Αρχιμ. Γερβάσιος Ραπτόπουλος, «Η αγάπη δεν περνά ποτέ κρίση, το αντίθετο μάλιστα...»

πηγή

Η αγάπη δεν περνά ποτέ κρίση, το αντίθετο...

«Η αγάπη δεν περνά ποτέ κρίση, το αντίθετο μάλιστα...». Ο 81χρονος εκπρόσωπος της "παγκοσμιοποιημένης αγάπης", π. Γερβάσιος Ραπτόπουλος, ο ορθόδοξος αρχιμανδρίτης, που για 35 χρόνια επισκέπτεται τις φυλακές όλου του κόσμου και πέρυσι προτάθηκε για το Νόμπελ Ειρήνης, βρέθηκε μεσοβδόμαδα στη Λάρισα, στα εκπαιδευτήρια Μαίρης Ν. Ράπτου. Μίλησε δύο φορές σε πυκνό ακροατήριο μαθητών και κοινού, αλλά ό, τι και να πει, δεν φτάνουν ατέλειωτες ώρες, για να εξιστορήσει γεγονότα, συμβάντα, που θυμάται με λεπτομέρειες και κυρίως, το «πώς» και το «γιατί».

Με την «Ε» είχε μια σύντομη κουβέντα, με πρώτο ερώτημα την οικονομική κρίση και τυχόν επηρεασμό του έργου του... «Το ίδιο πράγμα με ρώτησαν και στη Ρουμανία. Απαντώ ότι η αγάπη δεν περνά ποτέ κρίση. Δίνουμε ακόμα και τα ρούχα μας και το ψωμί μας και τα πάντα. Δίνουμε και τον εαυτό μας. Η αγάπη, σε τελευταία ανάλυση, είναι ότι θυσιάζουμε και τον εαυτό μας. Όπως ο Χριστός έδωσε αγάπη. Το παράδοξο είναι ότι έχουμε καταθέσεις στον τραπεζικό λογαριασμό ακόμη και του ενός ευρώ! Πάνε στην ουρά της τράπεζας, για να καταθέσουν ένα ευρώ!».

Για το βαθύτερο συναίσθημα που τον κάνει να ασχολείται με τους κρατούμενους, εξήγησε ότι «συλλάβαμε όλη την τραγικότητα, που παρουσιάζει ο χώρος της φυλακής και η παραμονή εκεί των ελευθέρων, αρχικά, ανθρώπων και μετά κρατουμένων. Δεν έχουν καμία επικοινωνία με τον έξω κόσμο. Ένας μας είπε το εξής: Έξω στον κόσμο είχα χίλιους τρεις φίλους, τώρα με εγκατέλειψαν όλοι και έμειναν μόνο οι τρεις. Τα τρία παιδιά μου. Μια επίσκεψη στη φυλακή αναπληρώνει όλους τους φίλους, που είχαν κάποτε. Ακόμα και συγγενείς ντρέπονται να πάνε. Ο φυλακισμένος δεν παύει να είναι άνθρωπος του Θεού, αυτόν πρέπει να βοηθήσουμε. Αν πάρουμε παράδειγμα έναν κρατούμενο αλλοδαπό, σε φυλακή της Αφρικής. Όταν πάμε με τα δέματα να τους επισκεφθούμε, από την Ελλάδα, μπορεί να σκέφτεται ότι είναι τρελοί οι άνθρωποι του Θεού. Για πρώτη φορά πήγα σε φυλακή το 1978 στην αγροτική φυλακή Κασσάνδρας. Πήγαμε 15 λεωφορεία, 750 χριστιανοί. Στα δέκα χρόνια συνεχούς επισκέψεως σε αυτή τη φυλακή, φθάσαμε τους 5.000 επισκέπτες. Πήγαμε 82 λεωφορεία, κομβόι ολόκληρο, χωριστά τα ΙΧΕ και τα τρακτέρ με πλατφόρμες με κόσμο. Η φυλακή τότε έχασε την αίσθηση ότι είναι χώρος φυλακής... Μια φορά, δεν πήρε ένας κρατούμενος το κόκκινο αυγό και το δώρο και περνώντας στην ουρά, έφυγε χωρίς να σταματήσει. Κάποια από τις γυναίκες της ομάδας, τον εντόπισε μετά, τον πλησίασε και του είπε «γιατί;». «Γιατί εγώ σκότωσα τη γυναίκα μου» απάντησε..., «μα, γι’ αυτό ήρθαμε, για το δέμα της αγάπης, που δεν θα σας δώσει κανένας συγγενής». Ήρθε τελικά, πήρε το δέμα βαθιά συγκινημένος... Δεν είναι το 1 ευρώ, αλλά τι εκφράζει, ποιος το έδωσε. Ο άνθρωπος θέλει ένα «σκούντημα», ένα άγγιγμα της ψυχής. Αν όλοι οι Έλληνες αγαπούσαν την κοινωνία των κρατουμένων, θα ήταν αλλιώς...

