κέντρο του οποίου έλαμπε ο ήλιος.
Το πιο ενδιαφέρον ήταν το ότι ο Γούρι συνήλθε, ο Θεός του χάρισε υγεία. Εκπληκτικά, αλλά αυτός, μετά – πρόεδρος της Ένωσης «Ουκρανία – Τσερνομπίλ», εκλέχτηκε για την αποστολή αυτή – μέσω αυτού ήρθε στον κόσμο η εικόνα αυτή, μπροστά στην οποία πολλές φορές ο Θεός χάριζε επούλωση στους άρρωστους και ταλαιπωρημένους.
Η εικόνα φιλοτεχνήθηκε από τον αγιογράφο Βλάντισλαβ Γκοροντέτσκι, αγιογράφο υψηλού επιπέδου.
Η εικόνα αγιογραφήθηκε με λεπτότητα, εκφραστικά και πνευματικά. Είναι εκπληκτική.
Είναι ιδιαίτερη και για πρώτη φορά εδώ δίπλα στον Θεό και τους Αγίους εκπροσωπήθηκαν άνθρωποι – ζωντανοί δεξιά και τα πνεύματα των θυμάτων της καταστροφής αριστερά.
Γι’ αυτό ο Μητροπολίτης Βλαδίμηρος παρακάλεσε τον Πατριάρχη Ρωσίας Αλέξιο Β’ να την ευλογήσει, ο οποίος έδωσε την ευλογία να αγιογραφηθούν οι ζωντανοί άνθρωποι.
Η ιστορία της εικόνας είναι βαθιά συμβολική – είναι ένα φανερό επεισόδιο της αποκαλύψεως του Ιωάννη του Θεολόγου. Στο κέντρο βλέπουμε την πεταμένη από το Ουρανό «αστέρι πίκρα» πάνω από την απαίσια λάμψη της έκρηξης και το πεύκο με την μορφή του σταυρού.
Αυτό το φαινομενικό σημάδι της ερχόμενης τραγωδίας, το χέρι του Θεού υψώθηκε στη γη δεκαετίες πριν την καταστροφή – κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο το δέντρο ήδη ήταν μεγάλο. Έτσι έγινε, πως ο σταθμός χτίστηκε δυο χιλιόμετρα από αυτό το μεγάλο ζωντανό σταυρό, που μεγάλωσε στην άκρη του δάσους.
Όταν το μολυσμένο από την ραδιενέργεια δάσος εξαλείφθηκε και άνοιξε ο χώρος, εμφανίστηκε η εικόνα, παρόμοια με το πνευματικό όραμα – δυο σύμβολα την οικουμενικής καταστροφής, συνδεδεμένα σε ένα επίπεδο – καταραμένος τέταρτος αντιδραστήρας με φόντο το δέντρο- σταυρό.
Αμέσως μας υπενθυμίζει το σταυροειδές δέντρο από την Παλιά διαθήκη, ποτισμένο από το Λωτό, στο οποίο μετά από δυο χιλιάδες χρόνια σταυρώθηκε ο Χριστός. Το δέντρο αυτό έχει φυτευτεί από τα τρία ραβδιά (κέδρο, κυπάρισσο και πεύκο), που έχει άφησε στον προπάτορα Αβραάμ η Αγία Τριάδα, τον οποίο είχε επισκεφθεί με μορφή Αγγέλων.
Μετά από τέσσερεις χιλιάδες χρόνια υψώθηκε ο σταυρός του Τσερνομπίλ – σήμα του ερχόμενου πυρηνικού σταυρού, πού έτυχε το 1986.
Στις δύο πλευρές από το δέντρο-σταυρό, προνοητικά είναι πεύκα, όπως ο τρίτος ράβδος – στην εικόνα στέκονται πεθαμένοι και ζωντανοί εκκαθαριστές. Και πάνω από αυτό – ο Κύριος Ιησούς Χριστός με την κύλιση της Αποκαλύψεως, ανοιχτή στις γραμμές, που έγιναν πραγματικότητα, η Παναγία και ο Αρχάγγελος Μιχαήλ. Έτσι το είδε ο επικεφαλής της τοπικής οργάνωσης του κομμουνιστικού κόμματος του σταθμού στο Τσερνομπίλ.
