Το θέλημα του Κυρίου γινέσθω...

Υπάρχουν καιροί πικροί, δυσβάστακτοι και βασανιστικοί. Δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αυτούς. Στον πόλεμο της φιληδονίας πολλοί τραυματίζονται και υφίστανται οδύνες, πολύ δε περισσότερο σ’ αυτή την πνευματική μάχη δεχόμαστε πολλά τραύματα από τα πνεύματα του κακού, ηττώμεθα κυρίως όταν βασιζόμαστε στις δικές μας δυνάμεις και τη λογική μας, έως ότου επιδείξουμε ταπεινοφροσύνη, αναγνωρίζοντας τις αδυναμίες μας.

ΟΣΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ

Μοιάζει η ζωή μας με αρκετά βαθιά τάφρο, η οποία σε καιρό βροχής γεμίζει ώστε να γίνεται αδιάβατη, ενώ τον άλλο καιρό ξεραίνεται έτσι ώστε να μην κυλά καθόλου νερό σ’ αυτήν. Οι άγιοι πατέρες εκθειάζουν μια ζωή που να μοιάζει με μικρό ρυάκι, το οποίο πάντα κυλά και ποτέ δεν ξεραίνεται. Το ρυάκι αυτό είναι, πρώτον προσβάσιμο, δεύτερον ευχάριστο και χρήσιμο σε όλους τους διαβάτες, επειδή το νερό του είναι πάντα πόσιμο, και καθώς κυλά ήσυχα, γι’ αυτό και ποτέ δεν θολώνει.

ΟΣΙΟΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Στις ύβρεις εσύ να αντιπαρατίθεσαι με ταπεινοφροσύνη, όπως εγράφη και μας υποδεικνύεται από τους πατέρες, και αν συμβεί να πέσεις, εγέρσου και πάλι και να γνωρίζεις ότι λόγω της υπερηφάνειάς σου δοκιμάζεσαι με αυτές. Να καταφύγεις στην υπακοή και την αυτομεμψία, όχι να φύγεις από το κελί. Αν ο μοναχός δεν υποστεί διάφορους πειρασμούς και προσβολές, δεν μπορεί να γνωρίσει την αδυναμία του και να επιδείξει ταπεινοφροσύνη.

Η πνευματική ζωή δεν συνίσταται στο να απολαμβάνουμε ειρήνη και παρηγοριά∙ σημαίνει και τον πνευματικό σταυρό, δηλαδή να φέρουμε με γαλήνη τη στέρηση της παρηγοριάς.

ΟΣΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ

Όποιος έχει τάση μάλλον προς την πνευματική ζωή, αυτός θα πρέπει να φροντίσει πρωτίστως ώστε τους πάντες και τα πάντα να τα αφήσει στην κρίση του Θεού, και να προφυλαχθεί κυρίως από τη διγνωμία, ώστε να μην πραγματοποιηθεί εφ’ υμών το ρηθέν του αγίου Αποστόλου Ιακώβου, του Αδελφοθέου, ότι «ἀνὴρ δίψυχος ἀκατάστατος ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ» (Επιστολή Ιακώβου, κεφ. Α΄ 8)

ΟΣΙΟΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Μην αφήνετε το πνεύμα σας να σβήσει, φροντίστε μάλλον να το θερμαίνετε υπομονετικά με την προσευχή και την ανάγνωση κειμένων των αγίων πατέρων και άλλων ιερών κειμένων, εξαγνίζοντας την καρδιά από τα πάθη.

Καλύτερα να αποδεχτείτε να σηκώσετε το βάρος χιλίων θανάτων, παρά να αποκλίνετε από τις θείες εντολές του Ευαγγελίου και τους εξαίσιους κανόνες του μοναχισμού.

ΟΣΙΟΣ ΒΑΡΣΑΝΟΥΦΙΟΣ

Έτσι γίνεται και στην πνευματική ζωή: ή η παρηγοριά προηγείται της θλίψης, ή η θλίψη προηγείται της παρηγοριάς. Αυτές οι εναλλαγές γεννούν ελπίδα και ταπεινοφροσύνη. Μόνο που υπάρχουν διαφορετικές θλίψεις, τόσο κοσμικές όσο και πνευματικές, αυτό όμως είναι ακόμα νωρίς για να το μάθεις∙ εσύ δέξου με ευγνωμοσύνη και αταραξία ό,τι στείλει ο Θεός, να μην το παίρνεις πάνω σου στα παρηγορητικά συναισθήματα, ενώ στα θλιβερά να μην αποθαρρύνεσαι.

ΟΣΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ

Σε κάθε διαμονή σου προσπάθησε να ζεις γαλήνια, δηλαδή με πνεύμα ηρεμίας και ταπεινοφροσύνης, κανέναν να μην κατακρίνεις και με κανέναν να μην θυμώνεις, ούτως ώστε, κατά την αποστολική υποθήκη, ο λόγος μας να αναμειγνύεται με το άλας της ψυχής.

ΟΣΙΟΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

…

Για κάθε ευγενή προαίρεση προς το καλό, θα πρέπει να αναμένετε πειρασμούς από τη δύναμη του κακού η οποία μισεί αυτό. Αυτό το γνωρίζετε επαρκώς, γνωρίζετε επίσης τι χρειάζεται για να την αποκρούσετε και να την κατανικήσετε: αναγνώριση της αδυναμίας σας, αυτομεμψία, υποταγή και επίκληση του Θεού.

ΟΣΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ

Πηγή: «ΟΠΟΥ ΘΕΟΣ, ΓΑΛΗΝΗ, Πνευματικές παραινέσεις, Των Γερόντων της Όπτινα»

Επιμέλεια-Πρόλογος, ΗΛΙΑΣ ΛΙΑΜΗΣ, Εκδόσεις ατέρμονον

πηγή

Ἕνα γράμμα γιά τό κάπνισμα

πηγή

Ἀμβρόσιος Ὅσιος τῆς Ὄπτινα

(Ἕνας μανιώδης καπνιστὴς ἀπὸ τὴν Ἁγία Πετρούπολη, ὁ Ἀλέξιος Στεπάνοβιτς Μαγιόρωφ, ἄρχισε κάποτε νὰ αἰσθάνεται τὶς ἐπιζήμιες συνέπειες τοῦ καπνίσματος στὴν ὑγεία του. Οἱ πολλὲς συμβουλὲς καὶ παραινέσεις τῶν φίλων του ἀποδείχθηκαν μάταιες.Τελικὰ τὸ ἔτος 1888 ὁ Ἀλέξιος Στεπάνοβιτς κατέφυγε στὴν βοήθεια τοῦ στάρετς Ἀμβρόσιου καὶ μὲ ἐπιστολὴ τοῦ ζήτησε νὰ τοῦ ὑποδείξει τὸν τρόπο ποὺ θὰ καταπολεμήσει τὸ πάθος του. Σὲ γράμμα του μὲ ἡμερομηνία 12 Ὀκτωβρίου 1888 ὁ ὅσιος Ἀμβρόσιος ἀπάντησε στὸν Ἀλέξιο Μαγιόρωφ τὰ ἑξῆς:)


«Γράφεις ὅτι δὲν μπορεῖς νὰ κόψης τὸ κάπνισμα! Αὐτὸ ποὺ εἶναι ἀδύνατο γιὰ τὸν ἄνθρωπο, εἶναι δυνατὸ μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ. Τὸ μόνο ποὺ χρειάζεται εἶναι νὰ ἀποφασίσεις μὲ σταθερότητα νὰ ἀπαλλαγῆς ἀπ' αὐτό, ἀφοῦ ἀναγνωρίζεις τὴν ζημία ποὺ προξενεῖ στὴν ψυχὴ καὶ στὸ σῶμα σου.

Διότι ὁ καπνὸς ἐξασθενίζει τὴν ψυχή, αὐξάνει καὶ δυναμώνει τὰ πάθη, σκοτίζει τὸ νοῦ καὶ καταστρέφει σιγὰ-σιγὰ τὴ σωματικὴ ὑγεία μὲ ἕναν ἀργὸ θάνατο. Ταυτόχρονα οἱ πνευματικὲς ἀσθένειες τῆς ὀξυθυμίας καὶ μελαγχολίας ἐμφανίζονται στὴν ψυχὴ σὰν συνέπεια τοῦ καπνίσματος. Σὲ συμβουλεύω νὰ χρησιμοποίησης πνευματικὴ θεραπεία γιὰ τὴν καταπολεμήσει τοῦ πάθους σου.