Ο π. Γερβάσιος γεννήθηκε στον Αιμιλιανό Γρεβενών το 1931. Ένα από τα πέντε παιδιά, μιας φτωχής οικογένειας. Από μαθητής ακόμη ο Θείος λόγος τον συνεπαίρνει και τον οδηγεί σε όλη του τη ζωή. Σημερινή έδρα της διακονίας του η Περαία Θεσσαλονίκης. Τον προβλημάτιζε πάντα, η ευαγγελική ρήση «'Εν φυλακή ήμην, και ήλθετε προς με'. Την ποινή αυτών των απόρων κρατουμένων εξαγοράζουμε, ύστερα από έγγραφο της Κοινωνικής Υπηρεσίας της φυλακής, η οποία γνωρίζει την οικογενειακή τους κατάσταση και την αδυναμία τους να εξαγοράσουν την ποινή τους μόνοι τους", σημειώνει ο σεβάσμιος πατέρας. Μερικές από τις επισκέψεις, ενδεικτικές, είναι στη Νέα Υόρκη για έναν 65χρονο ομογενή κρατούμενο, καταδικασμένο για φόνο, που απειλούσε να αυτοκτονήσει. Η ζωή του άλλαξε, μετά, όπως του έγραψε ο κρατούμενος. Σε μία επίσκεψη στη Μαδαγασκάρη, το 1999, σε φυλακή 2.500 κρατουμένων, για τους οποίους οργάνωσε γεύμα και μοίρασε δέματα, ο πατέρας Γερβάσιος συγκλονίστηκε, όταν κατάλαβε ότι οι άνθρωποι δεν είχαν φάει κρέας για 20 χρόνια! Στη Ρωσία, πήγε στην κεντρική φυλακή της Μόσχας, με τη θερμοκρασία στους -32 βαθμούς. Ο πρώτος Ρώσος που αποφυλακίστηκε, μετά την αλλαγή της νομοθεσίας, ήταν με τη βοήθεια της Διακονίας Αποφυλακίσεως Απόρων Κρατουμένων και Φυγοποίνων, «Ο άγιος ληστής του Γολγοθά».

Ε. ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 25/11/2012

π. ΓΕΡΒΑΣΙΟΣ: «ΛΗΣΤΕΣ ΚΑΙ ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ»

Ο πατέρας Γερβάσιος μετρά 15.200 αποφυλακίσεις κρατουμένων ανά τον κόσμο
Τριάντα πέντε χρόνια αγώνα και 15.200 αποφυλακίσεις κρατουμένων ανά τον κόσμο μετρά ο Έλληνας αρχιμανδρίτης Γερβάσιος Ραπτόπουλος, που στα 81 του χρόνια και υποψήφιος για το Νομπέλ Ειρήνης σχολιάζει στην εφημερίδα «Η Ελλάδα αύριο» πως κανένα βραβείο δεν αγγίζει την ψυχή του όσο η προσφορά στον άνθρωπο.

Ο πατέρας Γερβάσιος, τον οποίο αποκαλούν και «άγιο των φυλακισμένων» έχει χωρέσει στην αγκαλιά του 15.200 κρατούμενους σωφρονιστικών ιδρυμάτων από όλο τον πλανήτη που, όπως αναφέρει η εφημερίδα, χάρη στον γέροντα, κατάφεραν να πετάξουν προς την ελευθερία.

«Έως σήμερα έχουμε συγκεντρώσει 4,1 εκατομμύρια για να εξαγοράσουμε ποινές άπορων κρατουμένων», λέει ο ίδιος ενώ αναφέρεται και στους αφανείς φιλάνθρωπους Έλληνες και ομογενείς που συμμερίζονται το όραμά του και δίνουν ακόμη και ένα ευρώ από το λιγοστό εισόδημά τους.

Ο πατέρας Γερβάσιος που έχει επισκεφτεί δεκάδες κρατούμενους μεταξύ των οποίων και τον Κώστα Πάσσαρη, δεν βλέπει στο πρόσωπο του έναν δολοφόνο.

«Ληστές και φονιάδες είναι όλοι παιδιά μου, εγώ σαν κληρικός βλέπω μόνο χαμένα παιδιά» δηλώνει ο ίδιος και συμπληρώνει πως ήταν χρέος του να επισκεφθεί τον έγκλειστο, όταν πριν από χρόνια ζήτησε να τον δει.

«Ήταν συντετριμμένος και εξομολογούνταν επί 1,5 ώρα. Πήγα και δεύτερη και τρίτη φορά, τελευταία φορά τον είδα πριν από 10 μέρες. Ποτέ δεν μου έχει ζητήσει τίποτα, μόνο την αγάπη», δηλώνει ο πατέρας Γερβάσιος λέγοντας πως ο Πάσσαρης έχει μετανιώσει και προσεύχεται για τους σκοτωμένους του.

Μεταξύ των βαρυποινιτών που επισκέπτεται είναι και οι καταδικασμένοι της οργάνωσης «17 Νοέμβρη», αλλά και ένας στρατηγός της 21ης Απριλίου. 
πηγή

“…εν φυλακή ήμην, και ήλθετε προς με…”