Η εικόνα του Σωτήρα του Τσερνομπίλ μας λέει– όποιος κρατάει την κύλιση – σε Αυτόν ανήκει το σχέδιο ενιπεγραφόμενο σ ’αυτήν με τις λεπτομέρειες, ζωές πολλών γενιών, περιόδους και όρους, ιστορικές αποσυνδέσεις και αποκορυφώματα, συμπεριλαμβανομένης και του Τσερνομπίλ.
Ο Σωτήρας κάθε νύχτα κοιτούσε τον ιερέα, δείχνοντας, που βρίσκεται η εικόνα του στην Απαγορευμέη Ζώνη
Υπάρχει άλλη μια εικόνα, για την οποία δεν έλεγα ποτέ πριν. Είναι του Σωτήρα από το Ναό του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στο χωριό Κρασνό στην απαγορευμένη ζώνη.
Αυτή η εικόνα πράγματι έχει θαυμάσια ιστορία. Μετά το ατύχημα οι κάτοικοι του χωριού μετεγκαταστάθηκαν, γιατί από το χωριό με κατεύθυνση την Λευκορωσία πέρασε το ραδιενεργό νέφος και το επίπεδο μόλυνσης ήταν πάρα πολύ ψηλό εκεί.
Ένας από τους κατοίκους του χωριού με διάφορους τρόπους, έφυγε στην Αγία Πετρούπολη. Εκεί έγινε ιερέας και τότε λειτουργεί στην Αγία Πετρούπολη.
Περίπου 11 χρόνια πριν βρήκε τον αριθμό μου και με πήρε τηλέφωνο. Είπε το όνομά του, και μετά μου είπε την γεμάτη δοκιμασίες ιστορία του, παρακαλώντας με ως εξής: «Πατέρα Νικόλαε, έχω μια παράκληση.
Στον ύπνο μου πάντα βλέπω τα μάτια του Σωτήρα από μια εικόνα, που έμεινε στην απαγορευμένη ζώνη. Μήπως μπορείτε να την βρείτε; Είναι μια μεγάλη εικόνα του Χριστού, που αγιογραφήθηκε σε ξύλο».
Τον ρώτησα: «Και πώς να την βρω;» τότε μου απαντάει: «Θα σας πω εγώ, που βρίσκεται».
Τότε μου έδωσε λεπτομέρειες και μου είπε σε πιο χωριό ήταν, αλλά και σε πιο σπίτι και πατάρι ήταν κρυμμένη.
Στον ύπνο του είδε το μέρος, που βρισκότανε η εικόνα του Σωτήρα, οποίος είχε ζωντανό βλέμμα το οποίο μου περιέγραψε.
Έτσι απλά δεν θα μπορούσαμε να την βρούμε, έπρεπε να ήμασταν ντόπιοι και να προσανατολιζόμαστε καλά στην περιοχή, που επιπλέον έγινε και απαγορευμένη ζώνη.
Στο Ναό του Αρχαγγέλου Μιχαήλ λειτουργούσε ο παππούς του. Κάποτε αυτήν την θαυμάσια παλιά εικόνα την έκλεψα, αλλά με το θαυμαστό τρόπο ο Θεός την επέστρεψε.
Μετά το ατύχημα ο όμορφος αυτός ξύλινος Ναός, που χτίστηκε το 1800, λεηλατήθηκε.
Όμως την εικόνα την έκρυψε ο παππούς του, με αποτέλεσμα να μην ξέρει κανένας που βρίσκεται.
Που όπως μπορεί να καταλάβει κανείς, ήταν τόσο αγαπημένη από τον Θεό, που ο Ίδιος έδωσε σημάδι για να βρεθεί.
Όπου ένας Ιερέας στην Αγία Πετρούπολη με καταγωγή από το Τσερνομπίλ την έβλεπε στο όνειρό του- ο Σωτήρας Χριστός τον κοίταζε στα μάτια κάθε βράδυ.
Τότε ο Ιερέας πήρε εμένα, βρήκα το εγκαταλειμμένο σπίτι και όλα ήταν ακριβώς έτσι, όπως μου τα περιέγραψε.
Βρήκα στο πατάρι του σπιτιού την εικόνα και την πήρα μαζί μου.
Όταν την αποκαταστήσαμε και συντηρήσαμε ο ιερέας από την Αγία Πετρούπολη, ήρθε αμέσως με το αεροπλάνο να προσκυνήσει την εικόνα, που σώσαμε – να την δει στη πραγματικότητα και όχι νοερώς στον ύπνο του.