Νὰ κάνης λεπτομερῆ ἐξομολόγηση ὅλων τῶν ἁμαρτιῶν ποὺ διέπραξες ἀπὸ τὴν ἡλικία τῶν ἑπτὰ χρόνων ἕως σήμερα καὶ νὰ μεταλάβεις τὰ Ἄχραντα Μυστήρια. Κάθε μέρα νὰ διαβάζεις ὄρθιος ἕνα ἤ περισσότερα κεφάλαια τοῦ Εὐαγγελίου. Μόλις ἀρχίζει νὰ ἐμφανίζεται ἡ ἀποθάρρυνση καὶ ἡ ἀπελπισία, νὰ διαβάζεις καὶ πάλι μέχρι νὰ περάσει. Ἂν ξαναεμφανισθεῖ, ἄρχισε πάλι τὴν μελέτη τοῦ Εὐαγγελίου. Ἤ, ἂν θέλεις, πήγαινε σὲ κάποιον ἀπομονωμένο χῶρο καὶ κάνε τριάντα τρεῖς ἐδαφιαῖες μετάνοιες σὲ ἀνάμνηση τῆς ἐπίγειας ζωῆς τοῦ Κύριου καὶ πρὸς τιμὴ τῆς Ἁγίας Τριάδος».


Μόλις ἔλαβε τὸ γράμμα ὁ Ἀλέξιος Στεπάνοβιτς τὸ διάβασε καὶ « ἄναψε ἕνα τσιγάρο», ὅπως ἐξηγεῖ  ὁ ἴδιος σὲ ἰδιόγραφο σημείωμά του.

" Ἄρχισα νὰ τὸ καπνίζω, ἀλλὰ ἔνιωσα ξαφνικὰ ἕνα φοβερὸ πονοκέφαλο καὶ μιά ἀπέχθεια πρὸς τὸ καπνὸ τοῦ τσιγάρου. Ἐκεῖνο τὸ βράδυ δὲν κάπνισα. Τὴν ἑπόμενη ἡμέρα τέσσερις φορὲς ἄρχισα νὰ καπνίζω μηχανικὰ καὶ ἀπὸ συνήθεια. Δὲν μποροῦσα ὅμως νὰ καταπιῶ τὸν καπνό, γιατί μὲ ἔπιανε δυνατὸς πονοκέφαλος. Ἔτσι ἔκοψα τὸ κάπνισμα μὲ εὐκολία.

Τὰ δύο προηγούμενα χρόνια δὲν εἶχα μπορέσει νὰ ἀπαλλαγῶ ἀπὸ τὸ κάπνισμα, ὅσο κι ἂν εἶχα πιέσει τὸν ἑαυτό μου. Παρ` ὅλο ποὺ ἡ ὑγεία μου ἐπιδεινώθηκε σοβαρά, συνέχισα νὰ καπνίζω γύρω στὰ 75 τσιγάρα τὴν ἡμέρα. Ὅταν λοιπὸν ἄρχισα νὰ αἰσθάνομαι ἄρρωστος καὶ ἀνίκανος νὰ ξεριζώσω τὸ πάθος μου, ἀκολούθησα τὶς συμβουλὲς τῶν φίλων μου καὶ κατέφυγα στὸ στάρετς Ἀμβρόσιο. Μὲ εἰλικρινῆ μετάνοια τοῦ ζήτησα νὰ προσευχηθεῖ γιὰ μένα.

Ἀργότερα, ὅταν πῆγα νὰ τὸν εὐχαριστήσω, ὁ πατὴρ Ἀμβρόσιος ἄγγιξε μὲ τὸ ραβδὶ του τὸ κεφάλι μου ποὺ πονοῦσε καὶ ἀπὸ ἐκείνη τὴ στιγμὴ δὲν αἰσθάνομαι πιὰ κανενὸς εἴδους πονοκέφαλο." 

Όσιος Αμβρόσιος της Όπτινα: Πώς να κόψετε το Κάπνισμα

ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ
ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ

Ένας μανιώδης καπνιστής από την Αγία Πετρούπολη, ο Αλέξιος Στεπάνοβιτς Μαγιόρωφ, άρχισε κάποτε να αισθάνεται τις επιζήμιες συνέπειες του καπνίσματος στην υγεία του. Οι πολλές συμβουλές και παραινέσεις των φίλων του αποδείχθηκαν μάταιες. Τελικά το έτος 1888 ο Αλέξιος Στεπάνοβιτς κατέφυγε στην βοήθεια του στάρετς Αμβροσίου και με επιστολή τού ζήτησε να του υποδείξη τον τρόπο που θα καταπολεμήση το πάθος του.