 Ο αρχιμανδρίτης π. Γερβάσιος Ραπτόπουλος είναι ο άνθρωπος που έκανε όχι απλά πράξη, αλλά τρόπο ζωής  τα λόγια του Χριστού “εν φυλακή ήμην, και ήλθετε προς με“. Το προσωπικό του σύνθημα είναι «η ζωή μας είναι σύντομη. Ας βιασθούμε να κάνουμε το καλό στον κόσμο». Και η προσευχή του,«Κύριε, μάθε μας να αγαπήσουμε αυτούς που δεν αγαπήθηκαν. Κάνε μας να υποφέρουμε με τον πόνο των άλλων. Μην επιτρέψεις πια να ευτυχούμε μόνοι μας…Δώσε μας την αγωνία της παγκόσμιας δυστυχίας και φύλαξέ μας από τη λησμονιά τωνάλλων». Είναι γνωστός σε όλον τον κόσμο για τη φιλευσπλαχνία του. Με οδηγό τον λόγο του Θεού, θέλει πάντα να κάνει το καλό. Εχει συμβάλει ταπεινά τα τελευταία τριάντα τέσσερα χρόνια στην αποφυλάκιση δεκατεσσάρων χιλιάδων απόρων φυλακισμένων στην Ελλάδα και …… σε ογδόντα χώρες των πέντε ηπείρων, συγκεντρώνοντας περίπου έξι εκατομμύρια ευρώ για την εξαγορά των ποινών τους. Ο ίδιος δηλώνει παντού ότι νιώθει πληρότητα και ευτυχία, την οποία μπορεί να μη γνωρίζουν άνθρωποι που ζουν μέσα στη δόξα, στα πλούτη και στις κάθε λογής κοσμικές ανέσεις. Ο πατέρας Γερβάσιος είναι ο ιδρυτής της Αδελφότητας «Οσία Ξένη», Διακονία Αποφυλακίσεως Απόρων Κρατουμένωνκαι Φυγοποίνων, που έχει την έδρα της την Περαία Θεσσαλονίκης.

Γεννήθηκε στον Αιμιλιανό Γρεβενών το 1931.Είναι ένα από τα πέντε παιδιά μιας φτωχής οικογένειας. «Για ψωμί τρώγαμεβελανίδια, αλλά, δόξα τω Θεώ, επιβιώσαμε» λέει, όταν θυμάται τα δύσκολα παιδικά του χρόνια. Ο π. Γερβάσιος είναι από το 1959 διορισμένος τακτικός ιεροκήρυκας στις ακριτικές μητροπόλεις.  Στις Σέρρες μελετά και ξαναμελετά τον λόγοτου Θεού: «Οταν διαβάζω το Ευαγγέλιο, προσπαθώ να δω τι μπορώ να κάνω εγώ προσωπικά, ώστε να φτάσουν στον κόσμο τα μηνύματά του». Ωσπου μια ημέρα ένα από αυτά τρυπώνει στο μυαλό του: «Το “εν φυλακή ήμην, και ήλθετε προς με” πάντα ο Κύριος, τον Μάρτιο του 1978 μουάνοιξε μια νέα κηρυκτική πορεία, μια πρόσθετη διακονία στην ήδη υπάρχουσα διακονία μου: πορεία στην περιθωριοποιημένη και συστηματικά αποίμαντη κοινωνία των κρατουμένων» αναφέρει ο π. Γερβάσιος. Με προβλημάτιζε. Και ο Κύριος, τον Μάρτιο του 1978 μου άνοιξε μια νέα κηρυκτική πορεία, μια πρόσθετη διακονία στην ήδη υπάρχουσα διακονία μου: πορεία στην περιθωριοποιημένη και συστηματικά αποίμαντη κοινωνία των κρατουμένων» αναφέρει ο π. Γερβάσιος. Και η ιδέα πήρε σάρκα και οστά. «Η πρώτη επίσκεψη έγινε την Κυριακή της Απόκρεω τον Μάρτιο του 1978. Δεκαπέντε τουριστικά λεωφορεία με εφτακόσιους πενήντα Σερραίους επισκεφθήκαμε τους κρατουμένους της Αγροτικής Φυλακής Κασσάνδρας, τους “’ελαχίστους αδελφούς”’,όπως τους αποκαλεί ο Χριστός. Αλησμόνητη έχει μείνει εκείνη η Κυριακή. Ο χώρος έχασε την αίσθηση της φυλακής. Ελαμψαν τα πρόσωπα των κρατουμένων, γέλασαν τα χείλη τους. Γεγονός πρωτόγνωρο γι’ αυτούς. Μια κοινωνία ολόκληρη μέσα στον χώρο της φυλακής» θυμάται.

Οι επισκέψεις συνεχίστηκαν και τα επόμενα δέκα χρόνια και όλο και περισσότερα άτομα συμμετείχαν σε αυτές τις εκδρομές που περιελάμβαναν, εκτός από την καθιερωμένη λειτουργία, και ψυχαγωγικές εκδηλώσεις για τους κρατουμένους αλλά και χρήσιμα δώρα και χρηματικά ποσά για αποφυλάκιση απόρων κρατουμένων που βαρύνονταν με μικροποινές ή για τα δικαστικά τους έξοδα:«Οι εύποροι εξοφλούν την ποινή τους αμέσως μετά την καταδίκη τους για το αδίκημα που διέπραξαν. Οι άποροι όμως οδηγούνται στη φυλακή. Την ποινή αυτών των κρατουμένων εξαγοράζουμε ύστερα από έγγραφο της κοινωνικής υπηρεσίας της φυλακής, η οποία γνωρίζει την οικογενειακή τους κατάσταση και την αδυναμία τους να εξαγοράσουν την ποινή τους μόνοι τους» λέει ο λαμπρός κληρικός.
Το 1985, η Διακονία Αποφυλάκισης Απόρων Κρατουμένων και Φυγόποινων εντάχθηκε στους τομείς της Αδελφότητας «Η ΟσίαΞένη», την οποία είχε ιδρύσει από το 1966 ο αρχιμανδρίτης Γερβάσιος. Από το1989 οι επισκέψεις επεκτάθηκαν σε όλες τις φυλακές της Ελλάδας. Αυτή ήταν και η αρχή μιας μακράς πορείας που συνεχίζει επί τριάντα τέσσερα χρόνια και φθάνει έως τις φυλακές των πέντε ηπείρων.

Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΜΟΤΟΡΣΙΠ «ΘΑΝΑΣΗΣ»
Η αρχή των επισκέψεων σε φυλακές του εξωτερικού έγινε το 1999 στην Αίγυπτο, όπου τον κάλεσαν οι τρεις καταδικασμένοι εις θάνατον διά αγχόνης Ελληνες ναυτικοί του μότορσιπ «Θανάσης» που κρατούνταν στις φυλακές Ελ Κανάτερ της Αιγύπτου, οι Κώστας Καστανιάς, Τάσος Κοντογιάννης και Νίκος Ζεγγελίδης. Ο π. Γερβάσιος δεν έπαψε να βρίσκεται στο πλευρό τωντριών ναυτικών και να τους στηρίζει μέχρι τέλους. Ακολούθησαν πολλές επισκέψεις σε χώρες τωνΒαλκανίων, της Ευρώπης και όχι μόνον, όπως η Ρωσία, η Ουκρανία, το Ισραήλ, οιΗΠΑ, η Μαδαγασκάρη, η Κύπρος, κ.ά. Ο δε κατάλογος των αποφυλακισθέντων είναι ακόμα πιο μακροσκελής και εντυπωσιακός: από την Αγγλία μέχρι το Πακιστάν και άλλες χώρες της Ασίας, την Τουρκία, την Τσετσενία, την Αμπχαζία, το Ιράν, τοΙράκ, την Παλαιστίνη, τη Λατινική Αμερική και την Αυστραλία, χώρες της Αφρικής και της Ασίας. Επειτα από τόσα χρόνια πια, οι άποροι κρατούμενοι έχουν μάθει για τη Διακονία και αναζητούν τη βοήθειά της. Τα αιτήματα που λαμβάνουν καθημερινά στα γραφεία στην Περαία Θεσσαλονίκης είναι εξακριβωμένα από την κοινωνική υπηρεσία της κάθε φυλακής. Στη συνέχεια, η Διακονία αποστέλλει τα χρήματα μέσω τραπέζης και έτσι δρομολογείται η διαδικασία.

Τα περίπου έξι εκατομμύρια ευρώ για την εξαγορά των ποινών απόρων κρατουμένων έχουν συγκεντρωθεί κυρίως από συνεισφορές απλών ανθρώπων, διαβεβαιώνει ο γέροντας Γερβάσιος. «Οι απλοί άνθρωποι, οι φτωχοί, είναι αυτοί που κυρίως βοηθούν το έργο μας» τονίζει και προσθέτει: «Παίρνουμε και μεγάλες προσφορές, αλλά αυτές είναι μετρημένες στα δάχτυλα. Με συγκινεί αφάνταστα, για παράδειγμα, η πράξη μιας ανώνυμης κατάθεσης από τη Θεσσαλονίκη που καταθέτει κάθε μήνα δύο ευρώ στον τραπεζικό λογαριασμό της αδελφότητας».
Ο πατήρ Γερβάσιος ταξιδεύει παντού όπου τον ζητούν. Σε μια επίσκεψή του στη Μαδαγασκάρη το 1999 σε μια φυλακή δυόμισιχιλιάδων κρατουμένων, στους οποίους οργάνωσε γεύμα και μοίρασε δέματα, ο π.Γερβάσιος συγκλονίστηκε όταν κατάλαβε ότι οι άνθρωποι δεν είχαν φάει κρέας για είκοσι χρόνια. Ταξίδεψε μέχρι τη Ρωσία για να βρεθεί στην κεντρική φυλακή της Μόσχας με τη θερμοκρασία στους -32 βαθμούς και να μοιράσει δέματα στους κρατουμένους, τα οποία συσκευάστηκαν στη ρωσική πρωτεύουσα. Ηταν μεγάλη η χαρά του για την πρώτη αποφυλάκιση που πέτυχε η Διακονία στη Ρωσία ενός νέου είκοσιεπτά ετών. Θυμάται σχεδόν μία-μία τις περιπτώσεις ξεχωριστά σαν να τον έχουν σημαδέψει. Η ικανοποίησή του είναι μεγάλη και για το γεγονός ότι συνέβαλε στο να αλλάξει η νοοτροπία του κόσμου για τους κρατουμένος. Με χαρά διαπιστώνει όλο και περισσότερες προσπάθειες ευαισθητοποίησης του κόσμου τοπικά από διάφορες μητροπόλεις της Ελλάδας,καλώντας τους πιστούς να δίδουν το «παρών» με επισκέψεις σε σωφρονιστικά ιδρύματα. «Θα είμαι ευτυχής, και τούτο το λέω στους κρατουμένους κάθε φυλακής, αν η καρδιά μου χτυπήσει τον τελευταίο της χτύπο στις επισκέψεις μου αυτές σε κάποια φυλακή»!