Ο Χριστός κοιτάει από την εικόνα σαν ζωντανός, και πράγματι δεν μπορεί να ξεχάσει κανείς τέτοιο βλέμμα, όπου εχοντας δει αυτά τα ασυνήθιστα μάτια, όσο και αν ζεις δεν θα τα ξεχάσεις.
Η λειτουργία των Αγγέλων στην απαγορευμένη ζώνη
Ο παλιός Ναός του χωριού Κρασνό εγκαταλείφθηκε από τους ανθρώπους εδώ και πολύ καιρό.
Όμως δεν έχει εγκαταλειφθεί από αυτούς, στο οποίους αφιερώθηκε – τον Αρχιστράτηγο Μιχαήλ και τους Ασώματους.
Έχουμε μαρτυρίες, ότι άγιοι Άγγελοι λειτουργούν εκεί. Μερικές φορές σε διαφορές χρονιές από το 2005 έως 2009 σε μένα έχουν έρθει τα τμήματα της αστυνομίας στο Τσερνομπίλ με παράξενα μηνύματα και την ερώτηση: «Τι σημαίνει αυτό, πάτερ; Πως πρέπει να το κατανοήσουμε;»
Μετά από τις συζητήσεις με την αστυνομία, εξακριβώθηκε το εξής. Μια φορά οι αστυνομικοί έκαναν περιπολία στην απαγορευμένη ζώνη, περνούσαν από ένα χωματόδρομο, που ήταν περικυκλωμένος και από τις δυο πλευρές από δέντρα και θάμνους..
Πλησιάζοντας προς το μέρος, που βρίσκεται ο Ναός, από μακριά άκουσαν κάτι φωνές. Από την αρχή σκέφτηκαν, ότι απλά τους φαίνεται αυτό! Σταμάτησαν και έκπληκτοι το ξανάκουσαν.
Δεν μπορεί να υπάρχουν άνθρωποι εδώ – πολλά χρόνια δεν μένει κανένας στην περιοχή, αποκλείονται και παράνομοι κάτοικοι.
Μέσα στην ζώνη, στην είσοδο στις μολυσμένες περιοχές υπάρχει άλλο ένα σημείο ελέγχου, μέσα από το οποίο εδώ και καιρό δεν περνούσε κανείς. Ήταν αδύνατο να περάσει κανείς το δάσος – έγινε άγριο και πλέον επικίνδυνο.
Το περιπολικό συνέχισε την πορεία και πλησίασε το Ναό. Τότε ακουγότανε ευλαβική χορωδία απόκοσμης ομορφιάς, είδαν και μια λάμψη φωτός. Οι αστυνομικοί βγήκανε από το αυτοκίνητο και έμειναν ακίνητοι.
Ξαφνικά άρχισαν να αισθάνονται ανεξήγητο φόβο, τους αγκάλιασε μια ιερή φρίκη.
Πρέπει να πω, ότι στην ταξιαρχία της αστυνομίας στο Τσερνομπίλ υπηρετούν άνθρωποι σοβαρά προετοιμασμένοι για διάφορες ακραίες καταστάσεις.
Όμως και αυτοί οι άνδρες φοβήθηκαν, σαν παιδιά, μπήκανε στο τζιπ και πολύ γρήγορα έφυγαν.
Σε απόσταση μερικών χιλιομέτρων σταμάτησαν, συζήτησαν το θέμα και αποφάσισαν να γυρίσουν στην εκκλησία άλλη μια φορά.
Όταν έφτασαν εκεί, όλα ήταν ήσυχα. Αλλά δεν τόλμησαν να μπούνε μέσα. Για το ασυνήθιστο γεγονός οι αστυνομική αμέσως ενημέρωσαν τον διοικητή.
Όλη η ταξιαρχία ασφάλειας ήξερε για την ιστορία αυτή. Μετά ήρθαν σε μένα στην εκκλησία και μου είπανε για το ότι είδαν και ακούσει.
Με ρώτησαν τι μπορούσε να σημαίνει και εγώ τους εξήγησα, ότι στην ιστορία της εκκλησίας τέτοιες περιπτώσεις ήταν γνωστές και πριν.