Σε γράμμα του με ημερομηνία 12 Οκτωβρίου 1888 ο όσιος Αμβρόσιος απάντησε στον Αλέξιο Μαγιόρωφ τα εξής:

«Γράφεις ότι δεν μπορείς να κόψης το κάπνισμα! Αυτό που είναι αδύνατο για τον άνθρωπο, είναι δυνατό με τη βοήθεια του Θεού. Το μόνο που χρειάζεται είναι να αποφασίσης με σταθερότητα να απαλλαγής απ' αυτό, αφού αναγνωρίζεις την ζημία που προξενεί στην ψυχή και στο σώμα σου. Διότι ο καπνός εξασθενίζει την ψυχή, αυξάνει και δυναμώνει τα πάθη, σκοτίζει το νου και καταστρέφει σιγά-σιγά τη σωματική υγεία με έναν αργό θάνατο. Ταυτόχρονα οι πνευματικές ασθένειες της οξυθυμίας και μελαγχολίας εμφανίζονται στην ψυχή σαν συνέπεια του καπνίσματος.

Σε συμβουλεύω να χρησιμοποιήσης πνευματική θεραπεία για την καταπολέμησι του πάθους σου. Να κάνης λεπτομερή εξομολόγησι όλων των αμαρτιών που διέπραξες από την ηλικία των επτά χρόνων έως σήμερα και να μεταλάβης τα Άχραντα Μυστήρια. Κάθε μέρα να διαβάζης όρθιος ένα ή περισσότερα κεφάλαια του Ευαγγελίου. Μόλις αρχίζει να εμφανίζεται η αποθάρρυνσις και η απελπισία, να διαβάζης και πάλι μέχρι να περάση. Αν ξαναεμφανισθή, άρχισε πάλι την μελέτη του Ευαγγελίου. Ή, αν θέλης, πήγαινε σε κάποιον απομονωμένο χώρο και κάνε τριάντα τρεις εδαφιαίες μετάνοιες εις ανάμνησιν της επίγειας ζωής του Κυρίου και προς τιμήν της Αγίας Τριάδος».

Μόλις έλαβε το γράμμα, ο Αλέξιος Στεπάνοβιτς το διάβασε και «άναψε ένα τσιγάρο», όπως εξηγεί ο ίδιος σε ιδιόγραφο σημείωμα του:

«Άρχισα να το καπνίζω, άλλα ένιωσα ξαφνικά έναν φοβερό πονοκέφαλο και μια απέχθεια προς τον καπνό του τσιγάρου. Εκείνο το βράδυ δεν κάπνισα.

Την επομένη ημέρα τέσσερις φορές άρχισα να καπνίζω μηχανικά και από συνήθεια. Δεν μπορούσα όμως να καταπιώ τον καπνό, γιατί με έπιανε δυνατός πονοκέφαλος. Έτσι έκοψα το κάπνισμα με ευκολία.

Τα δύο προηγούμενα χρόνια δεν είχα μπορέσει να απαλλαγώ από το κάπνισμα όσο κι αν είχα πιέσει τον εαυτό μου. Παρ' όλο που η υγεία μου επιδεινώθηκε σοβαρά, συνέχισα να καπνίζω γύρω στα εβδομήντα πέντε τσιγάρα την ημέρα. Όταν λοιπόν άρχισα να αισθάνωμαι άρρωστος και ανίκανος να ξερριζώσω το πάθος μου, ακολούθησα τις συμβουλές των φίλων μου και κατέφυγα στον στάρετς Αμβρόσιο. Με ειλικρινή μετάνοια τού ζήτησα να προσευχηθή για μένα. Αργότερα, όταν πήγα να τον ευχαριστήσω, ο πατήρ Αμβρόσιος άγγιξε με το ραβδί του το κεφάλι μου που πονούσε και από εκείνη τη στιγμή δεν αισθάνομαι πια κανενός είδους πονοκέφαλο».

Αγιορείτικη Μαρτυρία
Τριμηνιαία έκδοσις Ιεράς Μονής Ξηροποτάμου
Τεύχη 8-9
Ιούνιος - Νοέμβριος 1990

πηγή : http://www.impantokratoros.gr