Η περίπτωση Πάσσαρη
Αισθήματα συμπόνιας δεν παύει να τρέφει και για τον περιβόητο κακοποιό Κωνσταντίνο Πάσσαρη: «Ηξερα όσα γνωρίζανε και όλοι οι Ελληνες. Πολλά τα αδικήματά του, περίπτωση όμως να μην ανταποκριθώ στο κάλεσμά του δεν υπήρχε. Είναι και ο κρατούμενος αυτός ένα απολωλός πρόβατο, είπα. Την πρώτη φορά, η εξομολόγηση κράτησε μιάμιση ώρα. Εξω από το εξομολογητήριο, τέσσερις κουκουλοφόροι με προτεταμένα τα αυτόματά τους, μαζί τους και ο διευθυντής της φυλακής, μας περιφρουρούσαν. Είναι κατάδικος και η Δικαιοσύνη δίκαια τον καταδίκασε, δεν παύει όμως να είναι παιδί του Θεού. Και σε αυτά τα πεσμένα παιδιά του Θεού η Εκκλησία μας δίνει την ευκαιρία με τις επισκέψεις τωνκληρικών για μετάνοια, να εξομολογηθούν και να κοινωνήσουν των ΑχράντωνΜυστηρίων. Ας μην ξεχνάμε ότι και στην καρδιά τού πιο μεγάλου εγκληματία υπάρχει πάντα η σπίθα της ανθρωπιάς. Με εξορμήσεις που κάνουμε στις φυλακές αυτό πράττουμε: προσπαθούμε να ανάβουμε αυτές τις σπίθες των κρατουμένων συνανθρώπων μας».
Θεάρεστο έργο
Η Διακονία Αποφυλακίσεως Απόρων Κρατουμένωνκαι Φυγοποίνων συμπαραστέκεται όχι μόνο στους κρατουμένους αλλά και στις οικογένειές τους, δίνοντας σε κάποιες περιπτώσεις και υποτροφίες στα παιδιά τους για να σπουδάσουν.

Για όσους επιθυμούν να συνδράμουν το έργο της Διακονίας Αποφυλακίσεως ΑπόρωνΚρατουμένων και Φυγοποίνων υπάρχει λογαριασμός στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος.Στοιχεία επικοινωνίας με την Αδελφότητα «Οσία Ξένη»: T.Θ. 10147, 54110Θεσσαλονίκη, τηλ.: 23920-25866, φαξ: 23920-25391, ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: info@diakonia-filakon.gr.

πηγή

Ὁ π. Γερβάσιος Ραπτόπουλος ὑποψήφιος γιὰ Νόμπελ Εἰρήνης

Ὑποψήφιος γιὰ τὸ Νόμπελ Εἰρήνης, ἀνάμεσα σὲ μεγάλες προσωπικότητες ἀπὸ ὅλο τὸν κόσμο, θὰ εἶναι «ὁ ἅγιος τῶν φυλακισμένων». Ὁ πατέρας Γερβάσιος ἀπὸ τὴ Θεσσαλονίκη ἔχει ἀφιερώσει τὴ ζωή του στὴν προσφορὰ βοήθειας σὲ ἄπορους φυλακισμένους. Τὰ τελευταία 35 χρόνια ἔχει συμβάλει στὴν ἀποφυλάκιση 15.200 ἀπόρων φυλακισμένων, οἱ ὁποῖοι προέρχονται ἀπὸ 90 χῶρες τοῦ κόσμου, ἔχοντας καταβάλει περισσότερα ἀπὸ 4.100.000 εὐρώ!

Ἄνθρωποι τῶν γραμμάτων καὶ τῶν τεχνῶν καθὼς καὶ πολλοὶ ἐπιστήμονες ἀπὸ τὶς πέντε ἠπείρους ἔχουν προτείνει τὸν ἀρχιμανδρίτη πατέρα Γερβάσιο Ραπτόπουλο ὡς ὑποψήφιο γιὰ τὸ βραβεῖο Νόμπελ Εἰρήνης ἀπὸ τὴ Νορβηγικὴ Ἀκαδημία. Ἡ ἀντίστροφη μέτρηση γιὰ τὰ βραβεῖα ἔχει ἀρχίσει, καθὼς ἡ σχετικὴ ἀνακοίνωση θὰ γίνει στὶς 12 Ὀκτωβρίου, στὶς 11 τὸ πρωί.
Ὁ πατέρας Γερβάσιος καὶ ἡ διακονία ἀποφυλάκισης ἄπορων κρατουμένων «Ἡ Ὁσία Ξένη» ἔχουν μία τεράστια προσφορὰ ἐδῶ καὶ 35 χρόνια. Βοηθοῦν νὰ ἀνακτήσουν τὴν ἐλευθερία τοὺς ἄτομα ποὺ βρίσκονται στὰ κρατητήρια γιὰ μικρὰ ἀδικήματα καὶ δὲν μποροῦν νὰ πληρώσουν γιὰ νὰ ἐξαγοράσουν τὴν ποινή τους. Δὲν εἶναι ὅμως μόνον αὐτό. «Ἡ προσφορὰ στὸν κρατούμενο γίνεται σὲ εἴδη ἔνδυσης, ὑπόδησης καὶ καθαριότητας. Σὲ οἰκονομικὴ συνδρομὴ γιὰ....