Οι Άγγελοι δεν φεύγουν από την Αγία Τράπεζα μέχρι το τέλος των χρόνων. Και λειτουργούν οι ίδιοι, όταν ο ναός για κάποιους λόγους έχει εγκαταλειφθεί από τους ανθρώπους.
Ειδικά αυτό ο Ναός που έχει ανεγέρθη προς τιμή του αρχηγού των ουρανίων στρατιών.
Και στον τόπο αυτό, καμένο από τη θανατηφόρα αναπνοή της ραδιενέργειας, παραμένει η αγιότητα και η ευλογία, γι’ αυτό και οι άγγελοι λειτουργούν εκεί.
Έτσι ο Κύριος ευνόησε να μάθουν οι άνθρωποι για το γεγονός αυτό, εκλέγοντας στους μάρτυρες του θαύματος αυτού τους υπευθύνους αστυνομικούς.
Από όλα τα χρόνια και μετά πηγαίνω στο Κρασνό να λειτουργήσω για το Πανηγύρι, και μετά από καιρό βρήκα στο Ναό την εικόνα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ.
Στις παλιές εκκλησίες υπήρχε μια μετάβαση μεταξύ των τρούλων.
Στις παλιές εκκλησίες υπήρχε μια μετάβαση μεταξύ των τρούλων.
Είναι πάρα πολύ δύσκολο να μπει κανείς εκεί, παρόλο αυτό, το ξύλο σάπισε – ήταν και επικίνδυνο.
Έχοντας ανέβει με προσευχή στο επίπεδο, μέχρι το οποίο μπορούσα να φτάσω, ξαφνικά αισθάνθηκα κάποιο βλέμμα και σήκωσα το κεφάλι – ο Αρχιστράτηγος του κυρίου με το φλογερό σπαθί στο δεξί χέρι κοιτούσε σε μένα από την εικόνα, που στεκότανε στο ερειπωμένο σκαλί.
Από τότε και μέχρι σήμερα βρίσκεται εκεί..πολλοί προσπάθησαν να την πάρουν αλλά ποτέ δεν την βρήκε κανείς!
Γι’ αυτό και βρίσκεται εκεί, για να φυλάσσει την εκκλησία, ενώ είναι σε όλους άγνωστο, ποιος την έβαλε εκεί – πιθανών οι ίδιοι οι άγγελοι.
Η εμφάνιση του Αγίου Σεραφείμ του Σαρώφ και η ευλογία για την λειτουργία κάθε χρόνο στο Τσερνόμπιλ την νύχτα προς 26 Απριλίου
Το 2001 έγινε ένα περιστατικό, το οποίο με έκανε να ανατριχιάσω. Πιστέψτε με, είδα πολλά στη ζωή μου, αλλά η ιστορία αυτή είχε ιδιαίτερη σημασία.
Μου έδωσε την σωστή κατανόηση του μέρους, το οποίο κατέχει η τραγωδία του Τσερνομπίλ σε σχέση με την εκκλησία και οικουμενική ύπαρξη γενικά.
Όπως καταλάβαμε μετά – όλα έχουν σχέση. Πυρηνική έκρηξη, ιστορία της Εκκλησίας του Κυρίου και όλου του κόσμου - μεταξύ των τριών αυτών συστατικών του μυστηρίου του Σύμπαντος υπάρχει βαθιά διαπεραστική πνευματική σχέση.
Οι ψαράδες, οι οποίοι ψάρευαν στο ποτάμι Πρίπιατ τη νύχτα της 26ης Απριλίου, είδανε ξαφνικά ένα λαμπρό φλας στον ουρανό πάνω από το Ναό του Προφήτη Ηλία και αμέσως μέτα πάνω από το σταθμό. Αυτό το σημάδι είχε το δικό του νόημα – αυτό ήταν «το αστέρι, που έλαμπε στον ουρανό σαν λάμπα».
Όταν άρχισα να λειτουργώ στο Ναό μετά από την ερήμωση, υπήρχαν πολλά έργα – φτιάχναμε το μετόχι, φτιάχναμε και τακτοποιήσαμε κάποια πράγματα.
Ενώ δεν είχαμε κόσμο στην ενορία, λειτουργούσα κανονικά όπως πρέπει, όπου ήρθε η μέρα 26 Απριλίου.
