Το Ξύλο της Ζωής.

 

Άγιος Ιππόλυτος Ρώμης

Αυτό το ξύλο του σταυρού με τρέφει, με στεριώνει με τις ρίζες του, αναπαύομαι κάτω από τους κλώνους του, εγκαταλείπομαι με απόλαυση στην πνοή του…
Αυτό το δέντρο, απλώνεται όσο κι ο ουρανός, υψώνεται από τη γη στους ουρανούς. Αθάνατο φυτό, ορθώνεται στο κέντρο του ουρανού και της γης, στήριγμα γερό του σύμπαντος, δεσμός όλων των πραγμάτων,… περίπτυξη του κόσμου…

Καρφωμένο με τα αόρατα καρφιά του Πνεύματος για να μην ταλαντεύεται στην προσαρμογή του στο θείο, αγγίζοντας τον ουρανό με την κορφή της κεφαλής, στεριώνοντας τη γη με τα πόδια του και, στον ενδιάμεσο χώρο, αγκαλιάζοντας όλη την ατμόσφαιρα με τα απέραντα χέρια του, ήταν ολόκληρο παντού, σε κάθε πράγμα…
Με την Ανάληψη Του (Εκείνος) μετάδωσε ζωή και δύναμη σε όλα τα πράγματα που τρέμανε, και το σύμπαν ολόκληρο έγινε σταθερό, σα να είχε διεισδύσει σε όλα τα πράγματα αυτή η θεία έκταση και η οδύνη του Σταύρου. Ω εσύ, πού είσαι μόνος ανάμεσα στους μόνους και πού είσαι όλος στο παν, ας έχουν οι ουρανοί το πνεύμα σου και ο παράδεισος την ψυχή σου, αλλά το αίμα σου ας είναι στη γη.
Πηγή: taxiarhes.blogspot.gr

το είδαμε  εδώ

Τι γνωρίζετε για τον Αντίχριστο; Προσέχετε!

Αγίου Ιππολύτου αποσπάσματα περί Αντιχρίστου

Οι δυστυχισμένοι άνθρωποι (αυτοί που θα έχουν δεχθεί τα λόγια του Αντιχρίστου), θα λένε μεταξύ τους:

«Αλλοίμονον στη συμφορά μας αλλοίμονον στη πολυθρήνητη συμφωνία, αλλοίμονον στο πονηρό συνάλλαγμα και στη μεγίστη πτώσι (που παρασυρθήκαμε). Πως παραπλανηθήκαμε από τον Πλάνο; Πως παραδοθήκαμε σ' Αυτόν; Πως μπλέξαμε στα δίχτυα του; Πως συρθήκαμε στην βρωμερή του σαγήνη; Πως, ενώ ακούμε τας αγίας Γραφάς, δεν καταλαβαίνουμε το νόημά τους;»

Πραγματικά τότε, όσοι θα έχουν δεθή με κοσμικές υποθέσεις και με την επιθυμίαν του αιώνος αυτού, αυτοί εύκολα θα οδηγηθούν στο Διάβολο και θα σφραγισθούν απ' Αυτόν.

Όσοι όμως ακούνε τας Θείας Γραφάς και τας κρατούν συνεχώς στα χέρια τους και βάζουν καλά στον νουν τους τας εννοίας τους, θα ημπορέσουν (πολλοί απ' αυτούς) να ξεφύγουν από την παραπλάνησι του Αντιχρίστου. Διότι θα αντιληφθούν αμέσως τα σημάδια της πονηριάς του και την αλαζονείαν της πλάνης του γι' αυτό και γρήγορα θα φύγουν μέσα από τα χέρια του στα βουνά, για να κρυφτούν στις σπηλιές και στα χάσματα της γης, απ' όπου με δάκρυα και συντριβή καρδίας θ' αναζητήσουν τον φιλάνθρωπον Κύριον. Και τότε ο φιλάνθρωπος Κύριος θα τους αποσπάση από τα βρόχια του Αντιχρίστου και θα σώση με το δεξί Του χέρι, από τα σκάνδαλα όσους είναι άξιοί Του και πέφτουν στα πόδια Του.

Τότε οι άνθρωποι θα πηγαίνουν από την Ανατολή προς την Δύσι και θα έρχονται απο την Δύσι στην Ανατολή (χωρίς να ευρίσκουν ησυχία και ασφάλεια) και θα κλαύσουν πολύ και θα θρηνήσουν γοερά και όταν θα ξημερώνη η ημέρα, θα αναζητούν την νύκτα, για να αναπαυθούν από τα έργα τους. Όταν όμως θα πέφτη η νύχτα, τότε, από τους αλλεπαλλήλους σεισμούς, και από τις καταιγίδες θα αναζητούν με αγωνία το φώς της ημέρας, γιατί θα τους πνίγη ο φόβος για τον τραγικό θάνατο, που τους αναμένει.