τὶς βασικὲς ἀνάγκες του. Σὲ ὀδοντιατρικὴ καὶ ὀρθοπεδικὴ περίθαλψη. Σὲ ποικίλη συνδρομὴ τῶν οἰκογενειῶν ἄπορων κρατουμένων. Σὲ μηνιαῖο ἐπίδομα 300 εὐρὼ στὰ παιδιὰ ὅσων ἐκτίουν ποινὴ φυλάκισης ἐκτὸς Ἑλλάδας, ὥσπου νὰ ὁλοκληρώσουν τὶς πανεπιστημιακές τους σπουδές. Σὲ συμβολὴ στὸ συσσίτιο καὶ στὴ θέρμανση τῶν φυλακῶν τῆς πατρίδας μᾶς» λένε στὴ «δημοκρατία» ἀπὸ τὴ διακονία.
Γι' αὐτὴ τοῦ τὴν προσφορὰ ἀποδόθηκε στὸν πατέρα Γερβάσιο ὁ τίτλος τοῦ «παπᾶ τῶν φτωχῶν» καὶ τοῦ «ἁγίου τῶν φυλακισμένων», ἀφοῦ γυρίζει τὶς φυλακὲς μοιράζοντας ἠθική, πνευματικὴ καὶ ὑλικὴ βοήθεια στοὺς ἐγκλείστους.
Τὰ χρήματα ποὺ καταβλήθηκαν γιὰ τὴν ἀποφυλάκιση τῶν χιλιάδων φυλακισμένων προέρχονται ἀπὸ προαιρετικὲς συνδρομὲς χιλιάδων φιλάνθρωπων Ἑλλήνων καὶ ὁμογενῶν.
Μὲ ἀφορμὴ τὰ 35 χρόνια προσφορᾶς της, ἡ διακονία διοργανώνει ἐκδήλωση στὴν αἴθουσα τελετῶν τοῦ Ἀριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης τὴν Κυριακὴ 7 Ὀκτωβρίου 2012 στὶς 12 τὸ μεσημέρι.

 

πηγή

Ο παπάς και ο φονιάς: αυστηρώς ακατάλληλο για ηθικιστές

πηγή
Ιερέας για Νόμπελ: ο προστάτης παπάς των φυλακισμένων

Άπαντα Ορθοδοξίας

Τον αποκαλούν, και όχι άδικα, «καλό Σαμαρείτη» των απανταχού της γης φυλακισμένων. Η φυσιογνωμία του ασκητική, λες και ξεπήδησε από βυζαντινή αγιογραφία. Μόνη του περιουσία το τριμμένο ράσο του και ο ταπεινός σταυρός που κοσμεί το στέρνο του. Ο ίδιος λιτοδίαιτος, αρκείται σ’ ένα πιάτο όσπρια, όποτε βρίσκει χρόνο. Γιατί ο νους του δεν γαληνεύει όσο σκέφτεται ότι υπάρχουν άνθρωποι που στοιβαγμένοι στις τσιμεντένιες τρώγλες των σύγχρονων φυλακών προσεύχονται για μια χείρα βοηθείας.

Κάποιον που ν’ απαλύνει τα βάσανά τους με τα λόγια αγάπης που θα τους ψιθυρίσει και την ελπίδα που θα τους εμφυσήσει ότι σύντομα θα πετάξουν σαν πουλιά προς την ελευθερία.

Τριάντα τρία χρόνια δράσης και αγώνα για την αποφυλάκιση των ανά κόσμο κρατουμένων μετρά ο αρχιμανδρίτης Γερβάσιος Ραπτόπουλος, ο Έλληνας «Φραγκίσκος της Ασίζης» όπως αρκετοί τον φωνάζουν. Μέσα σ’ αυτά τα χρόνια μπόρεσε να δώσει το πολυπόθητο χαρτί της ελευθερίας σε περισσότερους από 15.000 τρόφιμους των σωφρονιστικών καταστημάτων της Ελλάδος, της Ευρώπης, της Αμερικής, ακόμη και της Αυστραλίας.

Για τον σκοπό αυτό συγκέντρωσε από δωρεές ευαίσθητων συνανθρώπων μας το ποσό των πέντε εκατ. ευρώ, το οποίο διέθεσε εξ ολοκλήρου για να εξαγοράσει τις ποινές τους.

Δικαίως, λοιπόν, εκατό προσωπικότητες απ’ όλο το φάσμα του πολιτικού και κοινωνικού κόσμου τον πρότειναν για το Νόμπελ Φιλανθρωπίας, το οποίο στο παρελθόν έχει απονεμηθεί και στην Αγία Τερέζα.

Μεταξύ των υπογραφών που ξεχωρίζουν είναι του Προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια, του Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ. Ιερώνυμου, μελών της Ιεράς Συνόδου, καθηγητών Πανεπιστημίου, ακαδημαϊκών, νομαρχών, δημάρχων και δημοσιογράφων.

Ο σχετικός φάκελος έχει κατατεθεί ήδη στη Σουηδική Ακαδημία και όλοι περιμένουν την επιβράβευση του ηγέτη της Παγκόσμιας Αδελφότητας «Οσία Ξένη» που μοναδικό της αντικείμενο έχει τη φροντίδα των φυλακισμένων και των συγγενών τους.

Γιατί το έργο του π. Γερβάσιου δεν εξαντλείται στην παροχή κάθε δυνατής αρωγής στους κρατουμένους, αλλά βοηθάει έμπρακτα και τα παιδιά τους. Κάθε καλοκαίρι σε κατασκηνώσεις στη Χαλκιδική φιλοξενούνται παιδιά των φυλακισμένων, ενώ ο ίδιος φροντίζει να δοθούν και υποτροφίες σε φοιτητές – τέκνα τροφίμων στα σωφρονιστικά ιδρύματα.

Από το υστέρημά του έχει συγκεντρώσει ακόμη και κονδύλι για την ενίσχυση των οικογενειών κρατουμένων που ζουν κάτω από συνθήκες ανέχειας, αδυνατώντας να αγοράσουν και τα στοιχειώδη είδη διατροφής.