Ήταν η πρώτη επέτειος της τραγωδίας, που συνάντησα σε αυτό το Ναό. Τότε σκέφτηκα– θα κάνω την προσευχή μου και θα πάω για ύπνο.
Εκείνη την νύχτα μέσα στο Τσερνομπίλ κάνανε βόλτες οι εργάτες, που ήρθαν με βάρδια και έτσι, λαϊκά κάνανε μνημόνευαν την επέτειο με βότκα και άλλα, ενώ εγώ ξάπλωσα και κοιμήθηκα.
Το παράθυρο στο σπιτάκι μου βγαίνει ακριβώς στο γκρεμό στο ποτάμι Πρίπιατ.
Πέρασε λίγος χρόνος και ξαφνικά κατάλαβα, πως δεν κοιμάμαι πια και κοιτάζω το παράθυρο. Όπου βλέπω, πως από την πλευρά του ποταμιού, από το γκρεμό πλησιάζει ένας γέρος – με άσπρο μούσι, μπαστούνι και άσπρα ρούχα.
Εγώ κατάλαβα, πως ήταν ο Σεραφείμ του Σάρωφ, όπως τον περιγράφουν στις εικόνες.
Ο Άγιος πλησίασε το σπιτάκι, σταμάτησε απέναντι από το παράθυρό μου, και με κοίταξε προσεκτικά και αυστηρά.
Μετά, κοιτάζοντας ακριβώς στα μάτια μου χτύπησε τρεις φορές με το μπαστούνι του πολύ δυνατά – ένα, δυο, τρία.
Αμέσως μετά γύρισε και πήγε στο ποτάμι μέσω της πόρτας της εκκλησίας με κατεύθυνση τον πυρηνικό σταθμό, κάτι που είδα φανερά και στην πραγματικότητα.
Ξαφνικά καταλαβαίνω, πως βρίσκομαι ξανά στο κρεβάτι. Σκέφτομαι – τι μπορούσε να ήταν αυτό... Ανάβω το φώς και βλέπω το ρολόι να δείχνουν 01.30 – την ώρα τις έκρηξης του αντιδραστήρα.
Έτσι ο Κύριος έστειλε τον Άγιο του να με ξυπνήσει να κάνω την προσευχή και την αγρυπνία την νύχτα αυτή.
Τότε κατάλαβα τη σχέση της πυρηνικής καταστροφής με την Εκκλησία. Αυτή ήταν η στιγμή, όταν έγινε το κρίσιμο γεγονός στην ιστορία της ανθρωπότητας, που γράφεται από την αρχή του Χρόνου.
Η στιγμή, που μυστικοί και φοβεροί στοίχοι της Αποκαλύψεως έγιναν πραγματικότητα. Η στιγμή, όταν η αιχμή της βελόνας παλούκωσε την μεμβράνη, που χωρίζει τους Κόσμους, και έβγαλε την σκέψη του
Κυρίου στην πραγματικότητα. «Και ο τρίτος άγγελος εσάλπισε, και έπεσεν εκ του ουρανού αστήρ μέγας καιόμενος ως λαμπάς, και έπεσεν επί το τρίτον των ποταμών και επί τας πηγάς των υδάτων. και το όνομα του αστέρος λέγεται ο Άψινθος» (Ιωαν. 8:10-11).
Η σχέση ήταν απευθείας – έτσι και έγινε. Ο άψινθος, που φυτρώνει εδώ, σε μας λέγεται «τσερνόπηλνικ», με αυτό έχει σχέση και το όνομα της πόλης – Τσερνομπίλ.
Ιδία σχέση έχει και εμφάνιση της Παναγίας πάνω από το Τσερνομπίλ δέκα χρόνια πριν την καταστροφή. Αυτά τα φαινόμενα έθεσαν τα πάντα στις θέσεις τους.
Εδώ, σ’ αυτή την γη ο Κύριος προετοίμασε να γίνει το αποκορύφωμα της Αγίας Γραφής.
Εδώ στο ύφασμα της ύπαρξης μπήκε η αιχμή του ρήματος του Κυρίου, που χώριζε την ιστορία της ανθρωπότητας για το πριν και μετά της τραγωδίας του Τσερνομπίλ.
Εγώ σκέφτηκα μετά, γιατί ο Κύριος έστειλε τον Άγιο Σεραφείμ με την αποστολή να ανοίξει την πνευματική έννοια της καταστροφής.