Τότε την τραγική εκείνη ζωή των ανθρώπων θα την κλάψη όλη η γη, θα πενθήση και η θάλασσα και ο αέρας και ο ήλιος, ακόμα θα πενθήσουν, για το τραγικό κατάντημα των ανθρώπων, και τα άγρια ζώα και τα πετεινά και τα βουνά και τα δένδρα στον κάμπο, επειδή όλοι ξεφύγανε από τον άγιο Θεό, πιστέψανε στον Πλάνο και δεχτήκανε το σημάδι του μιαρού και Θεομάχου, αντί για τον ζωοποιό σταυρό του Σωτήρος.

Διότι όλα θα καταντήσουν συχαμένα. Όλοι θα φροντίζουν να διαφύγουν και να κρυφτούν, αλλά πουθενά δεν θα μπορέσουν να αποφύγουν τις παγίδες του Αντικειμένου, διότι θα φέρνουν επάνω τους το σημάδι (= χάραγμα) Του το (666) και έτσι θα δείχνουν καθαρά πως είναι γνωστοί του. Απ' έξω φόβος, από μέσα τρόμος και νύκτα και ημέρα. Στη πλατεία και στα σπίτια θα υπάρχουν ψόφια, πείνα και δίψα. Στις πλατείες θόρυβοι, στα σπίτια θρήνοι. Θα μαραθή η ομορφιά του προσώπου, διότι τα χαρακτηριστικά τους θα γίνουν σαν των νεκρών. Αλλά και η ομορφιά των γυναικών θα μαραθή και θα εξαφανισθή η (σαρκική) επιθυμία από όλους τους ανθρώπους.

Ο εύσπλαχνος όμως και φιλάνθρωπος Θεός ούτε και τότε θα εγκαταλείψη το γένος των ανθρώπων χωρίς παρηγοριά, γι' αυτό θα κολοβώση εκείνες τις ημέρες. Και τα τρισήμιση χρόνια (της Εξουσίας του Αντιχρίστου) θα τα συντομεύση, για τους λίγους εκείνους ευσεβείς, που θα έχουν καταφύγει για να κρυφτούν στα βουνά και στα σπήλαια, ώστε να μη χαθή ολότελα η φάλαγγα όλων εκείνων των Αγίων.

Γρήγορα – γρήγορα λοιπόν θα περάσουν αυτές οι μέρες και πολύ σύντομα θα τελειώση η Βασιλεία του Πλάνου και Αντιχρίστου. Κατόπιν εν ριπή οφθαλμού θα περάση το σχήμα αυτού του κόσμου και θα καταργηθή η εξουσία των ανθρώπων, και θα χαθούν όλα αυτά, που βλέπουμε.

Από έναν αγαπημένο γέροντα μοναχό του Αγίου Όρους.
Λ.Α.
πηγή

ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΠΠΟΛΥΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ.

πηγή

Τού Αγίου  Ιππολύτου, Πάπα Ρώμης... 

( πρίν τήν εποχή τού σχίσματος τών Εκκλησιών )

Την εποχή εκείνη τέτοια θλίψη και στενοχώρια θα υπάρχει όσο

 ποτέ άλλοτε δε θα έχει παρουσιαστεί επί της γής… (Ματθ. κδ' 21).

 Τότε, εκείνοι οί Χριστιανοί πού δεν θα έχουν πάρει το χάραγμα του

 Αντίχριστου ( 666 ), θα διώκονται συνεχώς και με μένος, προσπαθώντας

 παράλληλα να βρουν τρόπο επιβίωσης, αφού και τα ίδια τα στοιχεία 

της φύσεως θα έχουν αλλοιωθεί…

Και τότε οι έχοντες το σφράγισμα του Αντίχριστου (χάραγμα το οποίο 

θα τους επέτρεπε να έχουν δικαίωμα αγοραπωλησίας ) θα μετανιώσουν 

πικρά για την επιλογή τους αυτή...

Άνθρωποι θα πεθαίνουν από την πείνα και τις αρρώστιες στους δρόμους

 και τις πλατείες. Και εάν δε συντόμευε ο Άγιος Τριαδικός Θεός εκείνες 

τις ημέρες της κακίας, δε θα έμενε κανείς πού να μη πρόδιδε τ

ην πίστη του…

"Και τι μιλώ για ανθρώπους μόνο, μιά πού και αυτά τα στοιχεία της 

φύσεως θα απαρνηθούν την φυσική τους κατάσταση... 