Για την πολυσχιδή δράση του έχει τιμηθεί μέχρι σήμερα με τον Χρυσό Φοίνικα από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, δύο φορές με το Χρυσό Αριστείο από την Ακαδημία Αθηνών, ενώ ανάλογες είναι οι βραβεύσεις του από το υπουργείο Δικαιοσύνης, τα Πατριαρχεία, τους εκπροσώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αφού όλοι αναγνωρίζουν το ιεραποστολικό του έργο.

Η αφοσίωσή του στον άνθρωπο που η μοίρα τον έφερε πίσω από τα κάγκελα είναι απαράμιλλη σε πείσμα των καιρών που θέλουν να αδιαφορούμε ακόμη και για τον διπλανό μας.

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΦΡΑΓΚΟΥ dromeas-elen

Ο παπάς και ο δολοφόνος Κώστας Πάσσαρης. Ο Χριστός τι θα έκανε; Ο κοινός άνθρωπος - ο γεμάτος πάθη και μίσος για τους κακούς - τι θα έκανε; Ποια από τις δύο στάσεις μοιάζει με του παπά μας;
Μακάρι να σωθεί αυτός ο άνθρωπος (ο Θεός να με συχωρέσει) ακόμη κι αν είχε σκοτώσει το παιδί μου. Προσεύχεστε γι' αυτόν και για μένα, αδελφοί. Ευχαριστώ.

Ο Άγιος των Φυλακών για την προφυλάκιση του Γέροντα Εφραίμ

Aρχιμ. Γερβάσιος Ραπτόπουλος 

Όλη η Ελλάδα μας, όλοι οι Έλληνες, όσα γράμματα κι αν γνωρίζει ο καθένας, στέκεται πλάι στον δοκιμαζόμενο σεπτό Καθηγούμενο μιας των μεγαλυτέρων Αγιορείτικων Ι. Μονών.

Εκείνης της Ιεράς και Μεγίστης Μονής Βατοπεδίου.  

Ο Γέροντας Εφραίμ είναι αθώος μέχρι την καταδίκη του, αν καταδικασθεί, από το οικείο Δικαστήριο της Ελληνικής Δικαιοσύνης, όπως το ίδιο συμβαίνει και με κάθε κατηγορούμενο προφυλακιστέο ή όχι.

Συνεπώς η πολεμική εναντίον του κρίνεται άκαιρη, πρόχειρη και επιπόλαια, αν όχι εμπαθής και σκόπιμη, με στόχο να πλήξουν την Αθωνική Πολιτεία, την Αγία μας Εκκλησία και την όλη ανά τον κόσμο Ορθοδοξία.

Ύστερα είναι και το άλλο.

Ο Σωτήρας μας Χριστός ξεχώρισε τον κάθε κατηγορούμενο από το οποιοδήποτε αδίκημα που τον βαραίνει. Το αδίκημα είναι θέμα της Δικαιοσύνης. Δικό μας θέμα, είτε αθωωθεί είτε όχι, ο κατηγορούμενος Καθηγούμενος της Αθωνικής μας Πολιτείας είναι ο αδελφός μας. Είναι ίδια εικόνα, κι αυτός με μας, του Θεού. Είναι παιδί του Θεού, όπως και ημείς. Έτσι ο άγιος Γέροντας Εφραίμ είναι «αδελφός» του Χριστού (Ματθ. 25, 40). Κάτι περισσότερο απ’ αὐτό.

Είναι ο ίδιος ο Χριστός «εν ετέρα μορφή» (Μάρκ. 16, 12). Έτσι του οφείλουμε πολλή αγάπη. Την ίδια αγάπη που έχουμε στον ίδιο τον εαυτό μας.

Την ίδια αγάπη που έχουμε, αν έχουμε και όσοι την έχουμε, προς τον Ιησού μας, αν και το σχήμα του και το εκκλησιαστικό αξίωμα που έχει, αυτό και μόνο μας επιβάλλει να έχουμε έναντί του σεβασμό και την ανάλογη τιμή που δικαιούται να έχει.

Ο υποφαινόμενος στην 35χρονη διακονία χριστιανικής αγάπης, που ασκεί σε όλους τους κρατουμένους και εδώ στην πατρίδα μας και στους κρατουμένους όλων των χωρών του κόσμου, έτσι φέρεται. Βλέποντας στο πρόσωπο του κάθε κρατουμένου τον Χριστό «εν ετέρα μορφή». Άλλωστε αυτό μας λέγει και εκείνη η φωνή του Κυρίου μας: «εν φυλακή ήμην, και ήλθετε προς με» (Ματθ. 25, 36). Εισέρχεται στην κάθε φυλακή, όπως εισήλθε και ο Χριστός στο σπίτι του τελώνη Ζακχαίου. Στο σπίτι του τελώνη Ματθαίου.

Όπως αντιμετώπισε τη μοιχαλίδα Σαμαρείτισσα γυναίκα και την άλλη μοιχαλίδα, την οποία μάλιστα έσωσε από το λιθοβολισμό.

Και όπως άνοιξε κουβέντα και με τον «εκ δεξιών» ληστή πάνω στο Γολγοθά. Ο Ιησούς καταδίκασε την αμαρτία, αλλά αγάπησε τον αμαρτωλό. Όπως ακριβώς κάνει και ο γιατρός. Εχθρεύεται την αρρώστια, την οποία και καταπολεμά με τα ανάλογα φαρμακευτικά σκευάσματα, αλλά αγαπά τον άρρωστο.