Μετά απ΄αυτό έγραψα στο Πατριάρχη Αλέξιο Β’, όπου είχαμε γραπτό διάλογο επί ολόκληρα δύο χρόνια.
Και σαν αποτέλεσμα λάβαμε το τμήμα των λειψάνων του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ, το οποίο επίσημα παρέδωσαν στο Ναό μας, και ειδικά γι’ αυτό έχω πάει στο Ντιβέγιεβο.
Ο Άγιος Σεραφείμ εκτός από τον άθλο του μοναχισμού, κατανοούσε και ενεργά με την προσευχή έλαβε μέρος σε όλα τα σημαντικά γεγονότα εκείνης της εποχής. Γι’ αυτό εμφανίστηκε και εδώ!
Ο Άγιος Σεραφείμ άρχισε το πνευματικό δρόμο του, από το προσκύνημα στα Αγία του Κιέβου και στις Πετσόρες, ήθελε να είναι μέσα στην αδελφότητα της Λαύρας, πήρε την ευλογία στο Κίεβο να πάει στο Σάρωφ και δεν μπορούσε μα μείνει μακριά από τα γεγονότα, που τότε συνέβαιναν στην γη της Ρωσίας.
Από την στιγμή της εμφάνισης του Αγίου Σεραφείμ εκείνη την νύχτα της επετείου του ατυχήματος, εμείς τελούμε αγρυπνία και νυχτερινή Θεία Λειτουργία στις 26 Απριλίου στο ναό στο Τσερνομπίλ.
Τα περασμένα χρόνια στη Λειτουργία αυτή, που μνημονεύονται τα θύματα του ατυχήματος, έρχονται να λειτουργήσουν Αρχιερείς, Επίσκοποι και πλειάδα κληρικών.
Και πρώτα απ’ όλα ο Μητροπολίτης του Τσερνομπίλ Παύλος, Ηγούμενος της Λαύρας του Κιέβου, ο οποίος με έκανε ιερέα.
Θεωρό, ότι προνοητικά έγινε πρώτος Δεσπότης του Τσερνομπίλ, με αυτό τον τρόπο ο Κύριος τον έχει συνδέσει με την ιστορία αυτή.
Μαζί με τους ιερείς σε μας έρχονται πολλοί προσκυνητές – τους τραβάει εδώ σαν με το μαγνήτη.
Μετά πηγαίνουμε να τελέσουμε επιμνημόσυνη δέηση στο Πυρηνικό Ηλεκτρικό σταθμό του Τσερνομπίλ στους τάφους των πυροσβεστών, που πρώτοι ανέβηκαν στον φλεγόμενο αντιδραστήρα.
Έτσι μέσω της εμφάνισης του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ ο Κύριος, μας ευλόγησε να μην κοιμόμαστε και να προσευχόμαστε κάθε χρόνο την ώρα, που έγινε η έκρηξη.
Το 2016 από την ημέρα εκείνη εκπληρώθηκαν 30 χρόνια!
Σίγουρα, δεν μπορούμε μέχρι το τέλος να καλύψουμε, να χωρέσουμε και να κατανοήσουμε την πληρότητα και μεγαλειότητα των σημαδιών και φαινομένων, με τα οποία επισημάνθηκε η ιστορία της καταστροφής του Τσερνομπίλ.
Αλλά η σχέση μεταξύ όλων των επεισοδίων της υπάρχει αναμφίβολα, ευθεία, δυνατή, μυστική και βαθιά πνευματική σχέση.
Τα πράγματα που είναι καλό για μας να μάθουμε ο Κύριος μας τα ανοίγει την σωστή στιγμή.
Γι΄ αυτό πρέπει να έχουμε υπομονή, να ελπίζουμε στον Θεό και να περιμένουμε.
Περιγραφή της Βαλεντίνας Σέρικοβα
Την Νηστεία των Χριστουγέννων του 2015 έγινε η κούρα του πατέρα Νικόλαο Ιακούσιν με το όνομα Σέργιος, προς τιμή του ιερομάρτυρα Σεργίου του Τσερνομπίλ, που σκοτώθηκε την δεκαετία των 30.
Με την πρόνοια του Θεού η ονομαστική γιορτή του αρχιμανδρίτη Σέργιου (Ιακούσιν) είναι στις 26 Απριλίου.