Τότε, θα συμβαίνουν συχνά σεισμοί σε κάθε πολιτεία, λοιμώδεις

 ασθένειες και επιδημίες σε κάθε χώρα, κεραυνοί ασυνήθιστοι και 

φοβερές αστραπές, ενώ σπίτια και αγροί θά κατακαίονται…

Θα  συμβαίνουν ακόμη φοβερές καταιγίδες ανέμων, οι οποίες θα

 διαταράσσουν χωρίς όρια την ξηρά και την θάλασσα, ακαρπίες της

 γής, σάλος καί βουητό από τη θάλασσα και σάλος αφόρητος από 

την απώλεια χιλιάδων ψυχών ανθρώπων….

Θα βλέπουμε σημαδιακές μεταβολές στον ήλιο και στη σελήνη,

 εκτροπές αστέρων από τη θέση τους, συγκρούσεις εθνών και πολέμους,

 καταστρεπτικούς ανέμους, βολίδες χαλάζης επί του προσώπου της γής, 

χειμώνες άτακτοι και ασυνήθιστοι ( από μεγάλη κλιματική αλλαγή ),

 παγετοί μεγάλοι, καύσωνες ανυπόφοροι, κεραυνοί αιφνίδιοι, 

και εμπρησμοί αδόκητοι και μη αναμενόμενοι… 

( πιθανότατα το κάψιμο τών δασών πού βλέπουμε να επεκτείνεται

 σήμερα σε όλα τα έθνη σάν μιά Παγκόσμια επιδημία...)

Θα υπάρχει δε ένας γενικός θρήνος και οδυρμός επί όλης της γης, 

χωρίς καμία και από πουθενά παρηγοριά…»Αγίου Ιππολύτου, P.G. 10, 912 B - ΒΕΠΕΣ 6, 278

---------------------

« Την εποχή εκείνη όσοι άνθρωποι λάβουν τη σφραγίδα του

 Αντιχρίστου ( 666,  νομίζοντας ότι μ΄ αυτόν τον τρόπο θα ζήσουν ) 

και δεν θα βρίσκουν τροφές ούτε νερό, θα προσέρχονται προς 

αυτόν και με οδυνηρά (πονεμένη) φωνή θα του λένε:

«Δώσε μας λοιπόν να φάμε και να πιούμε ( όπως μας έταζες ), 

γιατί αλλιώς θα πεθάνουμε όλοι από την πείνα και από κάθε

 ανάγκη, διέταξε τον ουρανό  να μας δώσει νερό, και διώξε τα

 ανθρωποφάγα θηρία πού μας κατατρώγουν…»

Τότε ο Αντίχριστος θα απαντήσει εμπαίζοντας αυτούς και με 

πολλή απανθρωπιά και θα τους λέει :

«Ο ουρανός δεν θέλει να δώσει βροχή. Η γη πάλι δεν βλαστάνει 

τα φυτά της, από  που να σας δώσω εγώ τροφές ; »

Τότε, αφού ακούσουν τα λόγια του δόλιου τούτου οι άθλιοι, θα καταλάβουν

 ότι αυτός είναι ο ίδιος ο πονηρός διάβολος ( και ότι δεν είναι Θεός όπως

 νόμιζαν ), και θα θρηνήσουν με πόνο, θα κλάψουν πολύ και θα κτυπήσουν 

το πρόσωπό τους με τα χέρια τους, και θα εκριζώσουν τα μαλλιά τους 

και με τα νύχια τους θα ξεσκίζουν τα μάγουλά τους λέγοντας ο ένας

 προς τον άλλον :

« Ώ,  της συμφοράς μας ! Ώ του φοβερού πράγματος, Ώ της δόλιας

 συναλλαγής πού κάναμε με τον Αντίχριστο ( 666 ) και πήραμε το 

χάραγμά του, Ώ, της φοβερής πτώσεώς μας. Πώς πλανηθήκαμε 

από τον πλάνο; Πώς προσφερθήκαμε ( ψυχή και σώματι ) σ΄ αυτόν; 

Πώς συλληφθήκαμε μέσα στα δίκτυα του; Πώς πιαστήκαμε στη βρώμικη 

του σαγήνη;

Και πώς ενώ ακούγαμε τις Γραφές πού μας προειδοποιούσανε για 

όλα αυτά, εμείς τότεδεν τους δίναμε σημασία; »
Αγίου Ιππολύτου, P.G. 10, 933 D - 936 A