Ο Άγιος Καθηγούμενος π. Εφραίμ σταυρώνεται χρόνια τώρα. Λες και άνοιξε αυτός ο ίδιος ο Άδης να τον καταπιεί!

Και αντί να γίνουμε Σίμωνες Κυρηναίοι και να τον κάνουμε ν’ αναπνεύσει έστω και λίγο, σαν συνάνθρωποι έστω, τον πετροβολούμε!... Και κάνουμε το σταυρό που σηκώνει πιο βαρύ! Τι είναι επιτέλους αυτός ο Γέροντας Εφραίμ; Είναι κακούργος, ένας άλλος Βαραββάς; Και δεν είναι άλλοι περισσότερο ένοχοι; Κάθε έγκλημα έχει πολλούς συνεργούς. Πού είναι οι συνεργοί του; Κι αυτό το Σύνταγμα που ορίζει ότι όλοι οι πολίτες είμαστε ίσοι απέναντι στο Νόμο, πού είναι; Κανείς πια δεν το σέβεται και δεν το υπολογίζει; Κανείς; Πού είναι αυτοί που τον ψήφισαν; Γιατί αυτοί εξαιρούνται από το Νόμο; Κι αυτό το φωνάζουν όλοι οι Έλληνες. Γιατί όλη η κακία μας μόνο στο Γέροντα Εφραίμ;

Αλλά ας είναι.

Η σταυρωμένη πορεία του Γέροντα έχει κι ένα καλό σημείο. Τον συμπαραστέκεται όλος ο κόσμος.

Όχι μόνον όλες οι ανά τον κόσμο Ορθόδοξες Εκκλησίες, αλλά και οι ηγεσίες των κρατών. Σήμερα κανένας άλλος στον κόσμο δεν είναι τόσο συμπαθής, όσο ο Ελληνοκύπριος σεπτός Γέροντας της Ιεράς και Μεγίστης Μονής Βατοπεδίου της Αθωνικής Πολιτείας.

Και το άλλο.

Παραμονή της πιο μεγάλης εορτής της χριστιανοσύνης, των Χριστουγέννων, να συλληφθεί και να κλεισθεί σαν εγκληματίας στον Κορυδαλλό; Αυτό στη λαϊκή συνείδηση είναιαπαράδεκτο.

Πού θα μπορούσε να αποδράσει; Στη Ρωσία, από όπου γύρισε πρόσφατα και γνώριζε τη σύλληψή του;

Και με τι καρδιά ν̕ αφήσει την πιο μεγάλη Μοναχική Αδελφότητά του και να φύγει; Και ποια μεγάλα κακουργήματα θα διέπραττε;

Καλός ο Νόμος. Αλλά είναι και η συνείδηση. Γι̕ αυτό ορθά παρατηρεί ο επίτιμος Πρόεδρος του Αρείου Πάγου κ. Βασίλειος Κόκκινος, ο οποίος αρθρογραφεί στην «ΕΣΤΙΑ» και στην «ΑΞΙΑ»: «Η αυστηρότης αυτής της κρίσεως, ερχομένη σε αντίθεση με την άμετρη επιείκεια προς κατηγορουμένους πολιτικούς, ομολογήσαντας την διάπραξη κακουργημάτων, αλλά και προς πολιτικά στελέχη ενός των κυβερνώντων κομμάτων κατηγορούμενα για την υπόθεση των υποβρυχίων, εμφανίζει τη Δικαιοσύνη, ως επηρεαζομένη από την προπαγάνδα των Μ.Μ.Ε. και τα κομματικά συνθήματα εκείνων που απεχθάνονται την Εκκλησία και τους λειτουργούς της».

Σεβαστέ μου Γέροντα,

Ο υποφαινόμενος θα ήταν ο πρώτος σας επισκέπτης στον Κορυδαλλό, αν δεν είχα σε γύψο το δεξί μου πόδι από πτώση. Τώρα θα βραδύνω την επίσκεψή μου.

Σταθείτε όρθιος. Μη λυγίζετε. Κι ας μαίνονται όλοι οι άπιστοι, οι εχθροί της Αγίας του Χριστού μας Εκκλησίας, ας πανηγυρίζουν.

Ένα να γνωρίζουν: «Η Εκκλησία πολεμουμένη πάντα νικά». Και μετά τη Σταύρωση, ακολουθεί η Ανάσταση.

Αρχιμ. Γερβάσιος Ιωάν. Ραπτόπουλος

Διάκονος των Φυλακών

Ο Αρχιμ. Γερβάσιος Ραπτόπουλος απαντά σε συκοφαντική ανάρτηση

Επιστολή για δημοσίευμα της zougla.gr απέστειλε ο Aρχιμανδρίτης Γερβάσιος Ιωαν. Ραπτόπουλος, ιδρυτής της αδελφότητας «Διακονίας Αποφυλακίσεως Απόρων Κρατουμένων» σχετικά με το άρθρο που αναρτήθηκε με τίτλο «Ιερή σχέση Εκκλησίας με τον Πάσσαρη».
Ο κ. Γερβάσιος καταγγέλλει ως αναληθές το ρεπορτάζ του ρουμανικού τηλεοπτικού δικτύου Β1 TV και του Έλληνα δημοσιογράφου του zeustv, όσον αφορά στις δικές του επισκέψεις στη φυλακή και το περιστατικό με τον διευθυντή των φυλακών.
Δείτε την επιστολή του Αρχιμ. Γερβάσιου: